Belgili
Tanımlık
Kutsal
Quran
Ercüme in Belgili
Tanımlık Meal Içinde
Belgili Tanımlık
Türkçe
Forme Yanında Ecek
Kahverengi
i
Masa in Içindekiler
Masa in Içindekiler......................................................... i
SURA 1. FATIHA SURESI....................................................... 1
SURA 2. BAKARA SURESI....................................................... 1
SURA 3. ALI IMRAN SURESI................................................... 22
SURA 4. NİSA SURESI........................................................ 35
SURA 5. MAİDE SURESI....................................................... 49
SURA 6. ENAM SURESI........................................................ 58
SURA 7. ARAF SURESI........................................................ 70
SURA 8. ENFAL SURESI....................................................... 83
SURA 9. TEVBE SURESI....................................................... 88
SURA 10. YUNUS SURESI...................................................... 97
SURA 11. HUD SURESI....................................................... 104
SURA 12. YUSUF SURESI..................................................... 112
SURA 13. RAD SURESI....................................................... 119
SURA 14. İBRAHİM SURESI................................................... 122
SURA 15. HİCR SURESI...................................................... 125
SURA 16. NAHL SURESI...................................................... 128
SURA 17. İSRA SURESI...................................................... 136
SURA 18. KEHF SURESI...................................................... 142
SURA 19. MERYEM SURESI.................................................... 148
SURA 20. TAHA SURESI...................................................... 153
SURA 21. ENBİYA SURESI.................................................... 159
SURA 22. HACC SURESI...................................................... 164
SURA 23. MUMİNUN SURESI................................................... 169
SURA 24. NUR SURESI....................................................... 174
SURA 25. FURKAN SURESI.................................................... 179
SURA 26. SUARA SURESI..................................................... 183
SURA 27. NEML SURESI...................................................... 190
SURA 28. KASAS SURESI..................................................... 195
SURA 29. ANKEBUT SURESI................................................... 201
SURA 30. RUM SURESI....................................................... 205
SURA 31. LOKMAN SURESI.................................................... 208
SURA 32. SECDE SURESI..................................................... 210
SURA 33. AHZAB SURESI..................................................... 212
SURA 34. SEBE SURESI...................................................... 217
SURA 35. FATİR SURESI..................................................... 220
SURA 36. YASİN SURESI..................................................... 223
SURA 37. SAFFAT SURESI.................................................... 227
ii
SURA 38. SAD SURESI....................................................... 232
SURA 39. ZUMER SURESI..................................................... 236
SURA 40. MUMİN SURESI..................................................... 240
SURA 41. FUSSİLET SURESI.................................................. 245
SURA 42. SURA SURESI...................................................... 249
SURA 43. ZUHRUF SURESI.................................................... 252
SURA 44. DUHAN SURESI..................................................... 256
SURA 45. CASİYE SURESI.................................................... 258
SURA 46. AHKAF SURESI..................................................... 260
SURA 47. MUHAMMED SURESI.................................................. 263
SURA 48. FETİH SURESI..................................................... 265
SURA 49. HUCURAT SURESI................................................... 267
SURA 50. KAF SURESI....................................................... 268
SURA 51. ZARİYAT SURESI................................................... 270
SURA 52. TUR SURESI....................................................... 272
SURA 53. NECM SURESI...................................................... 274
SURA 54. KAMER SURESI..................................................... 276
SURA 55. RAHMAN SURESI.................................................... 278
SURA 56. VAKİA SURESI..................................................... 281
SURA 57. HADİD SURESI..................................................... 283
SURA 58. MÜCADELE SURESI.................................................. 286
SURA 59. HASR SURESI...................................................... 287
SURA 60. MÜMTAHİNE SURESI................................................. 289
SURA 61. SAFF SURESI...................................................... 290
SURA 62. CUMA SURESI...................................................... 291
SURA 63. MÜNAFİKUN SURESI................................................. 292
SURA 64. TEGABUN SURESI................................................... 293
SURA 65. TALAK SURESI..................................................... 294
SURA 66. TAHRİM SURESI.................................................... 295
SURA 67. MÜLK SURESI...................................................... 296
SURA 68. KALEM SURESI..................................................... 297
SURA 69. HAKKA SURESI..................................................... 299
SURA 70. MEARİC SURESI.................................................... 301
SURA 71. NUH SURESI....................................................... 302
SURA 72. CİNN SURESI...................................................... 303
SURA 73. MÜZZEMMİL SURESI................................................. 305
SURA 74. MÜDDESSİR SURESI................................................. 306
SURA 75. KIYAMET SURESI................................................... 307
SURA 76. İNSAN SURESI..................................................... 309
iii
SURA 77. MURSELAT SURESI.................................................. 310
SURA 78. NEBE SURESI...................................................... 311
SURA 79. NAZİAT SURESI.................................................... 313
SURA 80. ABESE SURESI..................................................... 314
SURA 81. TEKVİR SURESI.................................................... 315
SURA 82. İNTİFAR SURESI................................................... 316
SURA 83. MUTAFFİFİN SURESI................................................ 317
SURA 84. İNSİKAK SURESI................................................... 318
SURA 85. BURUC SURESI..................................................... 318
SURA 86. TARİK SURESI..................................................... 319
SURA 87. ALA SURESI....................................................... 320
SURA 88. GASİYE SURESI.................................................... 320
SURA 89. FECR SURESI...................................................... 321
SURA 90. BELED SURESI..................................................... 322
SURA 91. ŞEMS SURESI...................................................... 323
SURA 92. LEYL SURESI...................................................... 323
SURA 93. DUHA SURESI...................................................... 324
SURA 94. İNŞİRAH SURESI................................................... 324
SURA 95. TİN SURESI....................................................... 324
SURA 96. ALAK SURESI...................................................... 325
SURA 97. KADİR SURESI..................................................... 325
SURA 98. BEYYİNE SURESI................................................... 326
SURA 99. ZİLZAL SURESI.................................................... 326
SURA 100. ADİYAT SURESI................................................... 326
SURA 101. KARİA SURESI.................................................... 327
SURA 102. TEKASUR SURESI.................................................. 327
SURA 103. ASR SURESI...................................................... 327
SURA 104. HUMEZE SURESI................................................... 327
SURA 105. FİL SURESI...................................................... 328
SURA 106. KUREYŞ SURESI................................................... 328
SURA 107. MAUN SURESI..................................................... 328
SURA 108. KEVSER SURESI................................................... 328
SURA 109. KAFİRUN SURESI.................................................. 329
SURA 110. NASR SURESI..................................................... 329
SURA 111. LEHEB SURESI.................................................... 329
SURA 112. İHLAS SURESI.................................................... 329
SURA 113. FELAK SURESI.................................................... 329
SURA 114. NAS SURESI...................................................... 330
1
SURA 1. FATIHA SURESI
1. Bismillahirrahmanirrahim
2. Hamd o alemlerin Rabbi,
3. O Rahman, Rahim,
4. O din gününün maliki Allah'ın!
5. Sade Sana ederiz kulluğu, ibadeti; sade Senden dileriz yardımı,
inayeti Yarab!
6. Hidayet eyle bizi doğru yola!
7. O kendilerine nimet verdiğin mesutların yoluna! Ne o gazap
olunanların ne de sapkınların!
SURA 2. BAKARA SURESI
Medine'de inmiştir. 286 ayet, 6210 kelime, 25500 harftir
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim.
2. İşte o Kitap, bunda şüphe yok; korunacaklar için hidayetin ta
kendisi.
3. Onlar ki, gayba iman edip namazı dürüst kılarlar, kendilerine rızık
olarak verdiğimiz şeylerden infak ederler.
4. Ve onlar ki, hem sana indirilene iman ederler, hem senden evvel
indirilene. Ahirete kesin inancı da bunlar edinirler.
5. Bunlar işte Rablerinden bir hidayet üzerindedir ve bunlar işte o
murada eren kurtulmuşlar.
6. Küfre saplananlara gelince, onları uyarsan da uyarmasan da onlarca
aynıdır. İman etmezler.
7. Allah, kalplerini ve kulaklarını mühürlemiş; gözlerine de bir perde
inmiştir. Bunların hakkı pek büyük bir azaptır.
8. İnsanların içinde kimi de vardır ki: "Allah'a ve ahiret gününe
inandık" derler; halbuki iman etmiş değillerdir.
9. Allah'ı ve müminleri aldatmaya çalışırlar. Halbuki sadece
kendilerini aldatırlar da farkına varmazlar.
10. Kalplerinde bir hastalık vardır. Allah hastalıklarını artırmıştır
ve yalancılık ettikleri için bunlara pek acı bir azap vardır.
11. Onlara: "Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın!" denildiği zaman: "Biz
ancak düzelticileriz" derler.
12. Ha! Doğrusu bunlar ortalığı karıştıranlardır. Fakat şuurları
olmadığından farkında değillerdir.
13. Yine bunlara: "İnsanları inandıkları gibi inanın." dendiği zaman:
"Biz de o budalaların inandıkları gibi mi inanalım?" derler. Doğrusu
budala kendileridir, fakat bilmezler.
14. Bir de iman edenlerle karşılaştıklarında: "Biz de inandık" derler.
Kendi şeytanları ile başbaşa kaldıklarında: "Emin olun biz sizinle
beraberiz, biz ancak alay ediyoruz." derler.
2
15. Asıl Allah onlarla alay ediyor ve taşkınlıkları içinde
bocalarlarken kendilerini sürükleyip götürüyor.
16. İşte bunlar öyle kimselerdir ki hidayet karşılığında sapıklığı
satın almışlardır da ticaretleri kar etmemiştir. Kar yolunu tutmuş da
değillerdir.
17. Bunların durumu, bir ateş yakmak isteyen kimsenin durumuna benzer.
Ateş, çevresindekileri aydınlatınca Allah, nurlarını gideriverip
kendilerini karanlıklar içinde bırakır. Artık bunlar görmezler.
18. Sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler. Artık bunlar, dönmezler.
19. Yahut bunların durumu karanlıklar, gürleme ve şimşekler içinde
gökten boşanan bir yağmura tutulmuş kimsenin durumu gibidir. Ölüm
korkusuyla parmaklarını kulaklarına tıkıyorlar. Allah kafirleri
kuşatmıştır.
20. Şimşek neredeyse gözlerini kapıverecek; önlerini aydınlatınca
ışığında yürüyorlar, karanlıklar üzerlerine çökünce de dikilip
kalıyorlar. Allah dileseydi işitme ve görmelerini alıverirdi. Şüphe yok
ki, Allah her şeye gücü yetendir.
21. Ey insanlar, sizi ve sizden öncekileri yaratmış olan Rabbinize
kulluk ve ibadet ediniz ki, gerçek korunanlardan olasınız!
22. O, öyle bir lütufkardır ki, sizin için yeri bir döşek, göğü bir
bina yaptı ve sizin için gökten bir su indirdi de onunla çeşitli
mahsullerden size bir rızık çıkardı. Siz de artık bile bile tutup da
Allah'a ortaklar koşmayın.
23. Eğer kulumuza parça parça indirdiğimiz Kur'an'dan şüphe
ediyorsanız, haydi onun gibisinden bir sure meydana getirin ve
Allah'tan başka güvendiklerinizin hepsini çağırın, eğer iddianızda
doğru iseniz.
24. Fakat yapamazsınız . ki hiç bir zaman yapamayacaksınız. o halde
kafirler için hazırlanın . çırası insanlarla taşlar olan. o ateşten
sakının!
s25. İman edip iyi amel işleyenleri müjdele! Kendileri için altlarından
ırmaklar akan cennetler var. Onlara her hangi bir meyveden bir rızık
yedirilince onlar, her defasında: "Bu bizim önceden yediğimiz şeydir."
diyecekler; oysa ona benzer olarak sunulacaklar. Kendileri için orada
tertemiz zevceler de var. Onlar orada ebedi kalacaklar.
26. Allah bir sivrisineği, hatta üstündekini örnek vermekten sıkılmaz.
İman edenler bunun Rablerinden bir gerçek olduğunu bilirler. Kafirler
ise: "Allah böyle bir örnek ile ne demek istemiş?" derler. Evet! Allah
onunla bir çoğunu da şaşırtır, yine onunla bir çoğunu yola getirir.
Onunla ancak fasıkları şaşırtır
27. ki Allah'a kesin söz verdikten sonra bozarlar, Allah'ın riayet
edilmesini emrettiği ilişkileri keser ve yeryüzünde bozgunculuk
yaparlar. İşte onlar, hep o hüsrana düşenlerdir.
28. Allah'a nasıl küfrediyorsunuz ki, ölü iken sizleri diriltti. Sonra
sizleri yine öldürecek, sonra sizleri yine diriltecek, sonra da
döndürülüp O'na götürüleceksiniz!
29. O öyle bir yaratıcıdır ki, yerde ne varsa hepsini sizin için
yarattı; sonra iradesini göğe yöneltip onları yedi gök olarak
düzenledi. O, her şeyi pek iyi bilendir.
3
30. Düşün ki, Rabbin meleklere: "Muhakkak Ben, yeryüzünde bir halife
tayin edeceğim." dediği vakit, "Biz seni tesbih ve takdis edip dururken
orada fesat çıkaracak ve kanlar akıtacak bir yaratık mı yaratacaksın?"
dediler. "Her halde Ben sizin bilmeyeceğiniz şeyleri bilirim!" buyurdu.
31. Ve Adem'e bütün isimleri öğretti. Sonra o isimlerin delalet ettiği
şeyleri meleklere gösterip: "Haydi davanızda doğru iseniz, Bana şunları
isimleriyle haber verin!" buyurdu.
32. Melekler: "Seni bütün eksikliklerden tenzih ederiz Ya Rab! Bizim
için, senin bize bildirdiğinden başka bilgi mümkün değildir. O her şeyi
bilen hüküm sahibi sadece Sensin Sen!" dediler.
33. "Ey Adem, bunlara onları isimleriyle haber ver!" buyurdu. Bu emir
üzerine Adem, onlara isimleriyle bunları haber verince buyurdu ki:
"Size demedim mi Ben her halde göklerin ve yerin sırrını bilirim! Ve
sizin açıkladığınız ve gizlediğiniz şeyleri de biliyorum!"
34. Ve o vakit meleklere: "Adem için secde edin!" dedik, derhal secde
ettiler. Ancak İblis dayattı, kibrine yediremedi, zaten o kafirlerden
idi.
35. Ve dedik ki: "Ey Adem, sen ve eşin cennete yerleşin, ikiniz de
orada dilediğiniz yerde bol bol yiyin, ancak şu ağaca yaklaşmayın ki,
haddini aşan zalimlerden olmayasınız."
36. Bunun üzerine şeytan onları oradan kaydırdı, ikisini de
bulundukları o bolluk içindeki yerden çıkardı. Biz de: "Haydi kiminiz
kiminize düşman olarak inin ve yerde bir zamana kadar kalıp nasibinizi
alacaksınız." dedik.
37. Bu ara Adem Rabbinden bir takım kelimeler belleyip O'na yalvardı. O
da tevbesini kabul buyurup ona yine baktı. Gerçekten tevbeyi çok kabul
eden ve çok merhamet eden ancak O'dur!
38. Dedik ki: "Hepiniz oradan inin!" Sonra Benden size ne zaman bir yol
gösterici gelir de kim o yol göstericinin izince giderse, onlara bir
korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardır.
39. Küfre sapanlar ve ayetlerimize yalan diyenler ise, işte bunlar
ateşin arkadaşlarıdır, onlar orada ebedi kalacaklardır.
40. Ey israiloğulları, size lütfettiğim nimetimi hatırlayın, Bana
verdiğiniz sözü yerine getirin ki Ben de size olan ahdimi yerine
getireyim ve artık Benden korkun Benden
41. Ve beraberinizdekini tasdik edici olarak indirdiğim Kur'an'a iman
edin, O'na inanmayanların ilki siz olmayın, ayetlerimi de bir kaç
paraya değiştirmeyin ve Benden sakının artık Benden!
42. Hakkı batıla karıştırıp da bile bile hakkı gizlemeyin!
43. Namazı dosdoğru kılın, zekatı verin ve rüku edenlerle birlikte siz
de rüku edin!
44. Kitab (Tevrat)'ı okuduğunuz halde insanlara iyiliği emreder de
kendinizi unutur musunuz? Artık akıllanmayacak mısınız?
45. Bir de sabır ve namazla yardım isteyin. gerçi bu ağır gelir; ancak
saygılı kimselere değil.
46. Onlar ki, kendilerinin gerçekten Rablerine kavuşacaklarına ve ancak
O'na döneceklerine inanırlar.
4
47. Ey İsrailoğulları, size ihsan ettiğim nimetimi ve vaktiyle sizi
diğer varlıklara üstün yaptığımı hatırlayın.
48. Ve kimsenin kimseden bir şey ödeyemeyeceği, kimseden şefaatin kabul
olunmayacağı, kimseden fidyenin alınmayacağı ve kimsenin
kurtarılamayacağı bir günden sakının!
49. Hem hatırlayın ki, bir zaman sizi Firavun'un ailesinden kurtardık.
Size azabın en kötüsünü reva görüyor, oğullarınızı boğazlıyor ve
kızlarınızı sağ bırakıyorlardı. Ve bunda size Rabbiniz tarafından büyük
bir imtihan vardı.
50. Ve bir vakit sizin için denizi yardık, sizi kurtardık da Firavun'un
adamlarını boğuverdik, sizler de bakıp duruyordunuz.
51. Ve bir vakit Musa'ya kırk gece (Tur'da kalmak ve sonra kendisine
Tevrat verilmek üzere) sözleştik. Sonra siz, onun arkasından kendinize
zulmederek buzağıya taptınız.
52. Sonra bunun arkasından da sizi bağışladık, artık şükretmeniz
gerekiyordu.
53. Ve bir vakit Musa'ya o Kitab'ı ve Furkan'ı verdik, gerekirdi ki,
doğru yolda gidesiniz.
54. Ve bir vakit Musa, kavmine dedi ki: "Ey kavmim, cidden siz o
buzağıya tapmakla kendinize zulmettiniz. Gelin yaratanınıza dönün,
tevbe edin de nefislerinizi öldürün. Böyle yapmanız yaratanınız yanında
sizin için hayırlıdır." Böylece tevbenizi kabul buyurdu. Gerçekten O,
tevbeleri çok kabul eden, devamlı merhamet edendir.
55. Ve bir vakit: "Ey Musa, biz Allah'ı açıkça görmedikçe, senin sözüne
kesinlikle inanmayacağız." dediniz. Bunun üzerine sizi o yıldırım
yakalayıverdi; siz de bakakalmıştınız.
56. Sonra şükredesiniz diye sizi ölümünüzden sonra yine dirilttik.
57. Ve üstünüze o bulutu gölgelik yaptık ve size verdiğimiz güzel
rızıklardan yiyin diye üzerinize hem kudret helvası, hem de bıldırcın
indirdik. Bize zulmetmediler, belki kendilerine ediyorlardı.
58. Ve bir vakit: "Şu şehre girin de nimetlerinden dilediğiniz şekilde
bol bol yiyin ve secde ederek kapıdan girin "günahlarımızı bağışla"
deyin ki, size günahlarınızı mağfiret ediverelim, iyilik edenlere ise
(nimetlerimizi) daha artıracağız" dedik.
59. Derken o zulmedenler sözü değiştirdiler, kendilerine söylendiğinden
başka bir şekle koydular. Biz de o zalimlere kötülük yaptıkları için
gökten pis bir azap indirdik.
60. Ve bir vakit Musa, kavmi için su dilediğinde bulunmuştu, Biz de:
"Asan ile taşa vur!" demiştik. Bunun üzerine ondan oniki pınar
fışkırdı. Her kısım insanlar kendi su alacağı kaynağı bildi. Allah'ın
rızkından yiyin, için de bozgunculuk yaparak yeryüzünü fesada vermeyin!
61. Ve bir vakit: "Ey Musa, biz tek çeşit yemeğe asla katlanamayacağız,
artık bizim için rabbine dua et, bize yerin yetiştirdiği şeylerden;
sebzesinden, kabağından, sarımsağından, mercimeğinden, soğanından
çıkarsın." dediniz. (O da): "O üstün olanı daha aşağı olanla değişmek
mi istiyorsunuz? Bir kasabaya inin, o vakit size istediğiniz
olacaktır." dedi. Üzerlerine de zillet ve meskenet damgası basıldı ve
sonunda Allah'tan bir gazaba uğradılar. Evet öyle oldu, çünkü Allah'ın
ayetlerini inkar ediyorlar ve haksız olarak peygamberleri
5
öldürüyorlardı. Evet öyle oldu, çünkü isyana daldılar ve aşırı
gidiyorlardı.
62. Şüphe yok ki, iman edenler, yahudiler, hıristiyanlar ve Sabiiler;
bunlardan her kim Allah'a ve ahiret gününe gerçekten iman eder ve iyi
bir amel işlerse, elbette bunların Rableri yanında mükafatları vardır.
Bunlara bir korku yoktur ve bunlar mahzun da olmayacaklardır.
63. Bir vakit de sizden söz almıştık ve Tur'u üstünüze kaldırıp
demiştik ki: "Verdiğimiz Kitab'a sımsıkı sarılın ve içindekilerden
gafil olmayın ki, günahtan sakınmış olasınız."
64. Sonra onun arkasından yine yüz çevirdiniz. Eğer üzerinizde Allah'ın
lütuf ve rahmeti olmasaydı her halde zarara uğrayanlardan olurdunuz.
65. İçinizden cumartesi istirahat günü yasağını çiğneyenleri elbette
bilirsiniz. Biz onlara: "Sefil maymunlar olun!" dedik.
66. Ve bu cezayı önündekilere ve sonrakilere bir ibret dersi ve
korunacaklara da bir öğüt ve nasihat yaptık.
67. Bir vakit de Musa, kavmine demişti ki: "Allah size bir sığır
boğazlamanızı emrediyor." Onlar da: "Ay! Bizimle eğlenip alay mı
ediyorsun?" dediler. O da: "O gibi cahillerden olmaktan Allah'a
sığınırım." dedi.
68. Onlar: "Bizim için Rabbine dua et onun ne olduğunu bize açıklasın."
dediler. O da: "Rabbim şöyle buyuruyor: "Bir sığır ki ne yaşlı, ne de
genç, ikisi ortası bir dinç. Haydi emrolunduğunuz işi yapın!" dedi.
69. Onlar: "Bizim için Rabbine dua et rengini bize açıklasın" dediler.
O da: "Rabbim şöyle buyuruyor: Rengi bakanlara sürur veren sapsarı bir
sığır." dedi.
70. Onlar: "Bizim için Rabbine dua et, onu bize iyice açıklasın; çünkü
o sığır bize karışık geldi. Bununla beraber Allah dilerse elbette onu
buluruz." dediler.
71. O da: "Rabbim şöyle buyuruyor: O, ne koşulup toprağı süren, ne de
ekin sulayan, salma gezen ve hiç alacası olmayan bir sığırdır." dedi.
Onlar da: "İşte tam şimdi gerçeği ortaya koydun." dediler. Bunun
üzerine o sığırı (bulup) boğazladılar. Neredeyse yapmayacaklardı.
72. Ve o vakit birini öldürmüştünüz de, katili hakkında birbirinizle
atışmış, üstünüzden atmıştınız. Halbuki Allah gizlemiş olduğunuzu açığa
çıkaracaktı.
73. Onun için dedik ki: "O sığırın bir parçasıyla öldürülen kişiye
vurun." İşte böyle, Allah ölüleri diriltir ve size ayetlerini gösterir,
taki aklınızı başınıza alasınız.
74. Sonra bunun arkasından kalpleriniz katılaştı. Şimdi onlar taşlar
gibi, hatta daha duygusuz; çünkü taşların öylesi var ki içinden
nehirler kaynıyor, öylesi var ki çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor
ve öylesi de var ki Allah korkusundan yerlerde yuvarlanıyor. Sizlerin
neler yaptığından Allah gafil değildir.
75. Şimdi bunların size iman edeceklerini ümit mi ediyorsunuz? Halbuki
bunlardan bir zümre vardır ki, Allah'ın kelamını dinlerlerdi de
akılları aldıktan sonra onu bile bile tahrif ederlerdi.
76. İman edenlere rasladıklarında: "İnandık" derler. Birbirleriyle
başbaşa kaldıklarında da: "Rabbinizin huzurunda aleyhinize delil olarak
6
kullansınlar diye mi tutup Allah'ın size açıkladığı hakikatı onlara
söylüyorsunuz? Aklınız yok mu be!" derler.
77. Peki bilmezler mi ki, onlar neyi sır olarak saklar ve neyi açıkça
ilan ederlerse Allah hepsini bilir?
78. Bunların bir de okuyup yazma bilmeyen kısmı vardır ki, kitabı,
kitabeti bilmezler, ancak bir takım kuruntu yığını hayaller kurar ve
sadece zan ardında dolaşırlar.
79. Artık o kimselerin vay haline ki, kendi elleriyle kitap yazarlar da
sonra biraz para almak için: "Bu Allah tarafındandır." derler. Artık
vay o ellerinin yazdıkları yüzünden onlara! Vay o kazandıkları vebal
yüzünden onlara!
80. Bir de dediler ki: "Bize sayılı bir kaç günden başka asla ateş
dokunmaz." Siz de: "Allah'tan bir teminat mı aldınız? Böyle ise Allah
kesinlikle sözünden caymaz, yoksa Allah'a karşı bilemeyeceğiniz şeyleri
mi söylüyorsunuz?"
81. Evet kim bir kötülük yapmış da günahı kendisini her taraftan
kuşatmış ise, işte öyleleri ateş ehli ve orada süresiz kalacaklardır.
82. İman edip iyi ameller işleyenler, işte öyleleri de cennet ehli ve
orada süresiz kalacaklardır.
83. Ve bir vakit İsrailoğullarından şöyle söz almıştık: "Allah'tan
başkasına tapmayacaksınız, ana. babaya, yakınlığı olanlara, öksüzlere
ve biçarelere de iyilik yapacaksınız. İnsanlara güzel söz söyleyin,
namazı kılın, zekatı verin." Sonra pek azınız müstesna olmak üzere
sözünüzden döndünüz, hala da dönüyorsunuz!
84. Yine bir vakit kesin sözünüzü almıştık: "Birbirinizin kanlarını
dökmeyeceksiniz, birbirinizi yurtlarınızdan çıkarmayacaksınız." Sonra
siz bunu ikrar da ettiniz ve ikrarınıza şahit de oldunuz.
85. Sonra sizler yine şöyle kimselersiniz ki kendi kendinizi
öldürüyorsunuz ve içinizden bir zümreyi yurtlarından çıkarıyorsunuz,
aleyhlerinde günah ve düşmanlıkla birleşip yardımlaşıyorsunuz. Şayet
size esir olarak gelirlerse fidyeleşmeye kalkışıyorsunuz. Oysa
çıkarılmaları size haram kılınmıştı. Yoksa siz kitabın bir kısmına
inanıp bir kısmını inkar mı ediyorsunuz? Şu halde içinizde böyle
yapanlar sonuçta dünya hayatında rüsvaylıktan başka ne kazanırlar?
Kıyamet günü de en şiddetli azaba kakılırlar. Allah yaptıklarınızdan
habersiz değildir.
86. Bunlar, ahireti dünya hayatına satmış kimselerdir. Onun için
bunlardan azap hafifletilmez ve kendilerine bir yardım da yapılmaz.
87. Andolsun ki, Musa'ya o kitabı verdik, arkasından bir takım
peygamberler de gönderdik. Hele Meryem oğlu İsa'ya deliller verdik ve
O'nu Cebrail ile de destekledik. Demek ki, size nefislerinizin
hoşlanmayacağı bir emirle bir peygamber geldikçe her defasında kafa mı
tutacaksınız? Kibrinize dokunduğu için kimine yalan diyecek, kimini de
öldürecek misiniz?
88. "Bizim kalplerimiz kılıflıdır" dediler. Öyle değil! Allah onları
kafirlikleri sebebiyle lanetledi; onun için çok az imana gelirler.
89. Yanlarındakini (Tevrat'ı) tasdik etmek üzere onlara Allah
tarafından bir kitap (Kur'an) gelince; önceden inkar edenlere karşı
yardım isteyip dururlarken o tanıdıkları kendilerine gelince tuttular
onu inkar ettiler. Artık Allah'ın laneti kafirlerin boynuna olsun!
7
90. Ne kadar çirkindir o (karşılığında) kendilerini sattıkları şey ki;
Allah'ın kullarından dilediğine kendi lütfundan vahiy indirmesini
çekemeyerek, Allah ne indirdiyse hepsini inkar ettiler. Bu yüzden de
gazap üstüne gazaba uğradılar. Ve o kafirler için aşağılayan bir azap
vardır.
91. Onlara: "Allah ne indirdiyse iman edin!" denildiği zaman: "Biz
kendimize indirilene iman ederiz." derler de ötekini inkar ederler.
Oysa yanlarındakini (Tevrat'ı) doğrulayacak odur. De ki: "Madem
inanıyordunuz ne diye Allah'ın peygamberlerini öldürüyordunuz?"
92. Andolsun ki, Musa size apaçık delillerle gelmişti de arkasından
tuttunuz danaya taptınız. Siz işte o zalimlersiniz.
93. Bir vakit: "Size verdiğimiz Kitab'a sımsıkı sarılın ve O'nu
dinleyin" diye Tur'u tepenize kaldırıp sizden söz aldık. "Duyduk, isyan
ettik." dediler ve inkarları yüzünden dana sevgisi iliklerine kadar
işledi. De ki: "Eğer sizler inanmış kimseler iseniz inancınız size ne
kötü şeyler emrediyor!
94. De ki: "Allah yanında ahiret evi (Cennet) başkalarının değil de
sadece sizin ise, eğer bu davanızda da doğru iseniz haydi ölümü
canınıza minnet bilin!"
95. Fakat ellerinden çıkan işleri yüzünden onu hiç bir zaman temenni
edemezler. Allah o zalimleri bilir.
96. Onları, insanların hayata en düşkünü hatta müşriklerden bile daha
düşkünü bulacaksınız. Onlardan her biri, bin sene yaşamayı arzu eder.
Halbuki, ömürlü olmak kendisini azaptan uzaklaştıracak değildir. Allah,
onların neler yaptıklarını görüyor.
97. Söyle: "Her kim Cebrail'e düşman ise kendisinden öncekileri
doğrulayan ve müminlere bir hidayet ve müjde olan Kur'an'ı senin
kalbine Allah'ın izniyle o indirdi.
98. Her kim Allah'a, Allah'ın meleklerine, Peygamberlerine, Cebrail'e
ve Mikail'e düşman olursa, bilsin ki, Allah kafirlerin düşmanıdır.
99. Andolsun ki, sana çok açık ayetler; Parlak mucizeler indirdik. Öyle
ki iman sahasından uzaklaşmış fasıklardan başkası onları inkar etmez.
100. O fasıklar, hem bunları tanımayacaklar, hem de ne zaman bir
antlaşma yapsalar her defasında mutlaka içlerinden bir zümre onu bozup
atıverecek öyle mi? Hatta az bir zümre değil, onların çoğu antlaşma
tanımaz imansızlardır.
101. Onlara Allah tarafından yanlarındaki kitabı doğrulayıcı bir
peygamber gelince, daha önce kendilerine kitap verilenlerden bir kısmı,
sanki gerçeği bilmiyorlarmış gibi Allah'ın kitabını arkalarına attılar.
102. Tuttular Süleyman'ın mülküne dair şeytanlarınuydurup izledikleri
şeylerin ardına düştüler. Oysa, Süleyman kafir olmadı, ama o şeytanlar
kafir oldular; İnsanlara büyücülük ve Babil'de Harut, Marut adında iki
meleğe indirilen şeyleri öğretiyorlardı. Halbuki o ikisi: "Biz ancak
bir imtihan için gönderildik, sakın sihir yapıp kafir olma!" demedikçe
bir kimseye büyü öğretmezlerdi. İşte bunlardan karı. koca arasını
ayıran şeyler öğreniyorlardı. Fakat Allah'ın izni olmadıkça bununla
kimseye zarar veremezlerdi. Kendilerine zarar verecek ve faydası
olmayacak bir şey öğreniyorlardı. Andolsun ki, onu her kim satın
alırsa, onun ahirette bir nasibi olmadığını da çok iyi biliyorlardı.
Keşke kendilerini ne kötü şey karşılığında sattıklarını bilselerdi!
8
103. Evet! İman edip de (büyü gibi günahlardan) sakınmış olsalardı,
elbette Allah tarafından verilecek bir mükafat çok hayırlı olacaktı;
bunu bir bilselerdi!
104. Ey iman edenler, "Raina =bizi gözet" demeyin, "Unzurna =bize bak"
deyin ve duyun ki, kafirler için pek elem veren bir azap vardır.
105. Ne kitap ehlinden, ne de müşriklerden olan kafirler size
Rabbinizden bir hayır indirilmesini ister. Allah ise rahmetini
dilediğine bahşeder ve Allah çok büyük lütuf sahibidir
106. Biz bir ayetten her neyi yürürlükten kaldırır veya unutturursak,
daha hayırlısını yahut benzerini getiririz. Allah'ın her şeye gücü
yettiğini bilmez misin?
107. Bilmez misin ki, gerçekten göklerin ve yerin mülkü tamamen Allah'a
aittir. Size de Allah'tan başka ne bir dost, ne de bir yardımcı vardır!
108. Yoksa siz peygamberinizi, bundan önce Musa'ya sorulduğu gibi
sorguya çekmek mi istiyorsunuz? Oysa her kim imanı inkarla değiştirirse
artık düz yolun ortasında sapıtmış olur.
109. Kitap ehlinden bir çoğu arzu etmektedir ki, hak kendilerine gün
gibi aşikar olduktan sonra sırf nefsaniyetlerinden ve kıskançlıktan
ötürü, sizi iman ettikten sonra çevirip kafir etsinler. Şimdilik siz,
Allah emrini verinceye kadar af ve hoşgörüyle davranın. Şüphesiz ki,
Allah her şeye gücü yetendir.
110. Namazı doğru kılın, zekatı verin, kendiniz için her ne hayır yapıp
gönderirseniz, Allah yanında onu bulursunuz. Her zaman Allah bütün
yaptıklarınızı görüyor!
111. Bir de "yahudiler veya hıristiyanlardan başkası asla cennete
giremeyecek." Dediler. Bu onların kendi kuruntularıdır. De ki: "Eğer
doğru iseniz, haydi kesin delilinizi getirin!"
112. Hayır! Kim samimi olarak yüzünü Allah'a tertemiz teslim ederse,
işte onun Rabbi katında mükafatı vardır. Onlara bir korku yoktur ve
onlar mahzun da olmayacaklardır.
113. Yahudiler: "hıristiyanların dayandığı bir şey yoktur." Derken,
hıristiyanlar da: "yahudilerin dayandığı bir şey yoktur." dediler. Oysa
hepsi de Kitabı okuyorlar. Bilmeyenler de tıpkı onların dedikleri gibi
diyorlar. Bu yüzden Allah ihtilaf ettikleri bu hususta kıyamet günü
aralarında hükmünü verecektir.
114. Allah'ın mescitlerinde, Allah'ın isminin anılmasını engelleyen ve
onların harap olmasına çalışan kimselerden daha zalim kim olabilir?
Bunların oralara korka korka girmekten başka çareleri yoktur. Bunlara
dünyada zillet, ahirette de büyük bir azap vardır.
115. Bununla beraber, doğu da Allah'ın batı da! Nerede yönelseniz,
orada Allah'a durulacak yön vardır! Şüphe yok ki Allah'ın rahmeti
geniştir ve O, her şeyi bilendir.
116. Hem o zalimler: "Allah oğul edindi." dediler; Haşa O, bu gibi
şeylerden münezzehtir. Doğrusu göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nun
emrine boyun eğmektedir.
117. O, göklerin ve yerin örneksiz yaratıcısıdır. Bir işi yapmayı
isteyince ona yalnız "ol!" der, o da oluverir.
118. İlmi olmayanlar da: "Ne olur Allah bizimle konuşsa, yahut bize bir
mucize gelse!" dediler. Bunlardan öncekiler de tıpkı bunların dedikleri
9
gibi demişlerdi. Kalpleri birbirine benzedi. Cidden gerçekleri bilmek
isteyen bir ümmet için Biz mucizeleri açık bir şekilde gösterdik.
119. Şüphesiz ki, Biz seni hak (olan Kur'an) ile rahmetimizin müjdecisi
ve azabımızın habercisi gönderdik. Sen o cehennemliklerden sorumlu da
değilsin.
120. Sen onların milletlerine tabi olmadıkça yahudiler de hıristiyanlar
da senden asla hoşnut olmazlar. De ki: "Her halde yol Allah yoludur."
Şanım hakkı için sana vahiyle gelen bu kadar bilgiden sonra, faraza
onların arzularına uyacak olsan, Allah'tan sana ne bir dost, ne de bir
yardımcı bulunur.
121. Kendilerine kitap verdiğimiz liyakatlı kimseler onu, tilavetinin
hakkını vererek okurlar. İşte onlar ona iman ederler. Kim de onu inkar
ederse hüsrana uğrayanlar işte onlardır.
122. Ey İsrailoğulları, sizlere ihsan ettiğim nimetimi ve sizi bir
zamanlar alemlere üstün kılmış olduğumu hatırlayın.
123. Ve öyle bir günden korkun ki, kimse başka birinin yerine bir şey
ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez, ona şefaat fayda vermez ve hiç
bir taraftan yardım da görmezler.
124. Şunu da hatırlayın ki, bir vakit Rabbi, İbrahim'i bir takım
kelimelerle imtihan etti. O, onları tamamlayınca Rabbi: "Ben seni bütün
insanlara önder yapacağım." buyurdu. İbrahim: "Rabbim zürriyetimden de
yap" dedi. Rabbi ise: "Zalimler Benim ahdime nail olamaz." buyurdu.
125. Ve o vakit Kabe'yi insanlar için dönüp varılacak sevap kazanma ve
güvenilir bir yer kıldık. Siz de İbrahim'in makamından kendinize bir
namazgah edinin! Ve İbrahim ile İsmail'e şöyle emir verdik: "Beytimi,
hem tavaf edenler için, hem ibadete kapananlar için, hem de rüku ve
secdeye varanlar için tertemiz bulundurun."
126. Ve o vakit İbrahim: "Ya Rab, burasını güvenilir bir yer kıl ve
halkından Allah'a ve ahiret gününe inananları çeşitli meyvelerle
rızıklandır!" dedi. Allah da: "İnkar edenleri de rızıklandırır, kısa
bir zaman için hayattan nasip aldırırım. Sonra onları cehennem azabına
girmek zorunda bırakırım ki, o ne yaman bir inkılaptır!" buyurdu.
127. Ve o zaman ki, İbrahim Beyt'in temellerini yükseltiyordu. İsmail
ile birlikte şöyle dua ettiler: "Ey Rabbimiz, bizden kabul buyur. Çünkü
daima işiten, daima bilen Sensin ancak Sen!
128. Ey Rabbimiz, bizi yalnız senin için boyun eğen müslüman kıl!
Soyumuzdan yalnız senin için boyun eğen müslüman bir ümmet vücuda
getir! Bizlere yapacağımız ibadetleri göster ve tevbe ettikçe üzerimize
rahmetinle bak! Tevbeleri çok kabul eden, çok merhamet eden Sensin
ancak Sen!
129. Ey Rabbimiz! Onlara içlerinden öyle bir peygamber gönder ki,
üzerlerine ayetlerini okusun, kendilerine Kitab'ı ve hikmeti öğretsin,
içlerini ve dışlarını tertemiz yapsın! Çünkü güç ve kuvvet sahibi, tam
hikmet sahibi Sensin ancak Sen!"
130. İbrahim'in milletinden, kendine kıyandan başka kim yüz çevirir?
Gerçek şu ki, Biz onu dünyada seçkin birisi yaptık, ahirette de hiç
şüphe yok ki o iyiler arasındadır.
131. Rabbi ona: "Bana teslim ol!" emrini verince, o da: "Alemlerin
Rabbine teslim oldum." dedi.
10
132. Bu dini İbrahim kendi oğullarına vasiyet ettiği gibi Yakup da
vasiyet etti ve: "Oğullarım, Allah sizin için o dini seçti, başka
dinlerden sakının yalnız müslüman olarak can verin! dedi.
133. Yoksa ölüm Yakub'a geldiği vakit siz de orada mıydınız. O
oğullarına: "Benden sonra neye ibadet edeceksiniz?" dediği vakit onlar:
"Senin Allah'ına, ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın Allah'ına, tek
olan İlah'a ibadet ederiz, biz ancak O'na boyun eğen müslümanlarız."
dediler.
134. Onlar bir ümmetti gelip geçti. Onlara kendi kazandıkları, size de
kendi kazandığınız; siz onların yaptıklarından sorulacak değilsiniz.
135. Bir de: "yahudi veya hıristiyan olunuz ki, hidayet bulasınız"
dediler. De ki: "Hayır, biz bir tek Allah'a inanan İbrahim'in
dinindeyiz ki, o hiç bir zaman Allah'a ortak koşanlardan olmadı."
136. Ve deyin ki: "Biz Allah'a iman ettiğimiz gibi, bize ne
indirildiyse; İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a ve torunlarına ne
indirildiyse; Musa'ya, İsa'ya ne verildiyse ve bütün peygamberlere
Rableri tarafından ne verildiyse hepsine iman ettik. O'nun elçilerinden
hiçbirini ayırt etmeyiz. Ve biz, ancak O'nun için boyun eğen
müslümanlarız.
137. Eğer onlar da böyle sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse
muhakkak doğru yolu buldular. Yok, yüz çevirirlerse, onlar sadece bir
ihtilaf ve çekişme içindedirler. Allah da senden yana
onlarınhaklarından geliverecektir. O, herşeyi işiten ve bilendir.
138. Sen Allah'ın boyasına bak! (Vaftiz de ne ki!) Kim Allah'tan daha
güzel boya vurabilir? İşte biz O'na ibadet edenleriz!
139. De ki: "Siz Allah hakkında bizimle mücadele mi edeceksiniz? Oysa
O, bizim de Rabbimiz, sizin de. Bizim yaptıklarımız bize, sizin
yaptıklarınız size. Ancak biz O'na samimiyetle bağlılarız."
140. Yoksa siz: "İbrahim de İsmail de İshak da Yakup da torunları da
hep yahudi veya hıristiyan idiler." mi diyorsunuz? De ki: "sizler mi
daha iyi bileceksiniz, yoksa Allah mı? Allah'ın şahitlik ettiği bir
gerçeği bilerek gizleyenlerden daha zalim kim olabilir? Allah
yaptıklarınızdan gafil değildir.
141. Onlar bir ümmetti gelip geçtiler. Onlara kendi kazandıkları, size
de kendi kazandığınız ve siz onların yaptıklarından sorumlu değilsiniz.
142. İnsanlardan beyinsiz takımı: "Bunları bulundukları kıbleden
çeviren nedir?" diyeceklerdir. De ki: "Doğu da batı da Allah'ındır. O,
dilediği kimseyi doğru bir caddeye çıkarır.
143. İşte böyle sizi, bütün insanlar üzerine adalet örneği, hak
şahitleri olasınız, Peygamber de sizin üzerinize şahit olsun diye,
doğru bir caddeye çıkarıp ortada yürüyen bir toplum yaptık. Sana
önceden durduğun Ka'be'yi kıble yapmamız da yalnız peygamberlerin
izinde gidecekleri iki ökçesi üzerinde geri döneceklerden ayırt etmemiz
içindir. Elbette o, Allah'ın doğru yola ilettiği kimselerden başkasına
mutlaka ağır gelecekti. Allah imanınızı zayi edecek değildir. Allah
insanlara karşı çok şefkatli ve merhametlidir.
144. Gerçekten yüzünün gök yüzünde aranıp durduğunu görüyoruz. Artık
gönlünü ferah tut, seni hoşnut olacağın bir kıbleye yönelteceğiz. Haydi
yüzünü Mescid. i Haram'a doğru çevir! Siz de ey insanlar, nerede
bulunursanız, yüzünüzü o yana doğru çeviriniz. Kendilerine kitap
11
verilmiş olanlar da şüphesiz onun, Rablerinden gelen bir gerçek
olduğunu kesinlikle bilirler. Allah, onların yaptıklarından ve
yapacaklarından habersiz değildir.
145. Andolsun ki, sen, o kitap verilmiş olanlara her türlü delili de
getirsen yine senin kıblene uymazlar; sen de onların kıblesine
uymazsın. Bir kısmı diğer bir kısmının kıblesine de uymuyor. Andolsun
ki sana gelen bunca ilmin arkasından tutup onların arzularına uyacak
olursan, o takdirde sen de mutlaka haksızlık yapanlardan olursun.
146. Kendilerine kitap verdiğimiz toplumların alimleri, peygamberi,
oğullarını tanır gibi tanırlar. Böyle iken içlerinden bir takımı,
gerçeği bile bile gizlerler.
147. O gerçek Rabbindendir. Artık sakın şüpheye düşenlerden olma!
148. Her birinin bir yöneti vardır, o ona yönelir. Haydi hep hayırlara
koşun, yarışın! Her nerede olsanız Allah sizi toplar, bir araya
getirir. Şüphesiz ki, Allah herşeye gücü yetendir.
149. Her nereden yola çıkarsan hemen yüzünü Mescid. i Haram'a doğru
çevir. Şüphesiz bu Rabbinden gelen bir gerçektir. Allah,
yaptıklarınızdan habersiz de değildir.
150. Her nereden yola çıkarsan yüzünü Mescid. i Haram'a doğru çevir ve
her nerede olursanız yüzünüzü ona doğru çevirin ki insanlar için
aleyhinizde bir delil olmasın. Ancak içlerinden haksızlık edenler
başka. Siz de onlardan korkmayın, Benden korkun ki hem üzerinizdeki
nimetimi tamamlayayım hem de bu sayede doğru yola eresiniz.
151. Nitekim içinizde size ayetlerimizi okuyan, sizi tertemiz yapan,
size kitap ve hikmet öğreten ve size bilmediğiniz şeyleri öğreten,
sizden bir elçi gönderdik.
152. O halde anın Beni, anayım sizi; Bana şükredin, nankörlük etmeyin!
153. Ey iman edenler, sabır ve namazla yardım isteyin! Şüphe yok ki,
Allah sabredenlerle beraberdir.
154. Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin, hayır diridirler,
fakat siz sezmezsiniz
155. Çaresiz sizleri biraz korku, biraz açlık, biraz maldan, candan ve
ürünlerden eksiklik ile imtihan edeceğiz. Müjdele o sabırlılara
156. ki başlarına bir bela geldiğinde: "Biz Allah'a aitiz ve sonunda
O'na döneceğiz." derler.
157. İşte onlar! Onlara Rablerinden mağfiretler ve rahmet vardır ve
işte onlar, doğru yola erenlerdir.
158. Şüphesiz, Safa ile Merve Allah'ın sembollerindendir. Onun için her
kim Hac veya Umre niyetiyle Ka'be'yi ziyaret ederse, tavafı bunlarla
yapmasında ona bir günah yoktur. Her kim de gönlünden koparak bir hayır
işlerse, şüphesiz Allah, mükafatını veren ve her şeyi bilendir.
159. İndirdiğimiz apaçık ayetleri ve doğruyu, Biz onları insanlar için
kitapta iyice açıkladıktan sonra, gizleyenlere Allah da bütün lanet
edebilenler de lanet eder.
160. Ancak tevbe edip kendilerini düzelterek gerçeği söyleyenler başka.
Ben, onları bağışlarım. Ben, çok çok tevbe kabul ederim ve çok
bağışlarım.
12
161. Ancak, ayetlerimizi inkar etmiş ve kafir olarak ölmüş olanlar
işte, Allah'ın laneti, meleklerin laneti, insanların laneti hep onların
üstüne olsun.
162. Onlar, sonsuza kadar o lanetin altında kalırlar, ne azapları
hafifletilir, ne de kendilerine göz açtırılır.
163. Her halde hepinizin tanrısı bir Tanrıdır, O'ndan başka hiç bir
tanrı yoktur. O, esirgeyen ve bağışlayandır.
164. Şüphesiz, göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün
birbiri ardınca gelişinde, insanlara yarar şeylerle denizde akan
gemide, Allah'ın yukarıdan bir su indirip onunla toprağı ölmüşken
diriltmesinde, üzerinde deprenen hayvanları yaymasında, rüzgarları
değiştirmesinde, gökle yer arasında boyun eğmiş bulutta akıllı olan bir
topluluk için elbette Allah'ın birliğine deliller vardır.
165. İnsanlardan kimi de Allah'tan beride O'na karşı bir takım denkler
ediniyorlar ve onları Allah'ı sever gibi seviyorlar. İman edenler ise
Allah için sevgice daha kuvvetlidirler. Haksızlık edenler azabı,
görecekleri vakit bütün kuvvetin gerçekten Allah'ın olduğunu ve
Allah'ın gerçekten çok çetin azabı olduğunu görseler...
166. O vakit uyulanlar, azabı görerek kendilerine uyanlardan kaçmışlar,
aralarındaki bütün bağlar didik didik kopmuştur.
167. Uyanlar da şöyle demektedir: "Ah bizim için dünyaya bir dönüş
olsaydı da onlar bizden kaçtıkları gibi biz de onlardan uzaklaşsaydık!
İşte böyle Allah, onlara bütün yaptıklarını üzerlerine çökmüş,
pişmanlıklar halinde gösterecektir. Onlar, ateşten çıkacak değillerdir.
168. Ey insanlar, bütün yeryüzündeki nimetlerimden helal ve temiz olmak
şartıyla yiyin; fakat şeytanın adımlarına uymayın! Çünkü o sizin açık
bir düşmanınızdır.
169. O size hep çirkin ve murdar işleri emreder ve Allah'a karşı
bilmediğiniz şeyleri söylemenizi ister.
170. Onlara: "Allah'ın indirdiğine uyun." denildiğinde, "Hayır,
atalarımızı neyin üzerinde bulduksa ona uyarız." dediler. Ya ataları
birşeye akıl erdirememiş ve doğruyu seçememiş idiyseler?
171. O kafirlerin durumu, sadece bir çağırma ve bağırmadan başkasını
duymaz bir kulakla haykıranın durumuna benzer. Sağırdırlar,
dilsizdirler, kördürler, akıl da etmezler.
172. Ey iman edenler, size kısmet ettiğimiz rızıkların hoşlarından
yiyin ve Allah'a şükredin, eğer yalnızca O'na tapıyorsanız!
173. O, size, yalnız hayvan ölüsü, kan, domuz eti ve Allah'tan başkası
adına kesileni yasakladı. Ancak, kim bunlardan yemeye mecbur kalırsa
başkasının hakkına tecavüz etmemek ve zorunlu olan miktarı geçmemek
şartıyla ona da günah yükletilmez. Çünkü Allah, çok bağışlayan ve
merhamet edendir.
174. Allah'ın indirdiği kitaptan birşeyi gizleyip de bununla biraz para
alanlar muhakkak ki, karınlarına ateşten başka bir şey yemezler ve
kıyamet günü Allah onlarla ne konuşur, ne de onları temize çıkarır;
onlara sadece pek elem veren bir azap vardır.
175. İşte onlar, hidayeti verip sapıklığı, bağışlamayı bırakıp azabı
satın alan kiselerdir. Bunlar ateşe ne kadar da dayanıklı şeyler!
13
176. Zira bu azabın sebebi Allah'ın kitabı gerçekle indirmiş
olmasındandır. Kitapta ayrılığa düşenler ise şüphesiz, haktan uzak bir
ayrılık içindedirler.
177. Erginlik, yüzlerinizi bir doğu bir batı tarafına çevirmeniz
değildir. Ancak eren Allah'a, ahiret gününe, meleklere, kitaba ve
peygamberlere iman edip yakınlığı olanlara, öksüzlere, çaresizlere,
yolda kalmışa, dilenenlere ve esirler uğrunda seve seve mal veren, hem
namazı kılan, hem zekatı veren, sözleştikleri vakit sözlerini yerine
getiren, hele sıkıntı ve hastalık durumlarında ve savaşın kızıştığı
anda sabır gösterenlerdir. İşte bunlardır doğru olanlar ve bunlardır
Allah'tan korkup kötülüklerden sakınanlar.
178. Ey iman edenler, öldürülenler hakkında üzerinize kısas yazıldı.
Hüre hür, köleye köle, dişiye dişi. Bununla birlikte her kim kardeşi
tarafından kısmen bağışlanırsa, o vakit görev, birinin geleneğe uyması
birinin de ona borcunu güzellikle ödemesidir. Bu, Rabbinizden bir
hafifletme ve bir rahmetttir. Her kim, bunun ardından yine tecavüz
ederse, artık ona pek elem veren bir azap vardır. 179. Sizin için
kısasta bir hayat vardır, ey temiz aklı, temiz özü olanlar! Belki
korunursunuz.
180. Birinize ölüm geldiği vakit, bir mal bırakacaksa, babası, annesi
ve en yakın akrabası için meşru bir biçimde vasiyette bulunması,
Allah'a karşı gelmekten sakınanlar üzerine yapılması gerekli bir hak
olaral üzerinize yazıldı.
181. Şimdi her kim bunu duyduktan sonra değiştirirse, her halde vebali
yalnızca o değiştirenlerin boynunadır. Şüphe yok ki, işitir, bilir.
182. Her kim de vasiyet edenin bir yanlışlık yapmasından veya bir
günaha girmesinden endişe eder de iki tarafın arasını düzeltirse ona
günah yoktur. Şüphesiz, Allah çok bağışlayıcı çok merhametlidir.
183. Ey iman edenler, oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi size
de korunasınız diye farz kılındı.
184. Sayılı günler... İçinizden hasta olan veya yolculukta bulunan ise,
diğer günlerden sayısınca tutar. Ona dayanıp kalanlar (dayanamayanlar)
üzerine de bir yoksulu doyuracak fidye vermek gerekir. Her kim de
hayrına fidyeyi artırırsa hakkında daha hayırlıdır. Yine de oruç
tutmanız sizin için daha hayırlıdır; eğer bilirseniz.
185. O Ramazan ayı ki, insanları irşad için, hak ile batılı ayırt eden,
hidayet ve deliller halinde bulunan Kur'an onda indirildi. Onun için
sizden her kim bu aya erişirse oruç tutsun. Kim de hasta veya
yolculukta ise tutamadığı günler sayısınca diğer günlerde kaza etsin.
Allah size kolaylık diliyor, zorluk dilemiyor. Bir de o sayıyı
tamamlamanızı ve size gösterdiği doğru yol üzere kendisini yüceltmenizi
istiyor. Umulur ki, şükredesiniz!
186. Şayet kullarım Beni senden sorarlarsa gerçekten Ben çok yakınım.
Bana dua edince duacının duasını kabul ederim; O halde onlar da Benim
davetime koşsunlar ve Bana layıkiyle iman etsinler ki, doğru yola
gidebilsinler.
187. Oruç günlerinin gecesi kadınlarınızla ilişkide bulunmanız size
helal edildi. Onlar sizin için bir giysi, siz de onlar için bir giysi
durumundasınız. Allah nefsinize güvenemeyeceğinizi bildiği için
tevbenizi kabul etti ve sizi bağışladı. Şimdi onlarla ilişkide bulunun,
Allah'ın sizler için yazdığını isteyin ve fecrin beyaz ipliği siyah
14
iplikten sizce seçilinceye kadar yiyin, için, sonra da ertesi geceye
kadar orucu tam tutun. Bununla birlikte siz, mescitlerde itikaf halinde
iken onlarla ilişkide bulunmayın. Bunlar, Allah'ın sınırlarıdır; sakın
onlara yaklaşmayın! Allah böylece, sakınıp korunsunlar diye insanlara
ayetlerini iyice açıklıyor.
188. Bir de aranızda mallarınızı haksız sebeplerle yemeyin, insanların
mallarından bir kısmını bile bile günah ile yemek için o malları
hakimlere sarkıtmayın (dava konusu yapmayın.)
189. Onlar sana hilalleri soruyorlar. De ki: "Onlar, insanlar için ve
hac için vakit ölçüleridir. Erginlik, evlere arkalarından gelmenizle
değildir, gerçek eren, korunanlardır. Evlere kapılarından gelin ve
Allah'tan korkun ki kurtuluşa eresiniz.
190. Size savaş açanlarla siz de Allah yolunda çarpışın; fakat haksız
taarruz etmeyin. Çünkü Allah, haksız taarruz edenleri sevmez.
191. Onları nerede yakalarsanız öldürün ve sizi çıkardıkları yerden
onları çıkarın. O fitne, adam öldürmekten daha kötüdür. Yalnız Mescid.
i Haram'ın yanında, onlar sizinle savaşmadıkça siz de onlarla
savaşmayın! Fakat sizi öldürmeye kalkışırlarsa, hemen onları öldürün.
Kafirlerin cezası böyledir.
192. Artık Allah'a ortak koşmaktan vazgeçerlerse, şüphesiz ki Allah pek
bağışlayan ve pek merhamet edendir.
193. Bir fitne kalmayıp din yalnız Allah'ın oluncaya kadar onlarla
çarpışın. Eğer vazgeçerlerse, artık düşmanlık ancak zalimlere karşıdır.
194. Haram ay, haram aya ve bütün haramlar birbirine karşılıktır. O
halde kim size saldırı bulunursa siz de ona yaptığı saldırının misli
ile saldırın ve ileri gitmekten Allah'tan korkun ve bilin ki Allah,
takva sahibi olanlarla beraberdir.
195. Allah yolunda malınızı verin de ellerinizle tehlikeye bırakmayın
ve güzel hareket edin, çünkü Allah, güzel davrananları sever.
196. Haccı ve umreyi de Allah için tamam yapın. Eğer kısıtlanırsanız o
vakit kolayınıza gelen kurbanı gönderin. Kurban yerine varıncaya kadar
başlarınızı tıraş etmeyin. İçinizden hasta olana veya başında bir
rahatsızlığı bulunana tıraş için oruç, sadaka veya kurbandan ibaret bir
fidye gerekir. Kısıtlılıktan kurtulduğunuzda her kim hacca kadar umre
ile sevap kazanmak isterse ona da kurbanın kolay geleni gerekir. Bunu
bulamayana ise üç gün hacda yedi gün de döndükten sonra, toplam on gün
oruç tutmak gerekir. Bu hüküm Mescid. i Haram'da ikamet etmeyenler
içindir. Allah'tan korkun ve bilin ki, Allah'ın cezası gerçekten çok
çetindir.
197. Hac vakti, bilinen aylardır. Kim bu aylarda hacca başlarsa, artık
hac sırasında ne kadına yaklaşma, ne günah işleme, ne de kavga vardır.
Hayra dair ne işlerseniz Allah onu bilir. Azık hazırlayın ve bana her
türlü fenalıktan korunarak gelin. Çünkü en hayırlı azık takvadır, ey
beyni olanlar!
198. Hac mevsiminde Rabbinizden rızık isteyerek ticaret yapmanız size
günah değildir. Arafattan sel gibi taşarak döndüğünüzde Meş'ari'l.
Haram yanında, Allah'ı zikredin. O'nu, size doğrusunu öğrettiği gibi
zikredin. Doğrusu siz, bundan önce gerçekten yolunu şaşırmışlardan
idiniz.
15
199. Sonra insanların akın ettiği yerden siz de dönün ve Allah'ın
bağışlamasını isteyin. Çünkü Allah bağışlayan ve merhamet edendir.
200. Nihayet hac ibadetlerinizi bitirdiğinizde, bir zamanlar
atalarınızı andığınız gibi hatta daha coşkulu bir anışla Allah'ı anın.
Çünkü insanların bir takımı: "Rabbimiz, bize dünyada ver!" der. Ona
ahirette bir kısmet yoktur.
201. Kimisi de: "Rabbimiz, bize dünyada bir güzellik, ahirette de bir
güzellik ver ve bizi ateş azabından koru!" der.
202. İşte bunlara kazandıklarından bir nasip vardır. Allah'ın hesabı
çok çabuktur.
203. Bir de sayılı günlerde Allah'ı zikredin, tekbir getirin. Bunlardan
iki gün içinde dönüş için acele edene günah yoktur, geç dönene de günah
yoktur; fakat korunan için. Allah'tan korkun ve bilin ki, O'nun
huzurunda toplanacaksınız.
204. İnsanlardan kimi de vardır ki, dünya hayatı hakkındaki sözü seni
imrendirir ve o, kalbindekine Allah'ı şahit tutar. Oysa o, İslam
düşmanlarının en azılısıdır.
205. İş başına geçtiğinde yeryüzünde bozgunculuk çıkarmak, ekini ve
nesli yok etmek için didinir. Allah da bozgunculuğu sevmez.
206. Ona: "Allah'tan kork!" denildiği zaman da gururu kendisini daha
çok günaha iter. Cehennem de onun hakkından gelir. O, gerçekten ne kötü
yataktır.
207. Yine insanlar arasında kimi de vardır ki, Allah'ın rızasını
kazanmak için kendisini feda eder. Allah ise kullarına çok şefkatlidir.
208. Ey iman edenler, topluca barışa girin ve şeytanın adımlarına
uymayın; çünkü o, sizin aranızı açan belli bir düşmandır.
209. Sizlere bunca açık deliller geldikten sonra yine kayarsanız iyi
biliniz ki, Allah çok onurlu bir hikmet sahibidir.
210. Onlar, sadece Allah'ın buluttan gölgelikler içinde meleklerle
birlikte gelmesini ve kendi işlerinin bitirilmesini gözetliyorlar. Oysa
bütün işler Allah'a götürülür.
211. İsrail oğullarına, onlara ne kadar açık bir mucize verdiğimizi
sor! Fakat her kim, Allah'ın nimetini kendisine geldikten sonra
değiştirirse şüphesiz Allah'ın cezası pek çetindir.
212. İnkarcılara dünya hayatı bezendi de iman edenlerle eğleniyorlar.
Oysa korunan o müminler, kıyamet günü onların üstündedirler. Allah,
dilediğine hesapsız nimetler verir.
213. İnsanlar tek bir ümmet idi. Ayrılmaları üzerine Allah, nimetinin
müjdecileri ve azabın habercileri olarak peygamberleri gönderdi ve
onlarla birlikte insanlar arasındaki anlaşmazlıklarda hakem olması için
hak ile kitap indirdi. Bunda da yalnızca kendilerine kitap verilenler,
kendilerine bunca apaçık ayetler geldikten sonra tutup aralarındaki
ihtiras yüzünden anlaşmazlığa düştüler. Bunun üzerine Allah kendi
izniyle inananları anlaşmazlığa düştükleri hakka doğrudan ulaştırdı.
Allah dilediğini doğru yola çıkarır.
214. Yoksa siz, sizden önce geçenlerin örnek olmuş durumları hiç
başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Onların başına öyle
ezici sıkıntılar, kımıldatmaz zaruretler geldi ve öylesine sarsıldılar
16
ki, peygamber ve beraberindeki iman edenler: "Allah'ın yardımı ne
zaman?" diyeceklerdi. Bak işte, Allah'ın yardımı yakındır.
215. Sana Allah yolunda mallarını neye harcayacaklarını sorarlar. De
ki: "Vereceğiniz nafaka, ana, baba, en yakınlar, öksüzler, yoksullar ve
yolda kalmışlar içindir. Hayır olarak daha ne yaparsanız Allah onu
muhakkak bilir.
216. Savaş, hoşunuza gitmese de üzerinize yazıldı. Gerçi o size hoş
gelmez, fakat olur ki, siz bir şeyden hoşlanmazsınız; oysa o,
hakkınızda hayırlıdır. Olur ki, siz birşeyi seversiniz; ama o, sizin
hakkınızda bir fenalıktır. Allah bilir, siz bilmezsiniz.
217. Sana haram ay ve onda savaşma hakkında soru yöneltiyorlar. De ki:
"Onda savaş, büyük bir günahtır. Allah yolundan engellemek, O'nu inkar
etmek, Mescid. i Haram'a gidişi engellemek ve halkını oradan çıkarmak
ise, Allah katında daha büyük bir günahtır. Fitne ise, adam öldürmekten
daha büyük bir kötülüktür. Onlar güçleri yeterse, sizi dininizden
döndürmek için sizinle savaşı sürdürürler, sizden her kim de dininden
döner ve kafir olarak ölürse, bunların yaptığı bütün iyi işler dünya ve
ahirette boşa gitmiştir ve artık onlar cehennemliktirler, hep orada
sonsuza kadar kalacaklardır.
218. Şüphesiz inananlar ve Allah yolunda hicret edip savaşanlar;
kesinlikle bunlar, Allah'ın rahmetini umarlar. Allah, gerçekten
bağışlayıcı ve merhamet sahibidir.
219. Sana şarap ve kumardan soruyorlar. De ki: "Bu ikisinde büyük bir
günah ve insanlara bazı yararlar vardır. Ancak günahları yararlarından
daha büyüktür." Yine sana neyi başkalarına vereceklerini soruyorlar. De
ki: "Sizi sıkmayanını." Allah, düşünesiniz diye, ayetlerini size
böylece açıklıyor.
220. O ayetler, dünya ve ahiret hakkındadır. Bir de sana öksüzlerden
soruyorlar. De ki: "Onların işlerini düzene koymak, karışmamaktan daha
hayırlıdır. Kendilerine karışırsanız kardeşlerinizdirler. Allah,
yararlı iş yapanı bozguncudan ayırır. Eğer Allah dileseydi sizi
kesinkes sarpa sarardı. Şüphesiz ki, Allah çok güçlü ve hikmet
sahibidir.
221. Allah'a ortak koşan kadınlarla, iman etmedikçe evlenmeyin! Allah'a
ortak koşan bir kadın sizin hoşunuza gitse bile, iman etmiş bir cariye
her halde ondan daha hayırlıdır. İnanan kadınları, Allah'a ortak koşan
erkeklerle, iman etmedikçe evlendirmeyin. Allah'a ortak koşan erkek
size hoş görünse bile bir köle, ondan daha hayırlıdır. Onlar, sizi
ateşe davet ederler; Allah ise kendi izniyle cennete ve mağfirete davet
ediyor; insanlara, hatırda tutmaları için ayetlerini iyice açıklıyor.
222. Sana kadınların aybaşı adetlerinden soruyorlar. De ki: "O, bir
eziyettir. Onun için adet günlerinde kadınlardan çekilin ve
temizleninceye kadar onlarla cinsel ilişkide bulunmayın. İyice
temizlendikleri vakit, Allah'ın emrettiği yerden onlara varın. Allah,
çok tevbe edenleri de sever çok temizlenenleri de sever.
223. Kadınlarınız, sizin için bir tarladır. O halde tarlanıza
dilediğiniz gibi varın ve kendiniz için ileriye hazırlık yapın.
Allah'tan korkun ve herhalde onun huzuruna varacağınızı bilin! Sen
müminleri müjdele!
17
224. Bir de sözünüzde durmanız, takva sahibi olmanız ve insanların
arasını düzeltmeniz için Allah'ı yeminlerinize hedef edip durmayın.
Allah, herşeyi işiten, herşeyi bilendir.
225. Allah, sizleri ağız alışkanlığıyla yaptığınız yeminlerden dolayı
cezalandırmaz. Ancak gönüllerinizin bilinçli yaptığı yeminlerden
sorumlu tutar. Allah, çok bağışlayıcı, çok halimdir.
226. Eşlerine yaklaşmamak için perhiz yemini eden erkeklerin dört ay
beklemeleri gerekir. Şayet eşlerine dönerlerse şüphesiz Allah, çok
bağışlayıcı ve esirgeyicidir.
227. Ancak, eğer boşanmaya karar verirlerse, şüphesiz Allah,
söylediklerini işitir, kurduklarını bilir.
228. Boşanmış kadınlar kendi kendilerine üç adet beklerler ve Allah'ın
rahimlerinde yarattığını gizlemeleri kendilerine helal olmaz. Allah'a
ve ahiret gününe imanları varsa gizlemezler. Kocaları da barışmak
istedikleri takdirde o süre içerisinde onları geri almaya daha çok hak
sahibidirler. Erkeklerin kadınlar üzerindeki hakları gibi, kadınların
da erkekler üzerinde hakları vardır. Yalnız, erkekler için onların
üzerinde bir derece vardır. Allah'ın izzeti var, hikmeti var.
229. O boşama iki keredir. Ondan sonrası, ya iyilikle tutmak veya
güzellikle salmaktır. Onlara verdiklerinizden bir şey almanız da size
helal olmaz. Erkek ve kadın Allah'ın yükümlü kıldığı görevleri yerine
getiremeyeceklerinden korkarlarsa o başka. Eğer siz de bunların
Allah'ın verdiği yükümlülükleri doğru dürüst yerine
getiremeyeceklerinden korkarsanız, kadının ayrılmak için hakkından
vazgeçmesinde artık ikisine de günah yoktur. Bunlar, işte Allah'ın
belirlediği sınırlardır. Sakın bunları aşmayın! Her kim Allah'ın
sınırlarını aşarsa, işte onlar, zalimlerin ta kendileridir.
230. Derken kadını bir daha boşarsa, başka bir kocaya varıncaya kadar
artık ona helal olmaz. Bu da onu boşarsa, Allah'ın emirlerini sağlam
tutacaklarına ümitli oldukları takdirde öncekilerin birbirlerine
dönmeleri kendilerine günah değildir. Bunlar, Allah'ın tayin ettiği
sınırlardır. İlim ehli olanlar için bunları açıklıyor.
231. Kadınları boşadığınızda, iddetlerini bitirdikleri zaman, artık ya
onları iyilikle tutun veya iyilikle salın. Yoksa haklarına tecavüz
etmek için onları zararlarına olacak şekilde yanınızda tutmayın. Kim
bunu yaparsa kendine zulmetmiş olur. Sakın Allah'ın ayetlerini şakaya
almayın. Allah'ın üzerinizdeki nimetini ve size öğütler vermek için
indirdiği kitap ve hikmeti unutmayıp düşünün. Allah'tan korkun ve bilin
ki, Allah herşeyi bilir.
232. Kadınları boşadığınızda, iddetlerini bitirdikleri zaman aralarında
meşru bir şekilde anlaştıkları takdirde, kendilerini kocalarına nikah
edecekler diye baskı yapmayın. Bu, işte içinizden Allah'a ve ahiret
gününe inananlara verilen bir öğüttür. Bu sizin hakkınızda daha hayırlı
ve daha temizdir. Siz bilmezken Allah bilir.
233. Anneler çocuklarını emziğin tamamlanmasını isteyenler için iki tam
yıl emzirirler. Çocuk kendisinin olana da emzirenlerin yiyecekleri ve
giyecekleri imkanları nisbetinde bir borçtur. Bununla birlikte herkes
ancak gücü nisbetinde yükümlü olur. Ne yavrusu yüzünden bir ana ne de
yavrusu yüzünden bir baba zarara uğratılmasın. Mirasçıya da aynı
yükümlülük vardır. Eğer baba ve anne birbirleriyle anlaşıp rıza
göstererek memeden kesmek isterlerse kendilerine günah yoktur. Şayet
çocuklarınızı başkalarına emzirtmek isterseniz vereceğiniz ücreti
18
güzelce ödedikten sonra yine size günah yoktur. Bununla beraber
Allah'tan korkun ve bilin ki Allah ne yaparsanız görür.
234. İçinizden ölüp de geride kadın bırakanların eşleri, dört ay on gün
beklemelidir. Bu süreyi bitirdikten sonra artık kendi haklarında meşru
olarak tercih edecekleri hareketten size bir sorumluluk yoktur. Allah,
bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
235. Kadınlara evlenme arzusunda olduğunuzu çıtlatmanızda veya
gönlünüzde tutmanızda sizin için bir sakınca yoktur. Allah, sizin
onları mutlaka anacağınızı biliyor; ancak meşru ve helal söz dışında
onlarla gizli buluşma için sözleşmeyin. Farz olan iddet sona ermeden
nikah kıymaya kalkışmayın. Allah'ın gönlünüzde ne varsa onu bildiğini
bilin ve O'ndan sakının! Yine bilin ki, Allah, çok bağışlayıcı ve çok
halimdir.
236. Eğer kadınları, kendilerine el sürmeden veya mehir belirlemeden
boşadınızsa, bunun size bir sakıncası yoktur. Ancak onlara
yararlanacakları birşey verin, varlıklı olan durumuna göre, darlık
içinde olan da gücüne göre güzellikle bir mal vermelidir. Bu, iyilik
severler üzerine borç bir haktır.
237. Eğer onları el sürmeden boşar da mehir kesmiş bulunursanız borç, o
belirlediğiniz miktarın yarısıdır. Ancak kadınlar veya nikah akdine
yetkili bulunan erkek affederse, o başka. Erkekler, sizin fazlasıyla
vermeniz takvaya daha yakındır! Aranızda faziletle davranmayı
unutmayın! Şüphesiz ki Allah, her ne yaparsanız görür.
238. Namazlara, özellikle orta namaza devam edin ve kalın Allah için
divan kurun!
239. Eğer bir korku halinde iseniz, yaya veya binek üstünde giderken
kılın. Güvenlik ortamını bulduğunuz vakit de böyle bilmediğiniz şeyleri
size öğrettiği gibi hemen Allah'ı zikredin.
240. İçinizden hanımlarını geride bırakarak ölüme yaklaşanlar,
karılarının senesine kadar evden çıkarılmaksızın bakılması için bir mal
vasiyet ederler. Bunun üzerine kendileri çıkarlarsa, kendi haklarında
yaptıkları meşru bir hareketten dolayı size bir sorumluluk yoktur.
Allah, çok güçlüdür, hikmet sahibidir.
241. Boşanan kadınların da örfe göre bir nafaka hakları vardır ki,
verilmesi Allah'tan korkanlara bir vazifedir.
242. İşte akıllarınız ersin diye Allah, size ayetlerini böyle
açıklıyor.
243. Binlerce kişi iken ölüm korkusuyla yurtlarından çıkan kimseleri
görmez misin? Allah onlara: "Ölün." dedi. Sonra onlara bir hayat verdi.
Muhakkak Allah, insanlara karşı bir fazilet sahibidir, ancak insanların
pek çokları şükretmiyorlar.
244. O halde Allah yolunda çarpışın ve Allah'ın işiten ve bilen
olduğunu bilin!
245. Kimdir o kişi ki, Allah'a güzel bir borç sunsun da Allah ona
birçok katlarını katlayıversin. Allah, hem sıkar, hem açar. Hepiniz
döndürülüp O'na götürüleceksiniz.
246. Musa'dan sonra İsrailoğullarının ileri gelenlerine baksana! Hani
peygamberlerinden birine: "Bize bir hükümdar gönder, Allah yolunda
savaşalım." dediler. O: "Ya üzerinize farz edilir de savaşmamazlık
ederseniz?" dedi. Onlar: "Neden Allah yolunda savaşmayalım?
19
Yurtlarımızdan çıkarıldık, çocuklarımızdan ayrı bırakıldık." dediler.
Bunun üzerine savaş, kendilerine farz kılındığı zaman, pek azı
dışındakiler dönüverdiler. Allah, o zalimleri bilir.
247. Peygamberleri onlara: "İşte Allah, size hükümdar olarak Talut'u
gönderdi." demişti. Onlar: "O nasıl bize hükümdar olabilir ki? Halbuki
biz hükümdarlığa ondan daha layıkız. O, malca da bir bolluk verilmiş
biri değil." dediler. Peygamber: "Onu, Allah size hükümdar seçmiş,
bilgi ve fizikçe artırmıştır, hem Allah, hükümdarlığı dilediğine verir.
Allah geniş mülk sahibi, her şeyi bilendir." dedi.
248. Peygamberleri onlara: "Haberiniz olsun, onun hükümdarlığının
alameti, içinde sizlere Rabbından bir rahatlık ve Musa ile Harun
ailesinin bıraktıklarından bir kısmı bulunan bir sandığın gelmesi
olacaktır. Onu melekler getirecektir. Eğer inanan kişilerseniz, elbette
size bunda kesin bir delil vardır." demişti.
249. Talut ordusuyla hareket ettiği zaman: "Allah sizi bir ırmakla
deneyecek, kim ondan içerse benden değildir. Kim ondan tatmazsa işte o,
bendendir, ancak eliyle bir avuç alanlara izin var." dedi. Derken oraya
varır varmaz pek azı hariç hepsi ondan içtiler. Talut ve beraberinde
iman edenler ırmağı geçtiler. O zaman da: "Bizim bugün Calut ve
ordusuyla savaşacak gücümüz yok." dediler. Allah'a ulaşacaklarına
inananlar: "Nice az bir topluluk, Allah'ın izniyle sayıca çok bir
topluluğu yenmiştir. Allah sabırlılarla beraberdir." dediler.
250. Calut ve ordusuna karşı meydana çıktıklarında şöyle dediler: "Ey
bizleri yetiştiren Rabbimiz, üzerimize sabır dök, ayaklarımıza sebat ve
dayanıklılık ver ve bizi bu kafirler topluluğuna karşı zafere ulaştır."
251. Böylece Allah'ın izniyle onları tamamen bozdular. Davud, Calut'u
öldürdü, Allah kendisine hükümdarlık ve peygamberlik verdi ve ona
dilediği şeyleri öğretti. Allah'ın insanları birbirleriyle önlemesi
olmasaydı yeryüzü mutlaka bozulup gitmişti. Fakat Allah'ın bütün akıl
sahibi varlıklara karşı bir iyiliği vardır.
252. İşte bunlar, Allah'ın ayetleridir. Onları, sana dosdoğru okuyoruz.
Şüphesiz ki sen gönderilen peygamberlerdensin.
253. Biz, o işaret edilen peygamberlerden kimini kiminden üstün kıldık.
İçlerinden kimi ile Allah konuştu, kimini de daha yüksek derecelere
çıkardı. Meryem oğlu İsa'ya da o açık delilleri ve mucizeleri verdik ve
kendisini Cebrail ile destekledik. Eğer Allah dileseydi, onlardan
sonraki milletler kendilerine o açık deliller geldikten sonra
birbirlerinin kanına girmezlerdi. Fakat anlaşmazlığa düştüler, kimi
inandı, kimi inkar etti. Yine Allah dileseydi, birbirlerinin kanına
girmezlerdi. Ne varki Allah, dilediğini yapar.
254. Ey iman edenler, alış verişin, dostluğun ve şefaatin olmayacağı
gün gelmeden önce, size verdiğimiz mallardan nafaka verin. Kafirler ise
hep o zalimlerdir.
255. Allah'dan başka hiç bir tanrı yoktur. O, daima yaşayan, daima
duran, bütün varlıkları ayakta tutandır. O'nu ne gaflet basar, ne de
uyur. Göklerdeki ve yerdeki herşey O'nundur. O'nun izni olmadan
huzurunda şefaat etmek kimin haddine! Onların önlerinde ve arkalarında
ne varsa hepsini bilir. Onlar ise, O'nun dilediği kadarından başka
ilminden hiçbir şey kavrayamazlar. O'nun hükümdarlığı, bütün gökleri ve
yeri kucaklamıştır. Her ikisini görüp gözetmek, ona bir ağırlık da
vermez. O, çok ulu ve çok büyüktür.
20
256. Dinde zorlama yoktur. Doğruluk sapıklıktan kesin olarak
ayrılmıştır. Artık her kim Tağut'a küfredip Allah'a iman ederse, işte
o, en sağlam kulpa yapışmıştır. Allah, işitir, bilir.
257. Allah, iman edenlerin velisidir, onları karanlıklardan aydınlığa
çıkarır. İnanmayanların dostları ise Tağut'tur, onları aydınlıktan
karanlıklara çıkarır. İşte onlar cehennemliklerdir, hep orada
kalacaklardır.
258. Baksana, Allah kendisine hükümdarlık verdi diye, Rabbi hakkında
İbrahim ile tartışmaya kalkana! İbrahim ona: "Benim Rabbim, hem
dirilten hem öldürendir." dediği zaman, O: "Ben, diriltir ve
öldürürüm." demişti. İbrahim: "Allah, güneşi doğudan doğduruyor, haydi,
sen de batıdan getir!" deyince, o inkarcı herif donakaldı. Öyle ya,
Allah zulmedenleri muvaffak etmez.
259. Yahut, altı üstüne gelmiş ıpıssız bir şehre uğrayıp: "Allah, bunu
bu ölümünden sonra sonra nereden diriltecek?" diyen kimse gibi. Bunun
üzerine Allah, onu yüz yıl öldürdü, sonra diriltti ve: "Ne kadar
kaldın?" diye sordu. O: "Bir gün veya bir günden eksik kaldım." dedi.
Allah: "Hayır, yüz yıl kaldın. Öyle iken yiyeceğine ve içeceğine bak,
henüz bozulmamış. Bir de eşeğine bak! Bunlar, seni insanlara karşı
gücümüzün bir canlı delili yapmamız içindir. Hele o kemiklere bak,
onları nasıl birbirinin üzerine kaldırıyor, sonra onlara nasıl et
giydiriyoruz?" Bu şekilde hak kendisine apaçık belli olduğunda:
"Allah'ın herşeye gücü yettiğini şimdi biliyorum." dedi.
260. Bir vakit İbrahim: "Rabbim, bana ölüleri nasıl dirilttiğini
göster." demişti. Allah buyurdu: "Yoksa inanmadın mı?" İbrahim:
"İnandım, ancak kalbimin iyice yatışması için." dedi. Allah buyurdu ki:
"Öyle ise kuşlardan dördünü tut ve onları kendine çevir, iyice
tanıdıktan sonra her dağ başına onlardan birer parça dağıt. Sonra
onları çağır, koşa koşa sana gelsinler. Bil ki, Allah gerçekten
güçlüdür ve hikmet sahibidir."
261. Mallarını Allah yolunda harcayanların durumu, her biri yüz taneye
sahip yedi başak bitiren bir tohum tanesine benzer. Allah, dilediğine
kat kat fazla verir Allah, rahmeti bol olan ve herşeyi bilendir.
262. Mallarını Allah yolunda harcayan sonra verdiklerinin arkasından
başa kakmayan ve gönül incitmeyen kimselerin Rableri katında
mükafatları vardır. Onlara bir korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.
263. Bir tatlı dil, bir bağışlama, arkasından incitmenin geldiği
sadakadan daha hayırlıdır. Allah, ganidir, halimdir.
264. Ey iman edenler, sadakalarınızı, başa kakmak ve gönül kırmak
suretiyle boşa çıkarmayın. Tıpkı malını insanlara gösteriş için
dağıtan; Allah'a ve ahiret gününe inanmayan herif gibi. Artık onun
durumu, üstünde biraz toprak bulunan ve üzerine bir sağnağın inip
kendisini bütün yalçınlığı ile ortada bıraktığı bir kaya gibidir. Böyle
kimseler, yaptıklarının hiçbir yararını görmezler. Allah, inkarcılar
topluluğunu doğru yola çıkarmaz.
265. Allah'ın hoşnutluğunu aramak ve kendilerini veya bir kısmını Allah
yolunda pay sahibi kılmak için mallarını harcayanların durumu ise bir
tepenin üstünde bulunan, üzerine kuvvetli bir sağnağın yağıp
meyvelerini iki kat artırdığı bir bahçenin durumuna benzer. Bir sağnak
yağmazsa, ona mutlaka bir çisinti düşer. Allah, yaptıklarınızı
gözetliyor.
21
266. Sizden hanginiz ister ki, kendisinin hurma ve üzüm bağları bulunan
altından ırmaklar akan, içinde her çeşit ürünün yetiştiği bir bahçesi
olsun da kendisine yaşlılık çöküp elleri yetmez, güçleri çatmaz bir
takım çocukların bulunduğu bir sırada, ateşli bir bora isabet edip
bahçesini yaksın? İşte Allah, düşünesiniz diye sizlere ayetlerini böyle
anlatıyor.
267. Ey iman edenler, gerek kazandıklarınızın ve gerekse sizin için
yerden çıkardıklarımızın temizlerinden Allah yolunda harcayın,
kendinizin göz yummadan alamayacağınız adilerini vermeye yeltenmeyin ve
Allah'ın hiç bir şeye ihtiyacı olmadığını ve şükredilmesi gereken
olduğunu bilin.
268. Şeytan, sizi yoksullukla korkutup çirkin çirkin şeylere teşvik
ediyor. Allah ise, kendi katından bir bağışlama ve fazla bir kar
va'dediyor. Allah'ın gücü geniş,ilmi çoktur.
269. Dilediğine hikmet verir. Hikmet verilene ise çok büyük bir hayır
verilmiş demektir. Bunu ancak temiz akıllılar anlar.
270. Her ne nafaka verdiniz veya ne adak adadınızsa, herhalde Allah onu
bilir. Fakat zulmedenlerin yardımcıları yoktur.
271. Sadakaları açıksa verirseniz ne iyi! Eğer fakirlere gizlice
verirseniz, bu sizin için daha hayırlıdır ve günahlarınızın bir
kısmının bağışlanmasını sağlar. Allah, bütün yaptıklarınızdan
haberdardır.
272. Onların yola gelmesi senin üzerine vazife değildir. Ancak Allah,
dilediğini yola getirir. Hayır adına ne verirseniz, hep kendi
lehinizedir. Ancak sizler, yalnız Allah rızası için verirsiniz. Bu
şekilde hayır için her ne verirseniz, karşılığı size tamamen ödenir ve
hiç hakkınız yenmez.
273. Allah yoluna kapanmış olup şurada burada dolaşmayan fakirlere
verin. İstemekten çekindikleri için, bilmeyen onları zengin zanneder.
Onları simalarından tanırsın. Yüzsüzlük edip halkı rahatsız etmezler.
İşe yarar her ne verirseniz, hiç şüphesiz, Allah onu bilir.
274. Mallarını gece gündüz, gizli ve açık hayır için harcayan
kimselerin Rablarının yanında, yalnız kendileri için, mükafatları
vardır. Onlara bir korku yoktur ve hiç üzülmeyeceklerdir.
275. Faiz yiyen kimseler, şeytan çarpmış kimsenin kalktığı gibi
kalkarlar. Bu, onların: "Ticaret, tıpkı faiz gibidir." demeleri
yüzündendir. Oysa, Allah, ticareti helal, faizi haram etti. Bundan
böyle her kim Rabbı tarafından kendisine bir öğüt gelir de faizden
vazgeçerse, artık geçmişte aldığı onundur ve hakkındaki kararı Allah
verecektir. Her kim de döner, yeniden faiz alırsa, işte onlar
cehennemin sakinleridirler, hep orada kalacaklardır.
276. Allah, faizi mahveder ve sadakaları artırır. Allah, günahkar katı
inkarcıların hiçbirini sevmez.
277. İman edip iyi işler yapan ve namaz kılıp, zekat verenlerin,
Rabblerinin yanında, şüphesiz kendilerine ait mükafatları vardır.
Onlara bir korku yoktur ve hiç üzülmeyeceklerdir.
278. Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve eğer gerçek inananlar iseniz
faiz hesabından kalan miktarı almaktan vazgeçin.
22
279. Eğer böyle yapmazsanız, o halde Allah ve O'nun elçisi tarafından
bir savaş açılacağını bilin. Eğer tevbe ederseniz, ana paranız
sizindir. Ne haksızlık etmiş, ne de haksızlığa uğramış olursunuz.
280. Eğer borçlu sıkıntıda ise, ona kolaylık tanımalısınız; borcu
sadaka olarak bağışlamanız, eğer bilirseniz, hakkınızda daha
hayırlıdır.
281. Döndürülüp Allah'a götürüleceğiniz, sonra da herkese kazancının
tamamıyla ödeneceği ve hiçbir haksızlığa uğratılmayacağı günden korkup
ona hazırlanın!
282. Ey iman edenler, birbirinizden belirli bir vade ile borç
aldığınızda, onu yazın; aranızda doğrulukla tanınmış bir yazı bilen
kişi, onu yazsın. Yazı bilen de kendisine Allah'ın öğrettiği gibi
yazmaktan kaçınmasın. Bir de borçlu adam söyleyip yazdırsın, her biri
Allah'tan korksun ve haktan birşey eksiltmesin. Eğer borçlu, aklı
ermeyen biri yahut küçük veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda
ise, velisi dosdoğru söyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden iki şahit
gösterin. Eğer her ikisi de erkek olamıyorsa o zaman doğruluğuna
güvendiğiniz bir erkekle iki kadın şahit olsun ki, biri unutunca diğeri
hatırlatsın. Şahitler de çağrıldıklarında kaçınmasınlar. Siz yazanlar
da az olsun çok olsun onu vadesine kadar yazmaktan üşenmeyin. Bu Allah
yanında adalete en uygun olduğu gibi şahitlik için daha sağlam ve
şüpheye düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda peşin
devrettiğiniz bir ticaretse, o zaman bunu yazmamanızda size bir sakınca
yoktur. Alış veriş yaptığınızda da şahitlik edene zarar verilmesin.
Eğer zarar verirseniz bu mutlaka kendinize dokunacak bir günah olur.
Allah'tan korkun! Allah size ilim öğretiyor ve Allah her şeyi bilir
283. Eğer yolculukta iseniz ve bir yazıcı da bulamazsanız, alınan
rehinler yeterlidir. Birbirinize güveniyorsanız, kendisine inanılan
kişi, Allah'tan korkup üzerindeki emaneti ödesin. Bir de şahitliği
gizlemeyin, onu kim gizlerse, kesinlikle kalbi vebal içindedir. Allah,
bütün yaptıklarınızı bilir.
284. Göklerdeki ve yerdeki herşey Allah'ındır. Siz, içinizdekini
açıklasanız da saklasanız da Allah, sizi onunla hesaba çeker; sonra
dilediğini bağışlar, dilediğine azap eder. Allah, herşeye gücü
yetendir.
285. Peygamber, Rabbinden ne indirildiyse ona iman etti, müminler de.
Hepsi, Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve: "Peygamberleri arasında
hiçbir ayırım yapmayız." diye Peygamberlerine inandılar ve: "İşittik ve
boyun eğdik, bağışlamanızı dileriz, ey Rabbimiz! Dönüş sanadır!"
dediler.
286. Allah, kimseye gücünün ötesinde bir teklifte bulunmaz. Herkesin
kazandığı yararına, yüklendiği günahı zararınadır. Ey Rabbimiz, eğer
unutarak veya yanılarak yaptıksa, bizi sorgulama! Ey Rabbimiz, bize,
bizden öncekilere yüklediğin gibi, ağır yük yükleme! Ey Rabbimiz bize
gücümüzün yetmediğini yükletme, günahlarımızı affet, bizleri bağışla ve
bize acı! Sensin mevlamız! Bizi, Seni tanımayanlara karşı yardımınla
zafere eriştir, kahrolsun kafirler
SURA 3. ALI IMRAN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim.
23
2. Allah'tan başka tanrı yoktur. Sonsuz hayat sahibi, bütün varlıkları
ayakta tutan ve gözeten odur.
3. O, sana kitabı, önündekileri doğrulayıcı olarak hak ile
indirmektedir. Önceden insanları doğru yola iletmek için Tevrat'ı ve
İncil'i indirmişti. Bir de ayırt eden Furkan indirdi.
4. Allah'ın ayetlerini tanımayanlara şüphesiz şiddetli bir azap vardır.
Öyle ya, Allah'ın izzeti var, intikamı var.
5. Şüphesiz yerde ve gökte ne varsa hiçbir şey Allah'a gizli kalmaz.
6. Rahimlerde sizlere dilediği şekli veren O'dur. Başka tanrı yok,
ancak O vardır. Güçlü O'dur, hikmet sahibi O'dur.
7. Sana bu muazzam kitabı indiren O'dur. O'nun bir kısmı anlamları
kesin olup kitabın temelini oluşturan ayetlerdir. Diğer bir takımları
da anlamları benzeşik olanlardır. Ama kalplerinde bir yamukluk
bulunanlar fitne aramak ve keyiflerince yorumlamak için sadece anlamı
benzeşiklerin ardına düşerler. Halbuki, onun gerçek yorumunu ancak
Allah bilir. İlimde derinleşmiş olanlar da: "İnandık, hepsi
Rabbimizdendir." derler. Bunları özü temiz olanlardan başkası
düşünemez.
8. Ey Rabbimiz, bizleri doğru yoluna erdirdikten sonra kalplerimizi
yamultma ve bize katından bir rahmet ihsan et. Şüphesiz, çok bağış
yapan yalnız sensin.
9. Ey Rabbimiz, şüphesiz sen, insanları, geleceğinde hiç şüphe olmayan
bir güne toplayacaksın. Şüphesiz Allah, belirlediği süreyi şaşırmaz.
10. O inkar edenlere muhakkak ki ne malları, ne çocukları Allah'a karşı
zerre kadar fayda vermeyecektir. Onlar, o ateşin çırasıdırlar.
11. Tıpkı Firavun hanedanının ve onlardan öncekilerin gidişi gibi,
ayetlerimizi yalanladılar. Allah da onları günahları yüzünden tutup
yakaladı. Allah'ın azabı çok şiddetlidir.
12. O, inkar edenlere de ki: "Siz mutlaka yenileceksiniz ve toplanıp
cehenneme sürüleceksiniz. O ise ne kötü döşektir!
13. Şüphesiz çarpışan iki topluluğun durumunda size bir ibret vardı.
Bir topluluk Allah yolunda vuruşuyordu, diğeri de kafirdi ve onları göz
göre göre kendilerinin iki katı görüyorlardı. Allah da yardımıyla
dilediğini kuvvetlendiriyordu. Elbette gören göze sahip olanlara bunda
şüphesiz bir ders vardır.
14. İnsanlara, kadınlar, oğullar, yüklerle altın ve gümüş yığınları,
cins atlar, davarlar, ekinler gibi zevklerin sevgisi, çekici hale
getirildi. Fakat bunlar, dünya hayatının geçici nimetleridir. Oysa
Allah, akibet güzelliği, O'nun yanındadır.
15. De ki: "Size o istediklerinizden daha hayırlısını haber vereyim mi?
Korunan kullar için Rablerinin yanında altından ırmaklar akan,
içlerinde sonsuza kadar kalacakları cennetler vardır. Ayrıca orada
kendilerine tertemiz eşler ve hele bir de Allah'ın hoşnutluğu vardır.
Allah o kulları görür."
16. Onlar ki: "Rabbimiz, inandık iman getirdik; artık bizim suçlarımızı
bağışla ve bizleri o ateş azabından koru!" derler.
17. "O sabredenleri, doğruluktan ayrılmayanları, divan duranları,
nafaka verenleri ve seher vakitlerinde bağışlanma dileyenleri koru!"
derler.
24
18. Allah kendisinden başka tanrı olmadığına şahittir. Bütün melekler
ve ilim uluları da adaleti yerine getirerek şahittirler. O'ndan başka
tanrı yoktur; güçlüdür, hikmet sahibidir O.
19. Doğrusu Allah katında din, İslam'dır. O kitap verilenlerin ayrılığa
düşmesiise sırf kendilerine ilim geldikten sonra aralarındaki
ihtirastandır. Her kim de Allah'ın ayetlerini inkar ederse, şüphe yok
ki Allah, hesabı çabuk görendir.
20. Buna karşı seninle tartışmaya kalkışanlara de ki: "Ben yüzümü İslam
ile tertemiz Allah'a tuttum, bana uyanlar da." O kitap verilenlerle
verilmeyen ümmilere de ki: "Siz İslam'ı kabul ettiniz mi?" Eğer kavgayı
kesip İslam'a girerlerse doğru yolu tutmuşlardır. Yüz çevirirlerse,
sana düşen ancak tebliğdir; Allah o kulları görüyordur.
21. Allah'ın ayetlerini tanımayanlara, haksızlıkla peygamberleri
öldürenlere ve insanlar içinde adaleti ve insafı emreden kimselere
kıyanlara acı bir azap müjdele.
22. İşte bunlar, dünya ve ahirette amelleri boşa gitmiş kimselerdir ve
onları kurtaracak da yoktur.
23. Baksana o kendilerine kitaptan bir nasip verilmiş olanlara,
aralarında hakem olması için Allah'ın kitabına davet olunuyorlar da
içlerinden bir kısmı, yüz çevirerek dönüp gidiyor.
24. Çünkü onlar: "Sadece sayılı bir kaç gün dışında asla bize ateş
dokunmaz." demekte ve uydurageldikleri yalanlar dinlerinde kendilerini
aldatmaktadır.
25. Bakalım o geleceğinde şüphe olmayan gün için kendilerini
topladığımız ve hiç kimseye haksızlık edilmeyerek, herkese her ne
kazandıysa tamamen ödendiği vakit ne olacak?
26. De ki ey mülkün sahibi olan Allah'ım! Dilediğine mülk verirsin,
dilediğinden de mülkü çeker alırsın; dilediğini yüceltir, dilediğini
alçaltırsın. Hayır yalnız senin elindedir. Gerçekten sen, herşeye gücü
yetensin."
27. Geceyi gündüzün içine sokarsın, gündüzü de gecenin içine sokarsın.
Ölüden diri çıkarırsın, diriden ölü çıkarırsın. Dilediğine de sayısız
rızık verirsin.
28. İnananlar, inananları bırakıp da kafirleri dost edinmesin. Her kim
bunu yaparsa, Allah'tan ilişiği kesilmiş olur. Ancak onlardan bir
korunma yapmanız başka. Allah, sizi kendisinden korkmanız için
uyarıyor. Sonuçta gidiş Allah'adır.
29. De ki: "İçinizdekileri gizleseniz de belli etseniz de Allah onu
bilir ve bütün göklerde ve yerde ne varsa bilir. Allah herşeye gücü
yetendir."
30. Herkes ne hayır işlemişse ve ne kötülük yapmış ise önüne konmuş
bulacağı gün, onlarla arasında uzak bir mesafe bulunmasını ister. Yine
Allah, sizi kendisinden korkmanız için uyarıyor ve Allah, kullarını çok
esirgiyor.
31. De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız hemen bana uyun ki Allah da
sizleri sevsin ve suçlarınızı bağışlasın; Allah, daima bağışlayan ve
esirgeyendir.
32. De ki: Allah'a ve peygambere itaat edin! Eğer aksine giderlerse,
şüphe yok ki Allah kafirleri sevmez.
25
33. Gerçekten Allah, Adem'i, Nuh'u ve İbrahim ailesiyle İmran
hanedanını süzüp alemler üzerine seçti.
34. Birbirinden gelen bir zürriyet olarak; Allah işitendir, bilendir.
35. İmran'ın karısı: "Ya Rab! Ben karnımdakini kayıtsızca sana adadım,
hemen kabul et bunu benden; çünkü sadece Sensin işiten, bilen Sen!"
dedi.
36. Onu doğurduğu zaman: "Ya Rab, onu kız doğurdum" dedi. Oysa ne
doğurduğunu Allah daha iyi biliyordu. Halbuki erkek, kız gibi değildi;
ben onun adını Meryem koydum ve işte onu ve soyunu taşlanmış şeytanın
şerrinden sana ısmarlıyorum.
37. Bunun üzerine Rabbi, onu hoşnutlukla kabul buyurdu, onu güzel bir
biçimde yetiştirdi ve Zekeriyya'nın himayesine verdi. Zekeriyya, onun
yanına mihraba her girdikçe yeni bir yiyecek bulur ve: "Ey Meryem, bu
sana nereden?" derdi. O da: "Allah tarafından" derdi. Şüphe yok ki,
Allah dilediğine sayısız rızık verir.
38. O aralık Zekeriyya Rabbine: "Ey Rabbim, bana katından temiz bir soy
ihsan eyle; şüphesiz sen duayı işitensin!" diye dua etti.
39. O kalkmış mihrabda namaz kılarken melekler kendisine şöyle
seslendiler: "Haberin olsun, Allah sana, Allah'tan gelen bir kelimeyi
doğrulayacak, efendi, son derece nefsine hakim ve salihlerden bir
peygamber olmak üzere Yahya'yı müjdeliyor.
40. Zekeriyya: "Ey Rabbim, bana ihtiyarlık gelip çatmış, karım da kısır
iken, benim nasıl bir oğlum olur?" dedi. Allah buyurdu ki: "Öyle, Allah
ne dilerse yapar."
41. Zekeriyya: "Rabbim bana bir alamet ver!" dedi. Allah: "Alametin
insanlarla üç gün yalnızca işaretten başka türlü konuşamamandır.
Bununla birlikte Rabbini çok an ve akşam. sabah tesbih et!" buyurdu.
42. Melekler şöyle demişlerdi: "Ey Meryem, Şüphesiz Allah seni süzüp
seçti, seni tertemiz yarattı ve seni alemin kadınlarına üstün kıldı!
43. Ey Meryem, Rabbine divan dur, secdeye kapan ve rüku edenlerle
birlikte rüku et!"
44. Bu, sana vahy ile bildirdiğimiz gayb haberlerindendir, Ey Muhammed,
yoksa, Meryem'i hangisi himayesine alacak diye kalemleriyle kur'a
atarlarken de çekişirlerken de sen yanlarında değildin.
45. Melekler şöyle dediği vakit: "Ey Meryem, haberin olsun, Allah seni
dünya ve ahirette itibarlı biri ve kendisine yakın olanlardan olarak
tarafından bir "kelime" ile müjdeliyor! Adı, Meryem oğlu Mesih
İsa'dır."
46. "O, hem beşikte iken hem yetişkinliğinde insanlarla konuşacak, hem
de iyilerdendir."
47. Meryem: "Ey Rabbim, bana bir beşer dokunmamışken, nasıl çocuğum
olur?" dedi. Allah: "Öyle, Allah ne dilerse yaratır, O, birşeyi
dilediğinde, yalnızca ona "Ol" der, o da hemen oluverir." buyurdu.
48. Ona hem yazıyı, hem hikmeti, hem Tevrat'ı, hem İncil'i öğretecek.
49. Onu İsrailoğullarına Peygamber olarak gönderecek; onlara diyecek
ki: "Ben, size Rabbinizden bir mucize ile geldim. Ben, size çamurdan
kuş biçiminde bir yaratık yaparım, içine üflerim; Allah'ın izniyle
hemen bir kuş olur. Yine Allah'ın izniyle, andan doğma körü ve abraşı
26
iyi eder, ölüleri diriltirim ve size evlerinizde yediklerinizi ve
biriktirdiklerinizi haber veririm. Eğer iman edecekseniz, şüphesiz
bunda size bir delil vardır.
50. Ben, hem size, Tevrat'tan önümde bulunanı tasdik edici hem de size
haram edilenin bir kısmını helal kılmak için ve Rabbınızdan bir mucize
ile size geldim; Artık Allah'tan korkun da bana itaat edin.
51. Şüphe yok ki Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Onun
için hep O'na kulluk edin! İşte bu doğru yoldur."
52. İsa onların inkar ettiklerini sezince: "Kimdir benim Allah yolunda
arkadaşlarım?" dedi. Havariler: "Biziz Allah dininin yardımcıları, biz
Allah'a iman ettik. Sen bizim lekesiz bir iman ile teslim olduğumuza
şahit ol!" dediler.
53. Ey Rabbimiz, indirdiğine inandık ve Peygamber'in ardınca gittik;
şimdi bizi o şahitlerle birlikte yaz!
54. Bununla birlikte hileye başvurdular, Allah da onların hilelerini
boşa çıkardı. Allah, hileyi boşa çıkaranların en hayırlısıdır.
55. O vakit ki, Allah şöyle buyurdu: "Ey İsa, gerçekten seni
öldüreceğim, seni kendime kaldıracağım, seni o inkar edenlerden
arındıracağım ve sana uyanları kıyamete kadar, o inkarcılardan üstün
kılacağım. Sonra da hep dönüşünüz Bana olacak ve o zaman anlaşmazlığa
düştüğünüz şeyler hakkında aranızda hükmü Ben vereceğim."
56. O inkar edenleri, dünya ve ahirette şiddetli bir azaba
çarptıracağım, onların hiçbir yardımcıları da olmayacak!
57. Ancak iman edip yararlı işler yapanlara, mükafatlarını tamamıyla
öder ve Allah zulmedenleri sevmez.
58. İşte o hükmü, Biz sana bu ayetlerde ve hikmetlerle dolu Kur'an'dan
aşama aşama okuyoruz.
59. Doğrusu Allah katında İsa'nın durumu Adem'in durumu gibidir. Onu
topraktan yarattı sonra da ona: "Ol!" dedi. O da hemen oluverdi.
60. Bu gerçek senin Rabbindendir; bunun için şüphe edenlerden olma!
61. Sana gelen ilimden sonra artık her kim seninle tartışmaya kalkarsa
de ki: "Gelin, oğullarımızı, oğullarınızı, kadınlarımızı, kadınlarınızı
çağıralım, kendimiz ve kendiniz de onlarla bir araya gelelim. Sonra can
u gönülden dua edip Allah'ın lanetini yalancıların boynuna geçirelim!"
62. Doğrusu, budur işte o kıssanın gerçek ifadesi. Allah'tan başka
hiçbir ilah yoktur ve Allah gerçekten güçlüdür, hikmet sahibidir.
63. Yine yüz çevirirlerse, muhakkak ki Allah fesatçıları bilir.
64. De ki: "Ey kendilerine kitap verilenler, gelin aramızda ortak bir
kelimede birleşelim, Allah'tan başkasına tapmayalım, O'na hiçbir ortak
koşmayalım ve Allah'tan başka kimimiz kimimizi Rab edinmesin!" Eğer
bundan yüz çevirirlerse: "Bizim gerçekten müslüman olduğumuza şahit
olun!" deyin.
65. Ey kendilerine kitap verilenler, niçin İbrahim hakkında
tartışıyorsunuz? Oysa Tevrat ve İncil ancak ondan sonra indirildi.
Bunuda mı kavraya mıyorsunuz?
66. İşte siz öylesiniz, diyelim ki, biraz bilginiz olan konuda
tartışınız. Ama hiç bilginiz olmayan konuda ne diye tartışırsınız? Oysa
Allah bilir, siz ise bilmiyorsunuz.
27
67. İbrahim, ne yahudi ne de hıristiyandı; ancak o, lekesiz bir
müslümandı ve Allah'a ortak koşanlardan da olmamıştı.
68. Doğrusu, insanların İbrahim'e en yakını, elbette onun izinden
güdenler, şu peygamber ve inananlardır. Allah, inananların velisidir.
69. Kitap verilenlerden bir topluluk, sizleri şaşırtmayı arzu etti.
Oysa kendilerini şaşırtıyorlar da farkına varamıyorlar.
70. Ey kendilerine kitap verilenler, neden göz göre göre Allah'ın
ayetlerini inkar ediyorsunuz?
71. Ey kendilerine kitap verilenler, neden hakkı batıla buluyorsunuz da
gerçeği bile bile gizliyorsunuz?
72. Kitap verilenlerden bir kısmı da şöyle dedi: "Varın o inananlara
indirilene güpe gündüz inanın, sonunda da dönüp inkar edin, belki onlar
da dönerler.
73. Ve kendi dininize uyanlardan başkasına aman vermeyin." De ki:
"Muhakkak doğru yol, Allah'ın yoludur, size verilen gibisi başka birine
veriliyor veya Rabbinizin katında size üstün gelecek diye midir bu? De
ki: "Doğrusu nimet Allah'ın elindedir, onu dilediğine verir ve Allah,
nimeti bol olan, herşeyi bilendir.
74. Rahmeti ile dilediğine ayrıcalık verir, Allah çok büyük nimet
sahibidir.
75. Kitap verilenlerden öylesi vardır ki, ona yüklerle emanet bıraksan
onu sana geri verir. Yine onlardan öylesi vardır ki, ona bir dinar
emanet etsen, tepesine binmedikçe onu sana vermez. Çünkü onlar: "Bizim
aleyhimizde okur yazar olmayanlarda bir yol yok" derler ve Allah'a
karşı bile bile yalan söylerler.
76. Hayır yol var! Her kim verdiği sözü yerine getirir ve sakınırsa
şüphesiz, Allah o sakınanları sever.
77. Fakat Allah'a verdikleri sözü ve kendi yeminlerini bir kaç paraya
satanlara gelince, onların ahirette hiçbir nasibi yoktur. Allah,
onlarla konuşmayacak, kıyamet gününde onlara bakmayacak ve onları
temize çıkarmayacaktır. Onların hakkı elim bir azaptır.
78. Bir de onlardan bir grup vardır ki, siz onu kitaptan sanasınız
diye, dillerini kitaba bakarak eğip büğerler. Oysa o, kitaptan
değildir. Yine: "O, Allah tarafındandır." derler. Oysa Allah tarafından
değildir. Ama, bile bile Allah namına yalan söylerler.
79. Allah'ın kendisine kitap, bilgi ve peygamberlik vermiş olduğu
hiçbir kişinin kalkıp da insanlara: "Allah'a değil bana kul olun"
diyebilme yetkisi yoktur. Ancak: "Kitabı öğretmekte ve ders alıp
vermekte olmanız sebebiyle Allah yolunun erleri olunuz!" der.
80. Ve hiçbir zaman melekleri ve peygamberleri tanrılar edinmenizi de
emredemez. O halde siz, müslüman olduktan sonra, size inkarcı olmanızı
emredebilir mi?
81. Allah, vaktiyle peygamberlerden: "Andolsun ki, size kitap ve
hikmetten her ne verdiysem, sonra size beraberinizdekini doğrulayan bir
peygamber geldiğinde ona kesinlikle inanacaksınız ve çaresiz ona yardım
edeceksiniz." diye söz almış ve: "Bunu kabul ettiniz mi? Bunun üzerine
ağır ahdimi boynunuza aldınız mı?" demişti. Onlar: "Kabul ettik."
dediler. Allah da: "Öyle ise, şahit olun, ben de sizinle birlikte
şahitlik edenlerdenim!" buyurdu.
28
82. Demek ki, bunun arkasından her kim dönerse artık onlar, hep dinden
çıkmış günahkarlardır.
83. Allah'ın dininden başkasını mı arıyorlar? Oysa ki, göklerde ve
yerde ne varsa, hepsi ister istemez O'na teslim olmuş, hep döndürülüp
O'na götürülüyorlar.
84. De ki: "Biz, Allah'a, bize indirilene; İbrahim'e, İsmail'e,
İshak'a, Yakub'a ve torunlarına indirilene; Musa'ya İsa'ya
peygamberlere Rablerinden verilene inandık iman getirdik. Onlardan
hiçbiri arasında ayırım yapmayız ve biz, ancak O'na boyun eğen
müslümanlarız!"
85. Her kim İslam'dan başka bir din ararsa asla kabul edilmez ve o,
ahirette hüsrana uğrayanlardan olur.
86. Kendilerine açık deliller gelmiş ve peygamberin hak olduğuna
şahitlik etmişken, inananların arkasından nankörlük edip inkara sapan
bir milleti, Allah nasıl başarılı kılar! Oysa Allah, zulmedenler
topluluğunu başarılı kılmaz.
87. İşte onlar! Cezaları; Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların
lanetinin üzerlerinde olmasıdır.
88. Sonsuza kadar o lanetin içindedirler, azapları hafifletilmez ve
kendilerine mühlet verilmez.
89. Ancak onun arkasından tevbe edip gidişatlarını düzeltenler başka;
çünkü Allah, bağışlayan ve çok esirgeyendir.
90. Kesinlikle inanmalarının arkasından inkara sapmış, sonra da
inkarcılıkta ileri gitmiş olanların tevbeleri asla kabul
edilmeyecektir. Onlar, hep sapıklık içinde kalmış kişilerdir.
91. İnkar etmiş ve inkarcı olarak ölüp gitmiş kimselerin her biri
kendini kurtarmak için dünya dolusu altın verecek de olsa, bu onların
hiçbirinden asla kabul edilmeyecektir. Onların hakkı elim bir azaptır
ve kendilerini kurtaracak da yoktur.
92. Sevdiğiniz şeylerden başkalarına da vermedikçe, tam bir iyilik
vasfına eremezsiniz. Her ne harcarsanız şüphesiz Allah onu bilir.
93. Tevrat indirilmeden önce, İsrail'in kendisine yasakladığı şeyler
dışında bütün yiyecekler İsrailoğullarına helal idi. De ki: "Haydi
Tevrat'ı getirin de onu güzelce okuyun, eğer doğru söylüyorsanız!"
94. Artık bundan sonra Allah adına o yalanı kim uydurmuşsa, onların
zalimlerin ta kendileridir.
95. De ki: "Allah doğru söylemiştir. O halde Hakka tapan bir hanif
olarak İbrahim'in dinine uyun; o hiçbir zaman Allah'a ortak koşanlardan
olmadı.
96. Doğrusu insanlar için kurulan ilk ma'bet, kesinlikle Mekke'deki o
çok kutsal ve bütün alemlere hidayet olan İbadet Evi'dir.
97. Onda açık alametler ve İbrahim'in makamı vardır. Oraya giren
güvenlik içinde olur. Oraya gitmeye gücü yeten herkesin o İbadet Evi'ni
ziyaret etmesi de Allah'ın insanlar üzerinde bir hakkıdır. Kim bu hakkı
tanımazsa, Allah'ın kesinlikle ihtiyacı yoktur. O, bütün alemlerden
müstağnidir.
98. De ki: "Ey kitap verilenler, niçin Allah'ın ayetlerini inkar
ediyorsunuz? Allah yaptıklarınızı görüp duruyor."
29
99. De ki: "Ey kitap verilenler, niçin inananları Allah'ın doğru
yolundan engelliyorsunuz? Görüp durduğunuz halde niçin onun
çarpıklığını istiyorsunuz? Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir."
100. Ey iman edenler, eğer o kitap verilenlerden her hangi bir gruba
uyarsanız, sizi inandıktan sonra döndürür kafir ederler.
101. Önünüzde Allah'ın ayetleri okunurken ve aranızda O'nun elçisi var
iken sizler nasıl olur da inkara dönersiniz? Oysa her kim Allah'a
sıkıca tutunursa, o, kesinlikle bir doğru yola çıkarılmıştır.
102. Ey iman edenler, Allah'tan nasıl korkmak gerekiyorsa öyle korkup
gerektiği gibi sakının ve kesinlikle müslüman olarak can verin!
103. Hep birlikte Allah'ın ipine sımsıkı tutunun, ayrılığa düşmeyin ve
Allah'ın üzerinizdeki nimetini düşünün. Sizler birbirinizin düşmanları
iken O, sizin kalplerinizde bir uzlaştırma meydana getirdi ve O'nun
nimeti sayesinde uyanıp kardeş oldunuz. Bir de siz, bir ateş çukurunun
tam kenarında bulunuyordunuz ve O, sizi tutup ondan kurtardı. Şimdi
Allah'a doğru gidebilmeniz için size ayetlerini böyle açıklıyor.
104. Bir de sizlerden, iyiliğe çağıran, doğruyu emreden, kötülükten
alıkoyan önde gider bir topluluk bulunsun! İşte arzularına erecek
olanlar, onlardır.
105. Sakın kendilerine açık deliller geldikten sonra ayrılık çıkarıp
anlaşmazlığa düşenler gibi olmayın! Onlara büyük bir azap vardır.
106. O kimi yüzlerin ağaracağı, kimi yüzlerin kararacağı günde yüzleri
kara çıkanlara: "İnandıktan sonra inkar ettiniz öyle mi? O halde
nankörlük etmenizin cezası olarak azabı tadın denilecek.
107. Fakat yüzleri ak olanlar hep Allah'ın rahmeti içinde olacaklar ve
sonsuza dek onun içinde kalacaklardır.
108. İşte bunlar, Allah'ın ayetleridir. Onları sana hak sebebiyle
okuyoruz. Yoksa Allah alemlere hiçbir haksızlık yapmak istemez.
109. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi Allah'ındır ve bütün işler,
Allah'a döndürülür.
110. Siz insanlar için çıkarılmış ümmetlerin en hayırlısı olmak üzere
yaratıldınız. İyiliğin yapılmasını emreder, kötülüğün yapılmasını
yasaklarsınız ve Allah'a inanır iman getirsiniz. Kitap verilenler de
inansalardı, haklarında hayırlı olurdu. İçlerinde inananlar varsa da
pek çoğu dinden çıkmış fasıklardır.
111. Size ezadan başka hiçbir zarar veremezler. Eğer sizinle
çarpışırlarsa, arkalarını dönüp kaçarlar, sonra da kendilerine yardım
edilmez.
112. Nerede bulunursalar, alçaklık damgası altında kalmaya
mahkumdurlar; meğer ki Allah'ın himayesine ve inananların himayesine
sığınmış olsunlar. Onlar, döne dolaşa Allah'ın hışmına uğradılar ve
miskinlik altında ezilmeye mahkum kaldılar. Çünkü onlar, Allah'ın
ayetlerini inkar ediyorlar ve peygamberleri bile bile öldürüyorlardı.
Çünkü baş kaldırmışlardı ve aşırı gidiyorlardı.
113. Hepsi bir değildir. Kitap verilenler içinde gece vakitlerinde
Allah'ın ayetlerini okuyup secdeye kapanan doğru bir topluluk vardır.
114. Allah'a ahiret gününe inanır, iyiliği emreder, kötülükten
vazgeçirmeye çalışırlar ve hayırlara koşuşurlar. İşte onlar, iyi
kimselerdendirler.
30
115. Ne hayır işlerlerse, asla karşılıksız bırakılmayacaktır. Allah,
takva sahiplerini çok iyi bilir.
116. Küfredenleri, kesinlikle ne malları ne de çocukları Allah'tan
kurtaramayacaktır. Onlar, cehennemin sakinleridirler ve hep orada
kalacaklardır.
117. Bu dünya hayatında yapmakta oldukları harcamaların durumu,
kendilerine zulmeden bir kavmin ekinlerine isabet edip onu mahveden
kavurucu soğuk bir rüzgara benzer. Allah, onlara haksızlık etmemişti,
fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı.
118. Ey iman edenler, sizden olmayanları dost edinmeyin; onlar, sizi
şaşırtmakta kusur etmezler, sıkıntıya düşmenizi arzu ederler. Baksana,
öfkeleri ağızlarından taşmaktadır; sinelerinin gizledikleri ise daha
büyüktür. Eğer düşünürseniz, sizlere ayetleri açıkça bildirdik.
119. Ha sizler öyle kimselersiniz ki, onları seversiniz, onlar ise,
bütün kitaba inandığınız halde sizi sevmezler. Szinle
karşılaştıklarında : "Biz inandık?" derler. Yalnız kaldıklarında ise
size olan kinlerinden aleyhinizde parmaklarını ısırırlar. De ki:
"Kininizle ölünüz!" Allah, kesinlikle bütün sinelerin özünü bilir.
120. Size bir iyilik dokunursa, fenalarına gider, başınıza bir musibet
gelirse onunla ferahlanırlar. Eğer sabırlı olur ve iyi korunursanız,
onların hileleri size zarar vermez. Çünkü Allah, onları kendi
yaptıkları ile kuşatmıştır.
121. Hani bir vakit erkenden, müminleri savaş için elverişli mevkilere
yerleştirmek üzere, ailenden ayrılmıştın. Allah işiten ve bilendi.
122. O zaman içinizden iki grup oluşturanlar, Allah yardımcıları iken,
yılıp çekilmek istemişlerdi. Demek ki, inananlar, yalnızca Allah'a
dayanmalıdırlar.
123. Gerçek şu ki, sizler çaresiz birkaç kişi iken Allah, size Bedir'de
sırf yardımı ile zafer verdi. O halde Allah'tan korkun ki, şükretmiş
olasınız.
124. O vakit sen inananlara: "Rabbinizin size indirilmekte olan üç bin
melekler yardım etmesi size yetişmez mi?" diyordun.
125. Evet sizler sabreder ve itaatsizlikten sakınırsanız onlar da hemen
üzerinize saldırırlarsa, Rabbiniz size beş bin nişanlı melekle yardım
edecek.
126. Bunu Allah size yalnızca bir müjde olsun ve kalpleriniz bununla
yatışsın diye yaptı. Zafer, yalnız güçlü, hikmet sahibi Allah'tandır.
127. Küfredenlerden bir kolu kessin veya perişan etsin de hayal
kırıklığına uğramış olarak dönüp gitsinler diye.
128. Senin elinde yapacak bir şey yok. Allah ya onların tevbesini kabul
eder ya da onlara azap eder. Çünkü onlar, zalimlerdir.
129. Göklerde ne var ve yerde ne varsa hepsi Allah'ındır; dilediğini
bağışlar, dilediğine azap eder. Allah çok bağışlayıcı ve esirgeyicidir.
130. Ey iman edenler, öyle kat kat katlayarak faiz yemeyin ve Allah'tan
korkun ki, arzunuza ulaşasınız.
131. O kafirler için hazırlanmış ateşten sakının!
132. Allah'a ve peygambere itaat edin ki, rahmete erdirilesiniz.
31
133. Ve koşuşun Rabbinizden bir bağışlanmaya ve takva sahipleri için
hazırlanmış eni gökler ve yer genişliğinde olan cennete.
134. O takva sahipleri, bollukta ver darlıkta nafaka verenler,
kızdıklarında öfkelerini yutanlar ve insanların kusurlarını
bağışlayanlardır. Allah, iyilik edenleri sever.
135. Onlar bir kusur işledikleri veya kendilerine bir zulmettiklerinde
Allah'ı ananlar ve hemen günahlarının bağışlanmasını isteyenlerdir.
Zaten günahları Allah'tan başka kim bağışlayabilir ki? Bir de onlar,
yaptıklarına bile bile ısrar etmezler.
136. İşte bunların mükafatı Rablerinden bir bağışlama ve sonsuza dek
kalmak üzere altından ırmaklar akan cennetlerdir. İyi iş yapanların
mükafatı ne de güzeldir!
137. Sizden önce kanun olmuş bir takım olaylar geçti, onun için yer
yüzünde dolaşın da peygamberleri yalanlayanların akibetlerinin nasıl
olduğunu görün!
138. İşte bu, bütün insanlar için bir açıklama ve özellikle korunacak
takva sahipleri için bir hidayet ve öğüttür.
139. Sizler eğer gerçek inananlarsanız, daha yükselecekken gevşemeyin
ve üzülmeyin!
140. Eğer size bir yara dokunduysa o heriflere de öyle bir yara
dokundu. Biz o günleri insanlar arasında evirip çeviririz. Allah'ın
sizden iman edenleri bilmesi ve sizden şehitler alması, şahitler
tutması için böyle yaparız. Allah, zulmedenleri sevmez.
141. Bir de Allah, inananları seçip kafirleri mahvedeceği için.
142. Yoksa siz, Allah içinizden savaşanları ve sabredenleri hiç
belirlemeden cennete gireceğinizi mi sandınız.
143. Andolsun ki, siz ölümle karşılaşmadan önce onu arzuluyordunuz.
Fakat işte onu gördünüz, izleyiciler gibi bakıp duruyordunuz.
144. Muhammed ancak bir peygamberdir. Ondan önce de nice peygamberler
gelip geçti. Şimdi o, ölür veya öldürülürse, siz gerisin geriye mi
döneceksiniz? Her kim geri dönecek olursa, kesinlikle Allah'a bir zarar
veremeyecektir. Fakat Allah, şükredenleri yakında mükafatlandıracak.
145. Allah'ın izni olmadıkça hiç kimse ölmeyecektir. O, vadesi yazılmış
şaşmaz bir yazıdır. Bununla birlikte kim dünya nimetini isterse ona da
ondan veririz. Şükredenleri ise kesinlikle mükafatlandıracağız.
146. Nice peygamberler vardır ki, bir çok Allah erleri onların
maiyyetinde savaştı ve Allah yolunda başlarına gelenlerden dolayı
gevşemediler, zaaf göstermediler ve baş eğmediler. Allah da
sabredenleri sever.
147. Onların: "Ey Rabbimiz günahlarımızı ve işlerimizdeki
taşkınlıklarımızı bağışla, savaş alanlarında ayaklarımızı iyi dire ve
kafirlere karşı bizlere zafer ver!" demekten başka bir sözleri de
yoktu.
148. Allah da onlara hem dünya nimetini verdi hem de ahiretin güzel
sevabını verdi; öyle ya Allah güzel iş yapanları sever.
149. Ey iman edenler, eğer kafirlere itaat edecek olursanız, sizleri
tersine çevirirler de öyle bir inkılaba uğrarsınız ki, bütün hüsran
içinde kalırsınız.
32
150. Doğrusu sizin yardımcınız sadece Allah'tır. O, yardım edeceklerin
en hayırlısıdır.
151. Allah'ın hiçbir delil indirmediği şeyleri, ona ortak koştukları
için, o kafirlerin kalplerine korku düşüreceğiz. Onların varacakları
yer cehennemdir. Ne de kötüdür o zalimler yatağı!
152. Gerçek şu ki, sizler Allah'ın izniyle onları kesip doğrarken,
Allah'ın size va'di doğru çıktı. Nihayet o sevdiğiniz zaferi Allah size
gösterdikten sonra isyan edip verilen emirde çekişip yıldığınız ana
kadar ki, kiminiz dünyayı, kiminiz ahireti istiyordu. Sonra Allah,
sizleri denemek için onlardan (geri) çevirdi. Bununla birlikte sizi de
bağışladı. Çünkü Allah'ın inananlara bir lütfu vardır.
153. O sırada siz sürekli uzaklaşıyor ve dönüp bakmıyordunuz. Peygamber
ise arkanızdan sizleri çağırıp duruyordu. Bunun üzerine Allah, ne
elinizden kaçırdığınız zafere ne de başınıza gelen felakete
üzülmeyesiniz diye, kederden kedere uğrattı. Allah ne yaptığınızı
biliyor.
154. Sonra o kederin arkasından size içinizden bir zümreyi saran bir
güven, bir uyku indirdi; diğer bir zümre ise kendi dertlerine düşmüş,
Allah'a karşı cahiliyye kanaatine benzeyen gerçek dışı bir kanaat
besliyorlar: "Bizim yapacağımız bir şey var mı?" diyorlardı. De ki:
"Şüphesiz, bütün iş Allah'ındır." Onlar, içlerinde sana açıklamadıkları
bir şey gizliyorlar, "Bizim bu işte görüşümüz alınsaydı burada
öldürülüp gitmezdik" diyorlar. De ki: "Evinizde bile olsaydınız
öldürülmesi takdir edilmiş bulunanlar çaresiz yine çıkıp ölecekleri
yerleri boylayacaklardı. Allah içinizdekileri yoklamak ve
yüreklerinizdekini meydana çıkarmak için bunu başınıza getirdi. Allah
sinlerin özünü bilir.
155. O iki topluluk çarpıştığı gün içinizden arkasını dönenlerin,
şeytan yalnızca bazı yaptıklarından dolayı ayaklarını kaydırmak istedi.
Yine de Allah onları bağışladı. Allah çok bağışlayıcıdır, halimdir.
156. Ey iman edenler, sakın inkar edip yolculuğa çıkan veya savaşa
giden kardeşleri hakkında: "Yanımızda kalsaydılar ne ölür, ne de
öldürülürlerdi." diyenler gibi olmayın! Allah bunu onların yüreklerini
dağlayan bir acı olarak bıraksın diye böyle söylerler. Oysa yaşatan da
öldüren de Allah'tır ve Allah bütün yaptıklarınızı görür.
157. Andolsun ki, eğer Allah yolunda öldürülür veya ölürseniz
kesinlikle Allah'ın bir bağışlaması ve rahmeti, onların dünyada kalıp
toplayacakları şeylerden daha hayırlıdır.
158. Andolsun ki, ölseniz de öldürülseniz de kesinlikle Allah'ın
huzurunda toplanacaksınız.
159. Sen yalnızca Allah'ın rahmeti sayesinde onlara yumuşak davrandın.
Eğer katı yürekli bir nobran olsaydın kesinlikle etrafından dağılıp
gitmişlerdi. O halde onları bağışla, bağışlanmalarını dile ve yapılacak
işlerde onların görüşlerini al. Sonra bir kere karar verdin mi artık
Allah'a dayan, çünkü Allah, kendisine güvenenleri sever.
160. Eğer Allah size yardım ederse, artık hiç kimse sizi yenemez ve
eğer O, sizi yardımsız bırakırsa ondan sonra size yardım etmek kimin
haddine? O halde, bütün inananlar yalnızca Allah'a dayansınlar!
161. Bir peygamberin emanete hiyanet etmesi olur şey değildir. Her kim
hiyanet ederse, ganimet ve hasılattan bir şey aşırırsa kıyamet gününde
33
boynuna aldığı şeyi yüklenerek getirir. Sonra da herkese kazandığının
karşılığını ödenir, hiç birine haksızlık edilmez.
162. Allah'ın rızası peşinden giden kimse, Allah'ın hışmına uğrayan ve
yeri cehennem olan kimseye hiç benzer mi? Orası varılan ne kötü yerdir!
163. Onlar Allah katında derece derecedirler. Allah bütün yaptıklarını
görüp duruyor.
164. Allah, müminlere, aralarından kendilerine Allah'ın ayetlerini
okuyan, onları arındıran ve onlara kitap ve hikmeti öğreten bir
peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulundu. Oysa, bundan önce açık
bir sapıklık içinde idiler.
165. Düşmanlarınızın başına iki mislini getirdiğiniz bir bela kendi
başınıza gelince mi: "Bu nereden?" dediniz? De ki: "O, kendi
tarafınızdandır." Çünkü Allah, her şeye gücü yetendir.
166. O iki ordu çarpıştığı gün başınıza gelen de yine Allah'ın
izniyledir. Hem müminleri belli edeceği
167. hem de münafıkları belli edeceği için ki, bunlara "Gelin, Allah
yolunda savaşın veya savunma yapın!" denilmişti. Onlar: "Savaşmayı
bilsek arkanızdan gelirdik" dediler. Onlar, o gün imandan çok küfre
yakındılar, ağızlarıyla kalplerinde olmayanı söylüyorlardı, Allah
onların kalplerinde ne sakladıklarını en iyi bilendir.
168. Kendileri oturarak savaşa giden kardeşleri için: "Bizi
dinleselerdi öldürülmezlerdi." diyenlere de ki: "Haydi, o halde
kendinizden ölümü geri çevirin, eğer gerçeği söylüyorsanız!
169. Sakın Allah yolunda öldürülenleri ölmüşler sanmayın! Aksine onlar
hep hayattadırlar, Rablerinin katında rızıklandırılırlar.
170. Allah'ın kendilerine lütfundan verdiği mutlulukla sevinç duyarlar
ve arkalarından şehit olarak kendilerine katılmamış olan mücahitler
hakkında: "Onlara hiçbir korku yok ve onlar üzüntü de
duymayacaklardır." müjdesinde bulunurlar.
171. Yine onlar, Allah'ın bir nimeti, bir lütfu ile ve Allah'ın,
müminlerin mükafatını zayi etmeyeceği müjdesiyle sevinirler.
172. Hele yara aldıktan sonra Allah'ın ve peygamberin emrine uyanların.
Müminler içinden özellikle iyilik yapıp fenalıktan sakınanlara pek
büyük bir mükafat vardır.
173. Onlar ki, insanlar kendilerine: "Haberiniz olsun, düşmanlarınız
size saldırmak için toplandılar, onun için onlardan korkun!" dediler.
Bu, onların imanını artırdı ve: "Bize Allah yetişir; O, ne güzel
vekildir!" dediler.
174. Sonra da kendilerine hiçbir keder dokunmaksızın Allah'tan bir
nimet ve lütuf ile geri döndüler ve Allah'ın hoşnutluğunun ardınca
gittiler. Allah, daha da çok bir lütuf sahibidir.
175. Size o haberi getiren şeytan, yalnızca kendi dostlarını korkutur.
Siz onlardan korkmayın, bana isyandan korkun, eğer inanıyorsanız!
176. O inkarda yarışanlar seni kederlendirmesin; çünkü onlar asla
Allah'a bir zarar veremeyeceklerdir. Allah, onlara ahirette bir pay
vermemek istiyor. Onlara büyük bir azap vardır.
177. Şüphesiz iman karşılığında küfrü satın alanlar, Allah'a hiçbir
zarar veremeyeceklerdir ve onlar için elim bir azap vardır.
34
178. Bir de inkar edenler, kendilerini bırakışımızın, sakın onlar için
hayırlı olduğunu sanmasınlar. Biz onları sadece günahlarını artırsınlar
diye bırakıyoruz.Onlara alçaltıcı bir azap vardır.
179. Allah, inananları bulunduğunuz hal üzere bırakacak değildir.
Sonunda murdarı temizden ayıracaktır. Allah, sizlere gaybı bildirecek
değildir; fakat Allah ona peygamberlerinden dilediğini seçer. Onun için
Allah'a ve peygamberlerine inanın; inanır ve korunursanız size büyük
bir mükafat vardır.
180. Allah'ın bol nimetinden kendilerine verdiği şeye cimrilik edenler
sakın onu kendilerine hayırlı sanmasınlar. Hayır, o, onlar için bir
şerdir. Kıyamet gününde o kıskandıkları mal, boyunlarına tomruk
edilecek. Kaldı ki, göklerin ve yerin mirası hep Allah'ındır ve Allah,
bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
181. Muhakkak ki, Allah: "Allah fakirdir, bizler zenginiz." diyenlerin
lakırdılarını işitti. Onların dediklerini peygamberleri haksız yere
öldürmeleri ile birlikte yazacağız ve onlara: "Tadın bakalım o yangın
azabını!" diyeceğiz.
182. Bu, sizin ellerinizle yaptığınızın karşılığıdır ve Allah kullarına
haksızlık yapan değildir.
183. "Allah bize, ateşin yiyeceği bir kurban getirmedikçe hiçbir
peygambere iman etmememizi emretti." diyenlere de ki: "Size benden önce
de bir takım peygamberler apaçık delilleri ve o dediğinizi getirmişti.
O halde, eğer doğru söylüyorsanız, onları niçin öldürdünüz?"
184. Şimdi seni yalanladılarsa, senden önce de o apaçık delillerle o
hikmetli sayfalarla ve o nurlu kitapla gelmiş olan bir çok peygamberler
yalanlandı.
185. Herkes ölümü tadacaktır. Mükafatlarınız ancak kıyamet günü
tamamlanacaktır. Her kim o vakit ateşten uzaklaştırılır da cennete
konulursa, işte o, murada erdi. Yoksa, dünya hayatı, aldatıcı bir
eşyadan başka bir şey değildir.
186. Çaresiz, mallarınızla ve canlarınızla imtihan edileceksiniz ve
kesinlikle gerek sizden önce kitap verilenlerden ve gerekse Allah'a
ortak koşanlardan bir çok incitici sözler işiteceksiniz. Eğer sabreder
ve Allah'tan korkarsanız işte bu, azmedilmesi gereken şerefli
işlerdendir.
187. Vaktiyle Allah, kitap verilen okur yazarlardan: "Andolsun ki, onu
insanlara anlatacaksınız ve gizlemeyeceksiniz." diye söz almıştı.
Derken onlar, onu arkalarına atıp az bir para karşılığında sattılar. Ne
kötü bir alışverişti bu!
188. Ettiklerine sevinen ve yapmadıkları işle övülmeyi seven kimseleri
de sakın azaptan kurtulur sanma! Onlara elim bir azap vardır.
189. Göklerin ve yerin hükümranlığı Allah'ındır ve Allah, her şeye gücü
yetendir.
190. Kesinlikle, göklerin ve yeri yaratılışında ve gece ile gündüzün
ardarda gelişinde vicdanları temiz akıl sahiplerine gerçekten deliller
vardır.
191. Onlar ki, gerek ayakta, gerek otururken ve gerekse yanları
üzerinde yatarken Allah'ı anarlar; göklerin ve yerin yaratılışı
hakkında inceden inceye düşünenler "Ey Rabbimiz, sen bunu boşuna
35
yaratmadın, seni bütün eksiklerden tenzih ederiz; o halde bizi o ateş
azabından koru.
192. Ey Rabbimiz, şüphesiz sen, kimi o ateşe sokarsan onu kesinlikle
rezil ve perişan etmişsindir. Zalimlerin yardımcıları yoktur.
193. Ey Rabbimiz, gerçekten biz: "Rabbinize iman edin!" diye imana
çağıran bir davetçiyi işittik ve derhal iman ettik. Ey Rabbimiz,
günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi ört ve bizleri, Sana ermiş
kullarınla birlikte yanına al!
194. Ey Rabbimiz, peygamberlerinle bize va'd ettiklerini ver. Kıyamet
gününde yüzümüzü kara çıkarma! Şüphesiz Sen, sözünden caymazsın!"
195. Rableri de onların dualarına şöyle icabet etti: "Kesinlikle ben,
içinizden gerek erkek, gerek kadın hiçbir iyilik yapanın işlediğini
boşa çıkarmam, hep birbirinizdensiniz. Benim için hicret edenlerin,
yurtlarından çıkarılanların, yolumda işkenceye uğrayanların,
savaşanların ve bu uğurda öldürülenlerin suçlarını örteceğim. Onları
altından ırmaklar akan cennetlere koyacağım. Onlar, Allah tarafından
tasavvur edemeyeceğiniz bir mükafata kavuşacaklar. Mükafatın en güzeli
Allah yanındadır.
196. Sakın, o Allah'ı tanımayanların refah içinde diyar diyar
dolaşmaları seni aldatmasın!
197. Bu kısa bir zevkten ibarettir; sonra varacakları yer cehennemdir.
Ne kötü bir döşektir O!
198. Fakat o Allah'tan korkan, korunan kullar için; İçlerinde ebedi
kalmak ve Allah tarafından konuk edilmek üzere, altından ırmaklar akan
cennetler var. Allah katındaki ise ermişler için daha hayırlıdır.
199. Kitap verilenlerden de Allah'a, size ve kendilerine indirilene,
Allah'a boyun eğerek inananlar ve Allah'ın ayetlerini birkaç paraya
satmayanlar vardır. İşte onların, Rablerinin katında mükafatları
vardır. Şüphe yok ki, Allah hesabını çabuk yapar.
200. Ey iman edenler, sabredin ve sabır yarışında düşmanlarınızı geçin,
savaş için hazır ve tetikte bulunun ve Allah'tan korkun ki arzularınıza
eresiniz!
SURA 4. NİSA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ey bütün insan kümeleri, sizleri birtek kişiden yaratan sonra ondan
eşini yaratıp ikisinden birçok erkekler ve kadınlar üreten Rabbinize
karşı gelmketen sakının! O Allah'a karşı gelmekten korkun ki, siz O'nun
ve o rahimlerin (akrabalık) hürmetine birbirinizden isteklerde
bulunursunuz. Şüphesiz ki Allah, üzerinizde gözcü bulunuyor.
2. Allah'tan korkun da yetimlere mallarını verin, murdarı temiz ile,
haramı helal ile değişmeyin; onların mallarını kendi mallarınıza katıp
yemeyin, çünkü o, büyük bir günahtır.
3. Eğer yetimlerin haklarını gözetemeyeceğinizden korkarsanız, size
helal edilen kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikahlayın ve eğer bu
takdirde adaletli davranamayacağınızdan korkarsanız, o zaman bir kadın
ile veya sahibi bulunduğunuz cariye ile yetinin. Bu, azmamanız,
haksızlık yapmamanız için daha elverişlidir.
36
4. Kadınlara mehirlerini efendicesine verin, şayet onun bir kısmını
gönüllü olarak bağışlarlarsa, onu da içinize sine sine yiyin.
5. Allah'ın sizi başına diktiği mallarınızı beyinsizlere vermeyin.
Onları o malla besleyin, giydirin ve onlara güzel öğütler verin.
6. Yetimleri, evlenme çağına gelinceye kadar gözetin ve denetleyin.
Onlarda bir olgunlaşma hissettiğinizde hemen mallarını kendilerine
teslim edin, büyüyüp ellerine alacaklar diye o malları israfla yemeye
kalkmayın. İhtiyacı olmayan tenezzül etmesin. Muhtaç olan da örfe uygun
bir şekilde yesin. Mallarını kendilerine teslim ettiğiniz zaman
karşılarında şahit bulundurun. Hesabınızı doğru tutmak için Allah'ın
hareketlerinizi hesaba çekmesi yeter!
7. Anne. baba ve en yakınların bıraktıklarından erkeklere bir pay
vardır. Kadınlara da anne. baba ve en yakınların bıraktıklarının
azından da çoğundan da farz edilmiş bir pay vardır.
8. Miras taksimi yapılırken uzak akraba, yetimler ve yoksullar da orada
hazır bulunuyorlarsa, hem onlara ondan bir miktar verin, hem de gönül
alıcı sözler söyleyin.
9. Titresin o kimseler ki, arkalarında elleri ermez, güçleri yetmez
çocuklar bırakacak olsalardı onlar için endişe duyacaklardı. O halde
Allah'tan korksunlar ve sağlam söz söylesinler.
10. Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, kesinlikle karınlarına
sadece bir ateş yerler ve yarın çılgın bir ateşe yaslanırlar.
11. Allah sizlere, miras taksiminde çocuklarınız hakkında, erkeğe iki
dişi payı verilmesini emrediyor. Eğer hepsi kız olup da ikiden fazla
iseler, bunlara bırakılan malın üçte ikisi; eğer tek bir kız ise o
zaman yarısı verilir. Eğer ölen kişinin çocuğu varsa anne. babasından
her birine altıda bir, şayet çocuğu yok da anne. babası mirasçı
oluyorsa annesine üçte bir, eğer ölenin kardeşleri de varsa o zaman
annesine altıda bir verilir. Bunların hepsi ölenin yapmış olduğu
vasiyetin yerine getirilmesinden veya borcunun ödenmesinden sonradır.
Babalarınız ve oğullarınızdan hangisinin size fayda bakımından daha
yakın olduğunu siz bilmezsiniz. Bütün bunlar, Allah tarafından birer
fariza olarak takdir edilmektedir; muhakkak Allah bilendir, hikmet
sahibidir.
12. Eğer karılarınızın çocuğu yoksa, bıraktığının yarısı sizindir. Eğer
çocuğu varsa, o zaman dörtte biri sizindir. Bunlar, ettikleri
vasiyetten veya borçları ödendikten sonradır. Eğer çocuğunuz yoksa,
sizin bıraktıklarınızın dörtte biri, çocuğunuz varsa sekizde biri
ettiğiniz vasiyetten veya borçtan sonra, karılarınızındır. Eğer bir
erkek veya kadının çocuğu ve babası yok da kelale yönünden . yan
koldan. ana bir erkek veya kız kardeşi bulunuyorsa her birine altıda
bir düşer. Eğer bunlar, bundan fazla iseler, zarara uğratma kasdı
olmaksızın yapılan vasiyet veya borçtan sonra üçte birinde ortak
olurlar. Bütün bunlar, Allah'tan birer emirdir. Allah her şeyi bilen,
cezalandırmada acele etmese de ihmal etmeyendir.
13. İşte bütün bu hükümler, Allah'ın çizdiği sınırlardır. Her kim
Allah'a ve O'nun peygamberine itaat ederse, Allah onu içlerinde sonsuza
dek oturmak üzere, altından ırmaklar akan cennetlere koyacaktır. Bu ise
büyük kurtuluştur!
37
14. Her kim de Allah'a ve peygamberine isyan edip onun sınırlarını
aşarsa Allah onu, içinde sonsuza dek kalmak üzere bir ateşe sokar ve
ona alçaltıcı bir azap vardır.
15. Kadınlarınızdan zina edenlerin aleyhlerine dört şahit getirin. Eğer
şahitlik ederlerse, ölüm onları alıp götürünceye veya Allah onlara bir
yol açıncaya kadar evlerde hapsedin.
16. Sizlerden zina edenlerin ikisine de eziyet edin. Eğer tevbe edip
kendilerini düzeltirlerse, onları cezalandırmaktan vazgeçin. Çünkü
Allah, tevbeleri kabul eden, daima merhamet edendir.
17. Fakat Allah'ın kabul edeceğine söz verdiği tevbe, bilmeden bir
kabahat işleyip uzun süre geçmeden pişman olanların tevbesidir. İşte
Allah, onların tevbelerini kabul eder, Allah bilendir, hikmet
sahibidir.
18. Yoksa günahları yapıp yapıp da her birine ölüm gelince: "İşte ben,
şimdi tevbe ettim." diyenlerin ve kafir olarak ölenlerin pişmanlığı
fayda etmez. İşte onlara, elim bir azap hazırlamışızdır.
19. Ey iman edenler, kadınlara zorla mirasçı olmanız size helal
olmadığı gibi, verdiğiniz mehrin birazını kurtaracaksınız diye, açık
bir fuhuş işlemeleri durumu hariç, onları sıkıştırmanız da helal olmaz.
Haydi onlarla güzel geçinin! Kendilerinden hoşlanmadınızsa, olabilir
ki, sizin hoşlanmadığınız bir şeyde Allah, birçok hayırlar takdir etmiş
olur.
20. Eğer bir eşinizi boşayıp yerine başka bir eş almak istiyorsanız,
önceki eşinize yüklerle mehir vermiş olsanız bile içinden hiçbir şey
geri almayın. Ne diye alacaksınız, bir iftira ederek ve açık günah
yüklenerek mi?
21. Nasıl alırsınız ki, birbirinize karıştınız ve onlar sizden sağlam
bir söz almışlardı.
22. Bir de babalarınızın evlenmiş olduğu kadınlarla evlenmeyin! Geçen
geçti. Şüphesiz o, pek çirkin, pek iğrenç idi ve ne kötü bir adetti!
23. Sizlere anneleriniz, kızlarınız, kız kardeşleriniz, halalarınız,
teyzeleriniz, erkek kardeşlerinizin kızları, kız kardeşlerinizin
kızları, sizi emziren süt anneleriniz, süt hemşireleriniz,
karılarınızın anneleri, kendileriyle zifafa girdiğiniz kadınlarınızdan
evlerinizde bulunan üvey kızlarınız, . onlarla zifafa girmemişseniz
kızlarıyla evlenmenizde bir sakınca yoktur. ve öz oğullarınızın
karıları ve iki kz kardeşi birlikte nikahlayıp almanız haram kılındı.
Ancak geçen geçti, çünkü Allah bağışlayıcı ve merhamet edicidir.
24. Bir de harp esiri olarak elinize geçen cariyeler dışında, evli
kadınlarla evlenmeniz Allah yazısı olarak haramdır. Bunların
dışındakileri ise, zinadan kaçınıp namuslu yaşamak üzere mallarınızla
istemeniz size helal kılındı. O halde hangisiyle nikah ile münasebette
bulundunuzsa mehirlerini kendilerine bir farz olarak verin. O mehri
kesiştikten sonra aranızda bir değişiklik yapmak hususunda anlaşmanızda
da size bir günah yoktur. Her zaman Allah hakkıyla bilen mutlak hüküm
sahibidir.
25. İçinizden kim hür olan mümin kadınları nikahla alacak mali güce
sahip değilse, ona da sahip bulunduğunuz mümin cariyelerinizden var.
Allah, kadrinizi imanınız ile çok iyi bilir. Siz müminler hep
birbirinizden sayılırsınız, o halde fuhuşta bulunmayan gizli dost
edinmeyen, namuslu yaşamakta olan cariyeleri sahiplerinin izniyle
38
nikahlayınız, mehirlerini de güzelce kendilerine veriniz. Eğer
evlendikten sonra bir fuhuş irtikap ederlerse o vakit bunlara, hür
kadınlar üzerine terettüp edecek cezanın yarısı lazım gelir. Bu durum
sizden günaha girmek korkusunda olanlar içindir. Sabretmeniz ise sizin
için daha hayırlıdır. Bununla beraber Allah günahları bağışlayandır,
merhamet edendir.
26. Allah sizlere, bilmediklerinizi bildirmek, sizden öncekilerin
yollarını göstermek ve hayra erişinizi görerek günahlarınızı bağışlamak
istiyor. Allah hem herşeyi bilendir, hem de mutlak hüküm sahibidir.
27. Allah tevbekar olduğunuzu görerek size nazar buyurmak isterken, o
şehvetleri peşinde koşanlar sizin büyük bir yamuklukla yamulmanızı,
yoldan sapmanızı istiyorlar.
28. Allah sizden ağır teklifleri hafifletmek istiyor; insan zaten zayıf
olarak yaratılmıştır.
29. Ey iman edenler, mallarınızı aranızda haksız bahanelerle yemeyin.
Ancak kendiliğinizden rıza ile yaptığınız bir alışveriş bunun
dışındadır. Kendi kendinizi de öldürmeyin! Allah size karşı gerçekten
merhametlidir.
30. Kim de sınırı aşarak, zulmederek bunu yaparsa, yarın onu ateşe
yaslayacağız. Allah'a göre bunu yapmak kolaydır.
31. Eğer siz, yasaklandığınız günahların büyüklerinden kaçınırsanız,
kusurlarınızı örter ve sizi güzel bir yere koyarız.
32. Bir de Allah'ın bazınıza diğerinden fazla verdiği şeyleri
istemeyin. Erkeklere çalışmalarından bir pay, kadınlara da
çalışmalarından bir pay vardır. Çalışın da Allah'tan lütfunu isteyin.
Her zaman Allah herşeyi iyi biliyor.
33. Erkek ve dişiden her biri için, baba ve ananın, yakın akrabanın ve
kendileriyle sözleşme yapıp yeminlerinizin bağladığı kimselerin
terikelerinden mirasçılarını tesbit ettik. Onlara da paylarını verin.
Çünkü Allah herşeye karşı şahittir.
34. Erkekler, kadınlar üzerinde hakim dururlar, çünkü bir kere Allah
birini diğerinden üstün yaratmış ve bir de erkekler mallarından
harcamaktadırlar. Bunun için iyi kadınlar, itaatkardırlar. Allah'ın
korumasını emrettiği şeyleri, kocalarının yokluğunda da korurlar.
Serkeşlik etmelerinden endişe ettiğiniz kadınlara gelince; önce
kendilerine nasihat edin, sonra yataklarında yalnız bırakın, yine
dinlemezlerse dövün. İtaat ettikleri halde onları incitmek için bahane
aramayın. Çünkü Allah, çok yüksek çok büyüktür.
35. Eğer karı. koca arasının açılmasından endişeye düşerseniz, bir
hakem erkek tarafından, bir hakem de kadın tarafından gönderin. Bunlar
gerçekten barıştırmak isterlerse, Allah aralarındaki dargınlık yerine
geçim verir. Şüphesiz ki, Allah herşeyi bilendir ve herşeyden
haberdardır.
36. Allah'a ibadet edin, O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Sonra babaya,
anaya, akrabanıza, öksüzlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya
arkadaşa, yolda kalmışa ve ellerinizdeki köle ve cariyelere iyilik
edin. Allah, kurumlu, ögüngen olanların hiçbirini sevmez.
37. Onlar ki hem kıskanırlar, hem de herkese kıskançlık tavsiye ederler
ve Allah'ın kendilerine lütfundan verdiği şeyleri saklarlar; oysa Biz
de öyle nankörlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır.
39
38. Onlar, Allah'a ve ahiret gününe inanmadıkları halde mallarını
insanlara gösteriş için sarfederler. Kime de şeytan arkadaş olursa,
artık o ne kötü arkadaştır.
39. Ne vardı bunlar Allah'a iman etseler, ahiret gününe inansalar ve
Allah'ın kendilerine vermiş olduğu şeylerden infak etselerdi zarar mı
ederlerdi? Allah, kendilerini bilirdi.
40. Allah zerre kadar zulmetmez ve eğer bir iyilik olursa onu kat kar
artırır, ayrıca kendi tarafından da büyük bir mükafat verir.
41. Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz, seni de bunların üzerine şahit
getirdiğimiz zaman, bakalım bunların hali nasıl olacak?
42. İşte o gün inkar edip peygambere asi olanlar şöyle arzu edecekler:
Keşke yerle bir edilselerdi de Allah'tan bir tek söz gizlemeselerdi.
43. Ey iman edenler, sarhoşken ne söylediğinizi bilinceye kadar; cünüp
iken de . yolcu olmanız hariç. guslünüzü edinceye kadar namaza
yaklaşmayın. Eğer hasta veya yolculukta iseniz ya da biriniz hacet
yerinden gelir veya kadınlara dokunup da su bulamazsanız o zaman temiz
bir toprağa teyemmüm edin; niyetle yüzünüze ve ellerinize sürün.
Gerçekten Allah çok affedici ve günahları bağışlayıcıdır.
44. Şu kendilerine Kitap'tan pay verilmiş olanları görmüyor musun?
Kendileri sapıklığı satın alıyorlar ve istiyorlar ki siz de yolu
sapıtasınız.
45. Düşmanlarınızı Allah çok iyi biliyor. Dost olarak Allah yeter,
yardımcı olarak da Allah yeter!
46. O yahudi olanlardan kimileri kelimelerin yerlerini değiştirip,
dillerini eğip bükerek, dine dokunarak "Dinledik, isyan ettik." ,
"Dinle dinlenilmez olsaydın." ve "Bizi güt." diyorlar. Böyle
diyeceklerine "Dinledik, itaat ettik.", "Dinle ve bizi gözet."
deselerdi elbette haklarında daha hayırlı ve daha dürüst olurdu. Fakat
inkarları yüzünden Allah kendilerini lanetlemiştir. Onun için pek azı
dışında imana gelmezler.
47. Ey kendilerine kitap verilenler, gelin o beraberinizdekini
doğrulamak üzere indirdiğimiz bu kitaba, biz bir takım yüzleri silip de
enselerine çevirmeden veya onları Cumartesi yasağını çiğneyenleri
lanetlediğimiz gibi, lanetlemeden önce iman edin! Yoksa Allah'ın emri
daima yerine gelmiştir.
48. Doğrusu Allah, kendisine şirk koşulmasını bağışlamaz. Ondan
başkasını ise dilediğine bağışlar. Kim Allah'a ortak koşarsa pek büyük
bir cinayeti iftira etmiş olduğunda şüphe yoktur.
49. Şu nefislerini temize çıkarıp duranları görmüyor musun? Hayır,
yalnız Allah dilediğini temize çıkarır. Ve onlara kıl kadar
zulmedilmez.
50. Bak, Allah'a karşı nasıl yalan uyduruyorlar! Bu apaçık bir günah
olarak yeter!
51. Şu kendilerine okuyup yazmaktan biraz nasip verilmiş olanları
görmüyor musun? Put ve şeytanlara inanıyorlar da Allah'ı tanımayanlara:
"Bunlar, müminlerden daha doğru yoldalar." diyorlar.
52. Onlar, Allah'ın lanetlediği kimselerdir. Her kimi de Allah
lanetlerse, artık onu kurtaracak birini bulamazsın.
40
53. Yoksa onların mülkten, dünya hükümranlığından bir hissesi mi var?
Öyle olsa insanlara bir çekirdek bile vermezler.
54. Yoksa o insanlara Allah'ın kendi lütfundan verdiği nimeti
çekemiyorlar da haset mi ediyorlar. Oysa Biz İbrahim ailesine kitap ve
hikmet verdik, ayrıca büyük bir mülk de verdik.
55. Onun için onlardan kimi ona iman etmekte, kimi de ondan yüz
çevirmekte; ona da cehennem alevi yetmektedir.
56. Ayetlerimizi tanımayan kafirleri, onları kuşkusuz, yarın bir ateşe
yaslayacağız. Derileri piştikçe azabı duysunlar diye kendilerine
değiştirmek üzere başka deriler vereceğiz. Çünkü Allah, izzetinin sonu
olmayan bir hikmet sahibidir.
57. İman edip iyi işler yapan müminlere gelince, onları altından
ırmaklar akan cennetlere koyacağız, onlar içlerinde ebedi kalmak üzere.
Orada kendilerine gayet temiz zevceler var. Hem de onları gölgelendiren
bir gölgeye koyacağız.
58. Haberiniz olsun ki, Allah size emanetleri ehline vermenizi ve
insanlar arasında hükmettiğiniz vakit adaletle hükmetmenizi emrediyor.
Gerçekten Allah size ne güzel öğüt veriyor. Şüphesiz ki Allah işiten ve
bilendir.
59. Ey iman edenler, Allah'a itaat edin, peygambere de itaat edin,
sizden olan yetkililere de. Sonra bir şeyde anlaşmazlığa düştünüz mü,
hemen Allah'a ve Peygamberine arz edin onu, eğer Allah'a ve ahiret
gününe gerçekten inanan müminler iseniz. Bu hem hayırlı hem de netice
itibariyle daha güzeldir.
60. Bakmaz mısın; o hem sana indirilene, hem senden önce indirilene
iman ettiklerini söyleyip gezen kimselere ki, o azgın şeytan tarafından
muhakeme edilmelerini istiyorlar. Oysa onu emrolunmuşlardı. O şeytan da
onları, bir daha dönemeyecekleri kadar uzak bir sapıklığa düşürmek
istiyor.
61. Onlara: "Allah'ın indirdiği hükme gelin, peygambere gelin!"
denildiği vakit, münafıkların senden çekindikçe çekindiğini görürsün.
62. Ya kendi yaptıkları yüzünden başlarına bir felaket geldiği zaman
durumları nasıl olur? Sonra gelmişler bir de sana: "VAllahi, muradımız
sırf bir iyilik yapmak ve ara bulmaktan ibaretti." diye yemin
ediyorlar.
63. Onlar öyle kimselerdir ki kalplerinde olanı Allah bilir. Onun için
sen onlara aldırma da kendilerine öğüt ver ve nefisleri hakkında
dokunaklı sözler söyle.
64. Biz herhangi bir peygamberi gönderdikse, sadece Allah'ın izniyle
itaat edilsin diye gönderdik. Eğer onlar kendilerine zulmettikleri
zaman sana gelip günahlarına mağfiret dileselerdi, peygamber de onların
bağışlanması için dua ediverseydi, elbette Allah'ı tevbeleri kabul eden
ve merhametli bulacaklardı.
65. Yok, yok! Rabbine yemin ederim ki onlar aralarında çıkan çapraşık
işlerde seni hakem yapıp, sonra da verdiğin hükümden nefislerinde
hiçbir sıkıntı duymaksızın tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça iman
etmiş olmazlar.
66. Eğer onlara: "Nefislerinizi öldürün!" veya "Yurdunuzdan çıkın!"
diye teklif etmiş olsaydık . pek azı hariç. bunu yapmazlardı. Fakat
41
kendilerine öğütleneni yapsalardı, elbette haklarında çok hayırlı ve
inançları ebedileştirmek itibariyle de en sağlam bir hareket olurdu.
67. Elbette o zaman kendilerine tarafımızdan pek büyük bir mükafat da
verirdik.
68. Ve elbette kendilerini dosdoğru bir yola çıkarırdık.
69. Her kim Allah'a ve peygambere itaat ederse, işte onlar Allah'ın
kendilerine nimet ihsan ettiği peygamberler, dosdoğru kişiler, şehitler
ve salihlerle birliktedirler. Bunlar ise ne güzel arkadaştır!
70. İşte bu lütuf Allah'tandır. Yeter ki bilen Allah olsun.
71. Ey iman edenler, hazırlığınızı yapın da müfrezeler halinde harekete
geçin, yahut toplu olarak seferber olun!
72. Bununla beraber içinizden öylesi vardır ki, her halde ağırdan
alacaktır. Eğer size bir felaket isabet ederse: "Gerçekten Allah bana
lütfetti de, onlarla birlikte bulunmadım." der.
73. Ve eğer size Allah'tan bir lütuf erişirse . sanki kendisiyle
aranızda hiç bir dostluk yokmuş gibi. mutlaka: "Ah! Keşke onlarla
beraber olsaydım da büyük bir murada ereydim!" diyecekti.
74. O halde seferber olun da o geçici dünya hayatını ahiretin ebedi
hayatı karşılığında satacak olanlar çarpışsın! Her kim Allah yolunda
çarpışır da, öldürülür veya üstün gelirse, her iki surette de Biz ona
yarın pek büyük bir mükafat vereceğiz.
75. Hem size ne oluyor da Allah yolunda ve: "Ey bizim Rabbimiz, bizleri
halkı zalim olan bu memleketten çıkar, tarafından bize bir sahip gönder
ve yine tarafından bize bir yardımcı gönder." diye yalvarıp duran o
ezilmiş erkekler, kadınlar ve yavrular uğrunda çarpışmıyorsunuz?
76. İman edenler Allah yolunda cenk ederler, küfredenler ise Tağut
=azgın şeytan yolunda çarpışırlar. O halde şeytanın taraftarlarını
öldürmeye bakın! Her zaman şeytanın hilesi çürüktür.
77. Bakmaz mısın, o kendilerine: "Ellerinizi savaştan çekin, namaz
kılın ve zekat verin!" denilen kimselere? Şimdi üzerlerine savaş farz
kılınınca bazıları insanlardan Allah'tan korkar gibi veya daha fazla
korkmaya başladılar ve: "Ey bizim Rabbimiz, niçin bize bu savaşı farz
kıldın? Ne olurdu kısa bir süre daha bize mühlet verseydin!" dediler.
De ki: "Dünya zevki ne de olsa azdır; ahiret ise Allah'tan korkanlar
için sırf hayırdır. Hem kıl kadar hakkınız da yenmez."
78. Her nerede olsanız olun, ölüm size yetişir, göklere yükselmiş
burçlarda da olsanız. Bununla beraber kendilerine bir güzellik erişti
mi "Bu Allah'tandır" diyorlar; Bir felaket dokundu mu "Bu sendendir"
diyorlar. De ki: "Hepsi Allah'tandır!" Fakat niye bu adamlar söz
anlamaya çalışmıyorlar?
79. Sana güzellikten her ne ulaşırsa, bil ki Allah'tandır; Kötülükten
de başına her ne gelirse anla ki sendendir! Biz seni insanlara bir elçi
olarak gönderdik, şahit olarak da Allah yeter!
80. Kim peygambere itaat ederse, Allah'a itaat etmiş olur, kim de yan
çizerse, kendilerine seni gözcü de göndermedik!
81. Sana "Baş üstüne!" diyorlar; sonra da yanından ayrıldıklarında
içlerinden bir takımı söylediklerinin aksine tezvirat yapıyorlar, Allah
da yaptıkları tezviratı kaydediyor. Onun için sen yüzlerine vurmaktan
vazgeç de Allah'a havale et! Allah vekil olarak yeter!
42
82. Hala Kur'an'ı gerektiği gibi düşünmezler mi? Eğer o, Allah'tan
başkası tarafından olsaydı, elbette içinde bir çok ahenksizlikler
bulacaklardı.
83. Hem kendilerine güven ve korku ile ilgili bir haber geldi mi onu
yayıveriyorlar; halbu ki, onu peygambere ve içlerinden yetkili olanlara
arzetseler, elbette bunların görüş sunabilme yeteneğine sahip olanları
onu anlar, bilirlerdi. Eğer Allah'ın lütuf ve rahmeti üzerinizde
olmasaydı azınız hariç, şeytana uyup gitmiştiniz.
84. Onun için Allah yolunda çarpış. Ancak nefsinden başkasıyla yükümlü
değilsin! Mü'minleri de çarpışmaya teşvik et; umulur ki Allah o
küfretmekte bulunanların baskılarını defeder. Allah baskıca daha zorlu,
azap vermek bakımından da daha şiddetlidir.
85. Her kim güzel bir aracılıkta bulunursa, ona ondan bir pay vardır;
her kim de kötü bir aracılıkta bulunursa, onada ondan bir hisse vardır.
Allah herşeyi görüp gözetiyor.
86. Size herhangi bir şekilde sağlık (selam) verildiği zaman, siz de
ondan daha güzeli ile sağlık (selam) verin veya yanısı ile mukabele
edin! Allah, herşeyi hesaba çekmektedir.
87. Allah, O'ndan tapılacak yoktur, ancak O vardır. Andolsun O, sizi
olacağında şüphe olmayan kıyamet gününde toplayacaktır. Allah'tan daha
doğru sözlü kim olabilir?
88. O halde siz ne diye münafıklar hakkında iki fırkaya ayrılıyorsunuz?
Allah onları kazandıkları vebal yüzünden terslerine döndürdüğü halde;
Allah'ın saptırdığı yola getirmek mi istiyorsunuz, Allah her kimi
saptırırsa artık sen onu yola getiremezsin.
89. Kendileri küfre saptıkları gibi, sizin de sapmanızı isterler ki
eşit olasınız. O yüzden onlar Allah yolunda hicret edinceye kadar
onlardan dost edinmeyin; aldırmazlarsa bulunduğunuz yerde kendilerini
yakalayıp öldürün ve onlardan ne bir dost, ne de bir yardımcı edinin!
90. Ancak aranızda antlaşma bulunan bir kavme varıp sığınmış
bulunanlara veya ne sizinle savaşmayı, ne de kendi kavimleriyle
savaşmayı havsalalarına sığdıramayarak size gelmiş olanlara dokunmayın!
Allah dileseydi onları size musallat ederdi de sizinle savaşırlardı. O
halde onlar sizi bırakıp bir tarafa çekildikleri ve sizinle savaşmayıp
barışa yanaştıkları takdirde de Allah onlara dokunmanıza izin
vermemiştir.
91. Diğer bir takımını da hem sizden emin kalmak hem de kendi
milletinden güven içinde olmayı ister halde bulacaksın. Fitneye
sürüklendikçe de döner döner içine atılırlar. Eğer bunlar sizden
çekinmez ve barışa yanaşıp saldırıdan geri durmazlarsa, kendilerini
bulduğunuz yerde yakalayıp öldürün. İşte bunların aleyhine size açık
bir yetki verdik.
92. Bir müminin diğer bir mümini öldürmesi caiz olmaz, meğer ki
yanlışlıkla ola. Kim bir mümini yanlışlıkla öldürürse, mümin bir köle
azad etmesi ve ölenin mirasçılarına teslim edilecek bir diyet vermesi
lazım gelir, meğer ki mirasçılar o diyeti sadaka olarak bağışlamış
olalar. Eğer öldürülen . kendi mümin olmakla beraber. size düşman bir
kavimden ise, o zaman öldürenin bir esir azad etmesi gerekir. Şayet
kendileriyle aranızda bir antlaşma bulunan bir kavimden ise,
mirasçılarına teslim edilecek bir diyet vermek ve mümin bir köle azad
etmek icap eder. Bunlara gücü yetmeyen, Allah tarafından tevbesinin
43
kabul edilmesi için, ardı ardına iki ay oruç tutmalıdır. Allah, herşeyi
bilendir, hikmet sahibidir.
93. Kim de bir mümini isteyerek öldürürse, artık onun cezası cehennemde
ebedi kalmaktır. Allah, ona gazap etmiş, lanetlemiş ve büyük bir azap
hazırlamıştır.
94. Ey iman edenler, Allah yolunda adım attığınız vakit, iyice anlayın,
dinleyin. Size İslam selamı veren kimseye . dünya hayatının geçici
metaına göz dikerek. "Sen mümin değilsin!" demeyin. Allah katında çok
ganimetler vardır. Daha önce siz de öyleydiniz, Allah kerem buyurdu da
sizleri iman ile tanıştırdı. Onun için iyice anlayın, dinleyin!
Gerçekten Allah, ne yaparsanız haberdardır.
95.96. Mü'minlerden özürleri olmaksızın oturanlarla, Allah yolunda
mallarıyla, canlarıyla savaşanlar eşit olamazlar. Allah mallarıyla ve
canlarıyla savaşanları, oturanlardan mertebece üstün kılmıştır. Gerçi
Allah her ikisine de cenneti va'd etmiştir. Bununla beraber Allah
savaşanları, oturanlardan büyük bir mükafat, kendi tarafından derece
derece verdiği rütbeler, mağfiret ve rahmetle üstün kılmıştır. Allah
çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
97. Melekler, kendilerine zulmettikleri bir durumda bulunurken
canlarını aldıkları kimselere: "Siz ne iş yapmaktaydınız?" diyecekler.
Onlar: "Biz yer yüzünde zayıf ve güçsüzdük" diye cevap verecekler.
Melekler: "Allah'ın arzı geniş değil miydi, oraya hicret etseydiniz
ya!" diyecekler. İşte bunların barınakları cehennemdir. Ona gidiş de ne
kötü şeydir!
98. Ancak gerçekten zayıf, hiç birşeye gücü yetmeyen ve hicret için yol
bulamayan erkekler, kadınlar ve çocuklar hariç.
99. Çünkü bunlardan Allah'ın o günahı af buyurması ümit edilir, Allah
çok affeden ve bağışlayandır.
100. Kim Allah yolunda hicret ederse, yer yüzünde çok yer de bulur,
genişlik de bulur. Ve kim Allah'a ve peygambere hicret etmek maksadıyla
evinden çıkar da sonra kendisine ölüm yetişirse, muhakkak ki onun
mükafatı Allah'a aittir, Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
101. Yolculuk ettiğinizde o küfredenlerin size bir fenalık
yapmalarından korkuyorsanız, namazı kısaltmanızda size bir günah olmaz.
Gerçekten kafirler sizin açık düşmanlarınızdır.
102. Sen içlerinde olup da onlara namaz kıldırdığında içlerinden bir
kısmı seninle beraber namaza dursun, silahlarını da yanlarına alsınlar,
bunlar secdeye vardıklarında diğer kısım arkanızda beklesinler, sonra
henüz namaz kılmamış olan diğer kısım gelsin seninle beraber kılsınlar
ve ihtiyatlı bulunup silahlarını da yanlarına alsınlar. Kafirler
silahlarınızdan ve eşyanızdan gafil bulunsanız da size ani bir baskında
bulunsunlar diye arzu ederler. Eğer yağan yağmurdan bir güçlüğe
uğrarsanız veya hasta olursanız, silahları bırakmanızda bir mahzur
yoktur. Bununla beraber ihtiyatı elden bırakmayın. Çünkü Allah kafirler
için alçaltıcı bir azap hazırlamıştır.
103. O korkulu zamanda namazı kıldınız mı gerek ayakta, gerek otururken
ve gerek yan yatarken hep Allah'ı anın. Korkudan kurtulduğunuz da
namazı tam erkanı ile eda edin. Çünkü namaz müminlere belirli
vakitlerde yazılı bir farzdır.
104. Düşmanınız olan topluluğu takip etmekte gevşeklik göstermeyin.
Eğer siz acı duyuyorsanız, kuşkusuz sizin acı duyduğunuz gibi onlar da
44
acı duyuyorlardır. Oysa ki siz, Allah'tan onların ümit edemeyecekleri
şeyleri umuyorsunuz. Allah, her şeyi bilendir, hikmet sahibidir.
105. Doğrusu Biz sana gerçeğin ta kendisi olan kitab (Kur'an)'ı
indirdik ki insanlar arasında Allah'ın sana gösterdiği şekilde
hükmedesin. Sakın hainlerin savunucusu olma!
106. Ve Allah'tan af dile. Çünkü Allah gerçekten bağışlayan, çok
merhamet edendir.
107. Kendilerine hiyanet edip duranlar adına mücadeleye kalkışma. Çünkü
Allah, günahkar, hain olan kimseleri sevmez.
108. İnsanlardan hainliklerini gizlemeye çalışırlar da Allah'tan
gizlemeyi düşünmezler. Halbuki, O'nun razı olmayacağı tezviratı tertip
ederlerken, o yanıbaşlarında. Allah onların ne yaptıklarını çok iyi
bilir.
109. Haydi, siz bu dünya hayatında onlar adına mücadele ediverdiniz
diyelim, fakat kıyamet günü onları kim savunacak ve onlara kim vekil
olacak?
110. Oysa ki, kim bir kötülük yapar veya kendine zulmeder de sonra
Allah'tan mağfiret dilerse, Allah'ı çok bağışlayıcı ve merhametli
bulur.
111. Kim de bir günah işlerse, onu yalnız kendi aleyhine işlemiş olur.
Allah ise herşeyi bilir ve hikmet sahibidir.
112. Kim de bir cinayet veya bir suç işler de sonra onu bir suçsuzun
üzerine atarsa, şüphesiz bir iftirada bulunmuş ve açık bir günah daha
yüklenmiş olur.
113. Allah'ın sana lütfu ve merhameti olmasaydı onlardan bir kısmı seni
bile hükmünde doğrudan saptırmayı planlamışlardı, oysa onlar yalnız
kendilerini saptırırlar, sana da asla zarar veremezler. Nasıl
yapabilirler ki Allah sana kitap (Kur'an) ve hikmet indirmekte ve
bilmediklerini sana bildirmektedir. Allah'ın senin üzerinde bulunan
lütfu çok büyüktür.
114. Onların fısıldaşmalarının çoğunda hayır yoktur. Ancak sadaka
vermeyi veya iyilik yapmayı veya insanların arasını düzeltmeyi
isteyenler hariç. Ve her kim bunu Allah'ın rızasını arayarak yaparsa,
yarın Biz ona büyük bir mükafat vereceğiz.
115. Kim de doğru, apaçık belli olduktan sonra peygambere muhalefette
bulunur ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu gittiği o
yolda bırakır ve kendisini cehenneme boylatırız ki, o ne kötü gidiştir!
116. Doğrusu Allah, kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz. Ondan
başkasını ise dilediğine bağışlar. Kim de Allah'a ortak koşarsa,
hakikattan çok uzak bir sapıklığa sapmış demektir.
117. Onlar onu bırakıp da yalnız dişilere (dişi putlara) tapıyorlar ve
sadece yalabık (inatçı) bir şeytana tapıyorlar ki,
118. Allah onu lanetlemiş, o da şöyle demişti: "Celalin hakkı için
kullarından belirli bir kısmını alacağım.
119. Ve mutlaka onları saptıracağım ve her durumda onları kuruntulara
düşürüp, olmayacak kuruntularla aldatacağım. Mutlaka onlara emredeceğim
de hayvanların kulaklarını yaracaklar ve yine mutlaka onlara
emredeceğim de Allah'ın yarattığını değiştirecekler." Ve her kim
45
Allah'ı bırakıp şeytanı dost edinirse, şüphesiz açıktan açığa bir
zarara düşmüştür!
120. Şeytan onlara vaadde bulunur, kuruntu ve ümitlere düşürür. Fakat
şeytan onlara kuru bir aldatmadan başka ne va'deder?
121. İşte onların varacakları yer cehennemdir ve ondan kurtuluşa hiçbir
çare bulamayacaklardır.
122. İman edip de iyi işler yapan kimselere gelince, yarın onları
altından ırmaklar akan cennetlere koyacağız, ebedi olarak oralarda
kalacaklar. Bu Allah'ın gerçek va'didir. Allah'tan başka doğru sözlü
kim olabilir?
123. O, ne sizin kuruntularınıza, ne de kitap ehlinin kuruntularına
göredir. Kim bir kötülük yaparsa onunla cezalanır ve Allah'tan başka da
ne bir koruyucu, ne de bir yardımcı bulabilir.
124. Erkek olsun, kadın olsun her hangi bir kimse mümin olarak iyi bir
iş yaparsa, işte böyleleri cennete girerler ve zerrece hakları yenmez.
125. Din bakımından o kimseden daha iyi kimdir ki, özü iyi olarak
yüzünü İslam ve Allah'a tutmuş ve muvahhid olarak İbrahim'in dinine
uymuştur. Allah ki, İbrahim'i dost edinmişti.
126. Göklerde ve yerde olanların hepsi Allah'ındır. Allah herşeyi
kuşatıcıdır.
127. Bir de senden kadınlar hakkında fetva istiyorlar. De ki: "Onlar
hakkında fetvayı size Allah veriyor; Yazılmış hakları olan mirası
kendilerine vermediğiniz ve nikahlamayı istemediğiniz öksüz kızlar,
mağdur çocuklar ve yetimlere adil davranmanız hakkında kitapta yüzünüze
karşı okunup duran ayetler var!" Daha da hayra dair ne yaparsanız,
şüphe yok ki, Allah onu da biliyor.
128. Eğer bir kadın kocasının serkeşliğinden veya yüz çevirmesinden
endişe ederse, barışarak aralarını düzeltmelerinde bir mahzur yoktur.
Anlaşma her zaman hayırdır. Nefisler ise kıskançlığa
hazırlanagelmiştir. Eğer arayı düzeltir ve geçimsizlikten sakınırsanız
şüphe yok ki, Allah yapacağınız her şeyden haberdardır.
129. Kadınlarınız arasında her yönden adaletli davranmaya ne kadar
uğraşsanız yine güç yetiremezsiniz. Bari birisine büsbütün meyledip de
ötekini askıdaymış gibi bırakmayın. Eğer arayı düzeltir ve haksızlıktan
sakınırsanız şüphesiz Allah bağışlar ve merhamet eder.
130. Eğer ayrılırlarsa Allah kudretiyle her birini diğerine muhtaç
etmez. Allah kudreti geniş bir hikmet sahibidir.
131. Allah'ındır göklerde ve yerde ne varsa. Andolsun ki, sizden önce
kitap verilenlere de, size de: "Allah'tan korkun!" diye tavsiye
etmiştik. Bununla birlikte inkar ederseniz biliniz ki, göklerde ve
yerde ne varsa hepsi Allah'ındır. Allah her şeyden müstağni ve övülmeye
layıktır.
132. Allah'ındır bütün göklerdeki ve yerdeki! Dayanılacak (vekil)
olarak da Allah yeter!
133. Ey insanlar, O dilerse sizleri götürür, yerinize başkalarını
getirir! Allah buna da kadirdir.
134. Kim dünya nimeti isterse, bilsin ki, dünya nimeti de, ahiret
nimeti de Allah'ın katındadır. Allah herşeyi işitir ve görür.
46
135. Ey iman edenler, hak ölçülerle hareket edip adaleti yerine
getirmeye uğraşan hakimler, Allah için şahitlik yapan kişiler olunuz.
Gerek kendileriniz veya ana. babanız yahut en yakınlarınız aleyhine
olsun; gerek zengin, gerek fakir olsun. Çünkü Allah, ikisinden de
önceliklidir. Bundan dolayı adaletten uzaklaşıp da nefsinize uymayın.
Şahitlik yaparken dilinizi eğer, bükerseniz veya çekinirseniz, şüphesiz
Allah bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
136. Ey iman edenler, Allah'a, peygamberine, peygamberine indirdiği
kitaba, daha önce indirdiği kitaba da iman edin! Kim Allah'a,
meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine ve ahiret gününe inanmazsa,
pek derin bir sapıklığa saplanıp gitmiştir.
137. İman ettikten sonra küfre gidenleri, sonra yine iman edip tekrar
küfre gidenleri, sonra da küfürde ileri gidenleri Allah ne affedecek,
ne de doğru bir yola çıkaracaktır.
138. Münafıklara müjdele ki, onlara acı bir azap var!
139. Onlar ki, müminleri bırakıp kafirleri dost ediniyorlar; onların
yanında izzet ve şeref mi arıyorlar? Oysa izzet ve şeref, tamamıyla
Allah'a aittir.
140. O, size kitab'ında şunu da indirmiştir: "Allah'ın ayetlerinin
inkar edildiğini ve onlarla eğlenildiğini işittiğiniz zaman başka bir
konuşmaya dalmalarına kadar o heriflerin yanlarında oturmayın, yoksa
siz de onlar gibi olursunuz. Şüphesiz ki Allah, münafıklarla kafirleri,
topunu birlikte cehennemde bir arada toplayacaktır.
141. Onlar ki, sizi gözetleyip duruyorlar; Eğer Allah tarafından size
bir zafer ulaşırsa: "Beraber değil miydik?" diyecekler; Eğer kafirlere
zaferden bir pay düşerse: "Biz sizden üstün gelmedik mi? Sizi
müminlerden kurtarmadık mı?" diyecekler. Allah kıyamet günü aranızda
hükmünü verecektir. Ve hiçbir zaman kafirler için müminler aleyhine bir
yol ve imkan verecek değildir.
142. Her zaman münafıklar Allah'a hile yapmaya çalışırlar, Allah da
hilelerini başlarına geçirir. Namaza kalktıkları vakit üşene üşene
kalkarlar, halka gösteriş yaparlar, yoksa Allah'ı pek az anarlar.
143. Arada (İman ile küfür arasında) bocalayıp duruyorlar; ne onlardan
yana oluyorlar, ne de bunlardan. Kimi de Allah şaşırtırsa artık ona sen
bir yol bulamazsın.
144. Ey iman edenler, müminleri bırakıp da kafirleri başınıza
geçirmeyin! Kendi aleyhinizde Allah'a açık bir saltanat vermek ister
misiniz.
145. Şüphesiz münafıklar cehennemin en alt tabakasındadırlar. İhtimal
yok onlara bir kurtarıcı da bulamazsın.
146. Ancak tevbe edip durumlarını düzelten, Allah'a sarılıp dinlerini
Allah için samimi kılan kimseler müstesna, çünkü bunlar müminlerle
beraberdir. Müminlere ise Allah büyük bir mükafat verecektir.
147. Şükredip iman ederseniz, Allah size ne diye azap etsin? Oysa
Allah, şükrü bilen bir bilendir.
148. Allah, çirkin sözün açıklanmasını sevmez; ancak söyleyen
haksızlığa uğramışsa başka. Allah, herşeyi işiten, hakkıyla bilendir.
47
149. Bir hayrı açıklar veya gizlerseniz ya da bir kötülüğü
bağışlarsanız, şüphe yok ki, Allah çok bağışlayan, herşeye gücü
yetendir.
150. Allah'a ve peygamberlerine inanmayanlar, Allah'ı tanıyıp
peygamberleri tanımayarak aralarında ayırım yapmak isteyenler,
"Peygamberlerin kimine inanırız, kimine inanmayız." Diyerek küfür ile
iman arasında bir yol tutmak isteyenler,
151. İşte onlar, gerçek kafirlerdir, Biz de kafirler için alçaltıcı bir
azap hazırlamışızdır.
152. Allah'a ve peygamberlerine iman eden ve peygamberlerinden
hiçbirinin arasında ayırım yapmayan kimselere gelince, işte onların
yarın kendilerine mükafatlarını vereceğiz. Allah, bağışlayıcıdır,
merhamet sahibidir.
153. Kitap ehli, senden kendilerine gökten bir kitap indirivermeni
istiyorlar. Çok görme: Musa'dan daha da büyüğünü istediler ve: "Allah'ı
bize açıkça göster." dediler de zulümleri yüzünden kendilerini yıldırım
çarptı. Sonra kendilerine o kadar mucizeler gelmişken tuttular danaya
taptılar. Biz bunları bağışladık ve Musa'ya güçlü bir saltanat verdik,
154. söz vermeleri için Tur'u üstlerine kaldırdık ve onlara: "Secdelere
kapanarak o kapıya girin!" dedik. "Cumartesiye saygısızlık etmeyin!"
diye kendilerini uyardık ve onlardan sağlam bir söz aldık.
155. Bunun üzerine sözleşmelerini bozmaları, Allah'ın ayetlerini inkar
etmeleri, peygamberleri haksız yere öldürmeleri ve "kalplerimiz
kılıflı" demeleri sebebiyle, . Doğrusu Allah, inkarları yüzünden
onların kalplerini mühürlemiştir de onun için pek azı dışındakiler iman
etmezler.
156. Yine inkarları ve Meryem'e büyük bir iftirada bulunmaları
157. ve: "Biz Allah'ın peygamberi Meryem oğlu İsa Mesih'i öldürdük."
Demeleri yüzünden. Oysa onu ne öldürdüler, ne de astılar. Fakat
kendilerine bir benzetme yapıldı. Onda anlaşmazlığa düşenler bundan
dolayı şüphe içindedirler, o hususta tahmin peşinde gitmekten başka hiç
bir bilgileri yoktur. Kesin olarak O'nu öldürmediler.
158. Doğrusu Allah, O'nu kendine doğru yükseltti. Allah güçlüdür,
hikmet sahibidir.
159. Andolsun, kendilerine kitap verilenlerden ölümünden önce ona iman
etmeyecek hiç bir kimse yoktur. Kıyamet gününde de aleyhlerine şahit
olacaktır.
160. Yahudilerin zalimlikleri ve Allah yolundan çevirmeleri sebebiyle
onlara helal edilmiş olan bir çok temiz ve hoş nimetleri kendilerine
yasakladık.
161. Bir de kendilerine yasaklanmış olduğu halde faiz almaları ve
halkın mallarını halsızlıkla yemeleri sebebiyle. Onların kafir olarak
kalanlarına acı bir azap hazırladık.
162. Fakat içlerinden ilimde derinleşmiş olanlar ve inananlar, senden
önce indirilenle birlikte sana indirilene de iman ediyorlar. Özellikle
namaza devam edenlerle zekat verenler, Allah'a ve ahiret gününe
inananlar yok mu, işte onlara yarın büyük bir mükafat vereceğiz.
163. Gerçekten biz sana, Nuh'a ve ondan sonra gelen bütün peygamberlere
vahyettiğimiz gibi vahyettik. İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a,
48
torunlarına, İsa'ya, Eyyub'a, Yunus'a, Harun'a ve Süleyman'a da
vahyettiğimiz ve Davud'a Zebur'u verdiğimiz gibi.
164. Ve gerek sana önceden kendilerini anlattığımız peygamberleri,
gerekse anlatmadığımız peygamberleri gönderdiğimiz, hem de Allah'ın
Musa'ya kelam söylemesi gibi.
165. Bunlar artık insanların peygamberlerden sonra Allah'a karşı ileri
sürecekleri bir özürleri olmasın diye, hep rahmet müjdecileri ve azap
habercileri olarak gönderilmiş peygamberlerdir. Allah, daima güçlüdür,
hikmet sahibidir.
166. Fakat Allah, özellikle sana indirdiği ile şahitlik ediyor ki, onu
kendi bilgisi ile indirdi. Melekler de şahitlik ediyorlar, kaldı ki
Allah'ın şahit olması yeter!
167. Şüphesiz inkara sapıp Allah yolundan alıkoyanlar, büyük bir
sapıklığa dalmışlardır.
168.169. Şüphesiz küfredip haksızlık edenleri Allah bağışlayacak ve
cehennem yolundan başka bir yola da çıkaracak değildir; orada sonsuza
dek kalacaklardır. Bu da Allah için kolaydır.
170. Ey insanlar, gerçek şu ki, Rabbinizden size hak ile peygamber
geldi. Hakkınızda hayırlı olması için hemen ona iman edin! Eğer ona
inanmayacak olursanız, şüphe yok ki, göklerde ve yerde ne varsa
Allah'ındır. Allah, herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
171. Ey kitap verilenler, dininizde aşırılığa gitmeyin ve Allah
hakkında yalnızca gerçeği söyleyin! Meryem oğlu Mesih İsa, yalnızca
Allah'ın peygamberi, Meryem'r ulaştırdığı kelime'si ve ondan bir
ruhtur; başka birşey değil. Gelin Allah'a ve O'nun peygamberlerine iman
getirin ve "üçtür" demeyin. Bundan vazgeçin; hakkınızda hayırlı olur!
Allah, ancak bir tek İlah'tır, haşa O'nun bir oğlu olması asla
düşünülemez. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. Vekil olarak da
Allah yeter.
172. Mesih de Allah'a bir kul olmaktan asla çekinmez en yakın melekler
de. Her kim O'na ibadetten çekinir ve kibirlenirse, bilsin ki, O, yarın
hepsini huzurunda toplayacaktır.
173. İşte o zaman, iman edip güzel işler yapanlara mükafatlarını
tamamıyla ödeyecek hem de bol ihsanından fazlasını bile verecektir.
Ancak o kibirlerine yediremeyip çekinenleri acı bir azap ile
cezalandıracak ve Allah'a karşı kendilerine ne bir kayırıcı, ne de bir
yardımcı bulamayacaklardır.
174. Ey insanlar, bakın size Rabbinizden kesin bir delil geldi; size
açık bir nur indirdik.
175. Kim Allah'a iman edip buna sarılırsa, yarın Allah onları kendi
katında mutlak bir rahmet içine koyacak, bol nimetine kavuşturacak bir
de onları, doğru kendisine varan bir yolun yolcusu edecek.
176. Senden fetva istiyorlar. De ki: "Allah, babası ve çocuğu olmayan
kişinin mirası hakkında size şöyle fetva veriyor: "Eğer çocuğu olmayıp
bir kız kardeşi olan bir kimse ölürse, bıraktığının yarısı kız
kardeşine kalır. Eğer kız kardeşinin çocuğu yoksa, bu erkek kardeş ona
varis olur. Eğer iki kız kardeşi varsa, bıraktığının üçte ikisi bunlara
kalır. Eğer erkekli dişili kardeşleri varsa, o zaman erkeğe iki dişi
payı kadar düşer" Allah, size şaşırıyorsunuz diye bunları açıklıyor.
Allah, herşeyi bilendir.
49
SURA 5. MAİDE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ey iman edenler, sözleşmelerinizi yerine getiriniz! İhrama
girdiğinizde avlanmayı helal saymamanız şartıyla size, şu okunacak
olanların dışındaki hayvanlar helal kılındı. Şüphesiz ki, Allah
istediği hükmü koyar.
2. Ey iman edenler, ne Allah'ın şearine =dini merasimlerine, ne haram
aya, ne kurbanlık hediyelere, ne gerdanlıklarına, ne de Rablerinin
gerek nimetini, gerekse hoşnutluğunu arayarak Beyt. i Haram'a doğru
gelenlere sakın saygısızlık etmeyin! İhramdan çıktığınızsa, isterseniz
avlanın. Sizi Mescid. i Haram'dan alıkoydular diye bazılarına karşı
beslediğiniz kin, sakın sizi tecavüze sevketmesin! İyilik ve takva
sahibi olmada yardımlaşın, günah ve sınırı aşmada yardımlaşmayın!
Allah'tan korkun; çünkü Allah'ın cezası çok çetindir.
3. Size şunlar haram kılındı: Ölü, kan, domuz eti, Allah'tan başkası
adına kesilen, boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanmış, süsülmüş, yırtıcı
hayvanlar tarafından yenmiş olup da henüz canlı iken kesmedikleriniz,
dikili taşlar üzerinde boğazlananlar ve zararla kısmet paylaşmanız.
Bunlar, birer yoldan çıkıştır. Bugün kafirler dininizi söndürebilmekten
ümitlerini kestiler; onlardan korkmayın, yalnız benden korkun! İşte
bugün dininizi kemale erdirdim, üzerinizdeki nimetimi tamamladım ve
size din olarak müslümanlığa razı oldum. Her kim aşırı açlık durumunda
çaresiz kalır da günaha eğilim maksadı olmaksızın, onlardan yemek
zorunda olursa, elbette Allah, bağışlayandır, merhamet sahibidir.
4. Sana kendilerine neyin helal edildiğini soruyorlar. De ki: Size
bütün temiz nimetler helal edildi. Allah'ın size öğrettiği şekilde
eğiterek yetiştirdiğiniz avcı hayvanların size tutuverdiklerinden yiyin
ve üzerine besmele çekin, Allah'tan korkun; Çünkü Allah, hesabı çabuk
görendir.
5. Bugün temiz nimetler size helal edildi. Kendilerine kitap
verilenlerin yemekleri size, sizin yemekleriniz de onlara helaldır. Hür
mü'min kadınlarla, sizden önce kendilerine kitap verilenlerin hür
kadınları, namusunuzu muhafaza etmek, zina etmemek, gizli dost
tutmamak, kendilerine mehirlerini verip nikahlamak şartıyla size
helaldır. Her kim şeriatın hükümlerini tanımazsa, bütün yaptıkları boşa
gitmiştir ve o ahirette zarara uğrayacaklardandır.
6. Ey iman edenler, namaza kalkacağınız vakit, yüzlerinizi, dirseklere
kadar; ellerinizi yıkayın; başlarınızı meshadip topuklara kadar
ayaklarınızı (yıkayın). Eğer cünüpseniz tastamam yıkanın. Eğer hasta
veya yolculukta iseniz veya biriniz hacet yerinden gelmişse ya da
kadınlara dokunmuş olup da su bulamazsanız, o zaman temiz bir toprakla
teyemmüm edin, niyetle o topraktan ellerinize ve yüzlerinize sürün.
Allah'ın muradı sizi sıkıntıya koşmak değildir; fakat O, sizi tertemiz
yapmak ve üzerinizdeki nimetini tamamlamak istiyor ki, şükredesiniz.
7. Allah'ın üzerinizdeki nimetini ve "İşittik ve itaat ettik."
dediğiniz zaman sizden aldığı sözü unutmayın, Allah'tan korkun; çünkü
Allah, bütün sinelerin özünü bilir.
8. Ey iman edenler, Allah için duran (gerekeni yapan) hakimler, adalet
örneği şahitler olun! Sakın bir kavme olan kininiz sizi adaletsizliğe
itmesin! Adaletli davranın! Takvaya en yakın olan odur. Allah'tan
korkun! Çünkü Allah, bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
50
9. Allah, iman edip güzel işler yapanlara, kendilerine hem bağışlanma
hem de büyük mükafat olduğuna dair söz verdi.
10. Küfredip ayetlerimizi yalanlayanlara gelince, onlar cehennem
sakinleridir.
11. Ey iman edenler, Allah'ın üzerinizdeki o nimetini anın! Hani bir
vakit bir topluluk size el uzatmayı kurmuştu da O, bunların ellerini
size dokundurmalarını engellemişti. Siz, hep Allah'tan korkun ve
mü'minler yalnız Allah'a dayansınlar!
12. Andolsun ki, Allah, İsrail oğullarından söz almıştı, içlerinden on
iki kefil de göndermiştik ve Allah: "Haberiniz olsun Ben sizinle
beraberim. Andolsun ki, eğer siz namazı kılar, zekatı verir,
peygamberime inanır, kendilerine kuvvetle yardım eder ve Allah'a
gönülden ödünç verirseniz, kesinlikle günahlarınızı silerim ve sizi
altından ırmaklar akan cennetlere koyarım. Bundan sonra içinizden her
kim nankörlük edip küfre saparsa, artık düz yolun ortasından sapmış,
kendini zayi etmiş olur." diye buyurmuştu.
13. Sonra bu sözleşmelerini bozmaları yüzünden, Biz onları lanetledik
ve kalplerini kaskatı ettik. Onlar, kelimleri yerlerinden oynatarak
değiştirirler, uyarıldıkları gerçeklerden paylarını almayı unuttular.
İçlerinden pek azı dışında, onlardan sürekli bir hainlik görürsün, yine
de sen, onları affet ve aldırma! Çünkü Allah, iyilik yapanları sever.
14. "Biz hıristiyanız." diyenlerden de antlarını almıştık; derken
bunlar da uyarıldıkları gerçeklerin birçoğunu unuttular. Biz de
aralarına, kıyamet gününe kadar sürecek düşmanlık ve kin bıraktık.
Yarın Allah, onlara ne sanatlar yaptıklarını bildirecektir.
15. Ey kitap verilenler, şimdi size, kitabınızın gizlemekte olduğunuz
birçok yerlerini sizlere açıklayan birçoğunu da geçiveren Peygamberimiz
geldi. İşte size Allah'tan bir nur, bir parlak kitap geldi.
16. Allah, rızası ardınca gidenleri onunla kurtuluş yollarına
yöneltecek ve izni ile onları karanlıklardan aydınlığa çıkarıp doğru
bir yola koyacak.
17. Andolsun ki, "Meryem'im oğlu Mesih, Allah'tır." diyenler kafir
olmuşlardır. De ki: "Eğer Allah, Meryem'in oğlu Mesih'i annesini ve
yeryüzünde bulunanların hepsini yok etmek isterse, ondan kim birşey
kurtarabilir?" Bütün göklerin, yerin ve aralarındakilerin hükümranlığı
Allah'ındır, dilediğini yaratır ve Allah herşeye gücü yetendir.
18. Bir de yahudiler ve hıristiyanlar: "Biz Allah'ı oğulları ve
sevgilileriyiz." dediler. De ki: "Öyle ise neden size günahlarınızdan
dolayı azap ediyor? Doğrusu siz, onun yarattıklarından bir insan
topluluğusunuz. O, dilediğini bağışlar, dilediğini cezalandırır.
Göklerin, yerin ve aralarındakilerin hükümranlığı Allah'ındır ve
sonunda dönüş de O'nadır!
19. Ey kitap verilenler, bakınız size, peygamberlerin gelişinin
kesintiye uğradığı bir zamanda: "Bize ne müjdeyle sevindirecek bir
müjdeci ne de ihtar ile gocunduracak bir uyarıcı gelmedi!" demeyesiniz
diye, tatlı ve acı gerçekleri açıklayan elçimiz geldi! İşte size hem
müjdeci hem de uyarıcı bir peygamber geldi! Allah, her şeye gücü
yetendir.
20. Bir zaman Musa, kavmine: "Ey kavmim, Allah'ın size verdiği nimeti
düşünün; çünkü O, içinizden peygamberler gönderdi, sizi hükümdarlar
yaptı ve alemlerden hiçbirine vermediğini size verdi.
51
21. Ey kavmim, haydi Allah'ın sizin için yazdığı Mukaddes Yer'e girin
ve gerisin geri dönmeyin, yoksa zarara uğramış olarak perişan
olursunuz." demişti.
22. Onlar: "Ey Musa, orada hepsi de zorba bir topluluk var ve onlar
oradan çıkmadıkça biz oraya girmeyiz. Eğer onlar çıkarlarsa biz de
gireriz." dediler.
23. Allah'ın her ikisine de nimet verdiği, Allah'a karşı gelmekten
korkan iki er çıkıp şöyle söyledi: "Onlara kapıdan hücum edin, kapıyı
tutun, oraya bir kez girdiniz mi kesinlikle galipsiniz, haydi Allah'a
dayanın, gerçekten inanan kimselerseniz!"
24. Onlar: "Ey Musa, onlar orada bulundukça biz asla oraya girmeyiz!
Haydi, sen Rabbinle git, ikiniz savaşın; biz işte burada oturacağız!"
dediler.
25. Musa: "Ey Rabbim, görüyorsun, ben kendimden ve kardeşimden
başkasına söz geçiremiyorum; artık bizimle o doğru yoldan çıkmış
topluluğun arasını ayır!" dedi.
26. Allah şöyle buyurdu: "Artık orası, onlara kırk yıl yasak edildi.
Oldukları yerde sersem sersem dönüp duracaklardır. Artık o yoldan
çıkmış topluluğa acıma!"
27. Bir de onlara Adem'in iki oğlunun başından geçen olayı hakkıyla
oku! Hani ikisi, birer kurban sunmuşlardı da birininki kabul edildi,
diğerininki edilmedi. Bu: "Ben seni kesinlikle öldüreceğim!" dedi.
Diğeri: "Allah, ancak kendisinden korkanlarınkini kabul buyurur.
28. Andolsun ki, sen beni öldürmek için bana el uzatsan da ben seni
öldürmek için sana el uzatacak değilim. Çünkü ben, alemlerin Rabbı olan
Allah'tan korkarım.
29. Ben, hem benim hem de kendinin günahını yüklenip cehennemliklerden
olmanı isterim. Zulmedenlerin cezası işte budur!" dedi.
30. Bunun üzerine nefsi ona kardeşini öldürmeyi kolay gösterdi de tutup
onu öldürdü ve artık hüsrana uğrayanlardan olmuştu.
31. Derken Allah, kardeşinin cesedini nasıl gömeceğini göstermesi için
yeri deşen bir karga gönderdi. O: "Eyvah, şu karga olup da kardeşimin
cesedini gömemedim ha!" dedi ve artık pişmanlığa düşenlerden olmuştu.
32. Bunun için İsrailoğullarına kitapta şunu bildirmiş idik: "Her kim
bir kişiyi, bir kişi karşılığı veya yeryüzünde bir bozgunculuğu
olmaksızın öldürürse, sanki bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de
bir adamın hayatını kurtarırsa, bütün insanların hayatını kurtarmış
gibi olur." Andolsun ki, peygamberlerimiz onlara apaçık delillerle
geldiler de sonra içlerinden bir çoğu, bütün bunların arkasından hala
yeryüzünde bozgunculuk ve cinayette çizgiyi aşmaktadırlar.
33. Allah'a ve peygamberine karşı savaşmaya kalkışan ve yeryüzünde
bozgunculuğa çalışanların cezası, öldürülmelerinden veya asılmalarından
veya ellerinin ve ayaklarının çaprazlama kesilmesinden veya
bulundukları yerden sürülmelerinden başka bir şey olmaz. Bu, onların
dünyada çekecekleri bir zillettir. Ahirette ise kendilerine büyük bir
azap vardır.
34. Ancak, siz kendilerini ele geçirmeden önce tevbe edenleri olursa,
biliniz ki, Allah bağışlayan ve merhamet edendir.
52
35. Ey iman edenler, Allah'tan korkun, O'na yaklaşmaya vesile arayın,
O'nun yolunda cihad edin ki, mutluluğa erebilesiniz.
36. Şüphesiz, o küfredenler, yeryüzündekilerin hepsi ve bir o kadarı
kendilerinin olsa da kıyamet gününün azabından kurtulmak için tümünü
fidye verecek olsalar, yine kendilerinden kabul edilmez. Onlara elem
veren bir azap vardır.
37. Onlar, ateşten çıkmak isteyecekler, fakat ondan çıkacak
değillerdir. Onlara boyuna sürüp gidecek bir azap vardır.
38. Hırsızlık eden erkek ve hırsızlık eden kadın, suçları sabitleşince,
yaptıklarının karşılığı ve Allah tarafından kelepçek (caydırıcı bir
ceza olmak üzere) ellerini kesin. Allah, güçlüdür, hikmet sahibidir.
39. Böyle iken her kim de yaptığı zulmün ardından tevbe edip dürüstlüğe
dönerse, Allah elbette tevbesini kabul eder, çünkü gerçekten Allah,
bağışlayan ve merhamet edendir.
40. Bilmez misin ki, göklerin ve yerin hükümranlığı Allah'ındır,
dilediğini azaba çeker, dilediğinin günahını bağışlar. Allah herşeye
gücü yetendir.
41. Ey şanlı Peygamber, gerek ağızlarıyla "Biz inandık." deyip de
kalpleriyle inanmayanlardan, gerekse yahudilerden küfürde yarışanlar
seni üzmesin! Onlar yalancılık etmek için dinlerler, sana gelmeyen bir
topluluk hesabına dinlerler, yerli yerinde söylenen kelimeleri sonradan
değiştirirler, "Size böyle fetva verilirse tutun, verilmezse sakının!"
derler. Allah, kimin fitneye düşmesini dilerse sen onun lehine
Allah'tan hiçbir şey koparamazsın. Onlar, öyle kimselerdir ki, Allah,
kalplerini temizlemek istememiştir. Onların hakları dünyada zillet
ahirette de büyük bir azaptır.
42. Onlar, sürekli yalancılık için dinler, boyuna haram yerler. Eğer
sana gelirlerse ister aralarında hükmet, istersen onlardan yüz çevir.
Eğer yüz çevirirsen sana hiçbir zarar veremezler. Şayet hükmedersen,
aralarında adaletle hükmet. Çünkü Allah, adaletli kimseleri sever.
43. İçinde Allah'ın hükmü bulunan Tevrat yanlarında iken seni nasıl
hakem yapıyorlar, sonra arkasından ne diye dönüyorlar? Öylelerin
müminlerle alakası yoktur.
44. Gerçekten Biz, içinde bir hidayet, bir nur bulunan Tevrat'ı
indirdik. Kendilerini Allah'a teslim etmiş peygamberler, yahudilere
onunla hükmederlerdi. Bir de Allah dostları ve ilim adamları da
Allah'ın kitabını muhafaza etmekle görevli olmaları ve üzerine şahit
olmaları dolayısıyla onunla hüküm verirlerdi. Artık insanlardan
korkmayın, Benden korkun ve Benim ayetlerimi birkaç paraya değişmeyin!
Ey hakimler, her kim Allah'ın indirdiği hükümlerle hüküm vermezse,
onlar hep kafirlerdir.
45. Biz, onda onların üzerine şöyle yazdık: Cana can, göze göz, buruna
burun, dişe diş, yaralamada ödeşme. Kim de bu hakkını sadakasına
sayarsa, o, günahlarının bağışlanmasına vesile olur. Her kim de
Allah'ın indirdiği hükümlerle hükmetmezse, onlar hep zalimlerdir.
46. Arkadan da o peygamberlerin izleri üzerinde Meryem'in oğlu İsa'yı,
önündeki Tevrat'ı bir doğrulayıcı olarak gönderdik. Ona içinde bir
hidayet ve nur bulunan, önündeki Tevrat'ı doğrulayıcı ve takva
sahipleri için bir hidayet ve öğüt olmak üzere İncil'i verdik.
53
47. İncil'e inananlar da Allah'ın onun içinde indirdiği ile hükmetsin.
Kim Allah'ın indirdiği hükümlerle hükmetmezse, onlar dinden çıkmış
günahkarlardır.
48. Sana da önünde bulunan kitapları doğrulayıcı ve onlara bir şahit
olmak üzere bu hak kitabı indirdik; onun için sen de aralarında
Allah'ın indirdiğiyle hükmet, sana gelen gerçekten ayrılıp da onların
arzuları arkasından gitme! Her biriniz için bir kanun ve bir yol tayin
ettik. Allah dileseydi, hepinizi bir tek ümmet yapardı, fakat sizi, her
birinize verdiği şeylerde imtihan edecek. O halde durmayın, hayırlı
işlerde yarışın. Nihayet dönüşünüz hep Allah'adır. O zaman O, hakkında
ayrılığa düştüğünüz şeyleri size haber verecektir.
49. Ve şu emri indirdik: "Aralarında yalnız Allah'ın indirdiği ile
hükmet, onların keyiflerine uyma ve onların Allah'ın indirdiği
hükümlerin birinden seni şaşırtmalarından sakın! Yine yüz çevirirlerse
bil ki, Allah, onların bazı günahları sebebiyle, başlarına bir bela
getirmek istiyor. Her halde insanlardan birçoğu Allah yolundan
çıkmışlardır.
50. Durmuşlar da onlar cahiliye devrinin hükmünü mü istiyorlar? Kimmiş
Allah'tan daha güzel hüküm verecek? Fakat bunu inancı kesin bir kavim
anlar.
51. Ey iman edenler, yahudilerle hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar,
birbirlerinin dostlarıdırlar. İçinizden her kim onlara yardaklık
ederse, muhakkak o da onlardandır. Allah ise zulmedenleri doğru yola
çıkarmaz.
52. Onun için yüreklerind münafıklık derdi olanların: "Ne yapalım,
başımıza tersine bie devrin gelmesinden korkuyoruz." diyerek onların
içine koşup durduklarını görürsün. Umulur ki, Allah, yakında o zaferi
getirir veya katından bir emir buyurur da içlerinde gizlediklerine
pişman olurlar.
53. İman edenler de: "O sizinle birlikte olduklarına dair Allah'a
olanca güçleriyle yemin edenler şunlar mı? Onların bütün çabaları boşa
gitti de en büyük zarara uğradılar." derler.
54. Ey iman edenler, içinizden kim dininden dönerse, duysun: Allah
onların yerine, kendisinin sevdiği, onların da kendisini seveceği,
mü'minlere karşı boyunları aşağıda, kafirlere karşı başları yukarıda,
Allah yolunda savaşan, dil uzatanın kınamasından korkmayan bir kavim
getirir. İşte o, Allah'ın bir lütfudur ki, onu dilediğine verir. Allah,
ihsanı bol, herşeyi bilendir.
55. Sizin dostunuz önce Allah, sonra peygamberi, sonra namaza devam
eden ve Allah'ın emirlerine boyun eğerek zekat veren mü'minlerdir,
56. Ve her kim Allah'a, peygamberine ve iman edenlere dost olursa,
şüphe yok ki, ancak Allah'tan yana olanlar üstün geleceklerdir.
57. Ey iman edenler, ne sizden önce kitap verilenlerden dininizi
eğlenceye alıp oyuncak yerine koyanları ne de kafirleri dost tutmayın!
Allah'tan korkun, eğer inananlar iseniz.
58. Namaz için ezan okuduğunuz zaman, onu bir eğlence ve oyun yerine
koyuyorlar. İşte bu, onların akılları ermez bir topluluk
olmalarındandır.
54
59. De ki: "Ey kitap verilenler, siz yalnızca Allah'a inanmamızdan;
bize indirilene ve daha önce indirilene inanmamızdan, bir de çoğunuz
doğru yoldan çıkmış olduğunuzdan dolayı bizden hoşlanmıyorsunuz."
60. De ki: "Allah yanında cezaca bundan daha kötüsünü size haber
vereyim mi? Allah'ın la'net ettiği, gazabına uğrattığı, kendilerini
maymunlara ve domuzlara dönüştürdüğü kimselerle Tağut'a tapanlar, işte
bunlar, yerleri en kötü yer olan ve doğru yoldan en çok sapanlardır."
61. Size geldiklerinde: "Biz inandık." derler. Oysa yanınıza kafir
girmiş kafir çıkmışlardır. Allah ise onların neler sakladıklarını
kendilerinden daha iyi bilir.
62. Onlardan birçoğunun, günaha girmek, haksızlık yapmak ve haram yemek
için sür'at yarışı yaptıklarını görürsün. Yaptıkları ise ne kötü!
63. Bari Allah dostları ve bilginleri, onları yalan söylemekten ve
haram yemekten alıkoysaydılar. Ne kötü bir sanata alışmışlar!
64. Bir de Yahudiler: "Allah'ın eli bağlıdır." dediler ve dedikleri
yüzünden elleri bağlandı ve la'netlendiler. Hayır, O'nun iki eli de
açıktır, dilediği gibi nimet veriyor. Andolsun ki, sana Rabbinden
indirilenler, onlardan birçoğunun azgınlığını küfrünü artıracaktır.
Bununla birlikte, aralarına kıyamete kadar sürecek olan bir düşmanlık
ve kin bıraktık. Her ne zaman savaş için bir ateş tutuşturdularsa,
Allah onu söndürdü. Onlar yeryüzünde bozgunculuk için koşarlar; Allah
ise bozguncuları sevmez.
65. Eğer kitap verilenler iman edip Allah'tan korksalardı, şüphesiz
onların kötülüklerini örter ve onları nimeti bol cennetlere koyardık.
66. Eğer onlar Tevrat'ı, İncil'i ve Rablerinden kendilerine indirileni
doğruca uygulasalardı, hem üstlerinden hem de ayaklarının altlarında
olanlardan yerlerdi. İçlerinden orta yolu tutan bir ümmet de yok değil;
fakat çoğu ne kötü işler yapıyorlar!
67. Ey şanlı Peygamber, sana Rabbinden her indirileni tebliğ et! Eğer
bunu yapmazsan onun elçiliğini yerine getirmemiş olursun. Allah seni
insanlardan koruyacaktır. Emin ol, Allah, kafirleri muratlarına
erdirmeyecektir.
68. De ki: "Ey kitap verilenler, siz Tevrat'ı, İncil'i ve Rabbinizden
size indirileni uygulamadıkça hiçbir şey değilsiniz." Andolsun ki,
Rabbinden sana indirilen . bu Kur'an. , onlardan birçoğunun azgınlığını
ve küfrünü artıracaktır. O halde kafirlere acıyacağın tutmasın!
69. Şüphe yok ki, iman edenler, yahudiler, sabiiler ve hıristiyanlar
her kim Allah'a ve ahiret gününe iman edip de dürüstçe çalışırsa, artık
onlara korku yoktur ve onlar üzülecek de değillerdir.
70. Andolsun ki, Biz İsrailoğullarından teminat aldık ve kendilerine
peygamberler gönderdik. Canlarının istemediği bir hükümle bir peygamber
geldikçe, bir takımına yalancı dediler bir takımını da öldürüyorlardı.
71. Ve başlarına bir fitne kopmayacak sandılar da kör ve sağır
kesildiler. Sonra Allah, tevbelerini kabul buyurdu, sonra içlerinden
birçoğu tekrar kör ve sağır kesildiler. Şimdi de Allah, ne yapıyorlar
görüyor.
72. "Meryem oğlu Mesih Allah'tır." diyenler kesinlikle kafir oldular.
Oysa Mesih şöyle demişti: "Ey İsrailoğulları, hepiniz benim de sizin de
Rabbiniz olan Allah'a kulluk edin! Kim Allah'a ortak koşarsa, Allah ona
55
cennetini yasak etmiştir, varacağı yer ateştir ve zulmedenlerin
yardımcıları yoktur."
73. "Allah, üçün üçüncüsüdür." Diyenler elbette kafir oldu. Oysa, bir
tek ilahtan başka ilah yoktur. Eğer bu dediklerinden vazgeçmezlerse,
içlerinden kafir olarak kalanlara kesinlikle pek acı veren bir azap
dokunacaktır.
74. Bunlar hala Allah'a tevbe edip O'ndan bağışlanmalarını
dilemeyecekler mi? Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
75. Meryem'in oğlu Mesih yalnızca bir peygamberdir. Ondan önce de bir
çok peygamberler gelip geçti. Annesi de gayet doğru bir kadındır. İkisi
de yemek yerlerdi. Bak biz onlara ayetlerimizi nasıl açık anlatıyoruz!
Sonra da nasıl çevrildiklerine bir bak!
76. De ki: "Siz Allah'ı bırakıp da size kendiliklerinden ne zarar ne de
yarar verme gücü bulunmayan şeylere mi tapıyorsunuz? Oysa herşeyi
işiten ve bilen yalnız Allah'tır.
77. De ki: "Ey kitap verilenler, dininizde haksız yere aşırılığa
dalmayın ve bundan önce şaşmış, birçoklarını da şaşırtmış ve yolun
doğrusundan sapmış bir kavmin keyifleri ardından gitmeyin!"
78. İsrailoğullarından o küfredenler, hem Davud'un hem de Meryem'in
oğlu İsa'nın dili ile lanetlendiler. Bu, onların isyan etmeleri ve
hakkın sınırlarını aşmakta olmaları yüzündendi.
79. İşledikleri bir kötülükten birbirlerini vazgeçirmezlerdi. Gerçekten
ne kötü iş yapıyorlardı!
80. Onlardan birçoğunun Allah'ı tanımayanlara yardakçılık ettiklerini
görürsün. Elbette ki, onların kendileri için takdim ettiği hediye ne
çirkin! Allah onlara gazap etmiştir ve sonsuza kadar azapta
kalacaklardır.
81. Eğer Allah'a, peygambere ve ona indirilene inansalardı, o kafirleri
dost edinmezlerdi. Fakat onların çoğu imandan uzak fasıklardır.
82. İnsanların inananlara düşmanlık bakımından en azılısı olarak
herhalde yahudilerle Allah'a ortak koşanları bulacaksın. İnananlara
dostluk bakımından en yakın olarak da her halde "Biz hıristiyanlarız."
diyenleri bulacaksın. Bunun sebebi, onların içinde bilgin keşişlerin ve
dünyayı terk etmiş rahiplerin bulunmasıdır ve bunlar büyüklük
taslamazlar.
83. Peygambere indirileni dinledikleri zaman onun hak olduğuna
aşinalıklarından dolayı gözlerinin yaşlarla dolup boşandığını görürsün.
Onlar: "Ey bizim Rabbimiz, inandık iman getirdik, şimdi Sen bizi
şahitlik yapanlarla beraber yaz!
84. Rabbimizin bizi iyilerle birlikte bulundurmasını gönülden arzu
ederken, biz ne diye Allah'a ve bize gelen gerçeğe inanmayalım."
derler.
85. Böyle demelerine karşılık Allah da kendilerine mükafat olarak
altlarından ırmaklar akan cennetleri içlerinde ebedi kalmak üzere
verdi. İşte iyilik yapanların mükafatı budur.
86. Küfredip ayetlerimizi yalanlayanlara gelince, onlar hep cehennem
ehlidirler.
56
87. Ey iman edenler, Allah'ın size helal kıldığı nimetlerin hoşlarını
kendinize haram kılmayın, aşırı da gitmeyin. Çünkü Allah aşırı
gidenleri sevmez.
88. Hem Allah'ın size rızık olarak verdiği nimetlerden helal ve temiz
olarak yiyin hem de kendisine inanmış olduğunuz Allah'tan korkun!
89. Allah, bilmeyerek yaptığınız boş yeminlerinizden sizi sorumlu
tutmaz. Ancak bile bile kendinizi bağladığınız yeminlerle sizi sorumlu
tutar. Bunun da keffareti çoluk. çocuğunuza yedirdiğinizin orta
derecesinden on fakiri doyurmak yahut giydirmek veya bir köle azad
etmektir. Bunlara gücü yetmeyen üç gün oruç tutar. İşte yemin ettiğiniz
vakit yeminlerinizin keffareti bu! Bununlar beraber, yeminlerinizi
gözetin. Allah size hükümlerini böylece açıklıyor ki, şükredesiniz.
90. Ey iman edenler, içki, kumar, putlar ve kısmet çekilen zarlar, hep
şeytan işi, murdar bir şeydir. Onun için siz ondan kaçın ki yakayı
kurtarasınız.
91. Şeytan, içki ve kumarla sadece aranıza düşmanlık ve kin sokmak ve
sizi Allah'ı anmaktan ve namazı kılmaktan alıkoymak ister. Artık
vazgeçiyorsunuz değil mi?
92. Allah'ı ve peygamberleri dinleyin, karşı gelmekten sakının! Eğer
kulak asmazsanız biliniz ki, elçimize düşen sadece açık bir tebliğden
ibarettir.
93. İman edip yararlı işler yapan kimseler bundan böyle (Allah'tan)
korktukları, imanlarında sebat ettikleri, yararlı işler yapmaya devam
ettikleri, sonra sakındıkları ve imanlarında iyice sağlamlaştıkları,
yine sakınmakla beraber her yaptığını güzel yapan kişi mertebesine
erdikleri takdirde, daha önce (haramı) tatmalarından ötürü kendilerine
bir günah yoktur. Allah iyi davrananları sever.
94. Ey iman edenler, haberiniz olsun ki, Allah sizi elleriniz ve
mızraklarınızın erişeceği bolluk içinde bir avla sınayacak ki,
gıyabında kendisinden korkanlar meydana çıksın. Kim bunun üzerine
saldırıda bulunursa ona gayet acı bir azap vardır.
95. Ey iman edenler, sizler ihramda iken av hayvanını öldürmeyin.
İçinizden kim onu kasten öldürürse Kabe'ye varacak bir kurbanlık olmak
üzere öldürdüğü hayvanın dengi bir ceza vardır ki, buna aranızdan
adalet sahibi iki kişi hükmeder. Veya bir keffaret vardır ki, ya o
nisbette fakirleri doyurmak, yahut onun dengi oruç tutmaktır. Ta ki bu
şekilde yaptığının vebalini tatsın. Allah geçmişi affetmiştir. Fakat
kim bir daha yaparsa Allah onun intikamını alacak. Allah, azizdir,
intikamı vardır.
96. Deniz avı ve onu yemek, size ve yolculukta olanlarınıza yiyecek
olmak üzere helal kılındı. Kara avı ise, ihramlı bulunduğunuz sürece
size haram kılındı. Huzuruna varıp toplanacağınız Allah'tan korkun!
97. Allah Ka'be'yi, o Beyt. i Haram'ı insanlar için hayat kaynağı
yaptı, o haram ayı, boyunları bağsı ve bağlı kurbanlıkları da. Bütün
bunlar, Allah'ın göklerde ve yerde olanları bildiğini, sizin de
bilmeniz içindir. Gerçekten Allah herşeyi bilendir.
98. Biliniz ki Allah, hem azabı çok şiddetli, hem de bağışlayan ve
merhamet edendir.
99. Peygamberin üzerine düşen sadece tebliğdir. Açıkladığınız ve
gizlediğiniz şeylerin hepsini bilecek olan ise, ancak Allah'tır.
57
100. De ki: "Pis ile temiz bir olmaz, pis olanın çokluğu tuhafına gitse
bile. O halde ey temiz özü, düşünür beyni olanlar, Allah'a sığının ki,
kurtuluşa eresiniz!
101. Ey iman edenler, size açıklanınca fenanıza gidecek şeyleri
sormayın! Oysa Kur'an indirildiği esnada sorarsanız, onlar size
açıklanır. Allah onları şimdilik affetmiştir. Allah, çok bağışlayan ve
çok yumuşak davranandır.
102. Nitekim, böyle meseleleri sizden evvel bir topluluk sordu da sonra
bu yüzden kafir oldular.
103. Allah, ne kulağı yarılan, ne salma bırakılan, ne erkek. dişi
ikizler doğuran, ne de on defa doğurması yüzünden yük vurulamayan
hayvanların (adanmasını) meşru kılmadı. Fakat küfreden kimseler, Allah
adına yalan söyleyerek O'na iftira ediyorlar. Çoklarının da aklı ermez.
104. Bunlara: "Gelin Allah'ın indirdiği hükümlere ve peygambere."
denildiği zaman: "Atalarımızı üzerinde bulduğumuz şey bize yeter!"
derler. Ya ataları birşey bilmeyen ve doğru yolda bulunmayan kimseler
idiyseler de mi?
105. Ey iman edenler, siz kendinizi düzeltmeye bakın; siz doğru
gittikten sonra öte taraftan sapıtanlar size ziyan dokunduramaz.
Hepinizin varışı sonunda Allah'adır. O size neler yaptıklarınızı o
zaman haber verecektir.
106. Ey iman edenler, herhangi birinize ölüm emareleri geldiğinde,
vasiyette bulunurken, kendi içinizden iki adaletli şahit veya
yolculukta olup da ölüm musibeti başınıza geldiyse sizden olmayan iki
şahit tutun. Bunları namazdan sonra alıkorsunuz. Şüphelendiğiniz
takdirde de şöyle yemin ederler: " Vallahi akraba da olsa yeminimizi
hiçbir şeyle değişmeyiz, Allah için şahitliği de gizlemeyiz, yoksa biz
o zaman şüphesiz günaha girenlerden oluruz."
107. Eğer bu şahitlerin bir günah işledikleri anlaşılırsa o vakit
tercihe şayan olan bu iki kişinin yerine, bunların aleyhlerinde
bulundukları karşı taraftan iki şahit dikilir, bunlar da şöyle yemin
ederler: "Vallahi bizim şahitliğimiz onların şahitliğinden daha
doğrudur, biz kimsenin hakkına tecavüz etmedik, aksi halde şüphesiz
zalimlerden oluruz."
108. İşte bu, şahitliği gerektiği gibi yapmalarına veya yeminlerinden
sonra, yeminlerinin kabul edilmemesinden korkmalarına en yakın bir
çaredir. Allah'tan korkun ve söyleneni iyi dinleyin! Çünkü Allah
fasıklar topluluğunu doğru yola çıkarmaz.
109. Allah bütün Resulleri toplayacağı o günde: "Size ne cevap
verildi." diye soracak. Onlar da: "Bizim bir bilgimiz yok, gizli
olanları bilen ancak Sensin Sen!" diyecekler.
110. Allah o günde şöyle buyuracak: "Ey Meryem oğlu İsa, sana ve anana
olan nimetimi düşün; hani seni Cebrail ile destekledim, insanlarla hem
beşikte hem de yetişkin iken konuşuyordun; sana yazı yazmayı, hikmeti,
Tevrat'ı ve İncil'i öğrettim. Hani Benim iznimle çamurdan kuş biçiminde
birşey yapıyordun, içine üflüyordun da Benim iznim ile bir kuş
oluveriyordu; anadan doğma körü ve abraşlıyı Benim iznimle iyi
ediyordun; hani ölüleri Benim iznimle diriltiyordun ve hani
İsrailoğullarına açık delillerle geldiğinde, onlardan inkar edenler:
"Bu apaçık bir büyüden başka birşey değildir." demişlerdi de, seni
onlardan kurtarmıştım.
58
111. Ve hani Havarilere: "Bana ve Resulüme iman edin!" diye
emretmiştim, onlar da: "İman ettik, bizim şüphesiz müslüman olduğumuza
şahit ol!" demişlerdi.
112. Bir vakit Havariler: "Ey Meryem oğlu İsa, Rabbin bize gökten bir
sofra indirebilir mi?" demişlerdi de İsa da: "İnanıyorsanız Allah'tan
korkun!" demişti.
113. Onlar: "Biz istiyoruz ki ondan yiyelim, kalplerimiz mütmain olsun
da senin bize doğru söylediğini bilelim ve onu . Allah'ın indireceği
sofrayı. bizzat görenlerden olalım." dediler.
114. Meryem oğlu İsa şöyle yalvardı: "Allah, ey bizim yegane Rabbimiz,
bize gökten bir sofra indir ki, bizim için, önce ve sonra gelenlerimiz
için bir bayram ve kudretinden bir nişane olsun! Bizleri rızıklandır.
Sen rızık verenlerin en hayırlısısın!"
115. Allah buyurdu ki: "Ben onu size muhakkak indiririm. Fakat bundan
sonra içinizden kim nankörlük ederse, Ben onu kainatta hiç kimseye
yapmayacağım bir azap ile cezalandırırım.
116. Ve Allah şöyle buyurduğu zaman: "Ey Meryem oğlu İsa, sen misin o
insanlara "Beni ve o anamı Allah yanında iki tanrı edinin." diyen?"
"Haşa, dedi, sen her türlü eksikliklerden münezzehsin ya Rab! Benim
için gerçek olmayan bir sözü söylemem bana yakışmaz. Eğer söylemiş
olsaydım elbette Sen bilirdin. Sen benim içimde olanı bilirsin, ben ise
Senin zatında olanı bilmem! Şüphesiz Sen, gizlilikleri çok iyi
bilensin.
117. Sen bana ne emrettinse, ben onlara sadece onu söyledim. Hep
"Rabbim ve Rabbiniz olan Allah'a kulluk edin!" dedim. Aralarında
bulunduğum müddetçe üzerlerinde kontrolcü idim. Ne zaman ki beni
içlerinden aldın, onları gözetleyen yalnız Sen kaldın. Zaten Sen
herşeye şahitsin.
118. Eğer Sen onlara azap edersen, şüphe yok ki onlar senin
kullarındır, eğer onları bağışlarsan yine şüphe yok ki sen çok güçlü ve
hikmet sahibisin."
119. Allah buyurur ki: "İşte bu, doğrulara, doğruluklarının fayda
vereceği gündür. Onlar için, altlarından ırmaklar akan, içlerinde ebedi
kalacakları cennetler vardır. Allah onlardan razı olmuş, onlar da
Allah'tan. İşte o büyük kurtuluş budur.
120. Bütün o göklerin, yerin ve onlarda olan herşeyin hükümranlığı
Allah'ındır. O, herşeye daima gücü yetendir.
SURA 6. ENAM SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Hamd, gökleri ve yeri yaratan, karanlıkları ve aydınlığı var eden
Allah'a mahsustur. Yine de hakkı tanımayanlar bunları kendilerini
yaratana denk tutuyorlar.
2. O, öyle bir yaratıcıdır ki, sizi çamurdan yarattı, sonra bir eceli
bitirdi. Bir ecel de O'nun katında adlandırılmıştır. Sonra da siz daha
şüphe mi ediyorsunuz?
3. Halbuki göklerde de yerde de Allah O'dur. İçinizi de dışınızı da
bilir. Daha ne yapıp kazanacağınızı da bilir.
59
4. Böyle iken onlara Rablerinin ayetlerinden bir ayet gelmez ki, ondan
yüz çevirmiş olmasınlar.
5. Bunun için apaçık hak kendilerine geldiği vakit ona yalan dediler.
Fakat alay etmekte oldukları şeyin haberi yakında kendilerine gelecek!
6. Önlerinde kaç nesil =kendilerinden önce nice milletleri helak
ettiğimizi görmediler mi? Bu yerde onlara, size vermediklerimizi
vermiş, üzerlerine göğü bol bol bırakmış, ırmakları ayaklarının
altından akar bir duruma getirmiştik. Öyle iken onları günahları
yüzünden helak ettik ve arkalarından yeni bir nesil yarattık.
7. Sana kağıt üzerine yazılmış bir kitap indirseydik, onlar da onu
elleriyle yoklasaydılar, muhakkak o küfürlerinde inat edenler yine "Bu
apaçık bir büyüden başka bir şey değildir." diyeceklerdi.
8. Bir de "Şuna bir melek indirilse de görsek?" diyorlar. Eğer öyle bir
melek indirseydik muhakkak iş bitirilmiş olur, kendilerine bir an bile
göz açtırılmazdı!
9. Kendisini bir melek de yapsaydık, yine onu bir erkek kılacak ve
onları yine düştükleri şüpheye düşürecektik.
10. Andolsun ki, senden önce gönderilen peygamberlerle de eğlenildi,
ancak o eğlendikleri hak, o maskaralığı yapanları çepeçevre
kuşatıverdi.
11. De ki: "Yeryüzünde dolaşın da peygamberlere yalancı diyenlerin
sonunun nasıl olduğunu bir görün!
12. De ki: "Göklerde ve yerde ne varsa kimindir?" "Allah'ındır!" de. O,
merhametli olmayı kendine yazdı. Muhakkak sizi varlığında şüphe olmayan
kıyamet gününde toplayacak. Kendilerine yazık edenler iman etmezler.
13. Oysa gecede, gündüzde barınan herşey O'nundur. İşiten ve bilen
ancak O'dur.
14. De ki: "Göklerin ve yerin yaratanı olan Allah'tan başkasını mı dost
edineceğim? Oysa O, yedirip besler, kendisi ise beslenmekten
münezzehtir." De ki: "Ben ehl. i İslamın birincisi olmakla emrolundum
ve sakın Allah'a ortak koşanlardan olma!" buyuruldu.
15. De ki: "Ben Rabbime isyan edecek olursam, büyük bir günün azabından
korkarım."
16. O gün kimden azap giderilirse, işte Allah onu bağışlamıştır. Ve
işte apaçık kurtuluş budur.
17. Eğer Allah sana bir keder dokundurursa (verirse), onu O'ndan başka
açacak yoktur. Ve eğer sana bir iyilik dokundurursa (verirse), yine O,
herşeye gücü yetendir!
18. Kullarının üstünde tam hakim O'dur. Herşeyden haberdar O'dur!
19. De ki: "Şahitlikçe hangi şey daha büyüktür?" De ki: "Allah benimle
sizin aranızda şahittir. Ve bu Kur'an bana vahyolundu ki, sizi ve onun
ulaştığı herkesi uyarayım. Gerçekten siz, Allah'tan başka tanrılar
olduğuna şahitlik mi ediyorsunuz?" De ki: "Ben şahitlik etmem!" De ki:
"O birtek ilahtır ve gerçekten ben ortak tuttuğunuz şeylerden uzağım!"
20. Kendilerine kitap verdiğimiz milletlerin bilginleri, Peygamber'i
kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Kendilerine yazık edenler
ancak iman getirmezler.
60
21. Allah'a iftira ederek yalan uyduran veya O'nun ayetlerine yalan
diyen kimseden daha zalim kim olabilir? Şüphe yok ki zalimler kurtuluşa
ermezler.
22. Hepsini mahşerde toplayacağımız, sonra da o Allah'a ortak
koşanlara: "Hani nerede o Allah'a ortak saydığınız ortaklarınız?"
diyeceğimiz gün,
23. Sonra başka çare bulamayacaklar ve sadece şöyle diyecekler:
"Rabbimiz Allah'a yemin ederiz ki, vAllahi bizler Allah'a şirk koşanlar
değildik."
24. Bak vicdanlarına karşı nasıl yalan söylediler! O uydurdukları
putlar da kendilerinden kaybolup gitti!
25. İçlerinden bazıları da seni Kur'an okurken dinlerler, fakat Biz,
kalplerine onu zevkiyle anlamalarına engel kabuklar geçirmişizdir.
Kulaklarında da bir ağırlık vardır. Bütün mucizeleri görseler de iman
etmezler. Hatta sana geldiklerinde, seninle tartışmaya kalkışarak, o
hak tanımaz kafirler: "Bu, eskilerin masallarından başka birşey
değildir." derler.
26. Diğerleri ise hem ona yaklaşmaktan alıkorlar hem de kendileri ondan
uzaklaşırlar. Böylece sadece kendilerini mahvederler, ama farkına
varmazlar!
27. Ateşin başında durdurulduklarında: "Ah! Ne olurdu geri döndürülsek
de Rabbimizin ayetlerini inkar etmeyip, mü'minlerden olsaydık!"
dediklerini bir görsen!
28. Hayır, daha önce gizleyip durdukları karşılarına çıktı da ondan.
Geri çevrilselerdi yine o yasaklandıkları fenalığa mutlaka
döneceklerdi. Şüphesiz onlar yine yalancıdırlar.
29. Yine dönüp: "Hayat sadece dünya hayatımızdan ibaret; biz bir daha
dirilecek değiliz." diyeceklerdi.
30. Hem görsen onları, Rablerinin huzuruna durdukları zaman! O: "Nasıl
şu gördüğünüz gerçek değil miymiş?" diyecek, onlar da: "Evet Rabbimiz
hakkı için gerçek!" diyecekler. O zaman: "Küfrettiğinizin cezası olarak
azabı tadın!" buyuracak.
31. Allah'ın karşısına çıkacaklarını inkar eden kimseler gerçekten
hüsrana uğramıştır. Nihayet kıyamet günü gelip ansızın kendilerini
bastırıverince: "Hayatta yaptığımız hatalardan dolayı vah bize!"
derler; o an ki, günahlarını sırtlanmış götürüyorlardır. Bak ne kötü
yükler götürüyorlar!
32. Dünya hayatı bir oyundan, bir oyalanmadan başka birşey değildir.
Ahiret yurdu ise muhakkak Allah'tan korkanlar için daha hayırlıdır.
Hala akıllanmayacak mısınız?
33. Andolsun ki, söyledikleri lafın seni gerçekten incittiğini
biliyoruz. Ancak onların yalancı dedikleri sen değilsin. Fakat zalimler
Allah'ın ayetlerini inkar ediyorlar.
34. Andolsun ki, senden önce gönderilen peygamberler de yalanlandılar.
Kendilerine yardımımız gelinceye kadar yalanlanmaya ve eziyet edilmeye
karşı sabrettiler. Allah'ın sözlerini değiştirebilecek hiçbir kuvvet
yoktur! Allah biliyor ya, sana peygamberlerin kıssalarından haber de
geldi.
61
35. Eğer onların omuz dönmeleri sana ağır geliyorsa, haydi kendi
kendine yerin dibine inecek bir baca veya göklere çıkacak bir merdiven
arayıp da onlara bambaşka bir mucize getirmeye gücün yettiği takdirde
hiç durma, bunu yap! Allah dileseydi, elbette onları hidayet üzere
toplardı. O halde sakın cahillerden olma!
36. Sade işitmesi olanlar davete icabet eder. Ölülere gelince, onları
Allah diriltir, sonra hepsi O'nun huzuruna çıkarılırlar.
37. Durmuşlar: "Ona bambaşka bir mucize indirilse ya!" diyorlar. De ki:
"Şüphesiz Allah'ın öyle bir mucize indirmeye gücü yeter, fakat çokları
bilmezler!"
38. Yerde debelenen hiçbir hayvan ve iki kanadı ile uçan hiçbir kuş
yoktur ki, sizin gibi birer ümmet olmasınlar! Biz kitapta hiçbir eksik
bırakmamışızdır. Sonra hepsi Rablerinin huzurunda toplanırlar.
39. Ayetlerimize yalan diyenler karanlıklar içinde bir sürü sağırlar ve
dilsizlerdir. Kim dilerse Allah onu şaşırtır, dilediği kimseyi de doğru
bir yol üzerinde bulundurur.
40. De ki: "Kendinizi bir düşünür müsünüz, Allah'ın azabı başınıza
gelse veya kıyamet başınıza kopsa Allah'tan başkasına mı dua edersiniz?
Eğer doğru söylüyorsanız söyleyin bakalım!"
41. Doğrusu yalnız O'na dua edersiniz. O dilerse yalvardığınız belayı
üzerinizden kaldırır ve o an O'na koştuğunuz ortakları unutursunuz.
42. Andolsun ki, senden önce bir takım ümmetlere de peygamberler
gönderdik; dinlemediler. Biz de onları yalvarıp yakarsınlar diye darlık
ve sıkıntı ile cezalandırdık.
43. Hiç olmazsa kendilerine baskımız geldiği vakit yalvarsaydılar bari.
Fakat kalpleri katılaşmış, şeytan da bütün yaptıklarını kendilerine
güzel göstermişti.
44. Vakta ki yapılan uyarıları unuttular, üzerlerine herşeyin
kapılarını açıverdik. Nihayet kendilerine verilen bu bolluk ve
serbestlik ile tam ferahlandıkları =düzlüğe çıktıkları sırada ansızın
kendilerini yakalayıverdik! Hepsi bir anda bütün ümitlerinden mahrum
kaldılar.
45. Artık o zulmedip duran kavmin kökü kesilmişti. Hamdolsun o
alemlerin Rabbi olan Allah'a.
46. De ki: "Söyleyin bakayım, eğer Allah, kulaklarınızı ve gözlerinizi
alır, kalplerinizi mühürleyiverirse, Allah'tan başka hangi tanrı onu
size iade edecek?" Bak Biz delillerimizi nasıl evirip çevirip türlü
türlü açıklıyoruz! Sonra da onlar nasıl (yüz çevirip) geçiveriyorlar!
47. De ki: "Kendinizi gördün mü? Şayet Allah'ın azabı ansızın yahut
açıktan başınıza geliverse, zalimler topluluğundan başkası mı helak
olur?"
48. Biz o gönderilen peygamberleri rahmetimizin müjdecileri ve
azabımızın habercileri olmak üzere göndeririz. Onun için kim iman edip
dürüstlük yolunu tutarsa, onlara korku yoktur ve mahzun da
olmayacaklardır.
49. Ayetlerimize yalan diyenlere, yapmayı adet edindikleri fenalık
yüzünden azap dokunacaktır.
50. De ki: "Ben size "Allah'ın hazineleri benim yanımdadır." demiyorum;
gaybı da bilmem, size "Ben meleğim." de demiyorum; ben ancak bana
62
verilen vahye uyarım." De ki: "Kör ile gören bir olur mu? Artık biraz
düşünmez misiniz?
51. Rablerinin huzurunda toplanacaklarından korkanları Kur'an'la uyar.
Öyleki, kendileri için O'nun huzurunda ne bir dost ne de bir şefaatçı
vardır. Gerekir ki Allah'tan korkarlar.
52. Rablerinin rızasını isteyerek, sabah. akşam O'na dua edenleri
yanından kovayım deme! Sen onların hesabından sorumlu değilsin, onlar
da senin hesabından sorumlu değildirler ki, biçareleri kovup da
zalimlerden olasın.
53. Böylece bazılarını bazısıyla fitneye düşürmüşüzdür ki: "A!.. Şunlar
mı o Allah'ın a. ramızdan lütfunu layik gördüğü kimseler?" desinler.
Allah şükreden kullarını daha iyi bilen değil midir?
54. Ayetlerimize iman edenler, yanına geldikleri zaman de ki: "Selam
sizlere! Rabbiniz kendine rahmeti yazdı. Sizden kim bir cahillikle bir
kötülük yapmış, sonra arkasından tevbe edip düzelmiş ise, on karşı
bağışlayan, esirgeyendir.
55. Daha böyle ayetlerimizi açıklayacağız hem de suçluların yolu
seçilsin diye.
56. De ki: "Ben sizin Allah'tan başka taptıklarınıza ibadet etmekten
men edildim!" De ki: "Ben sizin çarpık arzularınıza uymam. O zaman
şaşırmış ve doğru yoldan gidenlerden olmamış olurum."
57. De ki: "Ben Rabbimden apaçık bir delile dayanmaktayım, siz ise O'na
yalan dediniz. Çabuk gelmesini istediğiniz azap benim elimde değil;
hüküm ancak Allah'ındır. Gerçeği O anlatır. Hem O, gerçeği batıldan
ayırt edenlerin en iyisidir.
58. De ki: "O çabuk gelmesini istediğiniz azap benim elimde olsaydı,
aramızdaki iş çoktan sonuçlanmış olurdu. Bununla beraber Allah
haksızları daha iyi bilir.
59. Gaybın anahtarları O'nun yanındadır. Onları ancak O bilir. Karada
ve denizde ne varsa yine O bilir. Bir yaprak düşmez ve yerin
karanlıklarına bir tane gitmez ki O bilmesin. Yaş ve kuru hiçbir şey
yoktur ki, o herşeyi açıklayan kitapta bulunmasın.
60. O'dur sizleri geceleyin kendinizden geçiren, bununla beraber gündüz
kazandıklarınızı bilen, sonra belirlenmiş olan bir ecel (ölüm süreci)
tamamlansın diye gündüzleri sizi uyandırıp kaldıran. Sonra O'nadır yine
dönüşünüz. Sonra size neler yaptığınızı haber verecektir.
61. O, kulları üzerinde hükümranlığını sürdürür ve üzerinize
hareketlerinizi kaydeden koruyucular gönderir. Sonunda birinize ölüm
geldiği vakit, gönderdiğimiz ve görevlerinde kusur yapmayan melekler
canını alırlar.
62. Sonra o vefat edenler Mevlaları Allah'a döndürülürler. İyi bilin
ki, hüküm O'nundur ve O, hesap görenlerin en sür'atlisidir.
63. De ki: "Karanın, denizin karanlıklarından, gizliden gizliye yalvara
yalvara: "Ahdimiz olsun eğer bizi kurtarırsan, hiç şüphesiz
şükredenlerden oluruz." dediğinizde kim kurtarır sizi?
64. De ki: "Allah kurtarır sizi ondan ve her sıkıntıdan, sonra da siz
yine ortak koşarsınız."
65. De ki: "O'nun size üstünüzden veya altınızdan bir azap salıvermeye
yahut sizi birbirinize katıp kiminizin kiminize hıncını tattırmaya gücü
63
yeter. Bak, ayetlerimizi nasıl inceden inceye açıklıyoruz ki, gereği
gibi anlasınlar.
66. Bu böyle gerçek iken, kavmin bu (Kur'an)'a yalan dediler. De ki:
"Ben sizin vekiliniz değilim." 67. Her haberin kararlaştırılmış bir
zamanı vardır. Artık ileride anlarsınız.
68. Ayetlerimiz hakkında münasebetsizliğe dalanları gördüğün vakit,
kendilerinden yüz çevir, ta ki başka bir söze dalsınlar. Eğer şeytan
bunu sana bir an unutturursa, hatırına geldiği gibi hemen kalk, o
zalimler topluluğu ile beraber olma!
69. Allah'tan korkanlara onların hesabından bir sorumluluk yoktur,
ancak bir uyarı olur da belki sakınırlar.
70. Dinlerini oyun ve eğlence edinen ve dünya hayatının kendilerini
aldattığı kimseleri bırak! Bu vesile ile şunu da ihtar et ki: "Bir
kimse yaptıkları yüzünden azabın pençesine düşmeye görsün, o zaman
Allah'ın yüce huzurunda O'ndan başka ne bir koruyucu, ne de bir
şefaatçi bulunur. Her türlü fidyeyi denkleştirse bile kabul edilmez.
Onlar azabın pençesine düşmüş kimselerdir. Nankörlük ettiklerinden
dolayı onlara kaynar sudan bir içecek ve gayet acı bir azap vardır.
71. De ki: "Biz hiç Allah'ı bırakıp da bize ne fayda, ne de zarar
vermeyecek nesnelere yalvarır mıyız? Ve Allah bizi hidayetine
kavuşturmuş iken ardımıza (şirke) döner miyiz? Arkadaşları, bize gel,
diye doğru yola çağırdıkları halde yeryüzünde şaşkın şaşkın dolaşıp,
şeytanların ayartarak uçuruma çektikleri o avanak kimse gibi. De ki:
"Allah'ın hidayet yolu doğru yolun ta kendisidir. Ve biz alemlerin
Rabbine teslimiyet göstermekle emrolunduk."
72. Bir de: "Namazı kılın ve O'ndan korkun!" Haşrolunup varacağınız O!
73. Gökleri ve yeri yerli yerince yaratan O! "Ol!" diyeceği gün, o da
oluverir. O'nun sözü haktır. Sura üfleneceği gün de mülk O'nundur.
Görülmeyeni de, görüleni de bilen, hikmet sahibi O'dur. Herşeyden
haberdar da O'dur.
74. Vaktiyle İbrahim babası Azer'e: "Sen putları bir sürü tanrılar
ediniyorsun öyle mi? Doğrusu ben seni ve kavmini açık bir sapıklık
içinde görüyorum." demişti.
75. Böylece İbrahim'e göklerin ve yerin melekutunu gösteriyorduk ki,
kesin inananlardan olsun.
76. Üzerini gece kaplayınca bir yıldız gördü: "Bu imiş Rabbim!" dedi.
Batıverince de: "Ben böyle batanları sevmem." dedi.
77. Ay'ı doğarken görünce: "Bu imiş Rabbim!" dedi. Batınca da: "Yemin
ederim ki, Rabbim bana doğru yolu göstermemiş olsaydı, muhakkak ki, şu
şaşkın topluluktan biri olacakmışım." dedi.
78. Güneşi doğmak üzere görünce: "Bu imiş Rabbim, bu hepsinden büyük!"
dedi. O da batınca: "Ey kavmim, haberiniz olsun, ben sizin şirk
koştuğunuz şeylerden uzağım!
79. Ben, her dinden geçip yalnız hakka eğilerek yüzümü o gökleri ve
yeri yaratana çevirdim. Ve ben, Allah'a ortak koşanlardan değilim."
dedi.
80. Kavmi de onunla tartışmaya kalkıştı. O da dedi ki: "Bana hakikatı
doğrudan doğruya gösterdiği halde Allah hakkında benimle mücadeleye mi
kalkışıyorsunuz? Sizin O'na ortak koştuğunuz şeylerden ise, ben hiçbir
64
zaman korkmam. Rabbim dilemedikçe onlar bana hiçbir şey yapamaz.
Rabbimin ilmi, herşeyi kuşatmıştır. Artık iyice bir düşünmez misiniz?
81. Hem nasıl olur da ben Allah'a koştuğunuz ortaklardan korkarım;
baksanıza siz, Allah'ın, hakkında hiçbir delil indirmediği şeyleri O'na
ortak koşmaktan korkmazken! Şu halde korkudan emin olmaya iki taraftan
hangisi daha layık? Eğer biliyorsanız söyleyin.
82. İman edip de imanlarını bir haksızlıkla karıştırmayan kimseler,
işte korkudan emin olmak onların hakkıdır ve hidayete erenler de
onlardır.
83. Bu, kavmine karşı Bizim İbrahim'e vermiş olduğumuz hüccetimizdir.
Biz dilediğimizi dercelere yükseltiriz. Şüphesiz Rabbin hikmet
sahibidir, herşeyi bilendir.
84. Bundan başka ona İshak ve Ya'kub'u ihsan ettik ve herbirini
hidayete erdirdik. Nuh'u da daha önce hidayete erdirmiştik, onun
soyundan Davud'u, Süleyman'ı, Eyyub'u, Yusuf'u, Musa'yı, Harun'u da...
İşte iyi işler yapanları böyle mükafatlandırırız.
85. Zekeriyya'yı, Yahya'yı, İsa'yı ve İlyas'ı da... Hepsi iyilerdendir.
86. İsmail'i, Elyesa'ı, Yunus'u ve Lut'u da... Herbirini alemlerin
üstüne geçirdik.
87. Atalarından, soylarından ve kardeşlerinden bir kısmını da...
Bunların hepsini seçtik ve bir doğru yola hidayetçi kıldık.
88. İşte bu yol Allah yoludur. O, kullarından dilediğine hidayet eyler.
Eğer bunlar Allah'a ortak koşmuş olsalardı, bütün yaptıkları boşa
gitmiş olurdu.
89. İşte bunlar, kendilerine kitap, hüküm ve peygamberlik verdiğimiz
kimseler! Şimdi şu karşıdakiler buna inanmıyorlarsa, yerlerine bunları
inkar etmeyen bir milleti getirmişizdir!
90. İşte o peygamberler, Allah'ın kendilerini doğrudan yola eriştirdiği
kimselerdir. Sen de onların gittiği yoldan yürü! De ki: "Ben buna
karşılık sizden bir ücret istemiyorum. O Kur'an sadece alemleri irşad
için ilahi bir hatıradır.
91"Allah insana hiçbir şey indirmemiştir." demekle, Allah'ı gereği gibi
tanıyamadılar. De ki: "Musa'nın insanlara bir nur ve hidayet olmak
üzere getirdiği Kitab'ı kim indirdi? . Ki siz onu parça parça kağıtlar
haline getiriyor ve bunları ortaya atıyorsunuz ama bir çoğunu
gizliyorsunuz.. Bununla beraber şimdi size . ne sizin, ne
atalarınızın. bilmediği hakikatler öğretilmekte. (Onlara cevaben):
"Allah." de, sonra bırak onları daldıkları batakta oynayıp dursunlar.
92. İşte bu da bizim indirdiğimiz bir kitap! Feyiz bereketi dünyayı
tutacak; bu tasdik etmedikçe önceki kitaplar muteber olmayacak. Bir de
Mekke ve çevresindekileri uyarsın diye indirmişizdir. Ahirete
inananlar, buna da iman ederler. Ve onlar namazlarını devamlı kılarlar.
93. Allah'a karşı yalan uyduran veya kendisine birşey vahyedilmişken:
"Bana vahiy geliyor!" diyen kimseden, bir de: "Allah'ın indirdiği
ayetler gibi ben de indireceğim!" diyenden daha zalim kim olabilir? O
zalimlerin halini ölümün şiddetli dalgaları içinde boğulurken bir
görsen! Melekler, ellerini kendilerine uzatıp: "Haydi bakalım çıkarın
canınızı! Bugün zillet azabı ile cezalandırılacaksınız; Allah'a karşı
doğru olmayanı söylediğinizden ve Allah'ın ayetlerine karşı kibirli
davranmanızdan dolayı!" derler.
65
94. Andolsun ki Bize, ilk defa yarattığımız gibi, işte teker teker
geldiniz. Ve size verip hayaline daldırdığımız servetleri arkalarınızın
gerisine bıraktınız. Hani o sizin var oluşunuzda Allah'ın ortakları
olduğunu yanlış yere sandığınız şefaatçıları yanınızda görmüyoruz?
Gördünüz ya aranızdaki bağlar büsbütün koptu ve güvendiklerinizin hepsi
kaybolup gitmiştir.
95. Tane ve çekirdekleri Allah pörtletir. Ölüden diri, diriden ölü
çıkarır. İşte size söylüyorum Allah O'dur. Şimdi söyleyin nereden
çevriliyorsunuz?
96. Tan attırıp sabahı çıkaran O'dur. Geceyi dinlenme zamanı, güneş ile
ayı da vakit ölçüsü yapmıştır. İşte bu, o güçlü ve herşeyi bilenin
takdiridir.
97. Kara ve denizin karanlıklarında yolunuzu doğrultmanız için size
yıldızları sebep kılan O'dur. Gerçekten Biz ayetlerimizi, anlayan bir
topluluk için açıkladık.
98. Sizi bir tek candan yaratan O'dur. Demek ki, bir karar yeri, bir de
emanet yeri vardır. Gerçekten, ayetlerimizi ince anlayışlı olanlar için
açıkladık.
99. Gökten su indiren de O'dur. Onunla her çeşit bitkiyi çıkardık,
ondan bir yeşillik çıkardık, ondan da birbiri üzerine binmiş taneler
çıkarırız, hurma ağacının tomurcuğundan sarkan salkımlar, üzüm bağları,
zeytin ve narı da çıkardık. Bunların kimi birbirine benzer, kimi
benzemez. Bakın herbirinin meyvesine, bir meyve verdiği zaman, bir de
olgunlaşmasına. Şüphesiz şu size gönderilende inananlar için bir çok
ibretler vardır.
100. Bir de tutup cinleri (gizli yaratıkları) . onları yarattığı halde.
Allah'a ortak koştular. Bundan başka bir de O'na oğullar ve kızlar
saçmaladılar, ne dediklerini bildikleri yok. O'nun yüce zatı, onların
vasıflamalarından münezzeh ve yücedir.
101. Göklerin ve yerin örneksiz yaratıcısı O'dur. Eşi olması mümkün
değilken O'nun çocuğu nasıl düşünülebilir. O, herşeyi yaratmıştır ve
herşeyi bilendir.
102. İşte bu vasıflara sahip olan Allah'tır Rabbiniz. O'ndan başka
tanrı yoktur. Herşeyin yaratıcısı O'dur. O halde O'na kulluk edin,
herşeye karşı dayanılacak vekil de O'dur.
103. O'nu gözler algılamaz, O ise bütün gözleri idrak eder. O öyle
latif ve öyle herşeyden haberdardır.
104. Gerçekten Rabbinizden size birçok deliller geldi, artık kim gözünü
açara, onları görürse kendi lehine, kim de körlük ederse, kendi
aleyhinedir. Ve o durumda ben sizin bekçiniz değilim.
105. İşte ayetleri böyle çeşitli şekillerde sunuyoruz ki, o körlük
edenler sana: "Bunları bir yerlerden okuyup öğrenmişsin." desinler, hem
de onu bilen bir toplum için iyice açıklayalım.
106. Rabbinden sana ne vahyolunuyorsa ona uy! O'ndan başka tanrı
yoktur. Sen müşriklere bakma!
107. Allah dileseydi onlar Allah'a ortak koşmazlardı. Biz seni onların
üzerine gözcü göndermedik, sen onlara vekil de değilsin!
108. Buna rağmen onların Allah'tan başka taptıklarına sövmeyin ki,
onlar da cahillikle Allah'a sövmesinler. Her millete yaptıklarını böyle
66
güzel göstermişizdir. Sonra hep dönüp Allah'a varacaklar. O zaman O,
kendilerine ne yaptıklarını tamamen haber verecek.
109. Bir de onlar en ağır yeminleriyle Allah'a yemin ediyorlar ki
kendilerine bambaşka bir mucize gelseymiş, muhakkak ona inanacaklarmış.
De ki: "Mucizeler ancak Allah katındadır!" Onlara mucizeler geldiğinde
de iman etmeyeceklerini siz nereden bileceksiniz.
110. Biz onların kalplerini ve gözlerini ters çeviririz. Önceden buna
iman etmedikleri gibi bırakıveririz kendilerini azgınlıkları içinde
körü körüne bocalar giderler.
111. Biz onlara, dedikleri gibi melekler indirmiş olsak da ölüler
kendileriyle konuşsa da bütün varlıkları karşılarında kümleler halinde
toplasak da, Allah dilemedikçe iman edecek değillerdi. Fakat onların
çoğu bu gerçeği bilmezler.
112. Böylece Biz, her peygambere insanların ve cinlerin şeytanlarını
düşman etmişizdir; bunlar, aldatmak için birbirlerine yaldızlı sözler
fısıldarlar. Eğer Rabbin dileseydi bunları yapmazlardı. O halde onları
iftiraları ile başbaşa bırak!
113. Bir de ahirete inanmayanların gönülleri o yaldızlı söze meyletsin,
ondan hoşlansınlar ve onların işlediği günahları işlesinler diye
yaldızlı söz fısıldarlar.
114. Şimdi de Allah size kitabı, içinde herşey inceden inceye
açıklanmış olarak göndermişken Allah'tan başkasını mı hakem
isteyeceğim? Kendilerine kitap verdiklerimiz de bilirler ki, o
tamamıyla gerçek olarak Rabbin tarafından indirilmiştir. Sakın
şüphelenenlerden olma!
115. Rabbinin sözü, doğrulukça da adaletçe de tam kemalindedir. O'nun
sözlerini değiştirebilecek yoktur. O, işitendir, bilendir.
116. Yer(yüzün)dekilerin çoğunluğuna uyarsan, seni Allah yolundan
saptırırlar. Onlar yalnızca zannın ardından gider ve sade atarlar.
117. Şüphesiz Rabbin kimin yolundan saptığını en iyi bilendir, doğru
yoldan gidenleri en iyi bilen de O'dur.
118. O halde eğer O'nun ayetlerine inanıyorsanız, üzerine Allah'ın adı
anılmış olanlardan yiyin.
119. O, size, çaresiz kaldığınız haller dışında, yasakladığı şeylerin
tümünü ayrıntılı olarak bildirmişken, üzerine Allah'ın adı anılmış
olanlardan niye yemeyeceksiniz? Evet, birçokları bildiklerinden değil,
yalnızca çarpık arzularıyla insanları sapıklığa düşürüyorlar. Şüphesiz
o ölçüyü aşanları en iyi bilen Rabbindir.
120. Günahın açığını da gizlisini de bırakın, çünkü günah kazananlar,
yarın kazandıkları günahın cezasını kesinlikle çekeceklerdir.
121. Üzerlerine Allah'ın adı anılmamış olanlardan yemeyin; çünkü o,
kesinlikle Allah'ın emrinden çıkmaktır. Bununla birlikte şeytanlar
kendi dostlarına sizinle tartışmaları için mutlaka telkinde
bulunacaklardır. Eğer onlara uyarsanız, şüphesiz siz de Allah'a ortak
koşanlardan olursunuz.
122. Ölü iken dirilttiğimiz, insanlar arasında yürümesini sağlayan bir
aydınlık verdiğimiz kişi, içinden çıkamayacağı karanlıklarda kalan kişi
gibi olur mu hiç? Fakat kafirlere yaptıkları işler öyle yaldızlı
gösterilmektedir.
67
123. Böylece her şehirde o şehrin günahkarlarının büyüklerini, orada
hilekarlık yapsınlar diye, işbaşında bulundurmaktayız. Oysa onlar,
hilekarlığı başkalarına değil, kendilerine yapıyorlar da farkına
varamıyorlar.
124. Onlara bir ayet geldiği zaman, "Allah'ın peygamberlerine verilen
peygamberlik aynen bizlere verilmedikçe sana asla inanmayacağız."
diyorlar. Allah, peygamberliğini kime vereceğini en iyi bilendir.
Hilekarlıklarından dolayı, öyle günahkarlara, yarın Allah yanında hem
bir küçüklük hem de çok çetin bir azap isabet edecek.
125. Allah, her kimi doğru yola erdirmek isterse, onun gönlünü islama
açar. Her kimi de sapıklığa bırakmak isterse onun kalbini daraltır,
öyle sıkıştırır ki, sanırsın öfkesinden göğe çıkacak. Allah imana
gelmeyenleri o murdarlık içinde hep böyle bırakır.
126. Bu islamiyet, doğrudan doğruya Rabbinin yoludur. Gerçekten aklını
başına alacak bir kavme ayetleri ayrıntılarıyla açıkladık.
127. Rablerinin katında "Selam yurdu" onlarındır. Bütün yapacakları
işlerde kendilerinin velisi de O'dur.
128. Onların hepsini toplayıp bir araya getireceği gün: "Ey cin
topluluğu, gerçekten şu insanlara çok çektirdiniz!" diyecek,
insanlardan onların yardakçıları da: "Ey Rabbimiz, biz birbirimizden
yararlandık ve bizim için kararlaştırdığın ecele ulaştık." diyecekler.
Allah: "Sizin ikametgahınız, Allah'ın dilediği zamanlardan başka, ebedi
kalmak üzere ateştir. Şüphesiz Rabbin hikmet sahibidir, herşeyi
bilendir."
129. İşte Biz, işleyip kazandıkları günahlardan dolayı zalimlerden
kimini kimine dost ederiz.
130. "Ey cin ve insan topluluğu, size ayetlerimizi anlatan ve bu
gününüzün geleceğini haber veren peygamberler gelmedi mi?" Onlar: "Ey
Rabbimiz, biz kendi aleyhimize şahitlik ederiz." diyecekler. Dünya
hayatı onları aldattı da kendi aleyhlerine kafir olduklarına şahitlik
ettiler.
131. Bu, Rabbinin ülkeleri onların halkı habersiz iken, yani onları
uyarmadan haksız yere helak edici olmamasından ileri gelmektedir.
132. Herkesin yaptıklarından dolayı dereceler vardır. Rabbin ne
yaptıklarından habersiz de değildir.
133. Rabbin zengindir, merhametlidir. Yoksa, dilerse, sizi ortadan
kaldırır ve nasıl ki, sizi başka bir kavmin soyundan getirdi ise,
arkanıdan yerinize dilediğini getirir.
134. Size yapılan tehdit, kesinlikle başınıza gelecektir; siz onun
önüne geçemezsiniz.
135. De ki: "Ey kavmim, yapacağınızı bütün kuvvetinizle yapın, ben
görevimi yapıyorum. Artık yakında dünya evinin sonunun kimin olacağını
bileceksiniz. Şu kesindir ki, zalimler arzularına eremeyeceklerdir."
136. Tutup Allah'ın yarattığı ekin ve davardan ona bir pay ayırdılarve
kendi yanlış kanaatlerince: "Bu Allah için, bu da ortaklarımız için."
dediler. Fakat ortakları için olanlar Allah tarafına geçmez, Allah için
yarılmış olan ise, ortaklarının tarafına geçer. Ne kötü hüküm
yürütüyorlar!
68
137. Yine bunun gibi, Allah'a ortak koşanlardan çoğuna çocuklarını
öldürmeyi de o taptıkları ortaklar, hem onları helak etmek hem de
dinlerini karma karışık etmek için iyi birşeymiş gibi gösterdiler.
Allah dileseydi, bunu yapmazlardı. O halde onları uydurdukları
kanunlarla başbaşa bırak ne halleri varsa görsünler.
138. Onlar bozuk kanaatleriyle: "Şunlar ilişilmez hayvanlar ve
ekinlerdir. Onları, ancak dilediğimiz kişilere yedireceğiz. Şunlar da
sırtlarına binilmesi ve yük taşınması haram edilmiş hayvanlardır."
dediler. Diğer bir takım hayvanları da Allah'ın adını anmadan keserler.
Bütün bunları Allah'a iftira ederek yaparlar. İftira etmeleri yüzünden
Allah yakında cezalarını verecek.
139. Birde: "Şu hayvanların karnındaki yavrular, sadece erkeklerimize
ait olup kadınlarımıza haramdır. Eğer ölü doğarsa hepsi ona
ortaktırlar." dediler. Allah, onlara bu isnatlarının cezasını yakında
verecektir. Muhakkak O, hikmet sahibidir, herşeyi bilendir.
140. Bilgisizlik ve düşüncesizlikle çocuklarını öldürenler ve Allah'ın
kendilerine rızık olarak verdiği nimetleri, Allah'a iftira ederek
yasaklayanlar, kesinlikle zarar ettiler. Şüphesiz onlar, yanlış
gittiler ve hiçbir zaman muvaffak olamadılar.
141. O çardaklı ve çardaksız cennet misali bağları, tatları ve
yemişleri birbirinden farklı ekinleri, hurmaları, zeytinleri, narları,
birbirine hem benzer hem benzemez bir şekilde yaratan hep O'dur. Her
biri ürün verdiğinde meyvelerinden yiyin. Hasat ve toplama zamanında
hakkını da verin, israf etmeyin; çünkü O, israf edenleri sevmez.
142. Hayvanlardan gerek yük taşıyıcıları, gerekse sergi yapmakta
yararlanılacakları yaratan da O'dur. Allah'ın size verdiği rızıklardan
yiyin, fakat şeytanın adımlarına uymayın; çünkü o, sizin için açık bir
düşmandır.
143. Sekiz çift yarattı: Bir çift koyun, bir çift keçi. De ki: "İki
erkeği mi, iki dişiyi mi, yoksa iki dişinin rahimlerindekini mi haram
etti? Eğer doğru söylüyorsanız, bana ilme dayalı bir biçimde haber
verin!"
144. Deveden bir çift sığırdan da. De ki: "İki erkeği mi, iki dişiyi
mi, yoksa iki dişinin rahimlerindekini mi haram etti? Yoksa, Allah size
bu yasaklamayı emrederken, siz orada mıydınız?" Öyle gerçeği bilmeden
insanları yoldan çıkarmak için uydurduğu yalanı Allah'ın üstüne atandan
daha zalim kim olabilir? Kesinlikle Allah, zalimleri doğru yola
çıkarmaz.
145. De ki: "Bana vahyolunanlar arasında, ölü, dökülen kan, pisliğin ta
kendisi olan domuz eti veya Allah'tan başkasının adı anılarak açık bir
günahla kesilmiş hayvandan başkasını, yiyecek bir adama haram kılınmış
birşey bulmuyorum. Her kim çaresiz kalırsa, başka bir çaresizin hakkına
tecavüz etmek ve zorunlu miktarı aşmamak şartıyla, bunlardan yiyebilir;
çünkü Rabbin gerçekten bağışlayan ve merhamet edendir.
146. Yahudilere bütün tırnaklı hayvanları haram ettik. Bir de bunlara
sığır ve koyunun, sırtlarında, barsakları üzerinde veya kemiklere
yapışık kuyruk kısmının dışındaki yağlarını da haram ettik. Bunu onlara
azgınlıkları yüzünden bir ceza yaptık. Şüphesiz Biz, her hususta doğru
söyleriz.
69
147. Eğer seni yalanlamaya yeltenirlerse, de ki: "Rabbiniz bitmez
tükenmez bir rahmet sahibidir, fakat O'nun kahrı günahkarlar
topluluğundan geri çevrilemez.
148. Allah'a ortak koşanlar diyecekler ki: "Allah dileseydi ne biz, ne
de babalarımız O'na ortak koşardık; hiçbir şeyi de haram kılmazdık."
Bunlardan öncekiler de Bizim azabımızı tadıncaya kadar böyle
yalanlamışlardı. Onlara de ki: "İlim denilecek birşeyiniz var mı ki,
bize çıkara. sınız? Siz sadece bir zannın ardından gidiyorsunuz ve siz
yalnızca atıp tutuyorsunuz."
149. De ki: "Kesin ve açık delil ancak Allah'ındır. O, dileseydi, sizi
hep birden doğru yola iletirdi."
150. De ki: "Haydi, Allah'ın bunu haram kıldığına şahitlik edecek
şahitlerinizi getirin!" Eğer gelir, şahitlik ederlerse, sen onlarla
beraber şahitlik etme, ayetlerimizi yalanlayanların, o ahirete
inanmayanların çarpık arzularına uyma! Nasıl uyarsın ki, onlar
Rablerine baş. kasını denk tutuyorlar.
151. De ki: "Gelin, size Rabbinizin neleri haram kıldığını okuyayım!
O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın, babanıza annenize iyilikten
ayrılmayın, yoksulluk yüzünden çocuklarınızı öldürmeyin; zira sizin de
onların da rızkını Biz veririz, kötülüklerin açığına da gizlisine de
yanaşmayın, Allah'ın muhterem kıldığı cana haksız yere kıymayın. İşte
duydunuz ya, O, size düşünesiniz diye bunları emretti!"
152. Yetimin malına, rüşdüne erinceye kadar en güzel şekilden başka
türlü yaklaşmayın; ölçeği ve tartıyı tam ve denk tutun. Biz, hiçbir
kimseye gücünün yettiğinden başkasını teklif etmeyiz. Söz sahibi
olduğunuz zaman yakınlarınıza ait de olsa adaleti gözetin. Allah'a
verdiğiniz sözü yerine getirin. Duydunuz ya, O, düşünüp tutasınız diye
bunları size emretti.
153. Bir de bu Benim dosdoğru yolumdur; hep onu takip edin, sizi onun
yolundan saptırıp parçalayacak başka yolları takip etmeyin! Duydunuz
ya, O, korunup takva sahibi olasınız diye bunları size emretti.
154. Sonra Siz, Musa'ya, güzelce tatbik edene nimetlerimizi tamamlamak,
herşeyi detaylı açıklamak, doğru yolu göstermek ve rahmet olmak üzere o
kitabı verdik ki, Rablerine kavuşacaklarına inansınlar...
155. Bu ise indirdiğimiz tam, çok mübarek bir kitaptır. Bundan böyle
buna uyun ve korunun ki, rahmetimize eresiniz.
156. Ve: "Bizden önce kitap yalnız iki topluluğa indirildi. Doğrusu
biz, onlar gibi okuyup anlamaktan habersiziz." demeyesiniz.
157. Yahut: "Eğer bize kitap indirilmiş olsaydı, herhalde onlardan daha
çok muvaffak olurduk." demeyesiniz diye. İşte size Rabbinizden apaçık
bir delil, bir hidayet ve rahmet geldi. Artık Allah'ın ayetlerini inkar
edenden ve onlardan alıkoymaya kalkışandan daha zalim kim olabilir?
Elbette Biz, o ayetlerimizi engellemeye yeltenenleri, bu suçları
sebebiyle, en müthiş bir azapla cezalandıracağız.
158. Onlar, ancak kendilerine meleklerin gelmesini veya Rabbinin
gelmesini ya da Rablerinin bir takım alametlerinin gelmesini
gözetliyorlar. Rabbinin bazı alametleri geldiği gün, önceden iman
etmemiş veya imanında bir hayır kazanmamış bir kimseye o günkü imanı
hiçbir yarar sağlamaz. De ki: "Gözetin! Çünkü biz de şüphesiz
gözetiyoruz.
70
159. Dinlerini parça parça edip ayrı ayrı gruplara ayrılanlarla senin
hiçbir alakan yoktur. Onların işi Allah'a kalmıştır. Sonra O,
kendilerine ne yaptıklarını haber verir.
160. Kim bir iyilik ile gelirse, ona on katı verilir. Kim de bir
kötülük ile gelirse, yalnızca onun karşılığı ile cezalandırılır ve
hiçbirine haksızlık edilmez.
161. De ki: "Beni Rabbim, şüphesiz dosdoğru bir yola, gerçek ve daima
ayakta olan bir dine, başka dinlerden sıyrılıp yalnız hakka yönelen
İbrahim'in tertemiz dinine iletti. O, hiçbir zaman Allah'a ortak
koşanlardan olmadı.
162. De ki: "Benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm kesinlikle
hep o alemlerin Rabbı olan Allah içindir.
163. O'nun hiçbir ortağı yoktur. Ben, bununla emrolundum ve ben
müslümanların ilkiyim."
164. De ki: "Allah, herşeyin Rabbı iken ben hiç O'ndan başka Rab mi
isterim? Herkesin kazandığı ancak kendi boynuna geçer (sorumluluğunu
gerektirir). Hiçbir günahkar başkasının günahını taşımaz. Sonra hep
dönüp Rabbinize varacaksınız. O vakit O, size ayrılığa düştüğünüz
gerçeği habe verecektir.
165. O, sizi yeryüzünün halifeleri yapan ve sizleri verdiği şeylerle
denemek için kiminizi kiminize üstün kılandır. Şüphe yok ki, Rabbin
çabuk cezalandıran ve yine şüphe yok ki, O tek bağışlayan, tek merhamet
edendir.
SURA 7. ARAF SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim, Sad.
2. Bu, kendisiyle uyarasın diye ve mü'minlere bir ihtar olmak üzere
sana indirilen bir kitaptır; sakın bundan dolayı yüreğinde bir sıkıntı
olmasın!
3. Rabbinizden size indirilene uyun, O'nsuz başka velilere uymayın!
Sizler pek az düşünüyorsunuz!
4. Biz, nice memleketler helak etmişizdir ki, onlara baskınımız gece
yatarlarken veya gündüz uyurken gelmiştir.
5. Azabımız kendilerine geldiğinde: "Bizler, gerçekten zalimlerdik!"
demekten başka bir iddiaları olmadı.
6. Sonra kesinlikle, Peygamber gönderilen ümmetlere soracağız;
kesinlikle gönderilen peygamberlere de soracağız;
7. Soracağız da kendilerine karşı olup biteni mutlak bir ilim ile
herhalde anlatacağız; çünkü Biz, her an onların yanındaydık.
8. O gün tartı tam hakkiyle yapılacaktır. Artık kimin tartıları ağır
basarsa, işte onlar, arzularına ereceklerdir.
9. Kimin de tartıları hafif gelirse, bunlar da ayetlerimize haksızlık
etmeleri yüzünden, kendilerine yazık edenlerdir.
10. Andolsun ki, sizi yeryüzünde yerleştirdik ve sizin için onda birçok
geçim kaynakları yaptık. Siz, pek az şükrediyorsunuz.
71
11. Gerçek şu ki, önce sizi yarattık, sonra size şekil verdik, sonra da
meleklere: "Adem'e secde edin!" dedik; hemen secde ettiler, ancak İblis
secde edenlerden olmadı.
12. Allah: "Sana emrettiğim halde secde etmene ne engel oldu." dedi.
"Ben ondan hayırlıyım, beni ateşten yarattın, onu ise çamurdan." dedi.
13. Allah: "Hemen in oradan, orada büyüklük taslamak ne haddine, haydi
çık; çünkü sen alçaklardansın!" buyurdu.
14. İblis: "Dirilip kaldırılacakları güne kadar bana mühlet ver!" dedi.
15. Allah: "Haydi, mühlet verilenlerdensin." buyurdu.
16. İblis: "Öyle ise andolsun ki, beni azdırmana karşılık ben de onları
saptırmak için her halde Senin doğru yoluna oturacağım.
17. Sonra onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından
sokulacağım. Sen de çoğunu şükredici bulmayacaksın." dedi.
18. Allah: "Çık oradan, yerilmiş, kovulmuş olarak! Andolsun ki,
onlardan her kim sana uyarsa, kesinlikle cehennemi tamamen sizinle
dolduracağım.
19. Ve ey Adem, zevcenler birlikte cennete yerleşin, dilediğiniz yerden
yiyin şu ağaca yaklaşıp da zalimlerden olmayın!" dedi.
20. Derken şeytan, kendilerine örtülmüş olan ayıp yerlerini açmak için
ikisine de vesvese verdi ve: "Rabbiniz size bu ağacı yalnızca birer
melek olmamanız yahut ölümsüzlüğe kavuşmamanız için yasak etti." dedi.
21. Ve: "Ben gerçekten sizin iyiliğinizi isteyenlerdenim." diye ikisine
de yemin etti.
22. Bu şekilde onları kandırıp sarktırdı. Bunun üzerine o ağacın
meyvesini tattıklarında, ikisine de ayıp yerleri açılıverdi ve
üzerlerini üst üste cennet yapraklarıyla yamamaya başladılar. Rableri
onlara: "Ben size bu ağacı yasaklamadım mı, haberiniz olsun bu şeytan
size açık bir düşmandır, demedim mi?" diye seslendi.
23. Onlar: "Rabbimiz, biz kendimize zulmettik; eğer Sen bizi
bağışlamaz, bize merhamet etmezsen kesinlikle hüsrana uğrayanlardan
oluruz." dediler.
24. Allah: "Kiminiz kiminize düşman olarak ininiz! Size bir süreye
kadar yeryüzünde yerleşmek ve bir nasip almak var kaderinizde."
buyurdu.
25. "Orada yaşayacak, orada ölecek ve oradan dirilip
çıkarılacaksınız." dedi.
26. Ey Adem oğulları, size çirkin yerlerinizi örtecek ve süs olacak
giysi indirdik; fakat takva elbisesi hepsinden hayırlıdır. İşte bu,
Allah'ın ayetlerindendir. Gerek ki, düşünüp ibret alırlar.
27. Ey Adem oğulları, şeytan nasıl ki, anne. babanızı çirkin yerlerini
kendilerine göstermek için cennetten çıkardıysa sakın sizi de belaya
uğratmasın! Çünkü o ve yandaşları sizleri, sizin kendilerini
göremeyeceğiniz yönden görürler. Biz, o şeytanları imana gelmeyenlerin
dostları kılmışızdır.
28. Onlar bir edepsizlik yaptıkları zaman da: "Atalarımızı böyle bulduk
ve bize bunu Allah emretti." derler. De ki: "Allah, edepsizliği
emretmez. Bilmediğiniz şeyleri Allah'ın üzerine mi atıyorsunuz?"
72
29. De ki: "Rabbim adaleti emretti. Her mescitte yüzleriniz doğru tutun
ve O'na dininizde samimi olarak ibadet edin! Sizi ilkin O yarattığı
gibi yine O'na döneceksiniz.
30. O, bir kısmını doğru yola iletti, bir kısmına da sapıklık hak oldu.
Çünkü onlar, Allah'ı bırakıp şeytanları dost edindiler. Bir de
kendilerini doğru yolda sanırlar.
31. Ey Adem oğulları, her mescide gittiğinizde süzünüzü tutunun, yiyin,
için; ancak israf etmeyin, çünkü O, israf edenleri sevmez.
32. De ki: "Allah'ın kulları için yarattığı zineti ve temiz hoş
rızıkları kim haram etmiş?" De ki: "Onlar, kıyamet gününde sadece
kendilerinin olmak üzere, dünya hayatında iman edenler içindir." İşte
bu şekilde ayetleri, ilim sahibi olanlar için ayrıntılarıyla
açıklıyoruz.
33. De ki: "Rabbim, ancak açık, gizli bütün hayasızlıkları, her türlü
günahı, haksız yere isyanı ve Allah'a, hiçbir zaman bir delil
indirmediği herhangi birşeyi ortak koşmanızı ve Allah'a bilmediğiniz
şeyler yakıştırmanızı yasakladı."
34. Her milletin bir sonu vardır ve o son gelince bir an geri de
kalmazlar öne de geçemezler.
35. Ey Adem oğulları, size her ne zaman içinizden benim ayetlerimi
açıklayan peygamberler gelir de her kim onlara karşı gelmekten sakınır
ve davranışlarını düzeltirse, artık onlara korku yoktur ve üzülecek
olanlar da onlar değildir.
36. Ayetlerimizi yalanlayanlar ve onlara inanmayı kibirlerine
yediremeyenler ise cehennemin sakinleridir ve sonsuza dek orada
kalacaklardır.
37. Çünkü bir yalanı Allah'a iftira eden veya onun ayetlerine yalan
diyen kimseden daha zalim kim olabilir? Bunlara kitaptan nasipleri
erişir ve sonunda kendilerine göndereceğimiz melekler gelip canlarını
alırken: "Hani o, Allah'ı bırakıp da taptıklarınız nerede?"
dediklerinde: "Onlar bizi bırakıp kayboldular!" derler ve kafir
olduklarına dair kendi aleyhlerinde şahitlik ederler.
38. "Girin bakalım cinlerden ve insanlardan sizden önce geçen
milletlerin arasında ateşe!" der. Her millet girdikçe, kendilerine uyup
sapıklığa düştüğü hemşiresine (dindaşına) lanet eder. Sonunda hepsi
orada birbirlerine ulanırlar. Sonrakileri, öndekileri göstererek: "Ey
Rabbimiz, işte şunlar bizi yoldan çıkardılar; onun için onlara ateşten
iki katlı azap ver!" derler. Allah: "Her birinize iki katlı, fakat
bilmiyorsunuz." der.
39. Öndekiler de sonrakilere: "Sizin bize karşı hiçbir üstünlüğünüz
olmadı. Artık kendi kazancınızın cezası olarak tadın azabı." derler.
40. Ayetlerimizi yalanlayan ve onlara imanı kibirlerine yediremeyen
kimselere kesinlikle gök kapıları açılmayacak ve deve iğnenin
deliğinden geçmedikçe onlar cennete giremeyeceklerdir. İşte Biz
suçluları böyle cezalandırırız.
41. Onlara cehennemden bir döşek, üstlerinden örtüler vardır. İşte Biz,
zalimleri böyle cezalandırırız.
42. İman edip iyi işler yapan kimseler ise, . Biz kişiye gücünün
üstünde birşey yüklemeyiz.. cennetin sakinleridirler ve orada sonsuza
dek kalacaklardır.
73
43. Onların içlerinde kin namına ne varsa hepsini söküp atmışızdır,
altlarından ırmaklar akar. Onlar: "Hamdolsun bizi buna eriştiren
Allah'a. O, bize doğru yolu göstermeseydi, bizim kendiliğimizden bunun
yolunu bulmamız mümkün değildi. Gerçekten Rabbimizin peygamberleri bize
gerçeği getirdiler!" demektedirler. Onlara: "İşte bu gördüğünüz,
yaptığınız iyi işler karşılığında mirasçısı olduğunuz cennettir." diye
seslenilmektedir.
44. Bir de cennetlikler, cehennemliklere şöyle seslenirler: "Gerçekten
biz, Rabbimizin bize vadettiğinin gerçek olduğunu bulduk. Siz de
Rabbinizin size vadettiğinin gerçek olduğunu buldunuz mu?" Onlar da:
"Evet" derler. Derken aralarında bir çağırıcı şöyle bağırmaya başlar:
"Allah'ın laneti o zalimlerin üstüne olsun!
45. Ki, Allah'ı yolundan alıkoyarlar ve onu eğip bükmek isterler ve
onlar ahireti de inkar eden kafirlerdi."
46. Artık iki taraf arasında bir perde ve A'raf üzerinde de herkesi
simalarından tanıyan bir takım kimseler bulunacaktır. Ümit etmekle
birlikte henüz cennete girmemiş olan bu kimseler, cennetliklere: "Selam
size!" diye seslenmektedirler.
47. Gözleri cehennemlikler tarafına çevrildiği vakit de: "Ey Rabbimiz,
bizleri o zalimler güruhu ile birlikte bulundurma!" demektedirler.
48. O A'raf sakinleri, simalarından tanıdıkları bir takım kimselere
şöyle seslenirler: "Gördünüz mü, cemiyetinizin ve kibirli davranmanızın
size hiçbir yararı olmadı!
49. Allah'ı kendilerini rahmetine erdirmeyeceğine dair yemin
ettikleriniz şunlar mıydı?" dedikten sonra berikilere dönüp: "Girin
cennete size korku yok, artık asla üzülmeyeceksiniz de." demektedirler.
50. Cehennem sakinleri, cennet sakinlerine: "Lütfen suyunuzdan veya
Allah'ın size rızık olarak verdiği nimetlerden biraz da bize dökün!"
diye bağrışmaktadırlar. Onlar da: "Doğrusu Allah, bunları kafirlere
haram etti." demektedirler.
51. O kafirlere ki, oyunu ve eğlenceyi kendilerine din edindiler ve
dünya hayatı kendilerini aldattı. Nasıl ki, onlar bu günlerine
kavuşacaklarını unutup ayetlerimizi inkar ettilerse Biz de bugün onları
öyle unutacağız.
52. Muhakkak biz onlara, inanacak herhangi bir kavme hidayet ve rahmet
olması için, tam bir bilgi ile bölüm bölüm açıkladığımız bir kitap
gönderdik.
53. Onlar, bakalım sonu nereye varacak diye ancak onun tehditlerinin
gerçekleşmesini bekliyorlar. Onun tehditlerinin geleceği gün önceden
onu unutmuş olanlar: "Muhakkak ki, Rabbimizin peygamberleri bize
gerçeği getirmişlermiş. Bak şimdi bizim şefaatçılardan hiçbiri var mı
ki, bize şefaat etsinler? Veya geri döndürülsek de yaptığımız işlerden
başkasını yapsak?" diyecekler. Doğrusu onlar, kendilerine yazık ettiler
ve uydurup güvendikleri şeyler yanlarından kaybolup gitmiş olacaktır.
54. Gerçekte Rabbiniz gökleri ve yeri altı gün içinde yaratan sonra Arş
üzerinde hükümran olan Allah'tır, geceyi gündüze bürür; o onu
kışkırtarak takip eder. Güneş, ay ve yıldızlar O'nun emrine baş
eğmiştir. İyi bilin ki, yaratmak da emretmek de O'na aittir. Ne ulu, o
alemlerin Rabbi olan Allah!
74
55. Rabbinize yalvara yalvara ve için için dua edin! Gerçek şu ki,
Allah sınırı aşanları sevmez.
56. Yeryüzünde, düzeni kurulduktan sonra, bozgunculuk yapmayın ve O'na
korku ve ümit ile kulluk edin! Şüphe yok ki, Allah'ın rahmeti, iyilik
yapanlara yakındır.
57. O, rahmetinin önünde rüzgarları müjdeci olarak yollayan Allah'tır.
Nihayet onlar, yağmur yüklü ağır ağır bulutları hafif birşey gibi
kaldırıp yüklendiklerinde, bakarsın Biz onları ölü bir memlekete
gönderip oraya su indirmiş ve orada her türlüsünden ürün çıkarmışızdır.
İşte ölüleri de böyle çıkaracağız. Gerek ki düşünüp ibret alasınız.
58. Güzel memleketin bitkisi, Rabbinin izniyle çıkar. Kötüsünün ise
çıkmaz, çıkan da birşeye yaramaz. Biz, şükreden bir topluluğa
ayetlerimizi böyle türlü şekillerle açıklıyoruz.
59. Andolsun ki, Nuh'u kavmine peygamber olarak gönderdik. O da varıp:
"Ey kavmim, Allah'a kulluk edin, O'ndan başka hiçbir ilahınız yoktur.
Gerçekten ben, üzerinize büyük bir günün azabının inmesinden
korkuyorum." dedi.
60. Kavminden cumhur cemaat =ileri gelenler: "Şüphesiz ki, biz seni
açık bir sapıklık içinde görüyoruz." dediler.
61. Nuh: "Ey kavmim, bende hiçbir sapıklık yoktur; ancak ben alemlerin
Rabbi tarafından gönderilmiş bir peygamberim." dedi.
62. "Size, Rabbimin mesajlarını iletiyorum, size öğüt veriyorum ve ben
Allah'tan gelen vahy ile sizin bilmeyeceklerinizi biliyorum.
63. Size o korkunç akibeti bildirmek için, korunmanız için belki de
rahmete kavuşturulmanız için sizden bir adam aracılığı ile Rabbinizden
size bir uyarının gelmesine inanmıyor da şaşıyor musunuz?" dedi.
64. Bunun üzerine ona yalan söylüyorsun, dediler. Biz de onu ve
beraberinde iman edenleri gemide kurtuluşa erdirdik ve ayetlerimize
yalan diyenleri suda boğduk. Çünkü onlar basiretleri körelmiş bir
toplum idiler.
65. Ad kavmine de kardeşleri Hud'u gönderdik: "Ey kavmim, Allah'a
kulluk edin, ondan başka hiçbir ilahınız yoktur! Hala siz O'nun
azabından sakınmayacak mısınız?" dedi.
66. Kavminden o küfre dalmış olan cumhur cemaat =ileri gelenler:
"Gerçekten biz, seni bir çılgınlık içinde görüyoruz ve muhakkak seni
yalancılardan biri sanıyoruz." dediler.
67. Hud: "Ey kavmim, bende hiçbir çılgınlık yok, fakat ben alemlerin
Rabbi tarafından bir peygamberim!" dedi.
68. Size Rabbimin mesajlarını iletiyorum ve ben sizler için güvenilir
bir öğütçüyüm.
69. Sizi uyarmak için içinizden bir adam aracılığı ile size Rabbinizden
bir ihtar geldiğine inanmayıp da şaşıyor musunuz? Düşünün ki, O, sizi
Nuh kavminden sonra onların yerine getirdi ve yaratılışta sizi iri
kıyım yaptı. O halde Allah'ı nimetlerini unutmayıp onları anın ki
kurtuluşa erdirilesiniz." dedi.
70. "Sen bize yalnız Allah'a tapalım ve atalarımızın tapmakta
olduklarını bırakalım diye mi geldin? Eğer doğru söyleyenlerden isen,
haydi bizi korkuttuğun o azabı başımıza getir de görelim!" dediler.
75
71. Hud: "İşte üzerinize Rabbinizden bir azap fırtınası ve bir öfke
indi. Siz, benimle sizin ve atalarınız taktığı kuru adlar hakkında mı
tartışıyorsunuz? Oysa Allah onlara hiçbir zaman saltanat indirmedi.
Artık gözetin, ben de sizinle birlikte gözetenlerdenim" dedi.
72. Bunun üzerine kendisini ve beraberindekileri, yalnız katımızdan bir
rahmet ile kurtardık, ayetlerimize yalan deyip iman etmeyenlerin kökünü
kestik.
73. Semud kavmine de kardeşleri Salih'i gönderdik. Salih onlara: "Ey
kavmim, Allah'a kulluk edin, ondan başka hiçbir ilahınız yoktur. İşte
size Rabbinizden açık bir mucize geldi. Bu size bir delil olmak üzere
Allah'ın dişi devesidir, bırakın Allah'ı toprağında otlasın, ona bir
fenalıkla dokunmayın; yoksa acı bir azaba uğrarsınız!" dedi.
74. Ve düşünün ki, O, sizi Ad kavminden sonra onların yerine getirdi;
sizi bu topraklarda yerleştirdi ovalarında köşkler kuruyor, dağlarında
evler yontuyorsunuz. Artık hep, Allah'ın nimetlerini anın yeryüzünü
bozgunculuk yaparak berbat etmeyin!" dedi.
75. Kavminin içinde kibirlerine yediremeyen cumhur cemaat =ileri
gelenler, hırpalanmakta olanlardan iman etmiş olanlara: "Siz, Salih'in
gerçekten Rabbi tarafından gönderilmiş olduğunu biliyor musunuz?"
dediler. Onlar: "Doğrusu biz, onun gönderildiği şeye inanıyoruz!"
dediler.
76. O kibirlerine yediremeyenler: "Doğrusu biz, sizin inandığınız şeye
inanmıyoruz!" dediler.
77. Derken o dişi deveyi tepelediler, ayaklarını keserek öldürdüler,
Rablerinin emrine baş kaldırdılar ve: "Hey Salih, sen gerçekten
peygamberlerden isen, bizi tehdit etmekte olduğun azabı getir de
görelim!" dediler.
78. Bunun üzerine kendilerini o şiddetli sarsıntı tutuverdi ve
yurtlarında çöküp kaldılar.
79. O, onlardan döndü ve: "Ey kavmim, ben size Rabbimin mesajını
tamamen ilettim ve öğüt verdim; ancak siz öğüt verenleri sevmezsiniz!"
dedi.
80. Lut'u da gönderdik. O, kavmine: "Sizden önce alemlerden hiçbirinin
yapmadığı hayasızlığı siz mi yapıyorsunuz?
81. Gerçekten siz, kadınları bırakıp şehvetle erkeklere mi
varıyorsunuz. Hayır, siz pek haddi aşan bir topluluksunuz!" dedi.
82. Kavminin cevabı ise: "Çıkarın şunları memleketinizden; çünkü onlar,
eteklerini çok temiz tutan insanlardır!" demelerinden başka birşey
değildi.
83. Biz de onu ve ailesini kurtardık; ancak karısı kalıp yere
geçenlerden oldu.
84. Onların üzerine bir azap yağmuru yağdırdık. İşte bak mücrimlerin
sonu nasıl oldu!
85. Medyen kavmine de kardeşleri Şuayb'ı gönderdik: "Ey kavmim Allah'a
kulluk edin, O'ndan başka hiçbir tanrınız yoktur. İşte size Rabbinizden
açık bir delil geldi; artık ölçeği ve teraziyi tam tutun, insanların
eşyasına haksızlık etmeyin, yeryüzünde, düzeni sağlandıktan sonra, yine
bozgunculuk etmeyin! Eğer bana inanırsanız bu söylediklerim sizin için
hayırlıdır.
76
86. Bir de öyle tehdit ederek her caddenin başına oturup da Allah'ın
yolundan O'na iman edenleri çevirmeyin ve yolun çarpıklığını arzu
etmeyin. Düşünün ki, siz azlıktınız, O, sizi çoğalttı ve bakın o
bozguncuların sonu ne oldu!
87. Eğer içinizden bir kısmı, benim gönderilmiş olduğum gerçeğe
inanmış, bir kısmı da inanmamışsa, Allah aramızda hükmünü verinceye
kadar sabredin. O, hüküm verenlerin en hayırlısıdır.
88. Kavminden büyüklenmek isteyen cumhur cemaat dediler ki: "Ey Şuayb,
mutlaka seni ve seninle birlikte iman edenleri memleketimizden
çıkaracağız, ya da muhakkak dinimize döneceksiniz." Dedi ki: "İstemesek
de mi?"
89. Doğrusu Allah bizi ondan kurtarmış iken sizin dininize dönecek
olursak bir yalan söyleyerek Allah'a iftira etmişiz demek olur. Ona
tekrar dönmemiz bizim için olacak şey değildir, meğer ki, Rabbimiz olan
Allah dilemiş olsun! Rabbimiz herşeyi ilmiyle kuşatmıştır. Biz Allah'a
güvenmişiz. Ey, bizim Rabbimiz, bizimle kavmimiz arasında hak ile
hükmet. Sen hükmedenlerin en hayırlısısın!"
90. Kavminden ileri gelen kafirler dediler ki: "Eğer Şuayb'a uyarsanız
andolsun ki, o takdirde mutlaka zarara düşersiniz."
91. Derken onları o dehşetli sarsıntı yakalayıverdi ve hemen
yurtlarında çökekaldılar.
92. Şuayb'ı yalanlayanlar sanki orada hiç safa sürmemiş gibi oldular.
Asıl zarara düşenler, Şuayb'ı yalanlayanlar olmuşlardı.
93. Şuayb onlardan öteye döndü ve: "Ey kavmim, Allah biliyor ki, size
Rabbimin mesajlarını ilettim, size öğüt de verdim; şimdi kafir kavme
nasıl acırım?" dedi.
94. Biz hangi ülkeye bir peygamber gönderdiysek önce halkını sıkıntı ve
darlıkla sıkmışızdır ki, yalvarıp yakarsınlar.
95. Sonra da kötülük yerine güzellik getirmişizdir. Nihayet çoğalmışlar
ve: "Doğrusu atalarımızın sıkıntılı halleri de neşeli zamanları da
olmuştu." demişlerdi. O zaman Biz de kendilerini . hatırlarından
geçmezken. ansızın tutmuş bastırıvermiştik.
96. Oysa o ülkelerin halkı iman edip Allah'tan korksaydılar, elbette
üzerlerine yerden ve gökten bereketler açardık. Fakat yalanladılar, biz
de kendilerini kazandıklarıyla yakalayıverdik.
97. Şimdi şu köy. kasaba halkı geceleyi uyurlarken, kendilerine
azabımızın baskın halinde gelmeyeceğinden emin miydiler?
98. Yine o köy. kasaba halkı, kuşluk vakti oynayıp eğlenirlerken
kendilerine azabımızın gelivermeyeceğinden emin miydiler?
99. Yoksa Allah'ın azabından emin mi oldular? Ancak, kendilerine yazık
eden topluluktan başkası Allah'ın azabından emin olmaz!
100. Eski sahiplerinden sonra bu toprağa varis olanlara hala şu gerçek
belli olmadı mı ki: Eğer dilemiş olsaydık onların da günahlarını
başlarına çarpardık! Kalplerinin üzerini mühürleriz de onlar gerçeği
işitmezler.
101. İşte o ülkeler . ki, sana bunların başlarına gelenlerden
bazılarını naklediyoruz. andolsun ki, onlara peygamberleri açık
deliller ile geldiler. Daha önce inkar etmeyi adet edindikleri için,
77
iman etmek istemediler. Allah kafirlerin kalplerini işte böyle
mühürler!
102. Çoğunda verdikleri söze bağlılık görmedik. Gerçek şu ki, onların
çoğunu yoldan çıkmış fasıklar gördük.
103. Sonra onların arkasından Musa'yı ayetlerimizle, Firavun ve
topluluğuna gönderdik. Tuttular o ayetlere karşı çıkarak zulmettiler.
Artık bir bak o bozguncuların sonu ne oldu?
104. Musa: "Ey Firavun, ben alemlerin Rabbi tarafından bir peygamberim.
105. Allah'a karşı birinci görevim, gerçekten başka birşey
söylememektir. Gerçekten ben size Rabbinizden apaçık bir delil ile
geldim. Artık İsrail oğullarını benimle beraber gönder." dedi.
106. Firavun: "Eğer bir delil ile geldinse, getir onu bakalım, doğru
söyleyenlerden isen!" dedi.
107. Bunun üzerine asasını bırakıverdi. Bir de ne görsün; koskoca bir
ejderha kesiliverdi.
108. Elini sıyırıp çıkardı, ne baksın; o seyredenlere ışık saçan
bembeyaz bir el!
109. Firavun'un kavminden ileri gelenler: "Şüphesiz bu çok bilgili bir
sihirbaz!
110. Sizi yerinizden çıkarmak istiyor. O halde ne emredersiniz?" dedi.
111. Onlar: "Onu ve kardeşini alıkoy, şehirlere de toplayıcılar gönder,
112. Usta sihirbazların hepsini sana getirsinler." dediler.
113. Bütün sihirbazlar Firavun'a geldiler: "Galip gelirsek elbette bize
mükafat var değil mi?" dediler.
114. "Evet, o zaman siz elbette gözdelerden olacaksınız." dedi.
115. Ey Musa, önce sen mi hünerini ortaya atacaksın, yoksa biz mi?"
dediler.
116. "Siz atın." dedi. Atacaklarını atınca halkın gözlerini büyülediler
ve onları dehşete düşürdüler. Kısacası büyük bir sihir gösterdiler.
117. Biz de Musa'ya: "Asanı bırakıver!" diye vahyettik. Bir de baktılar
ki, o onların bütün uydurduklarını yalayıp yutuyor!
118. Artık gerçek ortaya çıktı ve onların bütün yaptıkları hiçe gitti.
119. Artık orada yenilmişlerdi ve küçük düşmüşlerdi.
120. Sihirbazlar hep birden secdeye kapandılar.
121. "Alemlerin Rabbine,
122. Musa ve Harun'un Rabbine iman ettik." dediler.
123. Firavun: "Ben size izin vermeden O'na iman ettiniz öyle mi?
Muhakkak bu, yerli halkı şehirden çıkarmak için şehirde kurduğunuz bir
hiledir. Yakında anlarsınız.
124. Mutlaka sizin ellerinizi, ayaklarınızı çaprazlama
kestireceğim.Mutlaka hepinizi birden asacağım!"
125. Onlar: "Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz!
78
126. Senin bize kızman da sırf Rabbimizin ayetleri gelince onlara iman
etmemizden ötürü. Ey bizim Rabbimiz, üzerimize sabır yağdır ve canımızı
iman selametiyle al!" dediler.
127. Firavun kavminin yine ileri gelenleri: "Seni ve ilahlarını terk
etsinler de yeryüzünde fesat çıkarsınlar diye mi Musa'yı ve kavimini
serbest bırakacaksın?" dediler. O da: "Oğullarını öldürür, kadınlarını
sağ bırakırız. Yine tepelerinde kahrımızı yürütürüz." dedi.
128. Musa kavmine: "Allah'ın yardımını ve lütfunu isteyin ve acıya
tahammül edip dayanın. Şüphesiz yeryüzü Allah'ındır. O'na kullarından
dilediğini mirasçı kılar, mutlu son, Allah'tan korkanlarındır." dedi.
129. Kavmi de ona: "Sen bize gelmeden önce de, geldikten sonra da
işkenceye uğratıldık." dediler. O da: "Umulur ki, Rabbiniz hasımınızı
helak edip de sizi yeryüzünde halife kılacak ve sizin nasıl işler
yapacağınıza bakacaktır."
130. Gerçekten biz, Firavun'a bağlı onları senelerce kıtlık ve hasılat
eksikliği ile kıvrandırdık, gerektir ki, düşünüp ibret alsınlar!
131. Fakat kendilerine iyilik geldiği zaman: "İşte bu bizim
hakkımızdır." dediler. Başlarına bir kötülük gelirse Musa ile
yanındakilerin uğursuzluğuna verirlerdi. Uğursuzluk kuşları ise
Allah'ın yanındadır. Fakat çoğu bilmezlerdi.
132. Ve: "Sen bizi büyülemek için her ne mucize getirirsen getir, asla
sana inanacak değiliz." derlerdi.
133. Biz de kudretimizin ayrı yarı mucizeleri olmak üzere başlarına
tufan, çekirge, haşereler, kurbağalar ve kan gönderdik. Yine inat
ettiler ve çok suçlu bir toplum oldular.
134. Üzerlerine azap çöktüğü vakit dediler ki: "Ey Musa sana verdiği
söze dayanarak, bizim için Rabbine dua et! Eğer bu azabı bizden
sıyırırsan, andolsun ki, sana kesinlikle iman eder ve İsrail oğullarını
seninle birlikte muhakkak göndeririz."
135. Erişecekleri belirli bir süreye kadar azabı kendilerinden
sıyırdığımız zaman, derhal yeminlerini bozdular.
136. Biz de ayetlerimize yalan dedikleri ve onlara kulak asmadıkları
için kendilerinden intikam aldık da hepsini denizde boğduk.
137. Ve o hırpalanıp ezilmekte bulunan kavmi yeryüzünün, bereketlerle
donattığımız doğusuna, batısına mirasçı kıldık. Ve Rabbinin İsrail
oğullarına olan o güzel va'di, sabretmeleri sebebiyle tamamen tahakkuk
etti ve Firavun ile kavminin yapageldikleri sanat eserlerini ve
yükselttikleri binaları yere serdik.
138. 139. Ve İsrail oğullarına denizi atlattık. Derken, bir kavme
vardılar, toplanmış kendilerine mahsus bir takım putlara tapıyorlardı.
Dediler ki: "Ey Musa, bunların birçok ilahları olduğu gibi sen de bize
ilah yap!" Dedi ki: "Siz gerçekten cahillik ediyorsunuz. Çünkü o
gördüklerinizin içinde bulundukları din, yok olmaya mahkumdur ve bütün
yaptıkları batıldır!"
140. "Ben size Allah'tan başka bir ilah mı isterim? O, sizi bütün
alemlerin üstüne geçirdi!" dedi.
141. Hem düşünseniz ya, sizi Firavun'un adamlarından kurtardığımız
zaman, size işkencenin kötüsünü peyliyorlardı, oğullarınızı boyuna
79
öldürüyor, kadınlarınızı diri tutuyorlardı. Bunda sizin için Rabbiniz
tarafından büyük bir imtihan vardı.
142. Bir de Musa'ya geceye va'd verdik ve ona bir on gece daha ekledik
ve böylece Rabbinin tayin ettiği vakit tam kırk gece oldu. Musa kardeşi
Harun'a şöyle dedi: "Kavmim içinde benim yerime geç ve ıslaha çalış da
bozguncuların yoluna gitme!"
143. Musa tayin ettiğimiz özel vakitte gelip Rabbi O'na kelamiyle
iltifatta bulununca: "Ey Rabbim, göster bana kendini, Sana bakayım."
dedi. O da buyurdu ki: "Beni katiyyen göremezsin, ancak dağa bak, eğer
yerinde durursa demek beni görebileceksin" Derken Rabbi dağa tecelli
buyurunca onu un ufra (toz duman) ediverdi. Musa da baygın düştü.
Ayılınca: "Münezzehsin, Sana tevbe ile döndüm ve ben mü'minlerin
ilkiyim." dedi.
144. Allah buyurdu ki: "Ey Musa, haberin olsun, Ben, mesajlarımla ve
kelamımla seni o insanların üzerine seçtim. Şimdi şu sana verdiğimi al
ve şükrünü bilenlerden ol!"
145. Ve onun için levhalarda herşeyden yazdık; öğüt ve hükümlerin
ayrıntılarına dair herşeyi. Dedik ki: "Haydi bunları sıkı tut, kavmine
de emret, onları ne güzeliyle tutsunlar! İleride sizi o fasıkların
yurduna göndereceğim!"
146. Yeryüzünde haksızlıkla büyüklenenleri, ayetlerimden
uzaklaştıracağım. Bütün mucizeleri görseler de ona iman etmezler. Doğru
yolu görseler de onu yol tutmazlar. Eğer sapıklık yolunu görürlerse onu
yol edinirler. Çünkü onlar ayetlerimizi yalanlamayı adet edinmişler ve
onlardan gafil olagelmişlerdir.
147. Ayetlerimizi ve ahiretteki karşılaşmayı yalanlayanların bütün
işledikleri boşa gitmiştir. Herhalde çekecekleri sırf kendi
yaptıklarının cezasıdır.
148. Musa'nın arkasından kavmi tutmuş takılarından bir dana, böğüren
bir heykel edinmişlerdi. Onun kendilerine bir söz söylemediğini ve bir
yol göstermediği görmemişler miydi? Fakat onu tanrı edindiler ve
zalimdiler.
149. Ne zaman ki ellerine kırağı düşürüldü (şiddetli bir pişmanlığa
düştüler), gerçekten sapıtmış olduklarını görünce: "Andolsun ki,
Rabbimiz merhamet etmez ve bağışlamazsa muhakkak hüsranda kalanlardan
olacağız!" dediler.
150. Musa kızgın ve üzgün olarak kavmine döndüğü vakit: "Bana arkamdan
ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?"
dedi ve levhaları bırakıp kardeşinin başından tuttu ve kendine doğru
çekmeye başladı. Harun: "Anamın oğlu! İnan ki, bu adamlar beni
hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Sen de benimle düşmanları
sevindirecek bir harekette bulunma ve beni bu zalim kavimle bir tutma."
dedi.
151. Musa dedi: "Ey Rabbim beni ve kardeşimi bağışla ve bizi rahmetinin
içine koy; merhamet edenlerin en merhametlisisin Sen!"
152. Şüphesiz o danayı tanrı edinenlere Rablerinden bir gazap ve dünya
hayatında da bir zillet erişecektir. İşte iftira edenleri böyle
cezalandırırız.
80
153. O kötü amelleri işleyip de sonra arkasından tevbekar olup iman
edenler için hiç şüphe yok ki, Rabbin bundan sonra yine de af ve
merhamet edicidir.
154. Musa'nın öfkesi geçince levhaları aldı. Onlardaki yazıda sırf
Rablerinden korkanlar için bir hidayet ve rahmet vardı.
155. Bir de Musa tayin ettiğimiz vakitte huzurumuzda bulunmak üzere
kavminden yetmiş er seçmişti. Ne zaman ki bunları o sarsıntı yakaladı.
Musa dedi ki: "Rabbim, dileseydin bunları ve beni daha önce helak
ederdin. Şimdi bizi ,içimizdeki o beyinsizlerin yaptıkları yüzünden
helak mı edeceksin? O da sırf Senin imtihanın; Sen bununla dilediğini
sapıklığa bırakır, dilediğine hidayet kılarsın! Bizim velimiz Sensin;
artık bizi bağışla, bize merhamet eyle; bağışlayanların en hayırlısı
Sensin!
156. Ve bize bu dünyada da, ahirette de bir iyilik yaz! Biz gerçekten
tevbe edip sana yöneldik!" Buyurdu ki: "Azabıma, kimi dilersem onu
uğratırım; rahmetim ise herşeyi kapsamıştır. İleride onu özellikle,
kötülükten sakınanlara, zekatını verenlere ve ayetlerimize inananlara
yazacağım.
157. Onlar ki yanlarındaki Tevrat ve İncil'de yazılı bulacakları
elçiye, o okuyup yazma bilmeyen peygambere uyarlar. O, onlara iyilik
emreder ve onları kötülükten alıkoyar, temiz, hoş şeyleri kendileri
için helal, murdar şeyleri üzerlerine haram kılar, sırtlarından ağır
yüklerini, üzerlerindeki bağları ve zincirleri indirir atar. İşte o
zaman ona iman eden, ona tam saygı gösteren, ona yardımcı olan ve onun
peygamberliği ile brlikte indirilen nuru izleyen kimseler; işte o asıl
maksada ulaşan kurtulmuşlar, onlardır.
158. De ki: "Ey insanlar, biliniz ki, ben sizin hepinize Allah'ın
gönderdiği peygamberiyim. O Allah ki bütün göklerin ve yerin mülkü
O'nundur. O'ndan başka tanrı yoktur. Hem diriltir, hem de öldürür. Onun
için gelin Allah'a ve peygamberine iman edin. Allah'a ve Allah'ın bütün
kelamlarına inanan o okuyup yazması olmayan peygambere de. Uyun ona ki,
kurtuluşa erebilesiniz.
159. Evet! Musa'nın kavminden bir topluluk vardır ki, doğruya
yöneltirler ve onunla hükmedip adalet gösterirler.
160. Bununla beraber Biz onları oniki kabileye, o kadar ümmete ayırdık
ve Musa'ya . kavmi kendisinden su istediği vakit. şöyle vahyettik:
"Vur asan ile taşa!" O zaman ondan on iki pınar akmaya başladı. Halkın
her kesimi kendi su alacağı yeri belirledi. Bulutu da üzerlerine
gölgelik çektik, kendilerine kudret helvası ile bıdırcın indirdik ve:
"Size rızık olarak verdiğimiz nimetlerin temizlerinden yiyin!" dedik.
Bununla beraber onlar zulmu Bize yapmadılar, ancak kendi nefislerine
zulmediyorlardı.
161. Ve o vakit onlara denilmişti ki: "Şu şehre yerleşin ve orada
dilediğiniz yerde yiyin, "Bağışla bizi!" deyin ve secde ederek kapıya
girin ki size suçlarınızı bağışlayalım, iyilere ileride daha fazlasını
vereceğiz."
162. Derken içlerinden zulmedenler, sözü değiştirdiler, kendilerine
söylenenden başka bir şekle soktular; zulmu adet haline getirmeleri
sebebiyle, Biz de üzerlerine gökten azap salıverdik.
163. Onlara, o denizin bir iskelesi olan o şehrin başına gelenleri sor!
O vakit cumartesi yasağına riayet etmiyorlardı. Cumartesi tatili
81
yaptıkları gün balıklar, yanlarına akın akın geliyorlardı. Cumartesi
tatili yapmayacakları gü ise gelmiyorlardı. İşte Biz onları günah
işlemeleri sebebiyle böyle sınava çekiyorduk!
164. Ve içlerinden bir topluluk: "Ne diye Allah'ı helak edeceği veya
çetin bir azapla cezalandıracağı bir kavme nasihat veriyorsunuz?"
dediği vakit onlar dediler ki: "Rabbiniz tarafından mazur sayılmamız
için, bir de bakarsınız belki Allah'tan korkar sakınırlar diye."
165. Kendilerine yapılan nasihatları unuttukları vakit, o kötülükten
alıkoyanları kurtarıp zulmedenleri de yaptıkları kötülükler sebebiyle
şiddetli bir azaba uğrattık.
166. Artık o yasaklandıkları şeylerden dolayı kızıp haddi aşmaya
başladıkları zaman Biz de onlara: "Aşağılık maymun olun keratalar!"
dedik.
167. Ve o zaman Rabbin şu ahdi ilan edip buyurdu ki: "Mutlaka kıyamet
gününe kadar onlara hep o kötü azabı peyleyecek kimseleri gönderecek!"
Şüphesiz ki Rabbin cezayı çok çabuk veren, yine şüphesiz ki O, çok
bağışlayan, merhamet edendir.
168. Ve onları yeryüzünde birçok milletlere parçaladık. İçlerinde iyi
olanları da vardı, iyinin altında olanları da. Onları bazan nimet,
bazan da musibet ile imtihan ettik ki, döneler.
169. Derken, arkalarından Kitab'ı (Tevrat'ı) miras alan bozuk bir nesil
bunların yerine geçti. Onlar şu alçak dünya malını alırlar, bir de:
"Biz nasıl olsa bağışlanacağız!" derler. Karşı taraftan da kendilerine
öyle birşey gelse, onu da alırlar. Allah'a karşı yalnız hakkı
söyleyeceklerine dair kendilerinden Kitapta söz alınmamış mıydı? Ve
onun içindekileri durmadan okumadılar mı? Halbuki ahiret yurdu
Allah'tan korkanlar için daha hayırlıdır; hala akıllanmayacak mısınız?
170. Kitab'a sarılan ve namazı kılan o ıslahatçı kimselerin mükafatını
Biz hiçbir zaman zayi etmeyiz!
171. Hani bir zamanlar Biz o dağı bir gölgelik gibi tepelerine
çekmiştik de üzerlerine düşüyor zannetikleri bir sırada demiştik ki:
"Size verdiğimiz Kitabı sıkıca tutun ve içindekini hatırınızdan
çıkarmayın, umulur ki korunursunuz!"
172. Hem Rabbin Ademoğullarının bellerinden zürriyetlerini alıp onları
nefislerine karşı şahit tutarak: "Rabbiniz değil miyim?" diye şahit
gösterdiği zaman "Evet Rabbimizsin, şahidiz !" dediler. Kıyamet günü
"Bizim bundan haberimiz yoktu!" demeyesiniz,
173. Yahut, "Ancak, atalarımız şirk koştular, biz ise onlardan sonra
gelen bir nesil idik; şimdi o batılı tesis edenlerin yaptıklarıyla bizi
helak mı edeceksiniz?" demeyesiniz diye.
174. İşte ayetleri böyle ayrıntılı olarak açıklıyoruz, olur ki
dönerler.
175. Onlara o herifin kıssasını da anlat ki, ona ayetlerimizi
vermiştik, ama o, onlardan sıyrılıp çıktı, derken onu, şeytan arkasına
taktı da yolunu şaşırmışlardan oldu.
176. Eğer dileseydik Biz onu ayetlerle yükseltirdik, fakat o, yere
alçaklığa saplandı ve hevasının ardına düştü. Artık onun hali, o
köpeğin haline benzer ki, üzerine varsan dilini sarkıtıp solur! İşte
böyledir ayetlerimizi inkar eden o kimselerin durumu; kıssayı
kendilerine bir naklet, belki biraz düşünürler.
82
177. Ne kötü misaldir ayetlerimizi yalanlayan ve sırf kendilerine
zulmeden o kavmin durumu!
178. Allah kime hidayet ederse, o doğru yolu bulur; kimi de saptırırsa,
hüsrana düşenler de işte onlardır.
179. Andolsun ki, cin ve insanlardan bir çoğunu cehennem için yarattık.
Onların kalpleri vardır, onunla gerçeği anlamazlar, gözleri vardır,
onlarla görmezler; kulakları vardır ama onlarla işitmezler. İşte bunlar
hayvan gibidirler, hatta daha şaşkındırlar. İşte o gafiller ancak
bunlardır.
180. Oysa en güzel isimler Allah'ındır. Onun için siz O'nu onlarla
çağırın ve O'nun isimlerinde sapıklık eden mülhidleri bırakın. Yarın
onlar yaptıklarının cezasını çekeceklerdir.
181. Yine bizim yarattıklarımızdan öyle bir topluluk vardır ki, hakka
rehberlik ederler ve onunla adaleti yerine getirirler.
182. Ayetlerimizi yalanlamakta olanları ise, bilemeyecekleri yönlerden
yavaş yavaş yuvarlayacağız.
183. Ve Ben onlara mühlet de veririm, çünkü benim kahrım çok çetindir.
184. Bunlar hiç düşünmediler mi ki, kendilerine söz söyleyen zatta
cinnetten bir eser yoktur. O, ancak ilerideki tehlikeyi açık bir
şekilde haber veren bir uyarıcıdır.
185. Bunlar göklerin, yerin ve Allah'ın yarattığı her hangi birşeyin
tedbir ve tasarrufu hakkında hiçbir fikir yürütemediler mi? Ve bir de
şu ecellerinin yaklaşmış olması ihtimalini hiç düşünmediler mi? O halde
buna inanmadıktan sonra hangi söze inanırlar.
186. Allah kimi saptırırsa, artık onu yola gerirecek bir kimse yoktur.
O, onları bırakır taşkınlıkları içinde, körü körüne yuvarlanıp
giderler.
187. "Ne zaman demir atacak?" diye sana kıyametten soruyorlar. De ki:
"Onun bilgisi yalnız Rabbimin katındadır. Onu vakti vaktine meydana
getirecek O'dur! O öyle ağır bir meseledir ki, bütün göklerde ve yerde
ona dayanacak bir kimse yoktur. O size ancak ansızın gelecektir." Sanki
sen onun hakkında bilgi edinip haberdar olmuşsun gibi senden
soruyorlar. De ki: "Onun bilgisi ancak Allah katındadır. Fakat
insanların çoğu bilmezler."
188. De ki: "Ben kendi kendime Allah'ı dilediğinden başka herhangi bir
yarar ya da zarar sağlamaya malik değilim. Eğer ben bütün gaybı
bilseydim, daha çok hayır yapardım ve kötülük denilen şey yanıma
uğramazdı. Ben ancak iman edecek bir kavmi uyarmak ve müjdelemek için
görevli bir peygamberim."
189. O, o zattır ki sizi bir tek nefisten yarattı, eşini de ondan
yarattı ki gönlü buna ısınsın. Onun için eşine yaklaşınca o hafif bir
yükle hamile kaldı, bir müddet böyle geçti, derken yükü ağırlaştı. O
vakit ikisi birden kendilerini yetiştiren Allah'a şöyle dua ettiler:
"Bize salih yaraşıklı bir çocuk ihsan edersen, yemin ederiz ki,
kesinlikle şükreden kullarından oluruz!"
190. Fakat Allah kendilerine yaraşıklı bir çocuk verince, tuttular O'na
kendilerine vergisi üzerine bir takım ortaklar koşmaya başladılar.
Allah ise onların koştukları şirkten yücedir.
83
191. O'na, hiçbir şey yaratamayan ve kendileri yaratılıp durmakta olan
yaratıkları mı ortak koşuyorlar?
192. Halbuki onlar, onların imdadına yetişmezler, hatta kendilerini
bile kurtaramazlar.
193. Eğer siz onları doğru yola çağıracak olsanız, size uymazlar;
onları ha çağırmışsınız, ha susmuşsunuz, aleyhinizde sizin için
aynıdır.
194. Çünkü Allah'tan başka taptıklarınızın hepsi sizin gibi kullardır.
Eğer davanızda doğru iseniz haydi, onları çağırın da size cevap
versinler!
195. Onları yürüyecek ayakları veya tutacak elleri yahut görecek
gözleri ya da işitecek kulakları mı var? De ki: "Haydi çağırın ortak
koştuklarınızı, sonra bana istediğiniz tuzağı kurun, elinizden gelirse
bana bir an bile göz açtırmayın!
196. Zira benim koruyucum o Kitab'ı indiren Allah'tır. Ve O, hep salih
kullarına sahip çıkar.
197. Sizin O'ndan başka taptıklarınız ise, ne size yardım edebilir, ne
de kendilerine yardımları dokunur!"
198. Siz onları doğru yolu göstermeye çağıracak olsanız işitmezler.
Onların sana baktıklarını görürsün, ama görmezler.
199. Sen af yolunu tut, iyilikle emret ve kendilerini bilmezlerden yüz
çevir!
200. Her ne zaman şeytandan bir gıdık seni gıdıklayacak olursa =şeytan
san bir fit verirse, hemen Allah'a sığın! O, şüphesiz işiten ve
bilendir.
201. Allah'tan korkanlar, kendilerine şeytandan bir vesvese geldiği
zaman, durup düşünürler ve derhal gerçeği görmeye başlarlar.
202. Şeytanların kardeşleri ise, bunları sapıklığa sürüklerler, sonra
da yakalarını bırakmazlar.
203. Sen onlara bir ayet getirmediğin zaman "Derleyip toplasaydın ya!"
derler. De ki: "Ben ancak Rabbimden bana ne vahyolunuyorsa ona uyarım!
Bütünüyle bu Kur'an Rabbinizden gelen kalp gözlerinizi açacak
delillerdir. İman edecek bir kavim için hidayet ve rahmettir.
204. Kur'an okunduğu zaman, hemen onu dinleyin ve susun! Umulur ki,
rahmete erdirilirsiniz!
205. Sabah ve akşamları içinden yalvararak, gizlice ve kendin işitecek
kadar bir sesle Rabbini zikret de gafillerden olma!
206. Zira Rabbinin yanında olanlar, O'na ibadet etmekten asla
kibirlenmezler. Hep O'nu tespih ederler ve yalnız O'na secde ederler!
SURA 8. ENFAL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Sana ganimetlerin taksiminden soruyorlar. De ki: "Ganimetlerin
taksimi Allah'a ve Resulüne aittir. Onun için siz gerçekten iman
etmişseniz, Allah'tan korkun, birbirinizle aranızı düzeltin, Allah ve
Resulüne itaat edin!
84
2. Gerçek mü'minler ancak o mü'minlerdir ki, Allah anıldığı zaman
kalpleri ürperir; karşılarında ayetleri okunduğu zaman, imanlarını
artırır ve Rablerine tevekkül ederler.
3. O kimseler ki, namazı dürüst kılarlar ve kendilerini
rızıklandırdığımız şeylerden başkalarına dağıtırlar.
4. İşte gerçek mü'minler onlardır! Onlara Rablerinin katında dereceler
vardır, mağfiret ve güzel rızık vardır!
5. Nitekim Rabbin seni hak uğruna savaşmak için evinden çıkardı. Oysa
mü'minlerden bir kısmı ise istemiyorlardı.
6. Gerçek ortaya çıkmışken hakta seninle münakaşa ediyorlardı. Sanki
göre göre ölüme sevk olunuyorlardı.
7. Ve o zaman Allah, size iki topluluktan birini va'd ediyordu ki,
sizin olsun! Siz ise arzu ediyordunuz ki güçsüz olan sizin olsun! Oysa
Allah sözleriyle gerçeği ortaya çıkarmak ve kafirlerin arkasını kesmek
istiyordu.
8. Ki hakkı, hak olarak tanıtsın ve batılı ortadan kaldırsın; varsın
suçlular istemesinler!
9. O zaman siz Rabbinizden yardım istiyordunuz da size: "İşte Ben
birbiri ardınca bin melekle yardım ediyorum!" diye duanızı kabul
buyurmuştu.
10. Ve bunu Allah size sırf bir müjde olsun ve bununla kalpleriniz
yatışsın diye yapmıştı. Yoksa zafer Allah'ın kendindedir. Gerçekten
Allah, azizdir, hikmet sahibidir.
11. O zaman size . tarafından bir güven olmak üzere. bir uyku
sardırıyordu ve üzerinize gökten su indiriyordu ki, bununla sizi
temizlesin, şeytanın murdarlığını sizden gidersin, kalplerinize güç
versin ve bununla ayaklarınızı sağlamlaştırsın! Allah
12. O anda Rabbin meleklere şu vahyi veriyordu: "Ben sizinle beraberim.
Haydi imanı sağlamlaştırın! Kafirlerin yüreklerine dehşet bırakacağım,
hemen boyunlarının üstüne vurun, vurun onların parmaklarına!"
13. Çünkü onlar Allah ve peygamberine karşı geldiler. Kim Allah'a ve
peygamberine karşı gelirse, bilsin ki Allah'ın azabı şiddetlidir.
14. İşte bunu gördünüz ya, şimdi onu tadın; kafirlere bir de cehennem
azabı vardır!
15. Ey iman edenler! Toplu olarak kafirlerle karşılaştığınız zaman,
artık onlara arkalarınızı dönmeyin (kaçmayın)!
16. Her kim böyle bir günde onlara . dönüp çarpışmak için pırlanmak
(kaçar gibi yapmak) veya diğer safta mevzilenmek halleri hariç.
arkasını dönerse, muhakkak Allah'tan bir gazaba uğramış olur. Ve
varacağı yer cehennemdir, o ise ne kötü akibettir!
17. Sonra onları siz öldürmediniz, fakat onları Allah öldürdü; attığın
zaman da sen atmadın, lakin Allah attı. Bu da mü'minlere güzel bir
imtihan geçirtmek içindi. Gerçekten Allah işitendir, bilendir!
18. Bunu gördünüz, bir de Allah'ın kafirlerin tuzağını zayıf düşürmesi
var!
19. Fetih istiyorsanız (ey kafirler), işte size fetih; eğer
vazgeçerseniz, hakkınızda daha hayırlı olur. Eğer döner yine
85
başlarsanız, Biz de başlarız. O vakit askerleriniz çok da olsa, size
zerre kadar fayda vermez, çünkü Allah mü'minlerle beraberdir.
20. Ey iman edenler, Allah'a ve Resulüne itaat edin. İşitip durduğunuz
halde ondan yan bükmeyin!
21. Ve işitmedikleri halde "İşittik!" diyenler gibi olmayın!
22. Çünkü yeryüzünde debelenenlerin Allah katında en kötüsü, gerçeği
akıllarına koymayan o sağır ve dilsizlerdir.
23. Allah onlarda bir hayır görseydi, elbette (gerçeği) kulaklarına
sokardı. Ve bu durumlarında kulaklarına soksaydı, yine de aldırmazlar,
döner giderlerdi.
24. Ey iman edenler, sizi kendinize hayat verecek şeylere davet ettiği
zaman Peygamberi ile Allah'a icabet edin! Ve bilin ki, Allah gerçekten
kişi ile onun kalbi arasını gerer ve siz, kesinlikle O'nun huzurunda
toplanacaksınız!
25. Ve öyle bir fitneden sakının ki, içinizden yalnız zulmedenlere
dokunmakla kalmaz. Ve bilin ki, Allah'ın azabı şiddetlidir.
26. Ve düşünün ki, siz bir vakit yeryüzünde hırpalanıp duran bir
azlıktınız, insanların sizi çarpıvereceğinden korkardınız. Öyle iken O
sizi barındırdı, O sizi yardımıyla destekledi, O size temiz rızıklar
verdi ki şükredesiniz!
27. Ey iman edenler, Allah ve Resulüne hiyanet etmeyin ki, bile bile
kendi emanetlerinize hiyanet etmiş olmayasınız.
28. Ve iyi bilin ki, mallarınız ve çocuklarınız bir imtihandan
ibarettir. Allah yanında ise büyük mükafatlar vardır.
29. Ey iman edenler, Allah'a sığınıp korunursanız, O size iyiyi kötüden
ayırt eden bir ölçü verir ve yaptığınız günahları örter, sizin için
bağışlar. Allah büyük bir lütuf sahibidir.
30. Hani bir zaman da o kafirler, seni tutup bağlamaları veya
öldürmeleri ya da sürüp çıkarmaları için, sana tuzak kuruyorlardı;
onlar tuzak kurarlarken Allah da karşılığını kuruyordu. Öyle ya Allah
tuzakların hayırlısını kurar.
31. Ve onlara ayetlerimiz okunacağı zaman: "Artık işittik, dilesek
bunun gibisini biz de söyleriz; bu eskilerin masallarından başka birşey
değil!" diyorlardı.
32. Bir zaman da onlar: "Ey Allah, eğer senin tarafından gelmiş bir hak
kitap ise, durma üzerimize gökten taşlar yağdır veya bize daha acı bir
azap ver!" demişlerdi.
33. Halbuki sen içlerinde iken Allah, onlara azap edecek değildi.
İstiğfar ederlerken de Allah onlara azap edecek değildir.
34. Şimdi ise Allah'ın kendilerine azap etmemesi için neleri var ki?
Mü'minleri Mescid. i Haram'dan alıkoyuyorlar, oysa onun hizmetine ehil
de değiller; onun hizmetine ehil olanlar ancak Allah'tan korkup
kötülüklerden sakınanlardır, lakin çokları bilmezler!
35. Kabe'nin huzurunda namazları ise ıslık çalıp el çırpmaktan başka
birşey değil! O halde küfrü küfranınızdan (inkar ve nankörlüğünüzden)
dolayı tadın azabı!
36. Şüphesiz ki Allah yolundan alıkoymak için mallarını harcayanlar,
onu yine harcayacaklar, sonra bu kendilerine yürek acısı olacak,
86
nihayet mağlup olacaklar. Küfürlerinde ısrar edenler toplanıp cehenneme
sürülecekler.
37. Ki, Allah pisi temizden ayırsın ve pis olanı üst üste koyup hepsini
bir yığın haline getirsin ve topunu cehenneme koysun! İşte bunlar, o
hüsran içinde kalanlar!
38. O inkar edenlere de ki: "Eğer vazgeçerlerse geçmişteki günahları
bağışlanır; yok yine isyana dönerlerse kendilerinden önceki ümmetlere
uygulanan ilahi kanun geçmişti, artık onu beklesinler!
39. Siz de, ortalıkta hiçbir fitne kalmayıp din tamamıyla Allah'ın dini
oluncaya kadar onlarla cihad edin! Eğer vazgeçerlerse muhakkak ki Allah
yaptıklarını görür.
40. Yok vazgeçmezlerse, artık bilin ki, Allah sizin dostunuzdur! O,
negüzel dost, ne güzel yardımcıdır!
41. Şunu da bilin ki, eğer Allah'a ve hak ile batılın ayrıldığı gün,
iki ordunun çarpıştığı gün kulumuza indirdiklerimize iman etmiş iseniz,
ganimet olarak aldığınız herhangi birşeyin beşte biri Allah'ındır,
peygambere, yakınlarına, yetimlere, yoksullara ve yolda kalmışlara
aittir.
42. O vakit siz vadinin beri yamacında , onlar öte yamacında,
süvarileri de sizden tam aşağıda bulunuyordu. Şayet onlarla önceden
sözleşmiş olsaydınız, kesinlikle buluşma vaktinde görüş ayrılığına
düşerdiniz; fakat Allah, yapılması gereken bir işi yerine getirmek için
yok olacak olan açık delil ile yok olsun, yaşayacak olan da açık delil
ile yaşasın diye, böyle yaptı. Çünkü Allah herşeyi işiten, herşeyi
bilendir.
43. Hani Allah, sana rüyandan onları az gösteriyordu; eğer sana onları
açık gösterseydi, korkacak ve kumanda da tartışacaktınız. Fakat Allah,
selamete bağladı; çünkü O, bütün sinelerin özünü bilir.
44. Hani karşılıştığınızda Allah, o yapılması gereken işi yerine
getirmek için onları sizin gözlerinizde azaltıyor, sizi de onların
gözlerinde azaltıyordu. Öyle ya, bütün işler yalnız Allah'a
döndürülecektir.
45. Ey iman edenler, bir düşman kümesi ile karşılaştığınız zaman sebat
edin ve Allah'ı çok anın ki, kurtuluşa eresiniz.
46. Allah'a ve peygamberlerine itaat edin, birbirinizle çekişmeyin;
sonra içinize korku düşer ve devletiniz elden geçer. Bir de sabırlı
olun, çünkü Allah sabredenlerle beraberdir.
47. Saknı yurtlarından çalım satarak, insanlara gösteriş yaparak
çıkanlar ve Allah yolundan alıkoyanlar gibi olmayın. Oysa Allah bütün
yaptıklarını çember içine almıştı.
48. O vakit şeytan kendilerine yaptıklarını güzel göstermiş ve: "Bugün
insanlardan size galip gelecek yok ben de sizi destekliyorum." demişti.
Fakat iki ordu karşılışınca ardına dönüverdi ve: "Ben kesinlikle sizden
uzağım, sizin göremeyeceğiniz şeyleri görüyorum ve ben Allah'tan
korkarım. Öyle ya, Allah'ın cezalandırması çok şiddetlidir." dedi.
49. O sırada münafıklar ve kalplerinde bir hastalık bulunanlar:
"Şunları dinleri aldattı." diyorlardı. Oysa, her kim Allah'a dayanırsa,
bilsin ki, Allah, üstündür, hikmet sahibidir.
87
50. Bir de meleklerin, kafirlerin canlarını alırken yüzlerine ve
arkalarına vura vura: "Tadın bakalım yangın azabını!" dediklerini
görmeliydin!
51. Bu, sizin kendi ellerinizle önceden yaptıklarınızın karşılığı ve
Allah'ın kullarına haksızlık etmemesindendir.
52. Tıpkı Firavun hanedanı ve öncekilerin gidişi gibi Allah'ın
ayetlerini tanımadılar da Allah onları günahları ile tutup alıverdi;
çünkü Allah çok güçlüdür, cezalandırması pek çetindir.
53. Bunun nedeni şudur: Allah, bir kez bir kavme verdiği bir nimeti,
onlar kendilerindeki bu nimete erme sebebini değiştirmedikçe
değiştirecek değildir ve Allah, işiten ve bilendir.
54. Tıpkı Firavun hanedanı ve onlardan öncekilerin gidişi gibi. Onlar,
Rablerinin ayetlerine yalan dediler, Biz de kendilerini günahları
yüzünden helak ettik ve Firavun hanedanını suda boğduk. Onların hepsi
zalim kimselerdi.
55. Bütün debelenenlerin Allah katında en kötüsü küfretmiş olup imana
gelmeyenlerdir.
56. Onlar, kendileriyle anlaşma yaptığın halde her defasında
antlaşmalarını bozar ve hiç çekinmezler.
57. Onun için onları ne zaman savaşta yakalarsan kendileri ile
arkalarındakilerini ürküt; belki ibret alırlar.
58. Eğer bir kavmin hiyanetinden endişe edersen, hemen doğrudan doğruya
antlaşmayı bozduğunu kendilerine bildir; çünkü Allah hainleri sevmez.
59. Ve sakın küfredenler ileri gidip kurtulduklarını sanmasınlar, çünkü
onlar aciz bırakamazlar.
60. Sizler de onlara karşı gücünüzün yettiği her çeşit kuvvetten savaş
için beslenen atlardan hazırlayın; onunla hem Allah'ın düşmanı hem
sizin düşmanınızı, hem de sizin bilmediğinizi fakat Allah'ın bildiği
diğer düşmanlarınızı korkutursunuz. Allah yolunda her ne harcarsanız
mükafatı size tamamen ödenir ve hiç zarara uğramazsınız.
61. Eğer onlar barışa yanaşırlarsa sen de ona yanaş ve Allah'a dayan;
çünkü işiten, bilen ancak O'dur.
62. Eğer sana hile yapmak isterlerse, sana Allah yeter. O'dur seni
yardımı ile ve inananlarla destekleyen.
63. Ve onların gönüllerini uzlaştıran da. Yoksa yeryüzünde ne varsa
hepsini harcasaydın yine de onların kalplerini birleştiremezdin. Ancak
Allah, onların arasında birleşmeyi sağladı; çünkü O, güçlüdür, hikmet
sahibidir.
64. Ey peygamber, Allah, sana ve arkandan gelen mü'minlere yeter!
65. Ey peygamber, mü'minleri cihada teşvik et! Eğer sizden sabreden
yirmi kişi olursa ikiyüz kişinin üstesinden gelir ve eğer sizden yüz
kişi olursa o küfredenlerden binini alteder. Çünkü onlar, gerçeği
kavrayamayan anlayışsız bir topluluktur.
66. Şimdi Allah sizin yükünüzü hafifletti ve sizde bir zaaf bulunduğunu
bildi. Şimdi sizden sabredecek yüz kişi olursa, ikiyüz kişiyi alteder.
Sizden bin kişi olursa, Allah'ın izniyle ikibin kişiye üstün gelir.
Allah sabredenlerle beraberdir.
88
67. Hiçbir peygamberin, yeryüzünde ağır basmadıkça (kafirlere karşı
ezici bir üstünlük sağlamadıkça), esirlerinin olması doğru değildir.
Siz dünya varlığını istiyorsunuz, Allah ise ahireti kazanmanızı
istiyor. Allah, güçlüdür, hikmet sahibidir.
68. Eğer Allah tarafından bir yazı gelmiş olmasaydı, aldığınız fidyeden
dolayı kesinlikle size büyük bir azap dokunurdu.
69. Artık elde ettiğiniz ganimetten helal ve hoş olarak yiyin ve
Allah'tan korkun! Çünkü Allah, bağışlayan, çok merhamet edendir.
70. Ey peygamber, elinizdeki esirlere de ki: "Eğer Allah, sizin
kalplerinizde bir hayır olduğunu bilirse, size, sizden alınandan daha
hayırlısını verir ve günahlarınızı bağışlar. Allah, bağışlayan ve
merhamet edendir.
71. Eğer sana hiyanet etmek isterlerse, unutmasınlar ki, bundan önce
Allah'a hiyanet ettiler de kahredilmelerine imkan verdi. Allah, herşeyi
bilendir, hikmet sahibidir.
72. İman edip yurtlarından göç eden ve mallarıyla canlarıyla Allah
yolunda savaşanlar ile onları barındıranlar ve yardıma koşanlar,
birbirlerinin dostudurlar. İman edip de hicret etmeyenler hicret
edinceye kadar sizin için onlara velayet namına birşey yoktur. Bununla
beraber sizden dine ait bir konuda yardım isterlerse, aranızda antlaşma
bulunan bir topluluk aleyhinde olmamak şartıyla, yardım etmek de
üzerinize borçtur. Allah, yaptıklarınızı görüp gözetir.
73. Kafirler de birbirlerinin dostlarıdırlar. Böyle yapmazsanız,
yeryüzünde bir fitne ve büyük bir fesat olur.
74. İman edip hicret eden ve Allah yolunda cihada gidenlerle onları
barındırıp yardıma koşanlar, işte onlardır gerçek mü'minler. Onlara bi
bağışlama ve bol rızık vardır.
75. Sonradan iman edip hicret eden ve sizinle birlikte cihad edenler de
sizdendir. Akrabalar ise, Allah'ın kitabına göre birbirlerine daha
yakındırlar. Şüphe yok ki, Allah herşeyi bilir.
SURA 9. TEVBE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Bu, Allah ve Peygamberinden, antlaşma yaptığınız müşriklere bir
ültimatomdur.
2. Bundan böyle yeryüzünde dört ay istediğiniz gibi dolaşın; şunu da
bilin ki, siz Allah'ı aciz bırakacak değilsiniz ve Allah, herhalde
kafirleri rezil edecek!
3. Bir de Allah ve Peygamberinden Hacc. ı Ekber gününde insanlara bir
bildirdir ki, Allah da Peygamberi de müşriklerden kesinlikle uzaktır.
Hemen tevbe ederseniz, hakkınızda hayırlı olur. Eğer aldırmazsanız,
bilin ki, Allah'ı aciz bırakacak değilsiniz. Allah'ı ve Peygamberi
tanımayanlara acı bir azabı müjdele!
4. Ancak antlaşma yaptığınız müşriklerden daha sonra antlaşmalarında
hiçbir eksiklik yapmamış ve aleyhinizde hiçbir kimseye arka çıkmamış
olanlar başka. Bunlarla yaptığınız antlaşmayı süresine kadar tamamen
yerine getirin. Allah, her halde sakınanları sever.
5. O haram aylar çıkınca artık müşrikleri nerede bulursanız öldürün,
onları yakalayıp hapsedin ve bütün geçit başlarını tutun! Eğer tevbe
89
edip namaz kılar ve zekatı verirlerse, onları serbest bırakın; çünkü
Allah bağışlayan ve merhamet edendir.
6. Ve eğer müşriklerden biri senden aman dileyerek yakınına gelmek
isterse, Allah'ın kelamını dinleyebilmesi için ona aman ver, sonra onu
güven duyacağı yere kadar gönder; çünkü onlar gerçeği bilmez bir
toplulukturlar.
7. Müşriklerin, Allah katında peygamber yanında bir antlaşması nasıl
olabilir? Ancak Mescid. i Haram'ın yanında antlaşma yaptıklarınız
başka. Onlar size dürüstçe davrandıkça siz de onlara dürüst davranın.
Şüphe yok ki, Allah hiyanetten sakınanları elbette sever.
8. Nasıl olabilir ki, böyle bir antlaşma; eğer size karşı bir zafer
kazansalar ne hakkınızı gözetirler, ne de antlaşmaya riayet ederler ve
ağızlarıyla sizi hoşnut etmeye çalışırşar, kalpleri ise direnir durur.
Zaten çoğu insanlıktan çıkmış günahkarlardır.
9. Allah'ın ayetlerini az bir değer karşılığında sattılar ve Allah
yolundan alıkoydular. Gerçekten bunlar, ne kötü şeyler yapmaktalar!
10. Bir mü'min hakkında ne bir ant, ne de hak gözetirler, onlar, öyle
mütecavizlerdir.
11. Eğer tevbe edip namazı kılar, zekatı verirlerse din kardeşiniz
olurlar. Bilecek bir topluluk için Biz ayetlerimizi daha çok açıklarız.
12. Ve eğer antlaşma yaptıktan sonra yeminlerini bozar ve dininize
saldırıya kalkarlarsa, o küfür öncülerini hemen öldürün. Çünkü onların
yeminleri yoktur, belki vazgeçerler.
13. Yeminlerini bozup peygamberi yurdundan çıkarmayı tasarlayan bir
toplulukla savaşmaz mısınız? Hem de ilk önce onlar size saldırmaya
başlamışken; yoksa onlardan korkuyor musunuz? Eğer mü'minseniz, daha
önce Allah'tan korkmalısınız!
14. Onlarla savaşın ki, Allah onları sizin elinizle cezalandırsın,
rezil etsin onları, yardımıyla sizi onlara karşı zafere erdirsin,
mü'min bir topluluğun yüreklerine su serpsin,
15. Kalplerindeki kini gidersin. Bir de Allah, dilediğine tevbe de
nasip eder. Allah herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
16. Yoksa siz, kendi halinize bırakılacağınızı, içinizden savaşanları
ve Allah'tan, Peygamberinden ve mü'minlerden başka sokulacak bir locaya
tutunmayanları Allah'ın hiç de bilip görmeyeceğini mi sandınız? Oysa
Allah, bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
17. Müşrik vicdanlarına karşı kendi küfürlerine kendileri şahitlik edip
dururken, Allah'ın mescitlerini imar etmeleri düşünülemez. Onların
hayır namına bütün yaptıkları boşa gitmiştir ve onlar sonsuza dek ateş
içinde kalacaklardır.
18. Allah'ın mescitlerini ancak Allah'a ve ahiret gününe inanan, namaza
devam eden, zekatı veren ve Allah'tan başkasından korkmayan kimseler
imar eder. İşte bunların başarıya ermişlerden olmaları umulur.
19. Yoksa siz, hacılara su temin etmeyi ve Mescid. i Haram'da
umreciliği, Allah'a ve ahiret gününe inanıp da Allah yolunda cihad
edenin işi gibi mi tuttunuz? Bunlar, Allah katında eşit olmazlar.
Allah, zalimler güruhunu doğru yola iletmez.
90
20. İman edip hicret etmiş ve mallarıyla, canlarıyla Allah yolunda
cihad etmiş kimseler, Allah katında en büyük dereceye sahiptirler ve
işte muradına erenler onlardır.
21. Onların, Rableri kendisinden bir rahmet, bir hoşnutluk ve
içlerinden kendilerine sürekli bir nimet bulunan cennetlerle müjdeler.
22. Sonsuza dek sürekli kalacaklar onlar orada; çünkü en büyük mükafat
ancak Allah katındadır.
23. Ey iman edenler, eğer babalarınız ve kardeşleriniz imana karşı
küfürden hoşlanıyorlarsa onları dost edinmeyin! Sizden her kim onları
dost edinecek olursa, işte bunlar kendilerine zulmedenlerdir.
24. De ki: "Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, kadınlarınız,
aşiretiniz, ele geçirdiğiniz mallar, kesat gitmesinden korktuğunuz bir
ticaret ve hoşunuza giden evler size Allah ve peygamberinden ve onun
yolunda cihaddan daha sevimli ise, artık Allah'ın emri gelinceye kadar
bekleyin. Allah öyle fasıklar güruhunu doğru yola erdirmez.
25. İnkara yer yoktur ki, Allah size birçok yerlerde ve Hüneyn gününde
(savaşında), hani çokluğunuza güvenip de onun bir yararını
göremediğiniz ve yeryüzünün bütün genişliğiyle başınıza dar geldiği
sonra da bozguna uğrayıp arkanıza döndüğünüz sırada yardım etti.
26. Sonra Allah, peygamberinin ve mü'minlerin üzerine kalplere sükunet
veren rahmetini indirdi ve görmediğiniz ordular indirip kendisini
tanımayanları azaba uğrattı. İşte kafirlerin cezası budur.
27. Sonra Allah, bunun ardından dilediğine tevbe nasip eder. Allah çok
bağışlayan, çok merhamet edendir.
28. Ey iman edenler, müşrikler bir pislikten ibarettirler. Artık bu
yıllardan sonra Mescid. i Haram'a yaklaşmasınlar. Eğer yoksulluktan
korkarsanız, Allah dilediği takdirde sizi lütuf ve merhametiyle
zenginleştirecektir. Allah, her halde bilendir, hikmet sahibidir.
29. Kendilerine kitap verilenlerden oldukları halde Allah'a ve ahiret
gününe inanmayan, Allah'ın ve Peygamberinin haram ettiğini haram
tanımayan ve hak dinini din edinmeyenlere küçülmüş oldukları halde
kendi elleriyle cizye verinceye kadar savaşın!
30. Yahudiler: "Üzeyr Allah'ın oğludur." dediler. Hıristiyanlar da:
"Mesih, Allah'ın oğludur." dediler. Bu, onların, önceden Allah'ı inkar
edenlerin sözüne benzeterek, ağızlarıyla geveledikleri sözleridir.
Allah kahredesiceler, nereden de saptırılıyorlar?
31. Onlar, Allah'ı bırakıp hahamlarını ve rahiplerini, bir de Meryem
oğlu Mesih'i rabler edindiler. Oysa ki, hepsi ancak bir ilaha ibadet
etmekle emrolunmuşlardı ki, O'ndan başka hiçbir ilah yoktur; O, onların
ortak koştukları herşeyden münezzehtir.
32. Allah'ın nurunu ağızlarıyla söndürmek istiyorlar; Allah ise,
kafirleri hoşlanmasalar da, yalnızca kendi nurunu tamamlamaktan
başkasına razı olmuyor.
33. O, peygamberini doğru yol kanunu ve hak dini ile gönderendir, onu
bütün dinlerden üstün kılmak için; isterse müşrikler hoşlanmasın.
34. Ey iman edenler, haberiniz olsun ki, hahamlardan ve rahiplerden
birçoğu, insanların mallarını haksızlıkla yerler ve Allah yolundan
çevirirler. Altını ve gümüşü hazineye tıkıp da onu Allah yolunda
harcamayanları, acı bir azap ile müjdele!
91
35. O gün ki, bunların üzeri cehennem ateşinden kızdırılacak ve
kendilerinin alınları, böğürleri ve sırtları dağlanacak ve: "İşte bu,
sizin kendiniz için derip tıktıklarınız; haydi, tadın bakalım derip
tıktıklarınızı!" denilecek.
36. Doğrusu Allah katında ayların sayısı, gökleri ve yeri yarattığı
günkü Allah yazısında on iki aydır; bunlardan dördü haram aylardır. Bu,
işte en doğru dindir; onun için bunlar hakkında kendinize zulmetmeyin;
müşrikler sizinle topyekün savaştıkları gibi siz de topyekün savaşın ve
bilin ki Allah, korunanlarla beraberdir.
37. O nesi denilen sıvış adeti (haram ayları geciktirmek) ancak küfürde
ileri gitmektir ki, bununla kafirler şaşırtılır; Allah'ın haram
kıldığının sayısına uydurup da Allah'ın yasakladığını helal kılmak için
onu bir yıl helal, bir yıl haram sayarlar. Bu şekilde onların kötü
işleri kendilerine süslenip güzel gösterildi. Allah ise, kafirlerden
ibaret bir topluluğu doğru yola erdirmez.
38. Ey iman edenler, size ne oldu ki, size: "Allah yolunda savaşa
çıkın!" denildiğinde yerinize yığılıp kaldınız? Yoksa ahiretten geçip
dünya hayatına mı razı oldunuz? Ama dünya hayatının zevki ahiretin
yanında pek az bir şeydir.
39. Eğer topluca savaşa çıkmazsanız, O, size acı bir azapla azap eder,
yerinize başka bir kavim getirir ve siz de ona zerrece zarar
veremezsiniz. Allah, herşeye gücü yetendir.
40. Eğer siz ona yardım etmezseniz, biliyorsunuz ya, o küfredenler onu
çıkardıkları sırada mağarada bulunan ikinin bir iken Allah ona yardım
etmişti ki, o, arkadaşına: "Üzülme, çünkü Allah bizimle beraberdir!"
diyordu. Bunun üzerine Allah ona manevi güç ve huzur verdi, onu
görmediğiniz ordularla destekledi ve küfredenlerin kelimesini en alçak
etti. Allah'ın kelimesi ise en üstün olandır. Allah, güçlüdür, hikmet
sahibidir.
41. Gerek hafif, gerekse ağırlıklı, hepiniz istisnasız savaşa çıkın,
mallarınızla canlarınızla Allah yolunda cihad ediniz! Eğer bilir
takımındansanız, bu sizin için hayırdır.
42. O, yakın bir ganimet ve orta bir yolculuk olsaydı, kesinlikle
arkana düşerlerdi; ne varki, o meşakkatli mesafe kendilerine uzak
geldi. Yakında: "Eğer gücümüz olsaydı, sizinle birlikte savaşa
çıkardık." diye yemin edecekler. Kendilerini helake sürükleyecekler.
Allah, kesinlikle onların yalancı olduklarını biliyor.
43. Allah seni affetti ya! Neden doğru söyleyenler sence belli oluncaya
ve yalancıları öğreninceye kadar beklemedin de onlara izin verdin?
44. Allah'a ve ahiret gününe imanlı kimseler, mallarıyla ve canlarıyla
cihad edeceklerinden senden izin istemezler ve Allah, o takva
sahiplerini bilir.
45. Ancak, Allah'a ve ahiret gününe inanmayan ve kalpleri işkilli olup
işkilleri içinde çalkalanlar savaşa çıkmak için, senden izin isterler.
46. Eğer cihada çıkmayı isteselerdi, mutlaka onun için hazırlık
görürlerdi, fakat Allah, davranmalarını istemedi de onları alıkoydu ve
: "Oturun, oturanlarla beraber!" denildi.
47. Eğer içinizde çıkmış olsalardı, bozgunculuk çıkarmaktan başka bir
faydaları olmayacak ve sizi fitneye düşürmek maksadıyla aralarınıza
92
saldıracaklardı. İçinizde onları dinleyecekler de vardı. Allah o
zalimleri bilir.
48. Gerçekte onlar, fitneyi daha önce çıkarmak istediler ve sana karşı
türlü işler çevirdiler. Sonunda, onların hoşuna gitmemesine rağmen, hak
yerini buldu ve Allah'ın emri üstün geldi.
49. İçlerinden: "Aman bize izin ver, başımı derde sokma!" diyen de var.
Bilmiş ol ki, asıl kendileri derde düştüler ve kesinlikle cehennem
kafirleri kaplayacaktır.
50. Sana bir güzellik kısmet olursa, bu onların zoruna gider ve eğer
sana bir kötülük dokunursa: "Biz tedbirimizi önceden almıştık!" derler
ve sevinerek dönüp giderler.
51. De ki: "Bize hiçbir zaman Allah'ın yazdığından başkası ulaşmaz. O,
bizim Mevlamızdır ve mü'minler onun için yalnız Allah'a dayanıp
güvensinler!"
52. De ki: "Siz, bizim için ancak iki güzel şeyden birini
bekleyebilirsiniz. Biz ise size, Allah'ın kendi katından veya bizim
elimizle bir azap indirmesini bekliyoruz. O halde bekleyin, biz de
sizinle birlikte bekliyoruz!"
53. De ki: "İster gönüllü, ister zoraki verin, verdikleriniz hiçbir
zaman kabul edilmeyecektir, çünkü siz yoldan çıkmış bir güruh oldunuz."
54. Onların verdiklerinin kabul edilmesine engel olan, yalnızca Allah'a
ve Peygamberine küfretmeleri, namaza ancak üşenerek gelmeleri ve
verdiklerini de ancak istemeyerek vermeleridir.
55. Sakın onların malları da çocukları da seni imrendirmesin! Allah
yalnızca dünya hayatında onlara bunlarla azap etmeyi ve canlarının
kafir olarak çıkmasını istiyor.
56. Onlar, hiç şüphe yok ki, sizden olduklarına dair, Allah'a yemin de
ederler. Oysa sizden değildirler. Fakat onlar öyle bir topluluk ki
korkudan ödleri patlıyor.
57. Eğer sığınacak bir yer veya barınacak mağaralar ya da sokulacak bir
delik bulsalardı, başlarını dikip ona doğru koşarlardı.
58. Aralarında sadakalar konusunda seni kınayanlar da var. Çünkü ondan
kendilerine verilmişse, hoşnut olurlar; şayet verilmemişse hemen
kızarlar.
59. Ne olurdu bunlar, Allah ve Peygamberi kendilerine ne verdiyse ona
razı olsaydılar da: "Bize Allah yeter, Allah bize lütfundan yine verir,
peygamberi de. Bizim bütün rağbetimiz Allah'adır." deselerdi.
60. Sadakalar, ancak fakirler, miskinler, zekat toplama görevlileri,
kalpleri islamiyete ısındırılmak istenenler, köleler, borçlular, Allah
yolundakiler, yolda kalmışlar içindir. Allah tarafından kesin olarak
böyle farz edildi. Allah, herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
61. Yine içlerinden peygamberi inciten ve: "O, her söyleneni dinler bir
kulaktır." diyenler vardır. De ki: "O, sizin için bir hayır kulağıdır,
Allah'a inanır, mü'minlere inanır ve iman edenleriniz için bir
rahmettir." Allah'ın peygamberini incitenler için de acı bir azap
vardır.
62. Size gelir hoşnutluğunuzu kazanmak için Allah'a yemin ederler, oysa
eğer bunlar mü'minseler, daha önce Allah'ın ve peygamberinin rızasını
düşünmeleri gerekir.
93
63. Yoksa onlar hala bilmediler mi ki, kim Allah ve peygamberiyle yarış
etmeye kalkarsa, ona kesinlikle sonsuza dek kalmak üzere cehennem ateşi
vardır. İşte rezilliğin büyüğü odur.
64. Münafıklar, kalplerinde olanı bütünüyle kendilerine haber verecek
bir surenin tepelerine indirilmesinden çekinirler. De ki: "Alay edin
bakalım; çünkü Allah, o çekindiklerinizi meydana çıkaracaktır!"
65. Şayet kendilerine sorsan "Biz, sadece lafa dalmış, şakalaşıyorduk."
derler. De ki: "Siz Allah ile, ayetleriyle ve peygamberiyle mi
eğleniyordunuz?"
66. Sakın boşuna özür dilemeyin, siz iman ettiğinizi söyledikten sonra
küfrünüzü açığa vurdunuz. İçinizden bir kısmınızı bağışlasak da, bir
kısmına suçlarında ısrar etmelerinden dolayı azap edeceğiz.
67. Münafıkların erkekleri de kadınları da birbirlerinin tıpkısıdırlar;
kötülüğü emreder, iyilikten alıkoyarlar ve ellerini sıkı tutarlar.
Allah'ı unuttular, Allah da onları unuttu. Gerçekten münafıklar, yoldan
çıkmışların ta kendileridir.
68. Allah, münafıkların erkeklerine, kadınlarına ve bütün kafirlere
sonsuza dek olmak üzere cehennem ateşini va'detti. O, onlara yeter.
Allah, onları rahmet alanından uzaklaştırdı. Onlara sürekli bir azap
vardır.
69. Sizden öncekiler gibisiniz, onlar kuvvetçe sizden daha çetindiler,
malları ve çocukları daha çoktu; dünya hayatından paylarına düşenlerle
zevk sürmeye bakmışlardı. Sizden öncekiler paylarına düşenlerle nasıl
zevk sürmek istedilerse siz de aynı şekilde payınıza düşenle zevk
sürmeye baktınız ve o batağa dalanlar gibi siz de daldınız. İşte
bunların dünyada da ahirette de bütün yaptıkları boşa gitti. İşte
bunlar, hep hüsran içinde kalanlardır.
70. Onlara kendilerinden öncekilerin: Nuh, Ad ve Semud kavminin,
İbrahim kavminin, Medyen halkının ve alt üst olmuş şehirlerin haberi
gelmedi mi? Bunların hepsine peygamberleri apaçık delillerle gelmişti.
Demek ki Allah, onlara zulmetmiş değildi. Fakat onlar kendilerine
zulmediyorlardı.
71. Erkek ve dişi bütün inananlar, birbirlerinin dostudurlar; iyiliği
emreder, kötülükten alıkoyarlar; namazı dürüst kılar, zekatı verirler;
Allah'a ve peygamberine itaat ederler. İşte bunları, Allah yarın
rahmeti ile bağışlayacaktır. Çünkü Allah, güçlüdür, hikmet sahibidir.
72. Allah, inanan erkeklere ve dişilere, sonsuza dek kalmak üzere
altından ırmaklar akan cennetler ve Adn Cennetlerinde güzel güzel
meskenler va'detti. Allah'ın bir hoşnutluğu ise hepsinden büyüktür.
İşte asıl büyük mutluluk da budur.
73. Ey şanlı peygamber, kafirlerle ve münafıklarla cihad et, onlara
karşı kalın (sert) ol! Onların varacakları yer cehennemdir; ne kötü bir
varış yeridir orası!
74. Allah'a, söylemediklerine dair yemin ediyorlar. Andolsun ki, o
küfür sözünü söylediler, müslüman olduktan sonra yine kafirlik ettiler
ve başaramadıkları cinayeti kurdular. Oysa öç almaya kalkmaları için
kendilerini Allah'ın peygamberiyle, ilahı lütfundan zenginleştirmiş
olmasından başka bir sebep de yoktu. Eğer tevbe ederlerse haklarında
hayırlı olur, şayet yan çizerlerse Allah onları dünyada ve ahirette acı
94
bir azaba uğratır; onların yeryüzünde ne bir kayırıcısı ne de bir
yardımcısı bulunur.
75. Yine onlardan bir takımı "Allah bize bol lütufta bulunursa mutlaka
zekatını veririz ve dürüstlerden oluruz!" diye söz vermişlerdi.
76. Allah kendilerine lütfundan istediklerini verince cimrilik edip yüz
çevirdiler ve zaten yan çizip duruyorlardı.
77. Allah'a verdikleri sözü tutmadıkları ve yalan söylemeyi adet
edindikleri için o da bu yaptıklarının akibetini kalplerinde kıyamete
kadar sürecek bir nifaka çevirdi.
78. Onlar hala Allah'ın, sırlarını da fısıltılarını da bildiğini ve
Allah'ın bütün gaipleri çok iyi bilen olduğunu bilmiyorlar mı?
79. Sadakalarda farz olan zekattan başka mü'minlerden gönüllü olarak
teberruda bulunanlara bir türlü ve güçlerinin yettiğinden fazlasını
bulmayanlara da başka türlü laf atanlara, laf atarak onlarla eğlenenler
var ya, Allah, onları maskaraya çevirecektir; ayrıca onlara acı bir
azap vardır.
80. İster onlar için af dile, ister dileme; onlar için yetmiş kere af
dilesen de Allah, onları asla bağışlayacak değildir. Bu, onların
Allah'ı ve peygamberini tanımamaları yüzündendir. Allah, öyle baştan
çıkmış fasıklar topluluğunu doğru yola eriştirmez.
81. Arkada kalıp savaşa gitmeyenler, Allah'ın Resulüne karşı koymak
üzere, yerlerinde oturup kalmalarına sevindiler, mallarıyla, canlarıyla
Allah yolunda cihad etmekten hoşlanmadılar ve: "Bu sıcakta sefere
çıkmayın!" dediler. De ki: "Cehennem ateşi daha sıcak!" Keşke
duysalardı!
82. Artık kazandıkları günahın cezası olarak az gülsünler, çok
ağlasınlar!
83. Bundan böyle Allah seni onlardan bir kısmının yanına döndürür de,
başka bir cihada çıkmak için senden izin isterlerse: "Artık siz benimle
beraber savaşa çıkmayacaksınız ve hiçbir düşmana karşı benimle birlikte
savaşmayacaksınız. Daha önce de oturup kalmayı arzu ettiniz, şimdi de
geri kalanlarla beraber oturun!" de.
84. Ve içlerinden ölen birinin asla namazını kılma ve kabri başında da
durma; çünkü onlar Allah'ı ve Resulünü tanımadılar ve kafir olarak can
verdiler.
85. Onların ne malları, ne de evlatları senin gözüne batmasın. Allah
onlara dünyada ancak bununla azap etmeyi ve canlarının kafir olarak
çıkmasını istiyor, başka birşey değil!
86. " Allah'a iman edin ve Resulü ile beraber cihada gidin!" diye bir
sure indirildiği zaman, onlardan servet sahibi olanlar senden izin
istediler ve: "Bırak bizi oturanlarla beraber olalım!" dediler.
87. Kadınlarla beraber olmaya razı oldular, kalplerine mühür vuruldu.
Artık onlar gerçeği kavrayamazlar.
88. Fakat Peygamber ve beraberindeki mü'minler, mallarıyla canlarıyla
cihad ettiler. Bunları görüyor musun? Bütün hayırlar işte onlar içindir
ve kurtuluşa erenler de işte onlardır.
89. Allah, onlara altından ırmaklar akan cennetler hazırladı, içlerinde
sonsuza dek kalacaklar. İşte o büyük kurtuluş bu!
95
90. Bedevilerden özür bahane edenler, kendilerine izin verilmesi için
geldiler. Allah ve Resulüne yalan söyleyenler de oturup kaldılar.
Muhakkak onların kafir olanlarına acı bir azap değecek.
91. Allah ve Resulü için öğüt verdikleri takdirde güçsüzlere, hastalara
ve savaş uğrunda harcayacak birşey bulamayanlara bir günah yoktur. İyi
davrananları sorumlu tutmanın bir yolu olmadığı gibi. Allah,
bağışlayan, merhamet edendir.
92. Bir de kendilerini bindirip savaşa sevketmen için her ne zaman sana
geldilerse, "sizi bindirecek bir araç bulamıyorum." dediğin için bu
uğursa harcayacak birşey bulamamaları sebebiyle üzüntülerinden gözleri
yaş döke döke dönenlere de bir günah yoktur.
93. Asıl cezalandırma yolu zengin oldukları halde kalmak için senden
izin isteyenleredir. Onlar, geride kalan kadınlarla beraber olmayı
tercih ettiler. Allah da kalplerini mühürledi; artık başlarına geleceği
bilmezler.
94. Yanlarına döndüğünüzde size özür beyan edecekler. De ki: "Özür
beyan etmeyin, asla size inanmayacağız! Doğrusu Allah bize durumunuzdan
birçok haberler verdi; bundan böyle de Allah ve Resulü yaptıklarınızı
görecektir; sonra hepiniz gizliyi aşikarı bilen Allah'ın huzuruna
götürüleceksiniz. O vakit O, size neler yaptığınızı haber verecektir.
95. Yanlarına döndüğünüz zaman, kendilerinden yüz çeviresiniz diye,
Allah'a yemin edecekler. Siz de onlardan yüz çeviriniz; çünkü onlar
murdar kimselerdir, kazandıklarının cezası olarak varacakları yer de
cehennemdir.
96. Kendilerinden razı olasınız diye size yemin ederler; ama siz
onlardan razı olsanız bile, muhakkak Allah, fasıklar topluluğundan razı
olmaz.
97. Bedeviler küfür ve nifak bakımından daha beterdirler; bununla
beraber Allah'ın Resulüne indirdiği hükümlerin sınırlarını bilmemeye
daha layıktırlar; Allah, bilendir, hikmet sahibidir.
98. Bedevilerden kimi de vardır ki, verdiğini angarya sayar ve size
zamanın türlü türlü belalarını gözetir. O kötü devir kendi başlarına
olsun! Allah, herşeyi işiten, herşeyi bilendir.
99. Yine bedevilerden öyleleri vardır ki, Allah'a ve ahiret gününe
inanır; harcadığını Allah katında yakınlarına ve Peygamberin dualarına
vesile sayar; gerçekten bu, onlar için bir yakınlıktır. İleride Allah,
onları rahmeti içine koyacaktır; çünkü Allah çok bağışlayan, çok
merhamet edendir.
100. Muhacirlerle Ensardan Sabikun. i evvelin =İslam'da ilk grubu
oluşturanlar ve iyi amellerle onların ardınca gidenler, işte Allah
onlardan razı oldu, onlar da Allah'tan razı oldular ve onlara
altlarından ırmaklar akan cennetler hazırladı ki, içlerinde ebedi
kalacaklar. İşte büyük kurtuluş budur.
101. Hem çevrenizdeki bedevilerden münafıklar var, hem de Medine
halkından münafıklığa çalışanlar var. Sen onları bilmezsin, Biz
biliriz. Biz, onları iki kere azaba uğratacağız. Sonra da büyük bir
azaba itilecekler.
102. Diğer bir kısmı ise suçlarını itiraf ettiler ve iyi bir ameli
kötüsüyle karıştırdılar. Umulur ki, Allah tevbelerini kabul eder. Çünkü
Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
96
103. Bunların mallarından bir sadaka al ki, onunla kendilerini hem
temizler, hem de arındırırsın. Bir de haklarında dua ediver. Çünkü
senin duan onların kalplerini yatıştırır. Allah işitendir, bilendir.
104. Bilmediler mi ki, ancak Allah kullarının tevbesini kabul eder ve
sadakalarını da alır. Ve gerçekten Allah'tır tevbeleri çokça kabul eden
ve çok merhamet eden.
105. Ve de ki: "Çalışın! Çünkü yaptıklarınızı hem Allah görecek, hem
Resulü, hem de mü'minler; ve hepiniz mutlaka o gizli ve açığı bilen
Allah'ın huzuruna götürüleceksiniz; o zaman O, size neler yaptığınızı
haber verecek."
106. Diğer bir kısmı da Allah'ın iradesine bırakılmışlardır; ya onlara
azap eder veya tevbelerini kabul buyurur. Allah, herşeyi bilendir,
hikmet sahibidir.
107. Bir de inadına zarar vermek, kafirlik etmek, mü'minlerin arasına
tefrika sokmak ve daha önce Allah ve peygamberine karşı savaş açan bir
herife pusu, gözcülük yapıvermek için tuttular bir mescit yaptılar.
Bununla beraber, "İyi niyetten başka bir maksadımız yoktur!" diye yemin
edecekler. Fakat bunların kesinlikle yalancı olduklarına Allah
şahittir.
108. Onun için kesinlikle orada namaza durma! Ta ilk gününde temeli
takva üzerine kurulan mescit, içinde namaz kılmana elbette daha
layıktır. Onun içerisinde tertemiz olmayı seven kimseler vardır. Allah
da çokça temizlenenleri sever.
109. O halde binasını, Allah korkusu ve Allah rızası üzerine kumuş olan
mı daha hayırlıdır, yoksa binasını sel bıçığında sarkan bir yar
kenarına kurup da onunla birlikte cehenneme yuvarlanan mı? Allah
zalimler topluluğunu hidayete erdirmez!
110. Onların kurmuş oldukları yapıları, kalpleri parçalanıncaya kadar,
kalplerinde bir nifak düğümü olup kalacaktır. Allah, bilendir, hikmet
sahibidir.
111. Allah mü'minlerden canlarını ve mallarını, cennet kesinlikle
kendilerinin olması pahasına satınaldı. Allah yolunda çarpışacaklar da
öldürecekler ve öldürülecekler. Bu Tevrat'ta da, İncil'de de, Kur'an'da
da Allah'ın söz verdiği bir vaaddir. Allah'tan ziyade ahdine riayet
edecek kim vardır? O halde yaptığınız bu alışverişten dolayı size
müjdeler olsun! Ve işte o büyük kurtuluş budur.
112. O tevbe edenler, o ibadet edenler, o hamdedenler, o oruç tutanlar,
o rukua varanlar, o secdeye kapananlar, o iyiliği emredip kötülükten
alıkoyanlar ve Allah'ın koyduğu sınırı koruyanlar... Müjdele o
mü'minleri!
113. Ne peygambere, ne iman edenler, akraba bile olsalar, cehennemlik
oldukları iyice belli olduktan sonra müşrikler için af dilemek olmaz.
114. İbrahim'in babası hakkındaki af dilemesi de sadece ona vermiş
olduğu bir sözden dolayı idi. Böyle iken onun bir Allah düşmanı olduğu
ona belli olunca, ondan ilgisini kesti. Gerçekten İbrahim, çok bağrı
yanık, çok halim idi.
115. Allah bir kavmi hidayete erdirdikten sonra nelerden
sakınacaklarını kendilerine açıklamadıkça onları sapıklığa düşürme
ihtimali yoktur. Şüphesiz Allah herşeyi bilendir.
97
116. Muhakkak ki, göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. Diriltir de
öldürür de. Size O'ndan başka ne bir dost vardır, ne de bir yardımcı.
117. Andolsun ki, Allah yine peygambere ve o güçlük anında ona uyan
muhacirlerle Ensara; içlerinden bir kısmının kalpleri az kalsın
eğilecek gibi olmuşken sonra kendilerine tevbelerinin kabulüyle iltifat
buyurdu. Gerçekten O, onlara karşı çok şefkatli, çok merhametlidir.
118. Geri bırakılmış o üç kişiye de...; nihayet o derece bunalmışlardı
ki, yeryüzü bütün genişliğiyle başlarına dar geldi, vicdanları da
kendilerini sıktı ve Allah'tan yine Allah'a sığınmaktan başka çare
olmadığını anladılar. Evet tam o zaman tevbelerinin kabulü ile tekrar
iltifat buyurdu ki, o tevbekarlar arasına girsinler. Şüphesiz ki Allah,
ancak O, tevbeleri çokça kabul eder, çok merhamet eder.
119. Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve doğrularla beraber olun!
120. Ne Medine halkının ne de etrafındaki bedevilerin Resulullah'tan
geride kalmaları ve kendilerini tercih edip ondan yüz çevirmeleri
yakışmaz. Çünkü onların Allah yolunda çektikleri hiçbir susuzluk,
hiçbir çalık ve kafirleri öfkelendirecek bir yere ayak basmaları ve
düşman karşısında elde ettikleri hiçbir başarı yoktur ki, karşılığında
kendilerine güzel bir amel yazılmış olmasın. Çünkü Allah iyilerin
mükafatını zayi etmez.
121. Onlar, . küçük olsun, büyük olsun. bir harcama yapmazlar ve bir
vadiyi aşmazlar ki, Allah kendilerini işlediklerinden daha güzeliyle
mükafatlandırmak için onların hesaplarına yazmış olmasın!
122. Bununla beraber müminlerin hepsi birden toplanıp seferber olacak
değillerdir. Fakat her kabileden bir grup toplansa da dinde
derinleşseler ve döndüklerinde toplumlarını uyarsalar, ola ki aykırı
davranışta bulunmaktan kaçınırlar.
123. Ey iman edenler, kafirlerden yakınınızda olanlarla çarpışın ki,
onlar sizde kalın =çetin bir kuvvet olduğunu görsünler; bilin ki, Allah
kötülüklerden sakınanlarla beraberdir!
124. Bir sure indirildiğinde, içlerinden biri çıkar: "Bu hanginizin
imanını artırdı bakalım?" der. Evet imanı olanların imanını artırmıştır
ve onlar müjdelenip duruyorlar.
125. Kalplerinde bir hastalık olanlara gelince, onların da küfürlerine
küfür katmıştır ve kafir olarak ölüp gitmişlerdir.
126. Görmüyorlar mı her yıl bir veya iki kez fitneye tutulduklarını?
Yine de tevbe etmiyor, ibret almıyorlar.
127. Bir sure indirilince "Sizi birisi görüyor mu?" diye birbirlerine
göz ederler, sonra da sıvışır giderler. Allah kalplerini burkmuştur.
Çünkü bunlar anlamak istemez kimselerdir.
128. Andolsun ki, size kendinizden gayet izzetli bir peygamber geldi;
zorlanmanız ona ağır geliyor, üstünüze çokça titriyor; mü'minlere karşı
çok şefkatli, çok merhametlidir.
129. Eğer aldırmazlarsa de ki: "Bana Allah yeter! O'ndan başka ilah
yoktur! Ben O'na dayanmaktayım ve O, o büyük Arş'ın sahibidir!"
SURA 10. YUNUS SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Ra. İşte bunlar, o hikmetli kitabın ayetleridir.
98
2. İnsanlar için, içlerinden bir ere: "Bütün insanları uyar ve iman
edenleri müjdele; kendileri için Rablerinin katında yüce bir mertebe
var!" diye vahyedişimiz hiç duyulmadık şaşılacak birşey mi oldu ki,
kafirler: "Kesinlikle bu bir sihirbazdır!" dediler.
3. Rabbiniz O Allah'tır ki, gökleri ve yeri altı günde yarattı, sonra
Arş'ı hakimiyeti altına aldı. O'nun izni olmadan hiçbir şefaatçi şefaat
edemez; işte Rabbiniz bu vasıfların sahibi olan Allah'tır! O halde O'na
ibadet ediniz! Artık düşünmez misiniz?
4. Dönüşünüz hep O'nadır! Allah'ın va'di haktır. Çünkü O, yoktan var
ediyor, sonra iman edip iyi işler yapan kimseleri adalet ölçüsü ile
mükafatlandırmak için, geri döndürecektir. Küfredenlere ise inkarda
bulunmaları yüzünden kaynar sudan bir içecek ve acı bir azap vardır.
5. Güneşi ışık kaynağı, ayı parlak ve yılların sayısını ve hesabını
bilmeniz için ona menzil menzil miktarlar belirleyen O'dur. Allah, bunu
ancak hak hikmetle yarattı. Anlayacak bir kavim için ayetleri ayrıntılı
olarak açıklıyor.
6. Gece ile gündüzün birbiri ardınca değişip durmasında ve Allah'ın
göklerde ve yerde yarattıklarında sakınan bir kavim için elbette birçok
deliller vardır.
7. Bize kavuşmayı arzu veya ümit etmeyip, dünya hayatına razı olup
onunla yetinenler ve Bizim ayetlerimizden gafil olanlar,
8. İşte bunların, kazandıklarının karşılığı olarak varacakları yer
ateştir!
9. Ama iman edip güzel ameller işleyen kimseleri, imanları sebebiyle,
Rableri hidayete erdirir. Naim cennetleri içinde altlarından ırmaklar
akar.
10. Oradaki duaları: "Münezzehsin her türlü eksikliklerden Allah'ım!" ;
sağlık dilekleri: "Selam!" ; dualarının sonu da: "Alemlerin Rabbı olan
Allah'a hamdolsun!" olacaktır.
11. Eğer Allah, insanlara şerri, hayrın gelmesini istemekte acele
ettikleri gibi, çabuklaştırsaydı, ecellerini kendilerine getiriverirdi.
Fakat Bize kavuşmayı arzu etmeyenleri bırakırız, azgınlıkları içinde
körü körüne giderler.
12. İnsana bir sıkıntı dokunduğu vakit, gerek yan yatarken gerek
otururken, gerek dikilirken, Bize dua eder durur; kendisinden
sıkıntısını gideriverdik mi sanki kendisine dokunan o sıkıntı için Bize
yalvarmamış gibi geçer gider. İşte o müsriflere yaptıkları işler,
böylece güzel gösterilmektedir.
13. Andolsun ki, Biz sizden önceki yüzyılların nesillerini, kendilerine
peygamberleri açık deliller ile geldikleri halde, zulmettikleri ve iman
etme ihtimalleri kalmadığı vakit helak ettik. İşte suçlu kavimleri
böyle cezalandırırız.
14. Sonra onların ardından sizi yeryüzünde halifeler yaptık ki, bakalım
nasıl ameller işleyeceksiniz.
15. Böyle iken ayetlerimiz birer açık delil olarak karşılarında
okunduğu zaman Bize kavuşmayı arzu etmeyenler: "Bundan başka bir Kur'an
getir veya bunu değiştir!" dediler. De ki: "Onu kendiliğimden
değiştirmem benim için olacak şey değildir! Ben ancak bana vahyolunana
uyarım. Rabbime isyan edersem şüphesiz büyük bir günün azabından
korkarım."
99
16. De ki: "Eğer Allah dileseydi ben onu size okumazdım, hiçbir şekilde
de size onu bildirmezdi. Bilirsiniz ki, ben sizin içinizde bundan önce
bir ömür boyu durdum. Artık bir kere olsun aklınıza baş vurmaz
mısınız?"
17. Artık Allah'a bir yalanı iftira eden veya O'nun ayetlerine yalan
diyenden daha zalim kim olabilir? Şüphe yok ki, suçlular kurtuluşa
eremez.
18. Allah'ı bırakıyorlar da kendilerine ne zarar, ne de fayda
vermeyecek şeylere tapıyorlar ve: "Ha, onlar bizim Allah yanında
şefaatçılarımız!" diyorlar. De ki: "Siz Allah'a göklerde ve yerde
bilmediği birşey mi haber vereceksiniz?" Haşa! O, onların ortak
koştukları şeylerin hepsinden münezzeh, yüksek çok yüksektir.
19. İnsanlar birtek ümmet idi, sonra ayrılığa düştüler, eğer Rabbinden
daha önce geçmiş bir hüküm olmasaydı, ihtilaf edip durdukları şeyler
hakkında şimdiye kadar aralarında hüküm verilmiş, bitmiş olurdu.
20. Bir de: "Ona Rabbinden bambaşka bir mucize indirilse ya!" diyorlar.
Sen de de ki: "Gayb ancak Allah'a aittir! Bekleyin, ben de sizinle
beraber bekleyenlerdenim!"
21. İnsanlara dokunan bir sıkıntıdan sonra, bir rahmet tattırdığımız
zaman, ayetlerimiz hakkında derhal bir hileye girişirler. De ki:
"Allah'ın mukabelesi daha çabuktur!" Haberiniz olsun ki, elçilerimiz
olan melekler yaptığınız hileleri yazıp duruyorlar!
22. O'dur sizleri karada ve denizde gezdiren; hatta gemilerde
bulunduğunuz ve içindekileri alıp hoş bir esinti ile akıp gittikleri ve
tam onunla keyiflendikleri sırada ona şiddetli bir fırtına gelir çatar,
her yerden onlara dalga gelmeye başlar ve tamamen kuşatılıp
bittiklerini sanırlar; işte o vakit dine sarılarak, Allah'a tam bir
ihlas ile dua eder ve: "Eğer bizi bundan kurtarırsan hiç şüphesiz
şükreden kullarından oluruz!" derler.
23. Derken, onları kurtardığı vakit, kurtulur kurtulmaz yeryüzünde
haksız olarak azgınlığa başlarlar. Ey insanlar, bu azgınlığınız sadece
kendi zararınızadır; o alçak hayatın biraz zevkini sürersiniz, sonra
döner bize gelirsiniz, biz de bütün yaptıklarınızı size haber veririz.
24. O dünya hayatının misali, ancak gökten indirdiğimiz bir su gibidir
ki, onunla yeryüzündeki otlar, insan ve hayvanların yediği bitkiler
birbirine karışmıştır. Nihayet yeryüzü zinetini takınıp süslendiği ve
sahipleri de onun üzerinde kendilerini güçlü sandığı bir sırada
geceleyin veya gündüzün ona emrimiz gelivermiş, bir anda ona öyle bir
tırpan arıvermişizdir ki, sanki dün orada hiçbir şenlik yokmuş gibi
oluverir. İşte düşünebilecek bir kavim için ayetlerimizi böyle
açıklıyoruz.
25. Allah selam yurduna (cennete) çağırıyor ve dilediğine de bir doğru
yola hidayet buyuruyor.
26. İyi işler yapanlara daha güzeli; bir de fazlası var; yüzlerine ne
bir kara bulaşır, ne de aşağılık. Onlar cennet ehli, hep orada ebedi
kalacaklardır.
27. Kötülükler kazanmış olanlara gelince, kötülüğün cezası misliyledir
ve onları aşağılık kaplar; Allah'tan kendilerini kurtaracak yoktur;
sanki yüzleri gece parçalarından kaplanmış kapkaranlık! Onlar cehennem
ehli olup hep orada ebedi kalacaklardır.
100
28. O gün ki hepsini mahşere toplayacağız, sonra şirk koşanlara: "Haydi
yerinize! Siz ve ortaklarınız!" diyeceğiz. Artık aralarını açmışızdır.
Ortakları da: "Siz bize tapmıyordunuz!
29. Şimdi sizinle bizim aramızda şahit olarak Allah yeter! Doğrusu
sizin ibadetinizden bizim asla haberimiz yoktu!" diyecekler.
30. İşte burada herkes geçmişte yaptığını deneyecek ve hepsi gerçek
mevlaları olan Allah'a döndürülmüş ve uydurdukları şeyler kendilerinden
kaybolup gitmiş olacaktır!
31. De ki: "Size gökten ve yerden kim rızık veriyor? O kulak ve
gözlerin sahibi kim? Kim ölüden diriyi çıkarıyor, diriden de ölüyü
çıkarıyor? Kim bütün işleri düzenliyor?" Hemen diyecekler: "Allah!" De
ki: "O halde (O'nun azabından) sakınmaz mısınız?
32. İşte O Allah sizin gerçek Rabbinizdir. Gerçeğin ötesinde
sapıklıktan başka ne vardır? O halde (sapıklığa) nasıl çevriliyorsunuz?
33. Öyle büsbütün yoldan çıkmış fasıklara Rabbinin sözü şöyle
gerçekleşti: "Onlar artık imana gelmezler!"
34. De ki: "Sizin ortak koştuklarınız arasında, önce yaratıp (öldükten)
sonra tekrar varlığa çeviren biri var mı?" De ki: "Allah mahlukatı
yoktan yaratır, (öldükten) sonra çevirip yine yaratır. Artık nasıl
saptırılıyorsunuz?"
35. De ki: "Sizin ortak koştuklarınız arasında doğru yola hidayet eden
biri var mı?" De ki: "Allah doğru yola hidayet eder. O halde doğru yola
hidayet eden mi uyulmaya layıktır yoksa hidayet olunmadıkça kendi
kendine onu bulamayan mı? O halde ne oluyorsunuz? Nasıl hüküm
veriyorsunuz?"
36. Bununla beraber onların çoğu, sadece biz zan peşinde gider, ama zan
gerçek adına hiçbir şey ifade etmez! Şüphesiz Allah onların ne
yaptıklarını çok iyi biliyor.
37. Bu Kur'an Allah'tandır, başkası tarafından uydurulamaz, ancak o,
önündekini doğrulayan ve o Kitab'ı açıklayıcı olarak alemlerin Rabbi
tarafından indirilmiştir, bunda hiç şüphe yoktur!
38. Yoksa: "Onu uydurdu!" mu diyorlar? De ki: "Öyle ise, haydi onun
gibi bir sure getirin ve Allah'tan başka kime gücünüz yeterse çağırın,
eğer sözünüzde sadık iseniz bunu yapın!
39. Hayır, onlar anlamını kavrayamadıkları ve yorumu kendilerine hiç
gelmemiş olan birşeye yalan dediler; bunlardan önce gelip geçenler de
böyle yalanlamışlardı; ancak bak zalimlerin sonu nasıl oldu!
40. İçlerinden buna inanacaklar da var, inanmayacaklar da var! Rabbin o
fesat çıkaranları en iyi bilendir!
41. Eğer sen yalan söylüyorsun diye ısrar ederlerse de ki: "Benim
işlediğim bana, sizin işlediğiniz de size! Siz benim işlediğimden
uzaksınız; ben de sizin işlediğinizden uzağım!"
42. İçlerinden seni dinlemeye gelenler de var; ama akılları da yokken
sağırlara sen mi duyuracaksın?
43. İçlerinden sana bakanlar da var; ama basiretleri de yokken sen mi
hidayet edeceksin?
44. Muhakkak Allah insanlara zerre kadar zulmetmez, ama insanlar
kendilerine zulmediyorlar.
101
45. Sanki gündüzün bir saatinden fazla kalmamışlar gibi hepsini mahşere
sevkedeceği gün aralarında tanışacaklar! Allah'ın huzuruna
çıkacaklarını yalanlayıp da doğru yolu tutmamış olanlar şüphesiz zarara
uğramış olacaklar.
46. Onlara va'dettiğimizin bir kısmını sana hemen göstersek de yahut
senin ruhunu alsak da onların dönüşü Bizedir. Sonra Allah onların ne
yapacaklarına da şahittir!
47. Her ümmetin bir peygamberi vardır; o peygamberleri gelince
aralarında adaletle hüküm verilir, hiçbirine zulmedilmez
48.49. "Ne zamandır bu va'dedilen (azap); eğer doğru söylüyorsanız?"
diyorlar. De ki: "Ben Allah'ın dilediğinin dışında kendi kendime ne bir
yarar, ne de bir zarara malikim!" Her ümmetin bir eceli vardır;
ecelleri gelince artık bir an geride kalamazlar, ileri de gidemezler.
50. De ki: "Ne dersiniz, şayet O'nun azabı size yatarken veya gündüzün
gelecek olsa, suçlular bunlardan hangisinin hemen gelmesini isterler?"
51. Bu azap meydana geldikten sonra mı ona iman edeceksiniz? Yoksa
şimdi mi? Halbuki siz onun acele gelmesini istiyordunuz?
52. Sonra o zulmedenlere denilecek ki: "Tadın bakalım o sonsuz azabı!
Vaktiyle kazandığınızın dışında bir sebeple cezalandırılacak da
değilsiniz?"
53. "Sahi doğru mu bu?" diye senden soruyorlar. De ki: "Evet, Rabbime
yemin ederim ki, o dosdoğru ve siz, bundan yakayı kurtaramazsınız.
54. Zulmetmiş olan herkes bütün yeryüzüne malik olsaydı, azabı
gördükleri zaman hepsi içten içe pişmanlık duyarak kendisini kurtarmak
için onu feda ederdi; fakat aralarında hüküm adalet ile imza
edilmiştir, hiçbirine zulmedilmez!
55. Uyan! Göklerde ve yerde ne varsa Allah'ındır. Uyan! Allah'ın va'di
muhakkak gerçektir; ne var ki çoğu bilmezler.
56. O hem diriltir, hem de öldürür ve hep döndürülüp O'na
götürüleceksiniz!
57. Ey insanlar, işte size Rabbinzden bir öğüt, gönüller derdine bir
şifa ve mü'minler için bir hidayet ve rahmet geldi.
58. De ki: "Allah'ın lütfuyla, rahmetiyle; yalnızca O'nunla sevinç
duyun! O, onları toplayıp durduklarından hayırlıdır!"
59. De ki: "Baksanıza Allah sizin için rızık olarak neler indirdi de
siz ondan bir kısmını haram, bir kısmını da helal yaptınız!" De ki:
"Size Allah mı izin verdi, yoksa Allah'a iftira mı ediyorsunuz?"
60. Yalanı Allah'a iftira edenler kıyamet gününü ne sanıyorlar?
Muhakkak Allah insanlara karşı lütuf sahibidir, ancak çoğu bunu
bilmezler.
61. Hangi durumda bulunsan, Kur'an'dan her ne okusan ve her ne iş
yapsanız, siz ona dalıp coşarken Biz üzerinizde şahidiz. Rabbinden ne
yerde, ne gökte zerre kadar; ondan ne küçük, ne büyük hiçbir şey
kaçmaz. Bunların hepsi apaçık bir Kitaptadır.
62. Uyan! Allah dostlarına ne korku vardır, ne de onlar mahzun olurlar!
63. Onlar ki Allah'a iman edip, takva ile kötülüklerden korunur
dururlar.
102
64. Onlara dünya hayatında da ahirette de müjde vardır. Allah'ın
sözlerinde değişme yoktur; İşte bu büyük kurtuluş!
65. Ötekilerin lafları seni üzmesin! Çünkü güç ve kuvvet Allah'ındır.
O, hepsini işitiyor, hepsini biliyor!
66. Uyan! Göklerde kim var ve yerde kim varsa hepsi Allah'ındır!
Allah'tan başkasına tapanlar dahi, ortakların tebeası olmazlar; ancak
zanna uyar ve sadece kendi mızraklarıyla ölçer yalan uydurup söylerler.
67. O'dur, içinde durup dinlenesiniz diye sizin için geceyi meydana
getiren, gündüzü de göz açıcı yapan! Elbette bunda işitebilecek bir
kavim için birçok ibretler vardır!
68. Dediler ki: "Allah çocuk edindi!" Haşa! O, münezzehtir! O,
müstağnidir! Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur! Elinizde o
iddiayı destekleyen hiçbir delil yoktur! Allah hakkında bilmediğiniz
şeyleri mi söylüyorsunuz?
69. De ki: "Allah'a karşı yalan uyduranlar elbette felah bulmazlar.
70. Dünyada (ki nasipleri) cüz'i bir zevk, sonra dönüşleri Bizedir;
sonra da Biz onlara, inkar ettiklerinden dolayı, azabı tattıracağız!
71. Bir de onlara Nuh'un kıssasını oku: Bir vakit kavmine demişti ki:
"Ey kavmim, eğer benim aranızda duruşum ve Allah'ın ayetlerini
hatırlatışım size ağır geliyorsa, bilin ki, ben Allah'a güvenip
dayanmışımdır, artık siz ve ortaklarınız her ne yapacaksanız, toplanıp
bütün azminizle karar veriniz; sonra yapacağınız sizi asla tasaya da
düşürmesin. Sonra da bana ne yapacaksanız yapın ve elinizden gelirse,
bana bir an göz de açtırmayın!
72. Eğer yüz çevirirseniz, ben de sizden ücret istemedim ya! Benim
mükafatım ancak Allah'a aittir. Ve ben O'nun birliğine boyun eğen
müslümanlardan olmakla emrolundum!"
73. Buna rağmen yine ona yalan söylüyorsun, dediler. Biz de onu gemide
kendisiyle beraber olanları kurtarıp, onları yeryüzünün halifeleri
yaptık; ayetlerimizi inkar edenleri ise suda boğduk. Bak işte
uyarılanların akibeti nasıl oldu?
74. Sonra onun arkasından birçok peygamberleri kavimlerine gönderdik;
onlara açık mucizelerle vardılar, fakat önce yalan dediklerine yine de
bir türlü inanmak istemediler. İşte Biz sürekli haddi aşanların
kalplerini böyle mühürleriz.
75. Sonra bunların arkasından Musa ile Harun'u Firavun ve cemaatine
gönderdik. İman etmeyi kibirlerine yediremediler. Zaten onlar suçlu bir
toplum idiler.
76. Tarafımızdan kendilerine hak gelince, "Muhakkak bu açık bir sihir!"
dediler.
77. Musa dedi ki: "Size bir gerçek gelince böyle mi konuşuyorsunuz; bu
sihir midir?" Halbuki sihirbazlar kurtuluşa erişemezler.
78. Dediler ki. "Sen bizi atalarımızın yolundan vazgeçirip bu yerde
devlet ikinizin olsun diye mi geldin? Biz ikinize de inanmayız!"
79. Firavun da: "Bana bütün bilgiç büyücüleri getirin!" dedi.
80. Bunun üzerine büyücüler gelince Musa onlara: "Ne atacaksanız ortaya
siz atın!" dedi.
103
81. Attıklarında Musa dedi ki: "Bu sizin yaptığınız sihirdir. Muhakkak
Allah onu iptal edecektir. Şüphesiz ki, Allah fesatçıların işini
düzeltmez."
82. Allah kendi sözleriyle gerçeği ispat eder, suçlular hoşlanmasalar
bile.
83. Özetle, Firavun ve adamlarının belası korkusundan önceleri Musa'ya
. kavminin bir kısmından başka. iman eden olmadı; çünkü Firavun o
yerde çok üstün ve çok aşırı giden taşkınlıklardan idi.
84. Musa da: "Ey kavmim, siz gerçekten Allah'a iman ettiyseniz, O'nun
birliğine samimiyet ile teslim olmuş müslümanlar iseniz, artık O'na
güvenin!" dedi.
85. Onlar: "Biz Allah'a güvendik.Ey Rabbimiz, bizi o zalim kavmin
fitnesine düşürme!
86. Ve rahmetinle bizi o kafir kavimden kurtar!" dediler.
87. Biz de Musa ile kardeşine şöyle vahyettik. "Kavminiz için Mısır'da
bir takım evler hazırlayın, evlerinizi kıble tarafına yapın ve namaz
kılın! Bir de mü'minleri müjdele!
88. Musa dedi ki: "Ey Rabbimiz,sen Firavun'a ve adamlarına,dünya
hayatında zinet, ihtişam ve nice nice mallar verdin; ey Rabbimiz,
yolundan saptırsınlar diye mi? Ey Rabbimiz, mallarını sil, süpür ve
sıktıkça sık ki,o acı azabı görmedikçe iman etmeyecekler."
89. Allah buyurdu ki: "Peki duanız kabul olundu, siz yine doğru ve
dürüst olmaya devam edin ve kendini bilmeyenlerin yoluna uymayın!"
90. Derken İsrail oğullarını denizden geçirdik. Firavun askerleriyle
takip ve taarruz etmek için derhal arkalarına düştü. Sonunda boğulma
kendini sıkboğaz edince: "İnandım, gerçekten de İsrail oğullarının iman
ettiği Allah'tan başka tanrı yok, ben de O'na teslimiyet
gösterenlerdenim!" dedi.
91. "Ha! Şimdi mi? Halbuki bundan önce isyan etmiştin ve fesatçılardan
idin.
92. Biz de bugün seni bedeninle bir tepeye atacağız ki, arkandan
geleceklere bir ibret olasın!" Ne var ki insanların birçoğu
ayetlerimizden cidden gaflettedirler.
93. Gerçekten İsrail oğullarını çok güzel bir yurda yerleştirdik ve hoş
nimetlerden rızıklandırdık. Sonunda görüş düşmeleri de kendilerine ilim
(Kur'an) geldikten sonra oldu. Şüphe yok ki, ayrılığa düştükleri
şeylerde, Rabbin kıyamet günü aralarında hükmünü verecektir.
94. Şimdi şu sana indirdiğimiz şeylerde faraza şüphe edecek olursan,
senden önce kitap okuyanlara sor! Andolsun ki, sana Rabbinden gerçek
geldi, sakın şüphe edenlerden olma!
95. Ve sakın Allah'ın ayetlerini inkar edenlerden olma ki, hüsrana
düşenlerden olmayasın!
96. Doğrusu aleyhlerinde Rabbinin hükmü gerçekleşmiş olanlar imana
gelmezler,
97. (evet imana gelmezler) . kendilerine her türlü mucize gelse bile.
o acı azabı görecekleri ana kadar.
98. Keşke o vakit iman edip de imanları kendilerine fayda vermiş bir
memleket olsaydı? Ancak Yunus'un kavmi iman ettikleri vakit, dünya
104
hayatında o rüsvaylık azabını kendilerinden açmış ve belirli bir zamana
kadar onları faydalandırmıştık.
99. Eğer Rabbin dileseydi, yeryüzünde kim varsa hepsi toptan iman
ederlerdi. O halde insanları hep mü'min olsunlar diye sen mi
zorlayacaksın?
100. Allah'ın izni olmadıkça hiç bir kimsenin iman etmesi mümkün
değildir. Akıllarını güzelce kullanmayanları Allah pislik içinde
bırakır!
101. De ki: "Bir bakın neler var göklerde ve yerde! Fakat o deliller, o
uyarılar iman etmeyecek bir kavme ne fayda sağlar ki!
102. Onun için, onlar ancak kendilerinden öncekilerin günleri gibi bir
gün mü gözlüyorlar? De ki: "Gözleyin ben de sizinle beraber
gözleyenlerdenim!"
103. Sonra Biz, peygamberlerimizi ve iman edenleri kurtarırız; işte Biz
böyle üzerimize düşen bir görev olarak mü'minleri kurtarırız.
104. De ki: "Ey insanlar, benim dinimden şüphe ediyorsanız, haberiniz
olsun ki ben sizin Allah'tan başka taptıklarınıza tapmam. Ben ancak
sizin canınızı alacak olan Allah'a kulluk ederim ve ben mü'minlerden
olmakla emrolundum!"
105. Bir de tevhid inancı içinde hak dine yönel ve sakın müşriklerden
olma!
106. Ve Allah dışında, sana fayda ve zarar veremeyecek şeylere perestiş
etme (tapma)! Eğer bunu yaparsan o zaman hiç şüphesiz sen kendine
zulmedenlerden olursun!
107. Ve eğer Allah sana bir keder dokunduracak olursa, onu O'ndan başka
açacak yoktur; ve eğer O, sana bir hayır dilerse o zaman da O'nun
lütfunu reddedecek yoktur. O, lütfunu kullarından dilediğine nasip
eder. O çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
108. De ki: "Ey insanlar, işte size Rabbinizden hak geldi. Artık
hidayeti kabul eden kendi nefsi için kabul etmiş olur; sapkınlık eden
de kendi aleyhine sapmış olur. Ve ben sizin üzerinize vekil değilim."
109. Sana ne vahyolunursa ona uy ve Allah hükmünü verinceye kadar
sabret; hakimlerin en hayırlısı O'dur!
SURA 11. HUD SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Ra. Bu, hikmet sahibi ve herşeyden haberdar olan Allah
tarafından ayetleri sağlamlaştırılmış,sonra da ayrıntılı olarak
açıklanmış bir Kitaptır,
2. şöyle ki, Allah'tan başkasına kul olmayın! Ben size O'nun tarafından
müjdelemek ve uyarmak için gönderilmiş bir peygamberim!
3. Bir de Rabbinizin mağfiretini isteyin, sonra O'na tevbe edin ki,
sizi muayyen bir zamana kadar güzel bir şekilde yaşatsın ve her fazilet
sahibine, mükafatını versin. Eğer yüz çevirirseniz, haberiniz olsun ki
ben sizin için büyük bir günün azabından korkarım!
4. Dönüşünüz ancak Allah'adır! O ise, herşeye gücü yetendir!
105
5. Bak onlar O'ndan gizlenmek için göğüslerini büküyorlar! Evet, ama
onlar örtülerine bürünürlürken, Allah onların neyi gizlediklerini ve
neyi açığa vurduklarını bilir çünkü O bütün sinelerin özünü bilir!
6. Yerde rızkı Allah'a ait olmayan hiçbir debelenen yoktur; O, onların
duracakları yeri de, emanet edildikleri yeri de bilir. Onların hepsi
açık bir kitaptadır.
7. O, hanginizin daha güzel davranacağı hususunda sizi imtihan etmek
için gökleri ve yeri attı günde yarattı; Arşı su üstünde idi. Böyle
iken Allah bilir ya, sen onlara: " Siz öldükten sonra
diriltileceksiniz." dersen, küfredenler kesinlikle: " Bu apaçık
aldatmadan başka birşey değildir!" derler.
8. Eğer kendilerinden ilerideki sayılı bir süreye kadar azabı
geciktirecek olsak, mutlaka: "Onu ne engelliyor?" derler. Azap onlara
geleceği gün, artık kendilerinden çevrilecek değildir ve alay ettikleri
şey kendilerini sarmış olacaktır.
9. Şayet insana tarafımızdan bir nimet tattırıp sonra da onu
kendisinden çekip alırsak, şüphesiz ki, o bütün ümidini yitirir ve
nankör biri oluverir.
10. Şayet ona, dokunan bir sıkıntıdan sonra bir mutluluk
tattırıverirsek: "Her halde benden bütün kötülükler gitti." der ve
mutlaka sevinir, övünür.
11. Ancak her iki durumda da sabredip güzel güzel işler yapanlar başka;
işte onlar için bir bağışlanma ve büyük bir mükafat vardır.
12. Şimdi belki de sen, onların: "Ona bir hazine indirilse veya
beraberinde bir melek gelse ya!" demeleri yüzünden için sıkılarak, sana
vahyolunanın bir kısmını terkedecek olursun. Fakat sen, ancak bir
uyarıcısın. Allah ise herşeye vekildir.
13. Yoksa: "Onu kendisi uydurdu" mu diyorlar? De ki: "Öyle ise, haydi
onun gibi uydurma on sure getirin ve Allah'tan başka gücünüzün
yettiğini de çağırın, eğer doğru söylüyorsanız bunu yapın.
14. Eğer bunun üzerine size cevap veremedilerse, artık bilin ki, o
ancak Allah'ın ilmiyle indirilmiştir ve O'ndan başka ilah yoktur. Nasıl
artık teslim ediyor, İslam'ı kabul ediyorsunuz değil mi?
15. Her kim dünya hayatını ve onun süsünü arzu ederse, Biz onlara
dünyada yaptıklarının karşılığını tamamen öderiz ve bu konuda
kendilerine densizlik yapılmaz.
16. Fakat onlar, ahirette öyle olurlar ki, kendilerine ateşten başka
birşey yoktur ve orada yaptıkları bütün iyilikler heba olmuştur, bütün
yaptıkları boştur.
17. Rabbinden açık bir delil üzerinde olan, O'nun tarafından bir
şahidin izlediği, ayrıca kendisinden önce bir rehber ve rahmet olarak
Musa'nın kitabı bulunan kimse onlara benzer mi? İşte bunlar, ona iman
ederler. Gruplardan her kim ona küfrederse, artık onun varacağı yer
ateştir, sakın bunda şüpheye düşme; çünkü bu Rabbinden bir gerçektir.
Ne var ki, insanların çoğu imana gelmezler.
18. Bir yalanı Allah'a iftira edenden dana zalim kim olabilir? Bunlar,
Rablerinin huzuruna çıkarılacaklar, şahitler de: "İşte bunlar,
Rablerine karşı yalan söyleyenlerdir!" diyeceklerdir. Haberiniz olsun,
Allah'ın laneti zalimleredir.
106
19. Onlar ki, Allah yolundan alıkoyarlar ve onu eğriltmek isterler.
Ahireti inkar edenler de onlardır.
20. Bunlar, yeryüzünde aciz bırakacak değillerdir, kendilerim Allah'tan
kurtaracak bir kayırıcıları da yoktur. Onlara azap katlanacaktır. Onlar
hem işitmeye tahammül edemiyorlardı hem de görmüyorlardı.
21. İşte bunlar kendilerine yazık etmiş kimselerdir ve uydurdukları
uydurmaları da kendilerini bırakarak kaybolup gitmişlerdir.
22. Şüphe yok ki, onlar, ahirette en çok zarara uğrayanlardır.
23. Fakat iman edip güzel işler yapanlar ve Rablerine edeple gönülden
itaat edenler, işte bunlar, cennetliklerdir; orada sonsuza dek
kalacaklardır.
24. Bu iki grubun durumu, kör ve sağır ile gören ve işitenin durumu
gibidir. Bunlar hiç eşit olurlar mı? Artık düşünmez misiniz?
25. Andolsun ki, vaktiyle Nuh'u kavmine gönderdik. Nuh onlara: " Ben
size azabın sebeplerini ve kurtuluşun yolunu açıklayan bir uyarıcıyım.
26. Allah'tan başkasına kulluk etmeyin! Gerçekten ben acı bir günün
azabının başınıza gelmesinden korkuyorum!" dedi.
27. Buna karşı kavminden küfreden ileri gelenler : "Biz seni sadece
bizim gibi bir insan olarak görüyoruz, sana uyanları ise ilk bakışta en
aşağılık olanlarımızdan ibaret görüyoruz. Sizin bize karşı bir
üstünlüğünüzü de görmüyoruz. Hatta sizi yalancılar sanıyoruz." dediler.
28. Nuh: " Ey kavmim, ne dersiniz? Eğer ben Rabbimden açık bir delil
üzerinde isem ve O, bana katından bir rahmet vermiş de size onu görecek
göz verilmemişse, onu istemediğiniz halde biz sizi ona zorlayacak
mıyız?
29. Ey kavmim, ben sizden buna karşı bir mal da istemiyorum. Benim
mükafatım yalnızca Allah'a aittir ve ben, o iman edenleri kovacak
değilim. Kesinlikle onlar Rablerine kavuşacaklar, ama ben sizi cahillik
eden bir topluluk olarak görüyorum.
30. Ey kavmim, ben onları kovarsam, beni Allah'tan kim kurtaracak?
Artık bir düşünmez misiniz?
31. Ben size, "Allah'ın hazineleri benim yanımdadır." demiyorum. Ne
gaybı bilirim, ne de " Ben bir meleğim." diyorum. O sizin gözlerinizin
horladığı kişiler hakkında: "Allah, onlara hiçbir hayır vermez." de
demem. Onların içlerindekini en iyi bilen Allah'tır. O takdirde
zalimlerden olmuş olurum!" dedi.
32. Onlar: " Ey Nuh, gerçekten bizimle çok uğraştın ve bizimle yaptığın
mücadelede çok ileri gittin. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bizi
tehdit edip durduğun azabı getir de görelim." dediler.
33. Nuh: " Onu size ancak dilerse Allah getirir ve siz onu aciz
bırakacak değilsiniz.
34. Eğer Allah sizi helak etmeyi diliyorsa, ben size öğüt vermek
istesem de öğüdümün size yararı olmaz. O, sizin Rabbinizdir ve sonunda
O'na döndürüleceksiniz!" dedi.
35. Yoksa: " Onu uydurdu mu?" diyorlar? De ki: "Eğer uydurdumsa vebali
boynumadır. Oysa ben, sizin yüklendiğiniz vebalden uzağım!"
107
36. Bir de Nuh'a vahyolunmuştu ki: " Haberin olsun, kavminden iman
etmiş olanların dışında hiçbiri iman etmeyecektir; onun için her ne
yaparlarsa gam yeme!
37. Bizim gözetimimizde ve vahyimiz dairesinde gemi yap ve Bana o
zulmedenler hakkında birşey söyleme; çünkü onlar, boğulacaklardır!"
38. O, gemiyi yapıyordu ve kavminden herhangi bir güruh da yarımdan
geçtikçe onunla eğleniyorlardı. Nuh: " Eğer bizimle eğleniyorsanız, biz
de sizin eğlendiğiniz gibi eğleneceğiz sizinle!
39. İleride rüsvay edecek azabın kime geleceğini ve kalıcı ahiret
azabının da kimin başına ineceğini bileceksiniz!" dedi.
40. Nihayet emrimiz gelip de tennür (geminin kazanı) kaynayınca Nuh'a:
" Her birinden ikişer çift alıp aleyhinde hüküm geçmiş olanların
dışında aileni ve iman edenleri gemiye yükle!" dedik. Zaten onunla
birlikte pek azı dışında kimse iman etmemişti.
41. Nuh: " Binin içine, yürümesi de durması da Allah' ın adıyladır.
Şüphe yok ki, Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir." dedi.
42. Gemi, içindekilerle birlikte dağlar gibi dalgalar içinde akıp
gidiyordu ve Nuh ayrı bir yere çekilmiş olan oğluna: " Ay oğlum, gel
bizimle beraber bin, kafirlerle beraber olma!" diye seslendi.
43. O: " Ben, beni sudan koruyacak bir dağa sığınacağım." dedi. Nuh: "
Bugün Allah'ın emrinden koruyacak yok; meğer ki O rahmet ede!" dedi,
derken dalga aralarına giriverdi ve o da boğulanlardan oldu."
44. Bir de: "Ey yer, suyunu yut ve ey gök, sende açıl!" denildi ; su
çekildi, iş bitirildi, gemi Cudi üzerinde durdu ve bu zalim topluluğa:
"Defolun!" denilmişti.
45. Nuh Rabbine seslenip: "Ey Rabbim, " elbette oğlum benim
ailemdendir, Senin va'din de kesinlikle haktır ve Sen hakimlerin en iyi
hükmedenisin!" dedi.
46. Allah: "Ey Nuh, O, asla senin ailenden değildir. O, doğru olmayan
bir iştir. O halde bilmediğin birşeyi benden isteme! Ben, seni
cahillerden olmaktan men ederim." buyurdu.
47. Nuh: " Ey Rabbim, senden bilmediğim şeyi istemekten sana sığınırım.
Eğer sen, beni bağışlamaz ve bana merhamet etmezsen hüsrana düşenlerden
olurum!" dedi.
48. Denildi ki: "Ey Nuh, sana ve beraberindeki kimselerden birçok
ümmetlere tarafımızdan bir selam ve birçok bereketlerle in! Daha birçok
ümmetleri de ileride faydalandıracağız. Sonra Bizden onlara acı bir
azap dokunacaktır.
49. İşte bunlar, sana vahyile bildirdiğimiz gayb haberlerindendir.
Bundan önce onları ne sen bilirdin, ne de kavmin. O halde sabret, iyi
sonuç Allah'tan korkanlarındır.
50. Ad'a kardeşleri Hud' u gönderdik, onlara: " Ey kavmim, Allah'a
kulluk edin, sizin O'ndan başka hiçbir ilahınız yoktur. Siz yalnızca
iftira etmektesiniz.
51. Ey kavmim, ben sizden buna karşılık bir ücret istemiyorum; benim
mükafatım, ancak beni yaratana aittir. Artık akıllanmayacak mısınız?
108
52. Ey kavmim, Rabbinizden bağışlanmanızı dileyin, sonra O'na tevbe ile
başvurun ki, size bolca göğün feyzini, bereketini indirsin, gücünüze
güç katarak artırsın; günahkarlar olarak yüz çevirmeyin" dedi.
53. Dediler ki: "Ey Hud, sen bize mucize getirmedin, biz ise senin
sözünle ilahlarımızı terketmeyiz ve biz sana inanmayız!"
54.55. Biz yalnız "Herhalde Tanrılarımızın bazısı seni fena çarpmış."
deriz. Hud: "Ben Allah'ı şahit gösteriyorum, siz de şahit olun ki, ben
ondan başka, ona ortak koştuklarınızdan hiçbirini tanımıyorum; artık
hepiniz toplanın bana istediğiniz tuzağı kurun, sonra da bana bir an
bile süre tanımayın!
56. Ben kesinlikle hem benim Rabbim, hem de sizin Rabbiniz olan Allah'a
dayanmışım. O'nun perçeminden tutmadığı hiçbir canlı yoktur. Şüphe yok
ki, Rabbim doğru bir yol üzerindedir.
57. Eğer siz yüz çevirirseniz, ben işte size gönderilmiş olduğum
vazifemi size tebliğ ettim. Rabbim sizin yerinize başka bir topluluk da
getirir ve siz O'na zerrece zarar veremezsiniz. Rabbim, kesinlikle
herşeyi gözetip koruyandır." dedi.
58. Fermanımız geldiğinde Hud'u ve beraberinde iman etmiş olanları
tarafımızdan bir rahmetle kurtardık, hem onları ağır bir azaptan
kurtardık.
59. İşte Ad kavmi, Rablerinin ayetlerini inkar ettiler, peygamberlerine
isyan ettiler ve her inatçı zorbanın emrine uydular.
60. Hem bu dünyada hem de kıyamet gününde bir lanet cezasına
çarptırıldılar. Bak işte, Ad topluluğu Rablerine küfrettiler ve bak
işte, defoldu gitti Hud'un kavmi Ad!
61. Semud'a da kardeşleri Salih'i gönderdik. O: " Ey kavmim, Allah'a
kulluk edin, O'ndan başka bir ilahınız da yoktur. Sizi, yerden O
meydana getirdi, yeryüzünde yerleşme ve imar etme gücünü size O verdi;
O'nun bağışlamasını isteyin, sonra O'na tevbe edin! Şüphe yok ki,
Rabbim yakındır, duaları kabul edendir." dedi.
62. Onlar: " Ey Salih, bundan önce sen, içimizde ümit beslenen bir
kişiydin, şimdi bizi babalarımızın tapındığına tapmaktan vazgeçirmek mi
istiyorsun? Biz kesinlikle senin bizi davet ettiğin şeyden çok
kuşkulandıran bir şüphe içindeyiz." dediler.
63. Salih: " Ey kavmim, ne dersiniz, eğer Rabbimden açık bir delil ile
gelmişsem ve bana katından bir rahmet vermişse, O'na isyan ettiğim
takdirde beni O'ndan kim kurtarabilir? Demek ki, siz bana zarar
vermekten başka birşey yapmayacaksınız.
64. Ey kavmim, işte şu Allah'ın dişi devesi size bir mucizedir; bırakın
onu, Allah'ın toprağında yayılsın ve ona kötü bir maksatla el sürmeyin.
yoksa sizi yakın bir azap yakalar!" dedi.
65. Derken onu tepeleyip öldürdüler. Bunun üzerine Salih onlara:
Evinizde üç gün yaşayın; işte bu, yalanlanamayacak bir tehdittir!"
dedi.
66. Emrimiz geldiğinde Salih'i ve beraberinde iman etmiş olanları,
tarafımızdan bir rahmetle azaptan ve o günün rezilliğinden kurtardık.
Çünkü Rabbindir çok güçlü, çok üstün olan.
67. O zulmedenleri ise bir müthiş ses yakaladı da yurtlarında çöke
kaldılar.
109
68. Sanki orada bir şenlik kurmamışlardır Bak işte Semud topluluğu
gerçekten Rablerine küfrettiler ve bak işte defoldu gitti Semud!
69. Andolsun şanıma ki, İbrahim'e de elçilerimiz müjde ile geldi ve "
Selam!" dediler. O da: " Selam!" dedi ve durmadan gidip kızartılmış bir
buzağı getirdi.
70. Ona ellerini uzatmadıklarını görünce kendilerini yadırgadı ve
içinde onlara karşı bir korku duydu. Onlar: "Korkma, zira biz Lut
kavmine gönderildik!" dediler.
71. İbrahim'in zevcesi de ayakta dinliyordu ve bunu düyunca güldü.
Bunun üzerine ona İshak'ı müjdeledik, İshak'ın arkasından da Yakub'u.
72. "Vay" dedi zevcesi, "Ben bir kocakarı, kocam da bir ihtiyar iken
doğurabilir miyim? Gerçekten bu çok şaşılacak bir şey !
73. Elçiler: "Sen Allah'ın işine mi şaşıyorsun ? Allah'ın rahmeti ve
bereketi var üzerinizde ey ev halkı, şüphe yok ki, O, övülmeye layık ve
lütfü çok olandır." dediler.
74. İbrahim'in korkusu gidip kendisine müjde gelince, Lut kavmi
hakkında bizimle mücadeleye girişti.
75. Çünkü İbrahim, gerçekten çok yumuşak huylu, yanık kalpli ve
sığınandı.
76. Ekçiler:"Ey İbrahim, vazgeç bundan, çünkü Rabbinin buyruğu geldi ve
kesinlikle onlara geri döndürülemeyecek bir azap gelecektir.
77. Elçilerimiz Lut'a geldiğinde onların yüzünden fenalaştı, eli ayağı
dolaştı ve "Bu, çok çetin bir gündür!" dedi.
78. Kavmi ona zıpır zıpır koşup gelmişlerdi, bundan önce de kötü kötü
işler yapıyorlardı. Lut: "Ey kavmim, işte kızlarım, onlar sizin için
daha temiz; Allah'tan korkun da beni konuklarım arasında rüsvay
etmeyin, içi. nizde aklı başında bir adam yok mu?!" dedi.
79. Kavmi : " Herhalde bilirsiniz ki, bizim senin kızlarında hiçbir
hakkımız yoktur ve sen bizim ne istediğimizi pekala bilirsin!" dediler.
80. Lut: "Keşke benim size karşı bir kuvvetim olsaydı veya çok sarp bir
kaleye sığınabilseydim!" dedi.
81. Elçiler: " Ey Lut, emin ol, biz Rabbinin elçileriyiz; onlar sana
ihtimali yok el uzatamazlar, sen hemen silenle gecenin bir bölümünde
yola çık. İçinizden hiçbir kimse geri kalmasın, ancak karın hariç;
çünkü onlara gelen felaket ona da gelecektir. Haberin olsun, onlara
va'dedilen zaman sabahtır, sabah yakın değil mi?" dediler.
82. Emrimiz geldiğinde, o memleketin üstünü altına geçirdik ve
üzerlerine balçıktan pişirilmiş istif taşlar yağdırdık.
83. Rabbin kalında damgalanmıştı ve bunlar zalimlerden uzak değildir!
84. Medyen'e de kardeşleri Şu'ayb'ı gönderdik. Şu'ayb onlara: " Ey
kavmim, Allah'a kulluk edin, sizin O'ndan başka hiçbir ilahınız yoktur.
Ölçeği ve tartıyı da eksik tutmayın; ben sizi bir refah içinde
görüyorum ve ben, sizi kuşatacak bir gönün azabından korkuyorum.
85. Ey kavmim, ölçeği ve teraziyi tam dengi dengine tutun. İnsanların
eşyasına densizlik etmeyin ve yeryüzünde bozgunculuk ederek fenalık
yapmayın!
110
86. Allah'ın helalinden bıraktığı kar, sizin için daha hayırlıdır, eğer
iman etmişler iseniz. Fakat ben sizin üzerinizde bir gözcü değilim.
87. Onlar: "Ey Şu'ayb, atalarımızın taptıklarını terketmemizi veya
mallarımız hususunda dilediğimizi yapmamamızı sana namazın mı
emrediyor? Herhalde sen çok uslu ve akıllısın !" dediler.
88. Şu'ayb: "Ey kavmim, ne dersiniz, eğer ben Rabbimin katından açık
bir delil ile gelmişsem ve O, bana kendi kalından güzel bir rızık
vermişse ne yapmalıyım? Size muhalefet etmemle sizi men ettiğim şeylere
kendim düşmek istemiyorum. Ben, yalnızca gücümün yettiği kadar
düzeltmeyi istiyorum, başarım da Allah'ın yardımı iledir. Ben yalnız
O'na dayandım ve ancak O'na yüz tutarım.
89. Ey kavmim , bana karşı çıkmanız, sakın sizi Nuh kavminin veya Hud
kavminin ya da Salih kavminin başlarına gelenler gibi bir felakete
sürüklemesin! Lut kavmi de sizden uzak değildir!
90. Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra pişmanlık duyup O'na yönelin.
Şüphe yok ki, Rabbim çok esirgeyici ve sevgi doludur." dedi.
91. "Ey Şu'ayb, biz senin söylediklerinin çoğunu iyi anlamıyoruz ve
aramızda seni gerçekten güçsüz buluyoruz. Eğer senin yakınlarından beş
on kişi olmasaydı, kesinlikle seni taşlayarak öldürürdük. Senin bizim
için hiçbir önemin yok!" dediler.
92. Şu'ayb: "Ey kavmim, benim yakınlarım sizin için Allah'tan daha mı
önemli ki, onu arkanıza atıp unuttunuz? Bilin ki, Rabbim bütün
yaptıklarınızı kuşatmıştır.
93. Ey kavmim, bütün gücünüzle yapacağınızı yapın, ben görevimi
yapıyorum. İleride kendisini rüsvay edecek azabın kime geleceğini ve
kimin yalancı olduğunu anlayacaksınız! Bekleyin, ben de sizinle
birlikte bekliyorum!" dedi.
94. Emrimiz geldjğinde Şu'ayb'ı ve beraberinde iman edenleri
tarafımızdan bir rahmetle kurtardık. O zulmedenleri ise dehşet verici
bir ses yakaladı ve yurtlarında çöküp kaldılar.
95. Sanki orada şenlik kurmamışlardı. Bak işte Semud defolup gittiği
gibi Medyen de defolup gitti.
96. Ululuğuma andolsun ki, Musa'yı da ayetlerimizle ve açık bir delil
ile gönderdik.
97. Firavun'a ve onun ileri gelenlerine; onlar, Firavun'un emrine
uydular. Oysa Firavun'un emri akıllıca değildir.
98. Kıyamet gününde kavminin önüne düşecek ve onları suya götürür gibi
ateşe götürecektir. O varılan yer de ne fena maslaktır!
99. Hem burada hem de kıyamet gününde arkalarından bir lanetle takip
edildiler. Bu yapılan destek ne fena destektir!
100. İşte bu, medeniyetlerin sana anlattığımız önemli haberlerindendir.
Onlardan kalan da var, biçilip yerle bir edilen de var.
101. Biz, onlara zulmetmedik, fakat onlar kendilerine zulmettiler;
Allah'tan başka taptıkları tanrıları, Rabbinin emri geldiği zaman
kendilerine hiçbir yarar sağlamadı ve hasarlarım artırmaktan başka
hiçbir işe yaramadı.
102. İşte Rabbin, zulmetmekte olan medeniyetleri çarptığı zaman böyle
çarpar; çünkü O'nun cezası çok acı, çok çetindir!
111
103. Gerçekten bunda, ahiret azabından korkanlar için kesin bir ibret
vardır. O, tüm insanların kendisi için toplanacağı bir gündür; mutlaka
görülecek bir gündür.
104. Biz, onu ancak belirli bir süre için geciktiriyoruz.
105. Onun geleceği günde hiçbir kimse, Allah'ın izni olmadan
konuşamayacaktır. Artık onlardan kimi mutsuz, kimi mutludur.
106. Mutsuzlar, ateşdedirler; çok feci bir soluyuşları ve hıçkırıkları
vardır orada.
107. Onlar orada gökler ve yer durdukça sürekli kalacaklardır. Ancak
Rabbin dilediği süre başka; çünkü Rabbin, dilediğini yapandır.
108. Ama mutlu olanlar cennetdedirler, Rabbinin dilediği süreden başka,
gökler ve yer durdukça onlar orada ebedi kalacaklardır; kesintisiz bir
lütuf olmak üzere.
109. O halde sakın şunların ibadet edişlerinden şüpheye düşme! Onlar,
yalnızca önceden atalarının taptıkları gibi tapıyorlar. Biz de mutlaka
nasiplerini kendilerine tamamiyle vereceğiz.
110. Andolsun ki, Musa' ya kitabı verdik de onda anlaşmazlığa düşüldü.
Rabbinden önceden verilmiş bir söz olmasaydı, kesinlikle aralarında
hüküm verilmiş, bitmiş olurdu. Onlar ise bundan kuşkulu bir şüphe
içindedirler.
111. Gerçekten her biri öyle kimselerdi ki, Rabbin onlara yaptıklarının
karşılığını mutlaka ödeyecektir. Çünkü O, bütün yaptıklarından
haberdardır.
112. Onun için emrolunduğun gibi doğruluk et; sen ve beraberinde tevbe
edenler de böyle olsun ve aşın gitmeyin! Çünkü O, bütün yaptıklarınızı
görür.
113. Ve zulmedenlere meyi etmeyin; yoksa size ateş dokunur. Allah'tan
başka kayıranlarınız da yoktur;sonra kurtulamazsınız.
114. Gündüzün iki tarafında ve gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz
kıl! Çünkü iyilikler, kötülükleri giderir. Bu, algılaması olanlara bir
öğüttür.
115. Ve sabret, çünkü Allah iyi davrananların mükafatım ziyan etmez.
116. Şimdi sizden önceki devirlerden yeryüzünde bozgunculuğu yasaklayan
faziletli kimseler bulunmalıydı. Ancak onlardan, yalnızca kurtardığımız
pek az kimselerden başka yok. Zulmedenler ise kendisi ile
şımartıldıkları refahın ardına düştüler ve hep suçlu oldular.
117. Rabbin ahalisi iyi gidişatlı olan o memleketleri haksızlık yapacak
helak edecek değildi ya!
118. Rabbin dileseydi, kesinlikle bütün insanları bir tek ümmet
yapardı. Oysa ihtilaf edip duracaklardır.
119. Ancak Rabbinin rahmeti ile bağışladığı kimseler başka. Zaten
onları bunun için yaranı ve Rabbinin: "Andolsun ki, cehennemi tamamen
cinlerden ve insanlardan dolduracağım!" sözü tamamen yerine geldi.
120. Peygamberlerin haberlerinden kabini kuvvetlendireceğimiz her
türlüsünü sana anlatıyoruz. Bu sürede de sana gerçek, mü'minlere bir
öğüt ve uyarı geldi.
112
121. İman etmeyenlere de ki: "Siz yerinizde sayarak, yapacağınızı
yapın! Mutlaka biz de çalışıyoruz.
122. Bekleyin! Her halde biz de bekliyoruz."
123. Bununla beraber göklerin ve yerin sırrım Allah bilir. Bütün işler
O'na döndürülür; yalnız O'na ibadet et ve O'na dayan! Rabbin
yaptığınızdan ve yapacağınızdan habersiz değildir.
SURA 12. YUSUF SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif. Lam, Ra. İşte bunlar, sana apaçık kitabın ayetleridir!
2. Biz onu akıl erdirebilesiniz diye. bir Kur'an olmak üzere Arapça
olarak indirdik.
3. Biz sana bu Kuran'ı vahyetmekle kıssaların en güzelini anlatıyoruz.
Doğrusu, senin bundan önce hiç haberin yoktu.
4. Bir vakit Yusuf babasına: "Babacığım, ben rüyada onbir yıldızla
güneşi ve ayı gördüm. Gördüm ki, onlar bana secde ediyorlar.''dedi.
5. Babası: "Yavrum, rüyanı kardeşlerine anlatma, sonra sana bir tuzak
kurarlar; çünkü şeytan, insana belli bir düşmandır.
6. İşte böyle. Rabbin seni seçecek, sana olayların yorumuna ait
bilgiler öğretecek ve hem sana ve hem de Ya'kub soyuna, bundan önce
ataların İbrahim ve İshak' a tamamladığı gibi nimetini tamamlayacaktır.
Şüphe yok ki, Rabbin herşeyi bilendir, hikmet sahibidir." dedi.
7. Yüceliğim hakkı için Yusuf ve kardeşlerinde soranlara ibret olacak
deliller vardı.
8. Çünkü kardeşleri: "Kesinlikle Yusuf ve kardeşi, babamıza bizden daha
sevgilidir. Oysa biz birbirine sargın bir topluluğuz. Doğrusu babamız
belli ki, yanılıyor.
9. Yusuf'u öldürün veya bir yere atın ki, babanızın yüzü size katsın ve
ondan sonra doğru dürüst bir topluluk basınız! "dediler.
10. İçlerinden biri: "Yusuf'u öldürmeyin de bir kuyu dibinde bırakın
ki, onu geçen bir kervan bulup alsın; eğer yapacaksınız böyle yapın!"
dedi.
11. Vardılar babalarına: "Ey babamız, neden sen, Yusuf hakkında bize
güvenmiyorsun? Oysa biz onun iyiliğini isteyenleriz.
12. Yarın onu bizimle gönder, gezsin oynasın. şüphesiz biz onu
gözetiriz." dediler.
13. Babası: "Onu götürmeniz, beni mutlaka üzer ve korkarım, onu kurt
yer, haberiniz olmaz!" dedi.
14. Onlar: "Andolsun, biz böylesine birbirine sargın bir topluluk iken
onu kurt yerse, o taktirde biz hüsran çekeriz!" dediler.
15. Yusuf'u alıp götürdükleri ve onu kuyunun dibine koymaya karar
verdikleri zaman, Biz ona: "Andolsun ki, sen onlara, hiç tartanda
değillerken, bu işlerini haber vereceksin!" diye vahyettik.
16. Yatsı vaktinde ağlayarak babalarına geldiler.
113
17. "Ey babamız, biz gittik yarışıyorduk, Yusuf'u eşyamızın yanında
bırakmıştık; bir de baktık ki, onu kurt yemiş. Şimdi biz doğru da
söylesek sen bize inanmazsın!" dediler.
18. Bir de gömleğinin üzerinde yalan bir kan getirdiler.
Babaları:"Hayır, nefisleriniz sizi aldatmış, böyle bir işe
sevketmiştir. Artık bana düşen güzelce sabretmektir. Sizin
söyledikleriniz karşısında yardımına sığınılacak Allah'tır ancak!"
dedi.
19. Öteden bir kervan gelmiş, sucularını göndermişlerdi; vardı,
kovasını saldı ve:"A, müjde, bu bir erkek çocuk!" dedi. Onu tutup bir
ticaret malı olarak gizlediler. Allah ise, ne yapacaklarım biliyordu.
20. Onu ucuz bir fiatla birkaç dirheme sattılar. Onu yanlarında tutmaya
isteksiz bulunuyorlardı.
21. Mısırda onu satın alan kişi karısına: "Ona iyi bak, belki bize
yararı olur, ya da onu evlat ediniriz." dedi.Bu şekilde Yusuf'u orada
yerleştirdik, kendisine olayların yorumuna dair bilgiler öğretelim
diye. Allah, yaptığı işte üstün bir güce sahiptir, fakat insanların
çoğu bilmezler.
22. Kıvamına geldiği zaman, Biz ona bir nüfuz ve peygamberlik bilgisi
verdik. işte Biz, iyi hareket edenlere böyle karşılık veririz.
23. Derken evinde bulunduğu hanım, bunun nefsinden kam almak istedi
(onu birlikte olmaya çağırdı) ve kapıları kilitledi;"Haydi gel,
seninim!"dedi. O:"Allah'a sığınırım, doğrusu O, benim efendim, bana iyi
baktı ve gerçek şu ki, zalimler iflah olmaz." dedi.
24. Hanım gerçekten ona niyetini kurmuştu, eğer Rabbinin açık delilini
görmeseydi o da ona kurmuş gitmişti. Biz ondan kötülüğü ve fuhuşu
uzaklaştıralım diye, böyle oldu. Gerçekten o, Bizim ihlasa mazhar
edilmiş has kullarımızdandır.
25. İkisi de kapıya koşuştular, hanım onun gömleğini arkasından yırttı
ve kapının yanında hanımın beyine rastladılar. Hanım: "Senin karina
fenalık yapmak isteyenin cezası, zindana konulmaktan veya acı bir
azaptan başka ne olabilir?" dedi.
26. Yusuf : "O, kendisi beni birlikte olmaya çağırdı!" dedi. Hanımın
akrabasından bir şahit şöyle şahitlik etti:"Eğer gömleği önden
yırtılmış ise, hanım doğru söylemiştir, bu yalancılardandır.
27. Yok eğer gömleği arkadan yırtılmışsa hanım yalan söylemiştir, bu
doğrulardandır."
28. Gömleğinin arkadan yırtılmış olduğunu görünce: "Anlaşıldı, o, siz
kadınların tuzaklarından biridir; gerçekten sizin tuzağınız çok
büyüktür!
29. Yusuf, sakın bundan söz etme; sen de kadın, günahının
bağışlanmasını dile; sen gerçekten büyük günahkarlardan oldun!" dedi.
30. Şehirdeki bir takım kadınlar da: "Azizin karısı delikanlısının
nefsinden murat istiyormuş (onunla birlikte olmak istiyormuş), onun
aşkından yüreğinin zarı çatlamış; kan besbelli çıldırmış!" dediler.
31. Onların gizliden gizliye dedikodularını duyunca, onlara bir davetçi
gönderdi, onlar için dayalı döşeli bir sofra hazırladı, her birine bir
bıçak verdi ve: "Çık karşılarına!" dedi. Kadınlar onu görür görmez çok
114
büyüttüler, kendi ellerini doğradılar ve: "Haşa, Allah için bu bir
insan değil, ancak değerli bir melektir!" dediler.
32. Dedi ki: "İşte beni, hakkında kınadığınız, bu delikanlı! Yemin
ederim ki, ben onunla birlikte olmak istedim de o, iffetini koruyup
bana yanaşmadı. Yine yemin ederim ki, eğer emrimi yerine getirmezse
mutlaka zindana atılacak ve mutlaka zillete uğrayanlardan olacaktır!"
33. Yusuf: "Ey Rabbim, zindan bana bunların davet ettikleri işten daha
sevimlidir. Eğer sen, bu kadınların tuzaklarını benden
uzaklaştırmazsan, ben onlerin sevdasına düşer, cahillerden olurum."
dedi.
34. Bunun üzerine Rabbi duasını kabul buyurup onların tuzaklarım ondan
uzaklaştırdı. Muhakkak O, herşeyi işiten, herşeyi bilendir.
35. Sonra bu kadar delili gördekleri hakte onlar, onu mutlaka bir sure
için zindana atma görüşüne vardılar.
36. Onunla birlikte zindana iki delikanlı daha girdi. Birisi: "Rüyada
kendimi şarap sıkarken görüyorum." dedi. Diğeri: "Ben, rüyada kendimi
basımın üstünde bir ekmek götürürken görüyorum, ondan kuşlar yiyor.
Bize bunun tabirim haber ver; çünkü biz seni iyilik sevenlerden
görüyoruz." dedi.
37. Yusuf şöyle dedi: "Size yiyeceğiniz bir yemek gelecek ya, işte, o
gelmeden önce kesinlikle ben size bunun tabirin! bildirmiş olurum. Bu,
bana Rabbimin öğrettiklerindendir. Çünkü ben, Allaha inanmayan ve hepsi
ahireti inkar eden bir toplululuğun dinini bıraktım."
38. Ve atalarım İbrahim, İshak ve Ya'kub'un dinine uydum. Bizim Allah'a
hiçbir şeyi ortak koşmamız olamaz. Bu, Allah'ın bize ve insanlara bir
lütfudur, fakat insanların çoğu şükretmezler.
39. Ey zindan arkadaşlarım, birbirinden ayrı birçok tanrılar mı, yoksa
hepsinden üstün kahredici bir Allah mı daha hayırlıdır?
40. O'ndan başka taptıklarınız, sizin ve atalarınızın takmış olduğu bir
takım kuru isimlerden ibarettir; yoksa Allah, onlara öyle bir saltanat
indirmemiştir. Hüküm ancak Allah'ındır. O, size kendisinden başkasına
tapmamanızı emretti. Doğru ve sabit din budur, fakat insanların çoğu
bilmezler.
41. Ey zindan arkadaşlarım, gelelim rüyanıza: "Biriniz, efendisine yine
şarap sunacak, diğeri asılacak ve kuşlar basından yiyecek; işte
fetvasını istediğiniz mesele halledildi!" dedi.
42. Birde bu ikisinden kurtulacağım sandığı kişiye: "Efendinin yanında
beni an!" dedi. Ona da şeytan, efendisinin yanında anmayı unutturdu da
yıllarca zindanda kaldı.
43. Bir gün hükümdar: "Rüyamda yedi arık ineğin yemekte olduğu yedi
semiz inek ve yedi yeşil başakla diğer yedi kuru başak görüyorum. Ey
efendiler, eğer rüya tabir ediyorsanız, bana rüyamı halledin!" dedi.
44. Dediler ki: "Rüya dediğin, demet demet hayallerdir, biz ise
hayallerin tabirini bilmiyoruz."
45. İki zindan arkadaşından kurtulmuş olan, uzun süre sonra hatırladı
ve: "Ben size onun tabirini haber veririm, hemen beni gönderin!" dedi.
46. Gelip: "Yusuf, ey dosdoğru kişi, "yedi semiz inek. bunları yedi
arık inek yiyor ve yedi yeşil başakla diğer yedi kuru başak" rüyasını
115
bize tabir et, ümit ederim ki, o insanların yanına cevapla dönerim, ola
ki, değerini bilirler dedi.
47. Dedi ki: "Yedi yıl adetiniz üzere ekeceksiniz, biçtiklerinizi biraz
yiyeceğiniz hariç olmak üzere, başağında bırakın!
48. Sonra onun arkasından yedi kurak yıl gelecek, saklayacağınız az bir
miktar hariç, önce biriktirdiklerinizi yiyip bitirecek.
49. Sonra onun arkasından hakin sıkıntıdan kurtulacağı, sıkıp sağacağı
bir yıl gelecek."
50. Bunu duyan hükümdar: "Getirin bana onur dedi. Bunun üzerine ona
gönderilen adam gelince Yusuf:"Haydi efendine dönde sor ona, ellerini
doğrayan kadınların maksatları neymiş? Şüphesiz ki, Rabbin onların
hilelerini çok iyi bilir." dedi.
51. Hükümdar o kadınlara: "Derdiniz neydi ki, o zaman Yusuf'un
nefsinden murad almağa, onunla birlikte olmaya kalkıştınız?" dedi.
Onlar: "Haşa, Allah için biz onun aleyhine bir kötülük bilmiyoruz!"
dediler. Azizin karısı: "Şimdi gerçek ortaya çıktı; onun nefsinden ben
kam almak istedim. O ise kesinlikle doğru söyleyenlerdendir." dedi.
52. "Bundan maksadım, benim ona gerçekten gıyabında hıyanet etmediğimi
ve Allah'ın kesinlikle hainlerin hilesini başarıya ulaştırmayacağını
bilmesini sağlamaktı.
53. Nefsimi temize de çıkarmıyorum, çünkü nefis kötülüğü emreder; meğer
Rabbim rahmetiyle bağışlaya, çünkü Rabbim çok bağışlayan, çok merhamet
edendir."
54. Hükümdar da dedi ki: "Onu bana getirin, kendime müşavir yapayım."
Bunun üzerine onunla konusunca da: "Sen bugün yanımızda gerçekten bir
mevki sahibi ve güvenilir bir kişisin." dedi.
55. Dedi ki: "Beni ülke hazineleri üzerine memur et, çünkü ben iyi
korur, iyi bilirim!"
56. Ve işte böylece Yusuf'u o ülkede yerleştirdik; neresinde isterse
makam tutuyordu. Biz rahmetimizi dilediğimize nasip ederiz. Ve iyi
davrananların mükafatım zayi etmeyiz.
57. Ahiret mükafatı, iman edip takva yolunu tutanlar için elbette daha
hayırlıdır.
58. Birden Yusuf'un kardeşleri çıkageldiler; gelip yanıma girdiler;
hemen onları tanıdı, onlar ise onu tanımıyorlardı.
59. Onların bütün hazırlıklarım tamamladığında dedi ki: "Bana sizin
baba bir kardeşinizi getirin! Görüyorsunuz ya, ben ölçeği tam ölçüyorum
ve ben konukseverlerin en yaranışıyım!
60. Eğer onu bana getirmezseniz, artık benim yanımda size zahire yok ve
bana da yaklaşmayım"
61. Dediler ki: "Herhalde onun için babasından izin almaya çalışırız ve
muhakkak bunu yaparız."
62. Yusuf uşaklarına: "Sermayelerini yüklerinin içine koyuverin, belki
ailelerine döndüklerinde anlarlar, belki yine gelirler." dedi.
63. Böylece babalarına döndükleri vakit: "Ey babamız, bizden zahire
yasaklandı. Bu kere kardeşimizi bizimle beraber gönder ki ölçüp alalım
ve muhakkak biz onu koruruz." dediler.
116
64. Babaları dedi ki: "Hiç ben onu size inanır mıyım? Ya bundan önce
size kardeşini İnandığım gibi olursa! En hayırlı koruyucu da Allah'tır.
Ve O, merhamet edenlerin en merhametlisidir."
65. Derken yüklerini açtıklarında sermayelerim kendilerine iade edilmiş
buldular. Dediler ki: "Ey babamız, daha ne isteriz, işte sermayemiz de
bize iade edilmiş! Yine ailemize erzak getiririz, kardeşimizi de
koruruz, belki bir deve yükü fazla alırız ki bu (aldığımız zaten) az
bir şey!
66. Dedi ki: " Kesinlikle onu sizinle beraber göndermem, ta ki hepiniz
her taraftan kuşatılmadıkça, onu mutlaka bana getireceğinize dair
Allah'a yemin edesiniz! Söz verdikleri vakit dedi ki:"Allah
söylediklerimize karşı vekildir!"
67. Dedi ki: "Yavrularım! Bir kapıdan girmeyin de ayrı ayrı kapılardan
girin! Gerçi ne yapsam, hiçbir şeyde Allah' in takdirini sizden
sayamam! Hüküm ancak Allah'ındır! Ben O'na tevekkül kıldım. Onun için
bütün tevekkül edenler O'na tevekkül etmelidirler!"
68. Babalarının emrettiği yerden girdiklerinde o, onlardan Allah'ın
takdirinden hiçbir şeyi savuşturmuyordu; bu sadece Yak'ub'un içindeki
bir isteği yerine getirmişti. Şüphesiz o bir bilgiye sahipli, çünkü Biz
kendisine öğretmiştik. Fakat insanların çoğu bunu bilmezler.
69. Yusuf'un yanma girdikleri vakit, kardeşini yanına aldı ve: "Haberin
olsun ben senin kardeşinim, sakın yapacaklarına göcürgenme (üzülme)!"
dedi.
70. Sonra onların bütün hazırlıklarım yaptığı vakit, su kabım
kardeşinin yükü içine koydu, sonra da bir çağırıcı: "Ey kafile, siz
kesinlikle hırsızlık yapmışsınız!" diye seslendi.
71. Bunlara döndüler ve: "Ne arıyorsunuz?" dediler.
72. Dediler ki "Hükümdarın su kabını arıyoruz. Onu getirene bir deve
yükü bahşiş var ve ben ona kefilim."
73. "Allah'a yemin ederiz, kesin olarak bilirsiniz ki, biz bu ülkede
fesat çıkarmak için gelmedik; hırsız da değiliz!" dediler.
74. "Şimdi yalancı çıkarsanız cezası ne?" dediler.
75. Dediler ki "Cezası kimin yükünde çıkarsa, işte o onun cezası! Biz
zalimlere böyle ceza veririz!"
76. Bunun üzerine (Yusuf) kardeşinin kabından önce, onların kaplarını
aramaya başladı, sonra onu kardeşinin kabından çıkardı, işte Yusuf için
böyle bir tedbir yaptık! Melik'in kanununa göre kardeşini alıkoymasına
çare yoktu. Ancak Allah'ın dilemesi başka! Biz dilediğimizi derecelerle
yükseltiriz ve her ilim sahibinin üstünde bir bilen vardır.
77. Dediler ki: "Eğer o çalmışsa, bundan önce bir kardeşi de çalmıştı."
O vakit Yusuf bunu içine attı ve onlara belli etmeden:"Siz çok kötü bir
durumdasınız, ne isnat ettiğiniz! Allah çok iyi biliyor." dedi.
78. Dediler ki: "Ey şanlı Aziz, emin ol ki, bunun çok yaşlı bir babası
var; onun için yerine birimizi al: çünkü biz seni iyilik edenlerden
görüyoruz!"
79. Dedi ki: "Allah saklasın, eşyamızı yanında bulduğumuz kişiden
başkasını tutmamızdan Allah korusun! Çünkü biz o takdirde zulmetmiş
oluruz."
117
80. Ne zaman ki ondan ümit kestiler, fısıldaşarak çekildiler. Büyükleri
dedi ki: "Babanızın, aleyhinizde Allah'tan söz almış olduğunu, bundan
öncede Yusuf hakkında yaptığınız kusuru bilmiyor musunuz? Ben artık
babam izin verinceye veya Allah hakkımda bir hüküm verinceye kadar
buradan ayrılmam; O, hükümverenlerin en hayırlısıdır."
81. Siz donun de babanıza deyin ki: "Ey babamız, inan ki oğlun
hırsızlık yaptı. Biz ancak bildiğimize şahitlik ediyoruz, yoksa gaybın
bekçileri değiliz.
82. Hem bulunduğumuz şehir halkına, hem de içinde geldiğimiz kafileye
sor. Ve emin ol ki biz, kesinlikle doğru söylüyoruz."
83. Babaları dedi ki: "Yok sizi nefsiniz aldatmış; artık (bana düşen)
güzel bir sabır! Umulur ki Allah bana hepsin! birden getirir. Gerçek şu
ki, herşeyi bilen O'dur, her yaptığım bir hikmete göre yapan O'dur."
84. Ve onlardan yüzünü çevirdi de: "Ey Yusuf'un üstünde titreyen
tasam!" dedi ve üzüntüden gözlerine ak düştü; artık yutkunuyor,
yutkunuyordu.
85. Dediler ki: "Hala Yusuf'u anıp duruyorsun, vallahi sonunda kederden
eriyeceksin veya helak olanlara karışacaksın!"
86. Dedi ki: "Ben dolgunluğumu ve üzüntümü ancak Allah'a şikayet ederim
ve Allah tarafından sizin bilemeyeceğiniz şeyleri bilirim!
87. Ey oğullarım, haydi gidiniz de Yusuf ile kardeşini bulmak için
araştırınız; Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyiniz; çünkü Allah'ın
rahmetinden ümidin! kesen ancak kafirler güruhudur."
88. Bunun üzerine Yusuf'un huzuruna girdikleri vakit dediler ki: "Ey
şanlı Aziz. bize ve ailemize darlık ve sıkıntı bastırıverdi, önemsiz
bir sermaye ile de geldik. Yine bize erzakımızı tam ölçü ver ve bize
biraz da sadaka ver; çünkü Allah sadaka verenlere mükafatım verir!"
89. Dedi ki: "Cahilliğinizde siz Yusuf ile kardeşine ne yaptığınızı
biliyor musunuz?"
90. "A a.! Sen Yusuf musun?" dediler. Ben Yusuf'um, bu da kardeşim!
Allah bize lütfuyla iyilikte bulundu;bir gerçektir ki, kim Allah' tan
korkar ve sabrederse, muhakkak Allah iyilerin mükafatım zayi etmez."
dedi.
91. Dediler ki: "Vallahii seni Allah bize üstün kıldı. biz doğrusu
büyük suç işlemiştik!"
92. Yusuf dedi ki : "Bugün size karşı kınama yok; Allah sizi
mağfiretiyle bağışlar! O, merhamet edenlerin en merhametlisidir.
93 . Şimdi siz benim şu gömleğim! götürün de babamın yüzüne bırakın,
gözü açılır. Ve bütün ailenizle toplanıp bana gelin!"
94. Ne zaman ki, bu taraftan kervan ayrıldı, öteden babaları dedi ki:
"Doğrusu ben bana bunaklık yakıştırmasına kalkamazsanız gerçekten
Yusuf'un kokusunu duyuyorum, eğer bunak demezseniz!"
95. Dediler ki: "Vallahi sen gerçekten eski şaşkınlığında devam
ediyorsun!"
96. Fakat ne zaman ki gerçekten müjdeci geldi, gömleği yüzüne bıraktı,
gözü açılıverdi. "Ben size demedim mi, ben Allah tarafından sizin
bilmeyeceklerinizi bilirim ?" dedi.
118
97. Dediler ki:"Ey bizim şefkatli babamız, bizim için günahlarımızın
bağışlanmasın) dile, bizler gerçekten büyük günah işlemiştik!"
98. Dedi ki: "Sonra sizin için Rabbime istiğfar edeceğim. Gerçek şu ki,
çok bağışlayan O'dur, merhameteden O'dur.
99. Yusuf'un yanma vardıklarında, ana ve babasını kucakladı, yanma aldı
ve: "Buyurun Allah'ın dilemesiyle Mısır'a güvenle girin!" dedi.
100. Ana ve babasını taht üzerine çıkardı, hepsi Yusuf için secdeye
kapandılar. Yusuf da:"Ey babacığım, işte bundan önceki rüyamın yorumu
bu; gerçekten Rabbim onu gerçekleştirdi, cidden bana iyilikte
bulundu;çünkü beni zindandan çıkardı; şeytan benimle kardeşlerimin
arasını dürtüştürdükten (bozduktan) sonra sizi çölden buraya getirdi.
Gerçekten Rabbim, dilediği şey için aldığı tedbirde çok hoş davranır.
Gerçek şu ki, O, herşeyi çok iyi bilen, her yaptığın bir hikmete göre
yapandır!
101. Ey Rabbim, Sen bana mülkten bir nasip verdin ve bana rüyaların
tabirinden bir ilim öğrettin. Gökleri ve yeri yaratan Rabbim, dünya ve
ahirette benim velim Sensin! Benim ruhumu müslüman olarak al ve beni
iyiler arasına kat!" dedi.
102. İşte bu gayb haberlerindendir ki sana onu vahiy yolu ile
bildiriyoruz. Yoksa onlar yapacaklarına karar verip hile yaparlarken
sen yanlarında değildin.
103. Ve insanların çoğu sen ne kadar çok arzu etsen de mümin
değillerdir!
104. Buna karşı onlardan bir ücret de istemiyorsun; O Kur'an bütün
alemlere ancak ilahi bir uyarıdır.
105. Bununla beraber göklerde, yerde nice deliller vardır ki, yüz yüze
gelirler de onlardan yüzlerini çevirerek geçerler.
106. Onların pek çoğu Allah'a ortak koşmaksızın iman etmezler.
107. Yoksa bunlar, Allah'ın azabından; hepsini saracak bir belanın
gelivermesinden veya farkında değillerken kendilerine ansızın kıyametin
gelivermesinden güven içinde midirler?
108. De ki: "İşte benim yolum budur; basiret üzere Allah'a davet
ederim, ben ve bana uyanlar; Allah'ı tenzih ederim ve ben ortak
koşanlardan değilim."
109. Senden önce gönderdiğimiz peygamberler de ancak şehirler halkından
kendilerine vahyettiğimiz birtakım erkeklerdi. Şimdi o yerde
dolaşmıyorlar mı? Kendilerinden önce gelip geçenlerin akibetlerinin
nasıl olduğuna bir baksalar ya! Elbette ahiret evi korunanlar için daha
hayırlıdır. Hala aklınızı kullanmayacak mısınız?
110. Nihayet peygamberler ümitlerim kesecek hale geldikleri ve
kendilerinin yalancı çıkarılmış oldukları zannına kapıldıkları zaman,
onlara yardımımız geldi ve dilediklerimiz kurtuluşa erdirildi. Suçlular
topluluğundan ise azabımız geri çevrilmez!
111. Gerçekten onların kıssalarında akıllılar için bir ibret vardır! Bu
Ku'ran uydurulur bir söz değil, ancak kendi önündekinin tasdiki,
herşeyin açıklayıcısı ve iman edecek topluluk için bir hidayet, bir
rahmettir!
119
SURA 13. RAD SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim, Ra. İşte bunlar sana o Kitab'ın ayetleridir ve sana
Rabbinden indirilen gerçeğin ta kendisidir. Fakat insanların çoğu iman
etmezler.
2. Allah O'dur ki görüyorsunuz gökleri direksiz yükseltti, sonra Arş
üzerine hükümranlığım kurdu, güneşi ve ayı emrine boyun eğdirdi;
herbiri belirti bir vakte kadar akıp gidiyor; herşeyi yönetiyor ve
ayetleri açıklıyor ki, Rabbinizin huzuruna çıkacağınıza kesin olarak
inanasınız.
3. Yine O, Odur ki, yere bir uzantı verdi, orada oturaklı dağlar ve
ırmaklar yaptı ve meyvelerin hepsinden onda iki çift yarattı; geceyi
gündüze bürüyüp duruyor; muhakkak bunda düşünen bir topluluk için
deliller vardır.
4. Yeryüzünde birbirine yakın kıtalar vardır; üzüm bağları, ekinler,
çatallı, çatalsız hurmalıklar; hepsi aynı su ile sulandıkları halde
meyvelerinde birini diğerine üstün kılıyoruz. Şüphesiz bunda aklı olan
bir topluluk için deliller vardır.
5. Eğer şaşıracaksan, işte şaşılacak şey onların şu lakırdısı: "Biz
toprak olduğumuz vakit mi; gerçekten biz mi yeni bir yaratılış içinde
bulunacağız?" işte bunlar Rablerini inkar edenlerdir, işte bunlar
tomruktan boyunlarında ve işte bunlar cehennemliktirler, orada Suresiz
kalacaklardır.
6. Bir de senden iyilikten önce kötülüğün gelmesini istiyorlar. Oysa
önlerinde örnek olarak cezalar gelip geçti. Ve gerçekten Rabbin,
zulümlerine rağmen bağışlayıcıdır! Bununla beraber Rabbinin azabı çok
şiddetlidir.
7. O küfredenler diyorlar ki:"Ona Rabbinden bambaşka bir mucize
indirilse ya!" Sen ancak bir uyarıcısın;her kavmin bir yol göstericisi
vardır.
8. Allah O bilir her dişinin neye gebe olduğunu ve rahimlerin neyi
eksiltip neyi artırdığım; herşey O'nun katında bir ölçü iledir.
9. Görünmeyeni ve görüneni bilendir; büyüktür, herşeyden yücedir.
10. Sizden sözü gizleyen ve açığa vuran; gece gizlenenle gündüz ortaya
çıkan O'nun kalında eşittir.
11. Herkes için önünden ve arkasından takip eden melekler vardır, onu
Allah'ın emriyle gözetirler. Muhakkak Allah bir topluluğa verdiğin!
Onlar nefislerindekini bozmadıkça bozmaz! Bir topluluğa da Allah bir
kötülük irade buyurdu mu artık onun geri çevrilmesine çare bulunmaz.
Onlar için O'ndan başka bir vali de yoktur.
12. Size korku ve ümit içinde şimşeği gösteren ve ağırlıklı bulutları
meydana getiren O'dur.
13. Gök gürültüsü O'na hamd ite teşbih eder; melekler de korkusundan.
Yıldırımlar gönderir de onunla dilediğini çarpar; onlar ise Allah
hakkında mücadele edip duruyorlar. Oysa O'nun gücü çok şiddetlidir.
14. Gerçek dua ancak O'nadır; O'ndan başka yalvarıp durdukları ise,
onlara hiçbir şeyle icabet etmezler. Onlar ancak ağzına gelsin diye
120
suya doğru iki avucunu açan kimseye benzer ki, su ona gelmez.
Kafirlerin duası hep bir sapıklık içindedir.
15. Oysa göklerde ve yerde ne varsa, ister istemez kendileri de
gölgeleri de sabah akşam Allah'a secde eder.
16. De ki: "Göklerin ve yerin Rabbi kim?" Deki: "Allah!" Yine de ki:
"Allah" tan başka kendilerine ne bir fayda, ne de bir zarar verme
gücüne malik olmayanları dost mu ediniyorsunuz!" De ki:"Hiç kör ile
gören bir olur mu, yahut karanlıklarla nur bir olur mu? Yoksa Allah'a
O'nun yarattığı gibi mahluklar yaratan ortaklar buldular da yaratma
kendilerince birbirine benzer mi göründü?" De ki:"Allah herşeyin
yaratıcısı ve O birdir, kahredicidir."
17. Gökten bir su indir di de vadiler kendi miktarınca sel oldu; sel de
yüzüne çıkan bir köpük yüklendi. Bir zinet veya bir eşya yapmak için
ateşte üzerin! körükledikleri madenlerden de onun gibi bir köpük
meydana gelir, işte Allah, hak ile batılı böyle çarpıştırır. Fakat
köpük atılır gider insanlara faydası olan ise yerde kalır! İşte Allah
böyle mİsaller verir!
18. Rablerinin emrine uyanlara daha güzeli vardır. O'na uymayanlar ise,
yeryüzünde olanların tamamı ve bunların bir katı da kendilerinin olsa,
hepsini kurtuluş fidyesi olarak verirlerdi. işte onlar! Hesabın kötüsü
onlar içindir; varacakları yer de cehennemdir; o ne kötü yataktır!
19. Şimdi Rabbinden sana indirilenin gerçekten hak olduğunu biten bir
kimse, kör olan kimse gibi olur mu? Fakat bunu ancak akıl ve vicdanı
temiz olanlar idrak eder.
20. Onlar ki, Allah'a verdikleri sözü yerine getirirler ve antlaşmayı
bozmazlar.
21. Ve onlar ki, Allah' in, riayet edilmesini emrettiği haklara riayet
ederler; Rablerine saygı besler ve hesabın kötü çıkmasından korkarlar.
22. Ve onlar ki, Rablerinin rızasına ermek için sabrederler, namazı
dosdoğru kılarlar, kendilerine verdiğimiz rızıklardan gizli açık
harcarlar ve kötülüğü iyilik ile savarlar. İşte bunlar, dünya yurdunun
akibeti onlara mahsustur.
23. Adn cennetleri; onlara gireceklerdir; babalarından, eşlerinden ve
çocuklarından salih olanlarla birlikte, öyle ki, melekler her kapıdan
yanlarına girerek diyecekler:
24. "Selam sizlere, sabrettiğiniz için! Bakın dünya yurdunun ne güzel
sonucu!"
25. Fakat Allah'a verdikleri sözü belgeledikten sonra bozanlar ve
Allah'ın, birleştirilmesini emrettiği ilişkileri koparanlar ve
yeryüzünü fesada verenler; işte bunlar, lanet olsun onlara ve yurdun
kötüsü de onlara olsun!
26. Allah, dilediği kimseye rızkı genişletir, daraltır da. Onlar ise
dünya hayatı ile ferahlanmaktadırlar. Oysa dünya hayatı, ahiret
hayatinin yanında bir yol azığından ibarettir!
27. Yine o küfredenler diyorlar ki: "0na Rabbinden bir mucize
indirilseydi ya! De ki: "Gerçekten Allah dilediği kimseyi şaşırtıyor,
kendisine gönül vereni de hidayete eriştiriyor.
28. Onlar, iman edip kalpleri Allah'ın zikriyle yatışan kimselerdir;
evet Allah'ın zikri ile kalpler yatışır!"
121
29 . Onlar ki iman etmiş ve iyi işler istemektedirler; ne hoş mutluluk
onların, istikbal güzelliği de onların!
30. İşte seni böyle kendilerinden önce birçok ümmetler gelip geçmiş
olan bir ümmet içinde gönderdik ki onlar Rahman'ı inkar ederlerken, sen
onlara karşı, sana vahyettiğimiz Kitab'ı okuyasın. De ki: "0 Rahman
benim Rabbim, O'ndan başka ilah yoktur; ben O'na dayandım, tevbem de
O'nadır!"
31. Kendisiyle dağların yürütüldüğü veya yerin parçalandığı yahut
kendisiyle ölülerin konuşturulduğu bir Kur'an olsaydı... Fakat bütün
emir Allah'ındır! İman edenler, kafirlerden ümidi kesip daha
anlamadılar mı ki, Allah dileseydi elbette insanlara hep birden hidayet
buyururdu; o küfredenler, onların kendi sanatları yüzünden başlarına
musibet inip duracak ya da yurtlarının yakınma konacak. Nihayet
Allah'ın va'di gelecek! Şüphesiz ki Allah va'dinden şaşırmaz!
32. Andolsun ki senden önceki peygamberlerle alay edildi. Ben de o
küfredenlere bir süre için meydan verdim. Sonra da tuttum
cezalandırdım! O vakit azabım nasıl olmuştu?
33. Böylece herkesin bütün kazancım gözetim altına alan zat (Allah) hiç
inkar edilir mi? Tuttular Allah'a ortaklar koştular. De ki: "Söyleyin
bakalım onların isimlerini!" O'na yeryüzünde bilmediği bir şey mi haber
vereceksiniz, yoksa anlamı olmayan sadece kuru bir laf mı? Doğrusu
küfre saplananlara hileleri hoş gösterildi ve doğru yoldan
saptırıldılar. Allah her kimi saptırırsa artık onu yola getirecek
yoktur!
34. Onlara dünya hayatında bir azap vardır. Ahiret azabı ise elbette
daha zorlu. Onları Allah'tan koruyacak da yoktur!
35. Takva sahiplerine va'dolunan cennetin mİsali şöyledir Altından
ırmaklar akar, yemişleri devamlıdır, gölgesi de... İşte bu, takva
yolunu tutanların akıbetidir. Kafirlerin sonu ise ateştir.
36. Biz de kendilerine kitap verdiklerimiz, sana indirilen bu Kur"an
ile sevinç duyuyorlar. Muhalif hiziplerden, bazısını inkar edenler de
vardır. De ki: "Ben ancak Allah'a kulluk etmekle ve O'na şirk
koşmamakta emrolundum; ben O'na davet ediyorum, varacağım O.
37. Ve işte Biz o Kur'an'ı Arapça bir hüküm olmak üzere indirdik.
Andolsun ki eğer sen, sana vahiyle gelen bu ilimden sonra onların
arzularına uyacak olursan, sana Allah'tan ne bir dost vardır, ne de bir
koruyucu.
38. Andolsun ki. Biz senden önce de peygamberler gönderdik; onlara da
eşler ve çocuklar verdik Allah' ın izni olmadıkça bir mucize getirmek,
hiçbir peygamberin haddi değildir. Her ecel için bir yazı vardır.
39. Allah dilediğini siler. dilediğini olduğu gibi bırakır; Ana kitap
O'nun katındadır.
40. Onlara yaptığımız tehdidin bir kısmını sana kesinlikle göstersek de
yahut seni, onu görmeden vefat ettirsek de muhakkak sana düşen tebliğ
etmek, hesap ise bize aittir.
41. Görmüyorlar mı ki, biz yeri etrafından eksiltip duruyoruz? Ve Allah
öyle hükmünü icra eder ki, hükmünü değiştirecek yoktur. O çok hızlı
hesap görür.
122
42. Evet onlardan öncekiler de hile yaptılar, fakat sonuçta bütün hile
Allah'ındır. Herkesin ne kazandığını O bilir! Yarına bu dünyanın
akibetinin kime ait olduğunu kafirler de bilecekleri
43. O küfredenler: "Sen peygamber değilsin." diyorlar. De ki: "Benimle
sizin aranızda şahit olarak Allah yeter, bir de yanında kitap ilmi
bulunan!
SURA 14. İBRAHİM SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Ra. Bir kitap sana indirdik ki, insanları Rablerinin izni
ile karanlıklardan nura çıkarasın; doğruca o yüce ve övülmeye layık
olanın yoluna ki, bütün izzet ve hamd O'nundur.
2. O Allah' in (yoluna) ki, göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur;
şiddetli bir azaptan dolayı vay kafirlerin haline!
3. Onlar ki dünya hayatını sevip ahirete tercih ederler; Allah' ın
yolundan çevirirler ve onun eğrilmesini isterler. İşte bunlar çok uzak
bir sapıklık içindedirler.
4. Ve biz her gönderdiğimiz peygamberi, ancak bulunduğu kavminin
diliyle gönderdik ki, onlara iyice açıklasın; sonra da Allah dilediğini
sapıklık içinde bırakır, dilediğini de hidayete erdirir. Ve O, öyle
herşeye galip, tam hüküm sahibidir.
5. Andolsun ki, Musa'yı mucizelerimizle: "Kavmini karanlıklardan nura
çıkar ve onlara Allah günleri ile öğüt ver!" diye gönderdik. Şüphesiz
ki, bunda çok sabreden, çok şükreden herkes için birçok ibretler vardır
6. Ve o vakit Musa kavmine demişti ki: "AIIah'ın üzerinizdeki nimetini
anın! Bir vakit sizi Firavun'nun adamlarından kurtardı ki, sizi
işkencenin kötüsüne peyliyorlar ve oğullarınız! boğazlayıp
kadınlarınızı diri tutmak istiyorlardı. Ve bunda Rabbinizden size büyük
bir imtihan vardı.
7. Ve düşünün ki Rabbiniz şöyle buyurmuştu: "Andolsun ki, şükrederseniz
elbette size nimetimi artırırım ve eğer nankörlük ederseniz haberiniz
olsun ki, azabım çok şiddetlidir!"
8. Musa dedi ki : "Siz ve yeryüzünde bulunanların hepsi nankörlük
etseniz, şu bir gerçek ki, Allah hepinizden müstağni ve zatında övgüye
layıktır."
9. Size, sizden önce gelip geçenlerin haberleri gelmedi mi? Nuh, Ad ve
Semüd kavminin ve onlardan sonrakilerin ki, ayrıntılarını ancak Allah
bilir! Onlara peygamberleri açık delillerle geldiler de onlar, ellerini
ağızlarına ittiler ve: "Biz, sizinle gönderilen şeyi tanımıyoruz ve
biz, bizi davet ettiğiniz şeyden kuşkulu bir şüphe içindeyiz." dediler.
10. Peygamberleri dedi ki: "Hiç gökleri ve yeri yaratan Allah hakkında
şüphe edilir mi? O sizi, günahlarınızı bağışlamak için çağırıyor ve
belirti bir süreye kadar size Musaade ediyor." Onlar da: "Siz de bizim
gibi bir insansınız, bizi babalarımızın taptıklarından çevirmek
istiyorsunuz. O halde bize açık bir delil getiriniz!" dediler.
11. Peygamberleri onlara: "Evet biz de ancak sizin gibi bir beşeriz,
fakat Allah kullarından dilediğinine nimetini lütfeder ve Allah'ın izni
olmadıkça size bir mucize ve delil getirmek bizim haddimiz değildir. Ve
müminler artık Allah'a dayanıp güvenmelidir.
123
12. Ve biz ne diye. Allah'a güvenip dayanmayalım ki, O, bizlere
yollarımızı dosdoğru gösterdi. Ve kesinlikle bize yaptığınız eziyetlere
karşı da sabredeciğiz; tevekkül edenler hep Allah'a güvenip
dayanmalıdır"
13. İnkar edenler de peygamberlerine dediler ki: "Ya mutlaka sizi
toprağımızdan çıkaracağız yahut milletimize dönersiniz!" Rableri de
onlara şöyle vahyetti: "Kesinlikle zalimleri helak edeceğiz;
14. Ve arkalarından sizi o yere yerleştireceğiz, işte bu, makamımdan ve
tehdidimden korkan için va'dimdir!"
15. O zaman peygamberler hem fütuhat istediler. hem de hüsrana uğradı
her zorba inatçı.
16. Arkasından da cehennem! Ve irin suyundan sulanacak,
17. Yutmaya çalışacak, boğazından geçiremeyecek, her taraftan ona ölüm
gelecek, oysa ölmeyecek, arkasından da şiddetli bir azap!
18. Rablerine küfredenlerin mİsali şöyledir: Amelleri fırtınalı bir
günde rüzgarın şiddetle savurduğu bir kule benzer; kazandıklarından
hiçbir şey elleme geçmez! İşte asıl o uzak sapıklık budur.
19. Görmedin mi Allah gökleri ve yeri hikmette yaratmış; dilerse sizi
giderir, yepyeni bir hak getirir.
20. Ve Allah' a göre bu önemli bir şey değildir.
21. Bir de hepsi toplanarak Allah'ın huzuruna çıkarılacaktır; zayıflar
büyüklük taslayanlara şöyle diyecekler: "Bizler sizlere uymuştuk; şimdi
siz, Allah'ın azabından zerrece bir şeyi bizden savabilir misiniz?" "
Allah bize hidayet etseydi, ebette sizi hidayete erdirirdik. şimdi
bizler sızlansak da sabretsek de farketmez; bizim için kurtuluş
yoktur!" diyeceklerdir.
22. iş bitince şeytan da der ki:" Allah size gerçek olanı va'detti;
ben de bir va'd yaptım, size karşı yalancı çıktım! Zaten benim size
karşı bir gücüm yoktu; ancak sizi çağırdım, siz de bana uydunuz; o
hakte beni kınamayınız, kendinizi kınayınız! Ben sizi kurtaramam, siz
de beni kurtaramazsınız. Bundan önce de ben, sizin beni Allah'a ortak
koşmanızı tanımamıştım; muhakkak ki, zalimlerin hakkı acı bir azaptır!"
23. İman edip iyi ve yaralı işler işleyenler ise, altından ırmaklar
akan cennetlere konulmuşlardır. Rablerinin izniyle orada ebedi olarak
kalacaklardır; orada sağlık temennileri "Selam!" dır.
24. Gördün ya Allah hoş bir sözü, kökü sabit, dalı gökte güzel bir
ağaca benzeterek nasıl temsil yaptı?
25. Yemişlerini Rabbinin izniyle her zaman verir! Ve Allah, insanlara
böyle misaller sunar ki, kavrayıp düşünsünler.
26. Çirkef bir sözün temsili de gövdesi yerden koparılmış habis bir
ağaç gibidir ki, toprağın üstünden cüsselenmiş, varlığım sürdürme
imkanı yoktur.
27. Allah iman edenleri hem dünyada, hem de ahirette değişmeyen sözle
sağlamlaştırır. Haksızlık edenleri ise şaşırtır ve Allah, ne isterse
onu yapar.
28. Görmüyor musun o kimseleri ki Allah'ın nimetini nankörlükle
değiştirdiler ve kavimlerini helak yurduna kondurdular;
29. Cehenneme, ona yaslanırlar, o ise ne kötü bir yerleşme yeridir.
124
30. Allah'ın yolundan saptırmak için Allah'a ortaklar uydurdular. De
ki: "Keyfinize bakın. çünkü gidişiniz ateşedir!"
31. Söyle o iman etmiş kullarıma: "Namazı kılsınlar ve kendilerini
rızıklandırdığımız şeylerden gizli ve açık harcasınlar, kendisinde
alım. satım ve dostluğun bulunmayacağı gün gelmeden önce.
32. Allah, öyle bir Allah'tır ki, gökleri ve yeri yarattı; yukarıdan su
indirip onunla size rızık olarak çeşitli ürünler çıkardı; emri gereği
denizde seyretmesi için size gemileri hizmetinize sundu; nehirleri de
size amade kıldı.
33. Sizin için birbiri ardınca güneş ve ayı hizmetinize verdi; yine
sizin için gece ve gündüzü amade kıldı.
34. Hem size istediğiniz şeylerin hepsinden verdi; öyle ki, Allah'ın
nimetini saysanız onu bitiremezsiniz. Gerçekten insan çok zalim, çok
nankördür.
35. Bir de İbrahim'in şöyle dediği vakti hatırla: "Rabbim, bu şehri
güvenli kıl! Beni ve oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut!
36. Rabbim, çünkü onlar, insanlardan bir çoğunu şaşırttılar. Bundan
böyle kim benim izimce gelirse, işte o bendendir; kim bana karşı
gelirse artık Sen bağışlayan, merhamet edensin!
37. Ey Rabbimiz, ben çocuklarımdan bir kısmım senin Beyti Haram'ının
yanında, ekin bitmez bir vadiye yerleştirdim. Ey Rabbimiz, namaz
kılsınlar diye; bundan böyle insanlardan bir kısminin gönüllerim onlara
doğru akit ve ortan bazı ürünlerden rızıklarıdır; umulur ki
şükrederler.
38. Ey Rabbimiz, sen gizlediğimiz ve açığa vurduğumuz herşeyi muhakkak
bilirsin. Yerde ve gökte hiçbir şey Allah.a karşı gizli kalmaz.
39 . Bana ihtiyarlık halimde İsmail ile İshak'ı lütfeden Allah'a
hamdolsun; şüphesiz ki Rabbim duayı işitiyor.
40. Rabbim, beni namazı devamlı kılanlardan eyle; soyumdan da; ey
Rabbimiz duamı da kabul buyur!
41. Ey Rabbimiz, hesabın başa dikileceği (görüleceği) gün, beni, anamı,
babamı ve bütün müminleri bağışla!"
42. Bunları an ve sakın Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz
sanma! O, onları sadece öyle bir güne erteliyor ki, o gün gözler
belerir.
43. Başlarını dikerek koşarlar, bakışları kendilerine dönmez ve
yüreklerinin içi bomboş hava kesilir.
44. O azabın geleceği günü korkutarak haber veri O zulmedenler o zaman
diyecekler ki:"Ey Rabbimiz, yakın bir zamana kadar bize mühlet ver de
davetine uyalım ve peygamberlerin izince gidelim!" Ama daha önce yemin
etmemiş miydiniz, sizin için zeval yok diye?
45. Siz de kendilerine zulmedenlerin yurtlarına yerleştiniz; onlara
neler yaptığımız, size apaçık belli oldu ve size örnekler verdik.
46. Gerçekten onlar, tuzaklarım kurdular; Allah katında da onlara tuzak
var; isterse onların tuzakları dağları yerinden oynatacak olsun!
47. O halde sakın Allah'ı, peygamberlerine verdiği sözden cayacağım
sanma! Şüphesiz Allah güçlüdür, intikam sahibidir.
125
48. O gün yeryüzü başka bir yere dönüştürülür, gökler de... Ve hepsi o
tek ve kahredici Allah için fırlarlar;
49. O gün suçluları birbirlerine çatılı çatılı bukağılara vurulmuş
görürsün;
50. Gömlekleri katrandandır, yüzlerim de ateş kaplar;
51. Çünkü Allah herkesi kazandığı ile cezalandıracak! Bilin ki,
Allah'ın hesabı çok çabuktur.
52. İşte bu, insanlara açık bir tebliğdir; hem bununla uyarılsınlar hem
O'nun ancak bir tek ilah olduğunu bilsinler hem de akıl ve vicdanı
temiz olanlar öğüt alsınlar!
SURA 15. HİCR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Ra. Bunlar işte sana Kitabın ve gerçekleri açıklayan bir
Kur'an'ın ayetleridir.
2. Bir zaman gelecek, küfredenler, müslüman olsaydılar diye arzu
çekecekler.
3. Bırak onları, yesinler, içsinler, keyif sürsünler ve emel kendilerim
oyalasın; sonra bilecekler!
4. Biz, hiçbir memleketi herhalde bilinen bir yazısı olmaksızın helak
etmedik.
5. Hiçbir ümmet, ecelin! ne öne alabilir, ne de erteleyebilir.
6. Bir de Onlar: "Ey kendisine kitap indirilmiş olan, sen mutlaka
delisin!
7. Eğer doğru söyleyenlerden isen, getirsene o melekleri bize!"
dediler.
8. Biz, o melekleri ancak hak ile indiririz ve o zaman, onlara göz
açtırılmaz.
9. Şüphe yok ki, o Kur'an'ı Biz indirdik. Biz; her halde onu muhafaza
da edeceğiz!
10. Yüceliğime andolsun ki, senden önce, geçmiş topluluklar içinden de
peygamberler gönderdik.
11. Ve onlara hiçbir peygamber gelmiyordu ki, onunla alay ediyor
olmasınlar.
12. Biz böylece suçluların kalplerine sokarız onu.
13. Geçmiş milletlerin basma gelenler önlerinde geçmişken yine de ona
iman etmezler.
14. 15. Onlara gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalardı:
"Herhalde gözlerimiz döndürüldü; belki de biz büyüye tutulmuş bir
topluluğuz." diyeceklerdi.
16. Şanım hakkı için biz, gökte burçlar yaptık ve onu seyredenler için
süsledik.
17. Bir de onu lanetlenmiş her şeytandan koruduk.
18. Ancak kulak hırsızlığı yapan olursa, onu da parlak bir alev takip
etmektedir.
126
19. Yeri de döşeyip yaydık, ona ağır baskılar bıraktık ve onda ölçütü
herşeyden bitirdik.
20. Orada size ve sizin rızıklarını vermediğiniz kimselere geçim yollan
sağladık.
21. Hazineleri, Bizim yanımızda olmayan hiçbir şey yoktur. Fakat Biz
onu, ancak belirli bir ölçü ile indiririz.
22. Bir de aşılayıcı rüzgarlar gönderdik de gökten bir su indirip sizi
onunla suladık. Onu depolarda tutan da siz değilsiniz.
23. Her halde Biz, kesinlikle hem hayat verir, hem öldürürüz. Hepsine
varis de Biziz.
24. Andolsun ki içinizden öne geçmek isteyenleri de geri kalmak
isteyenleri de bilmekleyiz.
25. Muhakkak Rabbin onları hep toplayacaktır. Gerçekten O, hikmet
sahibidir, herşeyi bilendir.
26. Gerçekten Biz, insanı kuru bir çamurdan, biçimlendirilmiş bir
balçıktan yarattık.
27. Cini ise, daha önce zehirleyici şiddetli ateşten yaratmıştık.
28. Ve düşün o vakti ki, Rabbin meleklere: "Ben, kuru bir çamurdan
biçimlendirilmiş bir balçıktan bir beşer yaratacağım.
29. Bunun için, Ben onu muntazam bir insan kıvamına getirip içine
ruhumdan üflediğim zaman, derhal onun için secdeye kapanın!"
30. Bunun üzerine bütün melekler hep birden secde ettiler.
31. Ancak iblis, secde edenlerle beraber olmaktan kaçındı.
32. Allah : "Ey iblis, sen neden secde edenlerle beraber olmadın?"
dedi.
33. İblis: "Benim, kuru bir çamurdan, biçimlendirilmiş bir balçıktan
yarattığın bir insana secde etmem olacak şey değildir!" dedi.
34. Allah : "O halde çık oradan; çünkü sen, artık kovulmuşsundur!
35. Ve bu lanet ceza gününe kadar üzerindedir." dedi.
36. İblis: "Ey Rabbim, öyle ise, bana onların kabirlerinden
kaldırılacakları güne kadar mühlet ver!" dedi.
37. 38. Allah: "Haydi, sen bilinen zamanın gününe kadar mühlet
verilenlerdensin!" dedi.
39. Allah: "Ey Rabbim, beni azdırmana karşılık yemin ederim ki.
kesinlikle ben yeryüzünde onlar için tezyinat yapacağım ve hepsini
azdıracağım!
40. Ancak içlerinden ihlasa erdirilen kulların haric!" dedi.
41. Allah: "Bu, "Garanti ederim." dosdoğru bir cadde." dedi.
42. Gerçekten senin, benim o kullarım üzerinde hiçbir hakimiyetin
yoktur; ancak, azgınlardan sana uyanlar bunların dışındadır.
43. Kesinlikle bunların topuna va'dedilen yer, cehennemdir.
44. Onun yedi kapışı vardır. Her kapıya, onlardan bir grup ayrılmıştır.
127
45. Ebette takva sahipleri, cennetlerde ve pınarlar içinde
olacaklardır.
46. "Rahatlık ve güvenlik içinde girin onlara!"
47. Sinelerindeki kinleri soymuşuzdur, köşkler üzerinde kardeşler
olarak karşı karşıya oturacaklardır.
48. Orada kendilerine hiçbir zahmet dokunmaz; onlar, oradan çıkarılacak
da değillerdir.
49. Kullanma haber ver, benim gerçekten çok bağışlayan ve merhamet eden
olduğumu;
50. bununla birlikte azabım da acı bir azaptır.
51. Bir de onlara, İbrahim'in mİsafirlerinden sözet!
52. Onlar, onun yanma girdiklerinde "Selam!" dediler. İbrahim: "Biz
gerçekten sizden korkuyoruz!" dedi.
53. Onlar: " Korkma, sana ilim sahibi bir oğul müjdeliyoruz." dediler.
54. İbrahim: "Beni mi müjdelediniz, bana ihtiyarlık gelip çatmışken
artık beni neye dayanarak müjdeliyorsunuz?" dedi.
55. Onlar: "Biz seni gerçek şeyle müjdeledik; onun için ümidini
kesenlerden olma!" dedi.
56. İbrahim: "Rabbimin rahmetinden sapıklığa düşenlerden başka kim
ümidini keser?" dedi.
57. "Ey elçiler, bunun ardından göreviniz nedir?" diye sordu.
58. Onlar: "Haberin olsun, biz suçlu bir topluluğa gönderildik.
59. Ancak, Lut ailesi başka; biz onların hepsini kesinlikle
kurtaracağız.
60. Yalnız karışı hakkında karar verdik; O, muhakkak kalacaklardandır.
61. Elçiler Lut ailesine geldikleri zaman,
62. Lut: "Siz, gerçekten ürkülecek bir topluluksunuz." dedi.
63. Onlar:"Hayır, biz sana onların şüphe edip durduklarım getirdik.
64. Sana gerçekle geldik, emin ol biz doğru söyleyenleriz.
65. Hemen gecenin bir bölümünde aileni yola çıkar, sen de arkaları ndan
git, içinizden hiçbir kimse arkasına bakmasın ve emrolunduğunuz yere
geçin gidin!"
66. Ona kesin olarak şu emri vahyettik: "Sabaha çıkarken şunların
arkaları katiyyen kesilecek."
67. Şehir halkı da haber alıp keyifte gelmişlerdi.
68. Lut onlara:"Aman ha, onlar benim konuklarımdır; artık beni rezil
etmeyin.
69. Allah'tan korkun, beni utandırmayım" dedi.
70. Onlar: "Biz sana aleme karışmayı yasaklamadık mı?" dediler.
71. Lut: "İşte şunlar kızlarım, eğer yapacaksanız!" dedi,
128
72. Resulüm, ömrüne yemin ederim ki, gerçekten onlar, sarhoşlukları
içinde ne halt ettiklerini bilmiyorlardı.
73. Derken, güneş doğmaya başlarken onları, o sayha, korkunç ses
tutuverdi.
74. Derhal şehirlerinin üstünü altına getirdik ve balçıktan pişirilmiş
taşlar yağdırdık üzerlerine.
75. Elbette bunda düşünce ve anlayışı olanlara deliller vardır.
76. Ve o harabe yol üstünde duruyor.
77. Kesinlikle bunda imanı olanlar için bir ibret vardır.
78. Gerçekten Eyke halkı da zalim kimselerdi.
79. Onlardan da intikam aldık, kişi de apaçık önde bulunuyorlar.
80. Gerçekten Hicr halkı da peygamberleri yalanladılar
81. Biz onlara ayetlerimizi vermiştik, fakat onlardan yüz
çeviriyorlardı.
82. Dağlardan emniyetli emniyetli evler yontuyorlardı.
83. Bunları da sabahleyin korkunç ses tutuverdi.
84. Kazanmakta oldukları şeylerin kendilerine hiç taydaşı olmadı.
85. Öyle ya, Biz gökleri, yeri ve aralarındakileri, ancak hak ve
hikmete uygun olarak yarattık ve şüphesiz o saat mutlaka gelecektir.
Şimdilik onlara iyi davran.
86. Çünkü senin Rabbin, herşeyi yaratan, herşeyi bilendir.
87. Andolsun ki, sana namazlarda tekrarlanan yedi ayeti = Fatiha'yı ve
Yüce Kur'an'ı verdik.
88. Sakın, o kafirlerden bir takımlarını zevkyab ettiğimiz şeylere göz
atma, onlara karşı üzülme ve müminlere kanadım indir.
89. Ve de ki:"Benim o apaçık uyarıcı ben!"
90. Tıpkı o taksim edenlere indirdiğimiz gibi.
91. O Kur'an'ı kısım kısım ayıranlara.
92. 93. Rabbin hakkı için, Biz onların hepsine mutlaka ve muhakkak
bütün yaptıklarını soracağız.
94. Şimdi sen ne ile emrolunduysan, kafalarına çatlat ve Allah 'a ortak
koşanlara aldırma!
95. Herhalde Biz, o alay edenlerin hakkından gelmek için sana yeteriz.
96. Allah ile birlikte başka bir ilah edinen o herifler bilirler
geleceği.
97. Andolsun ki, onların sözlerine gerçekten içinin sıkıldığını
biliyoruz.
98. O halde Rabbine hamd ile teşbih et ve secde edenlerden ol!
99. Ve sana ölüm gelinceye kadar Rabbine kulluk et!
SURA 16. NAHL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
129
1. Allah'ın emri geldi, sakın onun gelmesini çabuklaştırmak istemeyin.
O, kendisine ortak koştukları şeylerden münezzeh, yüksek, çok
yüksektir.
2. Kullarından dilediğine, kendi emrini vahyile melekleri indiriyor ve:
"Şu gerçeği bildirin ki, Benden başka ilah yoktur, o halde Benden
korkun!" buyuruyor.
3. Gökleri ve yeri hikmetle yarattı. O, onları ortak koştuklarından
yüksek, çok yüksektir.
4. İnsanı bir damla sudan yarattı. Bir de bakarsın ki O, açık bir
düşman kesilmiş!
5. Hayvanları da yarattı, sizin için onlarda bir ısınlık= ısıtacak
şeyler ve bir takım menfaatler vardır. Hem de onlardan yersiniz.
6. Akşam getirip sabah salarken onlarda sizin için bir güzellik vardır.
7. Ağırlıklarınızı da yüklenir, yan can olmadan varamayacağınız
memleketlere kadar götürürler. Şüphesiz Rabbiniz, çok şefkatli, çok
merhametlidir.
8. Hem binesiniz diye, hem de zinet olmak üzere atları, katıdan ve
eşekleri de yarattı ve bilemeyeceğiniz daha neler yaratacak.
9. Yolu doğrultmak Allah'a aittir. Ondan sapan da vardır.Allah
dileseydi hepinizi doğru yola erdirildi.
10. O'dur ki, gökten bir su indirdi, içeceğiniz ondan sağlanır,
kendisinde hayvan yaydığınız ağaç ve bitkiler ondan yetişir.
11. Onunla size ekin, zeytin, hurmalıklar, üzümler ve türlüsünden
meyveler bitirir. Şüphesiz ki. bunda düşünecek bir topluluk için bir
ibret vardır.
12. Yine geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı sizin hizmetinize verdi. Bütün
yıldızlar da onun emrine boyun eğmiştir. Elbette bunda aklı olan bir
topluluk için ibretler vardır.
13. Daha yeryüzünde türlü renklerle yarattığı neler var sizin için.
Elbette bunda derin düşünenler için bir ibret vardır.
14. Yine taze bir et yiyesiniz ve içinden giyeceğiniz zinet eşyasını
çıkarasınız diye, denizi emrinize veren O'dur. Gemilerin denizde suları
yara yara akıp gittiklerin! görürsün ve bu da lütfundan payınızı
aramanız içindir, ola ki şükredersiniz.
15. Bir de sizi çalkalamasın diye yeryüzüne ağır baskılar bıraktı,
doğru gidesiniz diye ırmaklar ve yollar yarattı.
16. Ve işaretler koydu. Yıldızla da yollarını bulurlar onlar.
17. Şimdi hiç yaratan, yaratmayan gibi olur mu? Anık siz, düşünmeyecek
misiniz?
18. Oysa Allah'ın nimetlerini saymak isteseniz, sayamazsınız. Herhalde
O, çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
19. Allah, gizlediklerinizi de açıkladıklarınızı da bilir.
20. Allah'tan başka yalvardıkları ise, hiçbir şey yaratamazlar, zaten
kendileri yaratılıp duruyorlar.
21. Hep ölüdürler, diri değil. Ne zaman diriltileceklerinin de
bilincinde değildirler.
130
22. İlahınız bir tek ilahtır; öyle iken ahirete inanmayanlar,
kendilerini büyük gördüklerinden,onların kalpleri inkarcıdır.
23. Şüphe yok ki, Allah onların ne gizlediklerin!, ne açıkladıklarım
hep bilir. Muhakkak O, kibirlenenleri sevmez.
24. Onlara: "Rabbiniz ne indirdi?" denildiğinde "Eskilerin masalları."
dediler.
25. Şunun için ki kıyamet gününde kendi günahlarım tamamen yüklendikten
başka, bilgisizlikleri yüzünden saptırdıkları kimselerin günahlarından
bir kısmım da yükleneceklerdir. Bak, ne fena yük yükleniyorlar!
26. Onlardan öncekiler, tuzaklar kurmuşlardı. Allah da kurdukları
binalarına temellerinden geldi=çökertti de tavan tepelerinden
üzerlerine çöktü ve azap onlara farkedemedikleri bir yönden geldi.
27. Sonra kıyamet gününde Allah, onları rezil edecek ve:"Hani, nerede
o, kendileri uğrunda ayrılık çıkarıp düşman kesildiğiniz ortaklarım?
diyecek. Kendilerine ilim verilmiş olanlar:"Gerçekten bugün rüsvaylık
ve zillet kafirleredir." derler.
28. Melekler, kendilerine zulmetmiş kimselerin canlarım alırken onlar:
"Biz hiçbir kötülük yapmıyorduk." diyerek teslim olurlar. Hayır, Allah
sizin ne maksatla yaptığınızı tamamen biliyor.
29. Onun için girin bakalım, ebedi kalmak üzere cehennemin
kapılarından! Bak, kibirlenenlerin yeri ne kötü!
30. Allah'tan korkup kötülüklerden sakınanlara: "Rabbiniz ne indirdi?"
diye sorulduğunda : "Hayır indirdi." demişlerdir. Bu dünyada iyi işler
yapanlara güzel bir mükafat vardır. Elbette ahiret yurdu daha
hayırlıdır. Takva sahiplerinin yurdu ne hoş!
31. Girecekleri yer altlarından ırmaklar akan Adn cennetleridir, orada
bütün diledikleri vardır; işte Allah takva sahiplerini böyle
mükafatlandırır.
32. Onlar ki, melekler, onların canlarını hoşça davranarak alırlar.
"Selam size, girin cennete, çünkü çalışıyordunuz." derler.
33. O kafirler, sadece kendilerine meleklerin gelmesin! veya Rabbinin
emrinin gelmesini beklerler, onlardan öncekiler de böyle yaptılar.
Allah onlara zulmetmedi; fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı.
34. Onun için yaptıklarının fenalıktan başlarına musibet oldu ve alay
ettikleri şey kendilerini sarıverdi.
35. Bir de müşrikler Allah dileseydi, ne biz, ne de atalarımız, O'ndan
başka hiçbir şeye tapmazdık ve O'nun emri olmadan hiçbir şeyi
yasaklamazdık! dediler. Bunlardan öncekiler de böyle yaptılar. Buna
karşı peygamberin görevi, açık bir tebliğden başka birşey değildir.
36. Andolsun ki: Biz, her ümmete: "Allah'a kulluk edin ve Tağuttan
sakının!" diye uyaran bir peygamber gönderdik. Sonra içlerinden kimine
Allah hidayet nasip etti, kimine de sapıklık hak oldu. Şimdi yeryüzünde
bir dolaşın da peygamberlere yalancı diyenlerin sonunun ne olduğunu
görün!
37. Sen onların doğru yolu bulmalarını aşırı derecede istesen de
kesinlikle Allah, sapıklıkta bırakacağı kimseleri doğru yola
eriştirmez; Onların yardımcıları da yoktur.
131
38. Onlar: " Allah, ölen kimseyi diriltmez." diye olanca yeminleriyle
Allah'a yemin ettiler. Hayır, dirilecektir, bu O'nun taahüt ettiği
gerçek bir va'ddir; fakat insanların çoğu bunu bilmezler.
39. Allah, hakkında görüş ayrılığına düştükleri gerçeği kendilerine
anlatması ve inkar edenlerin de kendilerinin yalancı olduklarım
bilmeleri için, onları dirilecektir.
40. Bizim, herhangi birşey için sözümüz onu murat ettiğimiz zaman,
yalnızca ona:"Ol!" dememizdir. O da hemen oluverir.
41. Zulme uğradıktan sonra Allah uğrunda hicret edenlere gelince,
kesinlikle onları dünyada güzelce yerleştireceğiz; ahiret mükafatı ise
daha büyüktür, eğer bilseler.
42. Onlar ki, sabretmişlerdir ve hep Rablerine dayanırlar.
43. Senden önce de peygamberler olarak yalnızca kendilerine vahy
vermekte olduğumuz erkekler gönderdik. Bilmiyorsanız ilim sahiplerine
sorun.
44. Onları açık mucizelerle ve kitaplarla göndermiştik. Sana da bu
Kur'an'ı indirdik, insanlara kendilerine indirileni anlatasın diye.
Belki düşünürler.
45. Yoksa o fenalıkları yapmak için tuzak kurup duranlar, Allah'ın
kendilerini yerin dibine geçirmeyeceğinden, hatır ve hayallerinden
geçmeyen yönlerden kendilerine azabın gelmeyeceğinden emin mi oldular?
46. Ya da dönüp dolaşırlarken kendilerini yakalayamayacağından? Onlar
Allah'ı aciz bırakacak değillerdir.
47. Veya kendilerini korkuta korkuta, eksilte eksilte alıvermesinden?
Demek ki, Rabbiniz çok çok şefkatli, çok merhametlidir.
48. Onlar, Allah'ın yarattığı herhangi bir şeyi görmüyorlar mı? Bir
baksalar ya, gölgeleri sağlarından, sollarından sürüklenerek, Allah'a
secdeler ederek dönüp dolaşır.
49. Göklerde ve yerde gerek canlı gerek melek kısmından ne varsa hepsi
büyüklük taslamadan Allah'a secde ederler.
50. Üstlerinden Rablerinin korkusunu duyarlar ve kendilerine her ne
emredilirse yerine getirirler.
51. Allah da buyurmuştur ki: "İki tanrı edinmeyin; O, ancak bir
ilahtır. Onun için Benden, yalnızca Benden korkun!"
52. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. öyle iken, siz Allah'tan
başkasından mı korkuyorsunuz?
53. Sizde nimet olarak her ne varsa hepsi Allah' tandır. Sonra başınıza
bir keder geldiğinde de hep O'na feryat edersiniz.
54. Sonra o kederi sizden kaldırdığı zaman, içinizden bir kısmı derhal
Rablerine ortak koşarlar.
55. Kendilerine verdiğimiz nimeti nankörlük ile karşılamak için
yaparlar bunu. Şimdi zevk sürün bakalım, yarın bileceksiniz!
56. Bir de onlar kendilerine verdiğimiz rızıklardan tutup o hiçbir şey
bilmeyen nesnelere bir pay ayırıyorlar. Allah'a andolsun ki, siz
yaptığınız iftiralardan mutlaka hesaba çekileceksiniz.
57. Allah'a kızlar isnat ediyorlar O, bundan münezzehtir kendilerine
ise canlarının istediğim.
132
58. Oysa onlardan birine kız müjdesi verildiğinde öfkesinden yüzü
simsiyah kesiliyor.
59. Verilen müjdenin kötü etkisiyle kavminden gizleniyor. Onu, hakarete
katlanıp sağ mı bırakacak, yoksa toprağa mı gömecek? Bak, ne fena
hükümler veriyorlar!
60. Ahirete iman etmeyenler için kötülük örneği sıfatlar vardır; en
yüce sıfatlar ise Allah'ındır. O, güçlüdür. hikmet sahibidir.
61. Şayet Allah insanları zulümleri ile cezalandırsaydı, yeryüzünde bir
tek deprenen canlı bırakmazdı, fakat onları belirli bir süreye kadar
erteler. Süre sonu geldiğinde ise ne bir an erteleyebilirler, ne de öne
alabilirler.
62. Onlar, kendilerinin hoşlanmayacakları şeyleri Allah'a isnat
ediyorlar, dilleri de en güzel akıbetin kendilerinin olduğuna ait yalan
söylüyor. Doğrusu, onların hakkı sadece ateştir ve onlar en önde
gidecekler o ateşe!
63. Allah'a andolsun ki, senden önce birçok ümmetlere peygamberler
gönderdik, ne var ki, şeytan onlara yaptıklarını güzel gösterdi. Bugün
de onların dostudur. Onlar için acı bir azap vardır.
64. Biz, sana bu kitabı, yalnızca onlara ihtilaf ettikleri şeyi
açıklayasın ve iman edeceklere bir hidayet ve rahmet olsun diye
indirdik.
65. Allah gökten bir su indirdi de onunla yeri ölümünden sonra
diriltti. Şüphesiz ki, bunda dinleyecek bir topluluk için bir ibret
vardır.
66. Gerçekten size sağmal hayvanlarda da bir ibret vardır. Biz, size
onların kanlarındaki fışkı ile kan arasından, lezzetli ve içenlerin
boğazlarından kolayca kayıp giden halis bir süt içiliyoruz.
67. Hurma ve üzüm ağaçlarının meyvelerinden de hem içki, hem de güzel
bir yiyecek çıkarırsınız. Şüphesiz ki, bunda aktım kullanan bir
topluluk için kesin bir ibret vardır.
68. Rabbin bal arısına da şöyle vahyetti: "Dağlardan, ağaçlardan ve
insanların kuracakları kovanlardan göz göz evler edin!
69. Sonra bütün meyvelerden ye ve Rabbinin kolay kıldığı yollara koy."
İçlerinden çeşitli renklerde bir içecek çıkar ki, onda insanlar için
şifa vardır. Şüphesiz ki, bunda düşünen bir topluluk için büyük bir
ibret vardır.
70. Sizi, Allah yarattı, sonra O, sizi öldürür; içinizden kimi de
bildiklerinden hiçbir şey bilmez olsun diye, ömrünün en kötü çağma
kadar yaşatılır. Şüphesiz ki, Allah herşeyi bilendir, her şeye gücü
yetendir.
71. Allah, rızık bakımından kiminizi kiminize üstün kıldı. Fazla
verilenler, rızıklarını ellerinin altındakilere vermiyorlar ki, eşit
olsunlar. Şimdi Allah'ın nimetini inkar mı ediyorlar?
72. Allah sizlere kendi cinsinizden eşler yarattı. Eşlerinizden oğullar
ve torunlar verdi ve sizi hoş hoş nimetlerle rızıklandırdı. Onlar,
şimdi batıla inanıp da Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?
73. Allah'ı bırakıp da göklerden ve yerden kendilerine verecek hiçbir
rızka sahip olmayan ve olma ihtimali bulunmayan şeylere tapıyorlar.
133
74. Artık Allah'a temsiller yapmağa kalkmayın. Çünkü Allah bilir, siz
bilemezsiniz.
75. Allah şunu mİsal getirdi: Bir yanda hiçbir şeye gücü yetmeyen bir
köle, diğer yanda tarafımızdan güzel bir rızık verdiğimiz, ondan gizli,
açık olarak harcayan hür bir insan, bunlar hiç eşit olur mu? Bütün
hamd, Allah'a mahsustur, fakat çokları bilmezler.
76. Allah şunu da bir örnek veriyor: Birisi hiçbir şeye gücü yetmeyen,
efendisine sadece bir ağırlık olan ve ne tarata gönderilse hiçbir işe
yaramayan bir dilsizdir. Bu dilsiz hiç adaletle emreden ve doğru bir
yolda giden kimse ile eşit olabilir mi?
77. Bütün göklerin ve yerin sırrını bilmek de Allah'a mahsustur.
Kıyamet olayı da yalnız bir göz kırpması gibi veya daha yakındır. Şüphe
yok ki, Allah, herşeye gücü yetendir.
78. Allah, sizi annelerinizin karınlarından hiçbir şey bilmediğiniz bir
halde çıkardı. Öyle iken size, işitme, gözler ve kalpler verdi ki,
şükredesiniz.
79. Gök yüzünün boşluğunda Allah'ın emrine boyun eğdirilerek uçuşan
kuşları görmediler mi? Onları boşlukta tutan Allah'tır ancak. Şüphesiz,
bunda iman edecek bir topluluk için birçok deliller vardır.
80. Allah size evlerinizden bir huzur ve dinlenme yeri yaptı.
Hayvanların derilerinden gerek yolculuk sırasında, gerekse konup
yerleştiğiniz günlerde kolayca taşıyabileceğiniz barınaklar ve
yünlerinden, yapağılarından, kıllarından da bir süreye kadar
kullanacağınız, giyim, ev eşyası ve ticaret malı yarattı.
81. Allah, yarattığı şeylerden sizin için gölgeler yaptı; size
dağlardan siperler yaptı; sizi sıcaktan koruyacak elbiseler ve sizi
savaşta koruyacak giysiler yaptı. Böylece O, samimi müslüman olasınız
diye, üzerinizde olan nimetin! tamamlayacaktır.
82. Buna karşı eğer yüz çevirirlerse, artık senin üzerine düşen ancak
açık tebliğdir.
83. Allah'ın nimetini tanırlar, sonra da onu inkar ederler. Çoğu kafir
kimselerdir.
84. Bir gün gelecek, her ümmetten bir şahit getireceğiz, sonra o
küfredenlere ne izin verilecek ne de özürleri kabul edilecektir.
85. O zulmedenler, azabı gördükleri zaman, artık ne azaptan
hafifletilecek, nede kendilerine mühlet verilecek
86. Allah'a ortak koşanlar, ortaklarım gördüklerinde: "Ey Rabbimiz,
işte bunlar, seni bırakıp da kendilerine taptığımız ortaklarımızdır."
diyecekler. Onlar da kendilerine: "Siz kesinlikle, yalancılarsınız!"
sözünü fırlatacaklardır.
87. Ve o gün Allah'a teslimiyet göstermişler, bütün uydurdukları
ortaklar kendilerini bırakarak kaybolup gitmişlerdir.
88. Hem küfretmiş hem de Allah yolundan çevirmiş olanlar, diğerlerini
de bozduktan için, onlara azap üstüne bir azap daha artırdık.
89. Hele her ümmet içinde kendilerinden kendi üzerlerine bir şahit
göndereceğimiz seni de onların üzerine şahit getirdiğimiz gün!.. Bu
Kitabı sana, herşeyi beliğ bir şekilde açıklamak; hem bir hidayet
kanunu, hem bir rahmet, hem de müslümanlara müjde olmak üzere ceste
ceste indirdik.
134
90. Haberiniz olsun ki Allah, size adaleti, iyi davranmayı ve yakınlara
yardımda bulunmayı emrediyor; hayasızlığı, fenalığı ve azgınlığı
yasaklıyor; dinleyip anlayıp futasınız diye size öğüt veriyor.
91. Bir de antlaşma yaptığınızda Allah'ın ahdini yerine getirin ve
sağlam ettiğiniz yeminleri bozmayın. Nasıl olur ki, Allah'ı üzerimize
kefil yapmıştınız! Şüphe yok ki Allah, yaptıklarınızı tamamen bilir.
92. Ve bir ümmet diğer ümmetten daha çok olduğu için, yeminlerinizi
aranızda bir hile aracı edinerek, o ipliğini kat kat kuvvetlice
büktükten sonra sökmeye çalışan karı gibi olmayın! Herhalde Allah, sizi
onunla imtihan eder ve O, kesinlikle hakkında ihtilaf etmekte olduğunuz
şeyleri, kıyamet günü size açıklayacaktır.
93. Allah dileseydi mutlaka hepinizi bir tek ümmet yapardı, fakat O,
dilediğim saptırır, dilediğini doğru yola eriştirir ve herhalde
hepiniz, bütün yaptıklarınızdan sorumlu olacaksınız.
94. Yeminlerinizi, aranızda hile ve bozgunculuğa vesile edinmeyin,
sonra sağlam basmışken bir ayak kayar ve Allah yolundan saptığınız için
fena acı tadarsınız; artık ahirette de size pek büyük bir azap olur.
95. Allah'ın ahdini küçücük bir bedele değişmeyin! Herhalde Allah
katındaki sizin için daha hayırlıdır, eğer bilirseniz.
96. Sizin yanınızdaki tükenir. Allah'ın katındaki ise kalıcıdır. Biz,
mutlaka o sabredenlere, yaptıkları işin daha güzeli ile mükafatlarını
vereceğiz.
97. Erkekten, dişiden her kim mümin olarak iyi bir iş yaparsa, muhakkak
ona hoş bir hayat yaşatacağız ve yapmakta oldukları işlerin daha güzeli
ile mükafatlarım mutlaka vereceğiz.
98. Şimdi,Kur'an okuduğun vakit, önce o kovulmuş şeytandan Allah'a
sığın!
99. Gerçek şu ki, iman edip de Rablerine tevekkül edenler üzerinde onun
hiçbir hakimiyeti yoktur.
100. Onun hakimiyeti, ancak onu dost edinenlere ve Allah'a ortak
koşanlaradır.
101. Bir ayeti bir ayetin yerine bedel yaptığımız zaman Allah
indirdiğini ve indireceğini en iyi bilirken o şeytan dostları : "Sen
yalnızca bir iftiracısın!" dediler. Hayır, onların çoğu bilmezler.
102. Söyle onlara: "Onu Rabbinden hak olarak Rühu'l. Kudüs (Cebrail),
iman edenlere sebat vermek ve müslümanlara bir hidayet ve bir müjde
olmak için indirdi."
103. Muhakkak biliyoruz ki onlar: "Mutlaka onu bir insan öğretiyor!" da
diyorlar. Haktan saparak isnatta bulunmak istedikleri kimsenin dili
yabancıdır; bu Kur'an ise gayet açık bir Arapça'dır.
104. Allah'ın ayetlerine inanmayanları, elbette Allah doğru yola
erdirmez ve onlara acı bir azap vardır. .
105. Yalanı ancak Allah'ın ayetlerine inanmayanlar uydurur, iftira
ederler; işte onlar, yalancıların ta kendileridirler.
106. Her kim imanından sonra Allah'a küfrederse kalbi imanla dolu
olduğu halde zorlanan başka ve kim küfre göğsünü açarsa, onların üstüne
kesinkes Allah'tan bir gazap iner ve onlara büyük bir azap vardır.
135
107. Bunun sebebi, onların dünya hayatım sevip onu ahirete tercih etmiş
olmalarıdır; Allah da kafirler güruhunu doğru yola çıkarmaz.
108. Onlar öyle kimselerdir ki, Allah kalplerini, kulaklarını ve
gözlerini mühürlemiştir ve işte onlar, gafillerin ta kendileridir.
109. Çare yok, onlar ahirette tamamen hüsrana düşeceklerdir.
110. Sonra şüphe yok ki, Rabbin o eziyete uğratılmalarının arkasından
hicret eden sonra savaşıp sabreden kimselerin yardımcısıdır; doğrusu
Rabbin bunun arkasından elbette bağışlayacak ve merhamet edecektir.
111. O gün ki, herkes kendi nefsini kurtarmak için mücadele ederek
gelir; herkese yapmış olduğu işin karşılığı tamamıyla ödenir ve
hiçbirine zulmedilmez.
112. Birde Allah, bir şehri örnek verdi ki, halkı güvenlik ve asayiş
içindeydi, rızıkları her yerden bol bol geliyordu. Ne varki, onlar
Allah'ın nimetlerine nankörlük ettiler. Allah da onlara o yaptıkları
sanatla açlık ve korku elbisesini tatdırdı.
113. Andolsun ki, onlara içlerinden bir peygamber geldi de ona yalan
söylüyor, dediler. Azap da zulmederlerken kendilerini yakalayıverdi.
114. Onun için Allah'ın size verdiği rızıklardan helal ve hoş olarak
yiyin de Allah'ın nimetine şükredin, eğer gerçekten O'na ibadet
edecekseniz.
115. O, size ancak ölüyü, kanı, domuz etini, bir de Allah'tan
başkasının adına kesileni yasakladı. Her kim de çaresiz kalırsa,
başkasına saldırmaksızın ve sınırı aşmaksızın yiyebilir; artık şüphe
yok ki, Allah, çok bağışlayıcıdır, merhamet sahibidir.
116. Sadece dillerinizin yalan yere nitelemesi ile:"şu helaldır, şu
haramdır." demeyin ki, yalanı Allah'a iftira etmiş olursunuz. Şüphe yok
ki, yalanı Allah'a iftira edenler kurtuluşa eremezler.
117. Bu az bir faydalanmadır ve onlara acı bir azap vardır.
118. Yahudilere ise bundan önce sana aktardıklarımızı haram kıldık ve
onlara biz zulmetmedik, fakat onlar kendi kendilerine zulmediyorlardı.
119. Sonra muhakkak Rabbin, bir cehaletle kötülük isteyen sonra
arkasından tevbe edip düzelen kimselerin lehinedir; şüphesiz ki,
Rabbin, bunun arkasından elbette çok bağışlayandır, merhamet sahibidir.
120. Muhakkak ki, İbrahim başlı basma bir ümmet idi, tevhid inancına
sahip olarak Allah'a itaat için kıyam etmişti ve asla Allah'a ortak
koşanlardan olmadı.
121. O'nun nimetlerine şükredendi. Allah, onu seçmiş ve doğru bir yola
iletmiş.
122. Ve Biz ona dünyada bir iyilik verdik. Şüphesiz ki o, ahirette de
mutlaka iyiler arasında olacaktır.
123. Sonra da sana: "Hakperest (hanif) olarak İbrahim'in dinine tabi
ol! O, hiçbir zaman Allah'a ortak koşanlardan olmadı." diye vahyettik.
124. Cumartesi gününü tutmak, ancak onda görüş ayrılığına düşenlere
farz kılındı. Şüphesiz ki; Rabbin, onların o ihtilaf edip durdukları
şeyler hakkında kıyamet gününde aralarında hükmünü mutlaka verecektir.
136
125. Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel güzel öğütle davet et ve onlarla
en güzel şekilde mücadele yap! Çünkü Rabbin, yolundan sapanı en iyi
bilendir ve doğru yolda gidenleri en iyi biten de ancak O'dur.
126. Eğer ceza ile karşılık verecek olursanız, ancak size yapılan
cezanın misli ile cezalandırınız. Şayet sabrederseniz, andolsun ki bu,
sabredenler için elbette daha hayırlıdır.
127. Sabret, sabrın da ancak Allah'ın yardımı iledir ve onlar için
üzülme, kurdukları tuzaktan dolayı telaş da etme!
128. Zira muhakkak ki Allah, takva sahibi olanlar ve hep güzellik
yapanlarla beraberdir.
SURA 17. İSRA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Uzaktır bütün noksanlıklardan O ki, kulunu bir gece Mescidi
Haram'dan, çevresini mübarek kıldığımız Mescidi Aksa'ya götürdü; ona
ayetlerimizden gösterelim diye. Gerçek şu ki, O'dur işiten gören!
2. Musa'ya da Kitap verdik ve onu İsrail oğullarına bir hidayet rehberi
kıldık; Benden başka bir vekil tutmayın diye.
3. Ey Nuh ile birlikte (gemiye) yüklediğimiz kimselerin soyundan
olanlar! O doğrusu çok şükredici bir kuldu.
4. Biz İsrail oğullarına Kitap'da şu hükmü verdik: "Muhakkak siz
yeryüzünde iki defa fesat çıkaracaksınız ve muhakkak büyük bir
yükselişle yükseleceksiniz."
5. Birincisinin vakti gelince, üzerinize milkimiz güçlü, savaşçı bir
takım kullar göndereceğiz; onlar evlerin aralarına girip
araştıracaklar; ve bu gerçekleşmiş bir va'd oldu.
6. Sonra sizi tekrar onların üzerine galip kıldık, size mal ve
oğullarla yardımda bulunduk ve toplum olarak daha çoğalttık.
7. Eğer güzellik yaparsanız, kendinize güzellik etmiş olursunuz; eğer
kötülük yaparsanız yine kendinizedir. Artık sonraki fesadınızın vakti
geldimi, yüzünüzü kötületsinler, ilk defa girdikleri gibi yine Mescidi
Aksa' ya girsinler ve bütün efe geçirdiklerini temelinden yıksınlar
diye.
8. Olur ki Rabbiniz size merhamet eder. Eğer dönerseniz Biz de döneriz.
Öyle ya, Biz cehennemi kafirlere zindan yapmışız!
9. Şiliniz ki bu Kur'an, insanları en doğru yola hidayet eder ve iyi
iyi işler yapan müminlere büyük bir mükafat olduğunu müjdeler.
10. Ahirete inanmayanlara da acı bir azap hazırlamışızdır.
11. İnsan, hayrı ister gibi sene davet çıkarıyor; insan çok acelecidir!
12. Oysa Biz geceyi, ve gündüzü iki delil yaptık; sonra gece delilini
silip gündüz delilin! gösterici yaptık ki, Rabbinizden lütuf ve ihsan
isteğinde bulunasınız; bir de yılların sayışım ve hesabım bilesiniz.
Artık herşeyi ayrıntılı olarak anlattık.
13. Her insanın da kuşunu (nasibini) boynunda kendine takmışızdır. Onun
önüne kıyamet günü kendisini şöyle karşılayacak açık bir kitap
çıkarırız:
14. "Oku kitabını! Hesap görücü olarak bugün sana nefsin yeter!"
137
15. Kim doğru yola giderse, sırf kendi iyiliği için gider; kim de
sapıklık ederse, ancak kendi aleyhine eder; Hiçbir günahkar başkasının
günahını yüklenmez! Biz bir peygamber göndermedikçe azap da etmeyiz.
16. Bir ülkeyi helak etmek istediğimiz zaman oranın devletlilerine
(ileri gelenlerine) emrederiz; onlar itaat etmeyip orada kötülük
işlerler. Böylece o ülke aleyhine hüküm hak olur! Artık onu yerle bir
ederiz.
17. Hem Nuh'tan sonra nice yüzyılların halkını helak ettik. Kullarının
günahlarına Rabbinin haberdar olması ve onları görmesi kafidir!
18. Her kim peşin isterse, ona, dünyada istediğimiz kimseye dilediğimiz
kadar peşin veririz; sonra da ona cehennemi tahsis ederiz; kınanmış
kovulmuş olarak ona yaslanır.
19. Her kim de ahireti ister ve inanarak orası için gerekli çalışmayı
yaparsa, işte bunların çalışması şükre değer.
20. Hepsine, onlara da onlara da Rabbinin ihsanından veririz. Rabbinin
verişi yasak değildir.
21. Bak! Bir kısmım diğerine nasıl üstün kılmışız; elbette ahiret hem
dereceler bakımından, hem de üstünlük bakımından daha büyüktür.
22. Allah ile birlikte başka bir ilah edinme ki, kınanmış, yalnız
başına bırakılmış kalmayasın!
23. Rabbin kesin olarak şunları emretti: "O'ndan başkasına ibadet
etmeyin; ana. babaya iyilik edin; onlardan biri veya her ikisi senin
yanında yaşlılık çağına ulaşırsa sakın onlara "öf!" deme ve onları
azarlama; ikisine de tatlı söz söyle.
24. İkisine de merhametten döşenerek kanat indir ve de ki: " Rabbim!
ikisine de merhamet buyur, beni küçükken terbiye edip yetiştirdikteri
gibi!"
25. Rabbiniz içinizde olanları daha iyi bilir; eğer siz iyi kimseler
iseniz, şüphesiz ki O, çok tevbe edenleri bağışlayıcıdır.
26. Akrabaya hakkını ver; yoksula, yolda kalmış olana da; bununla
beraber saçıp savurma!
27. Çünkü saçıp savuranlar şeytanın kardeşleridirler; şeytan ise
Rabbine karşı çok nankördür.
28. Eğer Rabbinden umduğun bir rahmeti aramak için sözü geçen
kimselerden yüz çevirmek mecburiyetinde kalırsan, o vakit de onlara
yumuşak bir söz söyle!
29. Hem elini bağlayıp boynuna asma (cimrilik etme), hem de büsbütün
açıp saçma (israf etme) ki, pişman olur, açıkta kalırsın;
30. çünkü Rabbin dilediğine rızkı bol verir, dilediğine kİsar; zira O,
kullarından haberdardır, herşeyi görendir.
31. Bir de züğürtlük korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin! Onlara da
rızkı Biz veririz, size de... Onları öldürmek elbette büyük bir
cinayettir.
32. Zinaya da yaklaşmayın; çünkü o pek çirkindir ve kötü bir yoldur.
33. Allah'ın haram kıldığı canı, haklı bir sebep olmadıkça, öldürmeyin;
kim haksız yere öldürülürse, velisine hakkını arama hususunda tam bir
138
yetki vermişizdir. O da öldürmede aşırı gitmesin; çünkü o, yardıma
eriştirilmiştir.
34. Yetimin malına da yaklaşmayın. Ancak rüşdüne erişinceye kadar en
güzel şekilde yaklaşma başka; verdiğiniz sözü yerine getirin; çünkü
verilen sözde muhakkak bir sorumluluk vardır.
35. Ölçtüğünüz vakit tam ve doğru terazi ile tartın; bu hem hayırlı,
hem de sonuç bakımından daha güzeldir.
36. Bir de hiç bilmediğin bir şeyin ardınca gitme; çünkü kulak, göz,
gönül; bunların her biri ondan sorumludur.
37. Yeryüzünde azametle yürüme; çünkü sen ne yeri yutabilirsin, ne de
boyca dağlara yetişebilirsin.
38. Bütün bunların yasaklanmış olanı, Rabbin katında tiksinilmiş
bulunuyor.
39. İşte bunlar Rabbinin sana vahyettiği hikmetlerdendir. Sakın Allah
ile beraber başka bir ilah uydurma ki, sonra kınanmış ve kovulmuş bir
hakte cehenneme atılırsın.
40. Şimdi Rabbiniz sizi, oğullarla seçkin bir duruma getirdi de kendisi
meleklerden dişiler edindi, Öyle mi? Gerçekten siz çok büyük bir söz
söylüyorsunuz!
41. Biz bu ikazı bu Kur'an'da türlü şekillerde açıkladık ki; düşünüp
akıllarını başlarına alsınlar; oysa bu onların ancak ürkekliğim
artırıyor!
42. De ki: "Allah ile birlikte dedikleri gibi ilahlar olsaydı, o
takdirde onlar Arş'ın sahibine bir yol ararlardı.
43. Münezzehtir O, onların dediklerinden çok münezzeh ve çok yüksek,
hem pek büyük bir yükseklikle yücedir.
44. O'nu, yedi gök ile yer ve bunlarda bulunan akıllılar teşbih eder.
Hatta hiçbir şey yoktur ki, O'nu överek teşbih etmesin, ancak siz
onların teşbihlerin! iyi anlamazsınız. O, gerçekten halim ve çok
bağışlayandır.
45. Bir de sen Kur'an'ı okuduğun zaman Biz seninle ahirete inanmayanlar
arasına görünmez bir perde çekeriz.
46. Ve kalplerinin üzerine onu iyi anlamalarına engel kabuklar
geçiririz ve kulaklarına bir ağırlık veririz. Rabbini Kuran'da tek
olarak andığın vakitte ürkerek arkalarım döner giderler.
47. Biz çok iyi biliriz seni dinledikleri zaman ne maksatla
dinlediklerini ve birbirleriyle fısıldaşırlarken de o zalimlerin: "Siz
ancak büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz!" dediklerim.
48. Bak seni nelerle mukayese ettiler de nasıl sapıklığa düştüler, onun
için bir yol bulmaya da güçleri yok.
49. Bir de dediler ki: "Biz bir sürü kemik olduğumuz ve ufalanıp
tozduğumuz vakit mi, gerçekten biz mi yeni bir yaratılışla
diriltileceğiz?"
50. De ki : " Gerçekten, ister taş olun, ister demir,
51. İsterse gönlünüzde büyüyen herhangi bir yaratık!" Hemen: "Bizi kim
(eski varlığımıza) iade edebilir?" diyecekler. De ki: "Sizi ilk defa
139
yaratmış olan o kudret sahibi!" O vakit sana başlarım sallayacaklar." O
ne vakit?" diyecekler. De ki: "Yakın olması umulur."
52. O sizi çağıracağı gün, derhal O'na tam bir saygı ile uyacaksınız ve
(kabirlerinizde) pek az bir müddet kaldığınızı sanacaksınız.
53. Kullarıma de ki: "En güzel olan sözü söylesinler; çünkü şeytan
aralarını gıcıklar; zira şeytan insana açık bir düşmandır.
54. Rabbiniz sizi daha iyi bilir; dilerse size merhamet eder, dilerse
azap eder. Seni de onların üzerlerine vekil göndermedik.
55. Rabbin, göklerde ve yerde olan herkesi en iyi bilir. Andolsun ki,
peygamberlerin bir kısmını bir kısmından üstün kıldık ve Davud'a da
Zebur'u verdik.
56. De ki: "O'ndan başka ilah sandıklarınızı çağırın; o zaman
anlarsınız ki ne başınızdan sıkıntıyı giderebilirler, ne de
değiştirebilirler.
57. Onların yalvarıp durdukları, Rablerine hangisi daha yakın diye
vesile ararlar ve rahmetim umarlar, azabından korkarlar; çünkü Rabbinin
azabı korkunçtur.
58. Hiçbir memleket yoktur ki, Biz onu kıyamet gününden önce helak
etmeyelim veya şiddetli bir azap ile cezalandırmayalım; Kitab' da bu
yazılı bulunuyor.
59. Bizi mucizelerle peygamber göndermekten alıkoyan şey, ancak önceki
milletlerin onları yalanlamış olmalarıdır. Semud'a gözleri göre göre
mucize olmak üzere o dişi deveyi verdik de onunla kendilerine
zulmettiler; oysa Biz o mucizeleri, ancak korkutmak için göndeririz.
60. Unutma ki, vaktiyle sana: "Bil ki Rabbin o insanları kuşatmıştır."
dedik. Sana gösterdiğimiz (Mirac) temaşasını ve Ku'ran'da lanetlenmiş
ağacı sadece insanlara bir imtihan için yapmışızdır. Biz onları tehdit
ediyoruz; ama bu onlara büyük bir taşkınlığı artırmaktan başka netice
vermiyor.
61. Yine unutma id, bir vakit meleklere: " Adem için secde edin!"
demiştik; derhal secde ettiler, fakat iblis:"Ben, bir çamur halinde
yarattığın kimseye hiç secde mi ederim!" dedi.
62. Dedi ki: "Şu benim üzerime üstün kıldığın kişiye baksana!" Yemin
ederim ki eğer beni kıyamet gününe kadar yaşatırsan, ben onun
zürriyetini pek azı hariç kesinlikle kumandam altına alacağım."
63. Allah buyurdu ki: "Haydi defol! Onlardan her kim sana uyarsa,
biliniz ki cehennem de sizin cezanızdır, hem de mükemmel bir ceza!
64. Onlardan gücünün yettiğini sesinle yerinden oynat; süvarilerin ve
piyadelerinle üzerlerine bas gürültüyü; mallarına, evlatlarına ortak
ol; ve onlara va'dlerde bulun. Fakat şeytan onlara bir aldanıştan başka
ne va'd eder?
65. Doğrusu o benim kullarım yok mu, senin onlar üzerine hiçbir
saltanatın yoktur! Vekil olarak Rabbin yeter!"
66. Rabbiniz o kudret sahibidir ki, lütfundan nasip arayasınız diye
sizin için denizde gemiler yürütüyor; gerçekten O, size karşı çok
merhametidir.
140
67. Denizde başınıza bir bela geldiği zaman, O'ndan başka
yalvardıklarınız kaybolur; derken O, sizi kurtarıp karaya çıkarınca da
yüz çevirirsiniz. Zaten insan çok nankördür.
68. (Karaya) çıktığınızda, sizi tarafından yere geçirmeyeceğinden veya
üzerinize çakıllı bir rüzgar salıvermesinden sonra da kendinize hiç
vekil bulamamanızdan güvencede misiniz?
69. Yoksa sizi tekrar denize döndürüp de üzerinize herşeyi kırıp büken
bir fırtına salıvererek hepinizi yaptığınız nankörlük sebebiyle
boğmayacağından, sonra da Bize karşı onun öcünü alacak birini
bulamamanızdan emin misiniz?
70. Andolsun ki: Biz, Adem oğullarını üstün bir şerefe mazhar kıldık;
karada ve denizde binitlere yükledik ve güzel güzel nimetlerle
besledik; yarattıklarımızdan çoğunun üzerine geçirdik.
71. Günün birinde bütün insanları önderleriyle çağıracağız; o gün her
kime kitabı sağ eliyle verilirse, işte onlar kitaplarını okuyacaklar ve
kıl kadar zulmedilmeyecekler.
72. Her kim de bu dünyada körlük ettiyse, o artık ahirette daha kör ve
gidişçe daha şaşkındır.
73. Az kalsın seni bile, sana vahyettiğimizden başkasını bize karşı
iftira edesin diye fitneye düşüreceklerdi ve o takdirde seni dost
edineceklerdi.
74. Ve eğer Biz sana sebat vermemiş olsaydık, sen onlara nerede ise
meylettindi.
75. O takdirde, muhakkak hayatın da, ölümün de katmerli açışım
tattırırdık; sonra Bize karşı kendin için hiçbir yardımcı bulamazdın.
76. Az daha seni bu yerden çıkarmak için rahatsız edeceklerdi ve o
takdirde kendileri de senin ardından pek az kalacakları.
77. Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberlere uygulanan bir
kanundur ki sen Bizim bu kanunumuzda bir değişiklik bulamazsın!
78. Güneşin kaymasından, gecenin kararmasına kadar namazı güzel kıl;
bir de kıraatıyle seçkin olan sabah namazını; çünkü sabah Kur'an'ı
gerçekten şahitlidir.
79. Gecenin bir bölümünde de sana mahsus fazla bir namaz olarak uykudan
kalk. Kur'an ile teheccüd kıl; yakındır ki Rabbin seni övgüye değer bir
makarna ulaştıra.
80. De ki: "Rabbim, gireceğim yere doğrulukla girmemi sağla, çıkacağım
yerden de doğrululukla çıkmamı nasip et ve benim için kendi katından
yardım edici bir kuvvet ver."
81. Ve de ki: "Hak geldi, batıl yok oldu; gerçekten batıl pek
zavallıdır!"
82. Biz de Kur'an'dan müminler için bir şifa ve bir rahmet olan
ayetleri peyderpey indiririz. Zalimlerin ise ancak zararım artırır.
83. Öyledir, Biz insana nimet verdiğimiz zaman aldırmaz, yan büker;
kendisine kötülük dokunduğu zaman da pek umutsuz olur.
84. De ki: "Herkes kendi uyarına=temayülüne göre hareket ediyor. O
halde kimin en doğru yolda olduğunu Rabbiniz daha iyi bilir."
141
85. Bir de sana ruhtan soruyorlar. De ki: "Ruh Rabbimin emrindendir.
Size ise pek az bilgi verilmiştir."
86. Andolsun ki, dilersek sana vahyettiğimizi tamamen gideriveririz;
sonra Bize karşı kendine bir vekil de bulamazsın.
87. Ancak Rabbinden bir rahmet olarak (vahyettiklerimi ortadan kaldırma
işini) yapmadık. Gerçekten O'nun sana olan lütfü çok büyüktür.
88. De ki: "Yemin ederim eğer insanlar ve cinler bu Kur'an'ın benzerini
getirmek üzere toplansalar, birbirlerine yardımcı bile olsalar onun bir
benzerini getiremezler.
89. Andolsun ki Biz bu Kur'an'da dillere destan olacak her manadan
türlü türlü anlattık; ifadeler yaptık yine insanların çoğu gavurlukta
ısrar ettiler;
90. Ve dediler: Biz sana asla inanmayız, ta ki bizim için şu yerden bir
pınar akıtasın,
91. veya hurmalıklardan ve üzümlüklerden bir bahçen olsun da aralarında
şarıl şarıl çaylar akıtasın,
92. yahut iddia ettiğin gibi göğü üzerimize parça parça düşüresin veya
Allah'ı ve melekleri kefil getiresin,
93. veyahut altından bir evin olsun ya da gökyüzüne çıkasın; ona
çıktığına da asla inanmayız; ta ki bize okuyacağımız bir mektup
indiresin!" De ki: "Rabbimin şanı yücedir, ben sadece beşer olan bir
peygamberim."
94. Kendilerine doğru yolu gösteren rehber geldiğinde insanların iman
etmelerine ancak şöyle demeleri engel oldu: "Allah bir insanı mı
peygamber gönderdi?"
95. Söyle onlara: "Eğer yeryüzünde uslu uslu yürüyen melekler olsaydı,
elbette onlara gökten melek olan bir peygamber gönderirdik!"
96. De ki: "Allah, sizinle benim aramda şahit olarak yeter. Gerçekten
O, kullarından haberdardır, çok iyi görendir."
97. Ve Allah her kime hidayet öderse, o doğru yolu tutar; her kimi de
sapıklık içinde bırakırsa, artık onlar için Allah'tan başka yardımcılar
bulamazsın. Ve Biz onları kıyamet günü, kör, dilsiz, sağır oldukları
halde yüzü koyun haşrederiz; varacakları yer cehennemdir; alevi
dindikçe onlara ateşi artırırız.
98. Bu, onların cezasıdır, çünkü onlar ayetlerimizi inkar ettiler ve:
"Sahi biz bir yığın kemik ve ufalanıp tozduğumuz zaman mı, gerçekten
biz mi yeni bir yaratılışla diriltileceğiz?" dediler.
99. Gökleri ve yeri yaratmış olan Allah'ın, kendilerinin benzerini
yaratmaya kadir olduğunu görmediler mi? Kendileri için şüphe edilmeyen
bir vade tayin etmiştir. Fakat zalimlerin gavurluktan başkasına
baktıkları yok!
100. De ki: " Rabbimin rahmet hazinelerine siz malik olsaydınız, o
zaman da elden çıkar korkusuyla kimseye birşey vermezdiniz. İnsan zaten
çok cimridir!"
101. Andolsun ki, Musa'ya apaçık dokuz mucize verdik. Sor İsrail
oğullarına; Musa onlara geldiği vakit, Firavun ona dedi ki: "Ey Musa
ben seni kesin büyüye tutulmuş sanıyorum!"
142
102. Musa da: "Pekala bilirsin ki, bunları, göklerin ve yerin Rabbi
ancak birer ibret olmak üzere indirdi. Mutlaka ben de seni, ey Firavun
helak olmuş sanıyorum!"
103. 104. Derken Firavun onları o yerden belinletmek (sürüp çıkarmak)
istedi, Biz de hem kendisini, hem de beraberindekilerin tümünü birden
boğuverdik; arkasından da İsrail oğullarına dedik ki: "Haydi,
yeryüzünde yerleşin; sonra ahiret va'di geldiği vakit hepinizi dürüp
bükerek (bir araya) getireceğiz."
105. Bunu (Kur'an'ı) gerçeğin ifadesi olarak indirdik, o da gerçek bir
şekilde indi. Seni ancak sevabımızın müjdecisi ve azabımızın habercisi
olarak gönderdik.
106. Hem onu bir Kur'an olarak ayet ayet ayırdık ki, insanlara dura
dura okuyasın, hem de gerektikçe parça parça indirdik.
107. De ki: "İster ona inanın, ister inanmayın; zira bundan önce
kendilerine bilgi verilmiş olanlara okununca çeneleri üstü secdelere
kapanıyorlar ve diyorlar ki:
108. Rabbimizi tenzih ederiz. Gerçekten Rabbimizin va'di kesinlikle
gerçekleşmiş bulunuyor;
109. Ve ağlayarak çeneleri üstü kapanıyorlar; o onların ürpertilerini
de artırıyor.
110. De ki: "Allah deyin, Rahman deyin; hangisini derseniz, hep
O'nundur, o en güzel isimler. Bununla beraber namazında çok bağırma,
çok da gizleme; ikisinin arası bir yol tut.
111. Ve şöyle de: "Hamd o Allah'a ki, hiçbir çocuk edinmedi; O'na
mülkte bir ortak da olmadı; O'na aczi yüzünden bir yardımcı da olmadı."
O'nu tekbir ile büyükle de büyükle!
SURA 18. KEHF SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Hamd o Allah'a mahsustur ki, kuluna Kitab indirdi, içinde hiçbir
yamukluk yapmadan,
2. dosdoğru; tarafından şiddetli bir azap ile korkutmak ve yararlı
yararlı işler yapan müminlere şunu müjdelemek için:
3. Kendilerine gerçekten güzel bir mükafat var; ebedi olarak orada
kalacaklar.
4. Bir de: " Allah çocuk edindi." diyenleri uyarmak için.
5. Bu hususta ne kendilerinin bir bilgisi vardır, ne de babalarının; o,
ağızlarından çıkan ne büyük bir sözdür; sadece yalan söylüyorlar!
6. Şimdi bu söze (Kur'an'a) inanmazlarsa belki arkalarından üzülerek
kendini tüketeceksin!
7. Biz yeryüzünde olan şeyleri ona bir süs yaptık ki insanları imtihan
edelim: Hangisi daha güzel bir amel yapacak?
8. Bununla beraber şu da bir gerçek ki Biz, onun üzerinde olan herşeyi
kupkuru bir toprak yapmaktayız.
9. Yoksa sen Ashab. ı Kehf ve Rakim'ın, ayetlerimizden şaşılacak bir
olay olduklarını mı sandın?
143
10. O vakit o genç yiğitler mağaraya çekildiler ve şöyle dediler: " Ey
Rabbimiz, bizlere tarafından bir rahmet ihsan et ve bizim için
işimizden bir muvaffakiyet hazırla!"
11. Bunun üzerine yıllarca mağarada kulakları üzerine vurduk (uyuttuk).
12. Sonra da onları uyandırdık ki, iki zümreden hangisinin bekledikleri
gayeyi daha iyi hesap etmiş olduğunu bilelim.
13. Biz sana onların kıssalarını doğru olarak naklediyoruz: Hakikaten
bunlar, Rablerine iman eden birkaç genç yiğitti; Biz de hidayetlerini
artırdık.
14. Ve kalplerini pekiştirdik. O vakit ayağa kalkıp dediler ki: "Bizim
Rabbimiz göklerin ve yerin Rabbidir; kesinlikle O'ndan başka hiçbir
tanrıya tapmayız; yoksa gerçekten saçma sapan konuşmuş oluruz.
15. Şunlar, bizim kavmimiz, tuttular O'ndan başka tanrılar edindiler;
onların tanrı olduğuna açık bir delil getirselerdi ya! Allah'a bir
yalanı uydurandan daha zalim kim olabilir?"
16. (İçlerinden biri demişte ki) : Madem ki, onlardan ve Allah'tan
başka taptıklarından uzaklaşmayı tercih ettiniz, o halde mağaraya
çekilin ki, sizin için Rabbiniz rahmetini yaysın ve size işinizden bir
kolaylık hazırlasın."
17. Güneşi görüyorsun ya, doğduğu vakit mağaralarından sağ tarafa
meyleder, battığı vakit de onları sol tarafa makaslar. Onlar mağaranın
geniş bir yerindedir. İşte bu Allah'ın mucizelerindendir. Allah kime
hidayet öderse, işte o hidayete ermiştir; kimi de saptırırsa artık ona
doğru yolu gösterecek bir yardımcı bulamazsın.
18. Bir de onları uyanık sanırdın, halbu ki, uykudadırlar ve Biz onları
sağa sola çevirirdik; köpekleri de giriş kısmında iki kolunu uzatmıştı.
Onları görseydin mutlaka onlardan kaçar ve elbette için dehşet ile
dolardı.
19. Yine böylece onları uyandırdık ki, birbirlerine sorsunlar.
İçlerinden biri : "Ne kadar durdunuz!" dedi. "Bir gün yahut daha az."
dediler. Bir kısmı da: "Ne kadar durduğunuzu Rabbiniz daha iyi bilir;
şimdi siz şu gümüş paranızla birinizi şehre gönderin de, baksın kimin
yemeği daha temizse ondan size yiyecek alıp getirsin; hem de çok kurnaz
davransın ve sakın sizi kimseye sezdirmesin.
20. Çünkü sizi ellerine geçirirlerse muhakkak öldürürler, yahut kendi
dinlerine döndürürler. O zaman asla kurtuluşa eremezsiniz."
21. Böylece kendilerini haberdar ettik ki, Allah'ın va'dinin hak
olduğunu ve kıyamet gününün şüphesiz bulunduğunu bilsinler. O sırada
kavimleri kendi aralarında bunların olayını tartışıyorlardı. Bunun
üzerine dediler ki: "Üstlerine bir bina yapın; Rableri onları daha iyi
bilir!" Düşmanlarına karşı galip gelenler: "Biz muhakkak bunların
üzerine bir mescit yaparız." dediler.
22. (Kimileri): "Üçtür. Dördüncüleri köpekleridir." diyecekler;
(kimileri de): "Beştir, altıncıları köpekleridir." diyecekler. Her
ikisi de gaybi taşlama=bilinmeyen şey hakkında tahmin yürütmektir. (Bir
kısmı da): "Yedidir, sekizincileri köpekleridir." diyecekler. De ki:
"Onların sayılarını Rabbim daha iyi bilir; onları insanlardan ancak pek
azı bilir." Artık bunlar hakkında bildirilenin dışında bir tartışmaya
girişme ve bunlar hakkında hiç kimseye birşey sorma!
23. Hiçbir şey hakkında da: "Ben bunu yarın muhakkak yaparım deme,
144
24. Allah'ın dilemesine bağlamaksızın. Unuttuğun zamanda Allah'ı an ve
şöyle de: "Umarım ki, Rabbim beni bundan daha yakın bir zamanda
dosdoğru bir başarıya eriştire!"
25. Onlar mağaralarında üçyüz sene durdular, dokuz da ilave ettiler.
26. De ki: "Ne kadar kaldıklarım Allah daha iyi bilir!" Göklerin ve
yerin gaybı O'na aittir.O Öyle güzel görür, öyle güzel işitir ki,
onlara O'ndan başka yardımcı yoktur; O hiçbir kimseyi hükmünde ortak
kabul etmez!"
27. Rabbinden sana vahyolunanı oku! O'nun sözlerini değiştirecek
yoktur. O'ndan başka bir sığınakcak da bulamazsın!
28. Sabah akşam Rablerine rızasını dileyerek dua eden kimselerle
beraber nefsince sabret! Sen dünya hayatinin süsünü arzu ederek
onlardan gözlerini ayırma. Kalbini, Bizi anmaktan gafil kıldığımız,
keyfinin ardına düşmüş ve işi aşırılık olmuş kimseye uyma!
29. Ve de ki: "O hak Rabbinizdendir. Artık dileyen iman etsin, dileyen
inkar etsin! Çünkü Biz zalimler için öyle bir ateş hazırlamışızdır ki,
serdakları = duvarları kendilerini kuşatmıştır. Eğer yardım isterlerse,
yüzleri çeviren erimiş cesed gibi bir su ile yardım edilirler. O ne
fena içki ve o ne kötü kurultay!
30. İman edip iyi iyi amel işleyenlerin, şüphesiz ki, Biz öyle güzel
işler yapanların mükafatını zayi etmeyiz.
31. İşte onlara Adn cennetleri vardır; altlarından ırmaklar akar; orada
altın bileziklerle süslenecekler; ince ve kalın ipeklerden yeşil
elbiseler giyecekler; tahtlar üzerine dayanıp kurulacaklar. O ne güzel
mükafat, ne güzel kurultay!
32. Ve onlara iki adamı temsil getir: Birisine her türlü üzümden iki
bağ vermişiz, her ikisini hurmalarla donatmışız; ikisinin arasına da
bir ekinlik yapmışız.
33. İki bağın ikisi de yemişlerini vermiş hiçbir şey noksan
bırakılmamış, ikisinin ortasından bir de nehir akıtmışız.
34. Başka geliri de vardı; bu yüzden bu adam arkadaşıyla konuşurken:
"Ben senden malca daha zengin, taraftarca daha güçlüyüm." dedi.
35. Ve bağına girdi; kendine yazık ediyordu ve: "Bunun yok olacağını
asla sanmam;
36. kıyametin kopacağını da zannetmem. Bununla beraber şayet Rabbime
döndürülürsem, mutlaka bundan daha hayırlı bir sonuç bulurum." dedi.
37. Arkadaşı da ona karşılık vererek dedi ki: "Sen, seni topraktan,
sonra bir damla sudan yaratan, sonra da insan şekline koyan Rabbini
inkar mı ediyorsun?
38. Ancak o Allah benim Rabbim ve ben Rabbime kimseyi ortak koşmam.
39. Bağına girdiğin zaman : "Maşallah, Allah'ın yardımından başka
hiçbir kuvvet yoktur! deseydin olmaz mıydı? Eğer malca ve evlatça beni
kendinden az görüyorsan,
40. ne biliyorsun belki Rabbim bana senin bağından daha hayırlısını
verir; seninkinin de üstüne gökten bir afet indiriverir de yalçın bir
toprak haline gelir.
41. Yahut suyu çekiliverir de bir daha onu aramakla bulamazsın."
145
42. Derken bütün serveti istilaya uğradı. Bunun üzerine bağına yaptığı
masraflara karşı ellerini oğuşturmaya başladı. Bağ, çardakları üzerine
çökmüş kalmıştı; "Ah! Keşke Rabbime hiçbir ortak koşmamış olsaydım!"
diyordu.
43. Allah'tan başka kendisine yardım edecek bir topluluk da bulunmadı;
kendi kendini de kurtaramadı.
44. İşte burada hakimiyet gerçekten Allah'ındır. O sevapça da daha
hayırlıdır, sonuçça da daha hayırlıdır.
45. Onlara dünya hayatinin misalini şöyle ver (Dünya hayatı) gökten
indirdiğimiz bir suya benzer ki. onunla yeryüzünün bitkileri birbirine
karışmış, nihayet rüzgarların savurup götürdüğü bir çöp kırıntısı
olmuştur.
Allah herşeye muktedirdir.
46. Mal ve oğullar dünya hayatının süsüdür; ebedi kalacak iyi işler
ise, Rabbinin katında sevapça da hayırlıdır, ümitçe de hayırlıdır.
47. Düşün o günü ki, dağları yürüteceğiz; yeryüzünü çırıl çıplak
göreceksin. Onları mahşer meydanına toplamışızdır, hiçbir kimseyi
geride bırakmamışızdır.
48. Hepsi saf saf Rabbine arzedilecekler; (O da şöyle) buyurur : "İşte
andolsun ki, ilk önce yarattığımız gibi bize geldiniz; fakat siz va'd
ettiğimiz zamanı gerçekleştiremeyeceğimizi sanmıştınız, değil mi?"
49. Defter de (ortaya) konulmuştur; artık suçluların korku yüzünden
heyecan içinde titrediklerini görürsün. Ve şöyle derler: "Vay halimize!
Bu nasıl defter ki, ne küçük koymuş, ne büyük, hepsini saymış dökmüş!"
Ve bütün yaptıklarını hazır bulmuşlardır; Rabbin kimseye zulmetmez.
50. Yine o vakti hatırla ki, meleklere: "Adem için secde edin!"
demiştik, hemen secde ettiler, ancak İblis cinlerden idi Rabbinin emri
dışına çıktı. Şimdi siz beni bırakıp da onu ve soyunu kendinize dost mu
ediniyorsunuz? Onlar size düşman iken! Zalimler için ne kötü bir
değişme!
51. Ben onları ne göklerin ve yerin yaratılışına ne de kendilerinin
yaratılışına şahit tutmadım; ve hiçbir zaman yoldan saptıranları
yardımcı edinmiş değilim.
52. Ve o gün diyecek ki: "Ünleyin=çağırın bakalım, bana ortak
olduklarını sandığınız şeyleri!" Derken onları çağırırlar, yalvarırlar,
fakat kendilerine cevap verilmez. Ve biz aralarına bir uçurum
koymuşuzdur.
53. Suçlular ateşi görmüş artık ona düşeceklerini anlamışlardır da
ondan kaçacak bir yer bulamamışlardır.
54. Andolsun ki, gerçekten Biz bu Kuran'da insanlara ibret olacak her
türlü misali tekrar tekrar açıklamışızdır. İnsan ise herşeyden çok
mücadelecidir.
55. Kendilerine doğru yolu gösteren peygamber geldiğinde insanları iman
etmekten ve günahlarının bağışlanmasını istemekten alıkoyan şey, sadece
kendilerine, öncekilere gelen dünya azabının gelmesi veya ahiret
azabının gözleri önüne serilmesini beklemek olmuştur.
56. Halbuki, Biz gönderdiğimiz peygamberleri ancak müjdeleyici ve
uyarıcı olmak üzere göndeririz. Küfredenler ise, hakkı batılla
146
kaydırmak için mücadele ediyorlar; ayetlerimizi ve kendilerine yapılan
tehdidi alaya aldılar.
57. O kimseden daha zalim kim olabilir ki, kendisine Rabbinin ayetleri
anlatılmıştır da o, onlardan yüz çevirmiş ve ellerinin önceden yaptığı
şeyleri unutmuştur. Çünkü Biz onların kalpleri üzerine onu iyi
anlamalarına engel birtakım kabuklar ve kulaklarına bir ağırlık
koymuşuzdur; sen onları doğru yola çağırsan da onlar asla yola
gelmezler.
58. Hem o bağışlaması çok, merhamet sahibi Rabbin onları kazandıkları
günahlar yüzünden hemen cezalandıracak olsaydı, elbette hemen azap
ederdi. Fakat onlar için va'dolunmuş bir zaman vardır ki, o gelince
hiçbir kurtuluş çaresi bulamazlar.
59. İşte o memleketler ki, Biz onları zulmettiklerinde helak etmiş ve
helakları için de bir zaman belirlemiştik.
60. Bir vakit Musa genç hizmetçisine demişti ki: " İki denizin
birleştiği yere varıncaya kadar durmayacağım, yahut senelerce
gideceğim."
61. Bunun üzerine ikisi de iki denizin birleştiği yere vardıklarında
balıklarını unuttular. O zaman balık denizde bir deliğe doğru yolunu
tutmuştu.
62. Bu şekilde geçtikleri zaman genç hizmetçisine: "Getir kuşluk
yemeğimizi; gerçekten biz bu yolculuğumuzda yorulduk." dedi.
63. Genç: "Gördün mü dedi kayaya sığındığımız vakit doğrusu ben balığı
unuttum; onu hatırlamamı muhakkak şeytan unutturdu. O şaşılacak bir
şekilde denizdeki yolunu tutmuştur."
64. Musa da dedi ki: "İşte aradığımız oydu!" Bunun üzerine izlerini
takip ederek gerisin geri döndüler;
65. derken kullarımızdan bir kul buldular ki, Biz ona katımızdan bir
rahmet vermiş ve tarafımızdan bir ilim öğretmiştik.
66. Musa ona: "Sana öğretilen ilimden bana da öğretmen şartıyla sana
tabi olabilir miyim" dedi.
67. O: "Doğrusu sen benimle beraber olmaya sabredemezsin.
68. Havsalanın almadığı şeye nasıl sabredeceksin!" dedi.
69. Musa: "İnşallah beni sabırlı bulacaksın ve senin hiçbir işine karşı
gelmem." dedi.
70. O: "0 halde eğer bana uyacaksan, bana hiçbir şey hakkında soru
sorma, ta ki ben sana ondan söz açıncaya kadar."
71. Bunun üzerine ikisi beraber gittiler; nihayet gemiye bindiklerinde
tuttu gemiyi yaraladı. Musa:"A, içindekileri boğmak için mi yaraladın
onu? Doğrusu kötü bir şey yaptın!" dedi.
72. O: "Demedim mi ki sen benimle beraber olmaya sabredemezsin?" dedi.
73. Musa: "Unuttuğum şeyle beni suçlama ve bu işimden dolayı bana
güçlük çıkarma!" dedi.
74. Yine gittiler nihayet bir oğlana rastgeldiler; tuttu onu
öldürüverdi. Musa: "Bir can karşılığı olmaksızın masum bir cana mı
kıydın? Doğrusu çok kötü birşey yaptın!" dedi.
75. "Doğrusu sen benimle asla sabredemezsin demedim mi sana?" dedi.
147
76. Musa: "Eğer bundan sonra sana birşey sorarsam, artık benimle
arkadaşlık etme! Doğrusu tarafımdan beyan edilecek son özre erdin.
77. Bunun üzerine yine gittiler. Nihayet bir köy halkına varınca
onlardan yemek istediler. Ancak onlar, kendilerini mİsafir etmekten
kaçındılar. Derken orada yıkılmak üzere olan bir duvar buldular, tutup
onu doğrulttu. Musa: "İsteseydin bunun karşılığında mutlaka bir ücret
alırdın" dedi.
78. O: "İşte bu, seninle benim ayrılmamız olacak! Şimdi sana o
sabredemediğin şeylerin iç yüzünü haber vereyim.
79. Önce gemi, denizde çalışan birtakım zavallılarındı. Ben onu kusurlu
hale getirmek istedim; çünkü ötelerinde bütün sağlam gemileri gaspedip
alan bir hükümdar vardı.
80. Oğlana gelince, anne. babası mümin kimselerdi. Onun bunları
azgınlık ve küfür ile sarmasından korktuk.
81. İstedik ki, Rableri onun yerine kendilerine temizlikçe daha hayırlı
ve merhamet bakımından daha yakınını versin.
82. Gelelim duvara; o,şehirde iki yetim oğlanındı, altında onlar için
saklanmış bir define vardı ve babaları iyi bir zat idi. Onun için
Rabbin onların erginlik çağına ermelerini, definelerini çıkarmalarını
diledi. Bütün bunlar, Rabbinden bir rahmet olmak üzeredir ve ben
hiçbirini kendi görüşümle yapmadım. İşte senin sabredemediğin şeylerin
açıklaması!" dedi.
83. Bir de sana Zulkarneyn'den soruyorlar. Dedi: "Size ondan bir hatıra
okuyacağım."
84. Biz onun için yeryüzünde bir iktidar hazırladık ve ona ulaşmak
istediği şeyden bir sebep verdik.
85. Derken o bir sebebi izledi.
86. Güneşin battığı yere vardığında onu, balçıklı bir kaynakta batıyor
buldu. Ayrıca onun yanında bir kavim gördü. Dedik ki: "Ey Zulkarneyn,
ya onları cezalandırırsın veya haklarında bir güzel muamelede
bulunursun."
87. O şöyle dedi: "Her kim haksızlık ederse, onu muhakkak
cezalandırırız, sonra Rabbine iade edilir ve O da onu görülmedik bir
azaba çeker.
88. Ancak her kim de iman edip iyi bir iş yaparsa, buna da mükafat
olarak en güzel akibet vardır ve ona emrimizin kolayını söyleriz.
89. Sonra yine bir sebebi takip etti.
90. Nihayet güneşin doğduğu yere vardığında, güneşin kendilerini ondan
koruyacak bir siper yapmadığımız bir kavim üzerine doğmakta olduğunu
gördü.
91. İşte böyle. Halbuki Biz, onun yanında nelerin bulunduğunu tamamen
biliyorduk.
92. Sonra da başka bir sebebi takip etti.
93. Nihayet iki set arasına vardığı zaman, önlerinde neredeyse hiç söz
anlamayan bir kavim buldu.
148
94. Onlar: "Ey Zulkarneyn, haberin olsun, Ye'cuc ve Me'cuc bu yerde
fesat çıkarıyorlar; bu yüzden onlarla bizim aramızda bir set yapman
şartıyla sana bir vergi ödesek olur mu dediler.
95. Dedi ki: "Rabbimin beni içinde bulundurduğu iktidar daha
hayırlıdır; haydi siz bana bedenen yardım edin de sizinle onların
arasına sağlam bir engel yapayım.
96. Bana demir kütleleri getirin. İki ucu denkleştirdiği vakit:
"Körükleyin!" dedi. Demiri bir ateş haline getirince: "Getirin bana
üzerine erimiş bakır dökeyim!" dedi.
97. Artık ne onu aşabildiler, ne de delebildiler.
98. Zulkaneyn : " Bu, Rabbimin bir rahmetidir. Rabbimin va'dettiği an
gelince, onu dümdüz edecektir. Rabbimin va'di de haklır.
99. Ve o gün Biz onları, birbirlerinin içinde dalgalanır bir durumda
bırakıvermişizdir Sura da üfürülmüştür, artık hepsini toplamış da
toplamışızdır.
100. Ve o gün cehennemi kafirlere öyle bir gösteriş göstermişizdir
ki...
101. Onlar ki, gözleri, Beni hatırlatan ayetlerin karşısında bir örtü
içindeydi, işitmeye de tahammül edemiyorlardı.
102. Yoksa o kafirler, Beni bırakıp da kullarımı kendilerine dost
edineceklerini mi sandılar? Biz cehennemi o kafirlere bir konukluk
hazırladık.
103. De ki: "Size amelleri en çok hüsrana gidenleri haber vereyim mi?
104. Kendilerinin gerçekten güzel sanat yaptıklarını sandıklan halde
dünya hayatında çabaları boşa gitmiş olanları.
105. Bunlar, işte o kimselerdir ki, Rablerinin ayetlerini ve O'na
kavuşmayı inkar etmişlerdir de hayır adına yaptıkları bütün işleri boşa
gitmiştir. Artık kıyamet günü Biz onlara hiçbir tartı tutturmayız.
106. İşte böyle, onların cezası cehennemdir. Çünkü küfretmişler, benim
ayetlerimi ve peygamberlerimi alaya almışlardır.
107. İman edip güzel güzel işler yapan kimselere gelince,onlar için
Firdevs cennetleri bir konukluk olmuştur.
108. İçlerinde sonsuza dek kalırlar, onlardan çıkmak istemezler.
109. De ki: "Eğer Rabbimin sözlerini yazmak için deniz mürekkep
olsaydı, kesinlikle Rabbimin sözleri tükenmeden deniz tükenirdi, bir
misli de yardımcı getirsek bile.
110. De ki: "Ben ancak sizin gibi bir insanım, bana ancak ilahınızın
bir tek ilah olduğu vahyolunuyor, onun için her kim Rabbine kavuşmayı
arzu ederse, güzel bir amel işlesin ve Rabbine yaptığı ibadete hiçbir
şirk karıştırmasın!"
SURA 19. MERYEM SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Kaf, Ha,Ya, Ayn, Sad.
2. Bu, Rabbinin Zekeriyya kuluna olan rahmetini, bir anıştır.
3. Bir zaman, Rabbine gizli bir seste yalvarmıştı.
149
4. Demişti ki: "Ey Rabbim, gerçek şu ki, benim kemik (im) gevşedi, baş
(ım) bembeyaz alev aldı (Saçlarım ağardı) ve sana (ettiğim) dua ile ise
hiçbir zaman mutsuz olmadım ey Rabbim!
5. Ben bu halimle, arkamdan yerime geçecek olan akrabalardan
endişeliyim. Karımda kısır bulunuyor, onun için bana bir dost ver!
6. ki, hem benim mirasçım, hem de Ya'kub ailesinin mirasçısı olsun. Hem
de hoşnutluğuna onu kavuştur Rabbim!
7. Allah: "Ey Zekeriyya, haberin olsun, Biz sana Yahya adında ve bundan
önce kendisine hiçbir adaş yapmadığımız bir oğul müjdeliyoruz dedi.
8. Zekeriyya: "Ey Rabbim, benim nasıl bir oğlum olabilir, karım kısır
ben de yaşlılığın kağşamak derecesine (son haddine) varmışken!" dedi.
9. Buyurdu ki : "Öyle! Fakat Rabbin, "o Bana kolaydır, bundan önce de
seni, sen hiçbir şey değilken yarattım." dedi."
10. Zekeriyya: "Ey Rabbim, bana bir alamet ver!" dedi. Allah:
"Alametin, sapasağlam olduğun halde üç gece insanlara söz
söyleyememendir." buyurdu.
11. Derken, mihrabdan kavminin karşısına çıkıp onlara: "Sabah ve akşam
tesbih edin!" diye işaret verdi.
12. "Ey Yahya, kitabı kuvvetle tut!" (dedik.) ve daha çocukken ona
hikmet verdik.
13. Hem de katımızdan yumuşak bir kalplilik ve bir temizlik verdik ona.
O, çok takva sahibi biri idi.
14. Anne babasına iyi davranan biriydi, zorba ve isyankar değildi.
15. Selam ona; hem doğduğu gün, hem öleceği gün, hem de diri olarak
kaldırılacağı gün!
16. Kitap'da Meryem'i de an. Hani o, ailesinden ayrılıp doğu tarafında
bir yere çekilmişti.
17. Onlarla arasına bir perde çekti. Derken kendisine ruhumuzu
(Cebrail'i) gönderdik de o, düzgün bir insan şeklinde ona göründü.
18. Meryem ona: "Ben bağışlayan Allah'a sığınırım senden, eğer
Allah'tan korkan biri isen!" dedi.
19. Ruh (Cebrail): "Haberin olsun, ben sana tertemiz bir oğlan vermek
için Rabbinin elçisiyim sadece!" dedi.
20. Meryem: "Benim nasıl bir oğlum olabilir? Bana hiçbir insan
dokunmadı; ben bir kahpe de değilim!" dedi.
21. Cebrail: "Öyle! Fakat Rabbin buyurdu ki, o Bana göre kolaydır.
Ayrıca onu insanlara gücümüzün bir delili ve tarafımızdan bir rahmet
kılacağımız için böyle yapacağız. Hem de o, karara bağlanmış bir
iştir." dedi.
22. Bu şekilde ona hamile oldu ve bu haliyle uzak bir yere çekildi.
23. Derken sancı onu bir hurma dalına götürdü ve: "Keşke bundan önce
ölmüş olsaydım da unutulmuş gitmiş olsaydım." dedi.
24. Derken aşağı tarafından ona şöyle seslendi: "Sakın üzülme, Rabbin
senin altında bir su arkı yarattı.
25. Hurmanın dalını kendine doğru silkele, üzerine derilmiş taze
hurmalar dökülsün.
150
26. Artık ye, iç, gözün aydın olsun. Eğer insanlardan birini görürsen
de ki: "Ben esirgeyen Allah'a oruç adadım, onun için bugün hiçbir kimse
ile konuşmayacağım."
27. Derken onu taşıyarak kavmine getirdi, Onlar: "Hey Meryem, sen Allah
biliyor ya yumurcak birşey getirdin!
28. Ey Harun'nun kız kardeşi, baban bir kötülük adamı değildi, annen de
kahpe değildi"
29. Bunun üzerine Meryem çocuğu gösterdi: "Beşikteki bir çocukla nasıl
konuşuruz?" dediler.
30. O: "Haberiniz olsun ben Allah'ın kuluyum. O, bana bir kitap verdi
ve beni bir peygamber yaptı.
31. Beni her nerede olursam mübarek kıldı ve hayatta kaldığım müddetçe
bana namazı ve zekatı tavsiye buyurdu.
32. Beni anneme saygılı kıldı, beni eşkiya bir zorba yapmadı.
33. Selam bana; hem doğduğum gün, hem öleceğim gün, hem de diri olarak
kaldırılacağım güne!"
34. İşte hakkında tartışıp durdukları Meryem oğlu İsa. Hak sözü olarak
budur!
35. Allah'ın oğul edinmesi asla olur şey değildir; O, bu gibi şeylerden
uzaktır. O, bir işin olmasını dileyince ona sadece "Ol!" der, oluverir.
36. Ayrıca o (İsa) dedi ki: "Haberiniz olsun, Allah benim de Rabbim
sizin de Rabbinizdir; onun için hep O'na ibadet ediniz! İşte yegane
doğru yol budur!
37. Sonra gruplar kendi aralarında görüş ayrılığına düştüler. Artık
büyük bir günün görülecek dehşetinden vay kafirlerin haline!
38. Onlar Bize gelecekleri gün neler işitecekler, neler görecekler!
Fakat o zalimler bugün apaçık bir sapıklık içindedirler.
39. Onlar gaflet içinde iken, onlar iman etmezlerken, o hasret gününün,
o işlerin bitirildiği saatin dehşetini kendilerine haber ver !
40. Kesinlikle yeryüzüne ve bütün üzerindekilere Biz varis olacağız
Biz! Ve onlar, hep Bize döndürüleceklerdir.
41. Kitapta İbrahim'i de an, çünkü o, dosdoğru biri, bir peygamberdi.
42. Bir zaman babasına şöyle demişti: "Babacığım, o işitmeyen, görmeyen
ve sana hiç faydası olmayan şeytana niçin tapıyorsun?
43. Babacığım, emin ol sana gelmeyen bir ilim bana geldi. Gel bana uy
da seni düz yola çıkarayım.
44. Babacığım, şeytana tapma; çünkü şeytan esirgeyen Allah'a isyan
etti.
45. Babacığım doğrusu ben, sana o Rahman'dan bir azabın dokunup da
şeytana dost olmandan korkuyorum."
46. Babası : "Sen benim ilahlarımdan geçmek mi istiyorsun ey İbrahim?
Yemin ederim ki, eğer vazgeçmezsen, seni muhakkak taşlarım; beni sen
uzun bir süre bırak git!" dedi.
47. İbrahim: "Selam sana, senin için Rabbimden af dileyeceğim; çünkü O,
bana karşı çok lütufkardır.
151
48. Sizi Allah'tan başka taptıklarınızla başbaşa bırakıp çekilirim ve
Rabbime dua ederim; umarım, Rabbime yaptığım dua sayesinde mutsuz
olmam." dedi.
49. İbrahim, onları ve Allah'tan başka taptıklarını bırakıp
çekildiğinde, Biz de ona İshak'ı ve Ya'kub'u ihsan ettik ve her birini
bir peygamber yaptık.
50. Biz, bunlara rahmetimizden lütuflar, ihsanlar ettik ve hepsine
dillerde yüksek bir doğruluk şanı verdik.
51. Kitapta Musa'yı da an, çünkü O, ihlaslı idi ve bir elçi, bir
peygamber idi.
52. Biz hem ona Tur'un sağ tarafından seslendik hem de onu yakarış
makamında yakınlık mertebesine erdirdik.
53. Ve rahmetimizden kardeşi Harun'u da bir peygamber olarak ona
lutfettik.
54. Kitapta İsmail'i de an; çünkü o cidden va'dinde sadık bir kimse
idi, bir Resul, bir peygamber idi.
55. Ailesine namaz ve zekat emrederdi ve Rabbi katında hoşnutluğa
ermişti.
56. Kitapta İdris'i de an; çünkü o, dosdoğru biri, bir peygamber idi.
57. Ve Biz onu yüce bir yere yükselttik.
58. İşte bunlar, Allah'ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden
Adem, soyundan, Nuh ile birlikte taşıdıklarımızdan İbrahim ile
İsmail'in soyundan hidayete erdirdiğimiz ve seçtiğimiz
kimselerdendirler. Kendilerine Rahmanın ayetleri okunduğu zaman,
ağlayarak secdeye kapanırlardı.
59. Sonra bunların arkasından bozuk bir güruh geldi, namazı ziyan
ettiler ve şehvetlerinin ardına düştüler; bunlar da Gayya kuyusunu
boylayacaklardır.
60. Ancak tevbe edip imana gelenler ve yararlı iş yapanlar başka; çünkü
onlar hiçbir haksızlığa uğratılmayarak cennete gireceklerdir.
61. Rahman'ın kullanna gıyaben söz verdiği Adn cennetlerine, şüphe yok
ki, O'nun verdiği söz, daima yerine getirilmiştir.
62. Orada hiç boş söz işitmezler; ancak bir "Selam" işitirler. Orada
sabah akşam rızıkları da vardır.
63. İşte kullarımızdan korunup takva sahibi olanları mirasçı
yapacağımız cennet odur!
64. Bir de biz (Rabbinin elçileri) Rabbinin emri olmadıkça inemeyiz.
Önümüzdeki, ardımızdaki ve bunlar arasındakiler hep O'nundur; Rabbin
seni unutmuş da değildir.
65. O, bütün göklerin, yerin ve aralarındakilerin Rabbidir; o halde
O'na ibadet et ve ibadetine sebatla sabret. Hiç sen O'na bir adaş bilir
misin?
66. Böyle iken insan diyor ki: "Öldüğüm zaman, ileride mutlaka bir
hayat sahibi kimse olarak çıkarılacak mıyım?"
67. Yoksa o insan hiçbirşey değilken, Bizim, kendisini yaratmış
olduğumuzu düşünmez mi?
152
68. Evet Rabbine yemin ederim ki, Biz onları ve o şeytanları mutlaka ve
mutlaka mahşerde toplayacağız, sonra da onları kesinlikle cehennemin
etrafında diz üstü hazır bulunduracağız.
69. Sonra her topluluktan Rahman'a karşı en çok isyan edenleri
hangileri ise muhakkak ve muhakkak çekip alacağız.
70. Sonra Biz, elbette o cehenneme yaslanmaya en layık olanların kimler
olduğunu daha iyi biliriz.
71. İçinizden oraya varmayacak hiçbir kimse yoktur ve bu, Rabbinin
üstlenmiş olduğu kesinleşmiş bir hükümdür.
72. Sonra takva sahiplerini kurtarırız ve zalimleri diz üstü bırakırız.
73. Ayetlerimiz kendilerine açık açık tecvidli okunduğu zaman da o
küfredenler iman edenlere: "Bu iki topluluktan hangisi makamca daha iyi
ve meclis olarak daha güzel?" dediler.
74. Oysa Biz, kendilerinden önce mal ve görünüm bakımından daha güzel
nice kuşakları helak etmişiz.
75. De ki: "Kim sapıklık içinde ise, çok esirgeyici Allah, ona istediği
kadar mühlet versin; nihayet va'dolundukları şeyi, ya azabı yada
Kıyameti gördükleri zaman kimin mevkisinin daha kötü ve iradesinin daha
zayıf olduğunu bitecekler.
76. Hidayeti kabul edenlere ise, Allah daha çok hidayet verir. Kalıcı
olan iyi ve yararlı işler Rabbinin katında hem sevap bakımından hem de
sonuç bakımından daha hayırlıdır.
77. Şimdi şu küfredip de: "Bana muhakkak mal ve evlat verilecektir."
diyen herifi gördün mü?
78. O, gayba vakıf mı olmuş yoksa esirgemesi çok olan Allah'ın katında
bir söz mü almış?
79. Hayır! Biz onun dediğini yazacağız ve azabını uzattıkça uzatacağız
!
80. Ve o söylediği şeyleri hep elinden alacağız da o, Bize tek başına
gelecektir.
81. Tuttular, kendilerine şeref ve kuvvet sağlasınlar diye, Allah'tan
başka ilahlar edindiler.
82. Hayır! Yarın ibadetlerini inkar edecekler ve aleyhlerine dönüp
düşman kesileceklerdir.
83. Görmedin mi, Biz şeytanları o kafirlerin üzerine salmışız; onları
kaynatıp oynatıp kıvrandırıyorlar.
84. Aleyhlerinde acele etme! Biz, onlar için yalnızca bir sayı
sayıyoruz.
85. Takva sahiplerini bir heyet halinde Rahman'ın huzurunda
toplayacağımız gün,
86. suçluları da susuz olarak cehenneme sevk edeceğiz.
87. Rahman'ın katında bir söz almış olan kimseden başkaları şefaat etme
hakkına sahip olamayacaklardır.
88. "Rahman çocuk edindi." dediler.
89. Andolsun ki, pek ağır, pek çirkin bir iddiaya cüret ettiniz.
153
90. Az daha o yüzden gökler çatlayacak ve dağlar yıkılıp yerlere
geçecek.
91. O Rahman'a çocuk iddiasında bulundular diye.
92. Halbuki, çocuk edinmek Rahman'a yaraşmaz.
93. Göklerde ve yerde Rahman'a kul olarak gelmeyecek hiçbir kimse
yoktur.
94. Andolsun ki, hepsini kuşatmış ve hepsini bir bir saymıştır.
95. Hepsi kıyamet günü O'na tek olarak gelecektir.
96. İman edip yararlı işler yapanlar ise, muhakkak Rahman, onlar için
bir sevgi verecek, gönüllere sevdirecektir.
97. Biz, o Kur'an'ı sadece onunla takva sahiplerini müjdelemen ve inat
edenleri de korkutman için senin dilinle kolaylaştırdık.
98. Bir de onlardan önce nice kuşakları helak ettik. Hiç onlardan
birini hissediyor musun veya onların gizli bir seslerini işitiyor
musun?
SURA 20. TAHA SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ta Ha
2. Kur'an'ı sana mutsuz olasın diye indirmedik.
3. Ancak saygısı olana bir öğüt olmak üzere.
4. Hem yeri, hem o yüksek yüksek gökleri yaratan tarafından peyderpey
indirilen bir kitap olarak indirdik.
5. O Rahman, Arş'a hakim oldu.
6. Bütün göklerdekiler, bütün yerdekiler, bütün bunların arasındakiler
ve bütün yerin dibindekiler hep O'nundur.
7. Sen bu sözü ilan edeceksen de O, hem gizliyi, hem daha gizlisini
bilir.
8. Allah, O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur. O en güzel isimler hep
O'nundur.
9. Musa'nın olayı sana ulaştı mı?
10. Hani bir vakit o bir ateş gördü de ailesine: "Siz durun, benim
gözüme bir ateş ilişti, belki size ondan bir yalın kor getiririm veya
ateşin yanında bir kılavuz bulurum." dedi.
11. Ona vardığı zaman, kendisine şöyle seslenildi: Ey Musa
12. Haberin olsun, Benim Ben, Rabbin, hemen pabuçlarını çıkar; çünkü
sen mukaddes vadide, Tuva'dasın!
13. Ve Ben, seni seçtim; şimdi vahyedileni dinle!
14. Gerçekten Benim Ben, Allah; Benden başka ilah yoktur; onun için
Bana ibadet et ve Beni anmak için namaz kıl!
15. Çünkü Kıyamet mutlaka gelecektir; Ben hemen hemen onu gizliyorum
ki, herkes yaptığının karşılığını görsün.
154
16. Sakın ona inanmayıp kendi keyfine uyan kimse seni ondan
alıkoymasın, sonra helak olursun!
17. O sağ elindeki de ne, ey Musa?
18. Musa: "O benim asam, üzerine dayanırım ve onunla davarlarıma yaprak
çırparım; benim daha başka ihtiyaçlarımı da görür." dedi.
19. "Bırak onu, ey Musa!" diye buyurdu.
20. Bıraktı onu, bir de ne görsün o, bir yılan olmuş koşuyor!
21. Allah: "Tut onu ve korkma, Biz onu önceki haline döndüreceğiz."
buyurdu.
22. Bir de elini koynuna sok ki, diğer bir mucize olarak kusursuz
bembeyaz çıksın!
23. Sana en büyük mucizelerimizden bir kısmını gösterelim diye.
24. Firavuna git, çünkü o pek azıttı. 25. Musa dedi: "Ey Rabbim, benim
göğsüme genişlik ver,
26. işimi kolaylaştır bana,
27. dilimden düğümü çöz,
28. sözümü iyi anlasınlar.
29. Bana ailemden bir yardımcı ver.
30. Kardeşim Harun'u.
31. Onunla sırtımı pekiştir.
32. Onu görevimde or taket
33. ki Seni çok tesbih edelim
34. ve çok analım Seni.
35. Şüphe yok ki, Sen bizi görüp duruyorsun."
36. Allah: "Haydi, erdirildin dileğine, ey Musa!" buyurdu.
37. Şanıma andolsun ki, Biz sana diğer bir defa daha lütufta
bulunmuştuk.
38. Hani o vakit annene, verilen şu ilhamı vermiştik:
39. "Onu sandığın içine koy, denize bırak, deniz de onu sahile bıraksın
onu, hem Bana düşman, hem ona düşman biri alsın!" Ve senin
üzerine,gözetimim altında yetiştirilesin diye, katımdan bir sevgi
koydum.
40. O zaman kız kardeşin gidiyor ve: "ona iyi bakacak birini bulayım mı
size?" diyordu. Böylece, gözü aydın olsun ve üzülmesin diye seni tekrar
annene iade ettik. Hem bir adam öldürdün de seni gamdan kurtardık, seni
birçok denemelerden geçirdik; bu sebeple yıllarca Medyen halkı arasında
kaldın, sonra da ey Musa, bir kader üstüne geldin.
41. Ben, seni kendim için yetiştirdim.
42. Sen ve kardeşin mucizelerimle gidin ve Beni anmakta gevşeklik
etmeyin!
43. Firavun'a gidin; çünkü o, pek azıttı.
44. Varın da ona yumuşak dille söyleyin; belki dinler veya korkar.
155
45. "Ey Rabbimiz, bize şiddetle saldırmasından veya azgınlığının
artmasından korkarız!" dediler.
46. Allah :"Korkmayın, çünkü Ben sizinle beraberim;işitirim ve
görürüm.
47. Haydi, varın da ona deyin ki: "Haberin olsun, biz Rabbinin
elçileriyiz, artık İsrail oğullarını bizimle gönder, onlara işkence
etme, biz sana Rabbinden bir mucize ile geldik, selam da doğruya
uyanlara!
48. İnan ki, bize, azabın, kesinlikle yalanlayıp yüz çevirene olduğu
vahyolundu."
49. Firavun: "Sizin Rabbiniz kimdir, ey Musa?" dedi.
50. Musa: "Bizim Rabbimiz, herşeye uygun yaratılışını veren sonra da
yolunu gösterendir!" dedi.
51. Firavun: "Ya, öyle ise, önceki milletlerin durumu nedir?" dedi.
52. Musa: "Onların bilgisi Rabbimin katında bir kitaptadır; Rabbim
şaşmaz ve unutmaz.
53. Yeryüzünü sizin için bir döşek yapan, orada size yollar açan ve
gökten bir su indiren O'dur." dedi. İşte Biz, bu su sayesinde çeşitli
bitkilerden çifter çıkarmaktayız.
54. Hem yiyiniz, hem de hayvanlarınızı güdünüz; gerçekten bunda doğruya
kılavuzluk eden akıl sahipleri için birçok deliller vardır.
55. Sizi topraktan yarattık, yine ona döndüreceğiz ve yine sizi ondan
bir kere daha çıkaracağız.
56. Andolsun ki. Biz Firavuna bütün mucizelerimizi gösterdik; öyle iken
o, yine yalanladı ve dayattı.
57. Dedi ki: "Ey Musa, sen sihrinle bizi yerimizden çıkarmak için mi
bize geldin?
58. O halde bilmiş ol ki, biz de sana onun gibi bir sihir yapacağız.
Şimdi sen, seninle aramızda bir buluşma yeri ve zamanı belirte ki, ne
senin ne de bizim caymayacağımız denk bir yer olsun!" dedi.
59. Musa: "Sizinle buluşma vakti süs (bayram) günü ve insanların
toplanacağı kuşluk vaktidir" dedi.
60. Bunun üzerine Firavun, dönüp tedbir almaya girişti, bütün hilesini
derledi topladı, sonra geldi.
61. Musa onlara: "Yazıklar olsun size, Allah'a yalan yere iftirada
bulunmayın, sonra bir azap ile kökünüzü keser. Gerçekten iftira eden
hüsrana uğramıştır." dedi.
62. Onlar aralarında tartışıp anlaştılar ve gizlice fısıldaştılar.
63. Dediler ki: "Şüphesiz bunlar, iki sihirbazdır; sizi yerinizden
çıkarmak ve sizin o ideal inanç ve gidişatınızı yok etmek istiyorlar.
64. Siz de bütün hilelerinizi birleştirin, sonra sıra halinde gelin.
Muhakkak ki, bugün üstün gelen zafere ermiş olacak!"
65. Onlar: "Ey Musa ya sen at, ya da ilk atan biz olalım." dediler.
66. Musa: "Haydi, siz atın!" dedi. Bir de baktı ki, onların ipleri ve
sopaları, sihirleri sebebiyle, kendisine cidden koşuyorlarmış gibi
görünüyor.
156
67. Birden bire Musa, içinde bir tür korku duydu.
68. Dedik ki: "Korkma, çünkü sensin üstün sen!
69. Sağ elindekini bırakıver; o, onların yaptıklarını yalar yutar.
Çünkü onların yaptıkları yalnızca bir sihirbaz hilesidir. Sihirbaz ise
her nerede olsa felah bulmaz!"
70. Sonunda bütün sihirbazlar secdeye kapandılar: "Harun il Musa'nın
Rabbine iman ettik." dediler.
71. Firavun: "Demek ben size izin vermeden ona iman ettiniz ha! O,
mutlaka size sihri öğreten büyüğünüzdür. O halde andolsun ki, ben de
sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama keseceğim ve sizi
kesinlikle hurma dallarına asacağım; şüphesiz bileceksiniz hangimizin
azap bakımından daha şiddetti ve daha sürekli olduğunu!" dedi.
72. Onlar : "İhtimali yok, bize gelen bu açık mucizelere ve bizi
yaratana karşı seni tercih edemeyiz. Artık ne yapacaksan yap; senin
hükmün olsa olsa bu dünya hayatında geçerli olur.
73. Doğrusu biz, günahlarımıza ve bizi zorladığın sihre karşı bizi
bağışlasın diye Rabbimize iman ettik. Allah, daha hayırlı ve daha
kafacıdır." cevabını verdiler.
74. Her kim Rabbine suçlu olarak varırsa, şüphesiz ona cehennem vardır.
Orada ne ölür, ne dirilir.
75. Her kim de mümin olarak ve yararlı işler yapmış bir halde varırsa,
işte onlara en yüksek dereceler vardır.
76. Altından ırmaklar akan Adn cennetleri ki, onlarda ebedi
kalacaklardır. Ve o işte , temizlenen kimsenin mükafatı.
77. Doğrusu Musa'ya şöyle vahyettik: ''Kullarımla geceleyin yürü de
onlara denizde kuru bir yol aç; yetişilmekten korkmaz ve endişe
etmezsin."
78. Derken Firavun ordularıyla onları takip etti; denizden kendilerini
saran sarıverdi.
79 . Velhasıl Firavun kavmini sapıklığa sürükledi, doğru yola
götürmedi.
80. Ey İsrail oğullan, sizi gerçekten düşmanınızdan kurtardık, Tür
dağının sağ yanında size söz verdikve sizlere kudret helvası ile
bıldırcın indirdik.
81. Size verdiğimiz rızıkların en hoşlarından yiyin ve o hususta
taşkınlık yapmayın ki, sonra gazabım iner üzerinize; her kimin üzerine
de gazabım inerse, o uçuruma gider.
82. Bununla birlikte, Ben tevbe eden, iman edip yararlı işler yapan
sonra da doğru giden kimse için çok bağışlayıcıyım, şüphesiz.
83. Hem seni kavminden daha çabuk gelmeye sevkeden nedir, ey Musa?
84. Musa: "Onlar, benim izimin üzerindeler ve ben, hoşnut olasın diye,
sana gelmekte acele ettim ey Rabbim!" dedi.
85. Allah: "Ama Biz, senin ardından kavmini fitneye düşürdük ve Samiri
onları saptırdı." buyurdu.
86. Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak hemen kavmine döndü: ''Ey kavmim,
Rabbiniz size güzel bir va'dde bulunmadı mı? Zaman mı uzadı, yoksa
157
başınıza Rabbinizden bir gazap inmesini arzu ettiniz de mi bana
verdiğiniz sözü tutmadınız?" dedi.
87. Onlar: "Biz, sana verdiğimiz sözden, kendiliğimizden caymadık.
Fakat biz, o kavmin zinet eşyasından bir takım ağırlıklar yüklenmiştik.
Onları ateşe attık; Samiri de attı.
88. Derken onlara, böğürmesi olan bir dana heykeli çıkardı. Bunun
üzerine: "İşte bu, sizin ilahınız ve Musa'nın ilahıdır; fakat o, bunu
unuttu." dediler.
89. Şu gerçeği görmüyorlar mıydı ki, o onlara bir sözle karşılık
veremiyor ve kendilerine ne bir zarar ne de bir yarar sağlayabiliyordu.
90. Andolsun ki, önceden Harun onlara: "Ey kavmim, siz bununla yalnızca
bir fitneye tutuldunuz ve doğrusu sizin Rabbiniz esirgemesi çok
Allah'tır; gelin bana uyun ve emrime itaat edin!" demişti.
91. Onlar: "Biz Musa bize dönünceye kadar onun başında durmaktan asla
ayrılmayacağız!" dediler.
92. Musa: "Ey Harun, sana ne engel oldu bunların sapıklığa düştüklerini
gördüğün zaman,
93. peşimden gelmedin. Benim emrime isyan mı ettin?" dedi.
94. Harun:"Ey anamın oğlu, sakalımı ve başımı tutma! Emin ol
ki,"dediğime bakmadın da İsrail oğulları arasına ayrılık düşürdün."
dersin diye korktum." dedi.
95. Musa: "Ya senin derdin ne ey Samiri?" dedi.
96. Samiri: "Ben onların görmediklerini gördüm de Resülün izinden bir
avuç toprak avuçlayıp attım, nefsim bana böyle hoş gösterdi." dedi.
97. Musa: "Haydi, defol! Çünkü senin cezan, hayat boyunca "Bana
dokunmayın!" demendir; ayrıca senin asla kurtulamayacağın bir ceza daha
var. O başın bekleyip durduğun tanrına da bak! Onu mutlaka yakacağız da
yakacağız. Sonra da onu kül edip muhakkak denize dökeceğiz!
98. Sizin ilahınız ancak o Allah'tır ki, O'ndar başka ilah yoktur. O,
ilmi ile herşeyi kuşatmıştır!" dedi.
99. Ya Muhammed, işte sana böyle geçmişin önemli haberlerinden kıssa
anlatıyoruz. Şüphe yok ki, sana tarafımızdan bir zikir verdik.
100. Her kim ondan yüz çevirirse, şüphesiz o, kıyamet gönünde bir günah
yüklenecektir.
101. Sonsuza dek onun altında kalacaklardır. Onlar için kıyamet günü o
ne kötü bir yüktür!
102. O gün ki, sura üfrülecek ve suçluları o gün Biz, gömgök mahşere
toplayacağız.
103. Onlar, aralarında: "On günden fazla durmadınız." diye gizli gizli
konuşacaklar.
104. Görüşü en üstün olanları, "Bir günden fazla durmadınız." dediği
zaman, ne diyeceklerini Biz biliriz.
105. Bir de sana dağlar hakkında soruyorlar. De ki:"Rabbim, onları un
ufak edip savuracak!
106. Yerlerini dümdüz bomboş bir halde bırakacak:
107. Orada ne bir eğrilik, ne de bir yumruluk göremeyeceksin.
158
108. O gün davetçiye hiçbir yana sapmadan uyacaklar. Öyle ki, Rahman'ın
heybetinden sesler kısılmıştır; artık bir hışırtıdan başka birşey
işitmezsin.
109. O gün Rahman'ın izin verdiği ve sözünden hoşnut olduğu kimseden
başka, hiç kimsenin şefaati fayda vermez.
110. O, onların geleceklerini de bilir geçmişlerini de. Fakat onların
bilgisi O'nu kapsayamaz.
111. Bütün yüzler,o diri ve herşeyi gözetip durana baş eğmiş ve bir
zulüm yüklenen gerçekten hüsrana uğramıştır.
112. Her kim de mümin olarak yararlı işler yaparsa, ne bir zulümden
korkar, ne de çiğnenmeden.
113. İşte böylece Biz onu Arapça bir Kur'an olarak indirdik ve onda
tehditleri türlü şekillerde tekrarladık ki, belki korunur takva yolunu
tutarlar ya da o onlarda bir düşünme, ibret alma meydana getirir.
114. Demek ki Allah, O hak hükümdar, yüceler yücesidir !.. Sana vahyi
tamamlanmadan önce Kur'an'ı okumakta acele etme ve: "Rabbim, benim
ilmimi artır!" de.
115. Gerçek şu ki, bundan önce Adem'e bir emir verdik, ama o unuttu ve
Biz onda bir azim de bulmadık.
116. Ve o vakti düşün ki, meleklere: "Adem için secde edin!" dedik,
hemen secde ettiler;ancak İblis dayattı.
117. Bunun üzerine Biz de: "Ey Adem, haberin olsun, bu, sana ve eşine
düşmandır; sakın sizi cennetten çıkarmasın, sonra mutsuz olursun.
118. Çünkü senin acıkmaman ve çıplak kalmaman oradadır.
119. ve sen orada susamazsın ve güneşte yanmazsın." dedik.
120. Derken şeytan ona vesvese verdi: "Ey Adem, sana sonsuzluk ağacını
ve çürümesi olmayan bir saltanatı göstereyim mi?" dedi.
121. Bunun üzerine ikisi de ondan yediter; hemen ayıp yerleri
kendilerine açılıp göründü, üzerlerine cennet yaprağından yamamağa
başladılar ve Adem Rabbine asi oldu da şaşkın düştü.
122. Sonra Rabbi. onu seçti de tevbesini kabul buyurdu ve yol gösterdi.
123. Allah : "İkiniz de oradan birlikte inin, kiminiz kiminize düşman
olarak! Sonra ne zaman size Benden bir doğru yolu gösterici gelir de
her kim Benim kılavuzuma uyarsa, işte o, sapıklığa düşmez ve mutsuz
olmaz.
124. Her kim de zikrimden yüz çevirirse. ona dar bir geçim vardır ve
onu kıyamet günü kör olarak haşrederiz."
125. Diyecek ki: "Ey Rabbim, beni niçin kör olarak haşrettin. Oysa ben,
gören bir kimse idim?"
126. Allah: "Öyle, sana ayetlerimiz geldi de sen onları unuttun. Bugün
de böyle bırakılacaksın." buyurur.
127. Ve işte haddi aşıp Rabbinin ayetlerine inanmayanları Biz böyle
cezalandırırız ve elbette o ahiret azabı daha çetin ve daha kalıcıdır.
128. Yurtlarında yürüyüp durdukları kendilerinden önceki nice nesilleri
helak etmemiz kendilerini doğru yola sevketmedi mi? Muhakkak bunda
ibret alacak akıl sahipleri için birçok deliller vardır!
159
129. Eğer Rabbin tarafından önceden vermiş bir söz olmasaydı, mutlaka
azap derhal yapışırdı; fakat belirlenmiş bir süre var.
130. O halde onların dediklerine sabret, güneşin doğmasından önce ve
batmasından önce Rabbini hamd ile tesbih et. Gece saatlerinde de
gündüzün uçlarında da tesbih et ki, hoşnutluğa eresin.
131. Kafirlerden birkaç çiftini, kendilerini fitneye düşürmek için,
dünya hayatının cicibicisi olarak yararlandırdığımız şeylere gözlerini
dikme sakın! Oysa Rabbinin rızkı (nimeti) hem daha hayırlı, hem daha
kalıcıdır.
132. Hem ailene (ümmetine) namazı emret, hem de kendin ona sabırla
devam et! Biz, senden bir rızık istemiyoruz, seni Biz rızıklandırırız;
güzel sonuç takvanındır.
133. Bir de onlar: "Rabbinden bir mucize getirse ya !" dediler. Onlara,
daha önceki kitaplardakinin apaçık delili gelmedi mi ki?
134. Eğer Biz, onları bundan önce bir azap ile helak etmiş olsaydık:
"Ey Rabbimiz, ne olurdu bize bir peygamber gönderseydin de biz alçak ve
rezil olmadan önce ayetlerine uysaydık." diyeceklerdi.
135. De ki : "Hepimiz beklemekteyiz, siz de bekleyin bakalım; çünkü
yakında, doğru yol sahiplerinin ve doğru gidenlerin kimler olduğunu
bileceksiniz!
SURA 21. ENBİYA SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. İnsanlara hesap zamanı yaklaştı. Onlar ise hala gaflet içinde
aldırmıyorlar.
2. Rablerinden kendilerine gelen her yeni uyarıyı ancak alaya alarak
dinliyorlar.
3. Kalpleri hep oyunda, hem o zalimler gizlice fısıldaştılar : "Bu
ancak sizin gibi bir insan! Artık göz göre göre büyüye mi
gidiyorsunuz?"
4. (Peygamber) dedi ki: "Rabbim gökte ve yerde söyleneni bilir; O,
herşeyi işitendir, bilendir"
5. (Onlar): "Bunlar bir takım karışık rüyalar; yok onu kendisi uydurdu;
yok o bir şairdir; öyle değilse, önceki peygamberlerin gönderdikleri
gibi, bize bir mucize getirsin!" derler.
6. Onlardan önce helak ettiğimiz hiçbir belde halkı iman etmedi. Şimdi
bunlar mı iman edecekler?
7. Senden önce de Biz, sadece kendilerine vahiy gönderdiğimiz birtakım
erkekler gönderdik; bilmiyorsanız, haydi bilgisi olanlara sorun!
8. Biz onları yemek yemez bir ceset yapmadık; ölümsüz de değildiler.
9. Sonra onlara verdiğimiz sözü yerine getirdik, kendilerini ve
dilediklerimizi kurtardık; aşırı gidenleri helak ettik.
10. Andolsun ki, size öyle bir kitap indirdik ki. bütün şanınız
ondadır; hala akıllanmayacak mısınız?
11. Oysa Biz zulmetmekte olan nice memleket halkını kırıp geçirdik ,
arkasından da diğerlerini başka bir topluluk olarak meydana getirdik.
160
12. Azabımızı hissettikleri zaman, hemen oradan üzengi tepiyorlardı
(kaçıyorlardı).
13. "Yok tepinmeyin, dönün içinde şımartıldığınız nimetlere ve
yurtlarınıza ki, sorguya çekileceksiniz!" dedik.
14. (Onlar da): "Vay bizlere! Gerçekten bizler zalim insanlardık!"
dediler.
15. Artık olanca feryatları bu oldu kaldı. Neticede onları öyle yaptık
ki, biçildiler, söndüler.
16. Biz, göğü, yeri ve arasındakileri oyunculuk etmek üzere yaratmadık.
17. Eğer bir eğlence edinmek isteseydik, onu kendi tarafımızdan
yapardık. Yapacak olsaydık öyle yapardık.
18. Hayır, Biz hakkı batılın tepesine fırlatırız da beynini parçalar,
bir de görürsün ki, (batıl) o anda yok olup gitmiştir! Allah'a isnad
ettiğiniz o nitelikler yüzünden vay sizlere.
19. Oysa göklerde, yerde kim varsa O'nundur, O'nun huzurundakiler O'na
ibadet etmekten ne çekinirler ne de yorgunluk duyarlar.
20. Gece gündüz O'nu tesbih ederler, usanmazlar.
21. Yoksa bir takım tanrılar edindiler de yeryüzünden; diriltmeyi onlar
mı yapacaklar?
22. Yerde. Gökte Allah' tan başka tanrılar olsaydı bunların ikisi de
mahvolup gitmişti. O Arş'ın Rabbi olan Allah onların yakıştırdıkları
vasıflardan münezzehtir, beridir.
23. O yaptığından sorumlu olmaz, onlar ise sorumludurlar.
24. Yoksa O'ndan başka tanrılar mı edindiler? De ki. Haydi getirin
delilinizi; işte benimle beraber onların kitabı ve benden öncekilerin
kitabı! " Fakat çoğu gerçeği bilmezler de onun için yüz çevirirler.
25. Biz senden önce hiçbir peygamber göndermedik ki, ona şöyle
vahyetmiş olmayalım:' "Gerçek şu ki, Benden başka ilah yoktur; onun
için hep Bana ibadet edin."
26. Böyle iken dediler ki: "Rahman çocuk edindi." Allah bundan
münezzehtir. Doğrusu (o çocuk dedikleri) sadece şerefli bir takım
kullardır;
27. onlar Allah'ın sözünün önüne geçmezler, hep O'nun emriyle hareket
ederler.
28. Allah onların önlerindekini de, arkalarındakini de bilir. Allah'ın
razı olacağı kimselerden başkasına şefaat etmezler. Hepsi O'nun
korkusundan titrerler.
29. İçlerinden her kim: "Ben O'ndan başka ilahım!" derse, Biz ona
cehennemi ceza olarak veririz; zalimleri Biz böyle cezalandırırız.
30. O küfredenler görmediler mi ki, gökler ve yer bitişik idiler de Biz
onları ayırdık; canlı olan her şeyi sudan yaptık. Hala inanmıyorlar mı?
31. Yeryüzünde de onları çalkalar diye, baskılar oturttuk (sabit dağlar
yerleştirdik), doğru gidebilsinler diye orada bol bol açıklıklar
(yollar) yaptık.
32. Gökyüzünü korunmuş bir tavan yaptık. Onlar ise O'nun ayetlerinden
yüz çeviriyorlar.
161
33 . Oysa, geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı yaratan O'dur; bunların
herbiri birer yörüngede yüzüyorlar.
34. Bir de Biz senden önce hiçbir kimseye ölümsüzlük vermedik. Eğer sen
ölürsen onlar baki mi kalacaklar?
35. Her canlı ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak kötülük ve
iyilik ile deneyeceğiz; hepiniz de sonunda bize döndürüleceksiniz.
36. O küfredenler seni gördükleri zaman, seni alaya alıyorlar ve:
"İlahlarınızı diline dolayan bu mudur?" diyorlar. Halbuki, onlar hep
Rahman'ın zikrine küfür ediyorlar.
37. İnsan aceleci olarak yaratılmıştır; ama yarın ben onlara
delillerimi göstereceğim; şimdi siz acele etmeyin!
38. Bir de: "Bu tehdit ne zaman gerçekleşecektir; eğer doğru
söylüyorsanız?" diyorlar.
39. Bir bilseler o küfredenler, ateşi yüzlerinden ve sırtlarından
savamayacakları ve hiçbir taraftan yardım görmeyecekleri zamanı?
40. Doğrusu o azap onlara ansızın gelecek de kendilerini
dondurakalacaktır; artık ne geri çevrilmesine göçleri yetecek, ne de
kendilerine mühlet verilecektir.
41. Andolsun ki, senden önce bir çok peygamberlerle istihza edildi de
içlerinden alay edenleri o alay ettikleri şey kuşatıverdi.
42. De ki: "Sizi gece ve gündüz o Rahman'dan kim koruyabilir Ama onlar
Rablerinin zikrinden yüz çevirmişlerdir.
43. Yoksa onlar için kendilerini önümüzden koruyacak tanrılar mı var?
Onlar kendilerini kurtaramayacakları gibi Bizden himaye de görmezler.
44. Doğrusu Biz onları ve atalarını yaşattık, hatta o ömür onlara uzun
geldi. Fakat şimdi görmüyorlar mı ki, yeryüzünü etrafından eksiltip
duruyoruz? O halde üstün gelen onlar mıdır?
45. De ki: "Ben sizi ancak vahy ile uyarıyorum; ama sağırlar ne kadar
uyarılsalar çağrıyı işitmezler.
46. Yemin olsun ki, Rabbinin azabından çok az birşey onlara dokunursa,
muhakkak diyeceklerdir ki:"Vay bizlere, biz gerçekten zalimlerdik"
47. Biz ise, kıyamet günü içln dürüst teraziler koyarız; hiçbir kimseye
zerre kadar zulmedilmez; bir hardal tanesi ağırlığınca da olsa,onu
getirir koruz. Hesap gören olarak da Biz yeteriz.
48. Andolsun ki: "Musa ile Harun'a Furkan'ı (Tevrat'ı) bir de ışık ve
Allah'tan korkanlar için de bir öğüt vermiştik.
49. O takva sahipleri için ki, gıyabında Rablerinden korkarlar ve
kıyamet endişesiyle titrer dururlar.
50. İşte bu (Kur'an) da Bizim indirdiğimiz mübarek bir uyarıdır. Şimdi
siz bunu mu inkar ediyorsunuz?
51. Andolsun ki, bundan önce de İbrahim'e olgunluğunu vermiştik ve onun
buna layık olduğunu da biliyorduk.
52. O vakit babasına ve kavmine dedi ki : "Başına toplanıp durduğunuz
şu putlar nedir?"
53. "Atalarımızı bunlara tapar bulduk." dediler.
162
54. İbrahim: "Andolsun ki, siz de, atalarınız da açık bir sapıklık
içindesiniz !" dedi.
55. "Ciddi mi söylüyorsun, yoksa sen şakacılardan mısın?" dediler.
56. İbrahim: "Doğrusu, Rabbiniz o göklerin ve yerin Rabbidir ki, onları
O yaratmıştır ve ben buna şehadet edenlerdenim.
57. Vallahi siz dönüp gittikten sonra putlarınıza mutlaka bir tuzak
kuracağım!" dedi.
58. Derken, onları parça parça etti. Ancak büyüklerinden birini bıraktı
ki belki ona müracaat ederler.
59. "Bunu bizim tanrılarımıza kim yapmış? Muhakkak o zalimlerden
biridir." dediler.
60. (Aralarında): "İbrahim adında bir delikanlının, bunlara dil
uzattığını duymuştuk;
61. hadi onu halkın gözleri önüne getirin, belki (onlar da aleyhinde)
şehadet ederler." dediler.
62. Dediler ki: "Sen mi yaptın bunu tanrılarımıza ey İbrahim?"
63. (İbrahim): "Belki onu şu büyükleri yapmıştır; sorun bakalım onlara,
eğer söyleyebilirlerse" dedi.
64. Bunun üzerine vicdanlarına müracaat ettiler de: "Doğrusu siz
haksızsınız!" dediler.
65. Sonra tepeleri üstü ters döndüler: "Sen gerçekten bunların
konuşmadığını bilirsin." dediler.
66. (İbrahim) dedi: "O halde Allah'ı bırakıp da size hiçbir fayda ve
zarar vermeyecek nesnelere mi tapıyorsunuz?
67. Yuh size ve Allah' tan başka taptıklarınıza! Hala akıllanmayacak
mısınız!" dedi.
68. (Onlar): "Siz bunu yakın da tanrılarınızın öcünü alın, eğer birşey
yapacaksanız!" dediler.
69. Biz: "Ey ateş, İbrahim'e serin ve zararsız ol!" dedik.
70. O'na bir dolap kurmak istediler, fakat Biz kendilerini daha fazla
hüsrana uğrattık.
71. Onu Lut ile beraber kurtarıp içinde alemlere bereketler verdiğimiz
yere çıkardık.
72. Ona İshak'ı lütfettik, üstelik Yakub'u da; ve onların herbirini iyi
kimseler yaptık.
73. Ve hepsini, emrimizle yol gösteren rehberler yaptık ve kendilerine
hayırlı işler işlemeyi, namaz kılmayı, zekat vermeyi vahyettik. Hepsi
Bize kulluk eden kimselerdi.
74. Lut'a, ona da bir hüküm ve ilim verdik. Onu çirkeflikler işleyen o
beldeden kurtardık; doğrusu onlar kötü ve fasık bir kavim idiler.
75. Onu ise rahmetimizin içine aldık. Çünkü o iyi kişilerdendi.
76. Nuh'u da. Zira daha önce dua etmişti. Biz de onun duasını kabul
ettik; kendisini ve ailesini büyük bir sıkıntıdan kurtardık.
77. Ayetlerimize yalan diyen kavimden öcünü aldık. Gerçekten onlar kötü
bir kavimdiler, Biz de hepsini birden boğuverdik.
163
78. Davud ile Süleyman'ı da. Hani ikisi de ekin hakkında hüküm
veriyorlardı. Hani bir kavmin davarları ekin içinde geceleyin
yayılmıştı; Biz de hükümlerine şahittik.
79. Derhal onu Süleyman'a anlattık; bununla beraber herbirine bir hüküm
ve bir ilim vermiştik. Dağları Davud'un emrine amade kılmıştık,
kuşlarla beraber tesbih ediyorlardı; Biz bunları yaparız!
80. Bir de ona sizin için, sizi savaşınızın şiddetinden korusun diye
giyecek sanatım öğretmiştik; şimdi siz şükrünü yerine getiriyor
musunuz?
81. Süleyman için de, bereketli kıldığımız yere doğru emriyle esip
giden şiddetli rüzgarı verdik; Biz herşeyi biliriz.
82. Şeytanlardan da onun için dalgıçlık yapan ve daha başka işler için
çalışanları emrine vermiştik ve onların hepsini zapteden Bizdik.
83. Eyyüb'u da. Zira: "Bana bu hastalık mübtela oldu; Sen
merhametlilerin en merhametlisisin." diye Rabbine dua etti.
84. Biz de duasını kabul ettik; hemen kendisindeki sıkıntıyı giderdik.
Tarafımızdan bir rahmet ve kulluk edenlere bir uyarı olmak üzere ona
ailesini ve onlarla birlikte olanların bir mislini daha verdik!
85. İsmail, İdris ve Zülkifl'i de. Hepsi sabredenlerdendi.
86. Bunları da rahmetimizin içine aldık. Çünkü onlar gerçekten iyi
kimselerdendirler.
87. Zünnun'u (Yunus'u) da. Hani öfkelenerek gitmişti de Bizim kendisini
asla sıkıştırmayacağımızı sanmıştı; derken karanlıklar içinde: "Senden
başka ilah yoktur, seni tenzih ederim, ben gerçekten zalimlerden oldum
diye." seslendi.
88. Biz de duasını kabul ettik, kendisini üzüntüden kurtardık ve işte
müminleri böyle kurtarırız.
89. Zekeriyya'yı da. Hani Rabbine: "Rabbim! Beni tek başıma bırakma,
sen varislerin en hayırlısısın." diye yalvarmıştı.
90. Biz de duasını kabul ettik de kendisine Yahya'yı verdik ve onun
için eşini çocuk doğurmaya elverişli hale getirdik. Doğrusu bunlar
hayırlı işlerde yarışır, Bize umut ve korkuyla dua ederlerdi. Bize
karşı derin saygı duyuyorlardı.
91. Ve o dişiyi (Meryem' i) de ki, o namusunu korudu da kendisine
ruhumuzdan üfledik ve kendisiyle oğlunu alemlere bir mucize yaptık.
92. İşte bu, İslam milleti bir tek millet olarak sizin milletinizdir.
Rabbiniz de yalnız Benim; onun için hep Bana kulluk edin!
93. Onlar kumandanlarını aralarında parçaladılar, fakat hepsi Bize
dönecektir.
94. Artık kim mü'min olarak yararlı işlerden bir iş yaparsa, onun
çalışmasına nankörlük edilmeyecek; şüphesiz Biz onun hesabına yazarız.
95. Helak ettiğimiz bir belde (halkı) nın Bize dönmemesi imkansızdır.
96. Nihayet Ye'cuc ve Me'cuc(un seddi) açılıp da her tepeden
saldırdıkları;
97. ve gerçek va'd yaklaştığı vakit, işte o zaman o küfredenlerin
gözleri belerecek (bir noktaya dikilip kalacak): "Eyvah bizlere, biz
bundan gaflet ettik! Hayır, kendimize zulmetmiş olduk!" diyecekler.
164
98. Haberiniz olsun ki, siz ve Allah'tan başka taptığınız nesneler
cehennem mermisisiniz; siz oraya gireceksiniz.
99. Onlar ilah olsalardı, oraya girmezlerdi, oysa hepsi orada ebedi
kalacaktır.
100. Onların orada öyle bir iç çekişleri var ki, tapılanlar orada
oldukları halde işitmezler.
101. Şüphe yok ki, haklarında Bizden güzellik takdir edilmiş olanlar
ondan (cehennemden) uzaklaştırılmışlardır.
102. Onun uğultusunu bile duymazlar. Bunlar canlarının istediği şeyler
içinde sonsuza dek katacaklardır.
103. O büyük korku bunları mahzun etmeyecek ve bunları melekler şöyle
karşılayacaklar: "İşte bu size va'dedilen gününüzdür."
104. O gün ki, göğü kitaplar için defter dürer gibi düreceğiz,
yaratmaya ilk başladığımız gibi yeniden yaratacağız, bu va'dimizdir.
Doğrusu Biz bunları yaparız.
105. Andolsun ki, Tevrat'tan sonra Zebur'da da yazmıştık ki: " Muhakkak
yeryüzüne benim iyi kullarım varis olacaktır."
106. Şüphesiz ki, bu Kur'an'da ibadet eden bir kavim için yeterli bir
öğüt vardır.
107. Seni sadece bütün kainata rahmet olarak göndermişizdir.
108. De ki: "Bana ancak ilahınızın bir tek ilah olduğu vahyolunuyor.
şimdi siz müslüman oluyor musunuz?"
109. Yine de aldırmazlarsa de ki: "Size düpedüz açıkladım, tehdit
edildiğiniz şeyin yakın mı yoksa uzak mı olduğunu bilmem."
110. Şüphesiz ki O, söylenenin açığa vurulanını da bilir gizlediğinizi
de bilir.
111. Bilmem belki bu (gecikme) sizin için bir imtihan ve bir süreye
kadar faydalanmak içindir.
112. (Peygamber şöyle) dedi: "Ey Rabbim, hakettikleri gibi hükmet!
Rabbiıniz isnad ettiğiniz iftiralarınıza karşı sığınılacak Rahman'dır.
SURA 22. HACC SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ey insanlar, Rabbinize korunun (sığının); çünkü kıyamet gününün
sarsıntısı çok büyük bir şeydir.
2. Onu göeceğiniz gün, her emzikli (kadın) emzirdiğin geçer ve her
hamile kadın çocuğunu düşürür. İnsanları hep sarhoş görürsün, halbuki
sarhoş değillerdir. Fakat Allah'ın azabı şiddetlidir.
3. İnsanlardan kimileri de Allah hakkında bilgisizce tartışır da her
kaypak şeytanın ardına düşer
4. ki, onun üzerine şöyte yazılmıştır: "Kim buna dost olursa, muhakkak
onu saptırır ve doğruca cehennem azabına götürür.
5. Ey insanlar, eğer öldükten sonra dirilmekten şüphede iseniz, şu
muhakkak ki, Biz sizi topraktan, sonra nutfe (sperma) den, sonra alaka
(yapışkan bir madde)dan, sonra da uzuvları görünen ya da görünmeyen bir
et parçasından yaratmaktayız ki, size (ne olduğunuzu) anlatalım.
165
Dilediğimizi de belli bir süreye kadar rahimlerde durdururuz. Sonra
sizi bir bebek olarak çıkarırız, sonra da olgunluk çağına gelmeniz için
geliştiririz. Bununla beraber, içinizden kiminizin canı alınıyor,
kiminiz de biraz bilgiden sonra birşey bilmemek üzere, ömrünün en kötü
devresine getiriliyor. Yeryüzünü de sönmüş kül halinde görürsün; ama
üzerine su indirdiğimiz zaman harekete geçer, kabarır ve her dilber
çiftten bitkiler bitirir.
6. İşte bunlar, Allah'ın şüphesiz hak, muhakkak ölüleri diriltiyor ve
gerçekten herşeye gücü yetiyor olmasındandır.
7. Ve gerçek şu ki o kıyamet gelecektir, onda hiç şüphe yoktur. Ve
gerçekten Allah kabirlerde olan kimseleri diriltip kaldıracaktır.
8. İnsanlardan kimi de vardır ki, ne bir bilgiye, ne bir yol
göstericiye, ne de aydınlatıcı bir Kitab'a dayanmaksızın Allah hakkında
tartışır.
9. Yanını bükerek= büyüklük taslayarak Allah yolundan saptırmak için
ki, dünyada ona bir rüsvaylık vardır; kıyamet günü de kendisine o
yangın azabını tattıracağız.
10. "Bu ellerinle yaptığın işlerden dolayıdır." diye, yoksa Allah
kullarına zulmeden değildir.
11. İnsanlardan kimi de Allah'a kıyıdan kıyıya ibadet eder, eğer
kendisine bir iyilik dokunursa ona yatışır ve eğer bir bela gelirse
yüzüstü dönüverir; dünyayı da ahireti de kaybetmiş olur, işte açık
hüsran budur.
12. Allah'ı bırakır da kendine ne zarar, ne menfaat vermeyecek şeytana
yalvarır; işte en uzak sapıklık budur.
13. Herhalde o, zararı yararından daha yakın olana yalvarıyor; o ne
kötü koruyucu, o ne kötü yardak=yoldaş!
14. Şüphe yok ki Allah, iman edip iyi işler yapanları altından ırmaklar
akan cennetlere koyacak; şüphesiz Allah dilediğini yapar.
15. Her kim, Allah'ın ona dünyada ve ahirette asla yardım etmiyeceğini
sanıyorsa, hemen yukarıya bir ip uzatsın, sonra (kendini boğup)
nefesini kessin de bir baksın, (baş vurduğu) hilesi öfkesini giderecek
mi?
16. Ve işte Biz onu (Kur'an'ı) böyle apaçık ayetler olarak indirdik.
Çünkü Allah istediğine hidayet eder.
17. İman edenler, yahudi olanlar, sabiiler (yıldıza tapanlar),
hıristiyanlar, mecusiler (ateşe tapanlar) ve müşriklere gelince,
muhakkak Allah kıyamet günü bunlann arasını şüphesiz ayıracaktır; çünkü
Allah herşeye şahittir.
18. Görmedin mi göklerdeki kimseler, yerdeki kimseler güneş, ay,
yıldızlar, dağlar, ağaçlar, bütün hayvanlar ve insanlardan birçoğu hep
Allah'a secde ediyorlar. Bir çoğunun üzerine de azap hak olmuştur.
Allah her kimi de hakir ve zelil ederse artık ona ikram edecek yoktur.
Şüphesiz Allah, dilediğini yapar.
19. Şu ikisi Rableri hakkında tartışmaya girmiş iki hasımdır. Bu yüzden
küfredenler için ateşten çamaşırlar biçilmiştir. Başlarının üstünden
kaynar su dökülür.
20. Bununla karınlarındaki ve derileri eritilir.
166
21. Bir de bunlara demirden kamçılar vardır.
22. Izdıraptan dolayı her ne zaman ateşten, onun gamından çıkmak
isterlerse, yine içine geri döndürüIürler, Haydi tadın yangın azabını!
23. Şüphesiz Allah, iman edip iyi iyi işler yapanları, altından
ırmaklar akan cennetlere koyacak, orada altın bilezikler ve incilerle
süslenecekler; elbiseleri de orada pektir.
24. Her sözün hoşuna eriştirilmişler, hem de çok hamdedilen Allah'ın
yoluna iletilmişlerdir.
25. Ancak o inkar edenler Allah'ın yolundan, yerli ve yabancının eşit
hakka sahip olduğu bütün insanlar için yapılan Mescid. i Haram'dan
alıkoyanlara ve orada zulüm ve dinsizlik ile yalnış bir yola saptırmak
isteyene, ona muhakkak gayet acı bir azap tattırırız.
26. Bir zamanlar Kabe'nin yerini İbrahim'e şu şekilde hazırlamıştık:
"Sakın bana hiçbir şeyi ortak koşma; tavaf edenler, (kıyama) duranlar,
rüku ve secdeye varanlar için Evim'i tertemiz et!
27. Bütün insanlar içinde haccı ilan et ki, gerek yaya olarak ve gerek
uzak yoldan gelen incelmiş develer üzerinde sana gelsinler.
28. Kendilerine ait bir takım menfaatlara şahit olsunlar; Allah'ın
kendilerine rızık olarak verdiği hayvanları kurban ederken Allah'ın
adını ansınlar; siz de onlardan yiyin, yoksulu ve fakiri doyurun.
29. Sonra kirlerini atsınlar, adaklarını yerine getirsinler ve o Beyt.
i Atik'i(Ka'be'yi) tavaf etsinler."
30. Emir budur! Kim de Allah'ın hürmet edilmesini istediği şeylere
saygı gösterirse bu, kendisi için Rabbi katında şüphesiz hayırlıdır.
Size (Kur'an'da) okunup bildirilenlerin dışındaki bütün hayvanların
etinden yemek helal kılınmıştır. O halde o putlardan, o pislikten
kaçının; ve yalan sözden de kaçının.
31. Allah için, O'na ortak koşmaksızın birliğini tanıyan kimseler olun.
Her kim Allah a ortak koşarsa, sanki gökten düşüp de kendisini kuşlar
kapışmış veya rüzgar kendisini ücra bir yere sürüklemiş atmış olur.
32. Bu böyledir; her kim Allah'ın kurbanlıklarına saygı duyarsa
şüphesiz o kalplerin takvasındandır.
33. Sizin için o (kurbanlık hayvan) nlarda belli bir süreye kadar bir
takım faydalar vardır; sonra da varacakları yer Beyt. i Atik
(Ka'be)'dir.
34. Her ümmet için Allah'ın kendierine rızık olarak verdiği kurbanlık
hayvanların üzerine (Allah'ın) adını ansınlar diye bir mabed
yapmışızdır. Hepinizin tanrısı bir tek tanrıdır; onun için yalnız O'na
teslim olan müslümanlar olun. İtaat eden alçak gönüllü kimseleri
müjdele!
35. Ki Allah anıldığı zaman, kalpleri oynar; kendilerine gelen musibete
sabreder; namazı devamlı kılar ve kendilerine verdiğimiz şeylerden
başkalarına dağıtırlar.
36. O gövdeli hayvanlar var ya, Biz onları da Allah için kesilen
kurbanlıklar arasında kıldık. Sizin için onlarda hayır vardır; bu
yüzden ön ayaklarının biri bağlı olarak bir dizi halinde dururlarken
üzerlerine Allah'ın adını anın (öyle boğazlayın). Yanları yere
yaslandığı vakit de onlardan yiyin, kanaat edip istemeyene de, isteyene
de yedirin. O böylece onları sizin emrinize verdi ki, şükredesiniz.
167
37. Elbette onların ne etleri, ne de kanları Allah'a ulaşmaz. Ancak
O'na sizin takvanız ulaşacaktır. Böylece onları sizin emrinize verdik
ki, size yolunu gösterdiğinden dolayı, Allah'ı tekbir ile yüceltesiniz.
Görevlerini
iyi yapan iyilik sevenleri müjdele!
38. Biliniz ki, Allah, iman edenleri koruyacaktır; çünkü Allah, hain ve
nankör olanları sevmez.
39. Kendilerine savaş açılan kimselere (savaş) izni verildi; çünkü
onlar zulme uğradılar. Şüphesiz Allah onları zafere ulaştırmaya
gerçekten kadirdir.
40. Onlar: "Rabbimiz Allah'tır." demelerinden başka hiçbir haklı
gerekçe olmaksızın yurtlarından çıkarıldılar. Allah, insanların bir
kısmını bir kısmı ile defetmeseydi, şüphesiz manastırlar, kiliseler,
havralar ve içinde Allah'ın adı çok anılan mescitler yıkılıp giderdi.
Elbette Allah kendi (dini) ne yardım edene yardım edecektir. Şüphesiz
Allah çok güçlü, çok izzetlidir.
41. Onlara ki, kendilerini yeryüzünde iktidar mevkiine getirdiğimiz
takdirde, namazı kılarlar, zekatı verirler, iyilikle emir, kötülükten
nehyederler. Bütün işlerin sonu sadece Allah'a aittir.
42. Eğer seni yalanlıyorlarsa bil ki, onlardan önce Nuh'un kavmi de
yalanladı; Ad ve Semud (kavimleri) de;
43. İbrahim'in kavmi de Lüt'un kavmi de;
44. Medyen halkı da. Musa da yalanlandı. Ben de o kafirlere bir süre
verdim, sonradan kendilerini tuttum alıverdim. O vakit cezalandırışım
nasıl oldu (bir görseydin).
45. Evet nice memleketler vardır ki, Biz onları zulum yaparlarken helak
ettik; şimdi damlarının üzerine çökmüş, ıp ıssız yıkıntı halindedir; ve
nice kullanılmaz hale gelmiş kuyular ve (bomboş kalmış) muhteşem
köşkler vardır.
46. Ya o yerde niye bir dolaşmadılar ki, kendileri için akıllanmalarına
sebep olacak kalpleri ve işitmelerine sebep olacak kulakları
olsun;çünkü gerçek şudur ki, gözler körelmez, ancak sinelerdeki kalpler
körelir.
47. Bir de senden acele azap istiyorlar. Elbette Allah sözünden caymaz.
Bununla beraber Rabbinin katında bir gün, sizin sayacaklarınızdan bin
sene gibidir.
48. Zulmedip dururlarken kendilerine mühlet verdiğim nice memleket
(halkı) vardı ki, Ben onu tutmuş alıvermişimdir. Bütün dönüş (ler)
sonunda Banadır.
49. De ki: "Ey insanlar, ben size sadece açıkça anlatan bir
uyarıcıyım!"
50. Şimdi iman edip iyi iyi işler işleyenler için hem bir mağfiret, hem
de bol nimet vardır.
51. Ayetlerimizin başarısız kalması için koşuşanlar ise, işte onlar
cehennemliktirler.
52. Biz senden önce bir resul ve bir nebi göndermedik ki, o bir şey
yapmak arzu ettiğinde, şeytan onun arzularına şüpheler karıştırmasın.
168
Bunun üzerine Allah şeytanın karıştırdığı şüpheyi derhal giderir. Sonra
da Allah, ayetlerini güçlendirir. Allah, bilendir, hikmet sahibidir.
53. Bunu, şeytanın karıştıracağı şüpheyi kalplerinde hastalık bulunan
ve kalpleri kaskatı olan kimselere bir imtihan vesilesi kılmak için
böyle yapar. Çünkü zalimler haktan uzak bir ayrılık için dedirler.
54. Bir de kendilerine ilim verilmiş olanlar, Kur'an'ın şüphesiz
Rabbından gelen bir gerçek olduğunu bilsinler ve ona iman etsinler de
kalpleri O'na saygı duysun. Çünkü Allah iman edenleri doğru bir caddeye
çıkarır.
55. İnkar edenler de kendilerine kıyamet ansızın gelinceye veya her
kurtulma gayretinin sonuçsuz kalacağı bir günün azabı gelinceye kadar
Kur'an'dan şüphe etmekte devam edip giderler.
56. Mülk o gün tek olan Allah'ındır; aralarında hükmünü verir. Artık
iman edip iyi işler yapmış olanlar Naim cennetlerindedir.
57. İnkar edip ayetlerimize yalan diyenlere gelince, işte bunlara hakir
düşüren bir azap vardır.
58. Allah yolunda hicret edip de sonra öldürülmüş veya ölmüş olanlara
gelince elbette Allah onları kesinlikle güzel bir rızıkla
rızıklandıracaktır. Çünkü Allah elbette rızık verenlerin en
hayırlısıdır.
59. O kesinlikle onları hoşnut olacakları bir yere koyacaktır. Çünkü
Allah herşeyi çok iyi bilir ve çok şefkatlidir.
60. Bu böyledir! Kim kendisine yapılan saldırıya karşı aynı ile
karşılık verir de sonra yine üzerine saldırılırsa, elbette Allah ona
yardım eder; Çünkü Allah çok affedici, çok bağışlayıcıdır.
61. Çünkü Allah, geceyi gündüzün içine sokar, gündüzü de gecenin içine
sokar. Ve Allah herşeyi işiten ve herşeyi görendir.
62. Çünkü Allah, ancak hakkın ta kendisidir. Müşriklerin O'ndan başka
taptıkları ise hep batıldır. Ve tek yüksek yüce ve tek büyük ancak
Allah'tır.
63. Görmüyor musun ki Allah'ın gökten indirdiği su ile yeryüzü yemyeşil
oluveriyor? Gerçekten Allah lütuf sahibidir, herşeyden haberdardır.
64. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. Gerçekten Allah,
övülmeye layık ve hiçbir şeye muhtaç olmayan ancak O'dur.
65. Görmedin mi ki, Allah bütün yerdekileri sizin hizmetinize sundu. Ve
emriyle denizde seyredip giden gemileri de. Göğü de izni olmaksızın
yere düşmekten o tutuyor. Gerçekten Allah insanlara çok şefkatli, çok
merhametlidir.
66. Size hayat veren O'dur sonra sizi öldürür sonra sizi yine diriltir.
Gerçekten insan çok nankördür.
67. Biz her ümmet için bir ibadet yolu yapmışızdır ki, onlar onun
abidleridir. Şu halde bu işte seninle asla tartışmaya girmesinler; ve
sen Rabbine davet et; çünkü sen muhakkak doğru olana götüren, doğru bir
yoldasın.
68. Eğer seninle tartışırlarsa de ki: "Yaptıklarınızı Allah pekala
biliyor."
69. Muhalefet edip durduğunuz şeyler hakkında kıyamet günü Allah
aranızda hükmünü verecektir.
169
70. Bilmez misin ki, Allah gökte ve yerde ne varsa bilir; Muhakkak ki
bunlar o bir Kitap (Levh. i Mahfuz)' tadır. Muhakkak o Allah'a göre
kolaydır.
71. Onlar Allah'ı, bırakıp, hakkında Allah'ın hiç bir delil
indirmediği, kendilerinin de hakkında bir bilgileri bulunmayan şeylere
tapıyorlar; zalimlere ise hiçbir yardımcı yoktur.
72. Kendilerine karşı ayetlerimiz birer delil olarak okunduğu zaman, o
kafirlerin yüzlerinden inkarlarını anlarsın; hemen hemen karşılarında
ayetlerimizi okuyanlara karşı saldırıverecek gibi olurlar. De ki:
"Şimdi
size ondan daha kötü olanını haber vereyim mi? Ateş! Allah onu inkar
edenlere va'detti. O ne kötü akibettir!
73. Ey insanlar bir misal verildi, şimdi ona iyi kulak verin! Haberiniz
olsun ki sizin Allah'tan başka taptıklarınız bir sinek yaratamazlar,
hepsi onun için bir araya gelseler bile; şayet sinek onlardan birşey
kaparsa onu ondan kurtaramazlar; isteyen de güçsüz, istenen de!
74. Allah'ın yüceliğini gereği gibi takdir edemediler; Gerçekten Allah
çok güçlü, çok üstündür.
75. Allah hem meleklerden peygamberler süzer, hem de insanlardan.
Şüphesiz Allah herşeyi işiten, herşeyi görendir.
76. Hepsinin önlerindekini ve arkalarındakini bilir; ve bütün işler hep
Allah'a döndürülür.
77. Ey iman edenler, rüku edin, secde edin, Rabbinize kulluk edin;
hayır işleyin ki kurtuluşa eresiniz.
78. Allah uğrunda gerektiği gibi cihad edin! Sizi O seçti, üzerinize
dinde hiçbir zorluk da yükletmedi. Haydi babanız İbrahim'in milletine!
Bundan önce ve bunda(Kur'an'da) size müslüman adını o Allah verdi ki
peygamber size şahid olsun, siz de bütün insanlara şahidler olasınız.
Şu halde namazı kılın, zekatı verin ve Allah'a sıkı tutunun ki,
sahibiniz O'dur. Artık O ne güzel bir sahip, ne güzel bir yardımcıdır.
SURA 23. MUMİNUN SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Gerçekten kurtuluşa erdi mü'minler.
2. Onlar ki, namazlarında huşu içindedirler.
3. Onlar ki, faydasız işe, boş lafa bakmazlar.
4. Onlar ki, zekat vermek için çalışırlar.
5. Onlar ki, ırzlarını korurlar.
6. Ancak, eşleri ve sahibi bulundukları cariyelerine karşı durumları
başka; çünkü bunlarla ilişkileri yüzünden kınanmazlar.
7. Kim de bunun ötesini ararsa, işte onlar sınırı aşanlardır.
8. Ve onlar ki, emanetlerine ve verdikleri söze riayet ederler.
9. Onlar ki, namazlarını muhafaza ederler.
10. İşte onlardır o mirasçılar,
11. Firdevs'e varis olacaklar; orada sonsuza dek kalacaklar onlar.
170
12. Andolsun ki, Biz insanı süzülmüş bir çamurdan yarattık.
13. Sonra onu, oturaklı bir karargahta bir nutfe (tohum) yaptık.
14. Sonra o damlayı bir pıhtıya dönüştürdük, bu pıhtıyı bir et
parçacığına dönüştürdük, bu et parçacığını bir takım kemiklere
çevirdik,derken bu kemiklere bir et giydirdik; sonra ona bambaşka bir
yaratık olarak hayat verdik. Bak ne şanlı o Allah, yaratanların en
güzeli!
15. Sonra siz, bunun arkasından mutlaka öleceksiniz.
16. Sonra siz, kıyamet gününde muhakkak diriltileceksiniz.
17. Gerçekte Biz, sizin üstünüzde yedi yol yarattık ve yaratmaktan
habersiz değiliz.
18. Gökten bir ölçü ile bir su indirdik ve onun yerde durmasını
sağladık. Oysa Biz, onu giderme gücüne de sahibiz.
19. Öyle iken durdurduk da onunla sizin için hurma bahçeleri üzüm
bağları yaptık; sizin için içlerinde bir çok meyveler vardır, onlardan
yer ve geçinirsiniz.
20. Bir de Tur. i Sina'da yetişen bir ağaç ki, hem yağ hem de yiyenlere
bir katık ile biter.
21. Hayvanlarda da sizin için gerçekten bir ibret vardır. Onların
karınlarındakilerden size içiriyoruz ve sizin için onlarda hem birçok
yararlar vardır, hem de etlerinden yersiniz.
22. Ayrıca hem onlara, hem de gemiye yüklenip taşınırsınız.
23. Yüceliğime andolsun ki, Biz Nuh'u kavmine peygamber gönderdik de
Nuh dedi ki: "Ey kavmim, Allah'a kulluk edin. O'ndan başka bir tanrınız
yoktur. Hala sakınmayacak mısınız?
24. Bunun üzerine kavminden küfreden kodaman güruh: "Bu, sizin gibi bir
insandan başka birşey değildir, üstünüze geçmek istiyor. Eğer Allah
dileseydi, elbette bir takım melekler gönderirdi. Biz eski atalarımız
içinde bunu işitmedik.
25. Bu, yalnızca kendisinde delilik bulunan bir adamdır; Onun için bunu
bir süreye kadar gözetleyin!" dediler.
26. Nuh: "Ey Rabbim, bana yalancı demelerine karşı yardım et bana!"
dedi.
27. Biz de ona şöyle vahyettik: "Bizim gözetimimiz altında ve
vahyimizle gemiyi yap sonra emrimiz gelip de tandır (kazan) kaynayınca
hemen ona topundan bir iki çifti ve aleyhinde önceden huküm verilmiş
olanların dışında aileni ona bindir ve o zulmedenler hakkında bana
yakarışta bulunma; çünkü onlar kesinlikle boğulacaklardır!
28. Sen yanındakilerle birlikte geminin üzerine çıktığında: "Hamd o
Allah'a ki, bizi o zalim topluluktan kurtardı" de.
29. Ve de ki: "Ey Rabbim, beni mübarek bir yere kondur; Sen
konuklayanların en hayırlısısın."
30. İşte bunda birçok ibretler vardır ve gerçekten Biz, pek
sınavcıyızdır.
31. Sonra arkalarından başka bir nesil yarattık.
171
32. Onların içinden de kendilerine: "Allah'a kulluk edin, O'ndan başka
bir tanrınız yoktur. Artık Allah'tan kokmayacak mısınız?" diyen bir
peygamber gönderdik.
33. Dünya hayatında kendilerine refah verdiğimiz halde küfredip ahirete
ulaşmayı yalanlayan kavminden o kodaman güruh ise şöyle dedi: "Bu,
sizin gibi bir insandan başka bir şey değil; yediğinizden yiyor,
içtiğinizden içiyor.
34. Şayet sizin gibi bir insana itaat ederseniz, muhakkak ki, siz o
takdirde kesinlikle hüsrandasınızdır.
35. Size, ölüp bir toprak ve kemik yığını haline geldiğiniz zaman
muhakkak çıkarılacağınızı mı va'dediyor?
36. Heyhat, o vadolunduğunuz şey ne kadar uzak!
37. O, dünyadaki hayatımızdan başka birşey değildir, ölürüz ve yaşarız;
fakat tekrar diriltilecek değiliz.
38. O, sadece Allah hakkında bir yalanı uyduran bir adamdır; biz ona
inanacak değiliz."
39. O peygamber: "Ey Rabbim, bana yalan söylüyorsun demelerinin öcünü
al!" dedi.
40. Allah buyurdu ki: "Pek yakında pişman olacaklar."
41. Derken, onları gerçekten korkunç bir ses alıverdi de kendilerini
bir sel süpürüntüsü yapıverdik. Artık öyle bir defolmuş oldu ki o
topluluk, o zalimler!
42. Sonra arkalarından başka nesiller yarattık.
43. Hiç bir ümmet ecelini ne öne alabilir, ne de erteleyebilir.
44. Sonra Biz, ardarda peygamberlerimizi gönderdik. Ne zaman bir ümmete
peygamberi geldiyse, ona yalan söylüyorsun, dediler. Biz de onları
birbiri ardınca yuvarladık ve onları birer efsane yaptık. Artık imana
gelmez topluluk defolsun!
45. Sonra bir takım ayetlerimiz ve açık bir ferman ile Musa'yı ve
kardeşi Harun'u gönderdik.
46. Firavun'a ve ileri gelenlerine. Fakat bunlar, kibirlerine
yediremediler ve zaten dik başlı bir topluluk idiler.
47. Onun için: "Biz kavimleri bize kölelik ederken, bizim gibi bu iki
insana inanır mıyız?" dediler.
48. Böylece onları yalanladılar da helak edilenlerden oldular.
49. Andolsun ki, berikiler doğru tutabilsinler diye Musa'ya o kitabı da
verdik.
50. Meryem oğlunu ve annesini bir mucize kıldık ve ikisini oturaklı ve
temiz sulu bir tepede barındırdık.
51. Ey peygamberler, helal ve hoş şeylerden yiyin ve güzel işler yapın;
çünkü Ben, bütün yaptıklarınızı bilirim.
5. Ve işte bu sizin ümmetiniz bir tek ümmet ve Rabbiniz de Benim; artık
hep Benden korkun!
53. Derken kumandalarını aralarında kitap kitap parçalaştılar, her grup
kendilerininkine güveniyor.
172
54. Şimdi sen onları bir zamana kadar dalgınlıkları içinde bırak.
55. Sanıyorlar mı ki, kendilerine verdiğimiz mal ve çocuklar ile,
56. Onlara hayırlar sağlamaya koşuyoruz. Hayır, anlayamıyorlar!
57. Herhalde Rablerinin korkusundan titreyenler,
58. Rablerinin ayetlerine inananlar,
59. Rablerine hiç ortak koşmayanlar,
60. Ve Rablerinin huzuruna varacaklarından yürekleri çarparak
vergilerini verenler,
61. İşte bunlar hayırlarda sürat yarışı yaparlar ve onun için ileri
giderler.
62. Biz, hiçbir kimseye gücünün üstünde bir teklifte bulunmayız,
katımızda gerçeği söyleyen bir kitap vardır ve onlar haksızlığa
uğratılmazlar.
63. Fakat onların kalpleri bu konuda bir dalgınlık içindedir ve onların
bundan başka bir takım işleri vardır ki, hep onlar için çalışırlar.
64. Nihayet, refah içinde olanlarını azaba çektiğimiz zaman, hemen
feryada başlayacaklardır.
65. Feryat etmeyin bugün; çünkü siz, Bizden kurtarılamazsınız!
66. Karşınızda ayetlerim okunuyordu da siz sırt çeviriyordunuz.
67. Ona kafa tutarak gece lakırdıları ile hezeyanlar ederdiniz.
68. Acaba onlar bu sözü düşünmezler mi, yoksa onlara eski atalarına
gelmeyen bir şey mi geldi?
69. Yoksa peygamberlerini tanımadılar da bu yüzden mi onu inkar
ediyorlar?
70. Yoksa onda bir delilik olduğunu mu söylüyorlar? Hayır, o, onlara
gerçek ile geldi; fakat onların çoğu gerçekten hoşlanmıyorlar.
71. Eğer Hak, onların keyiflerine uysaydı, gökler, yeryüzü ve
bunlardaki kimseler kesinlikle bozulurdu.Hayır, Biz onlara unutulmaz
ders olacak zikirlerini getirdik de onlar, zikirlerinden yüz
çeviriyorlar.
72. Yoksa sen onlardan bir haraç mı istiyorsun? Rabbinin mükafatı daha
hayırlıdır. O, rızık verenlerin en hayırlısıdır.
73. Doğrusu, sen onları dosdoğru bir caddeye çağırıyorsun.
74. Fakat ahirete inanmayanlar, o caddeden sapmaktadırlar.
75. Eğer Biz onlara acıyıp da baskılarını açıversek, mutlaka
azgınlıklarında inat eder, hiçbir şey görmezler.
76. Gerçekten Biz, onları azaba tuttuk da yine Rablerine karşı
uslanmadılar ve yalvarmıyorlar da.
77. Sonunda üzerlerine çetin azaplı bir kapı açtığımızda birden onun
içinde ümitsizliğe düşeceklerdir.
78. Halbuki, sizin için o kulağı, o gözleri ve o gönülleri yaratan
O'dur. Siz, pek az şükrediyorsunuz.
173
79. Sizi yeryüzünde yaratıp yayan O'dur; hep O'nun huzurunda
toplanacaksınız.
80. Hayat veren ve öldüren O'dur; gece ile gündüzün değişmesi de O'nun
eseridir. Artık akıllanmayacak mısınız?
81. Hayır, öncekilerin dediği gibi dediler.
82. ki: "ölüp de bir toprak, bir yığın kemik olduğumuz zaman mı, sahi
biz mi mutlaka diriltileceğiz?
83. Yemin ederiz ki, bize de atalarımıza da bundan önce bu va'dolundu;
bu eskilerin masallarından başka bir şey değil!"
84. De ki: "Yeryüzü ve onda bulunan kimseler kime aittir; eğer
biliyorsanız?"
85. "Allah'a aittir." diyecekler. De ki: "O halde düşünmez misiniz?
86. Sor onlara, de ki: "Kimdir o yedi kat göklerin Rabbi ve o büyük
Arşın sahibi?"
87. "Allah'a aittir." diyecekler. De ki: "O halde korkmaz mısınız?"
88. Sor onlara ki: "Kimdir herşeyin mülkiyeti ve yönetimi kudret elinde
olan, kayırıp da kendisine kayırılmaz olan; söyleyin, biliyorsanız?"
89. "Allah'a ait" diyecekler. De ki: "O halde nasıl büyüleniyorsunuz?"
90. Doğrusu Biz onlara gerçeği getirdik; onlar ise şüphesiz yalancılar.
91. Allah asla oğul edinmedi ve beraberinde bir tanrı da yoktur; Öyle
olsaydı, her tanrı kendi yarattığını sürükleyip gider ve elbette
birbirlerine üstünlük taslarlardı. Allah, onların yakıştırdıkları
sıfatlardan münezzehtir.
92. Allah, gaybı da aşikar olanı da bilendir. O, onların koştukları
ortaklardan çok yücedir.
93. De ki: "Rabbim, eğer onlara va'dedilen azabı bana mutlaka
göstereceksen,
94. beni o zalimler güruhu arasında bulundurma Rabbim!"
95. Şüphesiz ki Biz, onlara yaptığımız tehdidi sana gösterme gücüne
sahibiz elbette.
96. Sen o kötülüğü en güzel bir davranışla defet; Biz onların ne halt
edeceklerini daha iyi biliriz.
97. Ve de ki: "Ey Rabbim, şeytanların dürtüştürmelerinden
(kışkırtmalarından) sana sığınırım!
98. Huzuruma gelmelerinden sana sığınırım Rabbim!"
99. Nihayet onlardan birine ölüm geldiğinde diyecek ki : "Rabbim,
döndür, döndür beni, döndür!
100. Belki ben, o bıraktığımda (boşa geçirdiğim dünyada) iyi işler
yaparım!" Hayır, hayır! Bu, onun söylediği boş bir sözdür. Ötelerinde
ise yeniden diriltilecekleri güne kadar bir engel vardır.
101. Sur'a üfrüldüğü zaman, artık o gün ne aralarında soy sop ilişkisi
olacak, ne de birbirlerini soracaklar.
102. O zaman her kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar o kurtuluş
bulanlardır.
174
103. Her kimin de tartılan yeğni (hafif) gelirse, işte onlar
kendilerine yazık edenler ve cehennemde kalacaklardır.
104. Orada dişleri sırıtırken ateş yüzlerini yalar.
105. Ayetlerimiz size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz değil
mi?
106. Derler: "Rabbimiz, bizi azgınlığımız altetti ve biz, sapık bir
kavim idik.
107. Rabbimiz, çıkar bizi buradan; döner bir daha yaparsak şüphesiz ki
biz zalimleriz.
108. Allah buyurur: "Orada sinin, Bana birşey söylemeyin!
109. Çünkü Kullarımdan: "Ey Rabbimiz, iman ettik; bizi bağışla, bize
acı; Sen merhamet edenlerin en hayırlısısın!" diyenler vardı.
110. Siz, onlarla alay ettiniz, hala Beni anmayı size unutturdular,
onlara öyte gülüyordunuz.
111. İşte Ben onlara sabretmelerine karşılık bugün bu mükafatı verdim.
Murada erenler onlardır, onlar!
112. "Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?" diye soracak Allah
113. Onlar: "Bir gün veya bir günün bir kısmı, sayanlara sor." derler.
114. Allah buyuruyor ki: "Bilmiş olsanız, gerçekten pek az kaldınız."
115. Yoksa siz, Bizim sizi boş yere yarattığımızı ve Bize
döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?
116. Demek ki Allah,o hak padişah yüksek, çok yüksek! Başka tanrı
yoktur; ancak O vardır. O, şanlı Arş'ın sahibidir.
117. Her kim Allah ile birlikte başka bir tanrı olduğunu iddia ederse,
onun bu hususta hiçbir delili yoktur ve onun hesabı Rabbinin katında
görülecektir ancak! Gerçek şu ki, kafirler kurtuluşa eremezler!
118. Ve de ki: "Rabbim, beni bağışla, merhamet buyur; Sen merhamet
edenlerin en hayırlısısın!
SURA 24. NUR SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Bu indirdiğimiz, farz kıldığımız ve içinde açık açık ayetler
indirdiğimiz bir süredir; ola ki iyice belleyip tutarsınız.
2. Zina eden kadın ve zina eden erkekten herbirine yüz değnek vurun;
eğer Allah'a ve ahiret gönüne gerçekten inanıyorsanız, Allah'ın dinini
uygulamada bunlara bir acıyacağınız tutmasın! Ayrıca mü'minlerden bir
grup cezalandırılmalarına şahit olsun!
3 . Zina etmiş erkek, ancak zina etmiş olan veya Allah'a ortak koşan
bir kadınla; zina etmiş kadın ise, zina etmiş olan veya Allah'a ortak
koşan bir erkekle evlenebilir. Bu, mü'minlere haram kılınmıştır.
4. Namuslu kadınlara zina suçu atıp sonra dört şahit getirmeyen
kimselere de seksen değnek vurun ve artık ebediyyen onların
şahitliklerini kabul etmeyin! Bunlar öyle fasıklardır.
5. Ancak ondan sonra tevbe edip düzelenler başka; çünkü Allah çok
bağışlayıcıdır, merhamet sahibidir.
175
6. Kendi karılarına zina suçu atıp da kendilerinden başka şahitleri de
bulunmayan kimselerden herbiri ise kendisinin doğru söyleyenlerden
olduğuna dair dört defa Allah'a yemin ederek şahitlik etmelidir.
7. Beşinci defada da, eğer yalan söyleyenlerden ise Allah'ın lanetinin
kendi boynuna olmasını ifade etmelidir.
8. Kadının dört defa: "Allah'a yemin ederim ki, o muhakkak
yalancılardandır!" diye şahitlik etmesi kendisinden cezayı kaldırır.
9. Beşincisinde ise, eğer o (kocası) doğru söyleyenlerden ise, Allah'ın
gazabının kendi üzerine olmasını ister.
10. Ya üzerinizde Allah'ın bol nimeti ve rahmeti olmasaydı, bir de
Allah tevbeyi çok kabul eden ve hikmet sahibi olmasaydı!..
11. Haberiniz olsun ki, o iftirada bulunanlar, sizden bir takımdır. Onu
hakkınızda bir şer sanmayın! Bilakis o, sizin için bir hayırdır.
Onlardan her kişiye kazandığı günah nisbetinde ceza vardır. Günahın
büyüğünü yüklenene de büyük bir azap vardır.
12. Ne vardı, onu işittiğiniz zaman mümin erkeklerle mümin kadınlar
kendi kendilerine hüsnü zanda bulunup: "Bu açık bir iftiradır!"
deselerdi?
13. Ona dört şahit getirselerdi ya, madem ki şahit getiremediler, o
halde onlar Allah katında yalancılardan ibarettirler.
14. Eğer dünyada ve ahirette Allah'ın lütfu ve rahmeti üzerinizde
olmasaydı, daldığınız yaygarada size mutlaka büyük bir azap dokunurdu.
15. Hani siz, onu dillerinizle birbirinize yetiştiriyor, ağızlarınızla
hiçbir bilgi sahibi olmadığınız birşeyi söylüyor ve onu kolay
sanıyordunuz. Halbuki o Allah katında büyük bir günahtır.
16. Onu duyduğunuz da: "Bunu söylemek bize yakışmaz, haşa bu büyük bir
iftiradır." deseydiniz ya!
17. Böyle birşeyi asla bir defa daha tekrarlamayasınız diye Allah size
öğüt veriyor; eğer iman etmiş iseniz.
18. Ve Allah, size ayetlerini açıklıyor. Allah, herşeyi bilendir,
hikmet sahibidir.
19. Müminler arasında edepsizce sözlerin yayılmasını arzu edenler için
dünyada ve ahirette acı bir azap vardır. Allah, onları bilir, siz
bilemezsiniz.
20. Ya üzerinizde Allah'ın bol nimeti ve rahmeti olmasaydı; bir de
Allah çok şefkatli ve merhametli olmasaydı!..
21. Ey iman edenler, şeytanın adımlarına uymayın! Her kim şeytanın
adımlarına uyarsa, şunu bilsin ki o, çirkin ve kötü şeyler emreder.
Allah'ın size karşı lütfu ve rahmeti olmasaydı, içinizden hiçbiri asla
temize çıkamazdı; fakat Allah, dilediğini temize çıkarır. Allah,
herşeyi işiten, herşeyi bilendir.
22. Bir de içinizden nimet ve varlık sahibi kişiler, yakınlarına,
yoksullara ve Allah yolunda hicret edenlere vergisini vermekte kusur
etmesinler, affetsinler, kusurlarına aldırmasınlar! Allah'ın sizi
bağışlamasını arzu etmez misiniz? Allah, bağışlayandır, merhamet
sahibidir.
176
23. Şüphe yok ki, namuslu, kötülükten habersiz mü'min kadınlara zina
suçu atanlar, dünyada ve ahirette lanetlenmişlerdir ve onlara büyük bir
azap vardır.
24. Dilleri, elleri ve ayaklarının yaptıklarına şahitlik edecekleri
gün,
25. O gün Allah, onlara gerçek cezalarını tamamen verecek ve onlar,
Allah'ın apaçık Hak olduğunu bileceklerdir.
26. Kötü kadınlar kötü erkeklere, kötü erkekler kötü kadınlara; namuslu
kadınlar namuslu erkeklere, namuslu erkekler namuslu kadınlara yaraşır.
Bunlar, (namuslular) onların dediklerinden çok uzaktırlar. Kendilerine
bir bağışlanma ve değerli bir rızık vardır.
27. Ey iman edenler, kendi odalarınızda (evlerinizden) başka evlere,
sahiplerinden izin almadan ve onlara selam vermeden girmeyin! Bu, sizin
için daha hayırlıdır. Ola ki, düşünürsünüz.
28. Eğer orada bir kimse bulamazsanız, size izin verilmedikçe içeri
girmeyin ve eğer size "Dönün." denilirse dönün; o sizin için daha
temizdir. Allah, bütün yaptıklarınızı bilir.
29. Meskun olmayan ve içinde bir yararlanma selahiyetiniz olan odalara
(evlere) girmenizde size bir sakınca yoktur. Allah, açıkladıklarınızı
da bilir, gizlediklerinizi de.
30. Mü'min erkeklere söyle, gözlerini sakınsınlar ve ırzlarını
(apışlarını) korusunlar. Bu, onlar için daha temizdir. Muhakkak Allah,
bütün yaptıklarından haberdardır.
31. Mü'min kadınlara da söyle, gözlerini sakınsınlar, ırzlarını
korusunlar: görünmesi zaruri olanların dışında zinetlerini açmasınlar
ve baş örtülerini yakalarının üzerine vursunlar; zinetlerini,
kocalarından veya babalarından yahut kayın babalarından yahut
oğullarından yahut üvey oğullarından yahut kardeşlerinden yahut kardeş
oğullarından yahut kız kardeş oğullarından yahut kendi kadınlarından
yahut sahibi bulundukları cariyelerden veya uyuntu (şehvetten yoksun)
erkek hizmetçilerden veya henüz kadınların şehvet uyarıcı taraflarından
habersiz çocuklardan başkasına göstermesinler; gizledikleri zinetleri
bilinsin diye ayaklarını da vurmasınlar. Ey mü'minler, hepiniz Allah'a
tevbe edin ki, mutluluğu bulabilesiniz.
32. Bir de sizden olan dulları ve kölelerinizden, cariyelerinizden
doğru gidenleri evlendirin. Eğer yoksul iseler, Allah onlara fazlından
zenginlik verir. Allah, nimeti bol olan, herşeyi bilendir.
33. Evlenme imkanı bulamayanlar, Allah kendilerini lütfundan
zenginleştirinceye kadar iffetli kalmaya çalışsınlar, sahibi
bulunduğunuz köle ve cariyelerden , kendi bedellerini ödeyip azad
edilmek için anlaşma yapmak isteyenlerle, eğer kendilerinde bir hayır
biliyorsanız, hemen yazılı anlaşma yapın ve Allah'ın size verdiği
maldan onlara verin. Dünya hayatının geçici varlığını kazanacaksınız
diye, sakın namuslu kalmayı dileyen cariyelerinizi fuhuşa zorlamayın.
Her kim de onları fuhuşa zorlarsa, şüphesiz ki Allah, onların zorla bu
işe sürüklenmesinden sonra, onları bağışlar, merhamet eder.
34. Andolsun ki, size açıklayıcı ayetler, sizden önce geçenkilerinki
kabilinden bir örnek ve takva sahipleri için bir öğüt indirdik.
35. Allah göklerin ve yerin nurudur. O'nun nuru içinde bir kandil
bulunan bir oyma hücre misalidir. Kandil, bir sırça içindedir. Bu sırça
177
sanki inciden bir yıldızdır; ne doğuya, ne de batıya nisbet edilen
mübarek bir zeytin ağacından tutuşturulur. Onun yağı hemen hemen ateş
dokunmasa bile ışık verir; nur üstüne nur! Allah, dilediğini kendi
nuruna yönettir ve insanlara birçok misaller verir. Allah, herşeyi
bilendir.
36. O evlerdeki, Allah onların yüceltilmesine ve kendi adının içlerinde
anılmasına izin vermiştir. Onlarda sabah ve akşam üstleri O'nu tesbih
ederler.
37. Nice erler ki, ne ticaret, ne de alışveriş kendilerini Allah'ı
anmaktan, namaz kılmaktan ve zekat vermekten alıkoymaz; onlar,
kalplerin ve gözlerin kıvranacağı günden korkarlar.
38. Çünkü Allah, kendilerini yaptıkları işlerin en güzeli ile
mükafatlandıracak, onlara lütfundan daha fazlasını da bahşedecektir.
Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.
39. Küfredenlerin yaptıkları ise, engin bir çöldeki serap gibidir.
Susayan onu bir su sanır. Nihayet yanına vardığı zaman onu birşey
bulmaz da yanında vicdanı Allah'ı bulur ve O da onun hesabını tamamıyla
görür. Allah, hesabı çok süratli olandır.
40. Ya da (küfredenlerin yaptıkları) derin bir denizdeki karanlıklar
gibidir ki, onu bir dalga bürümüştür; üstünde bir dalga, onun üstünde
de bir bulut bulunmaktadır;kısacası üstüste yığılmış karanlıklar. Elini
çıkardığı zaman, onu görme ihtimali bile yoktur. Allah, her kime bir
aydınlık vermediyse. artık onun için hiçbir aydınlık yoktur.
41. Baksana gerçekten Allah, o göklerdeki ve yerdeki kimseler, diziler
halinde kanat çırpıp süzülen kuşlar hep O'nun için tesbih ediyorlar.
Hepsi gerçekten duasını ve tesbihini bilmiştir. Allah da onların bütün
yaptıklarını biliyor.
42. Bütün o göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır; hem bütün gidiş
O'nadır.
43. Baksana şu gerçeğe, Allah bir bulut sevk ediyor, sonra onun
açıklığını birleştiriyor, sonra onu yoğunlaştırıyor da sen onun içinden
yağmurun çıktığını görüyorsun. Bir de gökten, ondaki dağlardan bir dolu
yağdırıyor ve onu dilediğine isabet ettiriyor, dilediğinden
uzaklaştırıyor. Şimşeğinin parıltısı da neredeyse gözleri alıverecek.
44. Allah gece ile gündüzü ardarda çeviriyor. Şüphe yok ki, bunlarda
gözü olanlar için kesin bir ibret vardır.
45. Allah her hayvanı bir sudan yarattı. öyle iken kimi karnı üzerinde
yürür, kimi iki ayak üstünde yürür, kimi de dört ayak üstünde yürür.
Allah, dilediğini yaratır. Şüphesiz ki Allah, her şeye gücü yetendir.
46. Andolsun ki, gerçekten açıklayıcı ayetler indirdik. Allah,
dilediğini doğru bir caddeye iletir.
47. Bir de: "Allah'a ve peygamberine inandık ve itaat ettik." diyorlar.
Sonra onlardan bir kısmı bunun arkasından yan çiziyorlar. Onlar mü'min
değillerdir.
48. Aralarında hükmetmesi için Allah'a ve Resulüne çağrıldıklarında bir
de bakarsın bunlardan bir kısmı çekiniyorlar.
49. Eğer hak kendilerinden yana ise, baş eğerek ona gelirler.
178
50. Kalplerinde bir hastalık mı var, yoksa Allah ve Resulünün
kendilerine haksızlık edeceğinden kuşkulandılar, ya da korktular mı?
Hayır, kendileri asıl zalimlerdir.
51. Aralarında hükmetmesi için Allah'a ve Resulüne çağrıldıkları zaman
mü'minlerin sözü ancak: "İşittik ve itaat ettik." demeleridir. İşte
bunlar, kurtuluş bulacak olanlardır.
52. Kim Allah'a ve Resulüne itaat eder, Allah'tan korkar ve O'na
sığınırsa, işte murada erecek olanlar bunlardır.
53. Ötekiler (münafıklar), kendilerine emrettiğin takdirde hemen
tereddüt etmeden çıkıp gideceklermiş diye, Allah'a en kuvvetli
yeminleri ile yemin ettiler. De ki: "Yemin etmeyin! Sizin ki bilinen
bir itaattir! Allah, kesinlikle bütün yaptıklarınız ve
yapacaklarınızdan haberdardır.
54. De ki: "Allah'a itaat edin, peygambere itaat edin!" Eğer yine
dinlemezseniz artık onun yükümlülüğü, kendisine yükletilen görevi
yapmak, sizin üstünüze düşen de size yükletilen görevleri yerine
getirmektir. Eğer ona itaat ederseniz doğru yola erersiniz. Peygamberin
görevi ise yalnızca açık bir tebliğdir.
55. Allah sizden iman edip güzel işler yapanlara, kendilerinden
öncekileri yaptığı gibi onları da muhakkak yeryüzünün hükümranları
yapacağına, onlara kendiler çin hoş gördüğü dinlerini kuvvetle icra
etme gücü vereceğine, kesinlikle onları korkularının arkasından
güvenceye erdireceğine dair, yeminle söz verdi. Onlar, hakkımda hiçbir
şeyi ortak koşmayarak yalnızca Bana ibadet edeceklerdir. Artık bundan
sonra kim nankörlük ederse, onlar fasıkların ta kendileridir!
56. Bir de namazı kılın, zekatı verin ve peygambere itaat edin ki
rahmete erdirilesiniz.
57. Sakın o küfredenlerin yeryüzünde aciz bırakabilecekrini sanma!
Onların varacakları yer ateştir! Şüphesiz o, pek kötü bir gidiştir!
58. Ey iman edenler, sahibi olduğunuz köleleriniz ve henüz erginlik
çağına girmemiş olan çocuklarınız,(odanıza girmek için) sizden üç
vakitte izin istesinler; sabah namazından önce, öğle sıcağında
elbisenizi çıkardığınız sırada ve yatsı namazından sonra. Bunlar, sizin
için üç eksikli (açık bulunabileceğiniz) vakittir. Bunların dışında ne
size, ne de onlara bir günah yoktur; çevrenizde dolaşırlar,
birbirinizle iç içesinizdir. İşte böyle, Allah size ayetlerini
açıklıyor. Allah , herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
59. Sizden olan çocuklar da erginlik çağına girince kendilerinden
öncekilerin izin istediği gibi, izin istesinler. İşte böyle Allah size
ayetlerini açıklıyor. Allah herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
60. Nikah ümidi kalmayan oturmuş kadınların, bir zinet ile gösterişe
çıkmamaları şartıyla çarşaflarını bırakmalarında kendilerine bir günah
yoktur; ancak iffet adabınca sakınmaları kendileri için daha
hayırlıdır. Allah işitendir, herşeyi bitendir.
61. Köre sakınca yoktur, topala sakınca yoktur, hastaya sakınca yoktur;
size de kendi evlerinizden veya babalarınızın evlerinden veya
analarınızın evlerinden veya erkek kardeşlerinizin evlerinden veya kız
kardeşlerinizin evlerinden veya amcalarınızın evlerinden veya
halalarınızın evlerinden veya dayılarınızın evlerinden veya
teyzelerinizin evlerinden yahut anahtarlarına sahip olduğunuz evden
veya dostunuzun evinden yemenizde bir sakınca yoktur. Gerek topluca,
179
gerekse ayı ayrı yemenizde de bir sakınca yoktur. halde evlere
girdiğiniz zaman Allah'tan mübarek, hoş bir sağlık dileği olmak üzere
birbirinize selam verin! İşte böyle, Allah size ayetlerini açıklıyor,
akıl erdiresiniz diye.
62. Mü'minler, ancak Allah'a ve peygamberine iman etmişlerdir. Toplu
bir iş için yanında bulundukları zaman, ondan izin almadan ayrılıp
gitmezler: Gerçekte senden izin isteyenler, Allah'a ve Resulüne
inananlardır. Bunun için, bazı işleri sebebiyle senden izin
istediklerinde, onlardan dilediğine izin ver ve Allah'tan
bağışlanmalarını dile! Şüphe yok ki, Allah çok bağışlayıcıdır, merhamet
sahibidir.
63. Peygamberin size yaptığı çağrıyı, birbirinize yaptığınız çağrı gibi
değerlendirmeyin! İçinizden birbirini siper ederek sıvışıp sıvışıp
gidenleri Allah mutlaka biliyor. Artık onun emrine aykırı davrananlar,
başlarına bir fitnenin veya acı bir azabın gelmesinden çekinsinler!
64. Uyanın, göklerde ve yerde ne varsa hep Allah'ındır. O, sizin
bulunduğunuz durumu mutlaka bilir. Hele O'na döndürülecekleri günde ne
yaptıklarını kendilerine haber verecektir. Allah herşeyi hakkıyla
bilendir.
SURA 25. FURKAN SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Furkan'ı alemlere bir uyarıcı olsun diye, kuluna indiren (Allah) ne
yücedir!
2. O, göklerin ve yerin hakimiyeti kendisinin olandır, hiçbir oğul
edinmemiştir ve mülkünde hiçbir ortağı da yoktur; herşeyi yaratmış ve
herbirini bir takdir ile belirleyip hepsinin mukadderatını
hazırlamıştır.
3. Böyle iken O'ndan başka bir takım tanrılar edindiler ki, hiçbir şey
yaratamazlar, bilakis kendileri yaratılıp duruyorlar; kendilerine ne
bir zarar, ne de bir yarar verme gücüne sahiptirler; ne öldürmeye, ne
de öldükten sonra diriltmeye güçleri yeter.
4. Küfredenler: "Bu yalnızca onun uydurduğu bir iftiradır. ona başka
bir topluluk da yardım da bulunmuştur bu hususta." dediler. Bunlar,
gerçekten haksızlık ve iftiraya saptılar.
5. Yine dediler ki: "Bu eskilerin masallarıdır, onları yazdırtmış da
akşam sabah onlar kendisine okunuyor."
6. De ki: "Onu göklerdeki ve yerdeki sırrı bilen indirdi. Gerçekten O,
çok bağışlayandır, merhamet edendir."
7. Bir de: "Bu nasıl peygamberdir ki, yemek yiyor ve çarşılarda
dolaşıyor? Ona bir melek indirilip de beraberinde bir yaver, bir
savulcu olsa ya?
8. Veya ona bir hazine bırakılsa ya da onun güzel bir bahçesi olsa da
ondan yese ya!" dediler. Yine o zalimler: "Siz, yalnız büyülenmiş bir
adama tabi oluyorsunuz!" dediler.
9. Bak, senin hakkında ne kıyaslar, ne temsiller yaptılar da çıkmaza
saptılar, artık hiçbir yol bulamazlar.
10. Öyle yücedir O ki, dilerse sana ondan daha hayırlısını verir;
altından ırmaklar akan cennetler verir ve sana köşkler de yapar!
180
11. Fakat onlar kıyameti yalanladılar ve Biz de o kıyamete yalan
diyenlere çılgın bir ateş hazırladık.
12. O ateş onları uzak bir yerden gördüğü zaman, ona özgü bir
hışımlanma ve uğultu duyarlar.
13. Ve çatılıp çatılıp onun dar bir yerine atıldıkları zaman, orada
"yetiş ey helak (bizi kurtar)" diye helake haykırırlar!
14. Bugün bir helaka haykırmayın, çok helaka haykırın!
15. De ki: "O mu daha hayırlı, yoksa takva sahiplerine va'dolunan
sonsuzluk cenneti mi? O, kendilerine bir mükafat ve varacakları yer
olarak hazırlanmıştır.
16. Onlara orada bütün istedikleri vardır, hem de orada sonsuza dek
kalacaklardır. Bu, Rabbinin üzerinde yerine getirilmesi istenecek bir
vaaddir.
17. Hele onları ve Allah' tan başka taptıkları şeyleri bir araya
toplayıp: "Siz mi saptırdınız kullarımı, yoksa kendileri mi yoldan
saptılar?" diyeceği gün,
18. onlar: "Seni tenzih ederiz, Senden başka dostlar edinmemiz bize
yakışmazdı; fakat Sen, onları ve atalarını zevke daldırdın ki, zikri
(ni) unuttular ve helaka giden bir topluluk oldular!" diyeceklerdir.
19. Demek ki, sizi sözünüzde yalancı çıkarmışlardır. Artık ne azabı
savmaya, ne de bir yardıma çare bulamayacaksınız ve içinizden her kim
zulmederse ona büyük bir azap tattıracağız!
20. Biz, senden önce de peygamberleri başka türlü göndermedik, kuşkusuz
onlar da yemek yiyorlar ve çarşılarda yürüyorlardı. Bir de kiminizi
kiminize bir imtihan aracı yaptık ki, bakalım sabredecek misiniz?
Rabbin, herşeyi hakkıyla görendir.
21. Bununla beraber karşımıza çıkacaklarını ümit etmeyenter: "O
melekler üzerimize indirilse yahut Rabbimizi görsek ya." dediler.
Andolsun ki, onlar kendilerini büyük gördüler, büyük azgınlık ettiler.
22. Melekleri görecekleri gün, suçlulara o günde hiçbir sevinç haberi
yoktur. Ve "Yasak yasak !"diyeceklerdir.
23. Varmışız onların yaptığı her işi, etrafa saçılmış zerrelere
çevirmişizdir.
24. O gün cennetliklerin kaldıkları yer çok iyi, dinlendikleri yer pek
güzeldir.
25. Göğün bulutlar ile yarılacağı meleklerin de bölük bölük indirildiği
gün;
26. hükümranlık o gün, elbette Rahman'ındır; kafirler için ise çok
zorluklu bir gün olur.
28. O gün zalim kimse ellerini ısıracak ve şöyle diyecek: "Eyvah! Keşke
peygamberin maiyyetinde bir yol tutsaydım!
28. Eyvah! Keşke falancayı dost edinmeseydin!
29. Bana geldikten sonra Kur'an, vallahi o beni saptırdı." Öyle ya
şeytan insanı yapayalnız, yardımsız bırakır.
30. Peygamber de dedi ki: "Ey Rabbim, kavmim bu Kur'an'ı bir kenara
itip bıraktılar"
181
31. Ve işte Biz böyle her peygamber için suçlulardan bir düşman
yapmışızdır. Fakat yol gösterici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.
32. Yine o inkar edenler dediler ki: "O Kur'an ona hep birden
indirilseydi yal" Biz onu kalbine iyi yerleştirmek için böyle indirdik
ve onu mükemmel bir okuyuşla ağır ağır okuduk.
33. Hem onlar sana karşı herhangi bir mesel ile gelmezler ki, Biz sana
(ona karşılık) gerçeği ve en güzel yorumu getirmiş olmayalım.
34. O yüzleri üstü cehenneme toplanacaklar, yerleri en kötü, yolları en
sapık olanlardır.
35. Andolsun ki, Musa'ya Kitab'ı verdik, kardeşi Harun'u da yardımcısı
yaptık.
36. "Haydi ayetlerimizi yalan diyen o kavme gidin!" dedik; sonunda o
kavmi yerle bir ederek helak ettik.
37. Nuh kavmini de, peygamberleri inkar ettiklerinde, suda boğduk ve
kendilerini insanlara bir ibret yaptık. Zalimlere de acı bir azap
hazırladık.
38. Ad'ı, Semüd'u Ress halkını ve bunlar arasında (gelip geçen) birçok
nesilleri de (helak ettik).
39. Ki onların her birine öğüt olarak örnekler vermiştik; (sonunda) her
birini mahv ve perişan ettik de ettik.
40. Andolsun ki, o afet yağmuruna tutulan memlekete de vardılar. Artık
onu da görüyor değiller mi? Doğrusu yeniden dirilmeyi ümit
etmiyorlar,uyanmak istemiyorlardı.
41. Seni gördükleri zaman da, sadece alaya alıyorlar: "Bu mu Allah'ın
peygamber olarak gönderdiği?" diyorlar.
42. "Sahi be! Az kalsın bizi tanrılarımızdan saptıracaktı, onlara
tapmakta direnmemiş olsaydık!" diyorlar. Fakat ileride azabı
görecekleri gün kimin yolunun daha sapık olduğunu bilecekler.
43. Gördün mü o tanrısını canının istediği edineni? Artık ona sen mi
vekil olacaksın?
44. Yoksa sen onların çoğunun işittiklerini veya kavradıklarını mı
sanıyorsun? Onlar sırf hayvan gibi, hatta gidişçe daha sapkındırlar.
45. Rabbinin gölgeyi nasıl uzatmakta olduğunu görmedin mi? Dileseydi
elbette onu hareketsiz de kılardı. Sonra Biz güneşi ona nasıl delil
kılmışız?
46. Sonra da tutup onu azar azar nasıl kendimize almaktayız.
47. Size geceyi geygi (örtü), uykuyu dinlenme, gündüzü de yeni bir
hayat kılan O'dur.
48. Yine O, rüzgarları rahmetinin önünde müjdeci olarak göndermekte ve
Biz, gökten tertemiz bir su indirmekteyiz ki,
49. bununla ölü bir beldeyi diriltelim ve yarattığımız nice hayvan
sürülerini ve bir çok insan kümelerini sulayalım.
50. Andolsun ki onu aralarında, düşünsünler ve ibret alsınlar diye
evirip çevirmekteyiz. Yine de insanların çoğu dayatmakta ve
nankörlükten başkasına yanaşmamaktadır.
51. Dileseydik elbette her köye bir uyarıcı gönderirdik.
182
52. Madem ki, yalnız seni gönderdik. O halde kafirlere uyma ve bununla
(Kur'an ile) onlara cihad et, büyük cihad!
53. İki denizi birbirine salıveren O'dur. Şu tatlı, yürek tazeler, şu
da tuzlu, çorak; aralarına da bir berzah (dil) ve bir hicri mehcür
(kıstak) koymuştur.
54. Sudan bir insan yaratıp da ona bir soy ve hısımlık getiren O'dur.
Rabbimin her şeye gücü yeter.
55. Böyle iken onlar Allah'ı bırakıp kendilerine ne fayda, ne zarar
veremeyecek şeylere tapıyorlar; kafir ise Rabbine karşı uğraşıp
duruyor.
56. Halbuki seni ancak bir müjdeci ve uyancı olarak gönderdik
57. De ki: "Ben, buna karşı sizden bir ücret değil, ancak Rabbine doğru
bir yol tutmak isteyen kimseler (olmanızı) istiyorum."
58. Sen ölmeyecek olan diriye güven de O'nu hamd ile tesbih et!
Kullarının günahlarına O'nun haberdar olması yeter.
59. O ki, gökleri, yeri ve aralarındakileri altı günde yarattı; sonra
Arş üzerine hükümranlığını kurdu; O Rahmandır; hadi ne dileyeceksen O
herşeyi bilenden dile!
60. Ama onlara "Rahma'na secde edin!" denildiği zaman, "Rahman da
neymiş?" Bize emrediyorsun diye secde mi ederiz?" dediler; ve bu daha
ziyade vahşetlerini artırdı.
61. Ne kutlu, ne yücedir, O ki gökte burçlar yaptı, içlerinde bir
kandil, bir de nurlu bir ay astı!
62. Yine O, düşünmek veya şükretmek isteyenler için gece ile gündüzü
birbiri ardınca getirdi.
63. Ve Rahman'ın kullan: O kimseler ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler
ve cahiller kendilerine laf attıkları zaman "Selametle!" derler;
64. ve onlar ki, Rablerine secdeler, kıyamlar ederek yatarlar.
65. Ve onlar ki: "Ey Rabbimiz, cehennem azabını bizden sav(uştur)!
Gerçekten onun azabı defedilemez bir beladır.
66. Gerçekten o ne kötü durulacak bir yer; ne kötü bir ikametgah!"
derler.
67. Ve onlar ki, harcadıkları vakit israf etmezler, pintilik de
yapmazlar; ikisi arasında dengeli giderler.
68. Ve onlar ki, Allah ile beraber başka bir tanrıya dua etmezler;
Allah'ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar ve zina da etmezler;
kim bunları yaparsa ağır bir cezaya çarpılır.
69. Kıyamet günO azabı katlanır ve orada ebediyyen hor ve hakir olarak
kalır;
70. ancak tevbe ve iman edip, iyi amel işleyenler başka; çünkü bunların
kötülüklerini Allah iyiliklere çevirir. Ve Allah çok bağışlayan ve
merhamet edendir.
71. Ve her kim tevbe edip iyi davranışta bulunursa, muhakkak o tevbesi
kabul edilmiş olarak Allah'a döner.
72. Ve onlar ki, yalana şahitlik etmezler, anlamsız, boş bir şeye
rastladıkları zaman vakar içinde geçer (gider)ter.
183
73. Ve onlar ki Rablerinin ayetleri hatırlatılınca, kör ve sağır üstüne
yıkılıp yatmazlar.
74. Ve onlar ki: "Ey Rabbimiz, lütfunla bizlere eşlerimizden,
çocuklarımızdan göz aydınlıkları ihsan buyur ve bizi takva sahiplerine
önder kıl!" derler.
75. İşte hep bunlar, sabretmelerine karşılık cennetin en yüksek makamı
ile mükafatlandırılacaklar; orada sağlık ve selam ile karşılanacaklar.
76. Orada ebedi kalacaklar; ne güzel durulacak bir yer, ne güzel bir
makam!
77. De ki: "Duanız olmasa Rabbim size ne kıymet verir?" Demek ki,
yalanladılar! O halde yarın ceza (yakalarına) yapışacak!
SURA 26. SUARA SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ta, Sin, Mim.
2. Bunlar sana o apaçık Kitab'ın ayetleridir!
3. Onlar iman etmeyecekler diye, neredeyse sen kendine kıyacaksın.
4. Dilersek üzerlerine gökten bir ayet (mucize) indiriveririz de ona
boyunları eğile kalır.
5. Bununla beraber Rahman'dan kendilerine yeni bir öğüt gelmiyor ki,
ondan yüz çevirmiş olmasınlar.
6. Evet, yalanlamaktalar; fakat onlara alay edip durdukları şeyin
dehşet veren haberleri gelecektir.
7. Yeryüzüne bir bakmadılar mı? Biz onda her güzel çiftten nice
bitkiler bitirmişiz.
8. Şüphesiz ki, bunda mutlak bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
9. Şüphesiz ki, Rabbin, gerçekten güçlü, çok merhametlidir.
10. Bir vakit Rabbin Musa'ya şöyle seslendi: "Git o zalim kavme!"
11. "Firavun kavmine, artık sakınmayacaklar mı!"
12. (Musa) dedi ki:"Ya Rab, doğrusu korkarım ki, beni yalanlarlar;
13. ve göğsüm daralır, dilim açılmaz, onun için Harun'a da peygamberlik
ver!
14. Bir de onlara karşı suçluyum; ondan dolayı beni öldürürler diye
korkarım.
15. (Allah) "Hayır" (endişe etme), "haydi ikiniz ayetlerimizle gidin;
muhakkak Biz sizinle beraberiz (olup bitenleri) dinliyoruz,
16. haydin Firavun'a varın da deyin ki: "İnan ki biz alemlerin Rabbinin
elçisiyiz;
17. İsrail oğullarını bizimle beraber salıver."
18. (Firavun) dedi ki: "A! Biz seni çocukken bizde büyütmedik mi?
ömrünün bir çok yıllarını aramızda geçirdin;
19. hem de o yaptığın (kötü) işi yaptın; o halde sen o nankör
kafirlerdensin!"
184
20. (Musa) dedi ki: "O işi o zaman yaptım, şaşkınlardandım.
21. Sizden korkunca da aranızdan kaçtım; derken Rabbim bana hüküm
lütfetti ve beni peygamberlerden kıldı.
22. O başıma kaktığın nimet de İsrail oğullarını kul köle edinmiş
olmandır!"
23. Firavun: "Alemlerin Rabbi de ne demek?" dedi.
24. (Musa): "O, göklerin, yerin ve ikisi arasındaki herşeyin Rabbidir;
eğer gerçeği kesin olarak görüyorsanız."dedi.
25. (Firavun) etrafındakilere: "Dinlemez misiniz?" dedi.
26. (Musa): "O, sizin Rabbiniz ve daha önceki atalarınızın Rabbidir
dedi.
27. (Firavun): "Size gönderilen elçiniz mutlaka delidir." dedi.
28. (Musa): "O, doğunun, batının ve bunların arasındaki herşeyin
Rabbidir, eğer düşünüyorsanız." dedi.
29. (Firavun): "Andolsun ki, eğer benden başkasını tanrı edinirsen,
seni kesinlikle zindana kapatılmışlardan ederim?" dedi.
30. (Musa Firavun'a): "Sana apaçık bir şey (delil) getirdimse de mi?"
dedi.
31. (Firavun): "Haydi onu getir bakayım, doğrulardan isen" dedi.
32. Bunun üzerine (Musa) asasını bırakıverdi; apaçık bir ejderha
oluverdi;
33. bir de elini (koynundan) çekti çıkardı, o da bakanlara bembeyaz
oluverdi.
34. (Firavun) etrafındaki topluluğa: "Bu gerçekten bilgiç bir sihirbaz!
35. Sizi sihriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?"
dedi.
36. Dediler ki: "Bunu ve kardeşini alıkoy! Şehirlere de toplayıcılar
gönder;
37. bütün bilgiç sihirbazları getirsinler!"
38. Böylece tesbit edilen bir günün belli bir vaktinde sihirbazlar
toplandılar
33. ve halka: "Siz de toplanır mısınız?" denildi.
40. "şayet üstün gelirlerse, herhalde bizler sihirbazlara uyacağız."
dediler.
41. Sihirbazlar Firavun'a geldiklerinde: "Şayet biz galip gelirsek,
bize muhakkak bir mükafat vardır değil mi?" dediler.
42. (Firavun): "Evet, hem siz o vakit benim en yakınlarımdan
olacaksınız." dedi.
43. Musa onlara: "Siz ne atacaksanız atın!" dedi.
44. Hemen iplerini ve sopalarını ortaya attılar ve: "Firavun'un
yüceliği hakkı için şüphesiz biz üstün geleceğiz." dediler.
45. Musa da asasını (yere) koyuverdi, bir de ne görsünler, onlar her ne
dolap çeviriyorlarsa (bütün uydurduklarını) yutuyor.
185
46. Derhal sihirbazlar secdeye kapandılar;
47. "İman ettik alemlerin Rabbine;
48. Musa ve Harun'un Rabbine!" dediler.
49. (Firavun) dedi ki: "Ben size izin vermeden O'na iman ettiniz!
Anlaşıldı ki, o size sihri öğreten büyüğünüzmüş! O halde kesinlikle
yakında anlayacaksınız;çaresiz ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama
kestireceğim, hepinizi muhakkak çarmıha gerdireceğim!"
50. (Büyücüler) dediler ki: "Zararı yok, mutlaka biz Rabbimize
döneceğiz.
51. Herhalde biz mü'minlerin ilki olduğumuzdan dolayı Rabbimizin bize
mağfiret buyuracağını ümit ederiz.
52. Musa'ya şunu vahyettik: "Kullarımı geceleyin yürüt (yola çıkar);
çünkü takip edileceksiniz."
53. Firavun da şehilere asker toplayıcılar gönderdi;
54. "Bunlar, şüphe yok ki küçük ve önemsiz bir toplulukturlar;
55. fakat hakkımızda çok kin ve nefret besliyorlar;
56. biz ise uyanık ve tedbirli topluluk bulunuyoruz." diyordu.
57. Böylece Biz onları bahçelerden, pınarlardan,
58. hazinelerden ve güzel makamlardan çıkardık.
59. ve onlan İsrail oğullarına miras kıldık.
60. Derken (Firavun ve askerleri) güneş doğmuştu ki, arkalarına
düştüler.
61. İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın arkadaşları: "Yakalandık"
dediler.
62. (Musa): "Hayır! asla! Rabbim muhakkak benimledir, bana yolunu
gösterecektir" dedi.
63. Bunun üzerine Musa'ya: "Vur asan ile denize." diye vahyettik;
vurunca bir infilak etti, her bölük koca birdağ oluverdi,
64. ötekileri de buraya yanaştırmıştık.
65. Musa'yı ve beraberindekileri tamamen kurtardık,
66. sonra da ötekileri boğduk.
67. Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır; fakat çokları inanmadı.
68. Ve şüphesiz ki Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
69. Onlara İbrahim'in kıssasını da oku!
70. O bir vakit babasına ve kavmine: "Siz neye tapıyorsunuz?" dedi.
71. "Bir takım putlara taparız da, onlar sayesinde toplanırız."
dediler.
72. (İbrahim) dedi. Dua ettiğiniz vakit onlar işitirler mi;
73. veya size bir fayda yahut bir zarar verirler mi?"
74. "Hayır, biz atalarımızı böyle yaparken bulduk." dediler.
186
75. 76. (İbrahim) dedi ki: "Siz ve sizden önceki atalarınızın neye
taptıklarını şimdi gördünüz?
77. Onların hepsi benim düşmanımdır; alemlerin Rabbi hariç;
78. O ki, beni yarattı, sonra da bana o doğru yolu gösterir;
79. O ki, beni yedirir, içirir.
80. Hastalandığım zaman O bana şifa verir.
81. O ki, beni öldürür, sonra beni yine diriltir.
82. Ve O ki, ceza gününde günahlarımı bağışlamasını ümit ederim.
83. Ya Rab, bana bir hüküm ver ve beni iyiler zümresine kat!"
84. "Ve bana gelecekler içinde güzel bir nam tahsis eyle!
85. Ve beni Naim cennetinin varislerinden eyle!
86. Babamı da bağışla; çünkü o yanlış gidenlerdendir.
87. Yaratıkların diriltilecekleri gün, beni utandırma,
88. O gün ki, ne mal fayda verir, ne oğullar!
89. Ancak Allah'a temiz bir kalp ile varan başka!"
90. Cennet takva sahiplerine yaklaştırılmıştır.
91. Azgınlar için de cehennem hortlatılmıştır.
92. Ve bunlara: "Hani nerede o taptıklarınız,
93. Allah'tan başka; nasıl size yardım ediyorlar mı veya kendilerini
kurtarıyorlar mı?" denilmekte.
94. Ve arkasından hep onlar ve azgınlar o cehennemin içine
fırlatılmaktadırlar.
95. Ve bütün o iblis orduları.
96. onun içinde birbirleriyle çekişirlerken şöyle demektedirler:
97. "Vallahi biz, doğrusu açık bir sapıklık içindeymişiz.
98. Çünkü sizi alemlerin Rabbi seviyesinde tutuyorduk.
99. Ve bizi hep o suçlular şaşırmıştı.
100. Bak şimdi bizim için ne şefaatçiler var,
101. ne de sadık bir dost!
102. Bari bizim için geriye (dünyaya) dönme imkanı olsaydı da,
mü'minlerden olsaydık."
103. Şüphesiz bunda mutlaka alınacak bir ders vardır;öyle iken çoğu
inanmadı.
104. Ve şüphesiz ki, Rabbin çok güçlü ve çok merhametlidir.
105. Nuh kavmi, gönderilen peygamberleri yalanladı,
106. kardeşleri Nuh onlara şöyle dediği vakit:"Siz Allah' tan korkmaz
mısınız?
107. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir
peygamberim.
108. Gelin Allah'tan korkun, bana itaat edin!
187
109. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım
ancak alemlerin Rabbine aittir.
110. Gelin Allah'tan korkun, bana itaat edin!"
111. "A! Senin ardına hep o reziller düşmüşken, biz sana hiç inanır
mıyız?" dediler.
112. (Nuh) "Benim onları ne yaptıklarına dair ne bilgim olabilir?
113. Sizin şuurunuz olsa onların hesabının ancak Rabbime ait olduğunu
bilirdiniz.
114. Hem ben iman edenleri kovmaya me'mur değilim.
115. Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım." dedi.
116. Dediler ki: "Ey Nuh, eğer vazgeçmezsen, kesinlikle taşlanmışlardan
olacaksın!"
117. (Nuh): "Ey Rabbim, anlaşıldı ki, kavmim beni yalanladılar.
118. Artık benimle onların arasını nasıl ayırt edeceksen et de,beni ve
beraberimdeki müminleri kurtar!" dedi.
119. Bunun üzerine Biz de onu ve beraberindekileri, o dolu gemide
taşıyarak kurtardık.
120. Sonra da arkasında kalanları boğuverdik.
121. Şüphesiz bunda mutlak bir ibret vardır; öyle iken çoğu iman
etmedi.
122. Ve şüphesiz ki Rabbin, çok güçlü, çok merhametlidir.
123. Ad (kavmi de) gönderilen peygamberleri yalanladı.
124. Kardeşleri Hud o zaman onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan
korkmaz mısınız?
125. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir
peygamberim.
126. Gelin Allah'tan korkun ve bana itaat edin!
127. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım
ancak alemlerin Rabbine aittir.
128. Siz her tepeye bir alamet bina edip eğlenir durur musunuz?
129. Ebedi kalacakmışsınız gibi bir takım sanayiler ediniyorsunuz.
130. Hem tuttuğunuz vakit, merhametsiz zorbalar gibi tutuyorsunuz.
131. Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
132. O Allah'tan korkun ki, size o bildiğiniz şeyleri verdi.
133. 134. Size davarlar, oğullar, cennet gibi bağlar, bahçeler,
pınarlar verdi.
135. Cidden ben sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum."
136. Dediler ki: "Sen ha öğüt vermişsin, ha öğüt verenlerden
olmamışsın, bizce birdir.
137. Bu sadece eskilerin adetidir
138. Biz azaba uğratılacak değiliz."
188
139. O'nu yalanladılar; Biz de kendilerini helak ediverdik. Şüphesiz
bunda mutlak bir ibret vardır, ama çokları iman etmedi.
140. Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok göçlü ve çok
merhametlidir.
141. Semüd (kavmi) de gönderilen peygamberleri yalanladı.
142. Kardeşleri Salih o zaman onlara şöyle demişti : "Allah'tan korkmaz
mısınız?
143. Haberiniz olsun ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir
peygamberim.
144. Gelin Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
145. Buna karşı ben sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım ancak
alemlerin Rabbine aittir.
146. Siz burada güven içinde bırakılacak mısınız:
147. cennetler, pınarlar,
148. salkımları sarkmış hurmalar, ekinler içinde?
149. Ki bir de dağlardan keyifli keyifli evler yontuyorsunuz?
150. Gel'" Allah'tan korkun da bana itaat edın.
151. İtaat etmeyin o kimselere
152. ki, yeryüzünü fesada verirler de ıslah etmezler."
153. Dediler: "Sen iyice büyülenmişlerden birisisin;
154. Sen de bizim gibi bir beşerden başka bir şey değilsin; haydi bir
ayet (mucize) getir, eğer doğru konuşanlardan isen!"
155. (Salih): "İşte (o mucize) bir dişi deve; su hakkı bir (gün) ona,
belli bir günün su hakkı da size;
156. sakın ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi büyük bir günün
azabı yakalar." dedi.
157. Derken onu vurdular, fakat pişman oldular;
158. çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda (alıncak) bir
ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
159. Ve şüphesiz Rabbin gerçekten, O, çok güçlü ve çok merhametlidir.
160. Lut kavmi de gönderilen peygamberleri yalanladı.
161. Kardeşleri Lut o zaman onlara şöyle demişti: "Siz Allah'tan
korkmaz mısınız?
162. Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
163. Gelin Allah'tan korkunda bana itaat edin.
164. Buna karşı ben sizden bir ücret de istemiyorum. Benim mükafatım
ancak alemlerin Rabbine aittir.
165. 166. Sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da İnsanlar
içinden erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz insanlıktan çıkmış bir
kavimsiniz!
167. (Onlar): "Ey Lut, and içeriz ki (bu uyarılardan)
168. (Lut) dedi ki: "Doğrusu ben bu işinize kin güdenlerdenim.
189
169. Ey Rabbim, beni ve ailemi bunların yaptıklarının uğursuzluğundan
kurtar!
170. Biz de onu ve ailesini tamamen kurtardık.
171. Ancak (geride) bir yaşlı kadın kaldı.
172. Sonra geride kalanların hepsini yerle bir ettik.
173. Ve üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki, ne kötü idi O
uyarılanların yağmuru!
174. Şüphesiz bunda gerçekten bir ibret vardır.
175. Ve şüphesiz ki Allah'tan korkmaz mısınız?
178. Haberiniz olsun, ben size gönderilmiş güvenilir bir peygamberim.
179. Gelin Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
180. Buna karşı sizden bir ücret istemiyorum. Benim mükafatım alemlerin
Rabbine aittir.
181. Ölçeği tam ölçün de hak yiyenlerden olmayın.
182. ve doğru terazi ile tartın!
183. Halkın eşyalarını değerinden düşürmeyin ve yeryüzünü
ihtilalcilikle fesada vermeyin.
184. O sizi ve sizden önceki nesilleri yaratan Yaratıcıdan korkun!"
185. Dediler: "Sen muhakkak büyülenmişlerdensin.
186. Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin! Doğrusu biz seni
muhakkak yalancılardan sanıyoruz.
187. Üzerimize gökten bir parça düşürüver, eğer doğru söyleyenlerden
isen."
188. (Şuayb): "Rabbim yaptıklarınızı daha iyi bilir." dedi.
189. Hülasa onu yalanladılar, kendilerini de o gölge gününün azabı
yakalayıverdi. ö cidden büyük bir günün azabı idi.
190. Şüphesiz bunda (alınacak) bir ibret vardır; ama çoğu iman etmedi.
191. Ve şüphesiz ki Rabbin, gerçekten O, çok güçlü ve çok
merhametlidir.
192. Ve gerçekten bu (Kur'an) alemlerin Rabbinin indirmesidir.
193. Onu Ruhu'l. Emin (Cebrail) indirdi.
194. Senin kalbine ki uyarıcılardan olasın,
195. açık parlak bir Arapça ile.
196. O, şüphesiz öncekilerin kitaplarında da var.
197. Beni İsrail bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir delil değil
mi?
198. Eğer onu Arapça bilmeyenlerin birine indirseydik de,
199. O onlara okusaydı, yine iman etmeyeceklerdi.
200. Biz onu suçluların kabine öyle sokmuşuzdur. 201. Onlar acı azabı
görecekleri zamana kadar ona iman etmezler
190
202. o azap kendilerine ansızın hiç farkında olmadıkları bir anda
gelecektir,
203. (O zaman) diyecekler: "Acaba bize bir mühlet verilir mi?"
204. Acaba azabımızın acele gelmesini mi istiyorlar?
205. Gördün ya, onlara senelerce zevk ettirsek,
206. Sonra kendilerine yapılan tehdit gelip çatsa,
207. o yaşatıldıkları zevkin kendilerine hiç faydası olmayacaktır.
208. Bununla birlikte Biz hangi memleketi helak ettikse, muhakkak onun
uyarıcıları olmuştur.
209. (Onlara) ihtar edilmiştir ve Biz haksızlık etmiş değilizdir.
210. Ve bunu (Kur'an'ı) şeytanlar indirmedi;
211. bu onlara hem yaraşmaz, hem güçteri yetmez.
212. Onlar (vahyi) işitmekten kesinlikle mahrum edilmişlerdir.
213. Bundan dolayı sakın, Allah ile beraber başka bir tanrıya yalvarma
ki azap edileceklerden olmayasın.
214. En yakın hısımlarını uyar.
215. Ve sana uyan müminlere kanadını indir.
216. Bunun üzerine sana isyan ederlerse: "Ben sizin yaptıklarınızdan
uzağım." de.
217. Ve O göçlü ve merhametli olana güvenip dayan.
218. O ki, (namaza) kalktığın vakit seni görüyor
219. ve secde edenler arasında dolaşmanı da.
220. Çünkü, herşeyi işiten, herşeyi bilen O'dur.
221. Şeytanların kimin üzerine indiğini size haber vereyim mi?
222. Günaha kendini kaptırmış herbir sahtekar üzerine inerler.
223. Onlar (şeytanlara) kulak verirler ve çoğu da yalan söylerler.
224. Şairler (e gelince) bunların arkasına da çapkınlar, sapkınlar
düşer.
225. Görmüyor musun, bunlar her vadide şaşkın şaşkın dolaşırlar.
226. Hem de yapmayacakları şeyleri söylerler.
227. Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah'ı çokça zikredenler
ve kendilerine haksızlık edildikten sonra öclerini alanlar müstesna. O
haksızlık edenler hangi inkılaba münkalib olacaklarını (hangi akibete
yuvarlanacaklarını) yarın bilecekler.
SURA 27. NEML SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ta, Sin. Bunlar sana Kuran'ın ve apaçık bir kitabın ayetleridir,
2. birer hidayet ve müjde olmak üzare o mü'minlere
3. ki namazı dürüst kılarlar, zekatı verirler ve ahirete de kesin
olarak inanırlar.
191
4. Ahirete inanmayanların yaptıklarını kendilerine süslü göstermişizdir
de onlar ilerisini göremezler, kalpleri körelmiştir.
5. Onlar, o kimselerdir ki kendilerine azabın kötüsü vardır, ahirette
en çok ziyana uğrayanlar da onlardır.
6. Ve gerçekten sen bu Kur'an'a bilgisinin nihayeti olmayan bir hikmet
sahibi tarafından erdiriliyorsun.
7. Hani bir vakit Musa ailesine: "Gerçekten bir ateş(in varlığını)
hissettim. Ya ondan size bir haber getireceğim, yahut bir yalın şule
alıp geleceğim, gerek ki, bir ocak yakar ısınırsınız.
8. Ona vardığında şöyle seslenildi: "Haberin olsun, bu ateşteki kimse
ve bunun çevresindekiler mübarek kılınmıştır; münezzehtir o alemlerin
Rabbi Allah)
9. Ey Musa! gerçek şu, Benim o daima üstün ve hikmet sahibi olan Allah!
10. Ve bırak asanı! " Derken onu çevik bir yılan gibi çalkanıp kıvranır
görünce, dönüp kaçtı ve arkasına bakmadı. "Ey Musa, korkma; çünkü
peygamberler benim huzurumda korkmaz."
11. Ancak kim haksızlık yapar, sonra da yaptığı kötülüğü iyiliğe
çevirirse Ben onu da bağışlayıcıyım, merhamet edenim.
12 . Bir de elini koynuna sok; bembeyaz, kusursuz çıksın, Firavun ve
kavmine dokuz mucizeden biri olarak. Çünkü onlar yoldan çıkmış bir
toplum oldular.
13. Bu şekilde ayetlerimiz, hakikatı gözlerine sokarak onlara vardığı
vakit: "Bu apaçık bir büyüdür!" dediler.
14. Ve vicdanları bunlar (ın doğruluğun) a kesin bir kanaat getirdiği
halde sırf zulüm ve kendilerini büyük görme yüzünden onları inkar
ettiler; fakat, bak o bozguncuların akibeti nasıl oldu!
15. Andolsun ki, Davut'a ve Süleyman'a bir ilim verdik. İkisi de: "Bizi
mü'min kullarının bir çoğundan üstün kılan Allah'a hamdolsun." dediler.
16. Ve Süleyman Davud'un yerine geçip dedi ki: "Ey insanlar, bize kuş
dili öğretildi ve bize herşeyden verildi. Şüphesiz ki bu apaçık bir
lütufdur."
17. Cinlerden, insanlardan ve kuşlardan orduları Süleyman'ın huzurunda
toplandı. Bunların hepsi (Onun tarafından) sevk ve idare olunuyorlardı.
18. Hatta karınca deresi üzerine vardıklarında bir karınca şöyle dedi:
"Ey karıncalar! Haydi, yuvalarınıza girin, Süleyman ve ordusu
farketmeyerek sizi kırıp geçirmesin."
19. O da, onun bu sözünden dolayı gülercesine tebessüm etti ve: "Ey
Rabbim, beni nefsime hakim kıl ki, bana ve anama. babama verdiğin
nimetlere şükredeyim ve hoşnut olacağın iyi bir iş yapayım ve beni
rahmetinle iyi kulların arasına sok!"dedi.
20. Bir de kuşları denetledi ve: "Bana ne oluyor, Hüdhüd'ü göremiyorum?
Yoksa kayıplara mı karıştı?
21. Onu mutlaka ağır bir cezaya çarptırıldım veya boynunu keserim, ya
da bana muhakkak mazeretim gösteren açık, kesin bir gerekçe getirir."
dedi.
192
22. Derken bekledi, çok geçmeden (Hüdhüd) geldi ve: "Ben senin
etraflıca bilmediğin bir şeyi öğrendim ve sana Sebe'den sağlam bir
haber getirdim." dedi.
23. Çünkü ben, orada onlara hükümdarlık eden, kendisine herşey
verilmiş, yüce bir tahtı olan bir kadın buldum.
24. Onu ve halkını, Allah'a değil, güneşe secde ediyorlar gördüm.
Şeytan onlara yaptıklarını yaldızlamış ve bu şekilde kendilerini yoldan
saptırmış da doğru gidemiyorlar.
25. Göklerde ve yerde gizli olan herşeyi ortaya aran ve sizin
gizlediğiniz ve açığa vurduğunuz şeyleribilen Allah'a secde etmesinler
diye.
26. Allah O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur. 0, yüce Arşın sahibidir.
27. (Süleyman) dedi ki: "Doğru mu söyledin, yoksa" yalancılardan mısın,
bakacağız.
28. Şu mektubumu götür onlara bırak; sonra geri çekil de, ne sonuca
varacaklarına bak!
29. Kadın dedi ki: "Ey ileri gelenler bana çok önemli ve saygıdeğer bir
mektup bırakıldı.
30. Süleyman'dan; o Rahman ve Rahim Allah'ın adıyla (başlamakta)dır.
31. Şöyle ki: " Bana karşı baş kaldırmayın ve müslümanlar olarak gelin
bana!"
32. (Melike): "Ey ileri gelenler! Bu işimde bana bir fikir verin; sizin
haberiniz olmadan ben hiçbir işi kestirip atmış değilim." dedi.
33. Dediler: "Biz güçlüyüz ve yiğit savaşçılarız; ama karar sana
aittir. Ne emredeceğini düşün."
34. (Melike) dedi ki: "Doğrusu, hükümdarlar bir memlekete girdiler mi
orayı perişan ederler ve halkının şerefli kişilerini zillete
uğratırlar; evet böyle yaparlar.
35. Ben onlara hediye ile bir heyet göndereceğim de bakacağım elçiler
ne ile dönecekler?"
36. Bunun üzerine gönderilen (elçi) Süleyman'a vardığı vakit
(SüIeyman): "Siz bana mal ile yardım mı etmek istiyorsunuz? Bakın
Allah'ın bana verdiği size verdiğinden daha iyidir. Hayır siz
hediyenize güveniyorsunuz.
37. (Ey elçi) dön onlara (söyle): "VAllahi karşı gelemeyecekleri
ordularla varırım da, oradan kendilerini perişanlıklar içinde hor ve
hakir oldukları halde çıkarırım." dedi.
38. (Süleyman kendi adamlarına dönerek): "Ey Heyet kendileri
teslimiyyet gösterip bana gelmeden önce, o kadının tahtını bana kim
getirir?" dedi. 39. Cinlerden bir ifrit: "Sen makamından kalkmadan önce
ben onu sana getiririm. Ve gerçekten bunu yapmaya hem gücüm, hem de
güvenim var." dedi.
40. Yanında kitaptan bir ilim bulunan zat ise: "Ben onu sana gözünü
kırpmadan önce getiririm." dedi. Derken onu yanında duruyor görünce:
"Bu, Rabbimin bir lutfudur; beni imtihan için ki, şükredecek miyim,
yoksa nankörlük mü edeceğim. Kim şükrederse ancak kendisi için
şükreder, her kim de nankörlük ederse, şüphe yok ki, Rabbim herşeyden
müstağnidir, büyük ihsan sahibidir" dedi.
193
41. (Süleyman) dedi ki: "Tahtını tanınmaz duruma şokun, bakalım
tanıyacak mı, tanımazlardan mı olacakı?"
42. Bunun üzerine (Melike) gelince: "Böyle mi senin tahtın?" denildi.
(O da): "Sanki o! Zaten bize daha önce bilgi verildi ve biz müslüman
olduk! dedi.
43. Daha önce Allah'tan başka taptığı şeyler, on (un müslüman olmasın)
a engel olmuştu; çünkü inkara bir kavimden idi.
44. Ona: "Köşke gir!" denildi. Derken (Melike) onu görünce derin bir su
sandı ve eteklerini topladı. Süleyman: "O parlak bir köşk, sırçadan!"
dedi. Kadın: "Ey Rabbim, gerçekten ben önce nefsime zulmetmişim, şimdi
Süleyman'ın maiyyetinde, alemlerin Rabbi olan Allah'a teslim
oldum."dedi.
45. Andolsun ki, Allah'a ibadet edin diye Semud'a da kardeşleri Salih'i
göndermiştik; hemen birbirleriyle çekişen iki fırka oldular.
46. Salih dedi ki: "Ey benim kavmim, iyilikten önce niçin kötülüğe
koşuyorsunuz? Ne olur Allah'a istiğfar etseniz, belki rahmetine
ulaşırsınız."
47. Onlar: "Biz, senin ve beraberindekilerin yüzünden uğursuzluğa
uğradık." dediler. O da: "Sizin uğursuzluğunuzun sebebi Allah
tarafından biliniyor. Doğrusu siz imtihana çekilen bir kavimsiniz."
dedi.
48. Şehirde dokuz çete vardı ki, bunlar o yerde bozgunculuk yapıyor,
iyilik yapmaya yanaşmıyorlardı.
49. Allah'a and içerek, birbirlerine şöyle dediler: "Ona ve ailesine
bir gece baskını yapalım, sonra da velisine yemin edelim: Biz onun
öldürülmesi sırasında orada değildik;gerçekten sözümüz sözdür, doğru
söylüyoruz, diyelim."
50. (Onlar) böyle bir tuzak kurdular, Biz de onlar farkına varmadan,
tuzak kurmuştuk.
51. Şimdi bir bak! Tuzaklarının akibeti nasıl oldu? Kendilerini ve
kavimlerini toptan helak ediverdik.
52. İşte haksızlıkları yüzünden çökmüş bomboş evleri! Şüphesiz bunda
bilen bir toplum için ibret alacak bir ders vardır.
53. Oysa iman edip sakınanları kurtardık.
54. Lut'a da peygamberlik verdik. O vakit kavmine şöyle demişti:"Siz,
gözünüz göre göre o rezaleti yapacaksınız ha!?
55. Sahi siz, kadınları bırakıp şehvet için ille de erkeklere mi
gideceksiniz? Doğrusu siz ne yaptığını bilmez bir topluluksunuz."
56. Buna kavminin cevabı sadece:''Çıkarın şu Lut ailesini
memleketinizden; çünkü onlar, çok temizlik taslayan kimselerdir."
demeleri olmuştu.
57. Bunun üzerine onu ve ailesini kurtardık; ancak kansının geride
kalanlar arasında obnasını takdir etmiştik.
58. Onların üzerine öyle bir yağmur yağdırdık ki... Ne kötüdür o
uyarılmış olanların yağmuru!
59. De ki: "Hamdolsun Allah'a ve selam olsun O'nun seçtiği kullarına!'
Allah mı daha hayırlı, yoksa onların ortak koştukları mı?
194
60. Yoksa gökleri ve yeri yaratıp sizin için gökten bir su indiren mi?
Biz, o su ile gözleri ve gönülleri açan bahçeler bitirmekteyiz. Siz
onların bir ağacını bile bitiremezdiniz. Allah' la birlikle bir tanrı
mı var? Hayır, onlar, sapıklığa giden bir topluluktur.
61. Yoksa yeryüzünü bir karargah kılıp onun içinde ırmaklar akıtan,
onun için oturaklı dağlar yapan ve iki deniz arasına bir engel koyan
mı? Allah'la birlikte bir tanrı mı var? Hayır, onların çoğu ilim ehli
değildir.
62. Yoksa, darda kalan kendisine dua ettiği zaman, onun duasını kabul
edip kötü durumdan kurtaran ve sizleri yeryüzünün yönetcileri kılan mı?
Allah'la birlikte bir tanrı mı var? Siz. pek az düşünüyorsunuz!
63. Yoksa size kara ve denizin karanlıklarında yol gösteren ve
rahmetinin önünde rüzgardan müjdeci gönderen mi? Allah'la birlikte bir
tanrı mı var? Allah, yüksek, çok yüksektir onların ortak
koştuklarından!
64. Yoksa halkı önce yaratıp sonra yaratmayı tekrarlaycak olan ve size
gökten ve yerden rızık veren mi? Allah'la birlikte bir tanrı mı var? De
ki: "Hayır getirin delilinizi eğer doğru söylüyorsanız!
65. De ki: "Göklerde ve yerde Allah'tan başka kimse gaybı bilmez.
Onlar, ne zaman yeniden diriltileceklerini bilmezler.
66. Hayır, ahiret hakkında kendilerine ardarda bilgi verilmektedir;
fakat onlar bu hususta bir şüphe içindedirler, daha doğrusu onlar ondan
kördürler.
67. Ve o küfredenler dediler ki:"Biz ve atalarımız toprak olduğumuz
zaman mı, gerçekten biz mutlaka yeniden diriltilecek miyiz?
68. Yemin ederiz ki, bu tehdit bize de bundan önce atalarımıza da
yapıldı. Bu, eskilerin masallarından başka birşey değildir."
69. De ki: "Hele yeryüzünde bir dolaşın da bakın suçluların sonu ne
olmuş?
70. Onlara karşı üzülme ve yaptıkları hileler yüzünden bir darlığa
düşme!
71. Bir de: "Bu vaad ne zaman, eğer doğru söylüyorsanız?" diye
soruyorlar.
72. De ki: "Belki de çabuk gelmesini istediğiniz o azabın bir kısmı
ensenize binmiş bulunuyor."
73. Muhakkak Rabbin, insanlara karşı mutlak bir nimet sahibidir; fakat
onların çoğu şükretmezler.
74. Oysaki, Rabbin onların sineleri ne gizliyor ve ne açıklıyorlarsa
hepsini mutlaka biliyor.
75. Gökte ve yerde açık bir kitapta bulunmayan hiçbir gizli şey yoktur.
76. Haberiniz olsun ki, bu Kur'an İsrail oğullarına, ihtilaf edip
durdukları şeylerin pek çoğunu anlatır.
77. Gerçekten o doğruyu gösteren kesin bir hidayet ve müminler için
sırf bir rahmettir.
78. Elbette Rabbin, hükmüyle aralarında yargısını infaz buyuracaktır ve
O, güçlüdür, herşeyi bilendir.
79. O halde Allah'a güven. Sen, şüphesiz açık bir gerçek üzerindesin.
195
80. Şüphesiz sen, ölülere duyuramazsın; arkalarını dönüp kaçarlarken
sağırlara da çağrıyı işittiremezsin.
81. Sen o körleri sapıklıklarından kurtarıp hidayete erdirecek de
değilsin. Sen, ancak ayetlerimize inanacaklara işittirirsin de onlar
müslüman olur kurtuluş bulurlar.
82. Söylenen söz başlarına geleceği zaman, onlar için yerden bir dabbe
çıkarırız, insanların ayetlerinize kesin bir inanmadıklarını
kendilerine söyler.
83. Ve her milletten ayetlerimizi yalanlayanlardan bir grup yaparak
mahşere sevkedeceğimiz gün, artık onlar hep zapt altına alınıp
tutuklanırlar.
84. Nihayet geldikleri zaman, Allah: "Siz, Benim ayetlerimi, onları
ilmen kavramadığınız halde yalanladınız mı? Değilse ne yapıyordunuz?"
buyurur.
85. Zulmetmeleri yüzünden aleyhlerinde söz gerçekleşir (söylenen
başlarına gelir) ve artık nutukları tutulur (konuşamazlar).
86. Onlar, içinde istirahat etsinler diye geceyi, göz açmaları için
gündüzü yarattığımızı görmediler mi? Kesinlikte bunda iman edecek bir
topluluk için birçok ibretler vardır.
87. Hele Sur üfürüleceği, üfürülüp de Allah'ın dilediği kimselerin
dışında bütün göklerdeki kimselerin ve yerdeki kimselerin hepsi
ürperdiği ve hepsinin hor ve hakir olarak geldikleri gün ne korkunçtur!
88. Bir de o dağları görür, onları sabit sanırsın; oysa onlar, bulut
geçer gibi geçip gider. Bu, herşeyi sapasağlam yaratmış olan Allah'ın
sanatıdır. O, şüphesiz bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
89. Her kim iyilikle gelirse, o zaman kendisine ondan daha hayırlısı
vardır ve onlar o günkü korkudan güven içinde kalırlar.
90. Her kim de kötülükle gelirse, artık yüzleri ateşte sürtülür. Başka
değil, sırf yaptığınız amellerin karşılığı ile karşılanacaksınız.
91. Ben, yalnızca bu beldenin, onu saygın kılan ve herşey de
kendilerinin olan Rabbine ibadet etmekle emrolundum. Ve yine halis
müslümanlardan olmamla emrolundum.
92. Bir de Kuran okuyayım diye emrolundum. Her kim doğru yolu kabul
ederse, yalnızca kendi yararına kabul etmiş olur. Kim de sapa giderse
de ki: "Ben, yalnızca tehlikeyi haber verenlerdenim."
93. ve de ki: "Hamdolsun Allah'a; 0, size ayetlerini gösterecek de
onları tanıyacaksınız. Rabbin ne yapacağınızdan gaflette değildir."
SURA 28. KASAS SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ta, Sin, Mim.
2. Bunlar, sana o apaçık kitabın ayetleridir!
3. Sana Musa ile Firavun kıssasından bir kısmını iman edecek bir
topluluğa ibret olsun diye, bütün gerçeği ile okuyacağız.
4. Çünkü Firavun, o yerde baş kaldırmış ve halkını fırka fırka edip
arkasına takmıştı; onlardan bir grubu ezmek istiyor; oğullarını
196
boğazlatıyor, kadınlarını hayata atıyordu. O kesinlikle
bozgunculardandı.
5. Biz de o yerde ezilmekte olanlara lütufta bulunmak, onları öncül
rehberler yapmak ve onları varisler kılmak istiyorduk.
6. Ve onlara arzda (yeryüzünde) hakimiyet verip Firavun, Haman ve
ordularına korktukları şeyi, onların vasıtasıyla gösterelim.
7. 0 sırada Musa'nın annesine: "Onu emzir; ona zarar gelmesinden bir
korku hissettiğinde, kendisini denize bırakıver ve artık korkup üzülme!
Biz, muhakkak onu sana iade edeceğiz ve kendisini peygamberlerden biri
yapacağız." diye vahyettik.
8. Bunun üzerine Firavun hanedanı onu yitik olarak aldılar, çünkü o,
ileride kendilerine bir düşman, bir tasa olacaktı. Doğrusu Firavun da
Haman da askerleri de hep canilerdi.
9. Firavun'un karısı: "Bana da sana da bir göz bebeği, bunu öldürmeyin,
belki bize yarar, ya da evlat ediniriz." dedi ve onlar farkında
değillerdi.
10. Musa'nın annesinin yüreği ise bomboş sabah etti. Şayet inananlardan
olması için kalbine kuvvet vermeseydik, az daha onu açığa vuracaktı.
11. Musa'nın ablasına "Onun izini takip et." demişti annesi. 0 da onlar
farkına varmadan uzaktan gözetledi.
12. önceden ona emzikçileri (süt anneleri) yasaklamıştık. Ablası varıp:
"Sizin hesabınıza bunun bakımını üstlenecek ve ona iyi davranacak bir
aile buluvereyim mi?"dedi.
13. Böylece Biz, Musa'yı annesine geri verdik ki, annesinin gözü aydın
olsun, üzülmesin ve Allah'ın va'dinin kesinlikle gerçek olduğunu bilsin
diye; fakat çoklan bilmezler.
14. Musa kıvamına erip dengini bulduğunda ona bir hakimiyet ve bir kim
verdik. İşte Biz ile davrananları böyle mükafatlandırırız.
15. Bir de, halkının habersiz bulunduğu bir sırada şehre girdi, orada
dövüşmekte olan iki adam buldu. Biri kendi taraftarlarından. biri
düşmanlarındandı. Kendi taraftarlarından olan düşmanlarından olana
karşı kendisinden yardım istedi. Musa da ona bir yumruk indirdi ve
işini bitiriverdi. Bunun üzerine: "Bu, şeytanın işindendir. O,
gerçekten şaşırtıcı belli bir düşmandır." dedi.
16. "Ey Rabbim, doğrusu ben kendime yazık ettim, artık bağışlamanla
benim suçumu ört!" dedi. 0 da onu bağışladı. Gerçekten O, çok
bağışlayan, çok merhamet edendir.
17. "Ey Rabbim, bana lütufta bulunduğun şeyler hakkı için, artık
suçlulara asla destek vermeyeceğim dedi.
18. Derken şehirde korku içinde çevreyi gözetleyerek sabahladı ve
birden dön kendisinden yardım isleyenin yine feryad ettiğini gördü ve
Musa ona: "Besbelli sen bir yaramazsın!" dedi.
19. Her ikisinin de düşmanı olan adamı yakalamak isteyince o: "Ey Musa.
dün bir adamı öldürdüğün gibi beni de öldürmek mi istiyorsun? Sen
yalnızca yeryüzünde bir zorba mı olmak istiyorsun, ara buluculardan
olmak istemiyor musun?" dedi.
197
20. Şehrin öte başından bir adam koşarak geldi ve: "Ey Musa, haberin
olsun, ileri gelenler seni öldürmek için hakkında görüşme yapıyorlar;
hemen çık git, ben senin iyiliğini isteyenlerdenim." dedi.
21. Hemen korku içinde çevreyi gözetleyerek şehirden çıktı ve: "Ey
Rabbim, kurtar beni bu zalim kavimden!" dedi.
22. Musa, Medyen tarafına yöneldiğinde: "Umarım Rabbim beni düz yola
çıkarır." dedi.
23. Medyen suyuna vardığında, suyun üstünde hayvanlarını sulayan bir
küme insan buldu. Bunların ötesinde de hayvanlarını alıkoyan iki kadın
gördü. Onlara: "Derdiniz nedir?" diye sordu. Onlar: "Biz, çobanlar
çekip gitmedikçe sulamayız ve babamız da büyük bir pirdir." dediler.
24. Bunun üzerine ikisine hayvanlarını suladı, sonra gölgeye çekildi
ve: "Ey Rabbim, ben gerçekten bana indirdiğin hayırdan dolayı bir
fakirim!" dedi.
25. Derken o iki kadından biri utana utana yürüyerek ona gelip: "Babam,
bize su çekivermenin ücretini ödemek için seni çağırıyor." dedi. Bunun
üzerine varıp ona başından geçeni anlatınca o: "Korkma, kurtuldun o
zalim topluluktan!" dedi.
26. O iki kadından biri: "Babacığım, onu ücretle tut. Çünkü tuttuğun
ücretlilerin en hayırlısı o güçlü güvenilir adamı!" dedi.
27. O: "Haberin olsun ben, bana sekiz yıl çalışmana karşılık şu iki
kızımdan birini sana nikahlamak istiyorum. On yıla tamamlarsan o da
kendinden. Ben, sana zorluk göstermek istemiyorum; inşallah beni iyi
kimselerden bulacaksın." dedi.
28. Musa: "O, benimle senin arandadır. Bu iki süreden hangisini ödersem
(doldurursam), bana karşı bir düşmanlık yok demektir ve sözleşmemize
Allah kefildir!" dedi.
29. Musa belirlenen süreyi doldurup ailesiyle yola çıktığı zaman, Tur
tarafından bir ateş hissetti. Ailesine:"Durun, ben bir ateş hissettim,
umarım size ondan bir haber veya o ateşe bir eksi (kor) getiririm de
belki bir ocak yakıp ısınırsınız." dedi.
30. Ateşin yanına gelince o mübarek bölgedeki vadinin sağ kıyısında
bulunan ağaçtan şöyle seslenildi ona: "Ey Musa, haberin olsun Benim,
Ben, Allah, alemlerin Rabbi!
31. Bırak asanı!" Musa, onun bir çevik yılan misali hareket ettiğini
görünce öyle bir dönüp kaçtı ki, arkasına bile bakmadı. "Ey Musa,
yüzünü dön ve korkma; çünkü sen güvenlik içinde olanlardansın!
32. Elini koynuna sok, çıksın bembeyaz, kusursuz olarak. Korkudan
(açılan) kollarını kendine kavuştur! İşte bu ikisi, Rabbinden Firavun'a
ve ileri gelen adamlarına karşı sana iki kesin delil! Çünkü onlar,
yoldan çıkan bir topluluk oldular"
33. Musa: "Ey Rabbim, ben onlardan bir adam öldürdüm, korkarım beni
hemen öldürürler.
34. Kardeşim Harun ise lisanca benden daha açık konuşur; beni tasdik
eden bir yardımcı olarak maiyetimde ona da peygamberlik ver;doğrusu
ben, beni yalanlamalarından korkuyorum!" dedi.
35. Allah buyurdu ki: "Pazını kardeşinle güçlendireceğiz ve sizin için
bir saltanat kuracağız da size ulaşamayacaklar. Ayetlerimiz hakkı için,
siz ve size uyanlar üstün geleceksiniz!"
198
36. Musa bunun üzerine açık açık ayetlerimizle onlara varınca: "Bu
uydurma bir büyüden başka birşey değildir; biz bunu önceki
atalarımızdan da işitmedik." dediler.
37. Musa da: "Rabbim kimin tarafından hidayetle geldiğini ve bu dünya
yurdunun sonunda iyi neticenin kimin olacağını daha iyi bilir. Doğrusu,
zalimler kurtuluşa eremezler."dedi.
38. Firavun ise şöyle dedi: "Ben, sizin için benden başka bir tanrı
bilmiyorum. Ey Haman, haydi benim için çamur üzerine bir ocak yak da
bana bir kule yap; belki Musa'nın tanrısına çıkarım; ama ben kesinlikle
onun yalan söyleyenlerden olduğunu sanıyorum."
39. O ve askerleri, yeryüzünde haksızlıkla kibirlenmek istediler ve
Bize döndürülmeyeceklerini sandılar.
40. Biz de onu ve ordularını tuttuk denize fırlatıverdik. Bak şimdi o
zalimlerin sonu nasıl oldu?
41. Biz, onları ateşe davet eden baş kumandanlar yaptık. Kıyamet
gününde de yardım görmezler.
42. Hem bu dünyada onlara arkalarından bir lanet yağdırmaktayız, hem de
Kıyamet gününde pek nefret edilenlerden olacaklardır.
43. Andolsun ki, Biz Musa'ya o kitabı, ilk nesilleri helak ettikten
sonra, insanların vicdanlarını aydınlatacak görüşler ve bir hidayet ve
rahmet olmak üzere verdik; belki düşünür, ibret alırlar.
44. Musa'ya o emri vahyettiğimiz sırada sen batı yönünde bulunmuyordun,
olayı görenlerden de değildin.
45. Fakat Biz, birçok nesiller yarattık, ömürleri de uzun oldu. Sen
Medyen halkı arasında ikamet ederek ayetlerimizi onlardan okuyup
öğrenmedin; fakat peygamberlik verip gönderen Biz olduk.
46. Yine Biz seslendiğimiz zaman da sen Tur'un yanında değildin; fakat
senden önce kendilerine bir uyarıcı gelmemiş olan bir topluluğu
uyarasın diye Rabbinden bir rahmet olarak gönderildin; ola ki, düşünüp
ibret alırlar.
47. Kendi elleriyle yaptıkları günahlar yüzünden başlarına birer
felaket geldiğinde: "Ey Rabbimiz, bize bir peygamber gönderseydin de
ayetlerine uyup müminlerden olsaydık." demesinler diye.
48. Fakat şimdi onlara katımızdan gerçek (Kur'an) geldiği zaman:
"Musa'ya verilen (mucize) gibisi verilseydi ya!" dediler. Oysa bundan
önce Musa'ya verileni de inkar etmediler mi? Onlar: "Birbirini
destekleyen iki büyü" dediler ve: "Biz, hiçbirine inanmayız!" dediler.
49. De ki: "O halde eğer doğru söylüyorsanız, Allah katından bu
ikisinden daha doğru bir kitap getirin ben de ona uyayım!"
50. Eğer yine çağrına uymazlarsa, artık bil ki, onlar sadece kendi
heveslerinin peşinde gidiyorlar. Allah tarafından bir doğru delil
olmaksızın sırf kendi hevesleri peşinde giden kimselerden daha şaşkın
kim olabilir? Muhakkak ki Allah zalimler topluluğunu başarıya erdirmez.
51. Andolsun ki, iyi düşünsünler diye, onlar hakkında sözü uladık da
uladık.
52. Bundan (Kur'an' dan) önce kitap verdiklerimiz ona iman ediyorlar.
199
53. O kendilerine okununca hemen: "Biz buna iman ettik; bu şüphesiz
Rabbimizden gelen bir gerçektir. Doğrusu biz önceden müslümandık."
derler.
54. İşte bunlar sabretmiş olmalarına karşılık mükafatları iki kat
verileceklerdir. Bunlar, kötülüğü iyilikle savarlar ve kendilerine
verdiğimiz rızıktan da hayır için harcarlar.
55. Onlar, boş söz işittiklerinde ondan yüz çevirirler ve: "Bizim
işlerimiz bize, sizin işleriniz size; selam size! Allah'a ısmarladık!
Biz, cahillik edenleri aramayız." derler.
56. Doğrusu sen, sevdiğini doğru yola iletemezsin; fakat Allah
dilediğini doğru yola iletir ve doğru yola erecekleri o daha iyi bilir.
57. Bir de: "Haklısın, ama biz doğru yolu tutup seninle birlikte
olursak yerimizden yurdumuzdan olur çarpılırız." dediler. Biz onlara
kendi katımızdan bir rızık olarak her türlü ürünün taşınıp getirdiği
güvenli mukaddes bir yeri mekan kılmadık mı? Fakat çoğu bilmezler.
58. Bununla birlikte Biz, refahtan şımarmış nice memleketleri helak
ettik. İşte arkalarından pek az oturulabilmiş olan yerleri! Onlara Biz
varis olduk.
59. Bir de Rabbin memleketleri, kendlerine ayetlerimizi okuyan bir
peygamberi ana noktalarına göndermedikçe helak edici değildir. Biz, o
memleketleri yalnızca halkı zulüm ederken helak etmişizdir.
60. Size verilen şeyler, yalnızca dünya hayatının geçici malı ve
süsüdür. Allah yanındaki ise hem daha hayırlı, hem kalıcıdır; artık
düşünmeyecek misiniz?
61. Kendisine güzel bir vaadde bulunduğumuz ve ona erişecek kimse,
kendisine dünya hayatının geçici zevkini yaşatıp da sonra kıyamet
gününde huzuruna celb edilecekler arasında olacak kimse gibi olur mu?
62. Hele onlara haykırıp da: "Nerede o iddia ettiğiniz ortaklarım?"
diyeceği gün,
63. Aleyhlerinde hüküm verilmiş olanlar: "Ey Rabbimiz, işte
azdırdığımız kimseler! Biz onları kendi azdığımız gibi azdırdık. Sana
masum olduğumuzu arzettik;onlar bize tapmıyorlardı.
64. Bir de onlara: "Haydi, yalvarın o ortak koştuklarınıza!" denir.
Yalvaracaklar, fakat onlar, kendilerine cevap vermeyecekler ve azabı
göreceklerdir. vaktiyle doğru yolu görselerdi ya!
65. Hele onlara haykırıp da: "Gönderilen peygamberlere ne cevap
verdiniz?" diyeceği gün;
66. Artık onlara o gün bütün haberler kör (kapkaranlık) olmuştur. O
vakit onlar birbirlerine de soruşamazlar.
67. Ancak tevbe edip iman ederek iyi işlerde bulunan kimse işte o,
kurtuluşa erenlerden olmayı umabilir.
68. Rabbin, dilediğini yaratır ve seçer. Seçim hakkı onların değildir.
Allah, onların ortak koştuklarından münezzeh ve yücedir!
69. Sineleri ne saklıyor ve ne açığa vuruyorlar, Rabbin bilir.
70. Allah O, O'ndan başka tanrı yoktur. Önünde sonunda hamd O'nadır,
hüküm O'nundur. Nihayet döndürülüp O'na götürüleceksiniz.
200
71. De ki: "Söyleyin bakayım, eğer Allah, geceyi üzerinizde kıyamet
gününe kadar sürekli kılarsa, size bir ışık sağlayacak Allah'tan başka
tanrı kim? Hala dinlemeyecek misiniz?"
72. De ki: "Haber verin bakayım, eğer Allah gündüzü üzerinizde kıyamet
gününe kadar sürekli kılarsa, size içinde dinleneceğiniz bir gece
getirecek Allahtan başka tanrı kim?! Hala görmeyecek misiniz?"
73. Rahmetinden geceyi ve gündüzü sizin için yaptı ki, hem içinde
dinlenesiniz hem de çalışıp lütfundan isteyesiniz de şükredesiniz.
74. Ve hele onlara haykırıp da "Nerede o iddia ettiğiniz ortaklarım?"
diyeceği gün!
75. Bir de her ümmetten bir şahit çıkarıp da: "Haydi, kesin delilinizi
getirin!" dediğimizde artık gerçeğin Allah'ın olduğunu bilmiş olacaklar
ve o uydurdukları şeyler kendilerinden kaybolup gitmiş olacaktır.
76. Doğrusu Karun, Musa'nın kavmindendi ve onlara karşı azıtmıştı. Ona
öyle hazineler vermiştik ki, anahtarları gerçekten güçlü kuvvetli bir
bölüğe ağır geliyordu. O zaman. kavmi ona şöyle demişti: "Güvenme
(böbürlenme), çünkü Allah, güvenenleri (böbürlenenleri) sevmez.
77. Allah'ın sana bu vergisi içinde ahiret evini ara ve dünyadan
nasibini de unutma; Allah'ın sana ihsan ettiği gibi sen de iyilik et ve
yeryüzünde bozgunculuk arama; çünkü Allah, bozguncuları sevmez!"
78. O: "Ben, ona yalnızca bendeki bir ilim sayesinde nail oldum." dedi.
Allah'ın ondan önce o nesiller içinden ondan kuvvetçe daha çetin ve
taraftarları daha çok nice kimseleri helak etmiş olduğunu bilmiyor
muydu? Suçlular, günahlarından sorgulanmaz.
79. Derken, ihtişamı içinde kavminin karşısına çıktı. Dünya hayatını
arzu edenler: "Ah ne olurdu, şu Karun'a verilen gibisi bizim de olsa; o
gerçekten büyük bir bahtiyar (varlık sahibi)!" dediler.
80. Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise: "Yazıklar olsun size!
Allah'ın sevabı, iman edip iyi işler yapanlar için daha hayırlıdır. Ona
ise sadece sabredenler kavuşturulur." dediler.
81. Derken Biz onu, hem de sarayı ile birlikte yerin dibine geçirdik. O
zaman Allah'a karşı yardımına gelecek taraftarları da olmadı kendisini
kurtaracaklardan da değildi.
82. Dün onun yerinde olmayı temenni edenler de bu sabah şöyle
diyorlardı: "Vay be, demek ki, Allah, nimetini kullarından dilediğine
seriyor ve kısıyor. Eğer Allah bize lutufta bulunmasaydı, bizi de
batırmıştı. Ay, demek ki, gerçekten kafirler felah bulmayacaklar!"
83. O ahiret evini (son yurdu) onu, yeryüzünde ne böbürlenme ve ne de
bozgunculuk yapmak isteyenlere veririz. Ve o mutlu son takva
sahiplerinindir.
84. Her kim bir iyilikle gelirse, o vakit ona ondan daha hayırlısı var;
kim bir kötüIükle gelirse, kötülük yapanlar, sadece yaptıklarıyla
cezalanırlar.
85. Herhalde o Kur'an'ı sana farz kılan, seni mutlaka bir döndürülecek
yere kadar geri getirecektir. De ki: "Rabbim kimin hidayetle geldiğini
ve kimin açık bir sapıklıkta bulunduğunu daha iyi bilir."
201
86. Sen, sana kitap indirileceğini ümit etmiyordun; fakat Rabbinden bir
rahmettir o. O halde sakın kafirlere arka çıkma!
87. Ve sakın sana indirildikten sonra, Allah'ın ayetlerinden seni
çevirmesinler; hemen Rabbine davet et ve sakın ortak koşanlardan olma!
88. Allah'la birlikte diğer bir tanrıya daha çağırma; O'ndan başka
tanrı yoktur. O'nun zatından başka herşey helak olacaktır. Hüküm
O'nundur ve nihayet döndürüIüp O'na götürüleceksiniz.
SURA 29. ANKEBUT SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Elif, Lam, Mim.
2. İnsanlar: "İnandık! demeleriyle bırakılıp da imtihan
edilmeyeceklerini mi sandılar?
3. Andolsun ki, Biz onlardan öncekileri ne fitnelerle imtihan ettik.
Yine Allah, elbette doğruluk gösterenleri bitecek ve elbette
yalancıları da bitecektir.
4. Yoksa kötülük yapanlar, bizden savuşup kurtulacaklarını mı sandılar?
Ne fena hüküm veriyorlar!
5. Her kim Allah'a kavuşmayı arzu ederse, elbette Allah'ın belirlediği
ecel muhakkak gelecektir ve O, işitir, bilir.
6. Cihad eden yalnızca kendi hesabına cihad eder;çünkü Allah, bütün
alemlerden müstağnidir.
7. Bununla birlikte iman edip iyi iyi işler yapanların kötülüklerini
örter ve onlara elbette yaptıkları işlere karşılık daha güzelini
veririz.
8. Biz insana anne. babası hakkında iyilik tavsiye ettik. Eğer onlar,
senin hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığın bir şeyi bana ortak
koşman için uğraşırlarsa onları, dinleme! Dönüşünüz banadır ve Ben o
zaman size yaptıklarınızı haber veririm.
9. İman edip iyi iyi işler yapanları ise elbette iyiler arasına
katacağız.
10. İnsanlar arasında kimi de vardır ki, "Allah'a iman ettik." der
sonra da Allah uğrunda bir eziyete uğradığı zaman, insanların
işkencesini Allah'ın azabı gibi tutar. Andolsun ki, Rabbinden bir
yardım gelirse, "Kesinlikle Biz sizinle beraberdik." diyeceklerinde
şüphe yoktur. Acaba Allah, bütün insanların sinelerindekini en jyi
bilen değil midir?
11. Ve kesinlikle Allah, iman etmiş olanları herhalde bilecektir;
münafıkları da bilecek elbette.
12. Bir de küfredenler o iman etmiş olanlara: "Bizim yolumuza uyun, biz
de sizin günahlarınızı yüklenelim!" dediler. Oysa onlar, onların
günahlarından hiçbir şey yüklenecek değillerdir ve onlar kesinlikle
yalancıdırlar.
13. Gerçek şu ki, onlar mutlaka kendi ağırlıklarını ve o ağırlıklarıyla
birlikte daha birçok ağırlıkları yüklenecekler, kesinlikle etlikleri
iftiradan kıyamet gününde sorguya çekileceklerdir.
202
14. Andolsun ki, Nuh'u kavmine gönderdik de içlerinde elli eksik bin
(Dokuz yüz elli) yıl kaldı, derken zulümlerini sürdürürlerken onları
tufan yakalayıverdi.
15. Sonunda onu ve gemi arkadaşlarını kurtardık ve o gemiyi alemlere
bir ibret kıldık.
16. İbrahim'i de (gönderdik). Hani o kavmine demişti ki: "Hep Allah'a
ibadet edin ve O'ndan korkun; bu sizin için daha hayırlıdır, eğer
bilirseniz.
17. Siz Allah'ı bırakıp da sadece bir takım putlara tapıyorsunuz ve
yalan uyduruyorsunuz. Haberiniz olsun ki, o sizin Allah'tan başka
taptıklarınız size bir rızık verme gücüne sahip olamazlar; onun için
rızkı Allah katında arayın ve O'na kulluk edip O'na şükredin! Hep
döndürülüp O'na götürüleceksiniz!"
18. Eğer siz yalanlarsanız, bilin ki, sizden önce bir takım milletler
de yalanlamışlardı. Peygamberin görevi ise açık bir tebliğden
ibarettir.
19. Allah'ın yaratma işini başlangıçta nasıl yapıyor olduğunu, sonra da
onu tekrar yapacağını görmediler mi? Şüphesiz bu, Allah'a göre
kolaydır.
20. De ki: "Yeryüzünde bir gezinin de bakın O'nun yaratma işini
başlangıçta nasıl yaptığına;sonra da Allah, neş'e. i uhrayı (son
yapışı) inşa edecektir. "Şüphesiz Allah, herşeye gücü yetendir.
21. Dilediğine azap eder, dilediğine de rahmet eder. Hep O'na
döndürüleceksiniz!
22. Siz, ne yeryüzünde, ne de gökte (Allah'ı) aciz bırakacak değilsiniz
ve size Allah'tan başka ne bir dost var, ne de bir yardımcı!
23. Allah'ın ayetlerine ve O'na kavuşmaya inanmayanlar ise, hep onlar
Benim rahmetimden ümidini kesmiş olanlardır ve onlara acı bir azap
vardır.
24. Onun için kavminin ona cevabı sadece şu oldu: "Öldürün onu veya
yakın!" dediler. Allah da onu o ateşten kurtardı. Şüphesiz bunda
inanacak bir topluluk için ibretler vardır.
25. İbrahim: "Siz, sadece dünya hayatında aranızda sevişmek için
Allah'ı bırakıp bir takım putlara tutulmuşsunuz. Fakat kıyamet gününde
birbirinize küfredecek ve birbirinizi lanetleyeceksiniz; varacağınız
yer ateştir ve sizin için yardımcılardan eser de yoktur.
26. Bunun üzerine ona bir tek Lut iman etti. İbrahim de: "Ben Rabbime
hicret edeceğim, şüphesiz ki O, güçlüdür, hikmet sahibidir." dedi.
27. Biz ona İshak ile Yakub'u da ihsan ettik, peygamberliği ve kitabı
onun zürriyetinde kıldık, kendisine dünyada mükafatını verdik. Şüphesiz
o, ahirette de iyilerdendir.
28. Lut'u da (gönderdik). Hani o kavmine: "Siz gerçekten o çirkin işi
yapıyorsunuz ha! Sizden önce hiçbir millet bu haltı etmedi!
29. Siz, gerçekten erkeklere gidecek, yolu kesecek ve toplantılarınızda
edepsizlik yapıp duracak mısınız?" dediği zaman, kavminin cevabı ancak
şöyle demeleri oldu: "Haydi, getir bize Allah' ın azabını, eğer doğru
söyleyenlerden isen!"
203
30. Lut: "Ey Rabbim, ortalığı fesada veren bu topluluğa karşı bana
yardım et!" dedi.
31. Elçilerimiz İbrahim'e müjde ile vardıklarında: "Haberin olsun, biz
bu memleketin halkını helak edeceğiz;çünkü onun halkı hep zalim
oldular."dediler.
32. İbrahim: "Orada Lut var ama!" dedi. Onlar: "Biz, orada kimin
bulunduğunu pekala biliriz. Muhakkak onu ve ailesini kurtaracağız;
ancak karısı ötekilerden oldu." dediler.
33. Elçilerimiz Lut'a gelince, onlar yüzünden fenalaştı ve haklarında
eli kolu daraldı (bağlandı). Onlar da: "Korkma ve kederlenme; seni ve
aileni kurtaracağız; ancak karın ötekilerden oldu.
34. Haberin olsun, biz bu memleket halkının yapmakta oldukları çirkince
günahları yüzünden üzerlerine gökten korkunç bir azap
indireceğiz."dediler.
35. Andolsun ki, Biz aklını kullanacak bir topluluk için oradan bir
ibret tablosu bıraktık.
36. Medyen'e de kardeşleri Şu'ayb'ı (gönderdik);vardı dedi ki: "Ey
kavmim, Allah'a ibadet edin de son güne ümit besleyin; bozgunculukla
yeryüzünü berbat etmeyin!"
37. Buna karşı onu yalanladılar. Derken, onları o sarsıntı tutuverdi de
yurtlarında dizleri üstü çöke kaldılar.
38. Ad ve Semud'a da (peygamberler gönderdik) ki, size bunlar,
meskenlerinden belli olmaktadır. Şeytan, onlara yaptıklarını güzel
göstermiş ve kendilerini yoldan çevirmişti; halbuki, gözleri açık
adamlardılar.
39. Karun'a Firavun'a ve Haman'a da (gönderdik). Andolsun ki, Musa
onlara apaçık delillerle geldi de onlar; o yerde kibirlenip kafa
tuttular. Oysa, (azabın) önüne geçecek değillerdi.
40. Özetle herbirini günahı ile yakaladık; kiminin başına bir taş
yağdıran gönderdik, kimini korkunç bir ses alıverdi, kimini yerin
dibine geçirdik kimini de boğduk. Allah onlara haksızlık etmiyordu.
Fakat onlar kendi kendilerine zulmediyorlardı.
41. Allah'tan başka dostlara tutunanların durumu, kendisine bir yuva
yapan örümcek örneği gibidir. Halbuki, evlerin en çürüğü de örümcek
evidir, eğer bilselerdi.
42. Allah,kesinlikle onların, kendisini bırakıp da hangi şeylere
yalvardıklarını biliyor. Oysa güçlü O'dur, hikmet sahibi O.
43. İşte bu misaller var ya, Biz onları insanlar için getiriyoruz;
fakat onlara ilim sahiplerinden başkasının aklı ermez.
44. Allah, o gökleri ve yeri (o yüksekleri ve aşağıyı) hak ile
yaratmıştır. Kesinlikle bunda inananlar için bir ibret vardır.
45. Sana vahyedilen Kitabı güzel güzel oku ve namazı kıl! Muhakkak
sahih namaz edepsizlikten ve uygunsuzluktan alıkoyar. Muhakkak Allah'ı
anmak en büyük iştir ve Allah, her ne işlerseniz bilir.
46. Kitap ehli ile zulmedenleri bir yana ancak en iyi bir şekilde
mücadele edin ve deyin ki: "Biz, hem bize indirilene iman ettik, hem
size indirilene ve bizim ilahımız ile sizin ilahınız birdir. Ancak biz
yalnız O'na teslim olmuşuzdur."
204
47. İşte sana (öncekileri tasdik eden) böyle bir kitap indirdik. O'nun
için kendilerine kitap verdiklerimiz ona iman ederler. Şunlardan da ona
iman edenler vardır. Bizim ayetlerimizi ancak kafirler inkar eder.
48. Sen bundan önce kitap okur değildin, hala da elinle yazı yazmazsın;
öyle olsaydı batıla uyanlar şüphelenebilirlerdi.
49. Fakat o (Kur'an) kendilerine ilim verilmiş kimselerin sinelerinde
parıldayan parlak ayetlerdir. Bizim ayetlerimizi ancak zalimler inkar
eder.
50. Nitekim "Ona Rabbinden mucizeler indirilse ya!" dediler. De ki: "O
mucizeler hep Allah'ın katındadır.Ben ise sadece açık bir uyancıyım."
51. Karşılarında okunup duran Kitab'ı sana indirmemiz yetmedi mi
onlara? Şüphesiz bunda iman edecek bir kavim için elbette bir rahmet ve
ilahi bir ihtar vardır.
52. De ki: "Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O göklerde
ve yerde ne varsa bilir. Batıla inanıp Allah'ı inkar edenler, işte
zarara düşenler hep onlardır.
53. Bir de senden acele azap istiyorlar; eğer belirlenmiş bir süre
olmasaydı, o azap onlara muhakkak gelmişti; ve elbette o kendilerine
gelecek, şuurları olmayarak (bilincine varmadan) ansızın gelecek!
54. Senden acele azap istiyorlar, oysa cehennem kafirleri kuşatıp
duruyor.
55. O gün ki, azap onları hem üstlerinden, hem ayakları altından
saracak da: "Tadın bakalım neler yapıyordunuz." buyuracak.
56. Ey Benim iman eden kullarım! Haberiniz olsun ki, Benim arzım
geniştir, o halde Bana ibadet edin o halde Bana!
57. Her can ölümü tadacaktır. Sonra döndürülüp Bize getirileceksiniz.
58. İman edip iyi iyi işler yapmış olanları elbette onları cennetin
altlarından ırmaklar akan köşklerine yerleştireceğiz, o halde orada
ebedi kalacaklardır. Ne güzeldir mükafatı o iş görenlerin
59. Ki, sabretmişlerdir ve yalnız Rablerine dayanırlar.
60. Nice hayvanlar var ki, rızkım (yanında) taşıyamaz; Allah onlara da
rızık veriyor, size de! O herşeyi işitendir, bilendir.
61. Andolsun ki, onlara: "Gökleri ve yeri yaratıp, güneş ve ayı emri
altında tutan kimdir?" diye sorsan elbette şüphesiz "Allah" derler. O
halde nasıl haktan çevriliyorlar?
62. Allah kullarından dilediğine rızkı serer de ona kısar da. Şüphesiz
Allah herşeyi bilendir.
63. Andolsun ki yine onlara: "Gökten azar azar su indirip onunla
ölümünün ardından yeryüzüne hayat veren kimdir?" diye sorsan elbette
şüphesiz "Allah" diyecekler. De ki: "Hamd Allah'a mahsustur." Fakat
onların çoğu aklı ermezlerdir.
64. Bu dünya hayatı, bir eğlence ve oyundan ibarettir. Gerçekten son
yurt, işte öz hayat odur. Keşke bilselerdi.
65. Baksana gemiye bindiklerinde dini Allah'a has kılarak O'na ihlasla
dua ederler. Derken kendilerini karaya çıkardı mı derhal (Allah'a)
ortak koşmaya koyulurlar;
205
66. Kendilerine verdiğimiz nimete nankörlük etsinler ve hayattan zevk
alsınlar diye! Fakat ileride bilirler.
67. Bizim (Mekke'yi) güven içinde kudsi bir yer yaptığımızı görmediler
mi? Oysa çevresindeki insanlar çarpılıp kapılıyor, artık batıla
inanıyorlar da Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?
68. Allah'a karşı yalan uyduran yahut gerçek kendisine gelince yalan
diyen kimseden daha zalim kim olabilir? Kafirlerin yeri sadece cehennem
değil midir?
69. Bizim uğrumuzda cihad edenlere gelince, elbette Biz onlara (Bize
ulaştıran) yollarımızı gösteririz. Şüphesiz ki Allah, her zaman iyi
davrananlarla beraberdir.
SURA 30. RUM SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim.
2. Rumlar yenildi,
3. yeryüzünün yakınında; ama onlar bu yenilgilerinin arkasından
muhakkak üstün geleceklerdir,
4. bir kaç yıl içinde; önünde de sonunda da emir Allah'ındır ve o gün
müminler Allah'ın yardımıyla sevineceklerdir.
5. O kimi dilerse muzaffer kılar ve güçlü O'dur, merhametli O'dur.
6. Bu Allah'ın va'didir. Allah sözünden caymaz. Fakat insanların çoğu
bilmezler.
7. Onlar, bu dünya hayatının dış yüzünü bilirler; ahiretten ise hep
gafildirler.
8. Vicdanlarında bir düşünmediler mi? Allah gökleri ve yeri ve ikisi
arasındaki şeyleri gerçeğe uygun ve belirli bir süre için yaratmıştır.
Bununla beraber insanlardan bir çoğu Rablerine kavuşmayı inkar ederler.
9. Yeryüzünde gezip bir bakmadılar mı ki kendilerinden öncekilerin sonu
nasıl olmuştur. Onlar kendilerinden daha güçlü idiler, yeni aktarmışlar
ve onu bunların imar ettiklerinden daha çok imar etmişlerdi.
Peygamberleri de onlara açık deliller ile gelmişlerdi. Demek Allah
onlara zulmetmiyordu. Fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı.
10. Sonra o fenalık yapanların sonu en fenası oldu. Çünkü Allah'ın
ayetlerini yalanladılar ve onlarla eğleniyorlardı.
11. Allah yaratmayı ilkin yapar, sonra da çevirir onu yeniden yapar;
sonra hep döndürülüp O'na götürüleceksiniz.
12. O kıyamet çattığı gün, suçlular bütün ümitlerini kaybederler.
13. Ortak koştuklarından kendilerine şefaat edenler de bulunmaz.
Ortaklarını da inkar etmişlerdir.
14. O kıyamet çattığı gün (insanlar birbirinden) ayrılırlar.
15. İman edip iyi işler yapmış olanlara gelince o zaman bir bahçede
neşelenir.
16. Ayetlerimize ve ahiret buluşmasına yalan deyip de küfredenlere
gelince, işte bunlar o zaman azap içinde huzura celbedilirler.
206
17. O halde akşama girdiğiniz zaman da sabaha girdiğiniz zaman da
Allah'ı tesbih edin.
18. Göklerde ve yerde, ikindileyin ve öğleye erdiğiniz zaman da hamd
O'na mahsustur.
19. O ölüden diri çıkarır diriden de ölü çıkarır ve toprağa ölümünden
sonra hayat verir. Sizler de işte öyle çıkarılacaksınız.
20. Yine O'nun sizi topraktan yaratması (yüce kudretine delalet eden)
ayetlerindendir ki, sonra da siz şimdi bir beşersiniz, yayılıp
duruyorsunuz.
21. Yine sizin için nefislerinizden kendilerine ısınırsınız diye eşler
yaratması ve aranızda bir sevgi ve bir esirgeme yapması da O'nun
ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir kavim için ibretler
vardır.
22. Yine göklerin ve yerin yaratılışı ile dillerinizin ve
benizlerinizin farklı oluşu da O'nun ayetlerindendir. Şüphe yok ki,
bunda ilim sahipleri için ayetler vardır.
23. Yine gecede, gündüzde uyumanız ve lütfundan nasip aramanız da
(O'nun) ayetlerindendir. Şüphe yok ki, bunda işiten bir toplum için
ayetler vardır.
24. Yine size hem korku ve hem de ümit için şimşeği göstermesi ve
gökten bir su indirip de onunla yeryüzüne ölümünden sonra hayat
vermesi, O'nun ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda aklını çalıştıran bir
toplum için ayetler vardır.
25. Yine göğün ve yerin O'nun emriyle durması da O'nun ayetlerindendir.
Sonra sizi bir çağırış çağırdığı zaman siz hemen yerden çıkarsınız.
26. Göklerde ve yerde kim varsa hepsi Onundur. Hepsi O'na divan
durmaktadır.
27. Hem kainatı ilkin yaratan O'dur. Sonra onu çevirip yeniden yapacak
olan da O'dur ki, bu O'na daha kolaydır. Göklerde ve yerde en yüksek
şan ve şeref O'nundur. Çok güçlü olan O'dur, hikmet sahibi olan O'dur.
28. (Allah) size kendinizden bir misal verdi: Hiç size kısmet ettiğimiz
şeyde elleriniz altındaki kölelerinizden ortaklarınız bulunur da
onlarla siz eşit olur, aranızda birbirinizi saydığınız gibi, onları da
sayar mısınız? İşte düşünecek bir toplum için ayetleri böyle
ayırdediyoruz.
29. Fakat zulmedenler bilgisizce heveslerine uydular. Artık Allah'ın
şaşırttığını kim yola getirebilir? Onlara yardımcılardan eser de
yoktur!
30. O halde yüzünü bir hanif olarak dine tut, Allah' ın insanları
kendisi üzerine yarattığı fıtratına. Allah'ın yaratışında değişme
yoktur, dosdoğru sabit din odur. Fakat insanların çoğu bilmezler.
31. Başkasından geçerek hep O'na gönül verin. O'na (sığınıp) korunun.
Namaza devam edin de. Müşriklerden olmayın;
32. Onlardan (olmayın) ki, dinlerini ayırıp öbek öbek olmuşlardır. Her
grup kendilerindekine güvenmektedir.
33. Bununla beraber insanlara bir keder dokunduğu zaman herşeyden
geçerek Rablerine yalvarır, dua ederler; sonra tarafından bir rahmet
207
tattırıverdiği zaman da bakarsın onlardan bir kısmı tutar, o Rablerine
ortak koşarlar,
34. kendilerine verdiğimiz nimete nankörlük etsinler diye. Haydi,
zevkinizi sürün bakalım, yarın bileceksiniz!
35. Yoksa Biz onlara bir buyruk indirmişiz de ona ortak koşmalarını o
mu söylüyor?
36. Bir de Biz insanlara bir rahmet tattırdığımız zaman ona
güveniyorlar; ellerinin yaptığı birşey sebebiyle başlarına bir kötülük
gelince de (hemen) her ümidi kesiveriyorlar.
37. Allah'ın dilediğine rızkı hem serip hem sıktığını görmediler mi!
Şüphesiz bunda iman edecek bir kavim için ayetler vardır.
38. O halde yakınlığı olana da hakkını ver, yoksula da yolcuya da...
Allah'ın yüzünü isteyenler için o daha hayırlıdır; kurtuluşa erenler de
işte onlardır.
39. İnsanların mallarında artış olsun diye verdiğiniz faiz, Allah
katında anmaz; Allah'ın yüzünü dileyerek verdiğiniz zekat ise,
katlayanlar (kat kat artıranlar) işte onlardır.
40. Allah O'dur ki sizi yarattı, sonra da size rızık verdi; sonra sizi
öldürür; sonra sizi diriltir. Hiç sizin ortak koştuklarınızdan,
bunlardan birini yapacak var mı? Çok münezzeh ve çok yücedir O, onların
koştukları ortaklardan.
41. İnsanların kendi ellerinin kazandığı şeyler yüzünden karada ve
denizde fesat meydana geldi (ki Allah) yaptıklarının bazısını
kendilerine tattırsın ki vazgeçsinler.
42. De ki: "Yeryüzünde bir gezin de bakın, bundan öncekilerin akibeti
nasıl olmuş? Onların çoğu (Allah'a) ortak koşarlardı."
43. (Böyle) söyle de yüzünü Allah'tan geri çevirilmesine hiçbir çare
olmayan bir gün gelmeden önce o doğru ve değişmez dine tut; o gün
(gelince insanlar birbirlerinden) ayrılırlar.
44. Her kim inkar ederse, inkarı kendi aleyhinedir; kim de iyi amel
işlerse sadece kendileri için döşemiş olurlar.
45. Çünkü iman edip de iyi iyi işler yapanlara lütfundan mükafat
verecektir. Çünkü O, kafirleri sevmez.
46. Rahmetinden size tattırmak, emriyle gemiler aksın, lütfundan arayıp
kazanmanız için ve belki, şükredersiniz diye, rüzgarları müjdeleyiciler
olarak göndermesi de O'nun ayetlerindendir.
47. Andolsun ki, senden önce birçok peygamberleri kavimlerine gönderdik
de onlara apaçık delillerle vardılar. Onun üzerine suç işleyenlerden
intikam aldık. Mü'minlere yardım ise üzerimizde bir hak oldu.
48. Allah O'dur ki, rüzgarları gönderir de bir bulut savururlar. Derken
onu gök yüzünde nasıl dilerse öyle serer, parça parça da eder. Derken
aralarından yağmurun çıktığını görürsün. Derken onu kullarından kemlere
diliyorsa döküverdi mi derhal yüzleri gülüverir,
49. her ne kadar yağmur kendilerine indirilmeden önce ümitsizlik içinde
idiyseler de.
50. Şimdi bak Allah'ın rahmetinin eserlerine! Yeryüzünü ölümünden sonra
nasıl diriltiyor? Şüphe yok ki, O mutlaka ölüleri diriltir. Daha da her
şeye gücü yetendir O!
208
51. Andolsun ki, bir rüzgar göndersek de onun bitkilerinin sararmış
olduğunu görseler, mutlaka onun arkasından nankörlüğe başlarlar.
52. Çünkü sen ölülere işittiremezsin. O daveti arkalarını dönmüş
giderlerken sağırlara da duyuramazsın.
53. Körleri de sapıklıktan doğru yola çıkaramazsın; sen ancak
ayetlerimize iman edeceklere duyurabilirsin de onlar İslam'a gelir,
selameti bulurlar.
54. Allah o herşeye gücü yeten ki, sizi bir güçsüzden yaratmakta; sonra
güçsüzlüğün arkasından kuvvet vermekte; sonra da kuvvetin arkasından
güçsüz ve ihtiyar yapmaktadır. Dilediğini yaratıyor; O, öyle herşeyi
bilen, herşeye gücü yetendir.
55. Vaktin gelip kıyametin koptuğu gün suçlular, (dünyada) bir saatten
fazla durmadıklarına yemin ederler. Önce de böyle (haktan)
çevriliyorlardı.
56. Kendilerine ilim ve iman verilenler de derler ki: "Andolsun ki,
Allah'ın kitabınca dirilme gününe kadar kaldınız, işte bu dirilme
günüdür; fakat siz bilmezler grubuydunuz!
57. Artık o gün zulmedenlere mazeretleri fayda vermez ve dertlerinin
çaresine bakılmaz.
58. Andolsun ki bu Kur'an'da her çeşit misaller getirdik. Yemin ederim
ki, sen onlara başka bir ayet de getirsen o küfredenler yine diyecekler
ki: "Siz muptilsiniz (olmayanı gerçek gibi gösteren kimselersiniz)!"
59. İlmin kadrini bilmeyenlerin kalplerini Allah böyle mühürler.
60. Şimdi sen sabret. Çünkü Allah'ın va'di mutlaka haktır. Ve sakın
kesin imanı olmayanlar seni hafifliğe sevketmesin!
SURA 31. LOKMAN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim.
2. Bunlar, sana (gönderilen) o hikmetli Kitab'ın ayetleridir,
3. doğru yolu göstermek ve rahmet olmak üzere o güzellik yapan
kimselere
4. ki (onlar) namazı kılar, zekatı verirler, ahirete de kesin inanç
edinirler.
5. İşte bunlar, Rableri tarafından bir hidayet üzeredirler, o kurtuluşa
erenler işte bunlardır.
6. Bayağı insanlardan kimi de vardır ki, bilmeyerek Allah yolundan
saptırmak ve onu alaya almak için laf eğlencesi satın alırlar, işte
bunlara alçaltıcı bir azap vardır.
7. Karşısında ayetlerimiz okunduğu zaman da sanki onları işitmemiş,
sanki kulaklarında bir ağırlık varmış gibi kibirlenerek ensesini döner.
Sen de onu acı bir azap ile müjdele!
8. Fakat, iman edip de iyi işler yapanlar, şüphesiz onlara Naim
cennetleri vardır,
9. Allah'ın hak sözü olarak içlerinde ebedi kalmak üzere! O, pek güçlü
ve hakimdir.
209
10. O gökleri direksiz yarattı, onları görüyorsunuz. Yeryüzüne de sizi
çalkalar diye ağır baskılar bıraktı ve orada herbir hayvandan üretti.
Hem gökten bir su indirdik de orada her hoş çeşitten yetiştirdik.
11. İşte bu Allah'ın yarattığıdır. Haydi gösterin bana O'ndan başkaları
ne yaratmıştır? Fakat o zalimler, apaçık şaşkınlık içindedirler.
12. Andolsun ki, Lokman'a "Allah'a şükret!" diye hikmet verdik; kim
şükrederse kendi iyiliğine eder; kim de nankörlük ederse, muhakkak
Allah herşeyden müstağnidir, övülmeye layıktır.
13. Hani Lokman da oğluna öğüt vererek demişti: "Yavrum! Allah'a ortak
koşma; çünkü ortak koşmak büyük bir zulümdür!
14. Gerçi insana anasına, babasına (itaat etmeyi) de tavsiye ettik.
Anası onu zayıflık üstüne zayıflıkla taşıdı. (Onun) sütten ayrılması da
iki yıl içindedir. Bana ve anana. babana şükret diye de (tavsiye
ettik). Dönüş ancak Banadır.
15. Bununla beraber her ikisi de sana hakkında hiçbir bilgin olmayan
hiçi Bana ortak koşturmaya uğraşırlarsa, o vakit onlara itaat
etme;onlara dünyada maruf surette iyi ve nazik davran;Bana yüz tutanın
yolunu tut; sonra dönüp Bana geleceksiniz; Ben de size yaptıklarınızı
haber vereceğim.
16. "Yavrum, haberin olsun ki, yaptığın bir hardal tanesi tartısı olsa
da bir kaya içinde veya göklerde yahut yerin dibinde gizlense Allah onu
getirir, mizanına koyar. Çünkü Allah en ince şeyleri bilen, herşeyden
haberi olandır.
17. Yavrum namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır. Basma gelene
sabret, çünkü bunlar azmi gerektiren işlerdendir.
18. Hem insanlara karşı avurdunu şişirme (böbürlenme), yeryüzünde
çalımla yürüme! Çünkü Allah övüngen kurulganın hiçbirini (kendini
beğenen hiçbir kimseyi) sevmez.
19. Gidişinde mutedil ol, (konuşurken) sesini pesden al (alçalt), çünkü
seslerin en beti (çirkini) elbette eşeklerin sesidir.
20. Görmediniz mi Allah zülcelal göklerde ve yerde ne varsa, hepsini
sizin emrinize vermiş, açık ve gizli olarak nimetlerini üzerinize
yağdırmaktadır. Bununla beraber insanlar içinde kimi de var ki, ne bir
ilme, ne bir mürşide, ne de aydınlatıcı bir kitaba dayanmaksızın Allah
hakkında mücadele ediyor.
21. Onlara: "Allah'ın indirdiğine uyun!" denildiği zaman : "Hayır biz
atalarımızı neyin üzerinde bulduksa onun ardınca gideriz." diyorlar. Ya
şeytan onları kızgın alevli ateşin azabına çağırıyor idiyse de mi?
22. Oysa her kim özü güzel olarak yüzünü tertemiz Allah'a tutarsa, o
gerçekten en sağlam kulpa yapışmıştır. Öyle ya bütün işlerin akibeti
Allah'a dayanır.
23. Kim de inkar ederse, artık onun inkarı seni üzmesin! Onlar dönüp
Bize gelecekler, o zaman Biz onlara bütün yaptıklarını haber vereceğiz.
Muhakkak Allah bütün sinelerin neler sakladığını bilir.
24. Biz onlara biraz zevk ettiririz de sonra kendilerini korkunç bir
azaba mahkum ederiz.
25. Andolsun ki onlara: "Gökleri ve yeri kim yarattı?" diye sorsan
mutlaka "Allah" diyecekler. De ki: "Hamdolsun Allah'a" Fakat pek
çokları bilmezler.
210
26. Göklerde ve yerde ne varsa (hepsi) Allah'ındır. Gerçekten Allah
herşeyden müstağni, övülmeye layıktır.
27. Eğer yeryüzündeki ağaçlar hep kalem olsa, deniz de mürekkep,
arkasından da yedi deniz (mürekkep olup kendisine katılsa) Allah'ın
sözleri tükenmez. Gerçekten Allah, çok güçlüdür, hikmet sahibidir.
28. Sizin yaratılmanız da (tekrar) diriltilmeniz de ancak bir tek
kişinin yaratılması ve diriltilmesi gibidir; muhakkak Allah, işitendir,
bilendir.
29. Görmedin mi Allah geceyi gündüze sokuyor gündüzü de geceye sokuyor.
Güneş ile ayı da emrine amade kılmış. Herbiri belirli süreye doğru akıp
gidiyor. Gerçekten Allah yaptıklarınızdan haberdardır.
30. Bu şundan: Allah, gerçeğin ta kendisidir. O'ndan başka
çağırdıklarınız hep batıldır. Ve gerçekten, Allah, tek yüksek, tek
büyük olan O'dur.
31. Size ayetlerinden (delillerinden) göstermek için Allah'ın lütfuyla
gemilerin denizde akışına baksana! Şüphesiz ki bunda pek sabırlı ve çok
sükunu olanlar için bir çok ibretler vardır.
32. Onları kara bulutlar gibi bir dalga sardığı zaman, dini yalnız
kendisine has kılarak Allah'a yalvarırlar. Sonra karaya çıkardığı zaman
içlerinden doğru giden de bulunur. Bizim ayetlerimize ancak gaddar,
nankör olanlar çıfıtlık eder.
33. Ey insanlar, Rabbinizden korkun ve öyle bir günü sayın (öyle bir
günden ürperti duyun) ki, baba, çocuğundan (taraf) birşey ödeyemez;
evlat da babasından taraf birşey ödeyecek değildir. Muhakkak Allah'ın
va'di gerçektir. O halde sakın dünya hayatı sizi aldatmasın ve sakın o
mağrur (şeytan) sizi Allah('ın affın)a güvendir(erek aldatıp cehenneme
sürükle) mesin!
34. Muhakkak Allah; evet kıyamete (dair) bilgi sadece O'nun yanındadır.
Yağmuru O yağdırır, rahimlerde ne var O bilir. Hiçbir kimse yarın ne
kazanacağını bilmez. Hiçbir kimse hangi yerde öleceğini de bilemez.
Şüphesiz ki Allah herşeyi bilir, herşeyden haberdardır.
SURA 32. SECDE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Elif, Lam, Mim.
2. Kendisinde şüphe olmayan bu Kitab'ın indirilişi, alemlerin Rabbi
tarafındandır.
3. Yoksa: "Onu uydurdu" mu diyorlar? Hayır, o, senden önce kendilerine
bir gocundurucu (uyarıcı) peygamber gelmemiş olan bir kavmi
gocundurasın (uyarasın) diye, Rabbin tarafından gelen bir gerçektir,
gerek ki hidayeti kabul ederler.
4. Allah O'dur ki, gökleri, yeri ve ikisi arasındakileri attı günde
yaratmış, sonra Arş üzerine hükümranlığını kurmuştur. Sizin için O'ndan
başka ne bir sahibiniz, ne de bir şefaatçiniz vardır. Artık düşünmez
misiniz?
5. Gökten yere (yukarıdan aşağıya) kadar bütün işleri o düzenleyip
yönetir, sonra da sizin saydıklarınızdan bin yıl kadar olan bir günde
O'na yükselir.
211
6. İşte görülmeyeni de görüleni de bilen, herşeye gücü yeten, çok
merhametli olan O'dur.
7. O ki, yarattığı herşeyi güzel yarattı ve insanı yaratmaya da bir
çamurdan başladı.
8. Sonra onun neslini bir sülaleden (değersiz bir sudan) yaptı.
9. Sonra onu düzenli bir şekle sokup, içine kendi ruhundan üfledi ve
sizin için işitmeyi, o görmeleri ve gönülleri yaptı. Siz çok az
şükrediyorsunuz!
10. Bir de: "A! Yeryüzünde kaybolup gittikten sonra mı, gerçekten biz
mi muhakkak yeni bir yaratılışta olacağız?" dediler. Fakat onlar
Rablerine kavuşmayı inkar eden kafirlerdir.
11. De ki: "Size tayin edilmiş olan ölüm meleği canınızı alacak, sonra
döndürülüp Rabbinize götürüleceksiniz!"
12. Bir görsen o zaman suçluları; Rablerinin huzurunda başlarını
eğmişler: "Ey Rabbimiz, gördük ve dinledik. şimdi bizi geri çevir de,
iyi bir amel işleyelim; çünkü biz kesin inanç sahibi olduk."derlerken.
13. Eğer dilemiş olsaydık, herkese hidayetini verirdik; fakat
tarafımdan şu söz verildi: "Elbette ve elbette cehennemi bütün cin ve
insanlardan dolduracağım!"
14. O halde bu gününüze kavuşmayı unuttuğunuz için (azabı) tadın, işte
Biz de sizi unuttuk. Yapıp durduğunuz işler yüzünden tadın ebedi azabı!
15. Bizim ayetlerimize öyle kimseler iman ederler ki, onlarla
kendilerine öğüt verildiği zaman secdelere kapanırlar ve Rablerine hamd
ite tesbih ederler de büyüklük taslamazlar.
16. Yanları yataklarından aralaşır (uzaklaşır), korku ve ümit içinde
Rablerine dua ederler ve kendilerine verdiğimiz azıklardan hayıra
sarfederler.
17. Şimdi kimse, yaptıklarına karşılık onlar için gizlenmiş olan gözler
sürurunu (ne gibi sevindirici bir nimet saklandığım) bilemez.
18. Öyle ya inanan kimse fasık olan gibi olur mu? Onlar eşit olamazlar.
19. Evet, iman edip de o salih amelleri işleyen kimselerin yaptıklarına
karşılık konukluk olarak kendilerine Me'va cennetleri vardır.
20. Ama fasıklık etmiş olanların barınakları ateştir. Oradan her çıkmak
istediklerinde oraya geri çevrilirler ve kendilerine: "Haydi tadın o
ateşin yalanlayıp durduğunuz azabını!" denir.
21. Şu da bir gerçek ki, onlara en büyük azaptan önce o yakın azaptan
(dünya azabından) da tattıracağız, belki dönerler.
22. Rabbinin ayetleriyle (kendisine) öğüt verilip de sonra onlardan yüz
çeviren kimseden daha zalim kim olabilir. Muhakkak Biz, suçlulardan
intikam alırız.
23. Andolsun ki (Biz) vaktiyle Musa'ya kitap vermiştik. Şimdi de sen
ona kavuşmaktan şüpheye düşme. Onu İsrail oğulları için bir hidayet
rehberi kılmıştık.
24. İçlerinden, sabrettikleri zaman emrimizle doğru yolu gösteren öncül
imamlar (önderler) yetiştirmiştik. Onlar ayetlerimize kesin bir şekilde
sarılmışlardı.
212
25. Şimdi ihtilaf edip durdukları şeylerde şüphesiz ki, Rabbin kıyamet
günü aralarında ayrıca hükmü verecektir.
26. Onları doğru yola hala iletmedi mi, kendilerinden önce yurtlarında
gezip dolaştıkları nice kuşaktan helak etmiş olmamız? Şüphesiz bunda
(alınacak) ibretler vardır; hala kulak vermeyecekler mi?
27. Ya hiç görmediler mi, Biz kır bir yere suyu salıveriyoruz da onunla
bir ekin çıkarıyoruz; ondan hayvanları da yiyor, kendileri de? Hala
gözlerini açmayacaklar mı?
28. Bir de: "Ne zaman (gelecektir) o zafer, eğer doğru söylüyorsanız?"
diyorlar.
29. De ki: "İnkar edenlere o zafer günü iman etmeleri fayda vermez ve
onlara göz açtırılmaz.
30. Şimdi onlardan yüz çevir de gözet, çünkü onlar da gözetiyorlar.
SURA 33. AHZAB SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ey peygamber, Allah'tan kork, kafirlere ve münafıklara itaat etme.
Muhakkak ki, Allah bilendir, hikmet sahibidir.
2. Rabbinden sana ne vahyolunuyorsa onun ardınca git, muhakkak ki,
Allah ne yapıyorsanız haberdardır.
3. Ve Allah'a tevekkül et ki, koruyucu olarak Allah yeter!
4. Allah bir adamın içinde iki kalp yapmamıştır. Kendilerinden zihar
yaptığınız eşlerinizi anneleriniz yerine koymamıştır. Evlatlıklarınızı
da oğullarınız yerine koymamıştır. Bunlar sizin ağzınızda lafınızdır.
Allah ise gerçeği söylüyor ve doğru yolu gösteriyor.
5. Onları (evlatlıklarınızı) babalarına nisbet ederek çağırınız. Allah
katında o daha doğrudur; eğer babalarını bilmiyorsanız dinde
kardeşleriniz ve dostlarınızdır. Bununla beraber hata ettiklerinizde
üzerinize bir günah yoktur. Fakat kalplerinizin kasdettiğinde (günah)
vardır. Allah günahları örten, çok merhamet edendir.
6. Peygamber, mü'minler nazarında kendi canlarından daha önce gelir;
hanımları da analarınızdır. Akraba da (miras bakımından) Allah'ın
Kitab'ına göre birbirlerine, öteki mü'minlerden ve muhacirlerden daha
yakındırlar. Ancak dostlarımıza uygun bir vasiyet yapmanız müstesnadır.
O Kitapta yazılı bulunuyor.
7. Unutma o peygamberlerden keski sözlerini aldığımız vakti! Hele
senden, Nuh, İbrahim, Musa, Meryem oğlu İsa'dan ki, onlardan ağır bir
söz aldık.
8. (Bunu) doğrulara doğruluklarından sorması için (yaptı). Kafirler
için ise acı bir azap hazırladık.
9. Ey iman edenler, Allah'ın üzerinizdeki nimetini anın. O zaman ki,
size ordular gelmişti de üzerlerine bir rüzgar ve sizin görmediğiniz
ordular salıvermiştik. Allah ne yaptığınızı görüyordu.
10. O zaman hem üstünüzden gelmişlerdi, hem aşağı tarafınızdan ve o
vakit gözler kaymış, yürekler gırtlaklara dayanmıştı. Allah'a türlü
türlü zanlarda bulunuyordunuz.
11. İşte burada mü'minler imtihan edilmiş ve şiddetli bir surette
sarsılmışlar da sarsılmışlardı.
213
12. O vakit münafıklar ve kalplerinde bir hastalık bulunanlar: "Allah
ve Resulü bize bir aldanıştan başka bir va'd yapmamış." diyorlardı.
13. O vakit bunlardan bir grup: "Ey Yesrip (Medine) halkı sizin için
duracak yer yok, hemen dönün." diyorlardı. Yine onlardan bir kısmı da
peygamberden izin istiyor, evlerimiz gerçekten açıktır." diyorlardı;
halbuki, açık değildi, sırf kaçmak istiyorlardı.
14. Eğer onların her tarafından üzerlerine girilse de sonra
kendilerinden fitne çıkarmaları istenilse derhal onu yapacaklardı.
Onunla da pek az duracaklardı.
15. Halbuki bundan önce Allah'a söz vermişlerdi. Arkalarını
dönmeyeceklerdi. Allah'a verilen söz ise mesuliyetlidir, mutlaka
sorulur.
16. De ki: "Eğer ölümden veya öldürülmekten kaçıyorsanız, kaçmak size
asla fayda vermez; faraza verdiği takdirde de ancak pek az
faydalandırılırsınız."
17. De ki: "Şayet size bir felaket murad eder veya size bir rahmet
dilerse, sizi Allah'tan saklamak kimin haddine?" Allah'tan başka
kendilerine bir koruyucu da bulamazlar, bir yardımcı da.
18. Şüphesiz Allah içinizden o savsaklayanları ve kardeşlerine: "Bize
gelin!" diyenleri biliyor. (Onlar) harbe pek az geliyorlardı.
19. Size karşı kıskançlık ediyorlardı. Derken o korku hali gelince,
onları gördün, ölüm baygınlığı sarmış kimse gibi gözleri dönerek sana
bakıyorlardı. O korku gidince size keskin keskin diller sıyırdılar;
hayra karşı da kıskançlık ediyorlardı, işte bunlar iman etmediler de
Allah amellerini nice çıkardı. Bu Allah'a göre önemsizdir.
20. Müttefik düşman birliklerinin gitmediğini sanıyorlar. Eğer o
birlikler bir daha gelecek olsa, çölde bedevi Araplar içinde yer atıp,
sizin haberlerinizden sormayı arzu ederler, içinizde kalacak olsalar da
sadece pek az harp ederler.
21. Yemin ederim ki, muhakkak ki size, Allah'a ve son güne ümit
besleyip de Allah'ı çokça ananlar iç Allah'ın Resulünde pek güzel bir
örnek vardır!
22. Mü'minler müttefik düşmanları gördükleri zaman: "İşte bu, Allah'ın
ve Resulünün bize va'd ettiği şeydir. Allah ve Rasulü doğru çıktı."
dediler. Bu onların imanını ve teslimiyetini artırmaktan başka birşey
yapmadı.
23. Müminlerden öyle erler vardır ki Allah'a verdikleri sözü yerine
getirdiler; kimi adağını ödedi (canını verdi), kimi de beklemektedir;
(verdikleri sözü) hiçbir şekilde değiştirmediler.
24. Çünkü Allah doğrulara, doğrulukları ile mükafat verecek,
münafıklara da dilerse azap edecek veya tevbe nasip edecek. Şüphe yok
ki Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
25. Hem Allah o kafirleri elleri hiçbir hayra ermeksizin öfkeleriyle
defetti. Ve bu şekilde Allah müminlere savaş hakkında yetiverdi. Allah
çok güçlüdür, üstündür.
26. Hem de kitap ehlinden onlara arka çıkıp destekleyenleri, kalplerine
korku düşürerek kulelerinden indirdi, (siz onların) bir kısmını
katlediyordunuz, bir kısmını da esir (alıyordunuz).
214
27. (Allah onların) arazilerini yurtlarını ve mallarını size miras
kıldı. Bir de henüz ayak basmadığınız bir yeri (size miras kıldı).
Allah herşeye kadirdir.
28. Ey peygamber, hanımlarına şöyle söyle: "Eğer dünya hayatını ve
zinetini istiyorsanız, haydi geliniz sizi donatayım ve güzellikle
bırakıp salıvereyim.
29. Yok eğer Allah ve Resulünü ve ahiret yurdunu istiyorsanız,
haberiniz olsun ki Allah içinizden güzellik (iyilik) edenlere pek büyük
bir mükafat hazırlamıştır."
30. Ey peygamberin hanımları, sizden her kim açık bir terbiyesizlik
ederse, ona azap iki kat katlanır. Bu Allah'a göre kolaydır.
31. Yine sizden her kim Allah ve Resulüne divan durup iyi bir iş
yaparsa ona da mükafatını iki kere veririz. Ayrıca onun için bol bir
rızık hazırlamışızdır.
32. Ey peygamberin hanımları, siz kadınlardan herhangi biri gibi
değilsiniz; eğer Allah'tan korkuyorsanız, konuşurken kırıtmayın ki,
kalbinde bir hastalık bulunan, kötü bir ümide kapılmasın. Güsgüzel,
dosdoğru söz söyleyin!
33. Hem vakarınızla evlerinizde durun da önceki cahiliyyet devri çıkışı
gibi süslenip çıkmayın, namaz kılın, zekat verin, Allah'a ve
peygamberine itaat edin! Ey Ehl. i Beyt (peygamberin ev halkı), Allah
yalnızca sizden kiri uzaklaştırıp tertemiz pampak etmek istiyor.
34. Oturun da evlerinizde okunan Allah'ın ayetlerini ve hikmeti anın.
Şüphe yok ki, Allah latifdir, herşeyden haberdardır.
35. Bütün müslüman erkekler, müslüman kadınlar, mümin erkekler, mümin
kadınlar, itaat eden erkekler, itaat eden kadınlar, doğruluk yapan
erkekler, doğruluk yapan kadınlar, sabreden erkekler sabreden kadınlar,
mütevazi erkekler, mütevazi kadınlar, zekat veren erkekler, zekat veren
kadınlar, oruç tutan erkekler, oruç tutan kadınlar, ırzlarını koruyan
erkekler ve kadınlar, Allah'ı Çok anan erkekler ve kadınlar yok mu,
işte bunlara Allah bir bağışlama ve büyük bir mükafat hazırlamıştır.
36. Bununla beraber, Allah ve Rasulü bir işe karar verdiği zaman, gerek
inanan bir erkeğin gerek inanan bir kadının kendilerine ait bir işte
tercih hakları olamaz. Her kim Allah'a ve peygamberine asi olursa açık
bir sapıklık etmiş olur.
37. Bir de hatırla o vakti ki, o kendisine hem Allah'ın nimet verdiği,
hem de senin iyilik ettiğin kimseye: "Zevceni kendine sıkı tut ve
Allah'tan kork!" diyordun da Allah'ın açığa çıkaracağı şeyi içinde
gizliyor ve insanları sayıyordun. Oysa Allah, kendisini saymana daha
layıktı. Sonra Zeyd o kadınla ilişiğini kestiğinde Biz onu seninle
evlendirdik ki, evlatlıklarının ilişkilerini kestikleri eşlerini
nikahlama hususunda müminlere bir darlık olmasın. Allah'ın emri fiile
(pratiğe) çıkarılmış bulunuyor.
38. Peygambere, Allah' ın takdir ettiği, mübah kıldığı şeyde bir darlık
yoktur. Bundan önce geçen bütün peygamberler hakkında Allah'ın adeti
öyledir. Allah'ın emri biçilmiş bir kaderdir.
39. Onlar ki, Allah'ın risaletlerini (mesajlarını) tebliğ eder ve
O'ndan korkarlar; Allah'tan başka kimseden korkmazlardı. Hesap görücü
olarak da Allah yeter!
215
40. Muhammed, sizin adamlarınızdan hiçbirinin babası değildir; fakat
Allah'ın elçisi ve peygamberlerin sonuncusudur. Allah, herşeyi hakkıyla
bilendir.
41. Ey iman edenler, Allah'ı çok anış anın!
42. O'nu sabah akşam tesbih edin!
43. O'dur sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için üzerinize rahmet
ve bereket indiren melekleri de. O, müminlere karşı çok merhametlidir.
44. O'na kavuşacakları gün kendilerine esenlik dileği selamdır. Onlar
için değerli bir mükafat hazırlamıştır.
45. Ey peygamber, Biz seni hakka bir şahit, hem bir müjdeci, hem bir
gocundurucu (uyarıcı) olarak gönderdik.
46 Hem kendi izniyle Allah'a bir davetçi ve aydınlık saçan bir şavk
(ışık) olarak.
47. Mü'minlere müjdele, onlara Allah tarafından büyük bir nimet
olduğunu!
48. Kafirlere ve münafıklara itaat etme, onların eziyetlerini bırak ve
Allah'a tevekkül et! Allah vekil olunca hepsine yeter!
49. Ey iman edenler, mü'min kadınları nikahlayıp da kendileriyle
ilişkide bulunmadan onları boşadığınızda onların üzerinde sayacağınız
bir iddet hakkınız yoktur. Hemen mehirlerini verip onları güzelce
salıverin!
50. Ey peygamber, Biz, özellikle sana şunları helal kıldık: Mehirlerini
vermiş olduğun eşlerini, Allah'ın sana ganimet olarak verdiklerinden
sahibi bulunduğun cariyeyi, amcanın kızlarından, halalarının
kızlarından, dayının kızlarından, teyzelerinin kızlarından seninle
birlikte hicret etmiş olanları; birde inanan bir kadın eğer kendisini
peygambere bağışlar da, peygamber de onunla evlenmek isterse onu,
sadece sana, diğer mü'minlere değil. Onlara eşleri ve cariyeleri
hakkında neleri farz kıldığımızı biliyoruz. Bunlar, sana bir darlık
olmaması içindir. Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
51. Onlardan dilediğini geri bırakır, dilediğini yanına alırsın.
Bıraktıklarından arzu ettiğinde sana günah yoktur. Onların gözlerinin
aydın olması, üzülmemeleri ve kendilerine verdiğinle hepsinin hoşnut
olmaları için en elverişli olan budur. Allah, kalplerinizdekini bilir.
Allah, herşeyi bilir, halimdir.
52. Bundan böyle artık, başka kadınlar sana helal olmaz. Bunları başka
eşlerle değiştirmek de olmaz; isterse güzellikleri çok hoşuna gitsin.
Ancak sahibi bulunduğun cariye başka. Allah, herşeye gözcü
bulunmaktadır.
53. Ey iman edenler, Peygamberin evlerine, vaktine dikkat etmeksizin ve
yemek için izin verilmedikçe girmeyin; ancak çağrıldığınızda girin,
yemeği yediğinizde de hemen dağılın; sohbet etmek için de izinsiz
girmeyin! Çünkü o, peygambere eziyet veriyor, üstelik sizden utanıyor;
ama Allah, gerçeği söylemekten sıkılmaz. Bir de hanımlarına, gerekli
birşey soracağınızda bir perde arkasından sorun! Öyle yapmanız, hem
sizin kalpleriniz hem de onların kalpleri için daha çok temizdir.
Sizin, Allah'ın peygamberini incitmeye hakkınız yoktur; arkasından
hanımlarını nikahlayamazsınız da. Çünkü, bunlar, Allah katında çok
büyük bir günahtır.
216
54. Siz bir şeyi açıklasanız da gizleseniz de şüphe yok ki, Allah
herşeyi bilir.
55. O hanımlar için babaları, oğulları, kardeşleri, kardeş oğulları,
kız kardeş oğulları, müslüman kadınları ve sahip oldukları köleler
hakkında bir günah yoktur; bununla beraber Allah'tan korkun (ey
peygamberin hanımları), çünkü Allah, herşeye şahit bulunuyor!
56. Muhakkak ki, Allah ve melekleri, peygambere hep salat ile ikramda
bulunurlar. Ey iman edenler, haydi ona teslimiyetle salat ve selam
getirin!
57. Çünkü Allah ve Resulüne eziyet edenler muhakkak dünyada ve ahirette
onlara lanet etmiş (rahmet sahasından kovmuş) ve onlara pek hakaretli
bir azap hazırlamıştır.
58. İnanan erkeklere ve inanan kadınlara hak etmedikleri bir biçimde
eziyet edenler de şüphesiz bir iftira ve açık bir günah
yüklenmişlerdir.
59. Ey peygamber, hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına
söyle, dış elbiselerinden (cilbablarından) üzerlerini sıkıca örtsünler!
Bu, onların tanınmalarına, tanınıp da eziyet edilmemelerine en
elverişli olandır. Bununla beraber Allah, çok bağışlayıcıdır, merhamet
edicidir.
60. Andolsun ki, eğer o münafıklar, kalplerinde hastalık bulunanlar ve
şehirde yalan haberler yapıp tahrikte bulunanlar vazgeçmezlerse,
mutlaka seni kendilerine musallat kılarız sonra orada çevrene pek az
yanaşabilirler.
61. Mel'un olarak nerede ele geçirilirlerse, yakalanıp öldürülürler de
öldürülürler.
62. Allah'ın bundan önce geçenler hakkında kanunudur bu. Allah'ın
kanununu değiştirmeye asla çare bulamazsın.
63. O insanlar, sana kıyamet saatini soruyorlar. De ki : "Onun ilmi
ancak Allah'ın nezdindedir ve ne bilirsin belki de o Kıyamet yakında
olur.
64. Şu muhakkak ki, Allah kafirleri lanetlemiş ve onlara bir çılgın
ateş hazırlanmıştır.
65. Onda ebedi kalırlar ve ne bir kayırıcı bulabilirler, ne de bir
yardımcı!
66. O gün yüzleri ateşte çevrilirken: "Ah ne olurdu bizler Allah'a
itaat etseydik, peygambere itaat etseydik!" derler.
67. Yine derler ki: "Ey Rabbimiz, doğrusu biz, beylerimize ve
büyüklerimize itaat ettik de bizi yanlış yola götürdüler.
68. Ey Rabbimiz, onlara azabın iki katını ver ve kendilerini büyük bir
lanetle lanetle!"
69. Ey iman edenler, sizler o Musa'ya eziyet edenler gibi olmayın!
Eziyet ettiler de Allah onu onların dediklerinden temize çıkardı. O,
Allah katında yüzlü (itibar sahibi) idi.
70. Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve sağlam söz söyleyin
71. ki, işlerinizi yoluna koysun ve günahlarınızı bağışlasın. Her kim
de Allah'a ve peygamberine itaat ederse, gerçekten o büyük murada
ermiştir.
217
72. Evet Biz, o emaneti göklere, yere ve dağlara sunduk da onlar onu
yüklenmeye yanaşmadılar ve ondan korktular da insan yüklendi onu. O
gerçekten çok zalim, çok cahil bulunuyor
73. Çünkü Allah, münafık erkeklere, münafık kadınlara, müşrik
erkeklere, müşrik kadınlara azap edecek, inanan erkekleri inanan
kadınlara da tevbe ile nazar buyuracak. Allah çok bağışlayıcıdır,
merhamet edendir.
SURA 34. SEBE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Hamd O Allah'adır ki, göklerde ve yerde ne varsa hep O'nundur,
ahirette de hamd O'nun. O, hikmet sahibidir, herşeyi bilendir.
2. Yere ne giriyor ve ondan ne çıkıyor, gökten ne iniyor ve ona ne
çıkıyorsa hepsini bilir. O, çok merhametli, çok bağışlayıcıdır.
3. Küfredenler ise: "Bize o kıyamet gelmez." dediler. De ki: "Hayır,
gaybı bilen Rabbime yemin ederim ki, o size kesinlikle gelecektir.
O'nun ilminden göklerde ve yerde zerre kadar birşey kaçmaz. Ondan daha
küçüğü de, daha büyüğü de hep apaçık bir kitaptadır.
4. Çünkü iman edip iyi işler yapamam mükafat verecektir. işte onlar
için bir bağışlama ve bol bir rızık vardır.
5. Ayetlerimizi hükümsüz bırakmak için yarışanlar için de pislikten acı
bir azap vardır.
6. Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise, sana Rabbinden indirilen
gerçeğin ta kendisi olduğunu ve onun, yüceliğinin sonu olmayan her
türlü övgüye layık olan (Allah') ın yolunu gösterdiğini görüyorlar.
7. Böyle iken o küfredenler şöyle dediler: "Size, parçalanıp didik
didik didiklendiğiniz zaman, muhakkak siz yeni bir yaratılış içinde
bulunacaksınız diye, peygamberlik eden bir adam gösterelim mi?"
8. Allah'a bir yalanı mı iftira etmekle, yoksa kendisinde bir delilik
mi var?" Hayır, doğrusu o ahirete inananlar, derin bir sapıklıkla azap
içindedirler.
9. Ya gökten ve yerden önlerindekine ve arkandakine bir bakmazlar mı?
Ödersek kendilerini yere indiriveririz yahut gökten üstlerine parçalar
düşürürüveririz. Gerçekten onda hakka gönül veren her kul için şüphesiz
bir ibret vardır.
10. Andolsun ki, Davud'a tarafımızdan bir üstünlük verdik: "Ey dağlar,
çınlayın (teşbih edin) onunla beraber, siz de ey kuşlar!" dedik ve ona
demiri yumuşattık.
11. "Geniş zırhlar yap ve iyi biçime yatır (iyi biçim ver). Siz de iyi
işler de bulunun; çünkü Ben, bütün yapacaklarınızı gözetiyorum." dedik.
12. Süleyman'ın emrine de rüzgarı verdik. Sabah gidişi bir aylık akşam
dönüşü bir aylık yol idi. Erimiş bakır kaynağım da ona sel gibi
akıttık. Rabbinin izniyle elinin altında cinlerden de çalışan vardı.
Onlardan da her kim emrimizden saparsa, ona ateş azabım tattırırız.
13. Onlar, ona mihraplar, heykeller, havuzlar gibi çanaklar ve sabit
kazanlardan her ne isterse yaparlardı. Çalışın ey Davud hanedanı, şükür
için çalışın! Kullarım arasında şükreden azdır.
218
14. Sonra onun ölümüne hükmettiğimizde onlara onun ölümünü sezdiren
olmadı, yalnız bir güve (böceği) dayandığı asasını yiyordu. Bu sebeple
yere yıkıldığında besbelli oldu ki, eğer cinler gaybı bilselerdi, o
horlayıcı azap içinde bekleyip durmazlardı.
15. Andolsun ki, Sebe topluluğu için yurtlarında gerçekten bir ibret
vardı; sağlı sollu iki bahçe! Onlara hal diliyle: "yiyin Rabbinizin
rızkından da O'na şükredin, ne güzel, hoş bir şehir ve bağışlayan bir
Rabb!" derlerdi.
16. Fakat onlar, yüz çevirdiler. Biz de üzerlerine Arim selini
salıverdik ve o güzelim iki bahçelerini buruk yemişli, ılgınlı ve biraz
da sidir ağacı bulunan iki harap bahçeye çevirdik.
17. Bunu, onlara nankörlüklerinin cezası yaptık ve Biz, hep böyle çok
nankör olanları cezalandırırız.
18. Biz, onlarla o bereket verdiğimiz memleketler arasında sırt sırta
şehirler meydana getirmiş ve onlara da düzenli gidiş geliş imkanı
sağlamış "Gezin oralarda, geceleri ve gündüzleri güvenlik içinde!"
demiştik.
19. Buna karşı onlar: "Ey Rabbimiz, yolculuklarımızın mesafesini
uzaklaştır! dediler ve kendilerine zulmettiler. Biz de onları
efsanelere çevirdik ve tamamen didik didik dağıttık: Şüphesiz ki, bunda
çok şükredecek her sabırlı için elbette ibretler vardır.
20. Yine andolsun ki, iblis onlar aleyhindeki tahminini gerçekten doğru
buldu da içlerinde müminlerden ibaret bir gruptan başkası ona uydular.
21. Halbuki onun, onların üzerinde hiçbir hakimiyet gücü yoklu; fakat
Biz ahirete imanı olan belirleyecek, ondan şüphe içinde bulunandan
ayırt edecektik. Öyle ya, Rabbin herşeyi koruyup gözetendir.
22. De ki: "Allah'tan başka tanrı saydığınız tanrılarınıza istediğiniz
kadar yalvarın. Onların ne gokte ne de yerde zerre miktarına güçleri
yetmez. Onların, bunlarda bir ortaklığı da yoktur. O'nun da onlardan
bir yardımcısı yoktur.
23. O'nun huzurunda , izin verdiği kimselerden başkasının şefaati fayda
da vermez. Nihayet kalplerinden dehşet giderildiğinde: "Rabbiniz ne
büyürdür diye sorarlar, (şefaatçılar): "Hakkı." derler. O, öyle yüksek,
öyle büyüktür.
24. Onlara de ki: "Size göklerden ve yerden kim rızık veriyor? De ki:
"Allah! O halde ya biz mutlak bir doğru yolda veya açık bir sapıklık
içindeyiz ya da siz."
25. De ki : "Siz, bizim suçlarımızdan sorumlu tutulmazsınız, biz de
sizin yaptıklarınızdan sorumlu olmayız."
26. De ki: "Rabbimiz, hepimizi bir araya toplayacak, sonra da aramızı
hak hükmü ile ayıracak. O, öyle yegane hüküm veren, öyle herşeyi
bilendir."
27. De ki: "O'na ortak diye kattıklarınızı bana gösterin bakayım!
Hayır, öyle şey yok! doğrusu, bu: Güçlü ve hikmet sahibi olan ancak
Allah'tır."
28. Seni de ancak bütün insanları içeren bir elçilikle rahmetimizin
müjdecisi, azabımızın habercisi olarak gönderdik, başka değil! Fakat
insanların çoğu bilmezler.
29. Ve: "Eğer doğru söylüyorsanız, ne zaman bu va'd?" diyorlar.
219
30. De ki: "Size va'd edilen bir gündür ki. ondan bir saat geri de
kalamazsınız, iteri de geçemezsiniz."
31. Bununla beraber, o küfredenler: "Biz ne bu Kur'an'a inanırız, ne de
önündekine! dediler. Fakat o zalimler yakalanıp Rablerinin huzurunda
durduruldukları zaman birbirlerine laf atarken bir görsen! Bir taraftan
zebun edilenler (zayıf düşürülenler), o büyüklük taslayanlara: "Siz
olmasaydınız kesinlikle biz mü'min olurduk!" diyeceklerdir.
32. Diğer taraftan büyüklük taşıyanlar, zayıf düşürülenlere; "Ya, size
hidayet geldikten sonra sizi ondan biz mi çevirdik? Hayır, siz kendiniz
suçluydunuz!" diyecekler.
33. O zayıf düşürülenler de büyüklük taslayanlara: "Hayır işiniz gece
gündüz dolap (çevirmekti) ; çünkü sizler, bizlere hep Allah'a
küfretmemizi ve ona eşler koşmamızı emrediyordunuz." derler ve böyle
atışırlarken, azabı gördükleri zaman, içlerinden pişmanlık
duymaktadırlar. Biz de o küfredenlerin boyunlarına tomrukları
geçirmişizdir de yalnızca yaptıklarının cezasını çekiyorlardır.
34. Biz herhangi bir memlekette tehlikeyi haber veren bir Resul
gönderdiysek, herhalde onun refah ile şımartılmış olanları : "Biz,
sizin gönderildiğiniz şeyleri tanımayız." dediler.
35. Ve dediler ki : "Biz malca da daha çoğuz, evlatça da ve bize azap
edilmez."
36. De ki: "Rabbim, rızkı dilediğine döşer (bol verir), dilediğine de
sıkar (kİsar); fakat insanların çoğu bilmezler.
37. Oysa sizi huzurumuza yaklaştıracak olan ne mallarınız ne de
evladlarınızdır. Ancak iman edip yararlı işler yapanlar, var ya, işte
onların yaptıklarına karşılık kendilerine kat kat mükafat vardır ve
onlar, cennet köşklerinde güvenlik içindedirler.
38. Ayetlerimizi hükümsüz bırakmak için yarışarak çalışanlara gelince
onlar, hakkın huzuruna azap içinde celbedileceklerdir.
39. De ki: "Gerçekten Rabbim, rızkı kullarından dilediği kimseye hem
bol verir, hem kİsar. Hayır için her neyi harcarsanız, O, onun yerini
doldurur. O, rızık verenlerin en hayırlısıdır.
40. O gün ki, onları hep birlikte mahşere toplayacak, sonra meleklere:
"Şunlar size mi tapıyorlardı?" diyecek.
41. "Seni tenzih ederiz. Sensin onlara karşı bizim sahibimiz! Hayır,
onlar cinlere tapıyorlardı, çoğu onlara inanmıştı!" diyeceklerdir.
42. İşte o gün kiminiz kiminize ne bir yarar, ne de bir zarar verme
gücüne sahip olamaz ve o zulmedenlere: "Tadın bakalım, o yalan deyip
durduğunuz ateşin azabını!" deriz.
43. Karşılarında açık deliller halinde ayetleriniz okunduğu zaman o
zalimler: "Bu, yalnızca sizi atalarınızın taptığı tanrılardan men etmek
isteyen bir adamdır!" dediler ve: "Bu (Kur"an), uydurulmuş bir
iftiradan başka birşey değil!" dediler. Ve o küfredenler gerçek
kendilerine geldiği vakit : "Bu apaçık bir büyüden başka birşey
değildir!" dediler.
44. Halbuki Biz onlara öyle ders alacakları kitaplar vermedik ve
kendilerine senden önce bir uyarıcı da göndermedik.
220
45. Onlardan öncekiler de yalan demişlerdi. Hem de bunlar, onlara
verdiklerimizin onda birbirine ermediler. Peygamberlerini yalanladılar
da nasıl oldu inkarım?
46. De ki : "Size sadece bir tek öğüt vereceğim: Allah için ikişer,
üçer ve teker teker kalkarsınız sonra da iyi düşünürsünüz;
arkadaşınızda delilikten eser yoktur. O, yalnız şiddetli bir azabın
önünde sizi sakındıracak bir peygamberdir."
47. De ki: "Ben, sizden herhangi bir ücret istersem, o sizin olsun.
Benim mükafatım ancak Allah'a aittir ve Allah, herşeye şahittir."
48. De ki : "Gerçekten Rabbim, hakkı fırlatır (dilediğinin kalbine
indirir.) O, gaybları hakkıyla bilendir."
49. De ki: "Hak geldi; artık batılın önü de katmaz sonu da!"
50. De ki: "Eğer ben yanılırsam, yalnız kendime kalarak yanılırım ve
eğer doğru yolu bulmuşsam bilmeli ki Rabbimin bana vahiy vermesiyledir.
Çünkü O, yakındır, işitir, işittirir.
51. O telaşa düştükleri zaman görsen, artık kaçamak yoktur, yakın
yerden yakalanmışlardır.
52. Ve: "O'na iman ettik!" demektedirler, fakat onlara uzak yerden el
sunmak nerede?!"
53. Oysa daha önce O'na küfretmişlerdi, uzak yerden gaybe taş
atıyorlardı.
54. Artık kendileriyle arzuladıklarının arasına set çekilmiştir; tıpkı
bundan önce emsallerine yapıldığı gibi. Çünkü hepsi işkilli bir şüphe
içinde bulunuyorlardı.
SURA 35. FATİR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Hamd, o gökleri ve yeri yaratan ve melekleri ikişer üçer, dörder
kanatlı elçiler kılan Allah'a mahsustur. O, yaratmada dilediği kadar
artırır. Gerçekten Allah, herşeye gücü yetendir.
2. Allah, insanlara rahmetinden her neyi açarsa artık onu tutacak,
kısacak kimse yoktur. Her neyi de tutar kısarsa onu da ondan sonra
salacak yoktur. O, öyle güçlüdür, öyle hikmet sahibidir.
3. Ey insanlar, Allah'ın üzerinizdeki nimetini anın! Allah'tan başka
bir yaratıcı mı var? O, size gökten ve yerden rızık verir. Başka tanrı
yoktur, ancak O var. O halde nasıl (gerçekten) çevrilirsiniz?
4. Ve eğer seni yalanlıyorlarsa, bundan önce bir çok peygamberler de
yalanlandı. Bütün işler Allah'a döndürülür.
5. Ey insanlar, haberiniz olsun ki, Allah'ın va'di muhakkak gerçektir;
sakın o dünya hayatı sizi aldatmasın ve sakın o aldatıcı şeytan, sizi
Allah'a karşı aldatmasın!
6. Haberiniz olsun ki, şeytan size düşmandır, siz de onu düşman tutun;
çünkü O, etrafına toplanan yandaşlarını ancak alevli cehennemlik
dostlarından olsunlar diye davet eder.
7. Küfredenler, onlar için şiddetli bir azap vardır; iman edip yararlı
işler yapanlar, onlara ise bir bağışlama ve büyük bir mükafat vardır.
221
8. Ya kötü ameli kendisine allanmış pullanmış da onu güzel gören kimse
de mi (iman edip yararlı iş yapan gibi olacak)? Şüphe yok ki, Allah,
dilediğini şaşırtır, dilediğini doğru yola çıkarır. O halde gönlün
onlara karşı hasretlerle geçmesin! Allah onların bütün sanatlarını
bilir.
9. Allah O'dur ki, rüzgarları göndermiştir, derken bir bulut kaldırır.
Derken onu, ölmüş bir beldeye sevkedip onunla yere ölümünden sonra
hayat vermekteyiz. İşte Öldükten sonra dirilme böyledir.
10. Her kim izzet istiyorsa, bilsin ki, izzet tamamıyla Allah'ındır.
O'na hoş kelimeler yükselir, onu da salih amel yükseltir. Kötülükler
kuranlara gelince, onlara şiddetli bir azap vardır ve onların tuzakları
da hep tarumar (darmadağın) olur.
11. Hem Allah sizi bir topraktan, sonra bir nutfeden yarattı, sonra da
sizi çiftler yaptı. O'nun bilgisi dışında ne bir dişi gebe olabilir, ne
de doğurabilir. Bir yaşatılanın ömrünün uzatılması da kısaltılması da
kesinlikle bir kitapta yazılıdır, şüphe yok ki, o Allah'a göre çok
kolaydır.
12. Birde iki deniz bir olmuyor; şu tatlı, hararet keser, içerken
kayar; şu da tuzludur, yakar kavurur. Bununla beraber herbirinden bir
taze et yersiniz ve bir zinet çıkarıp giyinirsiniz. Allah'ın lütfundan
nasip arayasınız diye gemilerin de suyu yara yara orada gittiğini
görürsün. Gerek ki ,şükredersiniz.
13. Geceyi gündüze sokuyor, gündüzü de geceye sokuyor. Güneşi ve ayı
emrine amade etmiştir. Her biri belirlenmiş bir vakte, mukadder bir
gayeye akıp gidiyor. işte bu gördüklerinizi yapan Allah Rabbinizdir,
mülk O'nundur. O'ndan başka çağırdıklarınız ise, bir çekirdek zarını
bile idare edemezler.
14. Kendilerine dua ederseniz, duanızı işitmezler.İşitseler bile size
cevabım vermezler. Kıyamet günü de kendilerini Allah'a ortak
koştuğunuzu inkar ederler. Sana, herşeyden haberdar olan (Allah) gibi,
haber veren olmaz.
15. Ey insanlar, sizsiniz hep Allah'a muhtaç fakirler. Allah ise,
zengin ve hamd ile övülecek O'dur ancak.
16. Dilerse sizi yok eder ve yeni bir halk getirir.
17. Ve bu Allah'a göre zor birşey değildir.
18. Bir de günah çeken bir kimse başkasının günahını çekmeyecek; yükü
ağır basan, onun başkasına yüklenmesi için çağrıda bulunsa da, ondan
birşey alınıp yüklenmeyecektir, isterse bir yakını olsun. Fakat ancak
gıyaben Rablerinin korkusunu duyanları ve namazı dürüst kılanları
sakındırırsın. Temizlenen de sırf kendisi için temizlenir. Nihayet
gidiş Allah'adır.
19. Ne kör ile gören eşit olur,
20. ne karanlıklar ile aydınlık,
21. ne de gölge ile sıcaklık.
22. Ölülerle diriler de eşit olmaz. Gerçi Allah her dilediğine
işittirirse de sen kabirdekilere işittirecek değilsin.
23. Sen sadece bir uyarıcısın!
222
24. Muhakkak ki, Biz seni gerçek ile hem bir müjdeci, hem bir uyarıcı
olarak gönderdik. Hiçbir ümmet de yoktur ki, içlerinden bir uyarıcı
geçmiş olmasın.
25. Seni yalanlıyorlarsa, bunlardan öncekiler de yalanlamışlardı.
Onlara peygamberleri, mucizeler, sayfalar ve nurlu kitapla gelmişlerdi.
26. Sonra Ben, o küfredenleri tutup alıverdim. O zaman inkarım
(cezalandırmam) nasıl oldu?
27. Görmedin mi Allah, yukarıdan bir su indirdi de onunla renkleri
başka başka birçok meyveler çıkardık. Dağlardan da yollar var, beyazlı,
kırmızılı, renkleri çeşitli, bir de kuzguni siyahlar.
28. İnsanlardan, hayvanlardan ve davarlardan da aynı şekilde çeşitli
renklerde olanlar vardır. Ancak Allah saygısını, kullarından bilenler
duyar. Haberiniz olsun ki, Allah güçlüdür, bağışlayıcıdır.
29. O Allah'ın kitabını okuyup ardınca gidenler, namazı kılıp
kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden gizli ve açık vermekte
olanlar, herhalde hiç batma ihtimali olmayan bir ticaret umarlar.
30. Çünkü Allah, mükafatlarım kendilerine tamamen ödedikten başka,
lütfundan onlara fazlasını verecektir. Çünkü O hem bağışlayan, hem de
şükrün karşılığım bol verendir.
31. Kitaplar içinde o sana vahyettiğimiz kitap da önündekileri
(kendisinden öncekileri) doğrulayıcı olmak üzere gerçeğin ta
kendisidir. Muhakkak ki, Allah kullarından haberdardır, herşeyi görüp
gözetendir.
32. Sonra Biz, o kitabı kullarımızdan süzüp seçtiklerimize miras
kıldık. Onlardan da nefislerine zulmeden var, orta giden yolu tutan
var, Allah'ın izniyle hayırlarda ileri geçenler var. işte büyük lütuf
odur.
33. Adn cennetleri, ona girecekler, orada altın bileziklerle ve
incilerle sesleneceklerdir. Orada elbiseleri ipektir.
34. Ve şöyle demektedirler: "Hamdolsun Allah'a bizden o hüznü giderdi;
gerçekten Rabbimiz çok bağışlayan ve şükrün karşılığını bolca verendir.
35. Lütfundan bizi durulacak yurda kondurdu. Burada bize yorgunluk
gelmeyecek,burada bize usanç gelmeyecektir.
36. Küfredenlere gelince, onlara cehennem ateşi vardır. Hüküm verilmez
ki ölsünler, kendilerinden biraz azabı da hafifletilmez, işte Biz, her
nankörü böyle cezalandırırız.
37. Ve onlar orada şöyle feryad ederler: "Ey Rabbimiz, bizleri çıkar da
yaptıklarımızdan başka yararlı bir iş yapalım. (Onlara) : "Ya size
orada düşünecek olanın düşüneceği kadar ömür vermedik mi ki? Hem size
Peygamber de geldi. O halde tadın; çünkü zalimleri kurtaracak yoktur!"
(denilecektir.)
38. Şüphe yok ki, Allah, göklerin ve yerin sırrını bilendir. Kesinlikle
O, sinelerin özünü bilir.
39. Sizi yeryüzünde halifeler yapan O'dur. O halde kim inkar öderse
inkarı kendi aleyhinedir. Kafirlere inkarları, Rableri katında gazaptan
başka birşey artırmaz. Kafirlere inkarları, zarardan başka birşey
artırmaz.
223
40. De ki: "Gördünüz ya, O Allah'tan başka yalvardığınız ortaklarınızı!
Gösterin bana onların bu yeryüzünün hangi parçasını yarattıklarını!"
Yoksa onların göklerde mi bir ortaklığı var, ya da kendilerine bir
kitap vermişiz de ondan açık bir delil mi var ellerinde? Hayır, o
zalimler, birbirlerini aldatmadan başka bir vaadde bulunmuyorlar!
41. Doğrusu gökleri ve yeri, yok oluvermelerinden Allah tutuyor.
Andolsun ki, eğer yok oluverseler, O'ndan başka kimse tutamaz onları.
O, gerçekten çok halim, çok bağışlayandır.
42. Onlar kendilerine uyarıcı bir peygamber gelirse kesinlikle
ilerideki ümmetlerin en birincisinden daha kabiliyetli olacaklarına
daha çok doğru yola gideceklerine dair Allah'a en ağır yeminleriyle
yemin etmişlerdi. Fakat kendilerine uyarıcı bir peygamber geldiği
zaman, bu onların yalnızca ürkekliklerini artırdı.
43. Bu, yeryüzünde bir büyüklük taslamak ve suikast düzenlemek
istediklerindendir. Oysa kötü tuzak, yalnızca sahibinin başına geçer. O
halde öncekilerin kanunundan başka ne gözetirler?! Sen Allah'ın
kanununda asla bir değişiklik bulamazsın, Allah'ın kanununda asla bir
sapma da bulamazsın!
44. Ya yeryüzünde gezip bir bakmadılar mı, kendilerinden öncekilerin
sonu nasıl olmuş? Oysa onlar, kendilerinden daha güçlüydüler. Allah'ı,
ne göklerde ve ne de yerde O'nu, hiçbir şeyin aciz bırakma imkanı ve
ihtimali yoktur. O, hiç şüphesiz, herşeyi bilendir, herşeye gücü
yetendir.
45. Bununla beraber Allah, insanları kendi işledikleri yüzünden hemen
cezalandıracak olsa, yeryüzünde bir deprenen bırakmazdı. Fakat onları
belirlenmiş bir süreye kadar ebeler. Nihayet ecelleri geldiği vakit,
işte o zaman şüphe yok ki, Allah kullarını görendir (hiçbirini
karşılıksız bırakmaz)!
SURA 36. YASİN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Yasin.
2. Hikmetli Ku'ran'ın hakkı için!
3. Emin ol ki sen, o elçilikle gönderilen peygamberlerdensin!
4. Bir dosdoğru yol üzerindesin.
5. Güçlü ve çok merhametli Allah'ın peyderpey indirdiği vahyi ile.
6. Babaları uyarılmamış olup gaflet içinde olan bir topluluğu uyarasın
(vehameti haber veresin) diye.
7. Andolsun ki, pek çoklarına karşı söz hak olmuştur da artık onlar
imana gelmezler.
8. Çünkü Biz, onların boyunlarına kelepçeler geçirmişiz de onlar,
çenelerine dayanmıştır da burunları yukarı, gözleri aşağı
somurtmaktadırlar.
9. Hem önlerinden bir set, hem arkalarından bir set çekmişiz ve
kendilerini sarmışızdır; artık baksalar da görmezler.
10. Onları uyarsan da uyarmasan da farketmez, inanmazlar.
224
11. Sen ancak Kur'an'a uyan ve Rahman'dan gıyabında saygı besleyen
kimseyi sakındırırsın; İşte onu, hem bir bağışlama hem de değerli bir
mükafatla müjdele!
12. Gerçekten Biz Biziz, ölüleri diriltiriz; önden gönderdiklerim ve
bıraktıktan eserleri kitaba geçiririz. Zaten herşeyi açık bir kütükte
"İmam. ı Mübin" de de ihsa (sayıp tesbit) etmişizdir.
13. Ve onlara o şehir halkını örnek ver. Hani oraya o gönderilen
elçiler varmıştı.
14. Hani onlara o iki elçiyi göndermiştik de onları yalanladılar; Biz
de bir üçüncüsüyle onları güçlendirdik, varıp: "Haberiniz olsun, biz
sizlere gönderilmiş elçileriz." dediler.
15. "Siz bizim gibi insandan başka birşey değilsiniz, hem Rahman hiç
birşey indirmedi; siz sırf yalan söylüyorsunuz!" dediler.
16. Elçiler: " Rabbimiz biliyor ki, biz gerçekten size gönderilmiş
elçileriz.
17. Açık bir tebliğden ötesi ise bizim üstümüze (vazife) değildir!"
dediler.
18. Onlar: "Doğrusu, biz sizi uğursuzluk nedeni saydık. Yemin ederiz
ki, vazgeçmezseniz sizi hiç tınmadan taşlarız ve kesinlikle size bizden
acıklı bir azap dokunur." dediler.
19. Elçiler: "Sizin uğursuzluk kuşunuz beraberinizdedir. Size öğüt
verilse de öyle mi? Doğrusu siz israfı adet etmiş bir topluluksunuz."
dediler.
20. o sırada şehrin ta ucundan bir adam koşarak geldi ve dedi ki: "Ey
hemşerilerim, uyun o gönderilen elçilere!
21. Uyun sizden bir ücret istemeyen o zatlara ki, onlar doğru yola
ermişlerdir.
22. Hem neden kulluk etmeyeyim ben o beni yaratana, hep de döndürülüp
O'na götürüleceksiniz!
23. Ben hiç O'ndan başka tanrılar mı edinirim? Eğer o Rahman, bana bir
keder irade buyurursa, onların şefaati benden yana hiçbir şeye yaramaz
ve beni kurtaramazlar.
24. Şüphesiz ben, o takdirde açık bir sapıklık içindeyimdir.
25. Haberiniz olsun ki, ben Rabbinize iman getirdim, gelin dinleyin
beni!"
26. Denildi ki: "Haydi. gir cennete!" O: "Ah ne olurdu, kavmim bilseydi
27. Rabbimin beni bağışlamasın) ve beni ikram olunan kullarından
kıldığım."
28. Arkasından kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirecek
de değildik.
29. O sadece bir sayha (gürültü) oldu; hemen sönüverdiler.
30. Yazıklar olsun o kullara ki kendilerine gelen her peygamberle
mutlaka alay ediyorlardı.
31. Baksalar ya kendilerinden önce nice nesiller helak etmişiz. Onlar,
hiç onlara dönüp gelmiyorlar (dünyaya bir daha dönmüyorlar).
32. Ancak hepsi toplanıp, bizim huzurumuza celbedilmişlerdir.
225
33. Hem ölü toprak onlara bir delildir. Biz ona hayat verdik ve onda
taneler çıkardık da ondan yiyip duruyorlar.
34. Orada cennetler yaptık; hurma bahçeleri, üzüm bağları (daha neler)
neler! İçlerinde pınarlar akıttık.
35. Ürününden ve kendi elleriyle elde ettikleri mamüllerinden yesinler
diye; hala şükretmeyecekler mi?
36. Yüce ve münezzehtir o ki, herşeyden çiftler meydana getiriyor;
yerin bitirdiklerinden, kendilerinden ve daha bilmeyecekleri neler,
nelerden!
37. Gece de onlara bir delildir. Ondan gündüzü soyarız (çekip alırız),
bir de bakarlar ki, karanlığa dalmışlar.
38. Güneş de, (bir delildir ki) kendisine mahsus bir karargah için akıp
gidiyor, işte bu, güçlü ve herşeyi bilen (Allah) ın takdiridir.
39. Aya da; ona da bir takım menziller tayin etmişizdir, nihayet dönmüş
(dolanmış) eğri bir hurma dalı gibi olmuştur.
40. Ne güneşin Aya (yetişip) çatması kendisine (çarpması) yaraşır, ne
de gece gündüzü geçer; herbiri birer felekte (yörüngede) yüzerler.
41. Onlara bir delil de o dolu gemide zürriyetlerini taşımamız;
42. ve kendilerine o gibisinden binecek şeyler yaratmamızdır.
43. Ödersek onları (suda) boğarız da o zaman onlara ne feryatçı vardır
ne de onlar kurtarılırlar.
44. Ancak tarafımızdan bir rahmet ve bir zamana kadar yaşatmak başka.
45. Durum böyle iken onlara : "Önünüzdekini ve arkanızdakini gözetip
korunun ki rahmete erişeniz." denildiği zaman;
46. kendilerine Rablerinin ayetlerinden her hangi bir ayet de gelse,
mutlaka ondan yüz çevire geldiler.
47. Onlara: "Allah'ın size rızık olarak verdiği şeylerden hayra
harcayın" denildiği zaman, o kafirler, iman edenler için şöyle dediler:
"Allah'ın, dileseydi yiyecek verebileceği kimseyi biz hiç yedirir
miyiz, siz apaçık bir sapıklık içinde değil de nesiniz?"
48. Ve:"Ne zaman bu tehdit , (gerçekleşek eğer) doğru (sözlü) iseniz."
diyorlar.
49. (Ondan) sadece bir tek sayhaya bakıyorlar, bir sayha ki, onlar
çekişip dururlarken kendilerini yakalayıverir.
50. o zaman bir tavsiyede bile bulunamazlar; ailelerine de dönemezler.
51. Sur üfrülmüştür, bir de ne baksınlar kabirlerinden Rablerine doğru
akın ediyorlar.
52. "Eyvah başımıza gelenlere! Bizi uyuduğumuz yerden kim kaldırdı? O
Rahmin' in va'd buyurduğu işte buymuş. Gönderilen peygamberler doğru
söylemişler" derler.
53. Başka değil, sadece bir sayha olmuş, derhal hepsi toplanmış
huzurumuza getirilmişlerdir.
54. Artık bugün hiç kimseye zerrece zulmedilmez. Ancak yaptıklarınızın
cezasını çekeceksiniz.
55. Gerçekten cennetlikler bugün bir eğlence içinde zevk etmektedirler.
226
56. Kendileri ve eşleri gölgelikler içinde koltuklar üzerinde
kurulmuşlardır.
57. Onlara orada bir meyve vardır. Onlara orada ne isterlerse vardır.
58. Merhametli Rabbin kelamı bir " Selam " olacak.
59. Haydin ayrılın bugün ey suçlular!
60. Ey Adem oğulları, Ben size şeytana kulluk etmeyin, o size açık bir
düşmandır, diye and vermedim mi?
61. Bana kulluk edin, doğru yol budur, diye.
62. Böyle, iken yüceliğime karşı o içinizden bir çok nesilleri yoldan
çıkardı. O zaman sizin akıllarınız yok muydu?
63. İşte bu va'd olunup durduğunuz cehennem.
64. Bugün yaslanın bakalım ona inkar ettiğiniz için.
65. Bugün ağızlarını mühürleriz de neler kazandıklarını bize elleri
söyler, ayaklar şahitlik eder.
66. Hem dileseydik gözlerini üzerinden silme kör ediverirdik de yola
dökülürlerdi. Fakat nereden görecek. ler.
67. Yine dilesek kendilerini oldukları yerde kılıklarını değiştirirdik
de ne ileri gidebilirlerdi, ne de dönebilirlerdi.
68. Bununla beraber kimin ömrünü uzatıyorsak yaratılışta onu tersine
çeviri(p güçten düşürü)yoruz. Hala akıllanmayacaklar mı?
69. Biz ona şiir öğretmedik, ona yakışmaz da; o sadece bir öğüt ve
parlak bir Kur'an'dır.
70. Diri olanı uyandırmak, nankörlere de o azap sözünün gerekmesi için.
71. Şunu da görmediler mi: Biz onlar için ellerimizin yaptıklarından
bir takım yumuşak hayvanlar yaratmışız da onlara sahip bulunuyorlar.
72. Onları kendilerine zebun etmişiz de hem onlardan binekleri var, hem
de onlardan yiyorlar.
73. Onlarda daha bir çok menfaatleri ve türlü içecekleri de var. Hala
şükretmeyecekler mi?
74. Tuttular bir de Allah'tan başka bir takım ilahlar edindiler. Güya
yardım olunacaklar.
75. Onların onlara yardıma güçleri yetmez; onlar ise onlar (tanrılar)
için celbolunan askerlerdir.
76. O halde onların lakırdıları seni üzmesin. Biz onların içlerini de
biliriz dışlarını da.
77. İnsan görmüyor mu ki, Biz onu bir nutfeden yarattık da şimdi o
çeneli bir çekişgen kesildi.
78. Yaratılışını unutarak Bize bir de mesel (örnek) fırlattı:
"Çürümüşken o kemikleri kim diriltir?" dedi.
79. De ki:"Onları ilk defa yaratan diriltir ve o yaratmanın her
türlüsünü bilir."
80. O ki size yeşil ağaçtan bir ateş çıkarmasını sağladı da şimdi siz
ondan tutuşturup duruyorsunuz.
227
81. Gökleri ve yeri yaratan onlar gibisini yaratmaya kadir değil midir?
Elbette kadirdir. Yaratan O, her şeyi bilen O!
82. O'nun emri, birşeyi dileyince ona sadece "Ol!" demektir. O da
oluverir.
83. Artık tesbih edilmez mi öyle herşeyin hükümranlığı elinde bulunan
yüce Allah! Hep de döndürülüp O'na götürüleceksiniz.
SURA 37. SAFFAT SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun o kuvvetlere, o saf bağlayıp duranlara.
2. o haykırıp da sürenlere
3. ve o yolda (Allah'ın) uyarı(sını) okuyanlara ki,
4. ilahınız birdir sizin.
5. Göklerin, yerin ve aralarındakilerin Rabbi ve bütün doğuların
Rabbidir.
6. Bakınız Biz o dünya göğünü (yakın göğü) bir zinetle, yıldızlarla
donattık.
7. İtaata yanaşmaz her şeytandan koruduk.
8. 9. Onlar yüce meclisi dinleyemezler. Kovulmak için her taraftan
sıkıya (ateş mermiye) tutulurlar. Onlara ayrılmaz bir azap vardır.
10. Ancak bir çalıp çarpan (olursa), onunda peşine delip geçen bir ateş
takılır.
11. Şimdi sor onlara: "Yaratılışça kendileri mi daha çetin, yoksa Bizim
yarattıklarımız mı?" Biz kendilerini cıvık bir çamurdan yarattık.
12. Fakat sen hayrettesin, onlar ise alay ediyorlar.
13. Uyarıldıklarında da düşünmüyorlar.
14. Bir mucize gördükleri zaman da alaya atıyorlar.
15. Ve diyorlar ki: "Bu apaçık bir sihirden başka bir şey değildir.
16. Öldüğümüz ve bir toprakla bir yığın kemik olduğumuz zaman mı biz
tekrar dirilecek mişiz?
17. Önceki atalarımız da mı?"
18. Deki: "Evet! Hem de çok aşağılanmış olarak!"
19. Çünkü o zorlu bir kumandadan ibarettir ki, hemen gözleri
açılıverir.
20. "Eyvah bizlere! Bu o ceza günüdür." derler.
21. "İşte bu, o sizin yalan dediğiniz ayırt etme günüdür."
22. 24. O zulmedenleri, eşlerini ve Allah'tan başka taptıkları şeyleri
Toplayın mahşere, toplayın da götürün onları Sırat'a, cehennem
köprüsüne doğru ve tutuklayın onları çünkü sorguya çekilecekler.
25. "Ne oldu sizlere yardımlaşmıyorsunuz?"
26. Hayır bugün onlar teslim olmuşlardır.
27. Birbirlerine dönmüş soruşuyorlar:
228
28. "Siz bize sağdan gelir alaka gösterip duruldunuz." (aldatırdınız.)
derler.
29. (Bunlar da): "Hayır, siz inanmamıştınız,
30. bizim size karşı zorlayacak bir gücümüz de yoklu; fakat siz azmış
bir kavimdiniz;
31. onun için üzerimize Rabbimizin sözü hak oldu. Muhakkak hepimiz
tadacağız;
32. evet biz sizi kışkırttık. Çünkü biz azgındık!"
33. O halde hepsi o gün azapta ortaktırlar.
34. İşte Biz suçlulara böyle yaparız.
35. Çünkü onlar kendilerine: "Allah'tan başka ilah yoktur." denildiği
zaman kafa tutuyorlardı.
36. Ve "Biz hiç deli bir şair için ilahlarımızı bırakır mıyız?"
diyorlardı.
37. Hayır, o hak ile geldi ve bütün peygamberleri doğruladı.
38. Elbette siz o acı azabı tadacaksınız.
39. Bununla beraber başka değil, hep yaptığınız amellerinizle
cezalandırılacaksınız.
40. Ancak Allah'ın ihlasa mazhar kılınmış kulları müstesnadır.
41. İşte onlar için belli bir rızık vardır.
42. Meyveler vardır. Onlara daima ikram edilir.
43. Naim cennetlerinde.
44. Karşılıklı tahtlar üzerinde.
45. Akan kaynaktan dolu kadehlerle kendilerine pırlanılır (sunulur).
46. Bembeyaz, içenler için lezzetli.
47. Onda ne bir zarar vardır ne de başlarına vurur.
48. Yanlarında bakışlarını kendilerinden ayırmayan iri gözlü dilberler.
49. Sanki onlar örtülüp saklanmış yumurtalar gibidirler.
50. Derken birbirlerine dönmüş soruşuyorlar.
51. İçlerinden bir sözcü: "Benim bir arkadaşım vardı."
52. Dedi ki: "Sen gerçekten inananlardan mısın?
53. Öldüğümüz ve bir toprakla bir yığın kemik olduğumuz zaman gerçekten
biz cezalanacak mıyız?"
54. "Nasıl bir bakıştırır mısınız (seyretmek ister misiniz]?" der.
55. Derken bakmış, onu cehennemin ta ortasında görmüş.
56. "Vallahi doğrusu sen az daha beni helak edecektin!" der.
57. Rabbimin nimeti olmasaydı ben de buraya celbedilmişlerden
olacaktım.
58. 59. Nasılmış bak? Biz ilk ölümümüzden başka ölecek değiliz ve biz
azaba uğrayacak da değiliz.
229
60. İşte bu, hiç şüphesiz o büyük murat, büyük bir kurtuluştur.
61. Böyle bir murat için çalışsın çalışan erler.
62. Nasıl, konmak için bu mu hayırlı yoksa o zakkum ağacı mı?
63. Biz onu zalimler için bir fitne kılmışızdır.
64. O bir ağaçtır ki cehennemin dibinde çıkar.
65. Tomurcukları şeytanların başları gibidir.
66. Mutlaka onlar ondan yiyeceklerdir; yiyecekler de ondan karınlarını
dolduracaklardır.
67. Sonra onların üzerine kaynar sudan bir haşlamaları vardır.
68. Sonra da dönüşleri şüphesiz cehennemedir.
69. Çünkü onlar babalarını sapıklık içinde buldular.
70. Şimdi de onların izlerince koşturuluyorlar.
71. Gerçekten onlardan önce eskilerin çoğu sapıklıkta idiler.
72. Andolsun ki, içlerinden uyarıcı peygamberler de gönderdik,
73. Sonra da bak o uyarılanların sonu nasıl oldu?
74. Ancak Allah'ın ihlas ile seçilen kulları başka.
75. Andolsun ki, Nuh Bize seslenmişti. Biz de gerçekten ne güzel icabet
edenleriz!
76. hem onu ve ailesini o büyük sıkıntıdan kurtardık.
77. Hem onun neslini sürekli kalanlar kıldık.
78. Hem de sonradan gelenler içinde namım bıraktık.
79. "Bütün alemler içinde Nuh'a selam !"
80. İşte Biz iyi davrananları böyle mükafatlandırırız.
81. Çünkü o Bizim mü'min kullarımızdandı.
82. Sonra da diğerlerin! suda boğduk.
83. Şüphesiz İbrahim de onun kolundandı.
84. Çünkü Rabbine tertemiz bir kalb ile geldi;
85. çünkü babasına ve kavmine şöyle dedi : "Siz nelere tapıyorsunuz?
86. Yalancılık etmek için mi Allah'tan başka ilahlar istiyorsunuz?
87. Siz alemlerin Rabbini ne zannediyorsunuz?"
88. Derken yıldızlara bir göz attı:
89. "Ben hastayım" dedi.
90. O zaman arkalarını dönerek başından kaçışıverdiler.
91. Derken bir kurnazlıkta onların ilahlarına vardı da "Buyursanıza,
yemez misiniz?" dedi.
92 . 93. "Neyiniz var konuşmuyorsunuz?" diyerek yaklaşıp onlara
kuvvetli bir darbe indirdi.
94. Bunun üzerine birbirlerine girerek ona yöneldiler.
95. "A, siz kendi yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?" dedi.
230
96. Halbuki sizi ve yaptıklarınızı Allah yarattı.
97. "Haydi, bunun için bir bina yapın ve bunu ateşe atın!" dediler.
98. Böylece ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de tuttuk kendilerini
daha alçak (bir duruma) düşürdük.
99. Bir de dedi ki: "Ben Rabbime gidiyorum, O bana yolunu gösterir.
100. Rabbim, bana iyilerden (bir evlat) ihsan et!"
101. Biz de ona uslu bir oğul müjdeledik.
102. (Oğlu) yanında koşma çağına gelince : "Yavrum, ben seni rüyamda
boğazladığımı görüyorum. Artık bak ne düşünürsün?" dedi. (Çocuk da):
"Babacığım sana ne emrediliyorsa yap! Beni inşaallah sabredenlerden
bulacaksın!" dedi.
103. Ne zaman ki ikisi de bu şekilde (Allah'a) teslim oldular,
(İbrahim) onu tuttu şakağına yıktı (şakağı üzerine yatırdı).
104. Ve ona şöyle seslendik: "Ey İbrahim!
105. Rüyaya gerçekten sadakat gösterdin, işte Biz güzel davrananları
böyle mükafatlandırırız."
106. "Şüphesiz ki bu apaçık ve kesin bir imtihandı." dedik.
107. Ve ona büyük bir kurbanlık fidye verdik.
108. Sonradan gelenler içinde kendisine iyi bir nam bıraktık.
109. Selam İbrahim'e!
110. İşte iyi hareket edenleri böyle mükafatlandırırız.
111. Çünkü o Bizim mü'min kullarımızdandı.
112. Bir de onu salihlerden bir peygamber olmak üzere İshak ile
müjdeledik.
113. Hem ona hem İshak'a bereketler verdik, ikisinin neslinden de hem
güzel davrananlar var, hem de açıkça kendi nefsine zulmedenler var.
114. Andolsun ki,Musa ile Harun'u da minnettar ettik.
115. Hem kendilerini ve kavimlerini o büyük sıkıntıdan kurtardık,
116. hem yardım ettik onlara da, galip gelenler onlar oldular.
117. Hem kendilerine o belli Kitab'ı (Tevrat'ı) verdik.
118. Kendilerini doğru yola çıkardık.
119. Sonrakiler içinde namlarına şunu bıraktık:
120. "Selam Musa ile Harun'a!"
121. İşte Biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.
122. Çünkü ikisi de Bizim mü'min kullarımızdandı.
123. Şüphesiz İlyas da gönderilen peygamberlerdendir.
124. Kavmine şöyle demişti: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız?
125. O en güzel yaratanı bırakıp da Ba'le mi yalvarıyorsunuz?
126. Rabbiniz ve önceki atalarınızın Rabbi olan Allah'ı" demişti.
231
127. O zaman onu yalanladılar. Şüphesiz ki onlar da (cehenneme atılmak
üzere) hazır bulunduruldular.
128. Allah'ın ihlaslı kulları müstesna.
129. O'na da sonrakiler içinde şunu bıraktık:
130. "Selam İlyas 'a!"
131. İşte Biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.
132. Çünkü o Bizim mü'min kutlarımızdandı.
133. Şüphesiz Lut da gönderilen peygamberlerdendir.
134. Onu ve bütün ailesini kurtardık;
135. geride batanlar arasında kalan bir kadın hariç.
136. Sonra diğerlerini yerle bir ettik.
137. Ve siz sabahları onlara uğrar ve üzerlerinden geçersiniz,
138. geceleyin de; hala akıl edip düşünmez misiniz?
139. Şüphesiz Yunus da gönderilen peygamberlerdendir.
140. Hani bir vakit dolu gemiye kaç(ıp sığın)mıştı,
141. kur'a çekişmişti de (gemiden) kaydırılanlardan olmuştu.
142. Derken (denize atıldı ve) kendisini balık yuttu. Pişmandı.
143. Eğer çok tesbih edenlerden olmasaydı,
144. muhakkak diriltilecekleri güne kadar onun karnında kalırdı.
145. Hemen Biz onu hasta bir halde bir alana çıkardık,
146. Üzerine kabak cinsinden bir ağaç bitirdik.
147. Ve onu (Yunus'u) yüzbin insana peygamber olarak gönderdik ve hatta
artıyorlardı.
148. O zaman iman ettiler de onları bir zamana kadar yararlandırdık.
149. Şimdi sor o seninkilere: "Kızlar Rabbine, oğullar onlara öyle mi?
150. Yoksa Biz melekleri dişi yaratmışız da onlar şahit mi
bulunuyorlarmış?"
151. Ha!.. Onlar şüphesiz uydurdukları iftiralardan dolayı:
152. "Allah doğurdu." derler. Ve bunlar gerçekten yalancıdırlar.
153. (Allah) kızları oğullara tercih mi etmiş?
154. Nah sizlere! Nasıl hükmediyorsunuz?
155. Hiç mi düşünmezsiniz
156. Yoksa sizin için açık bir ferman mı var ?
157. O halde getirin kitabınızı doğru söylüyorsanız?
158. Bir de Allah ile cinler arasında bir soy bağı uydurdular. Andolsun
cinler bilirler ki onlar huzura celbedileceklerdir.
159. Allah onların yakıştırdıkları vasıflardan münezzeh ve yücedir.
160. Fakat Allah'ın ihlas ile seçilen kulları başka.
161. Çünkü siz ve taptıklarınız,
232
162. Allah'a karşı kimseyi baştan çıkaramazsınız,
163. Cehenneme saldıran kimseden başkasını.
164. (Melekler) : "Bizden her birimizin belli bir makamı vardır.
165. Elbette biziz o saf saf dizilenler, biziz ;
166. elbette biziz o tesbih edenler, biziz." Derler
167. Ve gerçek (şu ki, daha) önce şöyle diyorlardı:
168. "Eğer yanımızda önceki (ümmet)lerden bir kitap olsaydı,
169. herhalde Allah'ın ihlas ile seçilmiş kullarından olurduk."
170. Fakat şimdi O'nu inkar ettiler, artık ileride bilecekler.
171. Andolsun ki peygamberlikte gönderilen kullarımız hakkında şu
sözümüz geçmiştir:
172. "Onlar (varya), elbette onlar muhakkak muzaffer olacaklardır.
173. Ve elbette Bizim askerlerimiz mutlaka onlar galip geleceklerdir.
174. Onun için bir süreye kadar onlardan yüz çevir.
175. Gör onları(n akibeti ne olacak! Onlar da) yakında göreceklerdir.
176. Ve şimdi onlar. Bizim azabımıza uğramakta acele mi ediyorlar?
177. Fakat (azap) onların sahasına indiği zaman o acı haber
verilenlerin sabahı ne fenadır!
178. Yine sen bir süreye kadar onlardan yüz çevir;
179. gör (ne olacak akibetleri. Onlar da) yakında göreceklerdir.
180. Güç ve kuvvet sahibi Rabbin, onların isnat enikleri vasıflardan
münezzehtir.
181. Selam tüm peygamberlere!
182. Ve hamd alemlerin Rabbi Allah'a!
SURA 38. SAD SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Sad, Bu öğütte dolu Kur'an'a bak!
2. Fakat o küfredenler bir onur ve ayrılık içindeler.
3. Kendilerinden önce nicelerim helak ettik. Çığrıştılar; fakat
kurtulma zamanı değildi.
4. İçlerinden kendilerine uyarıcı bir peygamber geldiğine şaştılar da
kafirler: "Bu bir sihirbaz, yaman bir yalancı" dediler.
5. İlahları bir tek ilah mı kılmış? Bu gerçekten şaşılacak birşey, çok
tuhaf!
6. İçlerinden o heyet fırladı ve şöyle dedi: "Tanrılarınız üzerinde
sabır ve sebat edin? Bu gerçekten arzu edilen şey, bir istek!
7. Biz bunu diğer dinde işitmedik, bu mutlaka bir uydurmadır.
8. O Kur'an aramadan ona mı indirilmiş? Doğrusu onlar benim
Kur'an'ımdan bir kuşkulu şüphe içindeler; doğrusu henüz azabımı
tatmadılar.
233
9. Yoksa sana onu (Kur'an'ı) veren çok güçlü ve ihsan sahibi Rabbinin
hazineleri onların yanında mı?
10. Yoksa bütün o göklerin, yerin ve aralarındakilerin mülkü onların
mı? öyle ise sebepler içinde üstüne çıksınlar (bütün sebeplere
başvurarak yukarı çıkma yollarını denesinler).
11. Onlar burada hiziplerin döküntülerinden, kalma bozuk (muhtelif
partilerden bozguna uğramış) bir ordudur.
12. Onlardan önce Nuh kavmi, Ad kavmi ve o kazıkların (büyük
yapıtların) sahibi Firavun da peygamberleri yalanladılar.
13. Semud, Lut ve Eykeliler de... işte o partililer bunlardır.
14. Başka değil hepsi gönderilen peygamberleri yalanladılar da azabım
böyle hak oldu.
15. Onlar başka değil sadece bir tek sayhaya bakıyorlar. Öyle ki, ona
hık yok!
16. Bir de: "Ey Rabbimiz, hesap gününden önce bizim pusulamızı
(payımızı) acele ver!" dediler.
17. Şimdi sen onların dediklerine sabret de güçlü kulumuz Davud'u an!
Çünkü o evvab (içli, zikir ve tesbih ile Bize çok yönelen biri ) idi.
18. Biz dağları onun emrine vermiştik, akşam ve işrak vakti onunlar
birlikte tesbih ederlerdi.
19. Kuşları da toplu olarak (onun emrine vermiştik ). Hepsi onun için
terci yapardı.(ona uyarak ahenkle içli zikir ve tesbih ederlerdi).
20. Hem mülkünü güçlendirmiş, hem de kendisine hikmet ve hakkı batıldan
ayırt etme kabiliyeti vermiştik.
21. Birde davacıların kıssası geldi mi sana? Hani surdan aşarak mihraba
ulaşmışlardı.
22. O zaman Davud'un yanına giriverdiler de onlardan telaşa düştü. Ona
" Korkma!" dediler, biz iki davacıyız , birimiz diğerinin hakkına
tecavüz etti. Şimdi sen aramıza doğrulukla hükmet ve aşırı gitme de
bizi doğru yolun ortasına çıkar.
23. "Şu benim kardeşim, onun doksan dokuz kişi koyunu var, benim ise
bir tek dişi koyunum var, böyle iken; "Onu da bana bırak" dedi. Ve beni
söyleşmede (tartışmada) yendi." diye anlattı.
24. (Davut) dedi ki: "Doğrusu senin bir koyununu kendi koyunlarına
katmak istemesiyle sana zulmetmiştir. Gerçekten karışıkların (bir
toplum içinde yaşayanların) çoğu biribirlerine haksızlık ediyorlar.
Ancak iman edip de salih amel işleyenler başka. Ama onlar da pek az.
Davut kendisini imtihan ettiğimizi sanmıştı. Hemen Rabbinden mağfiret
diledi , rüku ederek yere kapandı , tevbe ederek (Allah'a) yöneldi.
25. Biz de bu hatasını kendisine bağışladık. Gerçekten ona, yanımızda
bir yakınlık ve akibet (dönüş) güzelliği vardır.
26. Ey Davut , gerçekten biz seni yeryüzünde bir halife yaptık. Artık
insanlar arasında doğrulukla hükmet, keyf(in)e uyma ki, seni Allah
yolundan sapıtmasın; çünkü Allah yolundan sapanlar hesap gününü
unuttukları için kendilerine pek şiddetli bir azap vardır.
27. Hem o göğü, yeri ve aralarındakileri Biz boşuna yaratmadık. O,
küfredenlerin zannı. Onun için küfredenlere ateşten bir veyl var.
234
28. Yoksa iman edip de salih amel işleyenleri Biz o yeryüzündeki
bozguncular gibi yapar mıyız? Yoksa o takva sahiplerini, arsız
çapkınlar gibi yapar mıyız?
29. Bu çok mübarek, kitabı, sana, özü temizler ayetlerini düşünsünler
ve ibret alsınlar diye indirdik.
30. Bir de Davud'a Süleyman'ı ihsan ettik; ne güzel kuldu. O tesbih
edip Allah'a yönelirdi.
31. Kendisine akşam üstü üç ayağını basıp dördüncüsünü tırnağını
dikerek duran safkan atlar gösterildiğinde:
32. "Ben, at sevgisine, Rabbimi anmaktan ötürü tutuldum." Nihayet
(atlar) hicaba gizlendi (ahırlara çekildi veya koşuda gözden
kayboldular.).
33. "Geri getirin onları bana" dedi ve tuttu bacaklarını, boyunlarını
silmeye başladı.
34. Andolsun ki Süleyman'ı fitneye düşürdük ve tahtının üzerine bir
ceset bıraktık. Sonra tevbe ile önceki haline döndü
35. "Ya Rab, beni bağışla ve bana öyle bir mülk ihsan et ki ardımdan
hiç kimseye yaraşmasın. Şüphesiz bütün dilekleri veren Sensin,
Sen."dedi.
36. Bunun üzerine Biz rüzgarı onun emrine verdik. Emriyle istediği yere
yumuşacık akardı.
37. Bütün bina yapan, dalgıçlık yapan şeytanları da.
38. Ve zincirlere çatılmış (vurulmuş) diğerlerini de.
39. "İşte bu bizim ihsanımızdır. Artık dilersen başkasına ver, dilersen
verme. Hesabı yok." dedik.
40. Şüphesiz ki ona huzurumuzda bir yakınlık ve bir akibet güzelliği
vardır.
41. Kulumuz Eyyub'u da an o zaman Rabbine şöyle nida etmişti: "Bak
bana, Meşekkat ve acı ile şeytan dokundu!"
42. "Ayağınla depren! işte sana yıkanılacak ve içilecek soğuk bir su."
dedik.
43. Ve ona, bütün ailesini ve beraberlerinde bir misli daha
tarafımızdan bir rahmet olarak bahşettik ki, temiz akıllılar için bir
ibret olsun.
44. Bir de: "Elinle bir demet al da onunla(Eşine) vur; yemininde
durmamazlık etme." dedik. Gerçekten Biz onu sabırlı bulduk; ne güzel
kul! Hakikaten o bir evvabtır (daima Allah'a yönelmektedir).
45. Eller ve gözler sahipleri (güçlü ve basiretli) kullarımız
İbrahim'i, İshak'ı ve Yakub'u da an.
46. Çünkü Biz onları temiz bir hasletle, halis ahiret yurdu düşüncesine
ermiş has kullarımızdan kılmışızdır.
47. Çünkü onlar, gerecekten nezdimizde süzülüp seçilmiş en hayırlı
kimselerdendir.
48. İsmail'i, Elyesa'ı ve Zülkifl'i de an! Hepsi de en hayırlı
kimselerdendir.
235
49. İşte bu bir öğüttür. Şüphesiz korunan müttakiler için herhalde
güzel bir istikbal (varış yeri) vardır.
50. Bütün kapıları kendilerine açılmış olan Adn cennetleri vardır.
51. İçlerine kurularak orada bir çok yemişle bambaşka bir içki
isteyeceklerdir.
52. Yanlarında da gamzeleri kasan (bakışları yalnız kocalarına dönük)
aynı yaşta dilberler vardır.
53. İşte bu, o hesap günü için size va'dedilenlerdir.
54. İşte bu bizim hiç tükenmeyecek rızkımızdır.
55. Bu böyledir. Şüphesiz azgınlar için de kötü bir gelecek vardır.
56. Cehennem! Ona yaşlanacaklar, fakat o ne çirkin döşektir!
57. İşte kaynar su ve irin; tatsınlar onu.
58. Ve o şekilden çifter çifter diğer azaplar.
59. Şu maiyyetiniz, göğüs germiş bir alay! Onlara merhaba (rahatlık)
yok; çünkü onlar cehenneme salınıyorlar.
60. (Bu topluluk) : "Hayır, asıl size rahatlık yok, bunu bize siz
hazırladınız; bakın ne kötü yatak!" derler.
61. "Ey Rabbimiz, bize bunu hazırlayanın ateşteki azabım kat kat
artır." derler.
62. Bir de derler ki: "Biz bayağılardan saydığımız o adamları ne diye
görmüyoruz ?
63. Onları alaya aldıydık yal Yoksa gözler kendilerinden kaydı mı?"
64. Şüphesiz şu bir gerçektir ki, ateş ehlinin birbiriyle tartışması
muhakkak olacaktır.
65. De ki: "Ben ancak korkuyu haber veren bir peygamberim. O tek ve
kahredici Allah'tan başka hiçbir tanrı yoktur."
66. O göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin çok güçlü, çok
bağışlayan Rabbi.
67. De ki: "Bu (Kur'an) bir büyük haberdir;
68. Siz ondan yüz çeviriyorsunuz.
69. Benim bir bilgim olmazdı, (insanın yaratılışı hakkında) melekler
yüce mecliste tartışırlarken.
70. Fakat ben açık bir uyarıcı olduğum için o bilgi bana vahyolunuyor."
71. Bir vakit Rabbin meleklere demişti ki: "Haberiniz olsun, Ben bir
çamurdan bir insan yaratmaktayım.
72. Onu şekillendin? ruhumdan ona lifledim mi, derhal ona secdeye
kapanın!"
73. Bunun üzerine meleklerin hepsi toptan secde ettiler.
74. Yalnız iblis kibirlenmek istedi ve kafirlerden oldu.
75. Allah : "Ey iblis, o Benim iki elimle (kudretimle) yarattığıma
secde etmene sana ne engel oldu? Kibirlenmek mi istedin? Yoksa
yücelerden mi bulunuyorsun?" dedi.
236
76. (İblis) dedi ki: "Ben ondan hayırlıyım; beni bir ateşten yarattın,
onu ise bir çamurdan yarattın."
77. (Allah): "Hemen çık oradan, çünkü artık sen kovuldun.
78. Ve elbette lanetim ceza gününe kadar senin üzerindedir." buyurdu.
79. (İblis de): "Yarab, o halde insanların diriltilecekleri güne kadar
beni geri bırak." dedi.
80. 81. (Allah): "Haydi belirli bir vakte kadar geri
bırakılanlardansın." buyurdu.
82. (İblis): "Öyle ise yüceliğine yemin ederim ki, ben onların hepsini
mutlaka aldatıp saptırırım.
83. Ancak içlerinden ihlas ile seçilmiş has kulların müstesna." dedi.
84. (Allah) buyurdu ki: "O doğru ve Ben hep doğruyu söylerim.
85. Andolsun ki, cehennemi mutlaka senden ve onların sana uyanlarından,
topunuzdan tıkabasa dolduracağım."
86. De ki: "Buna karşı sizden bir ücret istemiyorum ve ben yapmacık
davrananlardan da değilim.
87. O (Kur'an) bütün alemler için sırf bir zikir, bir öğüttür.
88. Ve herhalde onun haberini bir zaman sonra bileceksiniz."
SURA 39. ZUMER SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Bu kitabın indirilişi, güçlü, hikmet sahibi olan Allah
tarafındandır.
2. Emin ol, Biz sana kitabı hakkıyla indirdik. Onun için dini yalnız
O'na halis kılarak Allah'a ibadet ve kulluk et!
3. İyi bil ki halis din ancak Allah'ındır. O'ndan başka bir takım
dostlara tutunanlar da şöyle demektedirler: "Biz onlara sadece bizi
Allah'a daha çok yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz. şüphe yok ki,
Allah, onların aralarında ihtilaf edip durdukları şeyle hükmünü
verecektir. Herhalde yalancı ve nankör olan kimseyi Allah doğru yola
çıkarmaz.
4. Allah, bir çocuk edinmek isteseydi elbette yaratacağından,
dileyeceğini seçecekti. O bundan münezzehtir. O tek ve kahredici olan
Allah'tır.
5. O gökleri ve yeri hak ile yarattı, geceyi gündüzün üstüne sarıyor,
gündüzü de gecenin üstüne sarıyor. Ay ve güneşi emrine amade kılmış,
her biri belli bir süreye doğru akıyor. Uyan, O çok güçlü, çok
bağışlayandır.
6. O, sizi tek bir nefisten yarattı. Onun esini de ondan meydana
getirdi. Sizin için yumuşak başlı hayvanlardan sekiz çift indirdi.
Sizleri analarınızın karınlarında üç türlü karanlık içinde yaratılışdan
yaratılışa yaratıp duruyor: işte Rabbiniz Allah O'dur, mülk O'nundur,
O'ndan başka tanrı yoktur. O halde nasıl (haktan) çevrilirsiniz?
7. Eğer inkar ederseniz, şüphe yok ki Allah'ın size ihtiyacı yoktur.
Bununla beraber kulları adına küfre razı olmaz. Eğer şükrederseniz,
sizin adınıza ona razı olur. Bir günahkar da diğerinin günahım çekecek
237
değildir. Sonra dönüşünüz Rabbinizedir. O vakit O size bütün
yaptıklarınızı haber verecektir. Çünkü o bütün sinelerin özünü bilir.
8. İnsana bir sıkıntı dokunduğu zaman bütün gönlünü vererek Rabbine dua
eder. Sonra kendisine tarafından bir nimet lütfettiği zaman da önceden
O'na dua ettiği hali unutur da yolundan sapıtmak için Allah'a ortaklar
koşmaya başlar. De ki: "Küfrünle biraz zevket. Çünkü sen, o
ateşliklerdensin."
9 . Yoksa o, gece saatlerinde kalkan, secdeye kapanıp, ayakta durarak
daima vazifesini yapan, ahireti hesaba katan ve Rabbinin rahmetini uman
kimse gibi olur mu? De ki: "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?"
Ancak temiz akıllı olanlar anlar.
10. Tarafımdan söyle: "Ey iman eden kullarım, Rabbinize takva ile
sığının. Bu dünyada güzellik yapanlara bir güzellik vardır. Allah'ın
toprağı geniştir. Ancak sabredenler mükafatlarına hesapsız erdirilir."
11. De ki: "Ben Allah'a dini kendisine halis kılarak ibadet edeyim diye
emrolundum.
12. Ve O'nun birliğine teslim olan müslümanların ilki olayım diye
emrolundum"
13. De ki: "Rabbime isyan edersem büyük bir günün azabından korkarım."
14. De ki: "Ben dinimi O'na has kılarak yalnız Allah'a kulluk ederim,
15. siz de O'ndan başka dilediğinize kul olun." De ki:"Asıl hüsrana
düşenler, kıyamet günü kendilerine ve mensuplarına ziyan verenlerdir.
Evet, işte asıl açık hüsran budur."
16. Onların üstlerinden ateş çatılır, altlarından da çatılır; duydunuz
ya , işte Allah kullarım bundan sakındırıyor, "Ey kullarım, onun için
bana (sığınıp) korunun." (diyor). 17. Tağuttan, ona kulluk etmekten
kaçınıp da tam gönülle Allah'a yönelenlere gelince, müjde onlaradır.
Haydi müjde ver kullanma,
18. onlara ki, sözü dinler, sonra da en güzelin! uygularlar. işte onlar
Allah'ın kendilerine hidayet verdiği kimselerdir, işte temiz akıllılar
da onlardır.
19. Ya üzerine azap hükmü sabit olan kimse de mi (böyledir)? Artık o
ateşdeki kimseyi sen mi çıkaracaksın?
20. Fakat o Rablerine sığınarak korunanlar için altlarından ırmaklar
akan kat kat yapılmış odalar ve balkonlu köşkler vardır. Bu Allah'ın
va'didir. Allah va'dinden dönmez.
21. Allah'ın gökten bir su indirip de onu bir yoluyla yeryüzündeki
kaynaklara koyduğunu görmedin mi? Sonra onunla türlü renklerde bir ekin
çıkarır, sonra o heyecana gelir (solar), bir de onu sararmış görürsün,
sonra da onu çöpe çevirir. Elbette bunda temiz akıllıları olanlar için
bir ihtar vardır.
22. Demek ki, Allah kimin bağrını islama açmış ise işte o, Rabbinden
bir nur üzerinde değil midir? O halde vay kalpleri, Allah'ın zikrinden
(boş kalıp) kaskatı olanlara. Onlar, açık bir sapıklık içindedirler.
23. Allah tözün en gözelini, ikizli (uyumlu ve ahenkli) bir kitap
olarak indirdi. Ondan Rablerine saygısı olanların derileri (tüyleri)
ürperir. Sonra derileri de kalpleri de Allah'ın zikrine karsı yumuşar:
işte bu, Allah'ın rehberidir. Allah onunla dilediğin; doğru yola
çıkarır. Her kimi de Allah şaşırtırsa, artık ona hidayet edecek yoktur.
238
24. O halde kıyamet günü zalimlere: "Tadın bakalım kazanıp
durduklarınızı!" denilirken yüzü ile o kötü azaptan korunacak kimse ne
olur?
25. Onlardan öncekiler de yalanladılar; yalanladılar da kendilerine
hatırlarına gelmeyen yönden azap geliverdi.
26. Geliverdi de Allah onlara dünya hayatında zilleti tattırdı. Ahiret
azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi.
27. Yemin ederim ki, bu Kur'an'da insanlar için her türlüsünden temsil
getirdik. Gerek ki iyi düşünsünler.
28. Pürüzsüz Arapça bir Kur'an olarak gerek ki korunsunlar.
29. Allah şöyle bir misal vermiştir: Bir adam (köle) ki, bir takım
ortaktan var. hırçın hırçın çekiştirip duruyorlar. Bir de selametle
(yalnız) bir kişiye ait bir adam (köle) var. Hiç bu ikisinin durumu bir
olur mu? Hamd Allah'ındır, fakat pek çoktarı bilmezler.
30. Sen elbette öleceksin, onlar da elbette öleceklerdir.
31. Sonra siz muhakkak Rabbinizin huzurunda birbirinizden davacı olmak
üzere duruşacaksınız.
32. Allah'a karşı yalan söyleyen ve doğruyu da kendisine geldiği vakit
yalanlayan kimseden daha zalim (haksız) kim olabilir? Kafirlerin yeri
cehennemde değil midir?
33. Doğruyu getiren ve onu tasdik edenlere gelince, işte onlar,
Allah'tan korkanlardır.
34. Onlara, Rablerinin katında ne dilerlerse vardır. işte O, güzel
davrananların mükafatıdır.
35. Çünkü Allah, onların önceden yaptıklarının en kötüsünü bile silip
bağışlayacak ve yapmakta oldukları güzel amellerin en güzeline göre
mükafatlarım kendilerine verecektir.
36. Allah, kuluna kafi değil midir? Durmuşlar da seni O'ndan
başkalarıyla korkutuyorlar. Her kimi Allah şaşırtırsa, artık ona
hidayet edecek yoktur.
37. Her kime de Allah hidayet verirse onu da şaşırtacak yoktur. Allah,
intikam sahibi, çok güçlü değil midir?!
38. Andolsun ki, onlara: "O gökleri ve yeri kim yarattı?" diye sorsan
kesinlikle "Allah'tır" diyeceklerdir. De ki: "Gördünüz ya. Allah'tan
başka çağırdıklarınızı, eğer Allah bana bir keder dilerse, onlar O'nun
vereceği kederi açabilirler mi? Ya da O, bana bir rahmet dilerse onlar
O'nun rahmetini tutabilirler mi?" De ki:" Allah bana yeter! Tevekkül
edenler hep O'na dayanır!"
39. De ki:"Ey kavmim, haliniz üzere çalışın; şüphesiz ben de
çalışıyorum. Artık ileride bileceksiniz:
40. Kime kendisini rezil edecek bir azabın geleceğim ve yerli (kalıcı)
bir azabın kimin üstüne ineceğim!"
41. Biz, insanlar için sana hak ite kitap indirdik. O halde kim yola
gelirse kendi lehinedir; her kim de saparsa yalnızca kendi aleyhine
olarak sapmış olur. Sen onların üzerine vekil değilsin!
42. Allah alır o canları öldükleri zaman; ölmeyenleri de uyuduklarında.
Sonra haklarında ölüm karan verdiklerim alıkoyar, diğerlerini
239
belirlenmiş bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir
kavim için deliller vardır.
43. Yoksa Allah'tan başka şefaatçılar mı edindiler?! De ki: "Hiçbir
şeye güç yetiremeseler ve akıl erdiremeselerde mi?"
44. De ki: "Bütün şefaat Allah'a aittir. Göklerin ve yerin mülkü
O'nundur. Sonra hep döndürülüp O'na götürülecekstniz!"
45. Böyle iken Allah bir olarak anıldığında, ahirete inanmayanların
yürekleri burkulur. O'ndan başkaları anıldığı zaman hemen yüzleri
güler.
46. De ki: "Ey gökleri ve yeri yaratan, görülmeyeni ve görüleni bilen
Allah'ım, kutlarının arasında o ihtilaf edip durdukları şeyler hakkında
sen hüküm vereceksin!"
47. Ve eğer bütün yeryüzünde olanlar ve onlarla birlikte bir o kadar
daha o zulmedenlerin olsa, kıyamet günü azabın fenalığından kurtulmak
için onu mutlaka feda ederlerdi. Ama karşılarına Allah tarafından hiç
hesap etmedikleri şeyler çıkarılacaktır.
48. Öyle ki, yaptıkları işlerin fenalıkları karşılarıma çıkmış ve alay
edip durdukları şeyler kendilerini sarmıştır.
49. Fakat insana bir sıkıntı dokunduğunda Bize yalvarır, sonra
kendisine tarafımızdan bir nimet bahşettiğimizde de: "O, bana bir bilgi
sayesinde verildi." der. Aslında o bir imtihandır, fakat pek çoktan
bilmezler.
50. Onu bunlardan öncekiler de söyledi, fakat o kazandıkları
kendilerini kurtaramadı.
51. Sonunda kazandıklarının kötülükleri başlarına geçti. Şunlardan o
zulmedenlerin de kazandıklarının kötülükleri başlarına geçecektir,
onlar da (bunu) atlatacak değillerdir.
52. Hala Allah'ın rızkı dilediğine açtığını ve kıstığını bilmediler mi?
Şüphesiz ki bunda, iman edecek bir topluluk için bir çok ibretler
vardır.
53. De ki: "Ey kendi aleyhlerine haddi aşmış kullarım, Allah'ın
rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar.
Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir."
54. Onun için ümidi kesmeyin de başınıza azap gelmeden önce tevbe ile
Rabbınıza yönelin ve O'na halis müslümanlık yapın! Sonra
kurtulamazsınız.
55. Haberiniz olmadan ansızın başınıza azap gelmeden önce samimi
müslüman olun da, Rabbinizden size indirilenin en güzeline uyun ve
uygulayın!
56. Bir kimsenin: "Eyvah, Allah'ın huzurunda yaptığım kusurlardan
dolayı vay bana! Doğrusu ben, alay ederlendendim. " diyeceği,
57. yahut: "Allah, bana yolunu gösterseydi, kesinlikle ben takva
sahiplerinden olurdum."
58. ya da azabı gördüğü zaman: "Bana bir daha geri dönüş (imkanı)
olsaydı da güzel davrananlardan olsaydım!" diyeceği gün (gelmeden
uyun!)
59. (Ona): "Hayır, sana ayetlerim geldi de onlara yalan dedin,
kibirlenmek istedin ve kafirlerden oldun!" denir.
240
60. Birde kıyamet gününde Allah'a karşı yalan söyleyenlerin yüzlerinin
kararmış olduğunu görürsün. Kibirlenenlerin yeri cehennemde değil mi?
61. Korunan takva sahiplerin! ise Allah, muratlarınca kurtuluşa
erdirecektir. Onlara kötülük dokunmayacak üzüntü duyacak da
değillerdir.
62. Allah, herşeyin yaratıcısıdır; herşey üzerinde vekil de O'dur.
63. Bütün göklerin ve yerin kilitleri O'nundur Allah'ın ayetlerim inkar
edenlere gelince, işte onlar, kendilerine yazık edenlerdir.
64. De ki: "Böyle iken, şimdi O Allah'tan başkasına mı kulluk etmemi
emrediyorsunuz bana, ey cahiller?"
65. Andolsun ki, sana da senden öncekilere de: "Yemin ederim ki, eğer
(Allah'a) ortak koşarsan bütün çalışman boşa gider ve mutlaka kendine
yazık edenlerden olursun!" diye vahyolundu.
66. Hayır, onun için yalnızca Allah'a kulluk et ve şükredenlerden ol!
67. Onlar, Allah'ı gerektiği gibi takdir ödemediler. Oysa bütün yeryüzü
kıyamet gününde O'nun tasarrufunda olacak gökler de O'nun kudretiyle
katlanmış olacaktır. O, onların ortak koştuklarından münezzeh ve çok
yücedir.
68. Ve Sur üflenmiştir. Göklerde kim var ve yerde kim varsa, Allah'ın
dilediği kimselerden başka hepsi çarpılıp yıkılmıştır. Sonra ona bir
daha üflenmiştir. Bu defa da onların hepsi kalkmış bakıyorlardır.
69. Ve yeryüzü, Rabbinin nuru ile parlamıştır. Kitap konmuş,
peygamberler ve şahitler getirilmiş, onlara hiçbir haksızlık
yapılmadan, aralarında hak ile hüküm verilmektedir.
70. Herkese yaptığının karşılığı tamamen ödenmiştir ve O, onların
yaptıklarım en iyi bilendir.
71. Kafirler, bölük bölük cehenneme sevkedilmektedir. Nihayet ona
vardıklarında kapıları açılacak ve bekçileri onlara:" içinizden size
Rabbinizin ayetlerini okuyan ve sizi bugününüzle karşılaşacağınıza dair
korkutan peygamberler gelmedi mi?" diye soracaklar, onlar da cevap
vereceklerdir "Evet geldi." Fakat azap kelimesi kafirlerin üzerine hak
oldu.
72. Onlara: "Girin cehennemin kapılarından, ebediyyen içinde kalmak
üzere!" denir. Bak, büyüklük taslayanların yeri ne kötü!
73. Rablerinden korkan takva sahipleri de bölük bölük cennete
sevkedilmektedir. Nihayet oraya vardıkları ve kapıları açıldığı zamar
bekçileri onlara: "Selam sizlere, ne hoşsunuz! Haydi gidin oraya,
sonsuza dek kalmak üzere!" diye selama duracaklar.
74. Onlar da: "Hamdolsun o Allah'a ki, bize verdiği sözü gerçekleştirdi
ve bizi bu yere varis kıldı; cennette istediğimiz yerde makam
tutuyoruz." diyecekler Bak, artık o iş yapanların mükafatı ne güzel!
75. Melekleri de Arş'ı etrafından donatmış olarak Rablerine hamd ile
teşbih ettiklerini görürsün. Halk arasında adaletle hüküm verilmekte ve
alemlerin Rabbi Allah'a hamdolsun!" denilmektedir.
SURA 40. MUMİN SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ha, Mim.
241
2. Bu kitabın indirilişi, O çok güçlü, nerşeyi bilen Allah'tandır.
3. O günahkarları bağışlayan, tevbeyi kabul eden, cezalandırması
şiddetli, bol lütuf sahibi Allah'tan ki, O'ndan başka tapılacak yoktur.
Dönüş de O'nadır.
4. Allah'ın ayetleri hakkında yalnızca nankörlük eden kafirler mücadele
eder. Şimdi onların memleketler içinde dönüp dolaşmaları seni
aldatmasın!
5. Onlardan önce Nuh kavmi, arkalarından da çeşitli gruplar
yalanlamışlardı ve her ümmet kendi peygamberlerim yakalamaya kalkıştı.
Onlar, hakkı batıl ile yok etmek için boşuna mücadele ettiler de Ben,
onları tuttum alıverdim. (Bak) o vakit nasıl oldu cezalandırmam?!
6. Ve işte o nankörlük eden kafirlere, Rabbinin onların nara
(cehennemde) yanacaklarına dair sözü öyle gerçekleşti.
7. Arşı taşıyanlar ve onun çevresindekiler Rablerini hamd ile teşbih
ederler, O'na iman ederler ve iman etmiş olanlar için şöyle bağışlanma
dilerler: "Ey Rabbimiz, senin rahmet ve ilmin herşeye geniş (herşeyi
kuşatmıştır) . Hemen o tevbe edip yoluna uyanları bağışla ve onları
cehennem azabından koru!
8. Ey Rabbimiz, onları o kendilerine vaad buyurduğun Adn cennetlerine
koy; atalarından, eşlerinden ve soylarından dürüst olanları da.
Şüphesiz Sen, güçlüsün, hikmet sahibisin Sen!"
9. Onları fenalıklardan koru! Sen, her kimi fenalıklardan korursan, o
gün onu gerçekten rahmetinle yarlığamışındır (bağışlamışsındır) . İşte
asıl büyük kurtuluş da budur!"
10. O küfredenlere muhakkak şöyle bağınlacaktır: "Kesinlikle Allah'ın
gazabı, sizin kendinize karşı olan gazabınızdan daha büyüktür. Çünkü
siz imana davet ediliyordunuz da küfrediyordunuz."
11. Diyecekler ki: "Ey Rabbimiz, bizi iki kere öldürdün, iki kere de
dirilttin, şimdi günahlarımızı anladık; acaba çıkmanın bir yolu var
mı?"
12. Bunun sebebi şudur ki, "Siz tek Allah'a çağırıldığınız zaman inkar
ettiniz, O'na ortak koşulduğunda da inanıyordunuz, işte hüküm O ulu, O
büyük Allah'ındır."
13. Size ayetlerim gösteren, sizin için gökten bir rızık indiren O'dur.
Fakat, ancak gönül veren anlar.
14. O halde sizler, dini kendisi için halis kılarak (dininde samimi
olarak) hep Allah'a ibadet edin; isterse kafirler hoşlanmasınlar.
15. O dereceleri yüksek Arş'ın sahibi (Allah), buluşma gününün
dehşetin! haber vermek için kullarından dilediğine emrinde ruh (melek)
indirip vahy veriyor.
16 . Onların (mezarlarından) meydana fırlayacakları gün, kendilerinin
yapmış olduğu hiçbir şey Allah'a gizli kalmaz. "Bugün mülk kimindir?"
(buyurulur). "Bir olan, herşeyi kudreti altında tutan Allah'ındır."
(denir).
17. Bugün herkese kazandığının karşılığı verilecektir. Zulüm yok bugün.
Şüphesiz Allah, hesabı çabuk görendir.
18. Bir de o yaklaşan felaket gününü onlara haber ver ki, o zaman
yürekleri gırtlaklara dayanmış yutkunur da yutkunurlar. Zalimler için
242
ne ısınacak bir hısım (ne sıcak bir yakın) vardır, ne de sözü
dinlenecek bir şefaatçi!
19. Gözlerin hain bakışını da bilir, gönüllerin gizlediğinide.
20. Allah, hakkı yerine getirir. Onların O'ndan başka yalvardıkları
ise, hiçbir şeyi yerine getiremezler. Çünkü Allah'tır hakkıyla işiten,
gören)
21. Yeryüzünde bir dolaşıp da kendilerinden öncekilerin sonunun ne
olduğuna bir bakmalılar mı? Onlar gerek kuvvet, gerekse yeryüzündeki
eserleri bakımından kendilerinden daha çetindiler; öyle iken Allah,
onları günahları yüzünden tutup alıverdi ve kendilerini Allah'a karşı
bir koruyan bulunmadı.
22. O şundandı: Onlara peygamberleri mucizelerle geliyorlardı, fakat
onlar inkar ettiler. Allah da tuttu kendilerini alıverdi; çünkü O'nun
kuvveti çok, cezası çetindir, Andolsun ki, Musa' yı ayetlerimizde ve
açık bir delil ile gönderdik:
24. Firavun'a, Haman'a ve Karün'a; onlar dediler ki: "Bu bir sihirbaz,
bir yalancı."
25. Bunun üzerine kendilerine taraf muzdan gerçeği getirince de:
"Onunla beraber iman etmiş olanların oğullarını öldürün, kadınlarını
diri bırakın!" dediler. Kafirlerin düzeni (tuzağı) hep dalal
(sapkınlık) içindedir. 26. Bir de Firavun: "Bırakın beni, öldüreyim
Musa' yı da o, Rabbine dua etsin! Çünkü ben, onun.dininizi
değiştirmesinden veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmasından
korkuyorum." dedi.
27. Musa da: "Muhakkak ben, hesap gününe inanmayan her ululuk
taslayandan Rabbime ve Rabbinize sığındım!" dedi.
28. Firavun ailesinden . imanını saklayan. mümin bir adam: "Bir adamı
"Rabbim Allah'tır" diyor diye öldürecek misiniz? Oysa o, size
Rabbinizden açık delillerle gelmiştir. Hem o bir yalancı ise, çok
sürmez yalanı boynuna geçer; fakat doğru ise size yaptığı tehditlerin
bir kısmı olsun başınıza gelir. Şüphe yok ki, Allah, aşın giden bir
yalancıyı doğru yola çıkarmaz.
29. Ey kavmim, bugün mülk sizindir, bu yerde yüze çıkmış (üstün)
bulunuyorsunuz; fakat Allah'ın hışmı başımıza gelirse bizi ondan kim
kurtarabilir?" dedi. Firavun: "Ben size yalnızca görüşümü söylüyorum ve
ben size ancak doğru yolu gösteriyorum." dedi.
30. O iman etmiş olan kişi: "Ey kavmim, doğrusu ben sizin hakkınızda
Ahzab (eski topluluklar)ın günleri gibi bir günden korkuyorum.
31. Nuh kavminin, Ad'ın, Semüd'un ve daha sonrakilerin maceraları
gibisinden. Allah, kullarına haksızlık etmek istemez.
32. Ve ey kavmim, ben sizin için o çağrışma gününden korkuyorum.
33. O arkanızı dönüp gideceğiniz günden. Sizi Allah'tan koruyacak da
yoktur. Her kimi de Allah şaşırtırsa, artık onu doğru yola iletecek
biri yoktur!" dedi.
34. Bundan önce size apaçık delillerle Yusuf gelmişti. O zaman da onun
size getirdiği gerçekte şüphe edip durmuştunuz. Nihayet vefat ettiğinde
de: "Bundan sonra Allah asla peygamber göndermez!" dediniz. İşte aşırı
şüpheci olanları Allah böyle şaşırtır.
243
35. Onlar ki, kendilerine gelmiş bir delil olmaksızın Allah'ın ayetleri
hakkında mücadele ederler. Allah katında ve imanı olanların yanında kin
beslenmesi için ne büyük huy! İşte Allah, her zorba, böbürlenen
kimsenin kalbini öyle bir tabiat ile mühürler.
36. Firavun da: "Ey Haman, bana bir kule yap, belki ben erişirim o
yollara.
37. Göklerin yollarına da Musa'nın tanrısınına muttali olurum ve
kesinlikle ben onu yalancı sanıyorum." dedi. işte bu şekilde Firavun'a
kötü ameli güzel gösterildi de yoldan çıkarıldı. Firavun'un düzeni hep
hüsrandadır (çıkmazdadır).
38. O iman eden kişi ise: "Ey kavmim, gelin arkamdan size reşad yolunu
(murada erdirecek yolu) göstereyim.
39. Ey kavmim, bu dünya hayatı, ancak bir kazançtan ibarettir, ahiret
ise durulacak yurttur.
40. Her kim bir kötülük yaparsa, ona onun gibi kötülükten başka
karşılık olmaz. Gerek erkek gerek dişi her kim de mü'min olarak iyi bir
iş işlerse, işte onlar cennete girerler, orada kendilerine hesapsız
rızık verilir.
41. Hem ey kavmim, neden ben sizi kurtuluşa davet ederken siz beni
ateşe davet ediyorsunuz?
42. Siz beni, Allah'ı inkar etmeye ve bence hiç ilimde yeri olmayan
şeyleri O'na ortak koşmaya davet ediyorsunuz; ben ise sizi o çok güçlü,
çok bağışlayıcıya davet ediyorum.
43. Şu asla inkar edilemez ki, gerçekte sizin beni davet ettiğinizin ne
dünyada ne de ahirette bir davet hakkı yoktur, hepimizin varacağı
Allah'tır ve bütün haddi aşanlar nara (cehennemde) yanacaktır.
44. Siz benim söylediklerim! Sonra anlayacaksınız. Ben işimi Allah'a
havale ediyorum. Muhakkak Allah, kullarım görür, gözetir." dedi.
45. Onun için Allah, onu onların kurdukları tuzağın fenalıklarından
korudu ve Firavun'un ailesini o kötü azap kuşattı.
46. Ateş; onlar, sabah akşam ona karşı sunulur dururlar. Kıyamet
kopacağı gün de: "Tıkın Firavun ailesini en şiddetli azaba!" (denilir).
47. Ve hele ateş içinde biribirlerini protesto ederlerken zayıf olanlar
büyüklük taslayanlara: "Hani bizler sizin yönettikleriniz idik. Şimdi
siz bizden bir ateş nöbetini savabiliyor musunuz?" diyeceklerdir.
48. Büyüklük taslayanlar ise şöyle diyecekler: "Evet, hepimiz onun
içindeyiz, çünkü Allah kulları arasında hükmünü verdi."
49. Ateştekiler cehennem bekçilerine derler ki: "Rabbinize dua edin de
bir gün (olsun) azabımızı bir; hafifletsin!"
50. Bekçiler: "Ya size peygamberleriniz mucizelerle gelmiyorlar mıydı
ki?" derler. Onlar: " Evet." derler. Bekçiler: "Öyle ise kendiniz dua
edin." derler. Kafirlerin duası ise hep çıkmazdadır.
51. Elbette Biz peygamberlerimize ve iman edenlere hem dünya hayatında,
hem de şahitlerin dikileceği günde yardım edeceğiz.
52. O gün ki, zalimlere, özür dilemeleri fayda vermez. Onlara lanet
vardır ve onlara yurdun kötüsü (cehennem) vardır.
244
53. Andolsun ki, Biz Musa'ya o hidayeti verdik ve İsrail oğullarına o
kitabı miras kıldık,
54. Aklı selim sahiplerine bir yol gösterici ve bir ihtar olmak üzere.
55. O halde sabret, çünkü Allah'ın va'di haktır; günahının
bağışlanmasını dile ve akşam. sabah Rabbini hamd ile teşbih et!
56. Çünkü kendilerine gelmiş kesin bir delil olmaksızın Allah'ın
ayetleri hakkında mücadele edenlerin göğüslerinde, sadece
yetişemeyecekleri bir kibir vardır. Sen hemen Allah'a sığın çünkü
işiten O'dur, gören O!
57. Elbette göklerin ve yerin yaratılması o insanların yaratılmasından
daha büyüktür. Fakat insanların çoğu bilmezler.
58. Kör ite gören bir olmaz, iman edip iyi iyi işler yapan kimselerle
kötülük yapan da (bir değildir). Siz pek az düşünüyorsunuz!
59. Herhalde o saat(kıyamet) muhakkak gelecektir, onda hiç şüphe
yoktur. Fakat insanların çoğu inanmazlar.
60. Oysa Rabbiniz: "Bana yalvarın ki, size karşılık vereyim; çünkü Bana
ibadet etmeyi kibirlerine yediremeyenler, yarın hor, hakir cehenneme
gireceklerdir. " buyurdu.
61. Allah O'durki, içinde dinlerlesiniz diye sizin için geceyi yarattı,
göz açıcı olarak da gündüzü! Doğrusu Allah, insanlara karşı bir lütuf
sahibidir. Fakat insanların çoğu şükretmezler.
62. İşte Allah'tır Rabbiniz, herşeyi yaratan O'ndan başka hiçbir tanrı
yoktur; o halde nasıl çevrilirsiniz?
63. İşte Allah ayetlerini inkar edenler öyle çevriliyorlar.
64. Allah O'dur ki, sizin için yeri bir karargah, göğü de bir bina
yaptı, size şekil verdi, sonra da şekillerinizi güzelleştirdi ve hoş
nimetlerden size rızık verdi, işte o Allah'tır Rabbiniz! Ne yücedir O
alemlerin Rabbi olan Allah!
65. Gerçek hayat sahibi ancak O'dur, O'ndan başka tapılacak yoktur.
Onun için dini halis kılarak O'na. hep O'na yalvarın! Hamd o alemlerin
Rabbi olan Allah'ın.
66. De ki: "Bana Rabbimden açık deliller geldiği zaman, ben o sizin
Allah'tan başka yalvardıklarınıza ibadet etmekten kesinlikle
men'edildim ve O alemlerin Rabbine teslim olmakla emrolundum."
67. O'dur sizi (önce) bir topraktan yaratan sonra bir nutfeden (bir
damla sudan), sonra bir yapışkan maddeden; sonra da sizi bir bebek
olarak çıkarıyor, sonra olgunluk çağma eresiniz diye büyütüyor, sonra
da yaşlanasınız diye. içinizden kimi de daha Önce vefat ettirilir.
Belirli bir süreye eresiniz ve gerek ki aklınızı kullarlasınız diye.
68. O'dur hem dirilten, hem öldüren. Özetle, O bir işe karar verdiği
zaman ona sadece: "Ol!" der, oluverir.
69. Bakmaz mısın, o Allah'ın ayetleri hakkında mücadeleye kalkanlara,
nereden döndürülüyorlar!
70. Kitaba ve peygamberlerimizi gönderdiğimiz şeylere yalan diyenler
artık ileride bilecekler.
71. O zaman, boyunlarında tomruklar ve zincirler olduğu halde
sürükleneceklerdir.
245
72. Kaynar suda; sonra ateşte kaynatılacaklardır.
73. Sonra denilecek onlara: "Nerede o ortak koştuklarınız?
74. Allah'tan başkaları?" Diyecekler ki: "Onlar bizden uzaklaşıp
gittiler. Daha doğrusu biz bundan Önce bir şeye ibadet etmiyormuşuz!"
İşte Allah kafirleri böyle şaşkınlaştırır.
75. Bunun sebebi şudur. Çünkü siz, yeryüzünde haksızlıkla
seviniyordunuz ve çünkü güveniyordunuz.
76. Girin cehennemin kapılarından, içlerinde ebedi kalmak üzere. Bak o
kibirlenenlerin yeri, ne çirkindir!
77. Onun için, sabret. Allah'ın va'di gerçektir, mutlaka olacaktır.
Artık onlara yaptığımız tehdidin bir kısmını sana göstersek de veya
seni kendimize alsak da onlar mutlaka döndürülüp Bize
getirileceklerdir.
78. Andolsun ki, Biz senin önünden nice peygamberler gönderdik;
onlardan kimin! sana ayıttık, kimin! ayıtmadık (anlatmadık). Hiçbir
peygamber, Allah'ın izni olmadan bir mucize getiremez. Allah'ın emri
gelince de hak yerine getirilir ve ba,tıl bir dava peşinde koşanlar,
işte hüsrana burada düştüler.
79. Allah O'dur ki, sizin için o yumuşak başlı hayvanları yaratmıştır.
Onlardan binit edinesiniz diye; onlardan yersiniz de.
80. Size onlardan daha bir çok yararlar vardır. Ayrıca onların üzerinde
sinelerinizdeki bir arzuya erişesiniz diye, hem onların üzerinde hem de
gemilerin üzerinde taşınırsınız.
81. Ve size ayetlerini gösterir, şimdi Allah'ın ayetlerinin hangisini
inkar edersiniz?
82. Daha yeryüzünde bir gezip de bakmazlar mı ki, kendilerinden
öncekilerin sonu nasıl olmuştur? Onlar kendilerinden hem daha çok hem
de kuvvetleri ve yeryüzündeki eserleri noktasından daha üstün idiler.
Öyle iken o elde ettikleri şeyler kendilerini kurtaramadı.
83. Çünkü onlara peygamberleri açık delillerle geldiği zaman,
kendilerinde bulunan ilme güvendiler de alay enikleri şey kendilerini
kuşatıverdi.
84. O zaman hışmımızı gördüklerinde: "Allah'ın birliğine inandık ve ona
ortak koştuğumuz şeyleri inkar ettik!" dediler.
85. Dediler ama, hışmımızı gördükleri zamanki imanları kendilerine
fayda verecek değildi. Allah'ın kulları hakkındaki süregelen kanunu
(bu), işte hüsrana bu noktada düştü kafirler!
SURA 41. FUSSİLET SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ha, Mim.
2. O Rahman (bağışlaması, bütün varlıkları kapsayan) ve Rahim (çok
merhametli Allah) tarafından indirilmiştir.
3. Öz Arapça bir Kur'an olmak üzere, bitecek bir topluluk için ayetleri
ayırt edilmiş, açıklanmış bir kitap.
4. Hem müjdeci olarak, hem gocundurucu; onun için çokları onlara basını
çevirmiştir de işitmezler
246
5. ve şöyle demektedirler: "Kalplerimiz, senin bizi çağırdığın şeye
karşı örtüler içinde, kulaklarımızda da bir ağırlık var ve seninte
aramıza bir gergi (perde) çekilmiştir. Haydi, yap yapacağını çünkü biz
yapıyoruz!".
6. De ki: "Ben, sadece sizin gibi bir insanım, ancak bana tanrınızın
bir tek tanrı olduğu vahyolunuyor. Onun için hep O'na yönelin ve O'nun
bağışlamasını isteyin; vay haline o ortak koşanların
7. ki, zekatı vermezler ve onlar ahireti de inkar ediyorlar.
8. Şüphesiz, iman edip iyi iyi işler yapanlar için minnetsiz bir
mükafat vardır.
9. De ki: "Siz gerçekten yeri iki günde yaratanı inkar edip duracak
mısınız? Birde O'na eşler mi koşuyorsunuz? O, bütün alemlerin Rabbidir.
10. Hem ona üstünden ağır baskılar (dağlar) yaptı, onda bereketler
meydana getirdi ve onda azıklarını dört gün içinde araştıranlar için
bir düzeyde takdir buyurdu.
11. Sonra göğe doğruldu da o bir duman iken ona ve yere: "İkiniz de
ister istemez gelin!" dedi. İkisi de: "isteye isteye geldik." dediler.
12. Böylece onları iki günde yedi gök olmak üzere yerine koydu ve her
gökte (bulunan meleklere) işlerine ait emrini vahyetti. Dünya gökyüzünü
kandillerle donattık ve koruduk, işte bu, hep o çok güçlü ve herşeyi
bilenin takdiridir.
13. Bunun üzerine yine başlarım çevirirlerse, o zaman de ki: "Size Ad
ve Semud'u (çarpan) yıldırım gibi bir yıldırım haber veriyorum.
14. Onlara:" Allah'tan başkasına tapmayın!" diye önlerinden ve
arkalarından peygamberler geldiği zaman "Rabbimiz dileseydi. melekler
gönderildi. Onun için biz sizin gönderildiğiniz şeylere inanmayız!"
dediler.
15. Sonra Ad (kavmi) yeryüzünde haksız yere kibirlenmek istediler ve:
"Bizden daha kuvvetli kim var?" dediler. Ya kendilerini yaratmış olan
Allah'ın onlardan daha kuvvetli olduğunu bir düşünmediler de mi? Fakat
ayetlerimizi inkar ediyorlardı.
16. Biz de kendilerine dünya hayatında zillet azabını tattırmak için
uğursuz günlerde üzerlerine sarsar rüzgarı (dondurucu veya çok
gürültülü bir kasırga) gönderdik. Elbette ki, ahiret azabı daha
zahmetlidir; hem de onlar kurtarılamayacaklardır.
17. Semud'a gelince, Biz onlara yolu gösterdik de onlar, hidayete karşı
körlüğü sevmek istediler, derken yaptıktan yüzünden kendilerini o hor
azap yıldırımı alıverdi.
18. İman edip de korunanları ise kurtardık.
19. Allah düşmanlarının toplanıp ateşe sevkolunacakları gün ise artık
onlar, baştan sona hep tutuklanırlar.
20. Hatta ona vardıklarında kulakları, gözleri ve derileri neler
yaptıkları konusunda aleyhlerine şahitlik ederler.
21 . Derilerine: "Niçin aleyhimizde şahitlik ettiniz?" derler. "Bizi
herşeyi söyleten Allah söyletti. Sizi de ilk defa O yarattı, yine O'na
götürülüyorsunuz." derler.
247
22 . İlkin kulaklarınızın, gözlerinizin ve derilerinizin aleyhinize
şahitlik edeceğinden sakınmazdınız, fakat Allah 'in yaptıklarınızdan
birçoğunu bilmeyeceğim zannetmiştiniz.
23. İşte Rabbinize beslediğiniz o zannınız, sizi helaka sürükledi de
hüsrana düşenlerden oldunuz.
24. Artık sabredebilirlerse ateş kendilerine bir ikametgahtır. Yok eğer
hoşnutluğa dönmek isterlerse, hoşnut edileceklerden değildirler.
25. Hem onlara bir takım yanaşıklar sardırmışızdır da (tebelleş
ettirmişizdir de) onlar, kendilerine önlerindekini ve arkalarındakini
süsleyivermişlerdir. Cinlerden ve insanlardan kendilerinden önce geçen
ümmetler içinde onların aleyhine de (azap) söz(ü) hak olmuştur; çünkü
hep kendilerine yazık etmişlerdir.
26. Bir de küfredenler: "Şu Kur'an'ı dinlemeyin ve ona (okunurken)
yaygara yapın, belki bastırırsınız," dediler.
27. işte Biz de onun için o küfredenlere şiddetli bir azap tattıracağız
ve kendilerine yaptıkları amellerin en kötüsünün cezasını vereceğiz.
28. "Allah düşmanlarının cezası, işte odur: Ateş! Ayetlerimizi inkar
etmelerinin cezası olarak, ondadır ancak onların ebedilik evi!
29. Ve o küfredenler muhakkak diyecekler ki: "Ey Rabbimiz göster bize,
cinlerden ve insanlardan bizi saptıranların ikisini de onları
ayaklarımızın altına alalım, en aşağılıklardan olsunlar!"
30. Haberiniz olsun ki "Rabbimiz Allah'tır." deyip de sonra doğru
gidenler yok mu, onların üzerine melekler şöyle iner: " Korkmayın,
üzülmeyin, va'dolunup durduğunuz cennet ile neşelenin !
31. Bizler sizin hem dünya hayatında, hem de ahirette dostlarınızız,
size orada canınızın çektiği vardır ve size orada ne isteseniz vardır.
32. Bağışlamasına ve merhametine nihayet olmayan Allah 'tan konukluk
olarak!
33. "Ben şüphesiz müslümanlardanım." deyip dürrüstlükle çalışarak
Allah'a davet eden kimseden daha güzel sözlü de kim olabilir?
34. Hem hasene (güzellik, iyilik) de bir değildir kötülük de. Kötülüğü,
en güzel olan hasene ile önle. O zaman bakarsın ki, seninle arasında
bir düşmanlık bulunan kimse yakılgan(şefkatli) bir hısım gibi olmuş!
35. O rütbeye ise ancak sabredenler kavuşturulur ve o rütbeye ancak
(fazilette) büyük pay sahibi olan kavuşturulur.
36. Şayet seni şeytandan (gelen) bir dürtüş dürtecek olursa, hemen
Allah'a sığın, O'dur ancak işiten. bilen!
37. Gece ile gündüz ve güneş ile ay, O'nun (kudretinin)
delillerindendir. Güneşe ve aya secde etmeyi de onları yaratan Allah'a
secde edin, gerçekten O'na ibadet edecekseniz!
38. Buna karşı kibirlenmek isterlerse, haberleri olsun ki, Rabbinin
huzurundakiler gece. gündüz O'nu teşbih ederler hem onlar usanmazlar.
39. Senin yeryüzünü (kuraklıktan) boynu bükük huşu halinde görmen de
O'nun ayetlerindendir; Biz ona suyu indiriverdiğimizde hareketlenir ve
kabarır. Şüphe yok ki, ona o hayatı veren elbette ölüleri dirilticidir.
Doğrusu O, herşeye gücü yetendir.
248
40. Ayetlerimizde ilhada sapan sapkınlar (ayetlerimize yalan diyenler)
elbette Bize gizli kalmazlar. O halde ateşe atılan mı hayırlıdır, yoksa
kıyamet gününde güven içinde gelecek olan mı? Düşünün de istediğinizi
yapın, çünkü o her ne yaparsanız görür.
41. Onlar, O Kur'an kendilerine geldiğinde onu inkar edenlerdir.
Halbuki o, benzeri bulunmaz bir kitaptır.
42. Ona ne önünden, ne ardından batıl yaklaşamaz. O, bütün kaniatın
övdüğü bir hikmet sahibi tarafından peyderpey indirilmiştir.
43. Sana senden önceki peygamberlere denilenden başkası denilmiyor ve
şüphe yok ki, Rabbin hem bir bağışlama sahibidir, hem de elem verici
bir azap.
44. Ve eğer Biz onu yabancı dilde bir Kur'an yapsaydık diyeceklerdi ki:
"Ayetleri genişçe açıklansaydı ya! Arab'a yabancı dil (öyle) mi?" De
ki: "O iman edenler için bir rehber ve şifadır, iman etmeyenlerin ise
kulaklarında bir ağırlak vardır ve o, onlara karşı körlüktür. Onlara
uzak bir yerden haykırılır.
45. Andolsun ki. Musa' ya o kitabı verdik de onda ihtilaf edildi. Eğer
Rabbinden bir söz geçmiş olmasaydı aralarında iş bitirilirdi.
Kesinlikle onlar, onun hakkında kuşkulu bir şüphe içindedirler.
46. İyi iş yapan kendi yarama, kötü yapan da kendi zararına yapmıştır.
Yoksa Rabbin, kullara zulmeden değildir.
47. Kıyametin saatini bilmek O'na havale edilir. O'nun bilgisi
olmaksızın ne meyvelerden biri tomurcuklarından çıkar, ne bir dişi gebe
kalır ne de doğurur. (Allah): "Ortaklarım neredeymiş?" diye onlara
haykıracağı gün, (onlar) : "Bizden hiçbir şahit olmadığım huzurunuza
arz ederiz." diyeceklerdir.
48. Önceden tapıp durdukları şeyler onlardan kaybolup gitmişler ve
onlar kendileri için kaçacak bir yer kalmadığım anlamışlardır.
49. İnsan hayır istemekten usanmaz da kendisine bir kötülük
dokunuverirse hemen ümidi keser, ümitsizliğe düşer.
50. Şayet kendisine dokunan bir sıkıntıdan sonra, ona tarafımızdan bir
rahmet tattırırsak mutlaka der ki: "Bu benim hakkımdır. Kıyametin
başıma dikileceğini (kopacağını) de sanmıyorum. Faraza Rabbime
döndürülecek olursam mutlaka benim için O'nun yanında daha güzeli
vardır." Fakat o zaman Biz o inkar edenlere ne yaptıklarım haber
vereceğiz ve onlara mutlaka yoğun bir azap tattıracağız.
51. Evet, insana bir nimet verdiğimiz zaman yan büker, basının tutuğuna
gider, bildiği gibi hareket eder. Kendisine bir kötülük de dokunuverdi
mi artık enine boyuna duaya dalar.
52. De ki: "Söyleyin bakalım! Eğer o Kur'an Allah tarafından (gelmiş
olup) da sonra siz onu inkar etmişseniz o zaman uzak bir ayrılığa
düşenden daha şaşkın kim olabilir?"
53. İleride Biz onlara hem ufuklarda (kendilerinin bulunduğu Harem
sınırları dışında), hem kendi nefislerinde delillerimizi öyle
göstereceğiz ki, sonunda onun gerçek olduğu kendilerine açıkça belli
olacak. Rabbinin herşeye şahit olması kafi değil mi?
54. Uyan! Onlar Rablerinin karşısına çıkacaklarından şüphe
içindedirler; uyan ki, O herşeyi kuşatmıştır.
249
SURA 42. SURA SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. 2. Ha, Mim, Ayn, Sin, Kaf.
3. O güçlü, hikmet sahibi Allah sana, senden öncekilere de işte böyle
vahyediyor.
4. Bütün göklerdeki ve yerdeki O'nundur ve O, öyle ulu, öyle yücedir.
5. Hemen hemen gökler üstlerinden çatlayacak gibi titreşiyorlar.
Melekler Rablerine hamd ile teşbih ediyorlar ve yeryüzündeki kimseler
için bağışlanma diliyorlar. Uyan, Allah'tır öyle bağışlayan, öyle
merhamet eden!
6. O'nun dışında dostlara tutunanlara gelince, Allah onların üzerinde
gözcüdür. Sen üzerlerine vekil değilsin.
7. İşte böylece sana Arapça bir Kur'an vahyetmekteyiz ki, Anaşehir
(Mekke) halkını ve çevresindekileri uyarasın ve hakkında şüphe olmayan
o toplama (kıyamet) gününün dehşetin! haber veresin. Bir grup cennette,
bir grup da cehennemdedir.
8. Allah dileseydi elbette (insanların) hepsini bir tek ümmet de
yapardı. Fakat dilediğini rahmetinin içine koyuyor. Zalimlere gelince
onlara ne bir dost vardır, ne de bir yardımcı.
9. Yoksa (onlar) O'ndan başka dostlar mı edindiler? Fakat, gerçek dost
ancak Allah'tır. Ölüleri O diriltir ve herşeye gücü yeten de O'dur.
10. Herhangi birşey hakkında ihtilafa düştüğünüzde hüküm Allah'a
aittir. İşte de: "O Allah, benim Rabbim, Ben O'na dayanmaktayım ve hep
O'na sığınırım.''
11. O gökleri ve yeri yaratan, size kendilerinizden eşler ve
hayvanlardan da çiftler yaratmıştır. Sizi bu suretle üretip duruyor.
O'nun benzeri gibi birşey yoktur. O, öyle işiten, öyle görendir.
12. Göklerin ve yerin kilitleri O'nun. Rızkı dilediğine açar ve kİsar;
çünkü O, herşeyi bilir.
13. O,size dinde Nuh'a tavsiye ettiğini, sana vahyettiğimizi ve
İbrahim, Musa ve İsa'ya tavsiye ettiğimizi de kanun kıldı. Şöyle ki:
Dini doğru tütün ve onda ayrılığa düşmeyin. Bu davet ettiğin iş
müşriklere ağır geldi. Allah, ona dilediklerini seçecek ve kendine yüz
tutanları (yönelenleri) de ona hidayetle eriştirecektir.
14. Kendilerine bilgi geldikten sonra ayrılığa düşmeleri sadece
aralarındaki düşmanlık ve ihtirastan dolayıdır. Eğer Rabbin tarafından
"belirli bir vakte kadar" şeklinde bir söz geçmemiş olsaydı aralarında
verilen hüküm mutlaka yerine getirilir ve (iş) bitirilirdi.
Kendilerinden sonra Kitab'a mirasçı kılınanlar da ondan kuşkulu bir
şüphe içindedirler.
15. Bunun için sen durma çağır ve emrolunduğun gibi doğru gitl! Onların
arzularına uyma ve de ki: "Ben Allah'ın indirdiği her kitaba iman
getirdim ve aranızda adalet yaparım diye emrolundum. Allah bizim de
Rabbimiz, sizin de Rabbinizdir. Bizim amellerimiz bize, sizin
amelleriniz de size (aittir). Aramızda tartışmaya gerek yoktur. Allah
hepimizi bir araya getirecek ve hep O'na gidilecektir.
250
16. Bu kabul edildikten sonra Allah hakkında tartışmaya kalkışacakların
delilleri Rableri yanında geçersizdir. Üzerlerine bir gazap ve
kendilerine şiddetli bir azap vardır.
17. Hakka dair kitap ve mizanı (adalet terazisini) indiren o Allah'tır.
Ve ne bileceksin belki de kıyamet yakındır!
18. Ona inanmayan imansızlar onun çabuk gelmesin! isterler, inananlar
ise gerçek olduğunu bilirler de ondan korkar ve sakınırlar. iyi bil ki
kıyamet hakkında tartışanlar uzak (derin) bir sapıklık içindedirler.
19. Allah kullarına çok lütufkardır. Dilediğine rızık verir. O çok
kuvvetli, çok güçlüdür.
20. Her kim ahiret ekimi isterse, onun ekinini artırırız; her kim de
dünya ekimini isterse, ona da ondan veririz, ama ahirette ona hiç bir
nasip yoktur.
21. Yoksa onların Allah 'in izin vermediği şeyleri dinde kendilerine
meşru kılan ortakları mı var? Eğer o fasıl kelimesi (azabımın
ertetenmesine dair ezelde geçen söz) olmasaydı aralarında hüküm verilir
(işleri) bitirilirdi. Gerçekten zalimler için acı bir azap vardır.
22. O zalimleri kazandıkları şeyin cezası tepelerine inerken korkudan
titrerlerken göreceksin, iman edip güzel güzel işler yapanlar ise
cennetlerin hoş hoş bahçelerinde olacaklardır. Rablerinin yanında onlar
için her istedikleri vardır, işte bu büyük lütuf.
23. İşte bu müjdeyle Allah, iman edip iyi iyi işler yapan kullarım
müjdeliyor. De ki: "Buna karşı sizden yakınlıkta sevgiden başka bir
karşılık istemem." Her kim çalışır da bir güzellik kazanırsa ona orada
daha fazla bir güzellik veririz; çünkü Allah, çok bağışlayıcıdır, çokça
şükrün karşılığım verendir.
24. Yoksa, Allah'a karşı bir yalanı mı iftira eni, diyorlar. Allah
dilerse senin de kalbini üstünden mühürleyiverir. Allah batılı yok
eder, sözleriyle hakkı gerçekleştirir. Şüphe yok ki O, bütün sinelerin
içyüzünü bilir.
25. O'dur kullarının tevbesini kabul eden, kötülükleri affeden ve bütün
yaptıklarınızı bilen.
26. İman edip iyi amel yapanların duasını kabul buyurur, lütfundan
onlara fazlasını da verir, kafirlere gelince, onlara şiddetli bir azap
vardır.
27. Bununla beraber Allah kullanna bol bol rızık seriverseydi,
yeryüzünde azar ve taşkınlak ederlerdi. Fakat dilediği kadar ölçü ile
indiriyor. Şüphesiz ki O, kullarından haberdardır, onları görendir.
28. O'dur (insanlar) ümit kesmişlerken yağmuru indiren ve rahmetim her
tarafa yayan. O, öyle dost, öyle övülmeye layık olandır.
29. Göklerin ve yerin yaratılışı ve onlarda ürettiği her canlının
üretilişi de O'nun ayetlerindendir. Ve O dilediği zaman onları
toplamaya da kadirdir.
30. Başınıza ne musibet geldiyse kendi ellerinizle kazandıklarınız
yüzündendir. Oysa bir çoğunu da bağışlıyor.
31. Hem siz yer yüzünde (O'nu) aciz bırakacak değilsiniz. Ve sizi
Allah'tan başka kurtaracak ne bir koruyucu ne de bir yardımcı yoktur.
251
32. Yine O'nun ayetlerinden biri de denizde dağlar gibi akanlar
(gemiler)dir.
33. Dilerse o rüzgarı durduruverir de (yelkenle giden gemiler) sırtı
üzerinde durakalırlar. Şüphesiz ki bunda çok sabreden, çok şükreden
herkes için nice ayetler vardır.
34. Yahut da içindekilerin kazançlarıyla onları helak eder; bir çoğunu
da bağışlar.
35. Hem ayetlerimiz hakkında mücadele edenler bilsinler ki, kendileri
için kaçacak bir yer yoktur.
36. Özetle, size verilmiş bulunan şeyler sadece bu dünya hayatinin
geçici menfaatidir. Allah'ın yanında bulunanlar ise iman edip sadece
Rablerine güvenen kimseler için daha hayırlı ve daha kalıcıdır.
37. Onlar ki, günahın büyüklerine ve açık çirkinliklere uzak bulunurlar
ve öfkelendikleri vakit de kusur örterler;
38. Onlar, Rablerinin davetin! kabul etmekte ve namazı kılmaktalar;
buyrukları aralarında danışıklıdır (işlerim de aralarında danışarak
çözerler) kendilerine verdiğimiz rızıklardan başkalarına dağıtırlar;
39. Kendilerine bir saldırı olduğu vakit birbirleriyle yardımlaşır,
öçlerim alırlar.
40. Kötülüğün cezası yine onun gibi bir kötülüktür. Ama kim affedip
islah ederse onun mükafatı Allah'a aittir. Şüphesiz o zalimleri sevmez.
41. Her kim zulme uğradıktan sonra öcünü alırsa artık onlar üzerine
(ceza vermek için herhangi bir) yol yoktur.
42. Yol, ancak haksız yere yeryüzünde azgınlık ederek, insanlara
zulmedenler üzerinedir, işte onlara acı bir azap vardır.
43. Her kim de sabreder, suç öderse işte bu, üstün davranışlardandır.
44. Her kimi de Allah şaşırtırsa artık bundan sonra ona hiçbir dost
yoktur. O zalimleri azabı gördükleri vakit: "Geri dönmeye bir yol var
mı?" derken göreceksin.
45. Sen onları, o ateşe sunulurlarken aşağılanmadan dolayı boyunlarım
bükerek göz altından bakarlarken göreceksin! iman etmiş olanlar da
şöyle dener: "Gerçek zarara uğrayanlar Kıyamet günü hem kendilerine hem
ailelerine yazık etmiş kimselerdir." Bakın zalimler gerçekten sürekli
bir azap içindedirler.
46. Onların, Allah'ın önünden kendilerim kurtaracak dostlar da yoktur.
Allah kimi de saptırırsa artık onun için (çıkar bir) yol yoktur.
47. Allah tarafından geri çevrilmesine çare olmayan bir gün gelmeden
önce Rabbinizin davetine uyun, çünkü o gün sizin için ne sığınacak bir
yer vardır, ne de inkara çare.
48. Yine de aldırmıyorlarsa Biz de seni üzerlerine gözcü göndermedik
ya! Sana düşen sadece tebliğdir. Fakat Biz insana tarafımızdan bir
rahmet tattırdığımız zaman bununla sevinirse de duyar; kendi ellerinin
yaptıkları yüzünden başlarına bir fenalık gelirse o zaman da insan
hepsini unutan bir nankör olur.
49. Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. Dilediğim yaratır, dilediği
kimseye dişiler, dilediği kimseye de erkekler bahşeder.
252
50. Yahut da erkekli dişili ikizler verir, dilediğin! de kısır yapar.
Gerçekten O'nun ilmi çok, kudretine nihayet yoktur.
51. Bununla beraber hiçbir insan için Allah'ın şu üç suret dışında
doğrudan doğruya ona söz söylemesi mümkün değildir; ancak, ya vahiy
ile, ya perde arkasından ya da bir elçi gönderir, izniyle ona
dilediğini vahyeder. Çünkü O, çok yüksek ve çok hikmet sahibidir.
52. Ve işte sana da böylece emrimizden bir ruh vahyettirdik. Sen kitap
nedir, iman nedir bilmiyordun. Ama Biz onu bir nur kıldık. Onunla
kullarımızdan dilediğimize hidayet vereceğiz. Ve emin ol sen de
(insanları) doğru bir yola çağırıyorsun.
53. O Allah'ın yoluna ki, göklerde ne var, yerde ne varsa hepsi
O'nundur. Uyan, bütün işler döner dolaşır Allah'a varır.
SURA 43. ZUHRUF SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ha, Mim.
2. Bu parlak Kitab'ın kadrini bilin!
3. Doğrusu, Biz onu Arapça olarak okunacak bir Kur'an yaptık ki akıl
erdiresiniz.
4. Ve gerçekten o Bizim nezdimizdeki Ana Kitapta. Çok yüksek, çok
hikmetlidir.
5. Siz haddi aşan bir kavim olduğunuz için, şimdi sizden o öğüdü
bertaraf mı edeceğiz (bir kenara mı atacağız).
6. Oysa Biz öncekiler arasında nice peygamber gönderdik.
7. kendilerine hiçbir peygamber gelmiyordu ki, onunla kesinkes
eğlenmesinler.
8. Onun için Biz onlardan daha sert pençelileri helak ettik.
(Kur'an'da) öncekilerin mİsali geçti.
9. Andolsun ki onlara: "Gökleri ve yeri kim yarattı?" diye sorsan
elbette: "Onları O çok güçlü ve herşeyi bilen yarattı." derler.
10. O ki, yeryüzünü sizin için bir beşik yaptı ve doğru gidesiniz diye
size yollar açtı.
11. O ki bir ölçü ile yukarıdan su indirmekte ve onunla Ölü bir beldeye
hayat neşretmekteyiz, işte siz de (kabirlerinizden) öyle
çıkarılacaksınız.
12. Ve O ki bütün çiftleri yarattı ve sizin için gemilerden ve yumuşak
hayvanlardan bineceğiniz şeyler yaptı.
13. Ki, sırtlarına kurulasınız sonra üzerlerine yerleştiğinizde
Rabbinizin nimetini anıp şöyle diy esiniz : "Ne yücedir O Allah ki,
bunu bizim hizmetimize vermiş; yoksa biz bunu yanaştıramazdık
(kendimize boyun eğdiremezdik).
14. Ve muhakkak biz dönüp dolaşıp Rabbimize varacağız."
15. Böyle iken tuttular kullarından ona bir cüz tasladılar (bir kısmım
O'nun bir parçası saydılar). Gerçekten insan çok nankör, açık bir
küfürbazdır.
253
16. Yoksa O, yaratıp durduğu mahluklarından kendine kızlar edindi de
oğullarla imtiyazı size mi verdi?
17. Oysa onlardan biri o Rahman'a fırlattığı mesel (yakıştırdığı kız
çocuğu) ile müjdelendiği zaman yüzü simsiyah kesiliyor da üzüntüsünden
yutkunup yutkunup dolukuyor.
18. Ya, onlar süs içinde yetiştirilip de mücadeleye gelince
beceremeyecek olan (kız çocukların)ı O'na isnad ediyorlar öyle mi?
19. Onlar, Rahman'ın kulları olan melekleri de dişi yaptılar.
Yaratılışlarında hazır mı bulundular? Şahitlikleri yazılacak ve sorguya
çekilecekler.
20. Bir de dediler ki: "Rahman dileseydi biz onlara tapmazdık." Bu
hususta onların bir bilgileri yoktur, sadece atıyorlar.
21. Yoksa Biz onlara bundan önce bir kitap vermişiz de ona mı
tutunuyorlar.
22. Hayır! Hayır, şöyle dediler: "Bizler atalarımızı bir din üzerinde
bulduk, biz de onların izlerince giderek murada ereriz."
23. Yine böyle senden önce hangi memlekette bir uyarıcı gönderdikse,
onun refah içindeki takımı demişti ki: "Bizler atalarımızı bir din
üzerinde bulduk, biz de onların izlerine uyarız."
24. (Uyarıcı) : "Size atalarınızı üzerinde bulduğunuzdan daha doğrusunu
getirdimse de mi?" deyince, onlar: "Biz sizin gönderildiğiniz şeylere
inanmıyoruz" dediler.
25. Bunun üzerine Biz de onlardan intikamım aldık. Bak o yalan
söylüyorsun diyenlerin sonu nasıl oldu?
26. Bir vakit İbrahim, babasına ve kavmine: "Haberiniz olsun, ben o
sizin taptıklarınızdan beriyim.
27. O beni yaratan başka. O beni doğru yola iletecektir." dedi.
28. O, bu sözü, soyu arasında kalan bir kelime yaptı ki, tevhide
dönsünler.
29. Fakat bunları ve atalarını kendilerine hak ve apaçık anlatan bir
peygamber gelinceye kadar faydalandırıp yaşattım.
30. Yaşattım da kendilerine hak gelince : "Bu bir sihirdir, biz buna
inanmayız." dediler.
31. Ve: "Ne olurdu şu Kur'an iki şehirden (Mekke, Taif) bir büyük adama
indirilseydi?" dediler.
32. Rabbinin rahmetini onlar mı taksim ediyorlar? Onların dünya
hayatındaki geçimlerini aralarında Biz taksim ettik. Bir kısmım
diğerinin üstüne çıkardık ki derecelerle bazısı bazısını tutsun
çalıştırsın. Rabbinin rahmeti ise onların toplayıp biriktirdiklerinden
daha hayırlıdır.
33. Eğer insanlar hep (küfre sapacak) bir ümmet olacak olmasaydı. Biz o
Rahman'ı inkar eden kimselerin evlerine muhakkak gümüşten tavanlar ve
üzerlerinde çıkacaktan asansörler yapardık.
34. 35. Odalarına kapılar; üzerlerine kurulacakları koltuklar,
kanepeler, altın'dan süsler yapardık. Doğrusu bütün bunlar dünya
hayatinin geçici metal; ahiret ise Rabbin kalında takva sahipleri
içindir.
254
36. Her kim Rahman'ın zikrinden (Kur'an'dan) körlük edip görmemezlikten
gelirse Biz ona bir şeytan sardırırız (musallat ederiz), artık o ona
arkadaş olur.
37. Muhakkak onlar (şeytanlar) onları yoldan çıkarırlar, onlar ise
onları doğru sanırlar.
38. Sonunda Bize geldiği zaman: "Ah! Keşke benimle senin aranda doğu
ile batı arası kadar uzaklık olsaydı; sen ne kötü arkadaşmışsın!" der.
39. "Böyle söylemek bu gün size hiç de fayda vermez, çünkü zulmettiniz,
hepiniz azapta müştereksiniz."
40. O halde sağırlara sen mi işittireceksin. yahut körlere. apaçık bir
sapıklık içinde bulunanlara sen mi doğru yolu göstereceksin?
41. Şu halde şayet Biz seni alıp götürürsek (hayatını sona erdirsek),
elbette onlardan intikam alacağız.
42. Yahut onlara yaptığımız tehdidi sana gösterirsek! Şüphesiz Biz
onlara bunu yapmaya da muktediriz
43. Sen hemen o sana vahyedilene tutun! Muhakkak ki sen doğru bir yol
üzerindesin.
44. Ve muhakkak ki o (Kur'an) hem senin için, hem kavmin için bir
şereftir ve ileride bundan sorulacaksınız.
45. Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimize de sor: Biz Rahman'dan
başka ibadet olunacak ilahlar yapmış mıyız?
46. Andolsun ki, Musa'yı mucizelerimizle Firavun'a ve topluluğuna
gönderdik. (Musa) vardı : "Haberiniz olsun ben bütün alemlerin Rabbinin
peygamberiyim." dedi.
47. Onlara böyle mucizelerimizle vardığında, onlar hemen bu mucizelere
gülüverdiler.
48. Onlara gösterdiğimiz her bir mucize diğerinden daha büyüktü. Belki
vazgeçerler diye tuttuk onları azaba çektik
49. Bu halde (iken bile) diyorlardı ki: "Ey sihirbaz, sende olan ahdi
hürmetine bizim için Rabbine dua et. Çünkü biz artık yola geleceğiz."
50. Bunun üzerine kendilerinden azabı açtığımızda hemen cayıverdiler.
51. Firavun, kavminin içinde bağırıp şöyle dedi: "Ey kavmim! Mısır
kırallığı ve benim altımdan akan şu nehirler benim değil mi? Artık
gözünüzü açsanıza!
52. Yoksa ben şundan dana hayırlı değil miyim ki, o hem zavallı hem de
meramını anlatamıyor.
53. Eğer o dediği gibi ise, üzerine altın bilezikler atılsa ya, veya
yanında melekler dizilse gelse ya!"
54. Bu şekilde (Firavun) kavmini küçümsedi, onlar da ona itaat ettiler,
çünkü dinden çıkmış günahkar bir kavim idiler.
55. Böylece Bizi gazaplandırdıkları zaman Biz de kendilerinden intikam
aldık, hepsini birden boğuverdik.
56. Böylece onları sonrakiler için hem bir ibret, hem de bir örnek
kıldık.
57. Meryem oğlu İsa bir misal olarak ortaya atıldığında kavmin hemen
ondan çığrıştılar
255
58. : "Bizim ilahlarımız mı daha hayırlı, yoksa o mu?" dediler. Bunu
sana sadece bir tartışma olsun diye fırlattılar (ortaya attılar).
Doğrusu onlar çok kavgacı bir kavimdirler.
59. Hayır, o (İsa) kendisine nimet verdiğimiz ve İsrail oğullarına
örnek kıldığımız halis bir kuldur.
60. Dilersek sizden yeryüzünde yerinize geçecek melekler yaparız.
61. Gerçekten o (İsa) saat için bir ilimdir (kıyametin yaklaştığım
gösteren bir bilgidir). Onun için sakın kıyametin geleceğinden şüpheye
düşmeyin de bana uyun, işte tek doğru yol ancak budur.
62. Ve sakın sizi şeytan çelmesin; çünkü o size açık bir düşmandır.
63. İsa da açık mucizelerle geldiği vakit şöyle dedi: "Ben size hikmet
ve anlaşmazlığa düştüğünüz şeylerin bir bölümünü açıklamak üzere
geldim. Onun için Allah' tan korkun ve bana itaat edin.
64. Haberiniz olsun Allah benim Rabbim, sizin de Rabbiniz ancak O'dur.
Onun için hep O'na ibadet edin! İşte bu tek doğru yoldur."
65. Sonra o gruplar kendi aralarında (İsa hakkında) ihtilafa düştüler.
Onun için acı bir günün azabından dolayı vay o zulmedenlerin haline!
66. Hep kıyamete, hiç farkında değillerken onun ansızın başlarına
gelivermesine bakıyorlar.
67. O gün Allah'tan korkanlar hariç dostlar, birbirlerine
düşmandırlar,.
68. "Ey Benim kullarım! Bugün size hiç korku yoktur ve siz
üzülmeyeceksiniz de.
69. Benim ayetlerime iman edip de samimi müslüman olan kullarım!
70. Girin cennete siz ve eşleriniz sevinç ve mutluluklar içinde!"
71. Altından tepsiler ve sürahiler ile üzerlerine dönülür dolaşılır.
Nefislerin hoşlanacağı, gözlerin lezzet alacağı şeyler hep oradadır. Ve
siz orada ebedi kalacaksınız.
72. İşte bu, sizin yaptığınız ameller sebebiyle mirasçı kılındığınız
cennet!
73. Orada sizin için bir çok meyveler vardır, onlardan yiyeceksiniz.
74. Haberiniz olsun ki suçlular cehennem azabında ebediyyen
kalacaklardır.
75. Kendilerinden o azap gevşetilmez ve onlar onun içinde her ümidi
kesmişlerdir.
76. Biz onlara zulmetmemişizdir. fakat kendileri zalim idiler.
77. Ve şöyle bağrışmaktadırtar: "Ey Malik, Rabbin (bizi yok edip)
işimizi bitiriversin!" O da der ki: "Siz her zaman (burada)
duracaksınız."
78. Andolsun ki Biz, size gerçeği gönderdik; fakat çoğunuz gerçekten
hoşlanmayanlarsınız.
79. İşi sıkı mı büktüler, fakat işte sıkı büken Biziz.
80. Yoksa onların sırtarım ve fısıltılarım işitmediğimizi mi
sanıyorlar? Hayır, işitiriz; hem de yanlarında elçilerimiz vardır,
yazarlar.
256
81. De ki: "Rahman'ın bir oğlu olsaydı, ben ona tapanların ilki
olurdum."
82. Münezzehtir, yücedir o göklerin ve yerin Rabbi, Arş'ın Rabbi
onların nitelendirdikleriden.
83. Şimdi bırak onları dalsınlar, oynaya dursunlar, va'dolunduklan
günleri (gelip) çatasıya kadar!
84. O gökte de ilah, yerde de ilahtır. Hikmet sahibi O'dur, herşeyi
bilen O'dur.
85. Ve O ne yücedir ki, göklerin, yerin ve aralarındakilerin
hükümranlığı O'nundur. Kıyamete dair bilgi de O'nun yanındadır. Ve hep
döndürülüp O'na götürüleceksiniz.
86. O'ndan başka yalvarıp durdukları şeyler şefaat de edemezler; ancak
bilerek gerçeğe şahitlik eden kimseler başka !
87. Andolsun ki, onlara kendilerin! kimin yarattığım sorsan elbette:
"Allah" derler. O halde (haktan) nasıl çevrilirler.
88. Onun (peygamberin) "Ey Rabbim, bunlar muhakkak imana gelmez bir
kavimdir." demesi hakkı için söylerim ki:
89. "Şimdi sen onlardan vazgeç de "Selam!" de! Artık ilerde
bileceklerdir.
SURA 44. DUHAN SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ha,Mim,
2. Apaçık Kitab hakkı için,
3. Biz onu gerçekten mübarek bir gecede indirdik; çünkü Biz uyarıcı
gönderiyorduk.
4. Bir gece ki, her hikmetli iş onda ayırt edilir.
5. Tarafımızdan (gelen) emir; çünkü Biz peygamber gönderiyorduk,
6. Rabbinden bir rahmet olarak; gerçekten O öyle işiten, Öyle bilendir.
7. O, göklerin, yerin ve bütün aralarındakilerin Rabbidir, kesin
inanıyorsanız.
8. O'ndan başka tanrı yoktur. Hem diriltir, hem de öldürür; hem sizin
Rabbiniz, hem de önceki atalarınızın Rabbidir.
9. Fakat onlar şüphe içinde oynuyorlar.
10. O halde o göğün açık bir duman ile geleceği günü gözetle
11. ki insanları saracaktır; bu acı bir azaptır.
12. "Ey Rabbimiz, bizden bu azabı aç; çünkü biz inanıyoruz."
diyecekler.
13. Onlara düşünmek, ibret almak nerede? Kendilerine apaçık anlatan bir
peygamber geldi de,
14. sonra ondan döndüler. "Bu öğretilmiş bir delidir." dediler.
15. Biz o azabı biraz açacağız, fakat siz yine (eski halinize)
döneceksiniz.
257
16. Ama (kendilerini) o büyük şiddetle sıkıvereceğimiz gün, muhakkak
Biz intikam alacağız.
17. Andolsun ki, onlardan önce Firavun'un kavmini fitneye düşürdük;
onlara da şöyle söyleyen değerli bir peygamber gelmişti:
18. "Allah'ın kullarını bana teslim edin; çünkü ben size (gönderilen)
güvenilir bir peygamberim."
19. ve Allah'a karşı baş kaldırmayın; çünkü ben size açık bir delil ile
geliyorum.
20. ve haberiniz olsun ki ben, sizin beni taşlamanızdan Rabbim ve
Rabbinize sığınmışımdır.
21. Eğer bana iman etmezseniz, bari ben(im çevrem)den çekilin!
22. Sonra: "Bak bunlar suçlu bir kavimdir!" diyerek Rabbine dua etti.
23. (Rabbi): "Hemen kullarımı geceleyin yürüt, çünkü siz takip
edileceksiniz.
24. Denizi açık bırak, Çünkü onlar ordu halinde gelip boğulacaklar."
buyurdu.
25. (onlar) neler bırakmışlardı; ne bahçeler; ne pınarlar;
26. ne çiftlikler, ne güzel makam
27. ve içinde sefa sürdükleri ne nimet ve refah...
28. Evet öyle (oldu) ve onları hep başka bir topluluğa miras kıldık!
29. Sonuçta ne gök ağladı üzerlerine, ne yer; nede kendilerine bir
mühlet verildi.
30. Andolsun ki, İsrail oğullarını o horlayıcı azaptan kurtarmıştık
31. Firavun'dan, çünkü o haddi aşanlardan bir üstündü.
32. Andolsun ki Biz onları bilerek bütün milletler üzerine seçip tercih
etmiştik.
33. Ve onlara mucizelerden içinde apaçık bir imtihan bulunan nimetler
vermiştik.
34. Fakat şu (beriki) kafirler diyorlar ki:
35. "ilk ölümümüzden başka birşey yoktur." Biz yeniden diriltilecek
değiliz.
36. Haydi getirin babalarımızı, doğru (söyleyen kimseler) iseniz.
37. Onlar mı hayırlı, yoksa Tubba kavmi ve onlardan öncekiler mi?
Onların hepsini helak ettik, çünkü suçlu idiler.
38. Biz gökleri, yeri ve aralarındakileri oyunculukla yaratmadık.
39. ikisini de ancak hak ve hikmetle yarattık. Fakat pek çokları
bilmezler.
40. Haberiniz olsun ki, o ayırım günü hepinizin belirlenmiş vaktidir.
41. O gün yarın yara, dostun dosta hiç bir faydası olmaz ve bir
taraftan yardım da görmezler.
42. Ancak Allah'ın rahmetiyle yarlığadığı (merhamet ettiği) başka.
Çünkü O, öyle güçlü, öyle merhametlidir.
258
43. şüphesiz zakkum ağacı,
44. Çok vebal yüklenenin yemeğidir.
45. Pota gibi karınlarında kaynar,
46. Kaynar suyun kaynaması gibi.
47. Onu tutun da yaka paça, doğru cehennemin ortasına sürükleyin.
48. Sonra da başına kaynar su azabından dökün.
49. "Tat bakalım (azabı)! Çünkü sen çok güçlü ve şerefli idin." deyin.
50. İşte o sizin şüphe ve mücadele edip durduğunuz şey budur.
51. Kötülükten sakınanlar (müttakiler) elbette emin bir makamdadırlar;
52. cennetlerde, pınar başlarında,
53. ince ve kalın ipekten elbiseler giyerek karşı karşıya (otururlar).
54. Evet böyle (olacak); hem onları iri gözlü hurilerle
evlendirmişizdir.
55. Orada güvenler içinde her çeşit yemişi isteyip getirtirler.
56. ilk ölümden başka ölüm tatmazlar, (Allah) onları o cehennem
azabından korumuştur.
57. (Bunların) hepsi Rabbinden bir lütuf olarak (verilmiştir), işte
budur ancak büyük kurtuluş.
58. Biz onu (Kur'an'ı) senin dilinle kolaylaştırdık, gerek ki iyi
düşünsünler.
59. O halde gözet, çünkü onlar da gözetiyorlar.
SURA 45. CASİYE SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ha, Mim,
2. Kitap indirilmesi o güçlü ve hikmet sahibi Allah tarafındandır.
3. Muhakkak göklerde ve yerde mü'minler için ayetler vardır.
4. Canlıları çeşit çeşit üreterek sizi yaratmasında da kesin inanan bir
topluluk için çok deliller vardır.
5. Gece ile gündüzün değişmesinde, Allah'ın gökten rızık (kaynağı
yağmuru) indirip de onunla yeryüzünü ölümünden sonra diriltmesinde ve
rüzgarları çevirmesinde (yönlendirmesinde) aklı olan bir kavim için bir
çok deliller vardır.
6. İşte bunlar Allah'ın ayetleridir. Sana onları hakkıyla okuyoruz.
Artık Allah'ın ayetlerine inanmadıktan sonra hangi söze inanırlar.
7. Her günahkar sahtekarın vay haline!
8. Allah'ın ayetleri, karşısında okunurken işitir de sonra kibrinden
hiç işitmemiş gibi ısrar eder. İşte onu acı bir azap ile müjdele!
9. Ayetlerimizden birşey öğrendiği vakit, onu alaya alır. İşte onlar
için horlayıcı bir azap vardır.
259
10. Peşlerinde cehennem var. Ne kazandıkları şeyler, ne de Allah'tan
başka edindikleri dostlar, onlardan hiçbir şeyi (azabı) kaldıramaz.
Onlara büyük bir azap vardır.
11. Bu (Kur'an) bir irşattır. Rablerinin ayetlerin! inkar edenlere ise,
en kötüsünden acı bir azap vardır.
12. Allah o (yüce) zattır ki, sizin için denizi emre amade kıldı,
emriyle orada gemiler seyredip gitsinler diye; bir de (O'nun) lütfundan
isteyesiniz ve gerek ki şükredesiniz diye.
13. Göklerde ve yerde olanların hepsini kendinden bir lütuf olarak size
amade kıldı. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir kavim için deliller
vardır.
14. İman edenlere söyle: Allah'ın cezalandıracağı günlerin (geleceğin)i
ümit etmeyen kimseleri bağışlasınlar; çünkü (Allah) her kavmi
kazandıkları ile cezalandıracaktır.
15. Her kim iyi bir iş yaparsa kendi yararınadır, her kim de kötü
yaparsa kendi aleyhinedir. Sonra hep döndürülüp Rabbinize
götürüleceksiniz.
16. Andolsun ki, Biz vaktiyle İsrail oğullarına kitap, hüküm ve
peygamberlik vermiştik. Kendilerini temiz rızıklardan rızıklandırmıştık
ve alemlerin üstüne geçirmiştik.
17. Bu emirden onlara açık deliller de vermiştik. şimdi ihtilaf
etmeleri sırf kendilerine ilim geldikten sonra aralarındaki düşmanlık
ve ihtirasları yüzündendir. Muhakkak ki Rabbin onların ihtilaf edip
durdukları şeyde kıyamet günü aralarında hükmünü verecektir.
18. Sonra emirden (olan) bir şeriat ile seni vazifelendirdik; onun için
sen o şeriata uy'da ilmi olmayanların arzularına uyma!
19. Çünkü onlar, Allah' tan gelecek hiçbir şeyi senden savuşturamazlar.
Gerçekten zalimler birbirlerinin dostlarıdır. Allah ise, kendisinden
korkanların dostudur.
20. Bu (Kur'an) basiret nurları (insanların kalp gözünü açan bir nur)
ve kesin bilgi edinecek bir kavim için de hidayet ve rahmetin ta
kendisidir.
21. Yoksa o kötülükleri yapıp duran kimseler, kendilerini iman edip iyi
ameller yapan kimseler gibi yapacağız, hayatlarım ve ölümlerin! bir
tutacağız mı sandılar? Ne kötü hüküm veriyorlar.
22. Halbuki Allah, gökleri ve yeri hak ile yaranı. Hem de herkesi,
hakları hiç yenilmeksizin, kazandığı ile cezalandırmak için.
23. Tanrısını hevesi edinen ve Allah'ın durumunu bilerek kendisini
şaşırttığı, kulağını ve kalbini mühürleyip gözüne de perde çektiği
kimseye şimdi bir baksana! Artık onu Allah'tan sonra kim yola
getirebilir. Hala düşünmez misiniz?
24. Hem dediler ki: "O hayat ancak bizim şu dünya hayatımızdan
ibarettir. Ölürüz ve yaşarız. Bizi ancak zaman yok eder." Halbuki bu
hususta bir bilgileri yoktur. Onlar sadece zannederler.
25. Karşılarında ayetlerimiz açık açık deliller halinde
okunurken:(sözünüzde) doğru iseniz, haydi babalarımızı getirin!"
demekten başka tutunacakları (bir delil) yoktur.
260
26. De ki: "Allah size hayat veriyor, sonra sizi o öldürür, sonra da
geleceğinde şüphe olmayan kıyamet gününde (bir araya) toplayacaktır.
Fakat insanların çoğu bilmezler."
27. Göklerin ve yerin mülkü sadece Allah'ındır; kıyametin kopuş saati
geleceği gün; o gün batıla sapanlar hep hüsrana düşeceklerdir.
28. Her ümmeti diz çökmüş görürsün. Her ümmet kendi kitabına çağırılır:
"Bugün o yaptığınız amellerin cezası verilecektir.
29. İşte kitabınız, yüzünüze karşı hakkı söylüyor, çünkü Biz sizin
yaptıklarınızı hep istinsah (kayd) ediyorduk." denir.
30. İşte iman edip de yaraşıklı işler yapmış olan kimselere gelince.
Rableri onları rahmeti içine koyacaktır. işte apaçık kurtuluş odur.
31. İnkar edenlere gelince: "Değil mi Benim ayetlerim karşınızda
okunurdu da kibirlenmek isterdinizdi ve suçlu bir toplum idiniz?"
32. Hem "Allah'ın va'di gerçektir ve o kıyametin geleceğinden şüphe
yoktur." denildiğinde, demiştiniz ki: "Kıyamet nedir, bilmiyoruz.
Yalnız bir zandan ibaret sanıyoruz, fakat biz bu hususta kesin bir
bilgi edinmiş değiliz!"
33. Derken yaptıkları işlerin kötülükleri onlara yüz göstermiş
(gözlerinin önüne serilmiş) ve o alay edip durdukları şey kendilerini
kuşatıvermiştir.
34. ve denilmiştir ki: "Sizin, bu gününüzün geleceğini unuttuğunuz
gibi, Biz de bugun sizi unutacağız. Yatağınız ateştir ve sizin için
yardımcılardan bir eser de yoktur."
35. Bunun sebebi, çünkü siz, Allah'ın ayetlerini eğlence yerine
tuttunuz ve dünya hayatı sizi aldattı. 0nun için bugün ateşten
çıkarılmazlar ve af dilemeleri de kabul edilmez.
36. o halde hamd, göklerin Rabbi, yerin Rabbi ve bütün alemlerin Rabbi
olan Allah'adır.
37. Göklerde ve yerde büyüklük O'na aittir. 0, öyle güçlüdür. öyle
hikmet sahibidir.
SURA 46. AHKAF SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ha, Mim.
2. Bu kitabın ceste ceste indirilmesi çok güçlü ve hikmet sahibi Allah
tarafındandır.
3. Biz, gökteri, yeri ve aralarındakileri ancak hak ile ve belirli bir
süre için yarattık. Küfredenler ise uyarıldıkları şeylerden
alındırmıyorlar (yüz çeviriyorlar).
4. De ki: "Şimdi baksanıza, şu sizin Allah'ın berisinden (Allah'tan
başka) yalvarıp durduklannıza, gösterin bana, onlar yeryüzünün hangi
parçasını yaratmışlar? Yoksa onların göklerde mi bir ortakları var?
Haydi bana bundan önce (indirilmiş) bir kitap veya bir ilim kalıntısı
getirin, eğer doğru söylüyorsanız!"
5. Allah'ı bırakıp da kendisine kıyamete kadar cevap vermeyecek
kimselere dua edenden daha şaşkın kim olabilir? Oysa onlar, onların
dualarından habersizdirler.
261
6. İnsanlar mahşerde bir araya toplandığında da onlara düşman olurlar
ve ibadetlerini inkar ederler.
7. Karşılarında ayetlerimiz açık açık partak partak okunurken de o
inkar edenler gerçek kendilerine geldiği zaman ona: "Bu parlak bir
büyüdür." dediler.
8. Yoksa: "Onu uydurdu." mu diyortar? De ki: "Ben onu uydurduysam, siz
beni Allah'tan kurtaracak hiçbir güce sahip olamazsınız ve O, sizin
niye yaygara edip durduğunuzu en iyi bilir. Benimle aranızda şahit
olarak ona O yeter. O, bağışlayıcıdır, merhamet sahibidir.
9. De ki: "Ben peygamberlerin ilki değilim, bana ve size ne
yapılacağını da bilmiyorum. Yalnız bana vahyedilene uyuyorum. Ben,
sadece açık bir uyarıcıyım."
10. De ki: "Şuna vicdanınızda bir baktınız mı: Eğer bu, Allah
tarafından geldi de siz onu inkar ettiyseniz ve İsrail oğullarından bir
şahit de onun benzerine şahitlik edip iman getirdi de siz kibirlenmek
istediyseniz? Şüphe yok ki. Allah zalimleri doğru yola çıkarmaz."
11. Bir de küfredenler, iman edenler hakkında dediler ki: "Eğer O bir
hayır olsaydı, bizden önce ona koşmazlardı." Bununla başarılı
olamayınca da: " Bu, eski bir yalan." diyecekler.
12. Onun önünden de bir yol gösterici ve rahmet olarak Musa'nın kitabı
var. Bu da zulmedenleri korkutmak için, güzel davrananlara da bir müjde
olarak Arap diliyle gelmiş doğrulayıcı bir kitaptır
13. "Rabbimiz Allah'tır!" deyip de sonra doğru gidenler var ya, onlara
kesinlikle hiçbir korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.
14. Onlar, cennetliktirler, yaptıklarına mükafat olarak sonsuza dek
orada kalacaklardır.
15. Biz o insana anne. babasına güzel davranmayı tavsiye ettik. Annesi
onu zahmetle karnında taşıdı ve zahmetle doğurdu. Onun taşınması ile
sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet olgunluk çağına ulaşıp kırk yaşına
girdiği zaman: "Ey Rabbim, beni öyle yönlendir ki, bana ve anama.
babama verdiğin nimetine şükredeyim ve hoşnut olacağın iyi bir iş
yapayım. Soyumdan gelenleri de benim için iyi kimseler eyle. Çünkü ben,
gerçekten tevbe ile Sana yüz tuttum ve ben gerçek müsümanlardanım."
der.
16. İşte kendilerinden yaptıklannın en güzelini kabul buyuracağımız ve
günahlarını sileceğimiz bu kimseler, cennetlikler arasında seçkin
kişilerdir. Bu, va'dolunmakta oldukları şaşmaz doğru va'd iledir.
17. Anasına. babasına : "Of size! Siz bana, benden önce nice kuşaklar
geçmiş iken, tekrar çıkarılacağımı mı va'd ediyorsunuz?" diyen kimseye
anası. babası Allah'a eleman çekerek (sığınarak): "Yazık sana; iman et!
Kesinlikle Allah'ın va'di gerçektir." diyorlar da o, yine: "Bu
eskilerin uydurmalarından başka birşey değildir!" diyor.
18. İşte bunlar, cinlerden ve insanlardan kendilerinden önce geçen
ümmetler içinde haklarında (azap) söz(ü) hak olmuş olan
kimselerdir.Çünkü bunlar, hep hüsrana mahkum olmuşlardır.
19. Her birine yaptıklarına göre dereceler vardır. Bu da hiç hakları
yenmeyerek bütün yaptıklarını kendilerine tamamen ödemek içindir.
20. İnkar edenler ateşin karşısına çıkarılacaklan gün şöyle denir:
"Siz, bütün güzel nimetlerinizi dünya hayatınızdan giderdiniz ve
262
onlarla safa sürdünüz. Artık bugün, yeryüzünde haksız yere büyüklük
tasladığınız için ve dinden çıkıp fasık olmanız yüzünden aşağılayıcı
bir azapla cezalandırılacaksınız!
21. Bir de Ad'ın kardeşini (Hüd'u) an. Ahkaf'da kavmini uyardığı vakit
. ki önünden ve ardından (ondan önce de sonra da) nice uyarıcılar gelip
geçmiştir demişti ki: "Allah'tan başka mabud tanımayın, çünkü ben, size
büyük bir günün azabın(ın gelmesinden) korkuyorum!"
22. Onlar: "Sen bizi tanrılarımızdan çevirmek için mi geldin bize?
Haydi getir bize, o tehdit edip durduğun o azabı; eğer doğru
söyleyenlerden isen!" dediler.
23. De ki: "O'na (ait) bilgi yalnızca Allah katında Ben size
gönderildiğim şeyi tebliğ ediyorum; fakat sizi, cahillik eden bir
topluluk olarak görüyorum."
24. Derken onu vadilerine doğru gelen bir bulut halinde gördüklerinde:
"Bu, bize yağmur yağdıracak ufukta beliren bir buluttur." dediler. O
ise: "Hayır, o, sizin çabuk gelmesini istediğiniz şeydir; içinde acıklı
bir azap bulunan bir rüzgardır.
25. Rabbinin emriyle herşeyi yerle bir eder." dedi. Derken öyle
oluverdiler ki, evlerinden başka hiçbir şey görünmez oldu. İşte öyle
suçlu bir topluluğa Biz böyle ceza veririz.
26. Andolsun ki, Biz onlara, size vermediğimiz güç ve imkanları
vermiştik. Onlar için kulaklar, gözler ve gönüller yapmıştık, ama ne
kulakları, ne gözleri ve ne de gönülleri kendilerine bir fayda sağladı.
Çünkü Allah'ın ayetlerini inkar ediyorlardı. O alay ettikleri şey de
kendilerini kuşatıverdi.
27. Andolsun ki Biz, çevrenizdeki memleketleri helak etmiştik ve belki
dönerler diye, ayetleri çeşitli şekillerde açıklamıştık.
28. O zaman, Allah'tan başka, O'na yakınlık sağlamak için ilah
edindikleri kimseler onları kurtarsalardı ya! Aksine onlardan savuşup
yittiler (gittiler). İşte onların sapıtmalarının ve uydurup durdukları
iftiraların özeti budur.
29. Bir de şu vakti anlat, hani cinlerden bir takımını Kur'an dinlemek
üzere sana göndermiştik. Onu dinlemeye geldiklerinde: "Susun,
dinleyin!" dediler. (Dinleme) bitirilince de dönüp uyarmak üzere
kavimlerine gittiler.
30. Ve dediler ki: "Ey kavmimiz, haberiniz olsun ki, biz Musa'dan sonra
indirilmiş önündeki kitapları doğrulayıp gerçeği ve doğru yolu gösteren
bir kitap dinledik.
31. Ey kavmimiz, Allah' ın davetçisine uyun ve O'na iman edin ki, bazı
günahlarınızı bağışlasın ve sizi acı bir azaptan korusun!"
32. Her kim Allah'ın davetçisine uymazsa, yeryüzünde (Allah'ı) aciz
bırakacak değildir ve O'ndan başka kendisine sahip olacak kayırıcıları
da yoktur. Öyleleri açık bir sapıklık içindedirler.
33. Gökleri ve yeri yaratan ve onları yaratmakla yorulmamış olan
Allah'ın ölüleri diriltme gücüne de sahip olduğunu görmediler mi? Evet,
hiç şüphe yok ki, O, herşeye gücü yetendir!
34. Ve O küfredenler ateşe sunulacakları gün onlara: "Nasıl bu gerçek
değil miymiş?" denilir. Onlar: "Evet, Rabbimiz hakkı için!" diyecekler.
263
Allah ise: "Öyleyse küfredegeldiğiniz için haydi tadın azabı!"
buyuracaktır.
35. O halde üstün irade sahibi peygamberlerin sabrettiği gibi sabret ve
onlar hakkında ivedilik etme! Onlar, kendilerine va'dedilen acıyı
görecekleri gün, gündüzün bir saatinden başka durmamışa döneceklerdir.
Bu yeterli bir tebliğdir. Demek ki, helak edilecekler, başkası değil,
ancak itaattan çıkmış fasıklar topluluğudur!
SURA 47. MUHAMMED SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Onlar ki, inkar etmekte ve Allah yolundan yüz çevirmektedirler;
Allah, onların yaptıklarını boşa çıkarmaktadır.
2. İman edip iyi iyi işler yapanlar ve Muhammed'e indirilene iman
edenlere gelince ki Rablerinden gelen gerçek te odur Allah, onların
kötülüklerini silmekte ve durumlarını düzeltmektedir.
3. Bunun sebebi inkar edenlerin kendilerini batıla uydurmaları, iman
edenlerin ise Rablerinden gelen gerçeğe uymalarıdır. İşte Allah,
insanlara misallerini böyle anlatır.
4. Onun için küfredenlerle muharebeye tutuştuğunuz da hemen boyunlarını
vurmaya bakın! Ta kuvvetlerini derinden kırıp tepeleyinceye kadar
(üstünlük sağladıgınızda) bağı sıkı basın (sıkıca bağlayın
kalanlarını); harp ağırlıklarını atana kadar (savaş sona erinceye
değin), sonra ister karşılıksız salıverin, ister fidye karşılığında.
Böyledir bu; şayet Allah dilese kesinlikle onlardan intikamını alır,
ancak sizi birbirinizle imtihan edecek. Allah yolunda öldürülenlere
gelince, onların amellerini asla boşa çıkarmaz.
5. İleride onları muratlarına erdirir, ruhlarını şad eder.
6. Onları kendileri için güzel kokularla donattığı cennete koyar.
7. Ey iman edenler, eğer siz Allah'a yardım ederseniz O da size yardım
eder ve ayaklarınızı kaydırmaz.
8. İnkar edenler ise, yıkım onlara! Ne yapacaklarını şaşırtmaktadır.
9. Öyle,çünkü onlar, Allah'ın indirdiğinden hoşlanmamışlardır. O da
onların bütün amellerini boşa çıkarmaktadır.
10. Ya onlar yeryüzünde bir gezmediler mi? Baksalar ya, kendilerinden
öncekilerin sonları ne olmuş? Allah yerle bir eylemiş onları, zaten o
kafirlere de öylesi yaraşır.
11. Öyledir, çünkü Allah iman edenlerin yardımcısıdır, kafirler için
ise yardımcı yoktur.
12. Muhakkak ki Allah, iman edip iyi iyi işler yapanları altlarından
ırmaklar akan cennetlere koyacaktır. İnkar edenler ise zevk etmeye
bakarlar ve hayvanlar gibi yerler, içerler. Oysa onların ikametgahları
ateştir.
13. Seni yurdundan çıkaran şehirden daha kuvvetli nice şehirler vardı
ki, Biz onları helak ettik de onlara yardım eden yok.
14. Şimdi Rabbinden apaçık bir delil üzerinde bulunan kimse, o kötü işi
kendisine süslü gösterilen ve heveslerinin ardına düşen kimselere
benzer mi hiç?
264
15. Takva sahiplerine va'dedilen cennetin durumu şudur: İçinde
bozulmayan sudan ırmaklar, tadı değişmeyen sütten ırmaklar, içenlere
lezzet veren şaraptan ırmaklar ve safi süzme baldan ırmaklar vardır.
Aynca onlara her türlü meyve ve Rablerinden bir bağışlama vardır.
Bunlar hiç o ateşte ebedi kalacak ve kaynar bir su içirilip de,
barsaklarını parçalayacak kimselere benzer mi?
16. Onlardan seni dinlemeye gelen de var. Yanımdan çıktıkları zaman
ise, kendilerine ilim verilmiş olanlara: "O demin ne söyledi?" derler.
Bunlar öyle kimselerdir ki, Allah kalplerini mühürlemiştir de hep
heveslerinin ardına düşmektedirler.
17. Hidayeti kabul edenlere gelince, Allah onların hidayetlerini
artırmakta ve kendilerine (takvalarını) korunma yollarını vermektedir.
18. Artık onlar, yalnızca o Kıyametin kendilerine ansızın gelivermesine
bakıyorlar. Çünkü işte onun alametleri geldi. Fakat o başlarına
geldiğinde anlamaları kendilerine ne fayda verir?
19. Şimdi şunu bil ki, Allah'tan başka hiç bir ilah yoktur. Bil de
günahına, inanan erkeklere ve inanan kadınlara bağışlanma dile. Allah,
dolaştığınız yeri de bilir, durduğunuz yeri de.
20. İman edenler: "Bir sure indirilseydi?" diyorlar. Ancak kesin
hükümlü bir sure indirilip onda savaş anılınca kalplerinde bir hastalık
bulunanların tıpkı ölüm baygınlığında olan kimsenin bakışı misali sana
baktıklarını görürsün. O da onlara pek yakındır.
21. Fakat bir itaat ve güzel bir söz(dü yapmaları gereken); sonra emir
kesinleşince Allah'a karşı dürüstlük etselerdi, elbette kendileri için
daha hayırlı olurdu.
22. Nasıl, döner de yeryüzünü fesada verir ve yakınlarınızı
doğratabilir misiniz?
23. Onlar öyle kimselerdir ki, Allah onları lanetlemiş de duygularını
almış ve gözlerini kör etmiştir.
24. Öyle olmasa, Kur'an'ı bir düşünmezler mi? Yoksa kalpler üzerinde
üst üste kilitleri mi var?
25. Haberiniz olsun ki, kendilerine doğru yol belli olduktan sonra
gerisin geri küfre dönenlere, şeytan fitne vermiş ve onları uzun uzun
emellere düşürmüştür.
26. Öyledir, çünkü onlar, AIIah'ın indirdiklerinden hoşlanmayanlara :
"Biz size bazı işlerde itaat edeceğiz." demişlerdir. Allah ise, onların
o gizli konuşmalarını bilmektedir.
27. O halde melekler onların yüzlerine ve arkalarına vura vura
canlarını alırlarken nasıl olacak bakalım!
28. Öyle, çünkü onlar Allah'ın hışmına sebep olan şeylerin ardına
düştüler de onun hoşnutluğunu istemediler. O da onların bütün
amellerini boşa çıkarmıştır.
29. Yoksa o kalplerinde bir hastalık olanlar, Allah'ın kinlerini asla
meydana çıkaramayacağını mı sandılar?
30. Dileseydik Biz onları sana gösterirdik de kendilerini bütün
simaları ile tanırdın ve herhalde sen onları lakırdılarının üslubundan
tanırsın, Allah ise bütün yaptıklarınızı bilir.
265
31. Andolsun ki sizi, içinizden mücahitleri ve sabredenleri ortaya
çıkarıp size ait haberleri ilan etmek için imtihan edeceğiz.
32. Haberiniz olsun ki, inkar edip Allah yolundan alıkoyanlar ve gerçek
kendilerine belli olduktan sonra peygambere karşı gelenler, hiç bir
zaman Allah'a zerre miktarı zarar veremeyeceklerdir. O, onların
yaptıklarını boşa çıkaracaktır.
33. Ey iman edenler, Allah'a itaat edin, peygambere de itaat edin de
yaptıklannızı boşa çıkarmayın!
34. Haberiniz olsun ki, inkar edip Allah yolundan sapan sonra da kafir
oldukları halde ölenleri Allah hiç bir zaman bağışlamayacaktır.
35. Onun için gevşeklik etmeyin de sizler daha üstün olacakken barış
için yalvarmayın! Allah sizinledir ve asla sizin amellerinize kıymaz.
36. Dünya hayatı, bir oyun ve eğlenceden ibarettir. Halbuki siz, iman
eder de Allah'tan korkarsanız, hem mükafatınızı verir, hem de sizden
bütün mallarınızı istemez.
37. Eğer sizden onların hepsini ister de sizi çıplak bırakacak olursa
cimrilik edip dayatırsınız. O da bütün kinlerinizi meydana çıkarır.
38. İşte sizler öyle kimselersiniz ki, Allah yolunda harcamaya
çağrılıyorsunuz da içinizden kimi kıskanıyor (cimrilik ediyor). Oysa
kim kıskanır (cimrilik eder) ise kendine kıskanmış (cimrilik etmiş)
olur. Allah zengindir, yoksul sizsiniz. Eğer tersine giderseniz, tutar
başka bir topluluğu yerinize getirir, sonra onlar sizin gibi olmazlar.
SURA 48. FETİH SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Doğrusu Biz sana apaçık bir fetih açtık.
2. Allah, senin geçmiş ve gelecek kusurlarını bağışlasın, üzerindeki
nimetini tamamlasın ve seni dosdoğru bir yola iletsin diye.
3. Ve Allah, eşsiz bir şanlı zafer ile sana yardım eder
4. İmanlarına iman katsınlar diye inananların kalplerine o güveni
indiren O'dur. Öyle ya, Allah'ındır bütün o göklerin ve yerin orduları.
Allah herşeyi bilendir, hikmet sahibidir.
5. Mü'min erkekleri ve mü'min kadınları, sonsuz olarak içinde kalmak
üzere altından ırmaklar akan cennetlere koyması ve günahlannı silip
bağışlaması için. Bu, Allah katında büyük bir kurtuluştur.
6. Ve Allah hakkında kötü zanda bulunan münafık erkekleri , münafık
kadınları, müşrik erkekleri ve müşrik kadınları, o kötülük girdabı
başlarına dönesiceleri azaba uğratsın diye. Allah, onlara gazap etmiş,
la'net etmiş ve kendilerine cehennemi hazırlamıştır. Ona gidiş de ne
kötüdür!
7. Allah'ındır göklerin ve yerin bütün orduları ve Allah güçlüdür,
hikmet sahibidir.
8. Doğrusu Biz seni hem bir şahit, hem bir müjdeci, hem de bir uyarıcı
olarak gönderdik.
9. Allah'a ve peygamberine inanasınız da bunu takviye edip
onurlandırarak O'na sabah akşam tesbih edesiniz diye.
266
10. Her halde sana biat edenler ancak Allah'a biat etmiş olurlar.
Allah'ın eli (kudreti) onların elleri üstündedir. Onun için her kim
cayarsa yalnızca kendi aleyhine caymış olur. Her kim de Allah'a verdiği
sözü yerine getirirse O da ona yarın büyük bir mükafat verecektir.
11. Bedevilerden (savaştan) geri bırakılanlar yakında sana: "Bizleri
mallarımız ve ailelerimiz oyaladı, onun için bize bağışlama dile!"
diyeceklerdir. Kalplerinde olmayan şeyi ağızlarıyla söyleyecekler. De
ki: "Eğer Allah sizi bir zarara uğratmayı dilerse veya size bir yarar
sağlamayı dilerse Allah'a karşı kim birşey yapabilir? Doğrusu Allah,
bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
12. Doğrusu siz, peygamberin ve müminlerin asla ailelerine
dönemeyeceklerini sandınız; bu, kalplerinizde allandı pullandı ve kötü
zanna düştünüz de düşkün blr topluluk oldunuz.
13. Herkim Allah'a ve peygamberine inanmazsa, bilsin ki, Biz kafirler
için çılgın bir ateş hazırlamışızdır.
14. Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır; dilediği kimseyi bağışlar,
dilediğine de azap eder. Allah, çok bağışlayandır, merhamet sahibidir.
15. Sizler bir takım ganimetleri almaya gittiğinizde o geri
bırakılanlar yakında diyecekler: "Bırakın bizi, arkanızdan gelelim!"
Onlar Allah'ın sözünü değiştirmek isteyecekler. De ki: "Siz asla bizim
arkamızdan gelmeyeceksiniz; hakkınızda bundan önce Allah böyle
buyurdu." Ona da diyecekler ki: "Hayır, bizi kıskanıyorsunuz!" Hayır
onlar, ince anlamaz, anlayışları az kimselerdir.
16. O (savaştan) geri bırakılan bedevilere de ki: "Siz, ileride çok
zorlu savaşçı bir toplulukla savaşmaya çağrılacaksınız. Onlarla
savaşırsınız, yahut müslüman olurlar. Eğer itaat ederseniz, Allah size
güzel bir mükafat verir ve eğer bundan önce yaptığınız gibi aksine
giderseniz sizi acı bir azaba çarptınr.
17. Köre sorumluluk yoktur, aksağa sorumluluk yoktur, hastaya da
sorumluluk yoktur. Bununla beraber, her kim Allah'a ve peygamberine
itaaat ederse,onu altından ırmaklar akan cennetlere koyar. Kim de
aksine giderse onu da acı bir azap ile cezalandırır.
18. Gerçekten o ağacın altında sana biat ederlerken O, müminlerden razı
oldu. Onların kalplerindekini bildi de üzerlerine o güveni indirdi ve
onları bir yakın fetih ile ödüllendirdi.
19. Ve onları alacakları bir çok ganimetlerle de ödüllendirdi. Allah,
çok güçlüdür. hikmet sahibidir.
20. Allah, size bir çok ganimetler va'd buyurdu, onları alacaksınız.
Şimdilik bunu size peşin verdi ve sizden o insanların ellerini çekti ki
inananlara bir delil olsun ve sizi doğru bir caddeye çıkarsın.
21. Henüz elinizin ermediği, fakat Allah'ın (bilgisi ile) kuşattığı bir
diğerini daha (vaad buyurdu). Allah, her şeye gücü yetendir.
22. Eğer o küfredenler sizinle çarpışsaydılar, mutlaka arkalarını
döneceklerdi, sonra da ne bir koruyucu bulabileceklerdi, ne de bir
yardımcı.
23. Allah'ın öteden beri süregelen kanunu (budur). Allah'ın o kanununda
asla bir değişiklik de bulamazsın.
267
24. O, Mekke deresinde, onlara karşı size zafer vermişken onların
ellerini sizden, sizin ellerinizi de onlardan çekendi. Allah,
yaptıklarınızı görendir.
25. Onlar, o küfredip de sizi Mescidi Haram'dan alıkoyanlar ve
durdurulmakta olan kurbanlık hediyeleri yerine varmaktan men'eden
kimselerdir. Eğer kendilerini tanımadığınız bir takım inanan erkeklerle
inanan kadınları bilmeyerek çiğneyip de o yüzden şanınıza bir leke
dokunması ihtimali olmasaydı (Allah size fetih için izin verirdi).
Allah dilediğini rahmetine koyacağı için, eğer çekilebilselerdi elbette
içlerinden o küfredenleri acı bir azaba uğratırdık.
26. O küfredenler kalplerinde o taassubu, cahiliye taassubunu
kaynattığı sırada Allah , peygamberinin ve mü'minlerin üzerine sükunet
ve güvenini indirdi, onlara kelime. i takvayı (barış antlaşmasını)
yükledi. Zaten onlar, buna layık ve ehliyetli idiler. Allah, herşeyi
bilendir.
27. Andolsun ki, Allah gerçekten peygamberine o rüyayı hakkıyla doğru
gösterdi, Şanıma yemin ederim ki, İnşaallah Mescid. i Haram'a güvenlik
içinde başlarınızı kazıtarak, kırkarak korkusuzca gireceksiniz! Ancak
O, sizin bilmediğiniz şeyleri bildi de ondan önce yakın bir fetih
verdi.
28. O'dur peygamberini hidayet rehberi ve hak dini ile gönderen; onu
her dinin üstüne çıkarmak için şahit olarak da Allah yeter!
29. Muhammed, Allah'ın peygamberidir. Onun beraberindekiler ise,
kafirlere karşı çok çetin, kendi aralarında son derece
merhametlidirler. Onları cemaatle rükü ve secde ederek, Allah'ın
lütfunu ve hoşnutluğunu dilerken görürsün. Nişanları yüzlerindedir
secde eserinden. Bu onların Tevrat'taki misalleri, İncil'deki misalleri
ise, kendileriyle kafirleri öfkelendirmesi için, filizini çıkarmış, onu
güçlendirmiş sonra kalınlaşıp sapı üzerine dimdik doğrulmuş,
çiftçilerin hoşuna giden bir ekin gibidir.Onlardan iman edip de iyi iyi
işler yapanlara Allah hem bir bağışlama vaad buyurdu, hem de büyük bir
mükafat.
SURA 49. HUCURAT SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Ey iman edenler, Allah'ın ve peygamberinin önüne geçmeyin
(saygısızlık etmeyin) ve Allah'tan korkun, çünkü Allah işitir, bilir.
2. Ey iman edenler, seslerinizi peygamberin sesinden üstün kaldırrnayın
(fazla yükseltmeyin) ve ona birbirinize bağırır gibi iri söylemeyin ki,
haberiniz olmadan amelleriniz hiçe iniverir!
3. Kesinlikle Allah ve Resulünün yanında seslerini kısanlar (yok mu),
işte onlar o kimselerdir ki, Allah kalplerini takva için imtihan
etmiştir. Onlara hem bir bağışlama, hem de buyuk bir mükafat vardır.
4. Sana odaların arkasından ünleyenlerin (bağıranların) çoğu kesinlikle
aklı ermeyenlerdir.
5. Eğer onlar, sen kendilerine çıkıncaya kadar sabretselerdi, elbette
haklarında hayırlı olurdu. Bununla beraber Allah çok bağışlayandır,
merhamet edendir.
268
6. Ey iman edenler, eğer size bir fasık bir haber getirirse onu iyice
araştırın, sonra bilmeden bir topluluğa sataşırsınız da yaptığınıza
pişman olursunuz.
7. 8. Hem biliniz ki, içinizde Allah'ın peygamberi vardır. Şayet o,
birçok işlerde size itaat etseydi, haliniz yaman olurdu. Fakat Allah
size imanı sevdirdi, onu kalplerinizde süsledi; küfrü, yoldan çıkmayı
ve isyanı size çirkin gösterdi. İşte onlar, Allah'ın lütfu ve nimeti
ile doğnı yola ermiş olanlardır. Allah, her şeyi bilendir, hikmet
sahibidir.
9. Eğer müminlerden iki grup birbirieriyle çarpışırlarsa, hemen
aralarını bulun barıştırın! Şayet biri ötekine saldırıyorsa, Allah'ın
emrine dönünceye kadar saldıran tarafla savaşın. Eğer dönerse, yine
adalette aralarını düzeltin ve hep insaflı olun. Çünkü Allah adaletli
davrananları sever.
10. Müminler ancak kardeştirler, onun için iki kardeşinizin aralarını
düzeltin ve Allah'tan korkun ki, rahmete layık olasınız!
11. Ey iman edenler, bir topluluk bir toplulukla alay etmesin; belki de
onlar kendilerinden daha hayırlı olurlar; bir takım kadınlar da diğer
kadınlarla (alay etmesin), belki onlardan daha hayırlı olurlar. Bir de
kendi kendinizi ayıplamayın ve kötü lakaplarla atışmayın. İmandan sonra
fasıklık ne kötü isimdir! Her kim de tevbe etmezse, işte onlar
kendilerine zulmedenlerdir.
12. Ey iman edenler, zannın bir çoğundan çekinin, çünkü zannın bazısı
günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın, kiminiz kiminizi
arkasından çekiştirmesin! Sizden biriniz kardeşinin ölü halindeki etini
yemek ister mi hiç? Demek tiksindiniz! O halde Allah' tan korkun, çünkü
Allah, tevbeyi çok kabul edendir. Çok bağışlayıcıdır.
13. Ey insanlar, Biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık ve
birbirinizle tanışanız diye sizi milletlere, kabilelere ayırdık.
Haberiniz olsun ki, Allah katında en şerefliniz, en takvalınızdır.
Muhakkak ki, Allah, bilendir, herşeyden haberdardır.
14. Bedeviler: "İman ettik." dediler. De ki: "Siz henüz iman etmediniz,
fakat henüz iman kalplerinizin içine girmemiş olduğu halde "İslama
girdik" deyin. Eğer Allah'a ve peygamberine itaat ederseniz, size
amellerinizden hiçbir şey eksiklemez; çünkü Allah çok bağışlayıcıdır,
merhamet edendir."
15. Müminler, ancak o kimselerdir ki, Allah'a ve peygamberine iman
ettikten sonra şüpheye düşmeyip Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla
savaşmaktadırtar. İşte doğru olanlar onlardır ancak.
16. De ki: "Siz Allah'a dindarlığınızı mı öğretiyorsunuz? Oysa Allah,
göklerdekini ve yerdekini bilir ve Allah herşeyi bilendir"
17. İslam'a girdiklerini senin başına kakıyorlar. De ki:
"Müslümanlığınızı benim başıma kakmayın, bilakis size iman yolunu
gösterdiği için Allah sizin başınıza kakar, eğer doğru kimseler iseniz.
18. Göklerin, yerin sırrını Allah bilir ve Allah, her ne yaparsanız
görür.
SURA 50. KAF SURESI
Bismilahirrahmanirrahim
1. Kaf. Şanlı Kur'an'a andolsun!
269
2. Doğrusu kendilerine içlerinden korkutucu bir peygamber geldiğine
şaştılar da kafirler dediler ki: "Bu şaşılacak şey!
3. Öldüğümüz ve bir toprak olduğumuz vakit ha?! Bu, çok uzak bir
dönüş!"
4. Ancak, Biz yerin onlardan neyi (yiyip) eksilteceğini biliriz ve
yanımızda içinde herşeyi muhafaza eden bir kitap vardır.
5. Doğrusu, gerçek kendilerine geldiği zaman yalanladılar da şimdi
karmakarışık bir ıstırap içindeler.
6. Artık üstlerindeki göğe bir baksalar ya, Biz onu nasıl bina etmişiz
ve süslemişiz; hiç bir gediği yok.
7. Yeryüzünü de (nasıl) uzatmışız, ona ağır baskılar oturtmuşuz ve
seyrine doyulmaz her türden çiftler bitirmişiz.
8. Hakka yüz tutan her kulun gözünü, gönlünü açmak ve ibret almasını
sağlamak için.
9. Bir de gökten mübarek bir su indirip de onunla bağlar bahçeler ve
biçilecek taneler bitirmekteyiz.
10. Ve tormurcukları üstüste dizilmiş göğe doğru yükselen yüksek hurma
ağaçları.
11. Bunlar, kullara rızık olmak üzeredir. Onunla ölü bir bölgeyi de
diriltmekteyiz, işte o dirilip çıkış da böyledir.
12. Onlardan önce Nuh'un kavmi, Ress halkı ve Semud da yalanladı.
13. Ad, Firavun ve Lut'un yurttaşları da.
14. Eyke halkı ve Tubba' kavmi de. Bunların hepsi gönderilen
peygamberleri yalanladılar da hak oldu azabım.
15. Ya Biz artık birinci yaratış ile yorulu mu verdik? Doğrusu, onlar
yeni bir yaratılıştan şüphe içindelerdir.
16. Andolsun ki, insanı Biz yarattık, nefsinin onu ne ile
vesveselendirdiğini biliriz ve Biz ona habl. i veridden (şah
damarından) daha yakınız.
17. İki zabıt memuru (melek), sağda ve solda oturmuş zabıt tutarlarken.
18. Her ne söz söylerse, mutlaka yanında hazır bir gözcü vardır.
19. Ölüm sarhoşluğu gerçekten geldiğinde: "İşte o senin kaçıp
durduğun!" diye.
20. Ve Sur üfrüldüğünde ki, işte o tehdit günüdür.
21. Herkes gelecektir, yanında bir sevk memuru ve bir şahit olduğu
halde.
22. "Andolsun ki, sen bundan bir gaflet içindeydin, şimdi senden
perdeni açtık. Artık bugün gözün keskindir."
23. Yanındaki diyecektir ki: "İşte bu yanımdaki hazır!
24. "Atın atın cehenneme her inatçı nankörü!
25. Hayra engel, haşarı, şüpheci kafiri!
26. Ki, Allah'ın yanında başka ilah tanımıştır; haydi ikiniz atın onu
şiddetli azap içine!" (der Allah).
270
27. Arkadaşı: "Ey Rabbimiz onu ben azdırmadım, fakat kendisi derin bir
sapıklık içindeydi!" der.
28. Buyurur ki: "Huzurumda çekişmeyin! Ben, size önceden uyarı
göndermiştim.
29. Benim katımda söz değiştirilmez ve Ben kullara zulmedici değilim."
30. O günki, cehenneme: "Doldun mu?" diyeceğiz. O da: "Daha ziyade
(fazla) var mı?" diyecek.
31. Cennet de takva sahiplerine uzak olmayarak yaklaştırılmış olacak.
32. İşte bu o size va'dolunan; her tevbekara, görevine riayet edene,
33. görmediği halde Rahman'dan korkup O'na yönelen bir kalple gelen
kimselere.
34. Girin oraya selametle! Budur işte o sonsuzluk günü.
35. Orada onlara ne dilerlerse vardır. Bizim katımızda ise fazlası
vardır.
36. Önlerinden nice nesilleri helak ettik ki, onlar bunlardan tutumca
(kuvvetce) daha çetindiler ve şehirlerde kaçacak delik aradılar. Var mı
bir kaçacak yer?
37. Şüphesiz ki, bu söylenende kalbi olan ve şuurla kulak tutan kimse
için uyandıracak bir ihtar vardır.
38. Andolsun ki, Biz , o gökleri, yeri ve aralarındakileri altı günde
yarattık, Bize bir yorgunluk da dokunmadı.
39. O halde onların laflarına karşı sabret ve Rabbini güneş doğmadan
önce ve batmadan önce hamd ile tesbih et!
40. Geceleyin de onu tesbih et, secdelerin ardından da.
41. Ve o seslenenin yakın bir yerden bağıracağı günü dinle!
42. Hakka çağıran o sayhayı (haykırışı) işitecekleri gün, işte o
kabirlerden çıkış günüdür.
43. Şüphesiz ki, Biz Biziz! Hem dirittiriz, hem öldürürüz ve dönüş de
Bizedir.
44. Yerin kendilerinden çatlayıp yarılacağı ve süratle koşacakları o
gün. Bu ancak Bize kolay gelen bir toplamadır.
45. Biz onların ne söylediklerini çok iyi biliyoruz. Sen de onlara
karşı bir zorba değilsin. Şimdi benim tehditlerimden korkacaklara bu
Kur'an ile öğüt ver!
SURA 51. ZARİYAT SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. O tozdurup savuranlara.
2. Bir ağırlık taşıyan (bulut)lara
3. Kolaylıkla akıp giden (gemi)lere
4. Bir iş bölümü yapan (melek)lere yemin ederim ki,
5. muhakkak o size va'dolunan mutlaka doğrudur.
6. Ve muhakkak ceza ve mükafat gerçekleşecektir.
271
7. O düzgün yollara sahip göğe yemin ederim ki,
8. siz pek çelişkili bir söz içindesiniz.
9. Ondan çevrilen çevrilir.
10. O kahrolası yalancılar.
11. O sarhoşluk içinde yaptığını bilmezler.
12. Soruyorlar: "Ne zaman o ceza günü?" diye.
13. Ateş üzerinde kıvranacaklan gün.
14. "Tadın cezanızı! Budur işte o sizin acele istedığiniz!"
15. Şüphesiz ki, takva sahipleri, cennetlerde pınar başlarındadırlar,
16. Rablerinin kendilerine verdiğini alarak. Çünkü onlar, bundan önce
güzel davranmayı adet edinmışlerdi.
17. Geceleyin pek az uyurlardı.
18. Seher vakitlerinde hep bağışlanma dilerierdi.
19. Mallarında dilenen ve yoksul için bir hak vardı.
20. Yeryüzünde inanç sahipleri için birçok ibretler vardır;
21. kendinizde de; hala görmeyecek misiniz?
22. Gökte de rızkınız ve o va'dolunduğunuz (var).
23. İşte o göğün ve yerin Rabbine andolsun ki, o şüphesiz gerçektir;
tıpkı sizin konuşmanız gibi.
24. İbrahim'in ikram edilen konuklarının haberi geldi mi sana?
25. Yanına girdikleri vakit: "Selam!" dediler. O da: "Selam! Görülmedik
bir topluluk" dedi.
26. Hemen bir bahane ile ailesine gidip semiz bir dana getirdi.
27. Onu yakınlarına koyarak: "Yemeğe buyurmaz mısınız?" dedi.
28. Onlardan ötürü içine bir korku düştü. "Korkma!" dediler ve
kendisine bilgili bir oğlan müjdelediler.
29. Bunun üzerine karısı bir çığlık içinde döndü, elini yüzüne çarptı
ve: "Kısır bir koca karı (çocuk mu doğurur)? dedi.
30. Onlar: "Öyle, Rabbin buyurdu. Şüphesiz hikmet sahibi O, herşeyi
bilen O." dediler.
31. İbrahim: "O halde asıl göreviniz nedir ey elçiler?" dedi.
32. Dediler: "Biz suçlu bir kavme gönderildik;
33. Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için,
34. (her biri) sınırı aşmış olanlar için Rabbinin nezdinde
damgalanmışlardır."
35. Nihayet orada bulunan müminleri çıkardık,
36. Fakat Biz orada bir evden başka müslüman da bulamadık.
37. Ve orada acı bir azaptan korkacak için bir ibret bıraktık.
38. Bir de Musa'da (ibret verici deliller vardır) ki, onu açık bir
delille Firavun'a gönderdik de,
272
39. o bütün kuvvetiyle tersine gitti: "Bu bir sihirbaz veya delidir!"
dedi.
40. Bunun üzerine Biz de tuttuk kendisini ve ordularını denize
fırlatıverdik o alçak namertlik ederken.
41. Bir de Ad'da (ibret verici deliller vardır) ki, üzerlerine
köklerini kesen rüzgarı göndermiştik.
42. (O rüzgar) uğradığı hiçbir şeyi bırakmıyor, mutlaka onu çürütüp kül
gibi ediyordu.
43. Bir de Semud'da (ibret verici deliller vardır) ki, onlara: "Bir
süreye kadar istifade edin." denilmişti de,
44. Rablerinin emrinden azgınlık ettiler (dışarı çıktılar), bu yüzden
bakınıp dururlarken yıldırım kendilerini yakalayıverdi.
45. O vakit bir kalkınmaya da güç yetiremediler bir yardım da
görmediler.
46. Daha önce de Nüh kavmini (helak ettik). çünkü onlar hep yoldan
çıkmış birer topluluk idiler.
47. Bir de göğe bakın Biz onu kuvvetle bina ettik ve şüphe yok ki Biz
onu genişletmeye de malikiz.
48. Yeryüzünü döşedik; bakınız Biz ne güzel döşeriz.
49. Hem herşeyden iki çift yarattık ki, düşünesiniz.
50. "O halde hemen Allah'a kaçın; haberiniz olsun ki, ben size ondan
gelen açık bir uyarıcıyım.
51. Allah'la beraber başka bir tanrı uydurmayın; haberiniz olsun ki ben
size ondan gelen açık bir uyarıcıyım.
52. Böyle, onlardan öncekiler bir peygamber gelince muhakkak: "Ya
sihirbaz, ya delidir" dediler.
53. Bunu birbirlerine tavsiye mi ettiler! Hayır, onlar azgın kavimler.
54. Onun için onlardan yüz çevir, artık sen kınanacak değilsin!
55. Bununla beraber öğüt vermeye devam et; çünkü öğüt müminlere fayda
verir.
56. Ben cinleri ve insanlan ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım.
57. Ben onlardan bir rızık istemiyorum. Bana yemek yedirmelerini de
istemiyorum.
58. Şüphesiz Allah, rızık veren, sarsılmaz kuvvet sahibi O'dur.
59. Onun için muhakkak o zulmedenlere arkadaşlarının payı gibi, dolgun
bir pay vardır, şimdi onu acele istemesinler!
60. Artık o tehdit edildikleri günlerin azabından vay o küfredenlere!
SURA 52. TUR SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Andolsun o Tur'a,
2. 3. Yayılmış ince deri üzerine yazılmış bir Kitab'a,
4. Beyt. i Ma'müra,
273
5. Yükseltilmiş tavana (göğe),
6. ve kızdırılıp kaynatılmış taşkın denize ki,
7. Rabbinin azabı elbette gerçekleşecektir.
8. Onu önleyecek biri yoktur!
9. O gün gök bir çalkanışla çalkalanır,
10. dağlar da bir yürüyüş yürür,
11. vay haline artık o gün o yalan söyleyenlerin
12. ki, onlar daldıkları bir batakta oynayıp duruyorlar.
13. O gün onlar cehenneme bir kakılış kakılacak:
14. "İşte bu sizin o yalan deyip durduğunuz ateş!" diye.
15. Bu da mı sihir, yoksa siz görmüyor musunuz?
16. Yaslanın ona bakalım, ister sabredin, ister etmeyin, artık hepsi
sizin için birdir; sadece yaptıklarınızın cezasını çekeceksiniz.
17. Fakat (günahlardan) korunanlar cennetlerde, nimet içindedirler.
18. Rablerinin kendilerine verdiği ile sefa sürmektedirler. Rableri
onları, cehennem azabından korumuştur.
19. Yaptıklarınıza karşılık yeyin, için, afiyetler olsun ,
20. sıra sıra dizilmiş çok güzel koltuklara yaslanarak; kendilerine
güzel, iri gözlü hurileri de eş etmişizdir.
21. İman edip zürriyetteri de iman ile arkalarından gelmiş olanlar,
işte Biz, onların nesillerini de kendilerine katmışızdır. Bununla
beraber kendilerine amellerinden hiçbir şey de eksiltmemişizdir. Herkes
kazancına bağlıdır.
22. Bir de onlara bir meyve ve içlerinin çekeceği bir et
yetiştirmekteyiz.
23. Orada kadeh teati ederler ki, onda ne bir saçmalama vardır, ne de
bir günaha sokma!
24. Kendilerine ait hizmetçiler, sanki sedef içinde saklı inciler gibi
onların etrafında pırıl pırıl dönerler.
25. Birbirlerine dönmüş soruyorlar;
26. diyecekler ki: "Evet biz bundan önce ehlimiz (ailemiz, obamız)
içinde korkular içindeydik,
27. Allah bize lutfetti ve bizleri o semum (kavurucu) azabından korudu.
28. Evet biz bundan önce O'na dua ediyor, korumasını istiyorduk
.Gerçekten O, öyle iyiliği bol, öyle merhameti çok olandır."
29. O halde anlatıp öğüt vermeye devam et; çünkü sen, Rabbinin nimeti
hakkı için, ne kahinsin ne de mecnun!
30. Yoksa: "O bir şairdir, zamanın felaketine uğramasını gözetiyoruz"
mu diyorlar?
31. De ki : "Gözetin, çünkü ben de sizinle beraber gözetenlerdenim.
32. Yoksa onlara bunu (bu çelişkiyi) akılları mı emrediyor, ya da onlar
azgın bir topluluk mudurlar?
274
33. Yoksa "Onu kendisi uydurmakta" mı diyorlar? Hayır, kendileri
inanmazlar.
34. Haydi onun gibi bir söz getirsinler, eğer doğru iseler!l
35. Yoksa kendileri hiçbir şeysiz (yaratıcısız) mı yaratıldılar? Yoksa
yaratan onlar mıdırlar?
36. Yoksa gökleri ve yeri mi yarattılar? Hayır, onlar ikan ehli
değiller (kendi inançlarında bile kuşkulu kimseler) dir!
37. Yoksa Rabbinin hazineleri onların yanında mıdır? Yoksa onlar mı
kainata hükmetmişler?
38. Yoksa onlara mahsus bir merdiven var da (çıkıp) ondan dinliyorlar
mı? Öyleyse dinleyenleri, açıklayıcı bir delil getirsin.
39. Yoksa kızlar O'na, oğullar size öyle mi?
40. Yoksa sen kendilerinden bir ücret istiyoırsun da cereme vermekten
ezilmekteler mi?
41. Yoksa gayb onların yanında da onlar mı yazıyorlar?
42. Yoksa bir tuzak mı kurmak istiyorlar? Fakat o küfredenlerin
kendileri o tuzağa düşeceklerdir.
43. Yoksa onların Allah' tan başka bir ilahları mı var? Allah onların
ortak koştuklarından münezzehtir.
44. Onlar gökten bir parçayı düşerken görseler 'Birbiri üstüne yığılmış
bir bulut" diyecekler.
45. O halde bırak onları ta çarpılacakları günlerine (kavuşuncaya)
kadar.
46. O gün hiç bir tedbirlerinin kendilerine zerre kadar faydası
olmayacak ve hiç bir şekilde kurtarılmayacaklardır.
47. O zulmedenlere bundan başka da bir azap vardır. Fakat pek çokları
bilmezler.
48. Rabbinin hükmüne sabret. Çünkü sen bizim gözetimimiz altındasın,
kalktığında Rabbini hamd ile tesbih et.
49. Gecenin bir kısmında da O'nu tesbih et, yıldızların batmaya
yaklaştığı sıra da!
SURA 53. NECM SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. İnmekte olan necme (yıldıza, Kur'an'ın inen miktarına) yemin ederim
ki,
2. arkadaşınız şaşırmadı, azıtmadı da!
3. Hevadan (arzusuna göre) söylemiyor.
4. O (Kur'an) sadece vahyolunan bir vahiydir.
5. Ona, kuvvetleri çok güçlü olan öğretti.
6. Bir kuvvet sahibi; hemen duruklandı (doğruldu).
7. O en yüksek ufukta idi.
8. Sonra yaklaştı ve sarktı.
275
9. Aradaki mesafe iki yay boyu oldu, hatta daha yakın;
10. kuluna verdiği vahyi verdi.
11. Gözün gördüğüne kalp yalan demedi.
12. Gördüğü hakkında şimdi siz, onunla tartışıyor musunuz?
13. Andolsun ki, o onu bir kez daha inişinde gördü;
14. ki, Cennetu'l. Me'va onun yanındadır.
15. ki,Cennetu'l. Me'va onun yanındadır.
16. O zaman ki, o Sidre'yi bürüyen bürüyordu.
17. Göz ne şaştı, ne (de sınırı) aştı.
18. Andolsun ki, Rabbinin ayetlerinden en büyüğünü gördü.
19. Siz de gördünüz değil mi Lat ve Uzza'yı?
20. Üçüncü olarak da öteki Menat'ı?
21. Size erkek, O'na dişi öylemi?
22. Öyle ise bu çok hayıflı (haksız) bir taksim!
23. Onlar hiçbir şey değil, sırf sizin ve babalarınızın taktığı kuru
isimlerdir. Allah onlara öyle bir saltanat indirmedi. Onlar yalnız
zanna ve nefislerinin sevdasına uyuyorlar. Oysa Rablerinden kendilerine
doğru yolu gösteren geldi.
24. Yoksa insana her kurduğu hülya mı var?
25. Ama ahiret ve dünya Allah'ındır.
26. Göklerde nice melekler vardır ki, Allah'ın dileyip razı olduğuna
izin vermeden önce şefaatleri hiçbir işe yaramaz.
27. Evet ahirete inanmayanlar meleklere dişi adı takıp duruyorlar.
28. Aslında onların buna dair bilgileri yoktu, sadece zanna uyuyorlar.
Oysa zan gerçekten yana hiçbir şey ifade etmez.
29. O halde sen de Bizi anmaktan yüz çevirip de dünya hayatından
ötesini istemeyen kimselere bakma!
30. İşte budur onların ilimde erişebildikleri son sınır!. Şüphesiz
Rabbin, O en iyi bilendir yolundan sapanı, hem de O en iyi bitendir
hidayet yolunu tutanı.
31. Bütün göklerde ve yerde ne varsa hepsi Allah'ındır! Sonunda kötülük
yapanları yaptıkları ile cezalandıracak; güzellik yapanları da daha
güzeliyle mükafatlandıracak!
32. Onlar ki günahın büyüklerinden (vebalden) ve çirkef davranışlardan
kaçınırlar, ancak ufak tefek kusurlar hariç; şüphesiz ki, Rabbin geniş
mağfiretlidir. O sizin her halinizi en iyi bilendir, sizi topraktan
meydana getirdiğinde ve sizler analarınızın karınlarında cenin halinde
iken. Şimdi nefislerinizi temize çıkarmaya kalkışmayın! O'dur en iyi
bilen günahtan korkup sakınanı!
33. Şimdi gördün ya, o haktan yüz çevireni?
34. Biraz verip de dayatıvereni?
35. Gaybın bilgisi yanında da görüyor mu?
276
36. Yoksa haber mi verilmedi Musa'nın sahifelerinde yazılı olanlar?
37. Ve çok vefakar olan İbrahim'inkindeki?
38. Ki, doğrusu hiçbir günahkar başkasının günahını çekecek değildir.
39 . Doğrusu insanın çalıştığından başkası kendinin değildir.
40. Ve elbette çalışması yarın görülecek,
41. Sonra ona en değerli mükafat verilecek.
42. Ve elbette sonunda Rabbine gidilecektir.
43. Doğrusu güldüren, ağtatan O'dur.
44. Doğrusu öldüren, dirilten O'dur.
45. Şüphesiz erkeği, dişiyi iki eş yaratan O'dur.
46. (Rahime) ekildiği zaman bir nutfeden.
47. Şüphesiz sonraki yaratmada O'na aittir.
48. Doğrusu zengin eden, sermaye veren de O'dur.
49. Şüphesiz şi'ra (yıldızı) nın Rabbi O'dur.
50. Nitekim O helak etti önce gelen Ad'ı.
51. Ve Semud'u da hiç bırakmadı!.
52. Daha önce de Nuh kavmini (helak etmişti); çünkü onlar çok zalim ve
çok azgındılar.
53. Mü'tefikey'i de haviyeye attı (altını üstüne getirdi).
54. Sardırttı da onlara o ı sardırdığını.
55. Şimdi Rabbinin hangi nimetlerine kuşku duyarsın!
56. İşte bu, ilk uyarmalardan bir uyarmadır.
57. Yaklaşan yaklaştı.
58. Ona Allah'tan başka açıcı yoktur.
59. Şimdi siz bu söze mi şaşıyorsunuz?
60. Gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz?
61. Siz mi kafa tutuyorsunuz ey gafiller?
62. Haydi secdeye kapanın ve kulluk edin!
SURA 54. KAMER SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Yaklaştı kıyamet, ay yarıldı!
2. Hala bir mucize görseler, yüz çevirip: "Süregelen bir sihir!"
derler.
3. Yalan dediler, arzularına uydular. Halbuki, her iş (Allah
takdirinde) yerini almıştır.
4. Andolsun ki, onlara kötülüklerden vazgeçirici haberleri de içeren
kıssalar geldi!
5. Bir hikmet. i baliğa (hedefe ulaşmanın en yüksek derecesine ermiş
bir hikmet) fakat uyarılar fayda vermiyor.
277
6. Sen de onlardan yüz çevir ki, o gön çağırıcı görülmedik korkunç bir
şeye çağırır.
7. Gözleri düşkün düşkün sanki yayılan çekirgeler gibi kabirlerden
çıkarlar.
8. Çağırana koşarak, kafirler: "Bu çok çetin bir gündür!" derler.
9. Onlardan önce Nuh'un kavmi de yalanladı; o kulumuza yalancı dediler,
delidir, dediler; çok incittiler.
10. O da sonunda Rabbine dua etti: "Ben yenik düştüm, bana yardım et!"
dedi.
11. Bunun üzerine göğün kapılarını şakır şakır dökülen bir su ile
açtık.
12. Yeri de kaynaklar halinde fışkırttık, derken sular önceden takdir
edilmiş bir iş için birleşti.
13. Ve onu elvahlı ve kenetli (tahta ve çivilerden yapılı) bir gemi
üzerinde taşıdık,
14. gözetimimiz altında yürüyüp yol alıyordu, inkar ve nankörlüğe
uğramış kimseye mükafat olmak üzere.
15. Andolsun ki, o gemiyi bir ibret olarak bıraktık. Fakat düşünen mi
var ki, 16. azabım ve uyarılarım nasılmış!
17. Andolsun ki, Kur'an'ı düşünmek için kolaylaştırdık; fakat düşünen
mi var?
18. Ad kavmi de yalanladı, azabım ve uyarılarım nasıl oldu?
19. Çünkü üzerlerine uğursuzluğu devam eden bir günde dondurucu bir
rüzgar salıverdik.
20. İnsanları, kökünden devrilen hurma kütükleri gibi yoluyordu.
21. Bak nasılmış azabım ve uyarılarım?
22. Andolsun ki, Kur'an'ı düşünmek için kolaylaştırdık, fakat düşünen
mi var?
23. Semud da o uyanları yalanladılar,
24. Şöyle dediler: "İçimizden bir insana mı uyacağız? Şüphesiz biz o
vakit şaşkınlık içinde kalır, ateşlere yanarız!
25. "O zikir (vahiy) aramızdan ona mı bırakılıyor? Belki o bir şımarık
yalancıdır!"
26. İleride o şımarık yalancı kimdir bilecekler.
27. "İşte Biz onları imtihan etmek için o dişi deveyi salıyoruz; onun
için onları gözet ve sabırlı ol!"
28. Onlara haber ver ki su aralarında nöbetleşe taksim edilmiştir.
Herkes suyu sırasına göre alacaktır.
29. Bunun üzerine arkadaşlarına bağırdılar, o da silaha sarıldı ve
ayaklarını çırptı (biçti).
30. Fakat bak nasıl oldu azabım ve uyarılarım?
31. Çünkü Biz üzerlerine tek bir sayha gönderiverdik; ağılcı çırpısı
gibi kırılıp dökülüverdiler.
278
32. Andolsun ki, Kur'an'ı düşünmek için kolaylaştırdık, fakat düşünen
mi var?
33. Lut'un kavmi o uyarılara yalan dediler.
34. Biz de üzerlerine taşlar yağdıran (kasırga) gönderdik. Yalnız Lut
ailesini bir seher vakti kurtardık,
35. Tarafımızdan bir nimet olarak! İşte şükredeni böyle karşılarız.
36. Andolsun ki (Lut) tutuşumuzun şiddetini kendilerine ihtar da
etmişti. Fakat o ihtarları kavga ve şüphe ile karşıladılar.
37. Ve onun konuklarından murad almaya kalkıştılar. Biz de gözlerini
siliverdik (kör ettik) ve: "Tadın bakalım azabımı ve uyanlarımı."
dedik.
38. Andolsun ki, kendilerini kararlı bir azap bir sabah bastırıverdi.
39. "Tadın bakalım azabımı ve uyarılarımı!"
40. Andolsun ki, Kur'an'ı düşünmek için kolaylaştırdık, fakat düşünen
mi var?
41. Andolsun ki, Firavun' un ailesine de uyarıcı peygamberler geldi.
42. Ayetlerimizin hepsini yalanladılar. Biz de onları üstün ve güçlü
birine yaraşır bir tutuşla alıverdik.
43. Sizin kafirleriniz onlardan hayırlı mı? Yoksa (önceki) kitaplarda
sizin için bir beraat (kararı) mı var?
44. Yoksa: "Biz yardımlaşan bir topluluğuz." mu diyorlar?
45. Her halde o topluluk bozulacak ve arkalarını dönüp gidecekler.
46. Daha doğrusu onların asıl buluşma zamanları kıyamettir. Kıyamet ise
daha acı ve daha bela ve beterdir.
47. Muhakkak ki, suçlular şaşkınlık ve çılgınlıklar içindedirler.
48. O gün yüz üstü ateşe sürüklenecekler! "Tadın neymiş cehennemin
dokunuşu!" diye.
49. Haberiniz olsun ki, Biz her şeyi bir kaderle yaratmışızdır.
50. Emrimiz (işimiz, buyrultumuz) yalnız bir tekdir, göz açıp yumma
gibidir!
51. Andolsun ki, emsalinizi hep helak ettik, fakat hari düşünen?
52. Bununla beraber işledikleri herşey defterlerdedir.
53. Küçük, büyük hepsi satıra geçmiştir!
54. Şüphesiz takva sahipteri cennetterde nur içindedirler.
55. Kudretine nihayet olmayan padişahlar padişahının yüce huzurunda
doğrulara has mecliste!
SURA 55. RAHMAN SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Rahman,
2. Kur'an'ı öğretti,
3. İnsanı yarattı,
279
4. ona güzel beyanı belletti.
5. Güneş ve Ay hesap iledir;
6. çemen, ağaç secde eder dururlar.
7. Bak şu güzel göğe, onu yükseltti, mizanı koydu ki,
8. tartıda taşkınlık etmeyesiniz.
9. Tartıyı adaletle doğru tutun, teraziyi aksatmayın!
10. Yeryüzünü mahlukat için serdi,
11. Onda meyvalar, salkım tomurcuklu hurma ağaçları vardır.
12. Çimli taneler ve güzel kokulu bitkiler vardır;
13. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
14. İnsanı fağfur gibi bir salsal (ateşte pişmiş gibi bir kuru
çamur)dan yarattı;
15. cinleri de maric (halis ateş)den.yarattı;
16. şimdi Rabbinizln hangi nimetlerine yalan dersiniz?
17. (O) hem iki doğunun Rabbi, hem iki batının Rabbidir;
18. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
19. Salıvermiş iki denizi daima birbirleri ile çatışıyorlar;
20. aralarında bir engel vardır, birbirlerine karışmazlar;
21. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
22. Onlardan inci ile mercan çıkar;
23. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
24. Denizde akıp giden ve dağlar gibi yükselen gemiler O'nundur;
25. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
26. Yeryüzünde bulunan herşey fanidir;
27. Yüce ve iyilik sahibi Rabbinin yüzü bakidir;
28. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
29. Göklerde ve yerde olanlar O'ndan dilenirler. O, her gün yeni bir
tecellidedir;
30. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
31. Yarın size kalacağız (yakında hesabınızı ele alacağız) ey insan ve
cin!
32. Şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
33. Ey cin ve insan topluluğu! Göklerin ve yerin çevresinden aşıp
geçmeye gücünüz yeterse geçin gidin, (ama) bir güce sahip olmadan
geçemezsiniz;
34. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
35. Üstünüze ateşten bir alev, bir zehir duman salınır; aman dileseniz
de kurtulamazsınız;
36. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
280
37. Gök yarılıp, yağ gibi eriyen, kızaran ve yanan bir gül (gibi)
olduğu zaman;
38. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
39. O gün, ne insana ne de cinne günahından sorulmaz;
40. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
41. Suçlular yüzlerinden tanınır, perçemleriyle ayaklarından tutulur;
42. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
43. İşte bu, suçluların yalan dedikleri cehennem;
44. onunla kaynar su arasında dolaşırlar;
45. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
46. Rabbinin makamından korkan kimselere iki cennet vardır;
47. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
48. Her birinden çeşitli meyvalar, çeşitli ağaçlar vardır;
49. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
50. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
52. Onlarda her meyveden çift çift vardır;
53. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
54. Astarları atlastan mefruşata yaslanırlar. Her iki cennetin derimi
(devşirmesi) de yakındandır;
55. Şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
56. O cennetlerde önlerine bakan öyle dilberler var ki, bunlardan önce
onlara ne insan ne de cin dokunmamıştır;
57. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
58. Onları yakut ve mercan sanırsın;
59. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
60. Güzel davranmanın karşılığı elbette güzelliktir;
61. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
62. Ötelerinden (bu ikisinden başka) iki cennet daha vardır;
63. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
64. Yağız yeşil (yemyeşil) ne gönül alıcı!
65. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
66. Bunlarda püsküren çifte şadırvan;
67. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
68. Bunlarda bir meyve, bir başka hurma, bir başka nar vardır;
69. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
70. İçlerinde dilberler, güzel kadınlar vardır;
71. şimdi Rabbinizin hangı nimetlerine yalan dersiniz?
72. Cibinliklerde gizlenip duran huriler;
281
73. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
74. Onlardan önce onlara insan ve cin dokunmamıştır;
75. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
76. Yeşil yastıklara ve güzel işlemeli döşeklere kurulmuşlardır;
77. şimdi Rabbinizin hangi nimetlerine yalan dersiniz?
78. Ululuk ve ikram sahibi Rabbinin adı yüce, çok yücedir!
SURA 56. VAKİA SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. o vakıa (kıyamet) bir koptu mu,
2. onun oluşuna yalan diyen dil olmaz.
3. İndirir, bindirir.
4. Yer şiddetle sarsıldığı.
5. dağlar serpildikçe serpildiği,
6. hepsi dağılıp toz duman haline geldiği,
7. siz de üç sınıf olduğunuz zaman,
8. ki, sağda sağın adamları, ne mutludur onlar!
9. Solda solun adamları, ne mutsuzdur onlar!
10. önde, en öne geçenler, işte o ileride olanlar!
11. 12. Naim cennetlerinde (Allah'a) yakın olanlardır.
13. Çoğu öncekilerden,
14. biraz da sonrakilerden,
15. cevherlerle işlenmiş tahtlar üstünde,
16. karşı karşıya kurulmuşlar.
17. Etraflarında taze kalan küpeli genç hizmetçiler dolaşırlar.
18. Main'den doldurulmuş küpler, ibrikler ve kadehlere,
19. bu içkiden ne başları ağrıtılır ne de içtiklerini tüketirler.
20. Meyve beğendiklerinden,
21. kuş eti istediklerinden,
22. iri gözlü huriler,
23. saklı inciler gibi,
24. işledikleri amellere mükafat için.
25. Orada ne boş bir laf işitirler, ne de günaha sokan bir söz.
26. Tek işittikleri söz: "Selam, selam!"
27. Sağın adamları ise, ne sağın adamları!
28. Dalbastı kirazlar,
26. salkım muzlar içinde,
30. uzamış bir gölge,
282
31. çağlayan bir su,
32. bir çok meyve,
33. (ki) bunlar ne eksilir, ne de yasaklanırlar,
34. yüksek döşekler (üstündedirler).
35. Biz onları yeniden inşa etmişizdir,
36. onları bakire kılmışızdır,
37. kocalarını çok seven aynı yaşta,
38. sağın adamları için.
39. Bir çoğu önceki (ümmet)lerden,
40. bir çoğu da sonrakilerdendir.
41. Solun adamları ise, ne solun adamları!
42. İçlerine işleyen bir ateş ve kaynar su içinde,
43. kapkara boğucu dumandan bir gölge,
44. ne serin, ne de rahatlatıcı!
45. Çünkü onlar bundan önce varlık içinde keyiflerine düşkün şımarık
müsriflerdi.
46. Büyük günahda ısrar ediyorlardı;
47. ve diyorlardı ki: "Biz ölüp, toprak ve kemik yığını olduktan sonra,
gerçekten biz mi bir daha diriltileceğiz?
48. önceki atalarımız da mı?
49. De ki: "Muhakkak. öncekilerin ve sonrakilerin tümü,
50. belli bir günün belli bir vaktinde mutlaka toplanacaklardır!
51. Sonra siz, ey sapık inkarcılar,
52. mutlaka bir ağaçtan, zakkumdan yersiniz,
53. karınlarınızı onunla doldurursunuz,
54. üstüne de kaynar su içersiniz,
55. susuzluk illetine tutulmuş kanmak bilmeyen develerin içişi gibi
içersiniz.
56. İşte ceza gününde onların konuklukları (ağırlanışları) böyledir!
57. Sizi Biz yarattık, hala tasdik etmeyecek misiniz?
58. Şimdi gördünüz mü o döktüğünüz maniyi?
59. Onu siz mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratan Biz miyiz?
60. Aranızda ölümü Biz takdir ettik ve Bizim önümüze geçilmez.
61. Kılıklarınızı değiştirmek ve sizi bilemeyeceğiniz bir yaratılışta
var etmek üzereyiz.
62. Muhakkak ilk yaratılışı biliyorsunuz. O halde düşünsenize!
63. Şimdi gördünüz mü o ektiğiniz tohumu?
64. Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren Biz miyiz?
283
65. Dilesek onları elbette bir çöpe çevirirdik de ağzınızda şöyle
geveler dururdunuz:
66. "Muhakkak biz çok ziyandayız.
67. doğrusu büsbütün mahrum olduk!"
68. şimdi gördünüz mü o içtiğiniz suyu?
69. Buluttan onu siz mi indiriyordunuz. yoksa Biz miyiz indiren?
70. Dileseydik onu acı bir çorak yapardık. O halde şükretseniz ya!
71. Bir de o çaktığınız ateşi gördünüz mü?
72. Onun ağacını siz mi inşa ettiniz, yoksa Biz miyiz inşa eden?
73. Biz onu hem bir ihtar, hem de alandaki muhtaçlara (çöl yolcularına)
faydalı kıldık;
74. O halde Rabbini o büyük adıyla tesbih et!
75. Artık yok, yıldızların yerlerine yemin ederim;
76. bilseniz o, gerçekten çok büyük bir yemindir.
77. Ki bu, hakikaten çok değerli bir Kur'an'dır.
78. Korunan bir Kitapta;
79. ona tertemiz temizlenmiş olanlardan başkası el süremez;
80. Alemlerin Rabbi tarafından indirilmedir!
81. Şimdi bu kelama siz yağ mı süreceksiniz?
82. Ve rızkınızı tekzibiniz ( nasibinizi yalanlamanızdan ibaret) mi
kılacaksınız?
83. O halde can boğaza geldiği vakit,
84. ki o zaman bakar durursunuz,
85. Biz ise ona sizden daha yakınızdır, fakat siz göremezsiniz!
86. 87. Haydi, eğer dine boyun eğmeyecek, ceza çekmeyecek iseniz,
çevirsenize o canı geri, iddianızda doğru iseniz!
88. Ama o (can çekişen kişi) Allah'a yakın olanlardan ise,
89. (ona) ravh (rahmet, ferahlık, daimi bir hayat), güzel bir rızık ve
Naim cennet vardır.
90. Eğer sağın adamlarından ise,
91. artık selam sana, sağın adamlarından.
92. Ama o yalanlayan sapıklardan ise,
93. muhakkak konukluğu kaynar su
94. ve yaslanacağı cehennemdir!
95. Kesin gerçek budur işte!
96. Haydi Rabbini büyük ismiyle tesbih et!
SURA 57. HADİD SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
284
1. Göklerde ve yerde bulunan herşey Allah'ı tesbih etmektedir. O öyle
güçlüdür, öyle hikmet sahibidir
2. Göklerin ve yerin mülkü O'nundur. Hem diriltir, hem öldürür, hem O
herşeye gücü yetendir.
3. O, ilk ve sondur; görünen ve görünmeyendir. Hem O her şeyi bilendir!
4. O'dur ki, gökleri ve yeri altı günde yarattı. Sonra Arş üzerine
hükümranlığını kurdu. Yere gireni, ondan çıkanı, gökten ineni ve ona
yükseleni bilir ve her nerede olsanız sizinle beraberdir. Allah bütün
yaptıklarınızı görür.
5. Bütün göklerin ve yerin mülkü O'nundur. Bütün işler Allah
döndürülür.
6. Geceyi güdüze sokar, gündüzü geceye sokar; O, sinelerin özünü bilir.
7. Allah'a ve Resulüne iman edin. Sizi istihlaf buyurduğu (tasarrufunu
size bıraktığı) şeylerden harcayın ki, iman edip harcayanlarınız için
büyük bir mükafat vardır!
8. Ne diye Allah'a iman etmiyorsunuz ki, peygamber sizi Rabbinize iman
edesiniz diye davet edip duruyor?! Oysa sizden kesin söz de almıştı;
eğer gerçek müminler olacaksanız.
9. Sizi karanlıklardan nura çıkarsın diye kuluna parlak parlak ayetler
indiren O'dur. Muhakkak ki, Allah size karşı çok esirgeyici, çok
merhametlidir.
10. Ne diye Allah yolunda harcamayasınız ki? Göklerin ve yerin mirası
zaten Allah'ıdır (hepsi O'na kalacaktır). Fetihten önce harcayıp
çarpışanlarınız diğerleriyle bir olmaz; onların derecesi sonradan
harcayıp çarpışanlardan daha büyüktür! Bununla beraber Allah hepsine en
güzeli va'd buyurdu. Allah her ne yaparsanız haberdardır!
11. Hani Allah'a güzel bir borç verecek kimse ki, Allah onu ona
katlayıversin?! Hem onun için çok hoş bir mükafat da vardır!
12. O gün mümin erkeklerle, mümin kadınları önlerinden ve sağ
taraflarından nurları koşarken göreceksin: "Bu gün müjdeniz altlarından
ırmaklar akan cennetlerdir. İçlerinde ebedi olarak kalacaksınız."
(denir). İşte büyük kurtuluş budur!
13. O gün münafık erkeklerle, münafık kadınlar, iman edenlere şöyle
diyecek: "Bize bakınız, nurunuzdan ışık alalım!" Denilecek ki:
"Arkanıza dönün de bir nur araştırın." Derken aralarına kapısı plan bir
sur çekilmiştir;içi, rahmet ondadır, dışı ise o yönden azaptır.
14. (Münafıklar) onlara şöyle bağrışırlar: "Bizler sizinle beraber
değil miydik?" (Mü'minler): "Evet, ama siz kendilerinizi fitneye
soktunuz, gözettiniz, şüpheye düştünüz ve Allah'ın emri gelinceye kadar
kuruntular sizi aldattı. O aldatıcı şeytan sizi (günahın zararı yoktur
diye) Allah'a güvendirdi.
15. Artık bugün ne sizden ne de inkar edenlerden fidye kabul edilmez,
sığınacağınız yer ateştir. Layıkınız odur, ona gidiş de ne kötüdür!"
16. O iman edenlere zamanı gelmedi mi ki, kalpler! Allah'ın zikrine ve
inen gerçek aşkına saygı ile coşsun ve bundan önce kendilerine kitap
verilmiş, sonra üzerlerinden uzun zaman geçip de kalpleri katılaşmış.
Çoğu da günaha dalmış bulunanlar gibi olmasınlar?!
285
17. İyi biliriz ki, Allah yeryüzünü ölümünden sonra diriltir!
Anlayasınız diye size ayetleri açıkladık.
18. Şüphesiz sadaka veren erkek ve dişilere ve Allah'a öyle (karz. ı
hasen) güzel ödünç verenlere, verdikleri kat kat artırılır; bir de
onlara pek hoş bir mükafat vardır!
19. Allah'a ve peygamberlerine iman edenler, Rableri yanında tıpkı
sıddıklar ve şehitler gibidir.Onlara, onların mükafatlan ve nurları
vardır. Ayetlerimizi yalan diyenlere gelince, işte onların tümü
cehennemin adamlarıdır.
20. Biliniz ki dünya hayatı bir oyun, bir eğlence, bir süs ve aranızda
bir övünme, mal ve evlad da bir çokluk yarışından ibarettir. Bu tıpkı
bir yağmura benzer ki; bitirdiği ot, rençberleri imrendirir; sonra
heyecana gelir, bir de görürsün sararmışdır, sonra da çörçöp olur!
Ahrette ise şiddetli bir azap, birde bir bağışlama ve hoşnutluk vardır.
Dünya hayatı aldatıcı bir yararlanmadan başka birşey değildir!
21. Siz Rabbinizden bir bağışlanmaya ve eni yerle göğün eni gibi bir
cennete yarışın ki bu, Allah'a ve Peygamberine (inananlar için
hazırlanmıştır. O Allah'ın lütfudur, onu dilediği kimselere verir ve
Allah çok büyük lütuf sahibidir!
22. Yeryüzünde ve kendilerinizde meydana gelen bir musibet yoktur ki,
Biz onu uygulamaya koymadanönce bir Kitapta yazılı olmasın. Şüphesiz
bu, Allah'a göre kolaydır!
23. Şunun için ki: Kaybettiğinize üzülmeyesiniz ve (Allah'ın) size
verdiğine de güvenmeyesiniz! Allah çok övünen, kurulanın topunu sevmez.
24. Onlar ki hem cimrilik ederler hem de insanlara cimriliği
emrederler. Her kim de ardını döner ise(harcamadan kaçınırsa), haberi
olsun ki Allah O zengindir, O övgüye layıktır.
25. Andolsun ki, Biz peygamberlerimizi açık delillerle gönderdik;
beraberlerinde kitap ve mizan (terazi, ölçü) indirdik ki, insanlar
adaletle tutunsunlar. Bir de demiri indirdik ki, onda hem çetin bir
sertlik, hem de insanlar için birçok faydalar vardır. Çünkü Allah
kendisine ve peygamberlerine gıyabında yardım edenleri belli edecektir.
Şüphesiz Allah çok güçlüdür, üstündür.
26. Andolsun ki. Nuh'u ve İbrahim'i gönderdik. soylarına peygamberlik
ve kitap verdik; öyle iken içlerinden bazısı doğru yolu kabul etmiş,
çokları ise yoldan çıkmış fasklardır.
27. Sonra onların izleri üzerinde ardarda peygamberlerimizle izledik;
arkasından Meryem oğlu İsa'yı gönderdik, ona İncil'i verdik ve ona
uyanların kalplerinde bir şefkat ve merhamet yarattık. Bir de rahipliği
ki, onu onlar uydurdular, Biz onu üzerlerine yazmamıştık; ancak
Allah'ın rızasını aramak için yaptılar, sonra da ona hakkıyla riayet
etmediler. Biz de içlerinden iman etmiş olanlara mükafatlarını verdik,
çokları ise yoldan çıkmış fasıklardır.
28. Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve peygamberine iman edin ki,
sizlere rahmetinden iki pay versin; size bir nur bahşeylesin ki onunla
(yolunuzu görüp) yürüyesiniz, hem de sizi bağışlasın. Allah çok
bağışlayan, çok merhamet edendir.
29. Çünkü kendilerine kitap verilenler bilmeyecekler mi ki, Allah'ın
lütfundan birşey (i elde etmey) e güç yetiremezler ve gerçekten lütuf
286
Allah'ın elindedir, onu dilediğine verir. Allah çok büyük lütuf
sahibidir.
SURA 58. MÜCADELE SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Evet işitti Allah, kocası hakkında seninle tartışan ve Allah'a
şikayet eden o kadının dediğini; Allah da konuşmanızı dinliyordu, çünkü
Allah işjtir, görür.
2. İçinizden zihar ile (sen, bana anamın sırtı gibisin, demekle)
kadınlarından ayrılmaya kalkışan kimseler bilmelidirler ki, o kadınlar
onların anaları değildir. Anaları ancak onları doğuranlardır. Üstelik
onlar gerçekten pek çirkin ve asılsız bir söz söylüyorlar. Bununla
birlikte Allah'ın affının ve mağfiretinin çok olduğunda da kuşku
yoktur..
3. Kadınlarından zihar ile ayrılmağa kalkıp da sonra dediklerini geri
alacak olanların, ikisi ilişkide bulunmadan önce bir köle azad etmeleri
gerekir. İşte siz bununla öğütleniyorsunuz. Allah her ne yaparsanız
haberdardır.
4. Ona gücü yetmeyen de karısıyla ilişki de bulunmadan önce iki ay
sırasıyla oruç tutsun; ona da gücü yetmeyen altmış yoksul doyursun!
Bunlar, Allah'a ve peygamberine inanasınız diyedir ve bunlar Allah'ın
çizdiği sınırlardır. Kafirler için ise acı bir azap vardır.
5. Muhakkak ki, Allah ve peygamberine had yarışın (onlann koyduğu
sınırlardan başka sınırlar koymağa) kalkanlar, tıpkı kendilerinden
öncekilerin çarpıldıkları gibi (helaka) çarpılırlar; Oysa Biz açık açık
ayetler de indirmiştik. Kafirlere ise alçaltıcı bir azap vardır.
6. O gün ki, Allah onları hep diriltecek de bütün yaptıklarını
kendilerine haber verecektir. Allah, onu bir bir saymış, onlar ise onu
unutmuşlardır. Allah, herşeye şahittir.
7. Allah'ın göklerde ve yerde olan herşeyi bildiğini görmüyor musun?
Her hangi üç kişinin fısıldaşması halinde mutlaka dördüncüleri O'dur,
beş kişinin de altıncıları mutlaka O'dur. Gerek daha az, gerek daha çok
her nerede olsalar, mutlaka O, beraberlerindedir. Sonra yaptıklarını
kıyamet gününde kendilerine haber verecektir. Haberiniz olsun ki, Allah
herşeyi tamamıyla bilir.
8. Bakmaz mısın şunlara ki, gizli konuşmaktan yasaklandılar da sonra
dönüp yasaklandıkları şeyi yapıyorlar; günah, düşmanlık ve peygambere
karşı gelme hususunda fısıldaşıyorlar. Yanına geldikleri zaman da seni
Allah'ın sağlıklamadığı (selamlamadığı) bir tarzda sağlıklıyorlar ve
kendi içlerinden de: "Allah, bize söylediklerimiz yüzünden azap etse
ya!" diyorlar. Cehennem onlara yeter, ona yaslanacaklardır. Artık o ne
kötü akibettir!
9. Ey iman edenler, sizler fısıldaştığınız zaman, aranızda günah,
düşmanlık ve peygambere isyan hususunda fısıldaşmayın, iyilik ve
takvayı fısıldaşın! Allah'tan korkun ki, O'nun huzurunda
toplanacaksınız.
10. O gizli konuşmalar (o fiskos) yalnızca şeytandandır; inananları
üzmek için; oysa Allah'ın izni olmadan onlara bir zarar verecek
değildir. Mü'minler de onun için hep Allah'a dayansınlar.
287
11. Ey iman edenler, sizlere meclislerde: "Yer açın!" denildiği zaman
yer açın ki, Allah da size genişlik versin! "Kalkın!" denildiği zaman
da kalkın ki, Allah da inananlarınızı yükseltsin ve kendilerine ilim
verilenleri ise derecelerle yüksettsin. Allah, bütün yaptıklarınızdan
haberdardır.
12. Ey iman edenler, peygambere gizli bir şey danışacağınız zaman,
fısıltınızdan önce bir sadaka verin! Bu sizin için hem bir hayır hem de
daha ziyade temizliktir. Fakat gücünüz yetmezse, şüphe yok ki, Allah
bağışlayıcıdır, esirgeyicidir.
13. Yoksa fısıltınızdan önce sadaka vermekten korktunuz mu? Madem ki,
yapmadınız, Allah da size tevbe lütfetti, artık namaza devam edin,
zekatı verin ve Allah'a ve peygamberine itaat edin! Allah her ne
yaparsanız haberdardır.
14. Allah'ın gazap etmiş olduğu bir topluğa yardakçılık edenleri görmez
misin? Onlar ne sizdendirler ne de onlardandırlar ve bile bile yalan
yere yemin ederler.
15. Allah, onlar için çetin bir azap hazırladı. Gerçekten onlar ne kötü
işter yapıyorlar!
16. Yeminlerini bir siper edindiler de Allah yolundan engellediler;
onun için onlara alçaltıcı bir azap vardır.
17. Olası değil, onları ne malları, ne de evlatları hiçbir şekilde
Allah'tan kurtaramaz. Onlar cehennemliktirler. Hep onun içinde
kacaklardır.
18. Allah'ın kendilerini toplayarak yeniden dirilteceği günde size
yemin ettikleri gibi O'na da yemin edecekler ve bir şey yaptıklarını
sanacaklardır. İşte onlar hep o yalancılardır.
19. Şeytan kendilerini istila etmiş ve kendilerine Allah düşüncesini
unutturmuştur. İşte onlar şeytanın yandaşlarıdırlar. Uyanık ol ki,
şeytanın yandaşları hep hüsrana düşenlerdir.
20. Allah'a ve peygamberine hudud yarışına (onların koyduğu sınırlardan
başka sınırlar koymağa) kalkanlar, en alçaklar arasındadırlar.
21. Allah: "Andolsun ki, Ben yenerim Ben ve peygamberlerim!" diye
yazmıştır. Şüphe yok ki, Allah güçlüdür, daima üstün gelendir.
22. Allah'a ve ahiret gününe iman eden hiçbir topluluğun Allah'a ve
peygamberine karşı kanunlar koymaya kalkışan kimselerle sevişir
bulamazsın; babaları veya oğulları, kardeşleri veya akrabaları olsalar
bile. İşte Allah'ı öyle kimseleri sevmeyen bir topluluğun kalplerine
imanı yazmış ve kendilerini tarafından bir ruh ile desteklemiştir.
Onları içlerinde sonsuza dek kalmak üzere altından ırmaklar akan
cennetlere koyacaktır. Allah onlardan hoşnut olmuş, onlar da O'ndan
hoşnut olmuşlardır. İşte onlar, Allah'ın taraftarıdırlar. Uyanık ol ki,
Allah'ın taraftarları hep kurtuluşa erenlerdir.
SURA 59. HASR SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Göklerdeki ve yerdeki her şey Allah'ı tesbih etmektedir. O,
üstündür, hikmet sahibidir.
2. O'dur kitap verilenlerden inkar edenleri ilk haşir için yurtlarından
çıkaran. Siz, onların çıkacaklarını sanmadınız, Onlar da kalelerinin
288
kendilerini Allah'tan koruyacak engelleri olduğunu sandılar, fakat
Allah onları hesap etmedikleri bir yönden bastırdı ve kalplerinin içine
korku düşürdü. Öyle ki, evlerini bir yandan kendi elleriyle, bir yandan
da mü'minlerin elleriyle harap ediyorlardı. Ey görecek gözleri olanlar,
düşünün de ibret alın!
3. Allah onlara sürgünü yazmamış olsaydı, mutlaka dünyada kendilerine
azap edecekti. Ahirette ise onlara ateş azabı vardır.
4 . Çünkü onlar, Allah'a ve peygamberine cephe almaya kalkıştılar; her
kim de Allah'a karşı cephe alırsa, şüphe yok ki, Allah azabı çetin
olandır.
5. Herhangi bir hurma ağacı kestiniz, ya da kökleri üzerinde dikili
bıraktıysanız, hepsi Allah'ın izniyledir ve o fasıkları (yoldan
çıkmışları) perişan edeceği içindir.
6. Allah'ın onlardan peygamberine tahvil buyurduğu (verdiği) fey'e
(gelire) gelince siz ona ne at sürdünüz, ne de deve. Fakat Allah,
peygamberlerini dilediği kimselere musallat kılar. Allah, herşeye gücü
yetendir.
7. Allah'ın peygamberine diğer memleketlerden tahvil buyurduğu fey'i de
Allah'a peygamberine, onun yakınlarına, yetimlere, yoksullara ve yolda
kalmış kimselere verilir; yalnızca içinizden zenginler arasında dolaşan
bir servet olmasın diye. Bir de peygamber size her ne emir verirse onu
tutun, yasakladığından da sakının ve Allah'tan korkun; çünkü Allah,
cezalandırması çetin olandır.
8. Bir de (o gelirler) yoksul muhacirler içindir ki, yurtlarından ve
mallarından (uzaklaştırıp) çıkarıldılar. Allah'tan bir lütuf ve
hoşnutluk ararlar, Allah'a ve peygamberine hizmet ederler. İşte
onlardır doğru olanlar!
9. Ve şunlar ki, onlardan önce yurdu hazırlayıp imana sahip oldular,
kendilerine hicret edenlere sevgi beslerler, onlara verilenlerden
nefislerinde bir kaygı duymazlar, kendilerinin ihtiyacı olsa bile
onları kendilerine tercih ederler. Her kim de nefsinin hırsından
(cimriliğinden) korunursa, işte onlardır o kurtuluş bulanlar!
10. Ve şunlar ki, onların arkalarından gelmişlerdir. Şöyle derler: "Ey
Rabbimiz, bizleri ve önceden iman ederek bizleri geçmiş olan
kardeşlerimizi bağışla ve gönüllerimizde, iman etmiş olanlara karşı kin
tutturma! Ey Rabbimiz, şüphe yok ki, Sen çok şefkattisin, çok
merhametlisin!"
11. Görmüyor musun şu münafıklık yapanları, kitap ehlinden o inkar eden
dostlarına: "Yemin ederiz ki, eğer siz (yurdunuzdan) çıkarılırsanız
kesinlikle biz de sizinle çıkarız, sizin aleyhinizde asla kimseye itaat
etmeyiz ve şayet size karşı savaş açılırsa muhakkak size yardım ederiz!
diyorlar, Allah şahitlik ediyor ki, onlar kesinlikle yalancıdırlar.
12. Andolsun ki eğer çıkarılırsalar, onlarla birlikte çıkmazlar, eğer
onlara savaş açılırsa onlara yardım etmezler; yardım edecek olsalar
bile mutlaka arkalarını döner (kaçarlar). Sonra da kurtarılmazlar.
13. Kesinlikle onların yüreklerinde sizin korkunuz Allah'ın korkusundan
daha fazladır. Bu, onların anlayışsız bir topluluk olmalarındandır.
14. Onlar sizinle ancak müstahkem mevkilerde veya duvarlar, siperler
arkasında topluca savaşabilirler. Kendi aralarında çekişmeleri
289
şiddetlidir. Sen onları toplu sanırsın, oysa kalpleri dağınıktır. Bu,
onların aklını kullanmayan bir topluluk olmalarındandır.
15. (Onların durumu) kendilerinden az öncekiler gibidir ki,
yaptıklarının cezasını tattılar, ayrıca onlara acı bir azap vardır.
16. Tıpkı şeytanın meseli gibi ki, insana: "İnkar et!" dedi de. inkar
edince: "Ben senden uzağım; çünkü ben alemlerin Rabbi olan Allah'tan
korkarım!" dedi.
17. Sonra ikisinin de sonu, sonsuza dek ateşte kalmaları oldu. İşte
zalimlerin cezası budur,
18. Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve kişi, yarın için önceden ne
gönderdiğine baksın. Allah'tan korkun; çünkü Allah, her ne yaparsanız
haberdardır.
19. Allah'ı unutmuş, Allah'ın da onlara kendilerini unutturduğu
kimseler gibi olmayın! Onlar, yoldan çıkmış kimselerdir.
20. Cehennemliklerle cennetlikler bir olmaz. Cennetlikler, hep
muratlarına ermişlerdir.
21. Biz bu Kur'an'ı bir dağın üzerine indirseydik kesinlikle, sen onu,
Allah korkusundan başını eğmiş, çatlamış görürdün. İşte Biz o
misalleri, düşünsünler diye insanlara veriyoruz.
22. O, öyle Allah'tır ki, O'ndan başka tanrı yoktur. Görülmeyeni de
bilir, görüleni de. O, çok esirgeyen, çok bağışlayandır.
23. O, öyle Allah'tır ki, O'ndan başka tanrı yoktur. Mülkün sahibidir,
son derece mukaddestir, selamete erdirendir, güveni sağlayandır, görüp
gözetendir, üstündör, zorludur, büyüklükte eşi olmayandır. Allah,
müşriklerin ortak koştuklarından münezzehtir.
24. O, yaratan, var eden, varlıklara şekil veren Allah'tır. En güzel
isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar, O'nu tesbih ederier. O,
öyle üstündür, öyle hikmet sahibidir.
SURA 60. MÜMTAHİNE SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ey iman edenler, düşmanımı ve düşmanınızı dostlar edinmeyin! Onlar,
size gelen gerçeği inkar etmişken siz onlara dostluk gösteriyorsunuz.
Onları Rabbiniz olan Allah'a iman ettiğiniz için peygamberi ve sizi
(yurdunuzdan) çıkarıyorlardı. Eğer sizler, Benim yolumda ve hoşnutluğum
uğrunda savaşa çıktıysanız (böyle yapmazsınız). Siz, dostluk göstererek
onlara sır veriyorsunuz, oysa Ben sizin gizlediklerinizi de
açıkladıklarınızı da tamamen bilirim ve içinizden her kim onu yaparsa,
artık düz yolun ortasında şaşırmış olur.
2. Eğer onlar sizi yenip de ele geçirirseler, hepinize düşman
kesilirler, sizlere ellerini ve dillerini kötülükle uzatır, hepinizin
kafir olmasını isterler.
3. Kıyamet gününde ne yakınlarınız, ne de evlatlarınız size fayda
vermezler. O, aranızı ayıracaktır. Allah, bütün yaptıklarınızı görür.
4. Sizin için güzel bir örnek İbrahim ile beraberindekilerde oldu.
Onlar vaktiyle kavimlerine: "Biz,sizlerden ve Allah'tan başka
taptıklarınızdan uzağız ve siz Allah'ın birliğine iman edinceye kadar
sizi tanımıyoruz. Sizinle aramızda ebedi bir düşmanlık başladı."
demişlerdi. Yalnız İbrahim'in babasına: "Kesinlikle senin için
290
bağışlanma dileyeceğim, fakat senin için Allah'tan (gelecek) hiçbir
şeyi önlemeye gücüm yetmez." demesi başka. "Ey Rabbimiz, biz ancak Sana
güvendik, Sana gönül verdik ve bütün gidiş Sanadır!" dediler.
5. Ey Rabbimiz, bizi o küfredenlerin fitnesi kılma ve bizleri bağışla
ey Rabbimiz! Çünkü Sensin ancak öyle üstün olan, öyle hikmet sahibi
olan!
6. Gerçekten onlarda sizin için, Allah'a ve ahiret gününe ümit
besleyenler için güzel bir örnek olmuştur. Her kim de aksine giderse
bilsin ki, Allah çok zengindir, her hamd yalnız O'nadır.
7. Umulur ki, Allah, sizinle onlardan düşmanlaştıklarınız arasında bir
dostluk meydana getirir. Allah gücü yetendir. Allah çok bağışlayandır,
merhamet edendir.
8. Allah size, sizinle din hususunda savaşmayan ve sizi yurtlarınızdan
çıkarmayan kimselere iyilik etmenizi ve kendilerine adaletli
davranmanızı yasaklamaz. Çünkü Allah, adalet gösterenleri sever.
9. Allah, yalnızca sizinle diri hususunda savaşanlara, sizi
yurtlarınızdan çıkaranlara ve çıkarılmanıza arka çıkanlara dostluk
etmenizi yasaklıyor size. Her kim de onlara dostluk ederse, işte onlar,
kendilerine yazık eden zalimlerdir.
10. Ey iman edenler, mümin kadınlar hicret ederek size geldiklerinde
kendilerini imtihan edin! İmanlarını Allah bilir. Eğer siz onların
inanan kadınlar olduklarını öğrenirseniz, artık onları kafirlere iade
etmeyin! İnanan kadınlar, kafirlere helal değildir, kafirler de mümin
kadınlara helal olmazlar. Ancak kafirlerin harcadıkları mehri onlara
(geri) verin! kendilerine mehirlerini verdiğimiz takdirde o inanan
kadınlarla evlenmenizde de size bir günah yoktur. Kafir kadınların da
ismetlerine yapışmayın (onları nikahınızda tutmayın) ve harcadığınızı
isteyin; kafirlerde harcadıklarını istesinler. Bunlar, size Allah'ın
hükmüdür. Aranızda O hükmediyor. Allah, bjlendir, hikmet sahibidir.
11. Eğer karılarınızdan biri kafirlere kaçar, siz de onlardan bunun
acısını çıkarırsanız, karıları gitmiş olanlara harcadıkları kadarını
ganimetten veriniz ve iman etmiş olduğunuz Allah'tan korkunuz!
12. Ey peygamber, inanan kadınlar Allah'a hiçbir şeyi ortak
koşmamaları, hırsızlık yapmamaları, zina etmemeleri çocuklarını
öldürmemeleri, elleriyle ayakları arasında bir iftira uydurup
getirmemeleri ve sana hiçbir iyi işte karşı gelmemeleri şartıyla sana
biat etmeye geldikleri zaman biatlarını kabul et ve Allah'tan onların
bağışlanmalarını dile! Çünkü Allah çok bağışlayandır. merhamet edendir.
13. Ey iman edenler, Allah'ın kendilerine gazap etmiş olduğu ve
kabirlerdeki kafirlerin ümidini kestiği gibi ahiretten ümidini kesmiş
olan bir topluluğu dost tanımayın!
SURA 61. SAFF SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Göklerdeki ve yerdeki her şey Allah ıçin tesbih etmektedir. O, öyle
üstündür, öyle hikmet sahibidir.
2. Ey iman edenler, niçin yapmayacağınız şeyi söylersiniz?
3. Yapmayacağınız şeyi söylemeniz, Allah katında büyük öfke ile
karşılanır.
291
4. İyi bilin ki, Allah kendi yolunda kurşunlu bir bina gibi saf
bağlayarak çarpışanları sever.
5. Hani bir zaman Musa kavmine: "Ey kavmim, benim size (gönderilmiş)
Allah'ın peygamberi olduğumu bildiğiniz halde niçin bana eziyet
ediyorsunuz?" demişti. Sonra onlar yamukluk edince, Allah'da kalplerini
yamulttu. Öyle ya, Allah fasıklar güruhunu doğru yola çıkarmaz!
6. Bir vakit de Meryem oğlu İsa: "Ey İsrail oğulları, ben size Allah'ın
elçisiyim. Önümdeki Tevrat'ın doğrulayıcısı ve benden sonra gelecek,
adı Ahmed olan bir peygamberin müjdecisi olarak geldim." dedi. Sonra o,
onlara apaçık delillerle gelince: "Bu apaçık bir büyüdür!" dediler.
7. İslama davet edilirken Allah'a karşı yalan uydurandan daha zalim de
kim olabillr? Allah da zalimler topluluğunu muvaffak etmez.
8. Onlar, Allah'ın nurunu ağızyarıyla söndürmek istiyorlar. Allah ise
nurunu tamamlayacaktır, isterse kafirler hoşlanmasınlar!
9. O'dur dinini bütün dinlere üstün kılmak için peygamberini hidayet
kanunu ve hak dini ile gönderen; isterse müşrikler hoşlanmasınlar!
10. Ey iman edenler, sizi acı bir azaptan kurtaracak bir ticareti
göstereyim mi size?
11. Allah'a ve Resulüne iman edip mallarınız ve canlarınızla Allah
yolunda savaşırsınız; eğer bilirseniz bu sizin için çok hayırlıdır.
12. Günahlarınızı bağışlar ve sizi altından ırmaklar akan cennetlere,
Adn cennetlerinde hoş hoş meskenlere koyar. İşte büyük kurtuluş odur.
13. Seveceğiniz bir diğer (nimet) daha var; Allah'tan yardım ve yakın
bir zafer! Müjdele müminleri!
14. Ey iman edenler, Allah yardımcıları olun! Nitekim Meryem oğlu İsa
havarilere: "Allah yolunda benim yardımcılarım kimdir?" dedi.
Havarileri: "Biz Allah (yolunun) yardımcılarıyız." dediler Bunun
üzerine İsrail oğullarından bir grup iman etti, bir grup inkar etti.
Biz de iman edenleri düşmanlarına karşı destekledik o suretle onlar
üstün gelip yüze çıktılar.
SURA 62. CUMA SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi, mülkün sahibi, öyle lekesiz
mukaddes, hem güçlü hem hikmet sahibi olan Allah için tesbih eder.
2. O'dur, ümmiler içinde kendilerinden olup onlara ayetlerini okuyan,
onları temize çıkarıp parlatan, onlara kitap ve hikmet öğreten bir
peygamber gönderen. Oysa bundan önce açık bir sapıklık içindeydiler.
3. Onlardan henüz kendilerine katılmamış diğer insanlara da
(göndermiştir o peygamberi). O, öyle güçlü, öyle hikmet sahibidir.
4. İşte o Allah'ın lütfudur, onu dilediğine verir. Allah, çok büyük
lütuf sahibidir.
5. Kendilerine Tevrat yükletilip de sonra onu taşımayanların durumu,
ciltlerle kitap taşıyan eşeğin haline benzer. Allah'ın ayetlerini
yalanlayan topluluğun durumu ne çirkin! Allah, zalimler topluluğunu
doğru yola çıkarmaz.
292
6. De ki: "Ey Yahudiler, siz diğer insanların değil de yalnız
kendinizin Allah'ın dostları olduğunuzu iddia ediyorsanız, haydi ölmeyi
temenni edin, eğer (davanızda) samimi iseniz!
7. Oysa onlar, ellerinin sunduğu günahlar yüzünden onu asla temenni
etmezler. Allah zalimleri bilir.
8. De ki: "Haberiniz olsun, o kaçıp durduğunuz ölüm, mutlaka gelip size
çatacaktır; sonra O, bütün görünmeyeni ve görüneni bilene
döndürüleceksiniz de O size neler yaptığınızı haber verecektir."
9. Ey iman edenler, Cuma günü namaz için çağrı yapıldığında hemen
Allah'ın zikrine (anılmasına) koşun ve alım satımı bırakın; eğer
bilirseniz, o sizin için daha hayırlıdır.
10. Namaz kılındıktan sonra da yeryüzüne dağılın, Allah'ın bol
nimetinden nasip arayın ve Allah'ı çok zikredin ki, kurtuluş
bulabilesiniz.
11. Böyle iken, bir ticaret veya eğlenti (eğlence) gördüklerinde ona
fırladılar ve seni ayakta bıraktılar. De ki: "Allah'ın katındaki,
eğlenceden de ticaretten de hayırlıdır ve Allah rızık verenlerin en
hayırlısıdır."
SURA 63. MÜNAFİKUN SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. 2. Münafıklar sana geldiklerinde: "Şehadet ederiz, gerçekten sen
Allah'ın Resulüsün!" dediler. Allah da biliyor ki, sen şüphesiz O' nun
Resulüsün! Bununla beraber Allah şahitlik ediyor ki, doğrusu münafıklar
katiyyen yalancıdırlar. Yeminlerini bir kalkan edinip de Allah yolundan
yan çizmektedirler, Doğrusu onlar ne fena yapıyorlar.
3. O şu yüzdendir; onlar önce imana gelmişler sonra küfre gitmişlerdir
de o kalplerine mühürlenmiştir;artık anlamaz olmuşlardır.
4. Sen onları gördüğün zaman cisimleri (fiziki görüntüleri) tuhafına
gider; konuşurlarsa dediklerine kulak verirsin. Sanki onlar dayanmış
keresteler gibidirler. Her bağırışı aleyhlerine sanırlar. Onlar
düşmandırlar, onlardan sakın! Allah gebertsin onları, nereden
çevriliyorlar!
5. Onlara: "Gelin Allah'ın Resulü sizin için bağışlanma dilesin!"
denildiği zaman da başlarını bükerler ve görürsün ki büyüklük
taslayarak yan çizip giderler.
6. Onlar için bağışlanma dilesen de dilemesen de haklarında aynıdır;
Allah, onları asla bağışlamaz ve Allah fasıklar güruhunu doğru yola
çıkarmaz.
7. Onlar: "Allah'ın Resulünün yanındakilere nafaka vermeyin ki,
dağılsınlar!" diyorlar. Oysa göklerin ve yerin hazineleri Allah'ındır,
fakat münafıklar anlamazlar.
8. Diyorlar ki: "Eğer Medine'ye dönersek, herhalde en güçlü, en şerefli
olan en zayıf olan alçağı oradan çıkaracaktır." Oysa göç, haysiyet
Allah'ın, Resulünün ve müminlerindir, fakat münafıklar bilmezler.
9. Ey iman edenler, ne mallarınız, ne de evlatlarınız sizleri Allah'ı
anmaktan alıkoymasın! Her kim öyle yaparsa, İşte onlar, hüsrana
düşenlerdir.
293
10. Her birinize ölüm gelip de: "Rabbim beni kısa bir süre için tehir
etsen de sadaka versem ve iyilerden olsam!" demesinden önce size
verdiğimiz rızıklardan (Allah için) harcayın!
11. Oysa Allah, eceli geldiği zaman hiçbir kimseyi asla geri bırakmaz.
Allah, bütün yaptıklarınızdan haberdardır.
SURA 64. TEGABUN SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Göklerde ve yerde ne varsa Allah'ı tesbih eder. Mülk O'nun, hamd
O'nun ve O, herşeye kadirdir.
2. O'dur sizi yaratan, öyle iken kiminiz mümin kiminiz de kafirdir.
Allah ise ne yaparsanız görür.
3. Gökleri ve yeri hak ile yarattı, sizi şekillendirdi. Şekillerinizi
de güzel yaptı. Sonunda gidiş de O'nadır.
4. Göklerde ve yerde ne varsa bilir ve her neyi saklar ve herneyi
açıklarsanız hepsini bilir. Allah bütün sinelerin özünü bilir.
5. Bundan önce küfredenlerin haberi gelmedi mi size? Ki, yaptıklarının
vebalini tattılar, ayrıca onlara acı bir azap da var.
6. Çünkü onlara peygamberleri apaçık mucizelerle geliyorlardı da onlar:
"Bizi bir insan mı yola getirecek?" deyip küfretmişler ve aksine
gitmişlerdi. Allah da muhtaç olmadığını gösterdi. Öyle ya; Allah
zengindir, her türlü övgüye layıktır.
7. Küfredenler asla diriltilmeyeceklerini iddia ettiler. De ki: "Hayır,
Rabbim hakkı için mutlaka diriltileceksiniz, sonra da kesinlikle
yaptıklarınız size anlatılacak ve o Allah'a göre kolaydır.
8. Onun için siz, Allah'a, Resulüne ve indirdiğimiz nura (Kur'an'a)
iman edin! Allah, ne yaparsanız haberdardır.
9. Sizi o dernek gününe dereceği (toplanma günü için toplayacağı gün
varya), işte o gün teğabün (kar ve zarar) günüdür, her kim Allah'a iman
eder de yaraşıklı iş yaparsa, Allah onun kabahatlarını örter ve onu
içinde ebedi kalacakları altından ırmaklar akan cennetlere koyar. İşte
büyük kurtuluş odur!
10. Küfredip ayetlerimizi yalanlayanlara gelince, onlar
cehennemliklerdir, orada ebedi kalacaklardır. Orası ne kötü varılacak
yerdir.
11. Allah'ın izni olmadan hiçbir musibet başa gelmez, her kim de
Allah'a iman ederse, O, onun kalbine hidayet verir. Allah herşeyi
bilir.
12. İman edin de Allah'a itaat edin, peygambere de itaat edin. Eğer
aksine giderseniz bilin ki Resulümüzün görevi açık bir tebliğden
ibarettir.
13. Allah'tan başka tanrı yoktur. Onun için müminler yalnız Allah'a
dayansınlar!
14. Ey iman edenler, haberiniz olsun ki, eşlerinizden ve
çocuklarınızdan size düşman olan vardır, o halde onlardan sakının! Ne
var ki, affeder, kusurlarına bakmaz, örterseniz, şüphe yok ki, Allah,
çok bağışlayandır, merhamet edendir.
294
15. Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız bir fitne (imtihan)dir. Büyük
mükafat ise Allah katındadır.
16. Onun için gücünüz yettiği kadar Allah'tan korkun, dinleyin, itaat
edin ve harcayın, kendiniz için hayır yapın. Her kim de nefsinin
hırsından korunursa işte onlar kurtuluşa erenlerdir.
17. Eğer Allah'a bir güzel borç sunarsanız onu sizin için katlayıverir
ve sizi bağışlar. Allah, çok mükafat verendir, cezalandırmada acele
etmeyendir.
18. Görünmeyeni de görüneni de bilir, güçlüdür, hikmet sahibidir!
SURA 65. TALAK SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ey peygamber, kadınları boşayacağınız zaman, onları iddetlerine
doğru boşayın ve iddeti de sayın; Rabbiniz Allah tan korkun; açık bir
terbiyesizlik yapmaları durumu dışında onları evlerinden çıkarmayın,
kendileri de çıkmasınlar! Bunlar Allah'ın belirlediği sınırlardır. Her
kim Allah'ın sınırlarını aşarsa, kendisine zulmetmiş olur. Bilmezsin,
belki Allah, onun arkasından bir iş çıkarır.
2. Sonra sürelerini doldurmaya yaklaştıklarında, onları güzellikle
tutun veya güzellikle ayrılın ve içinizden adalet sahibi iki erkeği
şahit tutun! Şahitliği de Allah için doğru yapın! Bu size söylenenleri
duydunuz, bununla Allah'a ve ahiret gününe iman eden kimselere öğüt
verilir. Her kim de Allah'tan korkarsa, Allah ona bir çıkış yolu
sağlar.
3. Onu hatır ve hayaline gelmez bir taraftan rızıklandırır. Her kim
Allah'a tevekkül ederse O ona yeter. Kesinlikle Allah emrini yerine
getirir. Allah, her şey için bir ölçü tayin etmiştir.
4. Adetten kesilmiş kadınlarınız hakkında şüpheye düşerseniz, onların
iddeti de üç aydır; adet görmeyenler de öyledir. Yüklülerin süresi ise
doğum yapmalarıdır. Her kim Allah'tan korkarsa, Allah onun işine bir
kolaylık verir.
5. İşte bu (anlatılan hükümler), Allah'ın size indirdiği emridir. Her
kim Allah'tan korkarsa, Allah onun kabahatlarını örter ve mükafatını
büyütür.
6. O kadınların, gücünüze göre oturduğunuz meskenin bir bölümünde
oturmalarını sağlayın ve onlara baskı yapmak için kendilerine zarar
vermeye kalkışmayın! Eğer yüklü iseler, doğumlarını yapıncaya kadar
nafakalarını verin! Sizin için çocuğu emzirirlerse ücretlerini verin ve
aranızda güzelce anlaşın. Eğer zorlaşıyorsanız, bu durumda çocuğu baba
hesabına başka bir kadın emzirecektir.
7. Varlıklı olan varlığı nisbetinde nafaka versin, rızkı dar olan da
Allah'ın kendisine verdiğinden nafaka verin! Allah hiç kimseyi
kendisine verdiğinden başkasıyla mükellef (sorumlu) tutmaz. Allah bir
zorluğun arkasından bir kolaylık yapar.
8. Nice memleket (halkı), Rabbinin ve peygamberlerinin emrinden çıkıp
azdı da Biz onu çetin bir hesaba çektik ve görülmemiş bir azaba
çarptırdık.
9. O şekilde yaptığının cezasını tattı ve işinin sonucu bir hüsran
oldu.
295
10. Allah onlar için şiddetli bir azap hazırlamıştır. O halde Allah'tan
korkun, ey özü pak, aklı temiz olanlar, iman edenler işte Allah size
bir öğüt indirdi!
11. Allah'ın nurlar saçan, yollar açan ayetlerini sizlere karşı okuyan
bir peygamber gönderdi, iman edip yararlı işler yapanları
karanlıklardan aydınlığa çıkarsın diye. Her kim Allah'a iman edip
dürüstçe çalışırsa, onu, içinde ebedi kalmak üzere altından ırmaklar
akan cennetlere koyacaktır. Allah ona gerçekten güzel bir rızık
vermiştir.
12. Allah ki, yedi gök yaratmıştır, yerden de onların bir mislini.
Allah'ın herşeye kadir olduğunu ve Allah'ın, bilgisiyle herşeyi
kuşattığını bilesiniz diye, (bunların) aralarından emir inip duruyor.
SURA 66. TAHRİM SURESI
Bismillahirrahmanirrrahim
1. Ey Peygamber! Eşlerinin rızasını arayarak Allah'ın sana helâl
kıldığı şeyi niçin sen kendine haram ediyorsun? Allah çok bağışlayan
çok esirgeyendir.
2. Allah size yeminlerinizi çözmeyi meşrû kılmıştır. Allah sizin
sahibinizdir. O bilendir, hikmetle yönetendir.
3. Peygamber, eşlerinden birine gizlice bir söz söylemişti. Fakat eşi,
o sözü başkalarına haber verip Allah da bunu Peygamber'e açıklayınca,
Peygamber (eşine) bir kısmını bildirmiş bir kısmından da vazgeçmişti.
Peygamber bunu ona haber verince eşi: "Bunu sana kim söyledi?" dedi.
Peygamber "Bilen, her şeyden haberi olan Allah bana söyledi." dedi
4. Eğer ikiniz de Allah'a tevbe ederseniz ne iyi, çünkü kalpleriniz
eğildi. Ve eğer Peygamber'e karşı birbirinize arka olursanız (bilin ki)
onun dostu ve yardımcısı Allah, Cibrîl ve müminlerin iyileridir. Bunun
ardından melekler de ona arkadır.
5. Eğer o sizi boşarsa belki de Rabbi ona, sizden daha hayırlı,
kendisini Allah'a teslim eden, inanan, gönülden itaat eden, tevbe eden,
oruç tutan dul ve bakire eşler verir.
6. Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi bir ateşten koruyun ki onun
yakıtı insanlar ve taşlardır. Onun başında gayet katı, şiddetli,
Allah'ın kendilerine buyurduğuna karşı gelmeyen ve emredildikleri şeyi
yapan melekler vardır.
7. (İnkâr edenlere): "Ey kâfirler! Bugün özür dilemeyin. Siz ancak
işlediklerinizin cezasını çekeceksiniz." (denilir.)
8. Ey iman edenler! Samimi bir tevbe ile Allah'a dönün. Umulur ki
Rabbiniz sizin kötülüklerinizi örter, Peygamber'i ve onunla birlikte
iman edenleri utandırmayacağı günde Allah sizi, içlerinden ırmaklar
akan cennetlere sokar. Çünkü onların nurları, önlerinde ve yanlarında
koşar da, "Ey Rabbimiz! Nurumuzu tamamla, bizi bağışla, çünkü sen her
şeye kâdirsin." derler.
9. Ey Peygamber! Kâfirler ve münafıklarla savaş, onlara karşı sert
davran. Onların varacağı yer cehennemdir. O gidilecek yer, ne de
kötüdür!
10. Allah, inkâr edenlere, Nuh'un karısı ile Lut'un karısını misal
verdi. Bu ikisi, kullarımızdan iki salih kulun (nikahı) altında idiler,
onlara hıyanet ettiler. (Kocaları,) Allah'tan hiçbir şeyi onlardan
296
savamadı. (Onlara): "Haydi girenlerle birlikte siz de ateşe girin!"
denildi.
11. Allah, inananlara da Firavun'un karısını örnek gösterdi. O şöyle
demişti: "Rabbim! Bana yanında cennetin içinde bir ev yap, beni
Firavun'dan ve onun (kötü) işinden kurtar. Ve beni şu zalim toplumdan
kurtar!"
12. Irzını korumuş olan, İmrân kızı Meryem'i de Allah örnek gösterdi.
Biz, ona ruhumuzdan üfledik ve Rabbinin sözlerini ve kitaplarını tasdik
etti. O, gönülden itaat edenlerdendi.
SURA 67. MÜLK SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ne yücedir O ki, mülk O'nun elindedir ve O, herşeye gücü yetendir.
2. O ki, ölümü ve dirimi yarattı, sizi imtihana çekip hanginizin
davranış bakımından daha güzel olduğunu bildirmek için. O öyle güçlü,
bağışlayandır
3. O ki, birbirine uygun yedi gök yaratmıştır. O Rahman'ın yarattığında
hiçbir nizamsızlık göremezsin. Haydi çevir gözü(nü), görebilir misin
hiç bir çatlak, bir kusur?
4. Sonra gözü(nü) tekrar tekrar çevir; o göz, güçsüz, yorgun bir halde
sana döner!
5. Andolsun ki, Biz o dünya göğünü takım takım kandillerle donattık ve
onları şeytanlar için atmalar (atış yapılan mermiler) yaptık; ayrıca
onlara o çılgın ateş azabını hazırladık.
6. Kendi Rablerini inkar edenler için de cehennem azabı vardır. Ona
gidiş de ne kötü sondur.
7. İçine atıldıklarında onun kaynarken çıkan hıçkırışını işitirler.
8. Hemen hemen öfkeden patlayacak gibi bir hale gelir, içine bir alay
atıldıkça her defasında onun bekçileri onlara: "Size gocundurucu
(uyarıcı) bir peygamber gelmedi mi?" diye sorarlar.
9. Onlar: "Evet, bize gocundurucu (uyarıcı) bir peygamber geldi; ama
biz ona inanmadık ve "Allah hiçbir şey indirmedi. Siz büyük sapıklık
içindesiniz." diye yalanladık." derler.
10. Ve derler ki: "Biz dinleseydik veya aklımızı kullansaydık, bu
çılgın ateşin içinde bulunmazdık!"
11. İşte günahlarını itiraf ettiler. Kahrolsun, o halde çılgın ateş
yarenleri!
12. Çünkü O Rablerine görmeden saygı besleyenler varya, muhakkak ki,
bağışlanma ve büyük bir mükafat onlar içindir.
13. Sözünüzü ister gizleyin, ister açığa vurun. Çünkü O, bütün
sinelerin özünü bilir.
14. Bilmez mi O yaratan ki, O herşeyi inceden inceye bilen, herşeyden
haberdar olandır.
15. O, yeryüzünü size boyun eğdiren yaratıcıdır. Haydi, o arzın
omuzlarında yürüyün de O'nun rızkından yiyin. Dönüş yalnızca O'nadır.
16. Emin misiniz o göktekinden; sizinle yeri göçürüvermesinden? O zaman
bakarsın ki, o yer çalkalanıyor!
297
17. Yoksa siz gökte olanın üzerinize mermiler yağdıran birini
göndermesinden güvencede misiniz? O zaman tehdidimin nasıl olduğunu
bilirsiniz!
18. Andolsun ki, onlardan öncekiler de yalanladılar, ama nasıl oldu
inkarım?
19. Bakmazlar mı üstlerinde uçan kuşlara, kanat süzerlerken ve
yumarlarken? Rahman'dır ancak onları tutan! Şüphesiz ki, O herşeyi
görür.
20. Ya da kim oluyor sizin Rahman'dan başka (yardım beklediğiniz) şu
ordularınız ki, sizi kurtarsın? Kafirler ancak bir aldanış
içindedirler.
21. Ya da o rızkınızı keserse, kimdir şu sizlere rızık verecek olan?
Hayır bir ürküntü ve azgınlık içinde inada dalmışlar!
22. Şimdi yüz üstü kapanarak giden mi daha doğru, yoksa dosdoğru bir
cadde üzerinde dümdüz giden mi?
23. De ki: "O'dur ancak sizi yaratan, size dinleyecek kulak, görecek
gözler, duyacak gönüller veren! Fakat sizler pek az şükrediyorsunuz!"
24. De ki: "O'dur sizi yeryüzünde zürriyet halinde yaratıp yayan!
Nihayet hep toplanıp O'nun huzuruna getirileceksiniz!"
25. Böyle iken diyorlar ki: "Ne zaman (gerçekleşecek) bu tehdit? Eğer
doğru söyleyenlerseniz?"
26. De ki: "(Ona ait) o bilgi ancak Allah'ın katındadır. Ben, yalnızca
açıkça anlatan bir uyarıcıyım (peygamberim).
27. Derken vakti gelip de onu yakından gördüklerinde o inkar edenlerin
yüzleri kötüleşti ve: "İşte o sizin kendinize davet edip durduğunuz
budur!" denildi.
28. De ki: "Gördünüz mü, Allah beni ve beraberimdekileri yok etse ya da
bize merhamet buyursa, iki takdirde de kafirleri elem verici azaptan
kurtaracak kimdir?"
29. De ki: "O, öyle Rahman'dır. işte biz O'na iman ettik ve O'na
dayanmaktayız. İleride sizler de kimin açık bir sapıklık içinde
bulunduğunu bileceksiniz!"
30. De ki: "Gördünüz mü, eğer sabaha kadar suyunuz batakalırsa
(çekilecek olsa), size kim bir akarsu getirebilir?
SURA 68. KALEM SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Nun, Kaleme ve kalem ehlinin satıra dizdiklerine ve dizecekleri
hakkı için,
2. sen Rabbinin nimeti sayesinde, deli değilsin.
3. Ve muhakkak senin için tükenmez bir mükafat var.
4. Ve herhalde sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin.
5. Yakında göreceksin ve görecekler,
6. O fitne, o delilik hanginizdeymiş.
298
7. Şüphesiz Rabbindir, yolundan sapanı en iyi bilen, yine O'dur doğru
yola erenleri en iyi bilen.
8. O halde tanıma o yalan diyenleri!
9. Arzu ettiler ki, sen (onları) yağlasan onlar da sana yağ
yapacaklardı.
10. Tanıma şunların hiç birini; çok yemin eden o aşağılık,
11. gammaz, koğuculukla gezer,
12. hayrı engelleyen, saldırgan, vebal yüklü,
13. zobu (kaba), sonra da takma (soysuzlukla damgalı),
14. mal ve oğulları var diye.
15. Karşısında ayetlerimiz okunurken: "Eskilerin masalları." dedi.
16. Yakında Biz onu o hortumunun üzerinden damgalayacağız
17. Haberiniz olsun ki, Biz onlara bela vermişizdir, (tıpkı) o bağ
sahiplerine bela verdiğimiz gibi. O sırada ki, sabah olunca mutlaka onu
devşireceklerine yemin etmişlerdi.
18. (Allah izin verirse, diye) bir istisna da yapmıyorlardı.
19. Derken onlar uyurken Rabbin tarafından bir dolaşan (afet) onun
üzerinden dolaşıverdi.
20. Sabaha kadar o bağ sırıma (biçilmiş tarlaya) dönmüştü.
21. Derken sabaha yakın birbirlerine seslendiler.
22. "Haydi, kesecekseniz harsinize (ekininize) erkence koşun!" dediler.
23. Hemen fırladılar, şöyle mızırdaşıyorlardı (fısıldaşıyorlardı):
24. "Sakın bugün aranıza bir yoksul sokulmasın!" diyorlardı.
25. Sadece engelleme gücüne sahip (bir tavırla) erkenden gittiler.
26. Ama bağı gördüklerinde: "Biz her halde yanlış gelmişiz.
27. Yok, biz mahrum edilmişiz." dediler.
28. En mutedil olanları: "Ben size Rabbinizi tesbih etsenize, demedim
mi?" dedi.
29. Onlar: "Rabbimiz Seni tenzih ederiz, doğrusu bizler zalimlermişiz!"
dediler.
30. Sonra döndüler, kendilerini kınıyorlardı:
31. "Yazıklar olsun bizlere; bizler doğrusu azgınlarmışız.
32. Ola ki, Rabbimiz bize onun yerine daha hayırlısını verir; gerçekten
biz bütün ümidimizi Rabbimize çeviriyoruz." diye.
33. İşte böyledir azap. Elbette ahiret azabı daha büyüktür, fakat
bilselerdi!
34. Şüphesiz ki, korunan takva sahipleri içindir Rabbinin katında
nimetleri bol cennetler.
35. Ya artık, müslümanları suçlular gibi yapar mıyız?
36. Neyiniz var, nasıl hükmediyorsunuz?
37. Yoksa size ait bir kitap var da onda şu dersi mi okuyorsunuz?
299
39. "Siz bu alemde neyi beğenirseniz o mutlaka sizin olacak" diye (mi
yazıyor o kitapta).
39. Yoksa size karşı üzerinizde kıyamet gününe kadar sürecek yeminler
taahütler mi var, "Siz her ne hüküm verirseniz mutlaka öyle olacak."
diye.
40. Sor bakalım onlara, içlerinden ona kefil hangisi?
41. Yoksa onların ortakları mı var? O halde ortaklarını getirsinler,
doğru söylüyorsalar!
42. Saktan keşfolunacağı (gerçek bütün çıplaklığıyla ortaya konulup iş
büyümeye başladığı) gün secdeye davet edililirler, ama artık güçleri
yetmez.
43. Gözleri düşmüş, kendilerini bir zillet sarmış bulunur. Oysa onlar,
o secdeye sağ salim iken davet ediliyorlardı.
44. O halde Bana bırak bu sözü yalanlayanları! Biz onları
bilmeyecekleri yönden derece derece azap uçurumuna yuvarlarız.
45. Ve Ben, onların iplerini uzatır (süre tanır)ım, çünkü fendim
sağlamdır.
46. Yoksa sen onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır
borç altında mı eziliyorlar?
47. Yoksa gayb yanlarında da onlar mı yazıyorlar?
48. O halde Rabbinin hükmüne sabret de balık sahibi (Yunus peygamber)
gibi olma! Hani o, öfkeye boğulmuş da seslenmişti.
49. Ona Rabbinden bir nimet yetişmiş olmasaydı, o fezaya, alana elbette
yerilmiş olarak atılacaktı.
50. Fakat Rabbi onu seçti de iyilerden kıldı.
51. Ve gerçekten o küfredenler o zikri (Kur'an'ı) işittikleri zaman az
daha seni gözleriyle kaydıracaklardı; bir de durmuşlar: "O şüphesiz bir
deli." diyorlar.
52. Halbuki o (Kur'an) bütün akıllı alemler için bir öğüttür.
SURA 69. HAKKA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. O hak olan (kıyamet).
2. Nedir o hak olan (kıyamet)?
3. Ve sana dirayetle ne bildirdi, o hak olan (kıyamet)in ne olduğunu?
4. Semud ve Ad inanmadı o (beyinlerinde patlayacak) kıyamete!
5. Semud haddi aşan (korkunç bir gürültü) ile yok edildi.
6. Ad ise şiddetli bir rüzgar, azgın bir fırtına ile yok edildi.
7. Allah, köklerini kesmek için onu yedi gece, sekiz gündüz aralıksız
onların üzerine musallat etti. Bir de görürsün o topluluğu ki, o süre
zarfında içleri kof hurma kütükleri gibi yıkılıp kalmışlar.
8. Bak şimdi görebilir misin onlardan bir kalıntı?
9. Firavun da, ondan öncekiler de attı üstüne getirilen o ülkeler(in
halkı Lut kavmi) de hep o hatayı işlediler.
300
10. Hep Rablerinin peygamberine karşı geldiler; o da onları gittikçe
artan bir tutuşla alıverdi.
11. Oysa Biz, o su kabardığı zaman sizi akan gemide taşıdık.
12. Onu sizlere bir ibret yapalım ve belleyici kulaklar bellesin diye.
13. Çünkü Sur'a bir tek üfleme üflendiğinde,
14. o yer ve dağlar yükletilip arkasından bir çarpılış
çarpıldıklarında,
15. işte o zaman o kıyamet kopmuş olacaktır.
16. Ve gök yarılmış, o da o gün sarkmıştır.
17. Melek de kenarları üzerindedir ve üstlerinde o gün Rabbinin Arş'ını
sekiz melek taşır.
18. O gün (sorguya) arzolunursunuz; öyle ki, gizli bir haliniz kalmaz.
19. işte o zaman, kitabı sağından verilen der: "Alın okuyun kitabımı!
20. Çünkü ben hesabıma kavuşacağımı sezmiştim."
21. Artık o hoşnut bir hayattadır.
22. Yüksek bir cennettedir.
23. Devşirmeleri (meyveleri) yakındadır.
24. Yiyin, için, afiyet olsun; geçmiş günlerde yaptıklarınıza karşılık
olarak!
25. Ancak kitabı sol tarafından verilen der ki: "Eyvah! Keşke kitabım
verilmeseydi bana!
26. Ve hesabımın ne olduğunu öğrenmeseydim!
27. Ne olurdu o ölüm iş bitiren olsaydı!
28. Malım benden yana hiç bir şeye yaramadı.
29. Mahvoldu saltanatım, gücüm!"
30. Tutun onu, hemen bağlayın onu!
31. Sonra ancak cehenneme yaslayın onu!
32. Sonra da boyu yetmiş arşın bir zincirde yollayın onu!
33. Çünkü o, şanı yüce Allah'a inanmıyordu.
34. Yoksulun yiyeceğine hiç bakmıyordu.
35. Bugün de ona burada kanı sıcak bir yakın yoktur.
36. Bir irinden başka bir yiyecek de yoktur.
37. Onu günahkar canilerden başka kimse yemez.
38. Artık yok, yemin ederim gördüklerinize
39. ve görmediklerinize!
40. O (Kur'an), hiç şüphesiz şanlı bir peygamberin getirdiği sözdür.
41. Ve O, bir şair sözü değildir. Siz pek az inanıyorsunuz!
42. Bir kahin sözü de değildir. Siz pek az düşünüyorsunuz!
43. O, alemlerin Rabbi tarafından indirilmedir.
301
44. O Bizim adımıza bazı laflar uydurmaya kalkışsaydı,
45. Elbette Biz onu, o yüzden yeminiyle yakalar (kuvvetle tutar hıncını
alır)dık!
46. Sonra da onun iliğini keser atardık.
47. O vakit sizden hiçbiriniz ona siper de olamazdınız.
48. Ve o, hiç şüphesiz takva sahipleri için unutulmayacak bir öğüttür.
49. Bununla beraber Biz biliyoruz ki, sizden inanmayanlar var.
50. Ve kesinlikte o, kafirler için bir hasret (vahlanma) vesilesidir.
51. O, hiç şüphesiz, gerçeğin ta kendisidir.
52. Haydi, Rabbinin yüce ismi ile tesbih et!
SURA 70. MEARİC SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. İsteyen biri, olacak bir azabı istedi.
2. Kafirler için yok onu engelleyecek.
3. O, miraçların sahibi Allah'tandır.
4. Melekler ve Ruh (Cebrail), süresi elli bin yıl tutan bir günde ona
yükselip çıkarlar.
5. O halde sabret biraz, güzel bir sabır ile!
6. Çünkü onlar, onu uzak görürler.
7. Biz ise onu yakın görürüz.
8. O gün, gök erimiş bir maden gibi olur.
9. Dağlar da atılmış renkli yün gibi.
10 . Ve bir dost dosta halini sormaz.
11. Birbirlerine gösterilirlerken, suçlu o günün azabından kurtulmak
için fidye vermek ister; oğullarını,
12. karısını, kardeşini,
13. kendisini barındıran fasilesini (kabilesini)
14. ve yeryüzünde bulunanların hepsini (verip) sonra kendisini
kurtarsa.
15. Hayır, çünkü o salgın alevli bir ateştir.
16. Derileri soyan ateştir.
17. Çağırır arkasını dönüp tersine gideni.
18. Toplayıp toplayıp kasaya yığanı.
19. Gerçekten insan hırslı ve huysuz yaratılmıştır.
20. Fenalık dokununca mızıkçı,
21. hayır dokununca kıskançtır.
22. Sadece namaz kılanlar bunun dışındadır.
23. Onlar ki, namazlarına devam ederler.
302
24. Onlar ki, mallarında belli bir hak vardır.
25. Hem isteyen için, hem de istemekten utanan yoksul için.
26. Ve onlar ki, ceza gününü tasdik ederler.
27. Ve onlar ki, Rablerinin azabından korkarlar.
28. Çünkü Rablerinin azabından emin olunmaz.
29. Ve onlar ki, apışlarını (ırzlarını) korurlar.
30. Ancak karılarına ve sahibi bulundukları cariyelere başka, çünkü
bundan dolayı kınanmazlar.
31. Fakat ondan ötesini arayanlar ise haddi aşan haşarılardır.
32. Ve onlar ki, kendilerine emanet edileni korur, verdikleri sözü
yerine getirirler.
33. Ve onlar ki, şahitliklerinde dürüstdürler.
34. Ve onlar ki, namazları üzerine muhafızlık ederler.
35. İşte onlar, cennetlerde ağırlananlardır.
36. Şimdi ne oluyor o küfredenlere ki, sana doğru boyunlarını uzatarak
koşuyorlar?
37. Sağdan ve soldan bölük bölük.
38. Onlardan her biri nimet cennetine sokulacağını mı umuyor?
39. Yağma yok, Biz onları o bildikleri şeyden yarattık.
40. Artık o doğuların ve batıların Rabbi için yemine ne hacet; şüphesiz
ki, Bizim elbette gücümüz yeter!
41. Onları kendilerinden hayırlısına değiştirebiliriz ve Bizim önümüze
geçilmez.
42. O halde bırak onları, kendilerine vadolunan güne çatacakları ana
kadar dalsınlar ve oynayadursunlar.
43. O gün ki, kabirlerden hızlı hızlı çıkacaklar, sanki, çantalarıyla
dikmelere(putlara) gidiyorlarmış gibi fırlayacaklar.
44. Gözleri düşkün, kendilerini bir zillet saracak da saracak. Odur
işte onların vadolunup durdukları gün!
SURA 71. NUH SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Haberiniz olsun ki, Biz Nuh'u: "Kendilerine elim bir azap gelmeden
önce kavmini uyar!" diye kavmine gönderdik.
2. Dedi ki: "Ey kavmim, haberiniz olsun, ben size açık bir uyarıcıyım!
3. Şöyle ki, Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin!
4. Günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirti bir vakte kadar ertelesin.
Kuşkusuz, Allah'ın takdir ettiği vakit gelince ertelenmez, eğer
bilseydiniz!"
5. Dedi ki: "Ey Rabbim, ben kavmimi gece gündüz davet ettim.
6. Fakat benim çağırmam, sadece onların kaçmalarını artırdı.
303
7. Ve ben, onları bağışlaman için her davet ettiğimde onlar,
parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler
ve kibirlendikçe kibirlendiler.
8. Sonra ben onları yüksek sesle çağırdım.
9. Sonra hem ilan ederek söyledim onlara, hem gizli gizli söyledim.
10. "Gelin, Rabbinizin bağışlamasını isteyin, çünkü O, bağışlaması çok
bir bağışlayandır!" dedim.
11. Bol hayır (yağmur) ile göğü üzerinize salsın.
12. Size mallar ve oğullarla yardım etsin ve sizin için cennetler
yapsın, sizin için ırmaklar yapsın.
13. Neden siz Allah için bir vakar ummazsınız?
14. Oysa O, sizi bu aşamaya kadar aşama aşama yaratmıştır.
15. Görmediniz mi, Allah'ın yedi göğü nasıl uygun tabakalar halinde
yarattığını?
16. Ayı içlerinde bir ışık, güneşi de bir lamba yapmıştır.
17. Ve Allah, yerden ot bitirir gibi, sizi yetişdirdi.
18. Sonra sizi onda geri çevirecek ve sizi bir çıkarış daha çıkaracak!
19. Allah, yeri sizin için bir sergi yapmıştır.
20. Ondan (açılan) geniş geniş yollarda gidesiniz diye.
21. Nuh dedi ki: "Ey Rabbim! biliyorsun onlar, bana isyan ettiler, malı
ve çocuğu kendisine hasardan başka birşey arttırmayan kimsenin ardınca
gittiler.
22. Büyük büyük hilelere giriştiler.
23. "Sakın ilahlarınızı bırakmayın; ne Vedd'i ne Suva'ı, ne Yağus'u, ne
Yeuk'u ve ne de Nesr'i" dediler.
24. Çoklarını şaşırttılar. Sen de zalimlerin ancak şaşkınlıklarını
artır!"
25. Bir çok günahları yüzünden suda boğuldular da ateşe atıldılar ve
kendilerine Allah'tan başka yardımcılar bulamadılar.
26. Nuh demişti ki: "Ey Rabbim, yeryüzünde (yurt sahibi) hiç bir kimse
bırakma!"
27. Çünkü Sen, onları bırakırsan, kullarını yoldan çıkarıyorlar ve
nankör facirden başkasını doğurmuyorlar.
28. Ey Rabbim, beni, babamı, annemi, mümin olarak evime gireni, bütün
inanan erkekleri ve inanan kadınları bağışla! Zalimlerin ise ancak
helakını artır!"
SURA 72. CİNN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. De ki: "Cinlerden bir grubun (Kur'an'ı) dinleyip de şöyle dedikleri
bana vahyolundu: "İnan olsun biz acaip bir Kuran dinledik.
2. Doğru yola iletiyor. Biz de ona iman ettik, Rabbimize hiç kimseyi
ortak koşmayacağız.
304
3. Doğrusu O Rabbimizin şanı çok yüksektir, ne bir arkadaş edinmiş, ne
de bir çocuk.
4. Doğrusu bizim beyinsiz, Allah'a karşı saçma şeyler söylüyormuş.
5. Doğrusu biz insanları ve cinleri Allah'a karşı asla yalan söylemez
sanmışız.
6. Doğrusu insanlardan bazı erkekler cinlerden bazı erkeklere
sığınırlardı da onların istilalarını artırıyorlardı.
7. Doğrusu onlar sizin sandığınız gibi sanmışlardı ki, Allah hiç bir
kimseyi asla peygamber göndermeyecek.
8. Doğrusu biz o göğü yokladık da onu kuvvetli muhafızlar ve atılmaya
hazır ateşin aleviyle doldurulmuş bulduk.
9. Doğrusu biz dinlemek için onun bazı mevkilerinde otururduk. Fakat
şimdi her kim dinleyecek olursa, kendisini gözetleyen bir alev buluyor.
10. Doğrusu biz bilmiyoruz, o yeryüzündeki kimselere bir kötülük mü
arzu edilmiştir, yoksa Rableri onlara bir hayır mı dilemiştir.
11. Doğrusu bizler: Bizlerden iyi olanlar da var, olmayanlar da var.
Dilim dilim tarikatlar olmuşuz.
12. Doğrusu biz anladık ki, Allah'ı yeryüzünde aciz bırakmamıza ihtimal
yok, kaçmakla da O'nu asla aciz bırakamayız.
13. Doğrusu biz o hidayet rehberini dinlediğimizde ona iman ettik. Her
kim O Rabbine iman ederse artık ne hakkı yenmek ne de istila olunmak
korkusu kalmaz.
14. Ve doğrusu bizler: Bizlerden müslümanlar da var, bizlerden
haksızlar da var. Müslüman olanlar, işte onlar doğru yolu arayanlardır.
15. Ama haksızlar, cehenneme odun olmuşlardır!"
16. Onlar gerçekten o yol üzere dosdoğru gitselerdi, elbette
kendilerini bol bir su ile suvarırdık.
17. Onları onun içinde imtihan edelim diye. Her kim de Rabbini anmaktan
yüz çevirirse O, onu gittikçe yükselen bir azaba sokar.
18. Şüphesiz ki, mescitler hep Allah içindir, o halde Allah'ın yanında
başka birine dua etmeyin!
19. Allah'ın kulu kalkmış O'na dua ederken neredeyse onun etrafında
keçeler gibi birbirlerine geçeceklerdi.
20. De ki: "Ben ancak Rabbime dua ederim ve O'na hiçbir ortak koşmam."
21. De ki: "Haberiniz olsun, ben size kendiliğimden ne bir zarar
verebilirim, ne de bir irşad yapabilirim.
22. De ki: "Allah'tan beni kimse kurtaramaz ve ben, O'ndan başka bir
sığınacak bulamam.
23. Ancak Allah'tan ve elçilik görevlerinden bir tebliğ yapabilirim.
Her kim de Allah'a ve Rasulüne isyan ederse, muhakkak ona içinde ebedi
kalacakları cehennem ateşi vardır.
24. Nihayet o vadolundukları şeyi gördüklerinde, artık bileceklerdir,
kimmiş yardımcısı en zayıf ve sayıca en az olan!
25. De ki: "Ben dirayetle bilmem, o size vadolunan yakın mı, yoksa
Rabbim onun için bir uzun süre mi koyar?"
305
26. O bütün gaybı bilir, fakat gaybına kimseyi apaçık vakıf kılmaz.
27. Seçtiği bir elçiden başka; çünkü onun önünden ve ardından
gözetleyiciler dizer.
28. Rablerinin gönderdiklerini hakkıyla ulaştırmış olduklarını, onlarda
bulunan her şeyi kuşattığını ve herşeyi bir bir saymış olduğunu bilsin
diye.
SURA 73. MÜZZEMMİL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ey o örtünen,
2. gece kalk, pek azı hariç,
3. yarısı, yahut ondan biraz eksilt (yarısından az kalk)
4. veya artır (buna ilave et, yarısından ziyade kıl) ve Kur'an'ı ağır
ağır, güzel güzel oku!
5. Çünkü Biz sana ağır bir söz vahyedeceğiz;
6. Çünkü gece neşesi, hem daha dokunaklı hem de deyişçe daha sağlamdır.
7. Çünkü sana gündüzün uzun bir yüzüş vardır (birçok meşguliyetin
vardır).
8. Rabbinin ismini an ve herşeyden kesilerek O'na çekil (O'na bütün
varlığınla yönel)!
9. O doğunun ve batının Rabbi'dir. O'ndan başka tanrı yoktur. O halde
yalnız O'nu vekil tut!
10. Başkalarının sözlerine sabret ve onları güzel bir terkedişle terket
11. Refah ve zevk sahibi o inkarcıları Bana bırak ve onlara biraz
mühlet ver!
12. Çünkü Bizim yanımızda bukağılar ve ateş var,
13. boğazda kalan bir yiyecek ve acı bir azap vardır.
14. 0 gün yer ve dağlar sarsılacak, dağlar erimiş bir kum yığınına
dönecektir!
15. Haberiniz olsun Biz size üzerinize şahit olacak bir peygamber
gönderdik, tıpkı Firavun'a peygamber gönderdiğimiz gibi;
16. Firavun o peygambere isyan etti de Biz onu vahim bir tutuşla tuttuk
alıverdik!
17. halde eğer inkar ederseniz, çocukları ak saçlı kocalara
(ihtiyarlara) çevirecek olan o günde nasıl korunursunuz?
18. Gök onun dehşetiyle çatlamıştır ve O'nun va'di yerine
getirilmiştir.
19. İşte bu, bir öğüttür; artık dileyen Rabbine (varan) bir yol tutar!
20. Gerçekten Rabbin biliyor ki sen, muhakkak gecenin üçte ikisine
yakınını, yarısını ve üçte birini ibadetle geçiriyorsun, beraberinde
bulunan bir grup da (böyle yapıyor). Oysa geceyi, gündüzü Allah takdir
eder. Sizin bundan ötesini başaramayacağınızı bildiği için size lütuf
ite muamelede bulundu. Bundan böyle Kur'an'dan kolayınıza geleni
okuyun; O, içinizden hastaların olacağını, diğer bir kısmının Allah'ın
306
lütfundan bir kar aramak üzere yeryüzünde yol tepeceklerini, diğer bir
kısmının da Allah yolunda çarpışacaklarını bilmektedir; O halde o
(Kur'an)dan kolayınıza geleni okuyun; namazı kılın, zekatı verin ve
Allah'a karz. ı hasen verin! Kendi hesabınıza hayır olarak ne (iyilik)
yapıp gönderirseniz, onu Allah yanında daha hayırlı ve karşılık olarak
daha büyük bulacaksınız. Allah'tan bağışlanma dileyin! Şüphesiz ki
Allah, çok bağışlayan, çok merhamet edendir.
SURA 74. MÜDDESSİR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ey (sarılıp) bürünen,
2. kalk artık uyar,
3. ve Rabbini artık büyükle,
4. elbiseni artık temizle,
5. pislikleri artık uzaklaştır,
6. çoksunarak (yaptığını çok görerek) başa kakma
7. ve Rabbin (rızası) için sabret!
8 Çünkü o boru (Sur) bir öttürüldü mü,
9. işte o gün çok zorlu bir gündür,
10. kafirlere hiç kolay değildir!
11. Bana bırak temtek olarak yarattığım o herifi,
12. kendisine uzun boylu servet verdim,
13. göz önünde oğulları,
14. hem kendisine bir döşeyiş döşedim (şeref ve itibar verdim)!
15. Sonra o daha da arttırmamın hırsı içindedir!
16. Hayır! O Bizim ayetlerimize karşı alabildiğine inatçı kesildi.
17. Ben onu dimdik sarpa sardıracağım...
18. Çünkü o bir düşündü, ölçtü biçti.
19. Kahrolası, nasıl ölçüp biçti!
20. Sonra (yine) kahrolası nasıl ölçüp biçti!
21 . Sonra baktı,
22. sonra kaşını çattı ve ekşiyerek surat astı.
23. Sonra ardına dönüp büyüklük tasladı:
24. "Bu, dedi, başka değil sadece ötedenberi nakledilegelen bir
sihirdir,
25. insan sözünden başka birşey değildir!"
26. Onu Sekar'a yaslayacağım.
27. Sekar'ın ne olduğunu bilir misin?
28. Ne bir parça kor, ne bırakır.
29. İnsana susamış bir susuzdur,
307
30. Üzerinde ondokuz (bekçi. melek) vardır.
31. Biz o ateşin muhafızlarını hep melekler yaptık, sayılarını da
sadece inkarcılar için bir fitne vesilesi kıldık ki, kitap verilenler
kesin inanç edinsin, inananların imanını arttırsın, kitap verilenlerle,
müminler şüphelenmesin, kalplerinde hastalık bulunanlarla kafirler:
"Allah bununla mesela ne demek istiyor?" desin, işte böyle Allah,
dilediğini şaşırtır, dilediğine de yola getirir. Rabbinin ordularını
sadece kendisi bilir; ve o ancak düşünmek için insanlara bir öğüttür.
32. Hayır, hayır! O ay'a,
33. döndüğü an o geceye
34. açtığı sıra o sabaha andolsun ki,
35. Sekar muhakkak büyüklerin (belaların) biridir,
36. İnsanları ikaz etmek için;
37. içinizden ileri gitmek veya geri kalmak isteyen kimseleri!
38. Her nefis kazancına bağlıdır,
39. ancak sağın adamları,
40. Cennetlerdedir; soruşur dururlar
41. suçlulardan;
42. "Sizi Sekar'a sokan nedir?" diye;
43. (Onlar) derler: "Biz namaz kılanlardan değildik,
44. fakirlere yemek yedirmezdik,
45. batakçılarla dalar giderdik
46. ve hesap gününe yalan derdik,
47. bize o ölüm gelinceye kadar!"
48. Fakat o zaman şefaatçilerin şefaati fayda vermez.
49. O öğütten yüz çevirirlerken şimdi ne mazeretleri var?
50. Sanki ürkmüş yaban eşekleri,
51. arslandan kaçmaktalar!
52. Yok! Onlardan her kişi kendisine ayrı sahifelerle tezkireler
(ihtarnameler) dağıtılmasını istiyor.
53. Hayır! Doğrusu ahiretten korkmuyorlar.
54. Hayır, hayır! O muhakkak bir uyarıdır.
55. Dileyen onu düşünür,
56. Bununla beraber Allah dilemeyince, düşünmezler; koruyacak da O'dur,
bağışlayacak da!
SURA 75. KIYAMET SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Yoo! Yemin ederim o kalkım gününe (kıyamet gününe)!
2. Yine Yoo! Yemin ederim o pişman cana (kınayan nefse)!
3. insan sanıyor mu ki kemiklerini derleyemeyiz?
308
4. Evet derleriz, parmak (uç)larını bile tesviyeye (eski haline
getirmeye) gücümüz yeter!
5. Fakat insan önünde (ileride) günah işlemek ister,
6. sorar: "O kıyamet günü ne zaman?" diye.
7. Ne zaman ki o göz şimşek çakar,
8. ay tutulur,
9. güneş ve ay toplanır,
10. O gün insan: "Nereye kaçmalı?" der.
11. Hayır hayır! Yok bir siperi
12. O gün ancak siper (varılacak yer) Rabbinedir,
13. o gün insan, önce ve sonra yaptıkları ile ayıtılır.
14. Doğrusu insan kendine karşı bir basirettir ( kendisinin ne
yaptığını gayet iyi bilir).
15. Mazeretlerini ortaya (sayıp) dökse de!
16. Depretme ona dilini telaşından onu (tekrarlamak için)!
17. Çünkü onun derlenip toplanması Bize aittir!
18. Biz onu (Kur'an'ı) okuduğumuz zaman okuduğunu takip et!
19. Sonra onun açıklaması da yine Bize aittir.
20. Hayır, hayır! Siz peşini (geçici dünyayı) seviyorsunuz.
21. Ahireti bırakıyorsunuz!
22. Nice yüzler o gün ışılar, parlar,
23. Rablerine bakarlar!
24. Nice yüzler de o gün ekşir, pusarır;
25. kendilerine bel kıran belalı bir iş yapılacağını anlar.
26. Hayır, hayır! Ne zaman ki, can köprücüklere dayanır
27. ve: "Okuyacak kim var?" denilir
28. ve o zaman (o da bunun) tam bir ayrılış olduğunu sezmiş,
29. el, ayak, bacak bacağa dolaşmıştır.
30. O gün kişi yalnız Rabbinin huzuruna sevkedilir.
31. Ama o ne sadaka verdi ne de namaz kıldı.
32. Fakat yalan dedi ve döndü.
33. Sonra da gerneşe gerneşe yakınlarına gitti.
34. O bela sana layıktır!
35. Evet gerektir o bela sana gerek!
36. İnsan sanır mı başıboş bırakılacağını?
37. O (Rahme) dökülen bir damla meniden değil miydi?
38. Sonra bir pıhtı oldu, derken (Allah onu) biçime koydu, derken
tesviye etti;
309
39. derken ondan da iki eşi yaptı: Erkek ve dişi!
40. (Artık) o ölüleri diriltmeye kadir değil mi?
SURA 76. İNSAN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Gerçekten insan üzerinden öyle uzun bir süre gelip geçti ki o
anılmaya değer bir şey bile değildi?!
2. Çünkü Biz insanı bir takım katkılarla karıştırılmış bir nutfeden
yarattık; onu evire çevire deneyelim diye de onu işiten ve gören bir
varlık yaptık.
3. Muhakkak Biz ona (doğru) yolu gösterdik; ister şükredici olsun,
ister nankör kafir!
4. Çünkü Biz, kafirler için zincirler tomruklar, bir de çılgın ateş
hazırladık!
5. Haberiniz olsun iyiler, kalkışı kafur öten dolu bir kadehten
içeceklerdir.
6. Allah'ın kullarının içtiği bir çeşme ki güzel yollar ırak onu
akıtırlar da akıtırlar.
7. Adaklarım yerine getirirler ve şerri salgın olan günden korkarlar.
8. Yoksula, yetime, esire seve seve yemek yedirir.
9. "Size sadece Allah rızası için yediriyoruz, siz. ı ne bir karşılık
isteriz ne de bir teşekkür!"
10. "Çünkü biz Rabbimizden korkarız, bir suratsız kara günden!"
(derler.)
11. Allah da onları o günün şerrinden korur ve kendilerini bir
parlaklık ve bir sevince erdirir.
12. Sabretmelerine karşılık onlara bir cennet ve ipek verir.
13. Orada koltuklar üzerine yaslanmışlardır. Orada ne güneş görürler,
ne de şiddetli soğuk;
14. üzerlerine cennet gölgeleri sarkmış ve devşirimleri (meyveleri) de
bol bol önlerine konmuştur.
15. Gümüş kaplar ve billur küplerle çevrelerinde dolaşılır,
16. gümüşten billurlar (ki hizmetçiler) onları türlü türlü biçimlere
koymuşlardır.
17. Ve orada katkısı zencefil olan bir kadeh sürülür.
18. Selsebil denilen bir çeşme.
19. Etraflarında daima genç çocuklar dolaşır; görünce onları saçılmış
inciler sanırsın.
20. Gördüğüm zaman orada bol bir nimet ve büyük bir saltanat görürsün.
21. Üstlerinde ince ipekten ve kalın atlastan yem yeşil elbiseler
vardır; gümüş bileziklerle süslenmişlerdir. Rableri onlara tertemiz bir
içki sunmaktadır.
22. "İşte bu, sizin bir mükafatınızdı, çalışmanız mükafat ile
karşılandı."
310
23. Gerçekten Kur'an'ı Biz sana aşama aşama indirdik.
24. O halde Rabbinin hükmünü vermesi için de sabret. Onlardan bir
günahkara veya nanköre itaat etme!
25. Rabbinin ismini hem (sabah) erken, hem de ikindi üstü an!
26. Gecenin bir kısmında O'na secde et ve uzun bir gece O'nu tesbih et!
27. Çünkü onlar peşini (geçici dünyayı) severler ve önlerindeki ağır
bir günü (kıyameti) bırakırlar.
28. Onları Biz yarattık, kundaklarım da Biz bağladık. dilediğimiz vakit
de kılıklarım değiştiririz.
29. İşte bu bir öğüttür, dileyen Rabbine bir yol tutar!
30. Şu da var: Allah dilemedikçe, hiçbirşey dileyemezsiniz; çünkü
herşeyi bilen, hikmet sahibi ancak Allah' tır.
31. O dilediğini rahmeti içine kor; zalimlere ise acı bir azap
hazırlamıştır.
SURA 77. MURSELAT SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1 . Andolsun iyilik yapılması için (o birbiri ardınca) gönderilenlere,
2. büküp devirenlere,
3. neşrederek yayanlara,
4. (gerçek ile batılı) seçip ayıranlara,
5. sonra bir öğüt bırakanlara,
6. gerek mazur kılmak gerekse uyarmak için olsun,
7. elbette size va'd olunan şey muhakkak meydana gelecektir.
8. Hani o yıldızlar silindiği vakit.
9. o gök kubbe açıldığı vakit,
10. dağlar savrulduğu vakit,
11. peygamberler bekleme yerlerine vardırıldığı vakit (kıyamet günü),
12. bunlar hangi güne ertelenmiştir?
13. Ayırım gününe!
14. Ayırım gününün ne olduğunu bilir misin?
15. O gün yalan diyenlerin vay haline!
16. Önceki toplulukları helak etmedik mi?
17. Sonra arkalarına takacağız geridekileri!
18. Biz suçluları öyle yaparız!
19. O gün yalan diyenlerin vay haline!
20. Yaratmadık mı sizi hor bir sudan?
21. Onu güvenli bir yere (rahme) koyduk.
22. Belirli bir vakte değin!
23. Demek ki ölçmüşüz, demek ki Biz ne güzel güçlüleriz.
311
24. O gün yalan diyenlerin vay haline!
25. Yeryüzünü bir tokat (toplanma yeri) yapmadık mı?
26. Gerek diriler gerekse ölüler için.
27. Ve orada, oturaklı yumru yumru dağlar oturtup size tatlı su
sunmadık mı?
28. O gün yalan diyenlerin vay haline!
29. Haydi boşalıp (gidin) o yalan dediğinize.
30. haydi boşalın (gidin) bir üç çatallı (üç kola ayrılmış) gölgeye;
31. ne gölgelendirir, ne de alevden korur.
32. Çünkü o öyle kıvılcımlar atar ki, her biri bir saray gibi.
33. Sanki sarı hopalar (erkek develer) gibi.
34. gün yalan diyenlerin vay haline!
35. Bugün onların nutukları tutulacağı gündür.
36. İzin de verilmez ki, özür dileyeler!
37. O gün yalan diyenlerin vay haline!
38. İşte bu o ayırt etme günüdür; topladık sizi ve öncekileri;
39. Bir fenniniz (çareniz) varsa beni atlatın!
40. O gün yalan diyenlerin vay haline!
41. Şüphesiz ki takva sahipleri gölgeliklerde pınar başlarında
42. ve canlarının istediğinden meyveler içindedirler.
43. "Yaptığınız işlere karşılık yiyin, için; afiyet olsun!"
44. İşte Biz güzellik yapanları böyle karşılarız!
45. O gün yalan diyenlerin vay haline!
46. Kısa bir süre yiyin, zevkedin! Çünkü suçlularsınız!
47. O gün yalan diyenlerin vay haline!
48. (Yerken, içerken de) onlara "Rüku edin!" denildiği zaman, rüku
etmezler.
49. O gün yalan diyenlerin vay haline!
50. Artık bundan sonra hangi söze inanacaklar?
SURA 78. NEBE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Neden soruşuyorlar?
2. O büyük peygamberlik haberinden
3. ki Onlar onda görüş ayrılığına düşüyorlar.
4. Hayır, ileride bilecekler!
5. Hayır, hayır, ileride bilecekler!
6. Biz, yeryüzünü bir döşek yapmadık mı?
7. Dağları da birer kazık (yapmadık mı)?
312
8. Sizleri çift çift yarattık.
9. Uykunuzu bir dinlenme yaptık.
10. Geceyi bir örtü yaptık.
11. Gündüzü bir geçim vakti yaptık.
12. Üstünüze yedi sağlam bina (gök) çattık.
13. İçlerine parıl parıl parlayan bir kandil astık.
14. O yoğun bulutlardan şarıl şarıl bir su indirdik.
15. Onunla taneler ve otlar çıkaralım diye.
16. Ve sarmaş dolaş bağlar bahçeler.
17. Şüphesiz ki, o fasıl (kıyamet) günü belirlenmiş bir vakit olmuştur.
18. Sur'a üfürüldüğü gün, bölük bölük gelirsiniz!
19. Gökde açılmış, kapılar oluşmuştur.
20. Dağlar yürütülmüş, bir serap olmuştur.
21. Şüphesiz, cehennem bir gözetleme yeri olmuştur.
22. Azgınlara bir barınak olmuştur.
23. İçinde devirlerce kalacaklardır.
24. Orada ne bir serinlik tadacaklar, ne de bir içecek.
25. Yalnızca bir kaynar su ve irin.
26. Yaptıklarına tamamen uygun bir ceza olarak.
27. Çünkü onlar, hiçbir hesap ummazlardı.
28. Ayetlerimize yalan diye diye tam bir yalancı olmuşlardı.
29. Biz ise her şeyi sayıp bir kitaba geçirmişiz.
30. Artık tadın! Artık, azabınızı artırmaktan başka birşey yapacak
değiliz!
31. Şüphesiz, takva sahipleri için bir kurtuluş ve murada erme var
32. Bahçeler var, bağlar var.
33. Turunç göğüslü yaşıt (kızlar) var.
34. Dopdolu bir kadeh var.
35. Orada ne boş bir laf işitirler ne de bir yalan isnadı.
36. Rabbinden bir karşılık ki, yeter mi yeter!
37. O, göklerin, yerin ve aralarındakilerin Rabbidir, Rahman'dır. O'na
bir hitapta bulunma gücüne sahip olamazlar.
38. Ruh'un (Cebrail'in) ve meleklerin saf saf kıyama duracakları gün,
Rahman'ın izin verdiğinden başka hiç kimse konuşamaz; o da doğruyu
konuşacaktır.
39. O gün gerçektir, o halde dileyen Rabbine varacak bir yüz edinsin,
bir yol tutsun!
40. Çünkü Biz size yakın bir azabı ihtar ettik. O gün kişi ellerinin
önceden gönderdiğine bakacak ve kafir ise: "Ah ne olurdu ben bir toprak
olsaydım!" diyecektir.
313
SURA 79. NAZİAT SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun, o daldırıp çıkaranlara,
2. usulcacık çekenlere,
3. yüzüp yüzüp gidenlere.
4. yarışıp geçenlere,
5. ve bir iş çevirenlere ki,
6. o gün sarsıntı sarsacak.
7. Onu ikincisi izleyecek.
8. O gün yürekler oynar kaygıdan.
9. Gözler kalkmaz saygıdan.
10. Diyorlar ki: "Biz gerçekten eski halimize döndürülecek miyiz?
11. Ya, ufalanmış kemikler olduktan sonra ha?"
12. Dediler ki: "Öyleyse o zararlı bir dönüş!"
13. Fakat o zorlu bir kumandadır,
14. bir de bakarsın uyanmışlar, hepsi meydanda.
15. Sana o Musa'nın haberi geldi ya?
16. Hani Rabbi ona o mukaddes vadi Tuva'da seslenmişti:
17. Haydi git Firavun'a, çünkü o pek azıttı.
18. De ki: "İster misin temizlenesin?
19. Sana Rabbini tan itayım da ona saygı duyasın?"
20. Vardı ona, o büyük mucizeyi gösterdi.
21. Fakat o, yalan dedi ve isyan etti.
22. Sonra koşarak ters yöne gitti.
23. Derken toplayıp bağırdı!
24. "Benim en büyük Rabbinizi" dedi.
25. Allah da onu tuttu, sonuna ve önüne (ahirette ve dünyada) ibret
olmak üzere bir cezaya çarptırdı.
26. Şüphesiz ki, bunda saygı duyacaklar için bir ibret vardır.
27. Siz mi yaratılışça daha çetinsiniz, yoksa gökyüzü mü? Onu O "Allah"
bina etti.
28. Boyuna yükseklik verdi, nizamına koydu.
29. Gecesini kararttı, kuşluğunu çıkardı.
30. Ondan sonra da yeryüzünü döşedi.
31. Ondan suyunu ve otlağını çıkardı.
32. Ve dağlarını oturttu.
33. Sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için.
34. Fakat o en büyük felaket (kıyamet) geldiği zaman,
314
35. O, insanın neye koştuğunu anlayacağı gün,
36. gören kimseler için cehennem hortlatıldığı zaman,
37. artık her kim azgınlık etmiş,
38. dünya hayatını tercih etmişse,
39. muhakkak onun varacağı yer cehennemdir.
40. Her kim de Rabbinin makamından korkmuş, nefsini kötü arzulardan
engellemişse,
41. muhakkak cennettir onun varacağı.
42. Sana o saatten (kıyameti) soruyorlar "Ne zama demir atması?" diye,
43. Nerde senden onu anlatması (sen nerede, onu anlatmak nerede)?!
44. Rabbine aittir onunla ilgili bütün bilgi.
45. Sen, ancak O'ndan korkacakların bir uyarıcısısın!
46. Onlar, onu (kıyameti) görecekleri gün, sanki bir akşam veya bir
kuşluğundan başka durmamışa dönecekler.
SURA 80. ABESE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ekşidi (yüzünü ekşitti) ve döndü.
2. Ona ama geldi diye.
3. Ne bilirsin, belki o temizlenecek.
4. Veya öğüt alacak da öğüt kendisine fayda verecek.
5. Ama ihtiyaç duymayana gelince,
6. sen onun sesine özeniyorsun.
7. Onun temizlenmemesinden sana ne!
8. Ama sana can atarak gelen,
9. içinde saygı duyarak gelmişken,
10. sen ondan tegafül ediyor (ona ilgi göstermiyor) sun.
11. Hayır, hayır, sakın! Çünkü o (Kur'an) bir öğüttür.
12. Artık onu dileyen düşünsün!
13. Değerli sayfalarda,
14. yüksek tutulan tertemiz sayfalarda,
15. yazıcıların ellerinde,
16. şerefli, takva sahibi yazıcıların.
17. O kahrolası insan ne nankör şeydir!
18. O yaratan, onu hangi şeyden yarattı?
19. Bir damla sudan yarattı da biçimine koydu onu.
20. Sonra ona kolaylaştırdı yolunu.
21. Sonra onu öldürdü de kabre gömdürdü.
22. Sonra dilediği zaman onu yeniden diriltecektir.
315
23. Hayır, hayır doğrusu o, O'nun emrini tam yerine getirmedi.
24. Bir de o insan yiyeceğine baksın!
25. Biz, o suyu bir döküş (bol bol) dökmekteyiz.
26. Sonra o yeryüzünü bir yarış (iyiden iyiye) yarmaktayız.
27. Bu şekilde orada daneler,
28. üzümler ve yoncalar,
29. zeytinlikler ve hurmalıklar,
30. afaka ser çekmiş dilber (gönül alan) bahçeler,
31. meyveler, çayırlar; neler yetiştirmekteyiz.
32. Sizin ve davarlarınızın yararlanması için.
33. Ama o sayha (gürültüsünü dinletecek bela) geldiği zaman,
34. kişinin kaçacağı gün kardeşinden,
35. anasından, babasından,
36. karısından ve oğullarından.
37. Onlardan her kişinin o gün başından aşan bir işi vardır.
38. O gün yüzler vardır ışılar,
39. güler, sevinir.
40. Yüzler de vardır, üzerinde tor toz.
41. Onu bir kara sarar.
42. İşte onlardır, o kafirler, facirler (yoldan sapmış günahkarlar).
SURA 81. TEKVİR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. O güneş dürüldüğünde,
2. yıldızlar bulandığında,
3. dağlar yürütüldüğünde,
4. kıyılmaz mallar bırakıldığında,
5. vahşi hayvanlar bir araya toplandığında,
6. denizler ateşlendiğinde,
7. ruhlar eşleştirildiğinde.
8 . Diri diri gömülen kıza sorulduğunda;
9. hangi suçtan öldürüldü diye,
10. defterler açıldığında,
11. gök yüzü sıyrılıp açıldığında,
12. cehennem kızıştırıldığında,
13. cennet yaklaştırıldığında,
14. bir nefis (herkes) ne hazırladığını anlar.
15. Şimdi yemin ederim o sinenlere,
316
16. o akıp akıp yuvasına girenlere,
17. yöneldiği zaman o geceye,
18. nefeslendiği zaman o sabaha ki,
19. muhakkak o (Kur'an), şerefli bir elçinin getirdiği bir sözdür.
20. O elçi, pek güçlü, Arş'ın sahibinin katında itibarlıdır.
21. Orada kendisine itaat edilendir, güvenilendir.
22. Yoksa sizin arkadaşınız (Muhammed), delirmiş değildir.
23. Vallahi onu (Cebrail) açık ufukta gördü.
24. O, gayb hakkında kıskanılır da değildir.
25. Ve o (Kur'an), kovulmuş şeytanın sözü değildir.
26. Böyle iken siz nereye gidiyorsunuz?
27. O, sadece bir öğüttür, alemler için.
28. Ve içinizden dosdoğru olmayı dileyenler için.
29. Fakat o alemlerin Rabbi olan Allah dilemeyince siz dileyemezsiniz!
SURA 82. İNTİFAR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Gökyüzü çatladığında,
2. yıldızlar döküldüğünde,
3. denizler (yarılıp) akıtıldığında,
4. kabirler deşildiğinde,
5. bir nefis (herkes) önden neyi gönderdiğini ve neyi bıraktığını
bilir.
6. Ey insan, o lütfu bol olan Rabbine karşı ne aldattı seni?
7. O ki, seni yarattı, düzenine koydu ve dengeli kıldı.
8. Seni dilediği herhangi bir biçimde oluşturdu.
9. Hayır, hayır, doğrusu siz dini yalanlıyor, cezaya inanmıyorsunuz.
10. Halbuki, üzerinizde gözcüler var.
11. Değerli, dürüst katipler.
12. Her ne yaparsanız biliyorlar.
13. Şüphesiz ki, iyiler Naim (Cenneti) içindedirler.
14. Ve şüphesiz kötüler de cehennemdedirler.
15. Din gününde ona yaşlanacaklardır.
16. Ondan çıkacak da değillerdir.
17. Sen bildin mi nedir din günü?
18. Evet, sen bildin mi nedir din günü?
19. O gün ki, kimse, kimse için hiçbir yardım yapma gücüne sahip olamaz
ve o gün buyruk yalnız Allah'ındır!
317
SURA 83. MUTAFFİFİN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Veyl ölçü ve tartıda hile yapanlara!
2. Onlar ki, insanlar üzerinden kendilerine ölçtüklerinde tam basarlar.
3. Onlara ölçtükleri veya tarttıklarında ise eksiltirler
4. Onlar, tekrar diriltileceklerini zannetmiyorlar mı?
5. O büyük gün için.
6. İnsanların, alemlerin Rabbi için kalkacağı günde.
7. Hayır, hayır, facirlerin yazısı Siccin'dedir.
8. Bildin mi Siccin nedir?
9. Yazılmış bir kitaptır.
10. Veyl o gün yalan diyenlere!
11. O ceza gününü yalanlayanlara.
12. Onu ancak her bir haddini aşkın, günaha düşkün yalanlar.
13. Karşısında ayetlerimiz okunduğunda: "Eskilerin masalları!" dedi.
14. Hayır, hayır! Onların kazançları kalplerinin üzerine pas
bağlamıştır!
15. Hayır, hayır, doğrusu onlar o gün Rablerini görmekten mahrum
kalacaklardır.
16. Sonra onlar, mutlaka cehenneme yaslanacak
17. Sonra da onlara: "İşte bu, sizin yalanlayıp durduğunuz!" denilecek.
18. Hayır, hayır; çünkü iyilerin yazısı İlliyyun'dadır.
19. Bildin mi nedir İlliyyun?
20. O yazılmış bir kitaptır!
21. Yakın melekler ona şahit olurlar.
22. Haberiniz olsun ki, iyiler bir naim (cenneti) içindedirler.
23. Koltuklar üzerinde (etrafı) seyrederler.
24. Yüzlerinde nimet ve mutluluğun parıltısını tanırsın.
25. Onlara mühürlenmiş halis bir içkiden sunulur.
26. Onun sonu misktir, işte ona imrensin artık imrenenler!
27. Onun karışımı Tesnim'dendir.
28. (Allah'a) yakın olanların içeceği bir çeşmeden.
29. Evet, o günah işleyenler, iman edenlere gülüyorlardı.
30. Onlara uğradıklarında birbirlerine göz kırpıyorlardı.
31. Evlerine döndükleri zaman zevklenerek dönüyorlardı.
32. İnananları gördüklerinde: "İşte bunlar sapıklar!" diyorlardı.
33. Halbuki inananların üzerlerine gözcü olarak gönderilmemişlerdi.
34. İşte bugün de inananlar, kafirlere gülecekler.
318
35. Koltuklar üzerinde bakacaklar (kendileriyle eğlenen kafirlerin
cehenneme nasıl yaslandıklarını seyredecekler).
36. Nasıl, kafirler ettiklerinin cezasını buldular mı?
SURA 84. İNSİKAK SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Gökyarıldığında
2. ve Rabbini dinleyip haklandığında,
3. yer uzatılıp dümdüz edildiğinde
4. ve içindekileri dışa atıp tamamen boşaldığında,
5. ve Rabbini dinleyip haklandığında,
6. ey insan, sen gerçekten Rabbine doğru çaba üstüne çaba gösterir,
sonra da O'na varırsın!
7. O zaman kitabı sağ eline verilen,
8. kolay bir hesaba tabi tutulur
9. ve ailesine sevinçli olarak döner.
10. Ama kitabı arkasından verilen ise,
11. Helak diye çağırır
12. ve alevli ateşe yaslanır.
13. Çünkü o, ailesi içinde sevinçliydi.
14. Çünkü o, hiç inkılap görmeyecek (bu durumunun asla değişmeyeceğini)
sanmıştı.
15. Hayır, çünkü Rabbi , onu gözetiyordu.
16. Şimdi yemin ederim ,o şafağa,
17. geceye ve derlediğine,
18. ve derlendiğinde (dolunay haline geldiğinde) o aya ki,
19. sizler binip binip tabakadan tabakaya (halden hale) geçeceksiniz!
20. O halde onlara ne oluyor ki, iman etmezler.
21. Karşılarında Kur'an okunduğu zaman secde etmezler?
22. Hatta o küfredenler yalan derler!
23. Oysa Allah, içlerindekini biliyor.
24. Onun için onlara acı bir azap müjdele!
25. Ancak iman edip iyi işler yapanlar başka; onlara tükenmez bir
mükafat vardır!
SURA 85. BURUC SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. O burçlara sahip gök yüzüne,
2. o va'dolunan güne,
3. o şahitlik edecek ve şahitlik edilecek olana yemin olsun ki,
319
4. o hendek sahiplerine la'net edildi.
5. O çıralı ateş sahiplerine.
6. O zaman ki, çevresinde oturmuşlardı.
7. Müminlere yaptıklarını bizzat seyrediyorlardı.
8. Onlara sadece güçlü ve övgüye layık Allah'a iman etmeleri yüzünden
kızıyorlardı.
9. O ki, göklerin ve yerin hükümranlığı yalnız O'nundur ve Allah,
herşeye şahittir.
10. İnanan erkeklere ve inanan kadınlara eziyet edip de sonra tevbe
etmeyenlere kesinlikle cehennem azabı vardır ve de yangın azabı!
11. İman edip iyi işler yapanlara ise muhakkak altından ırmaklar akan
cennetler vardır, işte o büyük kurtuluş odur!
12. Gerçekten Rabbinin tutuşu çok şiddetlidir.
13. Çünkü yoktan var eden de, tekrar dirilten de odur.
14. Bununla beraber, çok bağışlayıcıdır, sevgi doludur.
15. Arş'ın sahibidir, şanı yücedir.
16. Dilediğini yapandır.
17. O orduların kıssası sana geldi ya?
18. Firavun'un ve Semud'un kıssası?
19. Fakat o küfredenler hala bir yalanlama içindeler.
20. Oysa Allah, onları arkalarından kuşatmıştır.
21. Fakat o, şanlı bir Kur'an'dır,
22. Levh. i Mahfuz'dadır.
SURA 86. TARİK SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun o gök yüzüne ve Tarık'a,
2. Bildin mi Tarık nedir?
3. O karanlığı delen (parlak) yıldızdır.
4. Hiçbir kimse yoktur ki, üzerinde bir gözetleyici olmasın.
5. Onun için insan bir düşünsün neden yaratıldığını!
6. Bir atılgan sudan yaratıldı.
7. Ki, arka kemiği ile göğüs kemikleri arasından çıkar.
8. Elbette O, onu döndürmeğe kadirdir.
9. Bütün sırların yoklanacağı gün,
10. o zaman ne bir gücü vardır, ne de bir yardımcısı.
11. Andolsun o dönüşlü göğe,
12. yarılan yere,
13. ki, o her halde keskin bir hükümdür.
320
14. O asla şaka değildir!
15. Haberin olsun ki, onlar hep hile kuruyorlar.
16. Ben de hilelerine kaşı hile kurarım.
17. Onun için o kafirlere mühlet ver, biraz daha süre tanı onlara!
SURA 87. ALA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Tesbih et Rabbinin A'la (yüce) ismini.
2. Yaratııp düzene koyan Rabbinin.
3. Takdir edip doğru yolu gösteren Rabbinin.
4. O Rabbin ki, mer'ayı, çıkardı,
5. sonra da onu karamsı, bir sel kusuğuna çevirdi.
6. Bundan böyle sana Kur'an okutacağız da unutmayacaksın.
7. Yalnız Allah'ın dilediği başka; çünkü O, açığı da bilir, gizliyi de.
8. Ve seni en kolay yola muvaffak kılacağız.
9. Onun için öğüt ver, eğer öğüt fayda verilse.
10. Saygısı olan öğüt alacaktır.
11. Pek bedbaht olan da ondan kaçınacaktır.
12. O ki, en büyük ateşe yaşlanacaktır.
13. Sonra ne ölecek onda, ne de hayal bulacaktır.
14. Doğrusu felah bulmuştur temizlenen,
15. Rabbinin adım anıp namaz kılan.
16. Fakat siz, dünya hayatım tercih ediyorsunuz.
17. Oysa ahiret daha hayırlı ve daha kalıcıdır.
18. Haberiniz olsun, bu ilk sabitelerde vardır.
19. İbrahim'in ve Musa' nın sahifelerinde.
SURA 88. GASİYE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Geldi mi sana o Ğaşiye ( her şeyi kuşatacak salgın, istilacı
kıyametin) haberi?
2. O gün kimi yüzler eğilmiş, zillete düşmüştür.
3. Çalışmış, fakat boşuna yorulmuştur.
4. Kızışmış bir ateşe yaslanırlar.
5. Kızgın bir kaynaktan sulanırlar.
6. Dari' adındaki bitkiden başka yiyecekleri yoktur.
7. Ne besler, ne açlıktan kurtarır.
8. Kimi yüzler de mesuttur o gün.
9. Yaptıklarından hoşnut.
321
10. Yüksek bir cennette.
11. Orada boş bir söz işitmezler.
12. Orada akan bir kaynak,
13. yüksek kanepeler,
14. konulmuş küpler,
15. dizilmiş koltuklar, yastıklar,
16. serilmiş nefis döşemeler vardır.
17. Hala bakmazlar mı o deveye ki, nasıl yaratılmış?
18. Göğe ki, nasıl kaldırılmış?
19. Dağlara ki, nasıl dikilmişler?
20. Yere ki, nasıl yayılmış?
21. Haydi öğüt ver, sen şimdi yalnızca bir öğütçüsün!
22. Onların üzerinde bir zorba değilsin!
23. Ancak tersine giden ve inkar eden başka.
24. Allah, onu en büyük azap ile cezalandıracaktır.
25. Onlar, mutlaka döne dolaşa Bize geleceklerdir.
26. Sonra da mutlaka Bize hesap vereceklerdir.
SURA 89. FECR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun şafağa.
2. on geceye,
3. çifte ve teke,
4. ve geçeceği sırada geceye.
5. Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var
değil mi?
6. Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine?
7. Sütunların sahibi İrem'e
8. ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı.
9. Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine?
10. O kazıkların sahibi Firavun'a?
11. Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı.
12. Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı.
13. Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı.
14. Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir.
15. Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendiside ikramda
bulunur, nimetler verirse: "Rabbim bana ikram etti." der.
16. Fakat her ne zaman da sınayıp rızkım daraltırsa: "Rabbim bana
ihanet etti." der.
322
17. Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
18. Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz.
19. Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş
yiyorsunuz ki!
20. Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına!
21. Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman,
22. Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman,
23. cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın
ne yararı var ona?
24. Der ki: "Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş
olsaydım."
25. Artık o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez.
26. Ve O'nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz.
27. Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh,
28. dön Rabbine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak!
29. Gir kullarımın içine!
30. Gir cennetime!
SURA 90. BELED SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Yo... yemin ederim bu beldeye!
2. Sen bu beldede oturmaktayken.
3. Ve baba ile çocuğuna ki,
4. gerçekten Biz insanı bir sıkıntı içinde yarattık.
5. O, kendisine karşı kimse güç yetiremez mi sanıyor?
6. O: "Ben yığın yığın mal telef ettim." diyor.
7. Onu bir gören olmadı mı sanıyor?
8. Vermedik mi Biz ona iki göz?
9. Bir dil ve iki dudak?
10. Ona iki de tepe gösterdik.
11. Fakat o sarp yokuşa göğüs veremedi.
12. Bildin mi, nedir o sarp yokuş?
13. Esir bir boyun kurtarmak (bir köle azad etmek)
14. Ya da salgın bir açlık gününde yemek yedirmektir.
15. Yakınlığı olan bir yetime
16. veya toprak döşenen (hiçbir varlığı olmayan) bir yoksula. . .
17 Sonra da o iman edip de sabrı tavsiyeleşen ve merhamet
tavsiyeleşenlerden olamadı.
18. İşte onlardır meymenet sahipleri (kitapları sağ taraflarından
verilecekler).
323
19. Ayetlerimizi inkar edenler ise, onlardır işte şeamet sahipleri
(uğursuz kimseler).
20. Üzerlerine bir ateş bastırılıp kapıları kapanacak.
SURA 91. ŞEMS SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun güneşe ve parıltısına,
2. ona uyduğunda aya,
3. onu açıp ortaya çıkardığında gündüze,
4. onu sardığında geceye,
5. göğe ve onu bina edene,
6. yere ve onu döşeyene,
7. nefse ve onu düzenleyene,
8. sonra da ona bozukluğunu ve korunmasını ilham edene ki,
8. gerçek kurtuluş bulmuştur onu temizlikle parlatan.
10. Onu kirletip gömen de ziyan etmiştir!
11. Semud kavmi azgınlığından inanmadı.
12. O en yaramazları fırladığı zaman,
13. Allah'ın elçisi onlara: "Allah'ın devesini ve onun sulanışını
gözetiri!" demişti.
14. Fakat ona inanmadılar da onu (deveyi) devirdiler. Rableri de
günahlarını başlarına geçiri geçiriverdi de o yeri düzleyiverdi!
15. Öyle ya, O, o işin sonundan korkacak değil ki!
SURA 92. LEYL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun bürürken o geceye,
2. açıldığı zaman o gündüze,
3. erkeği ve dişiyi yaratana ki,
4. sizin çabanız dağınıktır
5. Ama bundan böyle her kim vergi verir korunursa
6. ve en güzeli doğrularca
7. Biz onu en kolayına kolaylayacağız.
8. Her kim de cimrilik eder, kendisini müstağni sayar
9. ve en güzeli yalanlarca;
10. onu da en zor olana hazırlayacağız.
11. Ve yuvarlandığı zaman onu malı kurtaramayacak!
12. Kesinlikle doğru yolu göstermek Bize aittir.
13. Kuskusuz sonu da Bizim önü de Bizim (ahiret de Bizimdir dünya da)!
324
14. Ben sizi köpürdükçe köpüren bir ataşe karşı uyardım.
15. Ona ancak en bedbaht olan yaslanır.
16. O ki, yalanlamış ve tersine gitmiştir.
17. O en çok takva sahibi olan ise ondan çok uzaklaştırılacaktır!
18. O ki, malını verir, temizlenir.
19. Ve onda hiç kimsenin mükafat edilecek bir nimeti yoktur.
20. Ancak yüceler yücesi Rabbinin rızasını aramak için verir.
21. Ve mutlaka o hoşnutluğa erecektir.
SURA 93. DUHA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun kuşluk vaktine
2. ve dindiği zaman o geceye ki,
3. Rabbin sana veda etmedi ve darılmadı!
4. Ve kesinlikle senin için sonu önünden (ahiret dünyadan) daha
hayırlıdır.
5. ileride Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın!
6. O, seni bir yetim iken barındırmadı mı?
7. Seni, yol bilmez iken (doğru) yola koymadı mı?
8. Seni bir yoksul iken zengin etmedi mi?
9. Öyle ise, sakın yetime kahretme (onu horlama)!
10. El açıp isteyeni de azarlama!
11. Fakat Rabbinin nimetini anlat da anlat!
SURA 94. İNŞİRAH SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Senin için bağrını açmadık mı?
2. İndirmedik mi senden o yükünü?
3. O sırtında gıcırdamakta olan (ve bu şekilde sana eziyet veren)
yükünü?
4. Senin şanını yüceltmedik mi?
5. Demek ki, zorlukla beraber bir kolaylık var.
6. Evet o zorlukla beraber bir kolaylık var!
7. O halde boş kaldığında yine kalk yorul!
8. Ve ancak Rabbinden ümit et, hep O'na doğrul!
SURA 95. TİN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun o incire, o zeytine,
2. Sinin (Sina) dağına
325
3. ve bu güvenli beldeye ki,
4. Biz insanı en güzel biçimde yarattık.
5. Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına kaktık.
6. Ancak iman edip yararlı işler yapan kimseler başka; onlar için
kesilmez bir mükafat vardır.
7. O halde artık sana dini ne yalanlatabilir?
8. Allah hakimlerin hakimi değil mi?
SURA 96. ALAK SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Oku O yaratan Rabbinin adıyla!
2. İnsanı bir kan pıhtısından yarattı!
3. Oku, O, cömenliğinin sonu olmayan Rabbindir!
4. Kalem ile (yazmayı) öğreten de.
5. O, insana bilmediği şeyleri öğretti.
6. Sakın okumazlık etme! Çünkü insan, muhakkak azıtır!
7. Kendisini artık ihtiyacı yokmuş görmekle.
8. Kesinlikle sonunda Rabbinedir dönüş!
9. Baksana o engelleyene,
10. namaz kılmakta olan bir kulu!
11. Baksana o doğru yolda giderse
12. ya da takva sahibi olmayı emrederce, fena mı?
13. Baksana, yalanlar ve tersine giderse, iyi mi?
14. Muhakkak Allah'ın görmekte olduğunu bilmiyor mu?
15. Sakın, şanım hakkı için, eğer (akıllanıp) vazgeçmezse, muhakkak Biz
sürükleyeceğiz o alnı!
16. Yalancı, cani bir alnı!
17. O zaman çağırsın kurultayını, meclisini!
18. Biz çağıracağız zebanileri!
19. Hayır, sakın onu dinleme de, secde et ve yaklaş!
SURA 97. KADİR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Doğrusu Biz onu (Kur'an'ı) Kadir gecesinde indirdik.
2. Kadir gecesinin ne olduğunu ne bildirdi ki sana?
3. Bin aydan hayırlıdır o Kadir gecesi.
4. Onda melekler ve Ruh, Rablerinin izniyle (yapılacak) her iş için
peyderpey inerler.
5. Bir selam (güvenlik) dir o gece, ta tan atana kadar.
326
SURA 98. BEYYİNE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Kitap verilmiş olanlardan ve müşriklerden o küfredenler, kendilerine
apaçık delil gelinceye kadar ayrılacak değillerdi.
2. (Bu delil), Allah'tan gelen bir peygamberdir, peyderpey tertemiz
sahifeler okur.
3. O sahifelerde en doğru hükümler vardır.
4. Böyle iken o kitap verilmiş olanlar ancak, kendilerine apaçık delil
geldikten sonra ayrılığa düştüler.
5. Oysa onlar, hakka tapan, Allah'ı birleyiciler olarak dini yalnızca
Allah'a tahsis edip Allah'a ibadet etsinler, namazı dosdoğru kılsınlar
ve zekatı versinler diye emrolunmuşlardı ancak. İşte odur dosdoğru din!
6. Gerek kitap verilenlerden, gerekse müşriklerden küfredenler,
muhakkak cehennem ateşindedirler, orada ebedi kalacaklardır. Onlardır
bütün insanların en şerlileri!
7. İman edip yararlı işler yapanlar ise bütün insanların en
hayırlılarıdır.
8. Onların mükafatı Rableri katında altından ırmaklar akan Adn
cennetleridir. İçlerinde ebedi kalacaklardır. Allah onlardan hoşnut,
onlar da O'ndan hoşnutturlar. Bu mükafat, işte Rabbine saygı duyanlara
aittir!
SURA 99. ZİLZAL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Yer o sarsıntıyla sarsıldığında,
2. yer ağırlıklarını çıkardığında,
3. İnsan: "Buna ne oluyor?" dediğinde;
4. o gün, (yer) bütün haberlerini anlatır.
5. Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir.
6. O gün insanlar, amellerinin kendilerine gösterilmesi için bölükler
halinde fırlayıp çıkacaklardır.
7. Her kim zerre kadar bir hayır isterse onu görecek;
8. her kim de zerre kadar bir kötülük işlerse onu görecektir.
SURA 100. ADİYAT SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun o harıl harıl koşular koşanlara,
2. (tırnaklarını) çakarak ateşler saçanlara,
3. sabahleyin baskın basanlara,
4. derken savurup da bir toz. duman (tozu dumana katanlara),
5. o anda bir derneği ortalayanlara (topluluğun ortasına dalanlara) ki,
6. o insan Rabbine karşı pek nankördür.
327
7. Ve kendisi de şahittir buna.
8. Ve o serveti sevdiği için katıdır, çetindir ona.
9. Bilmiyor mu ki, kabirdekiler deşildiği zaman,
10. o göğüslerdekiler derlendiğinde,
11. O gün, Rableri onlardan elbette haberdardır!
SURA 101. KARİA SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. O apaçık bela (Kıyamet)...
2. Nedir o çarpacak bela?
3. O çarpacak belanın ne olduğunu ne bildirdi ki sana?
4. O gün insanlar çırpınıp yayılan pervaneler gibi olacak.
5. Dağlar da didilmiş renkli yünler gibi atılacaktır.
6. İşte o zaman tartıları ağır basan kimse,
7. artık hoşnut olacağı bir hayat içindedir o.
8. Fakat tartıları hafif gelen kimse.
9. O vakit onun anası Haviyedir.
10. Ve bildin mi, Haviye nedir?
11. Kızışmış bir ateştir!
SURA 102. TEKASUR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. O çokluk kuruntusu sizleri oyaladı,
2. ta kabirlere kadar gidip ziyaret edişinize kadar!
3. Öyle değil, ileride bileceksiniz!
4. Sonra yine öyle değil, ileride bileceksiniz!
5. Öyle değil, kesin olarak bilseniz,
6. andolsun ki, cehennemi mutlaka göreceksiniz!
7. Sonra yine andolsun ki, onu yakın gözüyle göreceksiniz!
8. Sonra andolsun ki, o gün her nimetten sorgulanacaksınız!
SURA 103. ASR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Andolsun Asra ki,
2. insan mutlaka bir ziyandadır.
3. Ancak iman edip iyi işler yapanlar, birbirlerine hep hakkı tavsiye
edenler ve sabrı tavsiyeleşenler başka.
SURA 104. HUMEZE SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
328
1. Veyl o insanları çekiştirip kaş göz işaretleriyle alay edenlerin
bütününe
2. ve bir mal toplayıp hep onu sayana!
3. Sanır ki, malı kendisini ebedileştirmiştir.
4. Hayır, andolsun ki, o Hutame'ye (cehenneme) atılacaktır!
5. Bildin mi Hutame nedir?
6. Allah'ın, tutuşturulmuş ateşidir
7. ki, gönüllerin ta üstüne çıkar!
8. O (ateş), onların üstüne kapatılacaktır mutlaka,
9. uzatılmış sütunlar içinde olarak.
SURA 105. FİL SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1 . Görmedin mi Rabbin ne yaptı fil sahiplerine!
2. Tuzaklarını boşa çıkarmadı mı?
3. Üzerlerine sürü sürü kuşlar saldı.
4. Onlara balçıktan pişirilmiş sert taşlar atıyorlardı.
5. Derken onları, yenilmiş ekin yaprağı gibi kılıverdi.
SURA 106. KUREYŞ SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Kureyş'e imkan sağlandığı için,
2. kışın ve yazın yolculuk etme imkanı sağlandığı için,
3. hiç olmazsa onun için bu Beyt'in (Kabe'nin) Rabbine kulluk etsinler!
4. Ki kendilerini açlıktan doyurdu ve onları korkudan emin kıldı.
SURA 107. MAUN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Gördün mü o dine yalan diyeni?
2. İşte yetimi itip kakan odur!
3. Yoksulu doyurmaya teşvik etmez.
4. Fakat veyl o namaz kılanlara ki,
5. namazlarında yanılmaktadırlar.
6. Onlar ki, gösteriş yaparlar.
7. Ve yardımlığı sakınır (zekatı yemezler).
SURA 108. KEVSER SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Muhakkak Biz, sana Kevseri'i verdik.
2. Sen de Rabbin için namaz kıl ve kurban kes!
329
3. Doğrusu sana kin besleyendir soyu kesik olan!
SURA 109. KAFİRUN SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. De ki: "Ey kafirler,
2. tapmam o taptıklarınıza!
3. Siz de benim kulluk ettiğime tapanlardan değilsiniz.
4. Hem ben tapıcı değilim sizin taptıklarınıza.
5. hem de siz, benim kulluk ettiğime tapıcılardan değilsiniz.
6. Size dininiz, bana dinim (sizin dininiz size, benim dinim bana)!
SURA 110. NASR SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Allah'ın yardımı ve fetih geldiğinde,
2. insanları bölük, bölük Allah'ın dinine girerlerken gördüğünde.
3. "artık Rabbini hamd ile tesbih et ve bağışlamasını dile! Muhakkak
ki, O, çok bağışlayandır!
SURA 111. LEHEB SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. Ebu Leheb'in iki eline yuh oldu, kendine de yuh
2. Ona ne malı fayda verdi, ne de kazandığı.
3. O, bir alevli ateşe yaslanacak.
4. Karısı da odun hamalı olacak!
5. Gerdanında fitillisinden bir ip olduğu halde.
SURA 112. İHLAS SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1 . De ki: "O Allah tek birdir.
2. Allah, o eksiksiz, Samed'dir (Her şey O'na muhtaçtır.)
3. Doğurmadı ve doğurulmadı.
4. O'na bir küfüv (denk) de olmadı!"
SURA 113. FELAK SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. De ki: "Sığınırım o sabahın Rabbine,
2. yarattığı şeylerin şerrinden,
3. Karanlığı çöküp bastırdığında bir gecenin şerrinden,
4. o düğümlere üfleyen üfürükçülerin şerrinden
5. ve kıskançlık gösterdiğinde bir kıskancın şerrinden!"
330
SURA 114. NAS SURESI
Bismillahirrahmanirrahim
1. De ki: "Sığınırım insanların Rabbine,
2. insanların hükümdarına,
3. insanların İlahına;
4. o sinsi vesvesecinin şerrinden,
5. ki, insanların sinelerine vesvese verir durur.
6. Gerek cinlerden, gerekse insanlardan (olsun)."